If
1
Lering
EN.
'dam
1ËË
LAIN
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken»
BINMSi
Donderdag It April.
1889.
FEUILLETON.
HP Jr.
DA»
d
IÊN-
VIT VERRE GEWESTEN.
1889. 6
RISEN,
a/KA.
schappij
t j™. I
iggen,
Hen GYM-
idenkprtst
RS
ER,
inbevolen.
I!
d
den dag der uitgave.
I
IOOR,
VIJF CEN
mg.»
OTIE.
i tot één uur des namiddags van
van advsi
kangegcliiedei
I
-
J
plach-
jongelieden, die te Rotterdam hunne
ilaatst Er
1 meter
Ische Cou
den door het
IKMAN en
i
(Naar ket Eagelwh.)
xLvni.
trmakera
eene bllj-
rkrggen.
it
APRIL a. e.
en DON-
Ameterdam
rtrekken.
tjes van een
if H.Gr. en
N.»
H.Gr. voor
DAM.
IS, Delft.
en worden.
Niet-Leden
het Bestuur
i wat den
t, dringend
h
estaufyl
•w,
IEBAS.
gebrouwen.
73)
„Bij mij komen!" riep zy met waardigheid uit.
„Dat ia te veel!" zij wendde zich van hem af om
hare taak te hervatten.
Du Barry zag zijn miaalag in, en haastte zich om
dien te heratellen.
„Gij zijt boos, Charlotte, omdat gij mij niet be
grijpt. Ik wilde u ophelderingen geven, die u min
der gestreng over mij zullen doen oordeelen. In één
woord zal ik u hier zeggen, als wij er geene ge
schikter gelegenheid voor hebben, dat ik, voordat
wij elkander ontmoetten, voordat ik Amerika verliet,
reeds eene plechtige verbintenis had aangegaan
„Die gij bij de eerste gelegenheid verbroken hebt,»
viel Charlotte hem in de rede. „Hoe minder uit
legging gij geeft, hoe beter.»
„Zooals gij wilt. Maar als gij alle omstandigheden
wiat, die ik bereid ben u mede te deelen, indien gij I moette.
’t mij vergunt, zoudt gij niet zoo bitter jegens mij j
gezind zjjn.» j XLIX.
»Het zal er niet veel op aankomen hoe ik gezipd
ben, eu het wordt tijd dat er een einde aan dit on- De twee jongelingen ontmoetten elkander tegen-
an de ItdsI
>rt te zij
Bovendien, worden sïïe Advettantien gvwti*
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD,
't welk des Maandags verschgnt.
■——8»— mUiiiw
i en coniferen gekocht, die even-
o zuiden pryken.
MMM
silieji'
iuttM
in km
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
sshutt^rpliohtingen j’
i, verleggen naar Nieuwer-
j een rustende is, ten einde
vervulling rah hun schut-
nun dit niet meer baton,
l>4 schuttersraad heeft een be-
iteerde Stoten uitgelokt, en dit
srdj, dat <te bepaling, vervat in
beschouwd
1 1 i
dienst, bun domicilie naar Kralingen overbrengen,
om vah eene inlijving bij ons regement vrij te
loopen. Dit is een toestand, die al jaren lang dunrt
en in de zeden is ingeweven, en voor zoover wij
weten, beeft niemand ooit eene poging gedaan om
daarin verandering te brengen.
Na da beslissing, door Gedeputeerde Staten van
Noord-Holland genomen, hangt ook onzen schutter-
plichtigen het gevaar boven het hoofd, dat aan de
aangeduide gemakkelyke wijze om zich aan plichten,
door de wet opgelegd, te onttrekken, een einde
wordt gemaakt.
Staten-Generaal. Twnnz Kutts. zitting
van Dinsdag 9 April.
Twee artikelen, namelijk het 12e en het vroe
ger aangehouden art. 7 der arbeidswet, zijn afge-
haudeld.
Heel wat woorden werden gewisseld en denkbeel.
den geopperd, eer men tut eene stemming kwam.
Art 12 bepaalde, dat ondernemers gewaarmerkte
gemeente zyn schut- Ijj^cn moeten ophangen met opgave van aanvang
on eind» van den werktijd en van de rusttijden.
Na eindeloos debat werd met 43 tegen 41 een
amendement van den heer De Meijier aangenomen,
volgens hetwelk alleen vermelding der werkuren
wordt voorgeschreven. Een amendement Kerdijk
Borgesius, dat de minister overnam, bepaalt dat
niet in elk lokaal een lijst moet hangen, maar dat
er één lijst zal zjjn, waarvan zoo noodig afdrukken
of uittreksels in de verschillende lokalen moeien
aanwezig zijn.
Art. 7 bevat boofdzakelijk uitzonderingen ten be
hoeve van bet vissebers- en schippersbedryf, dat in
vele opzichten met andere bedrijven niet is gelijk
te stellen. Zoo zijn daar geen kaarten of lijsten
noodig, de schipperskinderen beneden de 12 jaar
mogen medewerken, Zondagsrust is niet verplich
tend enz. Op aandrang der Kamer zijn er echter
ook andere onderwerpen in opgenomen.
"wagöZadin^tndste
eens op de ezppsul
F'5
Vr-
sen i
Amstel
ontelagei
tere plicht. Voojfta,
want de Amaterdai
aliasing van Ged
collegie heeft verl
artikel 7 der wet op de schutterij, „niet
moet worden als ran zoo enge beteekenis, dat zij
alleen ket feit der vestiging zou bedoelen, maar
veeleer, dat er by geregeld wordt de toestand ten
opzichte der schutterij ran hen, die in meer dan.
ééne gemeente hun gewoon verblijf houden of den
zetel ran hun vermogen hebben gevestigd.
Het is dus nu uitgemaakt althans voor Noord-
Hollaad dat men voortaaa niet meer door ver
huizen naar een aangrenzende,
terspiiehten kan eatffoopen. Jwi.
Naar aanleiding van deze’- beslissing wordt uit
Rotterdam geschreven
Evenals te Amsterdam, zyn er ook bier schut-
lerplichtigen, die de merkwaardige neiging hebben
om by voorkeur hunne militaire plichten te ver
vullen by een bataljon rustende schultery. Het
eenige onderscheid is, dat zij, om aan die neiging
te kunnen voldoen, niet eene wijkplaats zoeken te
Nieuwer-Amstel wat te ver uit de buurt zou
zyn maar te Kralingen, eene plattelands-ge-
meente, die met onze stedelyke gemeente samenge
groeid is.
Tal van jongelieden, die te Rotterdam hunne
zaken of hunne betrekking hebben en hier ook
hunne dagelyksche uitspanning zoeken, ziet men
tegen het oogenblik, dat zy den leeftijd bereiken,
die den mensch rijp maakt voor den schutterlijken
I
Ctoeatamï’van
den, waardoor
GOUDSCHECOURANT
derhoud kamt.» Weder ging zy aan do letterkast I woordig zelden. Er was niets wat hen samen bracht,
staan. Bij deze gelegenheid was du Barry bijzonder goed
„Charlotte, nog één woord. Wij hebben elkanders geluimd. Hij schudde zijn ouden vriend hartelijk de
brieven. Zoudt gij niet denken dat wy ze elkaar 1“'
moesten teruggeven?»
„Ja."
„Ik zal de uwe morgen bier brengen, als gy de
mijne dan ook gereed wilt houden.»
„Zoo zij ’t.»
Du Barry ging heen met een gevoel van grooto
verlichting. Het gesprek was in het Duitsch gevoerd
(hoewel Charlotte, door den langdurigen omgang met
haar minnaar, even gomakkelijk Engelsch sprak):
niemand had dus kunnen begrypen waarover het
liep; Charlotte had duidelijk gezegd dat hij niets
van haar te vreezee had, en zij zouden elkaür hunne
brieven teruggeven. „Dat is een goed werk verricht,»
zeide bij by zichzelf, toen bij op straat kwam. „Het
eenige gevaar, dat ik vreesde, is nu uit den weg
geruimd. Ik moet die deeltjes van Meister goed na
zien, en alles wat mij verklappen kan, uitwisschen,
ik moet eigenlijk al myn goed aan een nauwkeurig
onderzoek onderwerpen.»
Hij liep in eene opgeruimde stemming voort totdat
hij in Nassaustreet kwam, waar hij Castleton ont-
- I
De uitgave dezer Courant geschiedt d
met uitzondering van Zon- en Feest
De prjjs per drie maanden is 1.25,
I per post 1.70.
Afzonderlijke Nommers
i L l
4 Da» intóndlnj
v t BW
- "gOU$A, 10
I Het Paleisbhlletin luidde héden! aldui
Sedert hetihatste bulled®!» in de»
Z. M. den Koning mepr kiOte ingetred
Z. M. nu de zoo noodigeftrust meer I
vH q Ut
In do ziUirg der Tweede Kame?van.' henen'
werd de heer ran Gijn beëedigd. By de arbeids
wet .werd beslist, dat er hoogstens drie inspecteurs
zullen zyn en aangifte van ongelukken alleen noodig
voor zoover het de fabrieken en werkplaatsen betreft.
De uit Boskoop gezonden planten voor de ten
toonstelling te Parijs zyn onder leiding van den heer
P. M. Koster thans op het Trocadero gepl
is aldaar een park aangelegd, groot 7S0
dat nu reeds de aandacht trekt en de belangstelling
wekt.
- De-instnaUagsa bestaan uit bont- en groenblade-
rige hulsten, magnoleas, rhododendron hybriden ar-
boreum, azalea pontica eu mollis, coniferen, bnyus
arborescent, groenblyrende heesters, clematis, rozen
enz.
Bohalre van den heer J. H. Krelage te Haarlem,
die bolgewassen ingezonden heeft, zyn er uit Neder
land geen andere inzendingen dan van Boskoop.
De namen der inzenders zijn A. Koster fc Zonen,
Ottolandor Hooftman, O. L. Button, P. van Nes
Az., P. O. van Nes Zoon, P. Boer Gz., P. A.
Ottolandor, Tie Narury Auoeiation en W. C. Boer.
Het doel der inzenders is te doen zien wat van
de genoemde plantensoorten hier als handelsplanten
beschouwd worden.
De inzendingen hebben reeds den nayrer van
Fransche collega’s opgewekt Onlangs werd hier,
door oen agent van een bekend huis by Parijs eene
Bij deze gelegenheid was du Barry bijzonder
hand, zeggende:
„Gij zijt juist de man. dien ik hebben moet. Ik
heb een paar zaken, die in orde gebracht moeten
worden voor voor de groote gebeurtenis. Gy be-
grijpt mij?»
Castleton gevoelde wat alle rechtsgeleerden ge
woonlijk gevoelen als men hen buiten het kantoor,
inzonderheid op straat, over beroepszaken spreekt,
maar hij bedwong zich en vroeg vriendelyk. „Wat
kan ik voor u doen!»
„Huwelijksvoorwaarden, dat is het woord, geloof
ik,« antwoordde du Barry. „Mynheer Ferris heeft
mij gezegd dat er zoo iets gemaakt moet worden, of
liever dat Clara’s voogd er op gesteld is, hoewel,
naar ik gehoord heb, de staat het eigendom van ge
huwde vrouwen genoegzaam beschermt, zonder eenige
huwelijksvoorwaarden.» Hy zeide niet dat hij met
alle zorgvuldigheid reeds een advocaat over de zaak
had geraadpleegd.
„Niet als gy elders gaat wonen. Ik zal u aan
den heer Pulsifer overdragen; dat is zyn departe
ment."
„Gekheid Tom, alsof gij zoo’n ding niet zoudt
kunuen opmaken, zonder mij naar hem te zenden. Gij
weet dat hij en ik elkander niet gaarne mogen lyden,
en Clara kan hem niet uitstaan."
„Zoo! Ik dacht dat zy zeor goede vrienden waren.»
ICO
