Boltenlandsch Overzicht. 33080Staats-loterij Staten-Oeneraal. Vereenigde Zitting der beide Kamers van Dinsdag 30 April. regentschap heeft dus opgehouden te bestaan. In Luxemburg tal het regentschap mede een einde nemen. Dr. Vinkhujjzen heeft heden zjjn gewoon bezoek ten paleize gebracht. Tan eene buitenlandsche reis des Konings is geen oogenblik sprake geweest. Evenmin wordt nog een verbljjf in de open luoht reeds wenschelqk geacht. Het doel dezer bijeenkomst, oorspronkelijk belegd om H. M. tot regentes te benoemen, is sedert het gisteren door ons medegedeelde koninklqk besluit geheel veranderd. De raad van ministers, daartoe door den Raad van State als vertegenwoordiger van het Koninklqk gezag gemachtigd, stelt thans voor te verklaren, dat het in art. 38 der grond wet bedoelde geval heeft opgehouden te bestaan. Met andere woorden men wenscht den Koning weder in staat te verklaren zelf de tougels van het bewind te voeren. De minister van binnenl. zaken deelde mede, dat van 7 April af bq Z. M. een begin van beterschap was waar te nemen, welke gunstige en ongedachte verandering heeft aangehouden, zoodat de Regeering thans voorstelt het bovengenoemde besluit te nemen. De gronden, waarop dit voorstel berust, 'zijn voor namelijk de adviezen van 's Konings geneesheeren lo. een schrijven van de heeren Rosenstein, Vink hujjzen en Vlaanderen, gedateerd 25 April en aldus luidende In antwoord op een schrijven van Z. E. den Mi- nistor van Binnenl. Zaken dd. 25 April jl., vor klaren wij, consulteeronde en behandelende genees heeren van Z. M. den Koning, dat de beterschap, die zich op den 7n dezer in den toestand van Z. M. heeft voorgedaan, sedert dien dag zoodanige vorderingen hoeft gemaakt, dat heden aan Z. M. door ons is verklaard, dat de Koning op dit oogen blik in staat is, HDs. gewone werkzaamheden weder aan te vangen. 2o. een telegram van Dr. Yinkhuijzen van gisteren „De zoo bijzondere gunstige herstelling van Z. M. den Koning bevestigt zich van dag tot dag meer en meer." De minister liet niet na zijne vreugde te betuigen over deze gunstige wending in 's Konings ziekte, die hq een lichtstraal noemde n^ de doorleefde sombere dagen, en gaf zijne verwachting te kennen, dat de Staten-Generaal spoedig en met blijdschap het verlangde besluit zouden nemen. De Vergadering nam geen onmiddellijke beslissing, doch zond het voorstel naar de afdeelingen. De wqze, waarop deze zaak behandeld wordt, is eenigszins onregelmatig, daar de grondwet blijkbaar aan het thans voorkomende geval niet gedacht heeft. Tot het nemen van een besluit, waarbij verklaard wordt, dat het geval van art. 38 opgehouden heeft te bestaan, geeft zij het initiatief niet aan den Raad, doch alleen aan den regent of aan 20 leden der vereenigde vergadering. Intusschen achtte zich de Raad van State zich zeker naar den geest der grondwet tot handelen bevoegd en heeft hij het initiatief genoemen, het geen zeker de snelste weg is om tot het beoogde doel te geraken. Misschien zullen er, althans in de afdeelingen, over deze onregelmatigheid bezwaren gemaakt worden, maar het voorstel zelf zal wel geen tegenstand ontmoeten. Natuurljjk zal er een weg gevonden worden, den Koning, als Hij inder daad weder op bjjnwvonderbaarlijke wqze bjj machte is geworden de regeering waar te nemen, waarover het gansche volk zich van harte zal verheugen, de plaats terug te geren, waarop Hq door de Grondwet is geroepen. Men mag vertrouwen, dat zoowel de geneesheeren als de Regeering ernstig hebben overwogen of do bemoeiing met staatszaken op de gunstige wending, die in 's Konings toestand is gekomen, nadeelig kan terugwerken, zoodat wellicht weldra weder voorziening noodig wordt. De Tweede Kamer hield gisteren eene korte zitting, waarin de Voorzitter in korte maar treffende be woordingen den heer Reutker herdacht en voorts werd besloten het eerst de Boterwet (waarschijnlijk Donderdag) aan de orde te stellen. Toon de bekende dierentemmer Martin zich reeds vóór jaren in het privaat leven bad teruggetrokken, bekroop hem eens de lust, nog eenmaal zijn mena gerie die hij in geen vjjf jaren had gezien, te be zoeken. Hij reisde van Rotterdam naar Brussel en trad tegen vier uur, don tijd waarop de dieren wer den gevoederd, het gebouw binnen. Martin, in zqn mantel gehuld, mengde zich tusschen de menigte en wachtte tot men den dieren hun voodsel zou geven. Op het oogenblik dat dit zou geschieden begon hij te hoesten. Plotseling richtten alle dieren hun kop pen op, luisterden, lieten een wild gehuil hooren en deden de ijzeren traliën onder hun rukken trillen, zoodat veel toeschouwers ijlings het gobouw Verlieten. De papegaaien, kangoeroes, pelikanen, en voorname lijk de apen, begonnen te schreeuwen en te krqschen, de hyenas en de wolven huilden, 't was een helsch lawaai. Nu trad Martin te voorschjjn, geboad stilte, en eensklaps zweeg alles. Hij sprong over do barrière, welke de toeschouwers van de dieren soheidde, en stak de handen door de traliën, om de dieren te liefkoozen. Een groote tijgerin betuigde luidruchtig haar vreugde. Toen Martin met zijn hand over de glanzige huid van het woeste dier streek, liep een zenuwachtig schokken door haar lichaamzij stiet een zwak, zacht gebrul uit en lekte met haar ruwe tong het gezicht van haar vroegeren gebieder. Toen Martin zich verwijderde, ging ze liggen en liet haar onaangeroerd. Na de tijgerin kreeg'de leeuw Nero een bezoek. Nero was dezelfde ruwe gast, die den dierentemmer eenmaal een stuk uit do heup had gebeten, waarvoor hij duchtig was gestraft. Sedert dien tijd had h|j een ongekenden haat tegen zijn meester opgevat. Geen enkel bewijs van vreugde bad hij lot nu toe gegeven, slechts had bij oven don kop opgericht en zijn oogen, die fonkelden als twee smaragden, op den binnentredende gericht. Rustig bloef hjj eohter in de kooi liggen, toen Martin hem naderde. De dierentemmer riep hem, doch hij gaf geen ant woord. Toon Martin zich echter verwijderde, riohtte plotseling de leeuw zich op, wierp ziob met zqn krachtige klauwen tegen de tralën en verscheurde nog een gedeelte van Martins mantel. (Haarl. Ct.) Een afschuwlqke maaltijd. Ieder weet dat de Ame rikanen niet spoedig verboasd zqn. Er openbaard» zich evenwel een zekere verbazing onder het publiek, toen het Journal de San-Francuco do volgende aan kondiging bevatte: «Wie wil twee duizend dollars met eten verdienend Deze som zal door Mr. Mathew Peppermint in goud betaald worden aan de eerste vqf burgers, die a. s. Zaterdag met hem in het Continental Hotel willen dineeren. Maar voor op de som te kunnen rekenen moet de eerste gast in tegenwoordigheid van den heer Peppermint een levende rat opeten de tweede eene salade van duizendpootende derde een rauwo slang; de vierde een schotel konqnenoogen met azijn de vijfde een papierbrjj. Het bericht eindigde met de waarschuwing aan eventueele belanghebbenden, dat de eerste, die zich zou aanbieden, de eerste keuze van den schotel zou hebben. Deze advertentie trok de aandacht van een groot aantal aan lagerwal gekomenen in de groote stad, ongelukkige spelers, geruïneerde ondernemers van mijnwerken, gefaiileorde kooplieden etc., zoodat de heer Peppermint een groot aantal bezoekers aan het Hotel Continental ontving, allen lieden die gaarne de twee duizend dollars wilden winnen. Maar getrouw aan zijn woorden koos hij de eerste vijf, die zich aanmeldden, vijf doodarmo drommels, die hem beloofden, alles te doen, wat hij van hen zou eischen. Peppermint beloofde hun trouwens, dat hij hun behalve do in de advertentie genoemde schotels, een keurig diner met de fijnste w|jnen zou aanbieden. En hq deed dit inderdaad. Don volgenden Zaterdag precies zeven uur waren de gasten ter bestemder plaats, reeds bij voorbaat bleek van walging, maar vastberaden, als soldaten, die in het vuur moeten. De maaltqd begon met een uitmuntonde schildpadsoep, waarbij een glas sherry gedronken werd. Hierop volgden nog tal van echt Amerikaansche gerechten en Eransche wijnen, waar- yan de minste 25 francs de flesch kostte. Dit alles was echter niet in staat, de gasten van Peppermint in een goed humeur te brengen zij dachten maar voortdurend aan de beloofde twee duizend dollars, toen zij onverwachts vqf bedienden met de levende rat, de salade van duizendpooten, de stukken rauwe slang, den schotel konqnenoogen en de papierbrij zagen binnenkomen. De heer Peppermint stond op, stelde een toast in op den president der Vereenigde Staten en gaf te kennen, dat een orkest bet volkslied zou spelen, om den vijf mannen, die zijne uitnoodiging hadden aan genomen, een hart onder den riem te steken. Daarna verklaarde hij den aanwezigen wet hem op het denk beeld van dezen zonderlingen maaltijd gebracht had. «Toen ik nog arm was",zeide h|j, „zei ik dikwijls tot mij zeiven, dat ik voor een paar duizend dollars onverschillig wat zou opeten, maar niemand bood mjj ooit de gelegenheid aan, om op deze manier mijn fortuin te maken. Nu ik rqk geworden ben, be schouwde ik het mjjn plicht, mjjn medeburgers der gelijke gelegenheid wel aan te bieden. Gaat uw gang heeren, mijne dollars liggen gereed.» En nu, terwijl de muzikanten het Yankee Doodle begonnen, zag men een afsohuweljjk schouwspel. No. 1 scheen zooveel moeite te hebben met zijn rat, die hom zelfs in den neus beet, dat hij aan het achter eind begon, in weerwil van do kreten van p|jn, die „Ik verzoek je, dat nu nog te doen, vóór dat je ter ruste gaat, als je mama nog ziet. Ik moet je bekennen, daar haar ruw optreden mjj eonigermate gekwetst heeft. Bedenk slechts Edith, hoe haar woorden je zouden smarten, als je in dien zelfden ongelukkigen toestand verkeerde als dat beklagens waardige schepsel, dat geen andere toevlucht heeft dan het gekkenhuis, dat geen medelijdende harten of geen trouwo vrienden kent, die zich over haar ellende ontfermen. En dan zoo'n minzaam en lief tallig wezen!" „Laat haar gaan, Waltker, laat haar gaan! Je hebt haar te (liep in de oogen gekeken zonder er aan te denken, dat haar toestand niets anders van je vordert dan haar. te beklagen." „Maak je niet noodeloos bezorgd, Edith! Je vreest dingen, die in de gegeven omstandigheden onmogelijk zijn. Morgen zal zij je hart geen be kommering meer veroorzaken, want het is niet te denken, dat degenen, die haar vervolgden en haar verblijf ontdekt hebben, haar ongemoeid bij ons zul len laten." „Kom, ga nu slapen, kind, het is waarlijk hoog tijd en vergeet niet mama verstandig en bedaard toe te spreken, opdat de arme ongelukkige de wei nige uren, die zij nog bij ons zal doorbrengen, in vrede geniet." {Wordt vervolgd.) achtig voorkomen gaven; vóór hem stond het beeld van het jeugdige schepsel, dat zooeven de kamer verlaten had. Wat was zij schoon, hoe lief en aan minnig! En zou de Schepper aan zooveel bekoor lijkheden het licht des geestes ontnomen en haar verstand met den sluier der duisternis omhuld hebben? Nogmaals liet hij de gebeurtenissen van den nacht voor zqn geest voorbijtrekken, maar behalve de bui tengewone deemoedige gehoorzaamheid - waarschijn lijk een gevolg van haar langdurige gevangenschap vond bij nists dat op een storing van het ver stand scheen te wijzen. Had hij goed gehandeld met haar hier te houden of zou hij verstandiger gedaan hebben met aan de gebeurtenissen den vrijen loop to laten? Dat zou zeker gemakkelijker geweest z|jn, want daaraan twijfelde hij niet, of de verdere afwik keling van deze geheimzinnige zaak, mocht zjj uitvallen zoo zij wilde zou hem meer onaange naams dan verblqdens brengen. Edith kwam terug. „Hoe heb je haar verlaten?" vroeg Walther. „Zij beloofde mij, dat zij zou trachten te slapen, maar ik vrees, dat dit niet spoedig zal gaan, want de gebeurtenissen van dezen avond hebben haar sterk aangegrepen." „Je bent herhaaldelijk met haar alleen geweest, Edith. Is zij je met eenig bewijs van vertrouwen tegemoet gekomen?" „Ik kan mij niet herinneren, dat zoo iets heeft plaats gehad, misschien ligt hot daaraan, dat ik er vol strekt geen aanleiding toe heb gegeven, want ik wil je niet verzwijgen, dat ik ternauwernood mijn vrees kon overwinnen, toen ik hoorde, dat zij uit Bedlam ontvlucht is." „Heb je iets aan haar bemerkt, dat reden gaf om te denken, dat zij niet in het bezit van haar volle verstand is Neen, Walther, ik heb zoo iets niet bemerkt. Al haar denken en doen scheen verstandig, zooals je zelf ook wel zult gezien hebben; ook toen wij samen waren, was er niets aan haar te bespeuren." „Het blijft mij een raadsel hoe ik ook peins over de soort van waanzin, waaraan zij leidt. In ieder geval zijn de voorstellingen, die men mij over haar toestand maakte, zeer overdreven, men sprak er van, dat zij voor haar omgeving gevaarlijk kon worden.» „Jo doet me schrikken, Walther. Ik kan onmo gelijk met haar op dezelfde kamer slapen.» „Hoe kan een meisje van jou hulpvaardigheid en met zoo'n goed hart tegenover eene ongelukkige vrees koesteren, Edith, dat begrijp ik niet. De vrees van onze goede mama schijnt op je overgesla gen te zijn; anders zou je niet aan vrees gedacht hebben." „Houd haar niet terug, broeder; laat haar mor gen gaan, als zij morgen begeert te vertrekken. Zij heeft dezen avond reeds oneenigheid in ons gezin gebracht en Goddank! wjj zijn aan geen twist ge woon. Mama is zeer boos, jij zult je met haar weder verzoenen moeten." het dier uitstiet over no. 2 zwijgen wjj maar het denkbeeld vervult reeds met afgrijzen. Niets kan een denkbeeld geven van het melancholische gezioht, waarmee no. 3 zqn stukken rauwe slang opat, of het mocht al no. 4 zijn, die zich verbeeldde dat de ko nqnenoogen hem voortdurend ontsteld aankeken. Het best hield zich no. 5, die zqn met suiker bestrooide brij kalmpjes opat. Dat duurde ongeveer een kwar tier. Peppermint volgde met een belangstellend ge zicht het gedrag van zjjne gasten en naarmate zij zieker werden, scheen hij meer tevreden. Toon hij zag dat zq bjjna gereed waren riep hij hoera, zei dgt hij de twee duizend dollars ging halen, ver liet do kamer en kwam niet terug. Natuurlijk moesten zijne gasten ook nog de kosten van den maaltijd betalen, die voorafgegaan was en daar z|j hiertoe niet in staat waren, zette men hen gevangen, terwjjl de afschuwelijke Peppermint San Francisco verliet met vier duizend dollars, die hem de verfoeielijke grap opgebracht had. Want deze schelm had tegen buitensporig hooge prijzen de kleine kijkgaatjes verhuurd, die hij in het beschot van de aangrenzende taal bad laten boren, en waar door men alles kon zien, wat in het aangrenzend vertrek voorviel. De Figaro geeft het volgende verhaal omtrent het edelmoedige aanbod van den heer Osiris, om 100,000 ft. beschikbaar te stellen voor do voortreffelijkste inzending van kunst, nijverheid of openbaar belang, op de Parijsche tentoonstelling. Het plan van den heer Osiris is vooral daarom eigenaardig, wjjl hjj de helft der beschikbaar ge stelde belooning aan den inzender-eigenaar van het tentoongestelde voorwerp, de andere helft aan de medewerkers, beambten en werklieden, die aan de uitvoering van het werk hadden medegeholpen, wil toegekend zien. Drie dagen na ontvangst van dit aanbod schreef de minister van koophandel, tot wien de brief geschreven was, onder dankbetuiging terug, dat het aanbod met de zorg, die het verdiende, zou worden overwogen, maar daar bleef het bq. Het schrijven geraakte onder andere papieren en toen de heer Osiris zich later nogmaals tot de regee ring wendde, was de heer Dautresme door den minister Pierre Legrand vervangen, die geenerlei inlichtingen wist te geven. Door tusschenkomst van den directeur der ten toonstelling, den heer Berger, ontving de heer Osiris eindelijk na lang wachten een schrijven van den minister, dat niets minder dan een beleefde weige ring inhield. De minister schreef nl., dat hij na raadpleging met zijne ambtgenooten, het beter achtte, dat do heer Osiris de toegedachte som zelf ter hand steldo aan den inzender, dien hij het meest deze bclooning waardig achtte. El|jkbaar wilde de regeering de verantwoordelijkheid voor de toeken ning van dozen prjjs niet op zich nemen. Dus afgewezen begaf de heer Osiris zich naar den voorzitter van den journalistenkring, den heer Hó- brard, en stelde hem het bodrag ter hand met het zelfde verzoek. De heer Hóbrard nam hot aanbod aan en de prqs zal thans worden toegekend aan het belangrijkste werk uit het oogpuut van kunst, nijverheid of openbaar nut, dat op de tentoonstelling aanwezig zal zqn. In het oorspronkelijk plan stond in plaats van deze woorden „uit het oogpunt van den vooruitgang der menschheid», doch de journa listenkring heeft het beter geoordeeld, ook de kunst op te nemen, in de hoop dat dan de prijs, door een Franschmsn uitgeloofd, eerder aan eon Franschman ten deel zou rallen. In de KuIn. Ztg. wordt als oen oplichters-iirma gebrandmerkt de Rottordamsche firma D. van der Kamp Jun., in chemicaliën, verfwaren, speoerqen, enz. enz., Weste Wagenstraat 8. Die „firma" wondde zich onlangs tot een hui* in Keulen, eerst met ver zoek om verfmonsters te sturen en vervolgens met belangrqke bestellingen, onder voorgeven dat men informaties kon inwinnen bq de voornaamste Rot- terdamscho bankiers, Daar de „firma" echter ook Russische machine-olie bestelde, welke te Rotterdam zelf 13 mark per 100 Kilo goedkooper te krijgen is, dan over Keulen, wekte dit wantrouwen en de Keulsche firma wendde zich daarom noch tot den „expediteur," der Rotterdamsoho „firma," noch tot de door haar opgegoren bankiershuizen, maar traoht- te bij vertrouwdo personen inlichtingen in te win nen. Dezen schreven het volgende „De zoogenaamde firma D. van der Kamp Jun., wier brievenhoofden de afbeelding van een groot magazijn met aangren zende fabriek en Bchoorstoen vortoonon, onder het opschrift: „Import Export Rotterdam" bewoont Weste Wagenstraat 8 een gomeubileerde kamer, is echter nimmer thuis te treffen, terwijl de opgegeven „expediteur" eene kroeghouder is. Allen behooren tot de „zwarte bende.» Merkwaardig is do taktiek van dergolijke oplich ters, om de eerste bankiershuizen ter informatie op te geven, in de hoop, hierdoor zoo te imponeeren dat men geheel van het inwinnen van inlichtingen afziet. Wedstrijden op den oceaan. Reeds dikwijls zijn wedstrijden tusschen stoombooten op den oceaan, om wier twijfelachtige eor honderden menscben- levens op het spel gezet worden, op de scherpste wijze afgekeurd. Een der Londensche bladen ver meldt thans een nieuw geval van dien aard. Onlangs hielden de Cunard-stoomboot Gallia, de Inman- stoomboot City of Berlin en de Whitestar-stoomboot Adriatic een wedstrqd. De drie genoemde schepen verlieten Woensdag 10 April, om 5 uur des namid dags, Sandy Hook (bij New-York.) In de eerste drie dagen gelukte het geen der vaartuigen den anderen een eind vooruit te komen. Op den vierden dag kwam de Gallia hare beide mededingsters voor en passeerde op den 18 April om 11 uur 55 min. 's voormiddags het seinstation van Browbead aan de Iersche kust, waar de City of Berlin denzelfden dag om 2 uur 5 minuten en de Adriatic om 3 uur 25 minuten des namiddags aankwam. Alle drie schepen werden evenwel verre over troffen door de Lahn van de Norddeutsche Lloyd, die ook volgens Duitsohe bladen aan den wedstrijd deelnam. Reeds op den avond van deu eersten dag was z|j uit gezicht van de andere booten. Da Lahn logde do reis van haar dok iu de haven van New- York tot Southampton in 7 dagen en 8 uren af. In Frankrijk beheerscht de tentoonstelling don geheelon toestand. De politiek raakt er door op den achtergrond. De Regeering doet alles om de nationale feesten prettig te maken, Zoo heeft President Gamot aan eiken burgemeester der twintig arrondissementen 1000 fr. laten zenden om bij gelegenheid van de opening der tentoonstelling aan de armen te worden verdeeld. Sommige Boulangisten hebben den 52en verjaardag van den generaal te Parqs met een diner herdacht, terwijl hun held zelf te Londen zich huiselijk inricht op Portland Place. Naar gemeld wordt, heeft de regeering den 22 September bepaald als den dag, waarop de alge- meene verkiezingen voor de Kamer van afgovaar- digden zullen gehouden worden. De groote republiek aan de overzijde van don Ooeagn viert feest ter» eere van George Washington, den grondvester der Vereenigde Staten, die den 30sten April 1789 zqn ambt als president der nieuwe republiek aanvaardde. Reeds den 6deu Maart was Washington door het congres, nadat dit eindelijk een grondwet had ontworpen en goedgekeurd, eenstemmig tot presi dent gekozen. Het geheele volk stelde onbeperkt vertrouwen in den man, onder wiens leiding de Amerikanen hun onaf hankelijkheid bevochten, en) dit vertrouwen bleek niet ongegrond. Dit den aard der zaak waren de eerste jaren der jonge republiek de moeielijkste, maar toen Washington, na in 1793 herkozen te zqn, in 1797 aftrad en .niet weer in aanmorking wilde komen, was de jonge Slaat be vestigd. John Adams, de tot Washington's opvolger gekozen vioo-president, kon toen reeds de regeering aanvaarden over een op degeljjken grondslag ge- vestigden staat. Mot reuzenschroden ging de republiek vooruit. Toen Washington als president optrad, bestond de republiek uit 13 staten met een bevolking van ruim 3,000,000 zielen, terwijl zjj nu na 100 jaren van ongehoordeu voorspoed 38 staten telt met een be volking van bjjna 60,000,000 zielen. Geen wonder dan ook, dat van alle kanten burgers der republiek naar New-York stroomen, ten eiude dit eeuwfeest op waardige wjjze te helpen vieren. Omtrent den werkeljjken politieken toestand in Roemenië, dat zich er op mag beroemen in den laatsten tijd weder bijzonder de aandacht te trekken zoowel van Me Oostenrjjkscbe en Duitsche dagbladen als van de Fransche pers zal men eerst uit het verder beloop der gebeurtenissen de waarheid ver nemen. De berichten over den stand van zaken in Roe menië loopen zeer uiteen. Verdienen die van Duitsch-Oostonrqksohen oorsprong geloof, dan zijn de dagon van het ministerie-Catargi geteld, daar do minister-president noch in de kamer een ver trouwbare meerderheid bezit noch zich in den alge- meenen steun zjjner collega's, met name die van buitonlandsohe zaken en oorlog, mag verheugen. Wol ia waar verklaart het orgaan van Catargi alle geruchten over vorschil van gevoelen in hot kabinet en oyer de vorming van nieuwe politieke coalities voor booze verzinsels, alleon met het doel verspreid om de menigte te doen gelooven, dat het ministerie geen levenskracht bezit, waarvan Catargi het tegendeel onmiddellijk na terugkomst der kamera zal bewqzen, maar deze stoute verzekeringen kunnen het feit niet uitwisschen, dat er veel niet in den haak is in Roemenië. Te Berljjn en Weenen drqft de vrees voot verdere zegepralen van den Russischen invloed aan den Balkan tot het uitspreken van het vermoeden, dat do oude Bojaren-partq, 'in geval koning Karei woigert de Russische eischen in te willigén, niet zal terugdeinzen voor een coup d' état, ja dat zq. aanslagen tegen het leven van den koning en diens getrouwen ex-piinister-president Joan Bratiano in het schild voert. Voor prins Ferdinand van Hohenzollern zijn de vooruitzichten op dit tijdstip, nu hjj zich als troon opvolger iu het Roemeensche koninkrqk metterwoon zal vostigen, voorwaar niet zeer bemoedigend. RECLAME. Vqf millioen fiesschen van het door hem uitge vondene en zoo geliefde Anatherin-Mondwater heeft de Weener Hof-tand-arts, Dr. J. G. Popp, Stadt, Bognergasse 2, seuert 40 jaren geleverd en verzon den. Er zijn weinige behoedmiddelen die zulk eene groote uitbreiding hebbei gekregen als dit mondwater, dat als beproefd middel tegen alle voor- komende mond- en tandkwalen zich in vele huis-1 gezinnen een weg heeft gebaand en ook grooten- deels to gelijk met de tandpasta en het tandpoeder van Dr. Popp gebruikt wordt. Vierde Klasse, trekking van Woensdag 1 Mei. No. 5491, 8552 t 1500. No. 3105, 4988 1000. No. 15682, 18675 200. No. 5574, 14464, 17839 100. Prijzen van 65 168 2135 4470 7663 10455 13126 15711 18*00 214 2143 4476 7699 10477 18145 15762 18412 243 2162 4508 7779 10569 13150 15809 18417 248 2177 4542 7790 10573 13188 15913 18441 306 2205 4566 7889 10585 13197 15936 18458 313 2244 4697 7934 10685 13217 16072 18526 318 2250 4698 7969 10716 13279 16077 18609 327 2268 4795 7977 10760 13291 16093 18623 339 2284 4810 8019 10778 13342 16145 18667 374 2311 4812 8061 10781 13345 16311 18690 386 2323 4835 8230 10999 13350 16322 18751 427 2359 4866 8297 11033 13450 16323 18760 435 2363- 4890 8329 11114 13525 16332 18796 472 2446 4903 8332 11172 13562 16404 18807 476 2464 4928 8529 11211 13684 16466 J8856 484 2503 4997 8550 ll220 13685 16472 18857 495 2517 5016 8557 11272 13691 16605 18893 521 2535 5258 8569 11284 18705 16685 19009 566 2559 5279 8609 11336 .13742 16748 19039 578 2604 5292 8645 11361 13766 16759 19041 590 2669 5346 8693 11372 13853 16788 19064 660 2782 5462 8770 11393 13871 16862 19087 663 2802 5463 8795 11397 13885 16965 19144 784 2818 5464 8906 11405 14011 17041 19204 804 2834 5514 8926 11432 14073 17046 19275 834 2872 5552 8951 11463 14099 17069 19283 879 2878 5657 8997 11497 14105 17136 19294 948 2947 5836 9015 11510 14114 17193 19305 998 3044 5849 9041 11667 14115 17226 19370 1019 3058 5973 9055 11687 14116 17249 19421 1036 3070 5999 9058 11802 14122 17275 19455 1074 3085 6003 9112 11807 14216 17351 19465 1214 3132 6021 9138 11912 14339 17356 19486 1234 8140 6183 9170 11964 14362 17456 19568 1272 3144 6228 9208 12056 14403 17464 19656 1292 3155 6252 9209 12083 14414 17475 19693 1371 3222 6271 9259 12107 14434 17510 19726 1376 3284 6851 9268 12149 14625 17612 19754 1446 8319 6418 9320 12206 14642 17649 19766 1462 8391 6482 9523 12214 14753 17656 19781 1494 3444 6536 9566 12234 14759 17661 19819 1545 3464 6553 9612 12242 14765 17669 19876 1563 8466 6601 9682 12292 14769 17694 19975 1598 3651 6679 9689 12347 14895 17699 20047 1601 3805 6731 9758 12352 14932 17750 20063 1613 3844 6791 9767 12360 14943 17812 20088 1641 3852 7032 9848 12365 14955 17825 20231 1666 3858 7038 9873 12497 14983 17858 20261 1669 3886 7046 9952 12499 15006 17949 20273 1721 3959 709110047 12506 15132 18007 20305 1743 3980 711410060 12521 15233 18090 20875 1753 4073 714010064 12567 15324 18133 20387 1757 4106 7167 10071 12575 15356 18179 20392 1820 4186 7192 10145 12655 15365 18205 20459 1825 4165 7215 10155 12753 15391 18226 20475 1934 4191 7274 10295 12778 15499 18236 20513 2047 4265 7385 10318 12798 15573 18244 20602 2053 4279 7336 10326 12880 15622 18279 20608 2091 4352 7444 10380 12974 15650 18285 20660 2106 4383 7524 10419 13067 15657 18303 20731

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1889 | | pagina 2