Biillenlantisch Overzicht. PETR0LEUM-N0TEERINGEN Cantzlaar Schalkwijk, te Rotterdam. toch goed kan genoemd worden. Over het geheel genomen i> dus het vooruitzicht vrij gunstig. Meermalen werden proeven genomen betreffende den invloed van lichaamsbeweging op de spijs vertering. Thans deelt prof. Cohn in het I)eut- tches Arckiv für klin. Mr,hein mede, dat hij bij honden die denzelfden maaltijd hadden genoten na een zeker aantal uren de magen uitspoelde en het spoelwater op zijne spijsverterende kraght onder zocht. Hg vond daarbij dat bij een rustenden hond reeds 1 uur na den maaltyd de spijsvertering in vollen gang was, na 2 uur had z|j haar hoogste punt bereikt, van dat oogenblik af nam zij af en in 5 uur na den maaltijd geheel geëindigd. Geheel anders was het bjj honden die in matige beweging werden gebracht. Daar bereikte de spijs vertering eerst na 6 uren haar hoogste punt, ter wijl zjj 6 uur na het gebruik van den maaltijd nog niet was geëindigd. Dr. Cohn meent daarom te mogen aannemen, dat door beweging na den maaltijd althans b|j honden verlangzaming van do spijsvertering wordt veroorzaakt. De Chineezen, verklaart een schrijver in de North China Herald, mogen bij den eersten aanblik een indruk van eenvormigheid maken, maar tooh is veel eer verscheidenheid bij hen de regel dan uniformiteit, hoe sterk z|j overigens door hunne amandelvormige oogen, blauwe baaitjes en staarten op elkander gelijken. Hoe dicht in China twee districten ook bij elkander liggen, merkt men in de spraak aanmerkelijke en onverklaarbare versohillen op. Evenzoo is het met de gewoonten en de standaard-eenheden van gewich ten, maten, munten en afstanden. Het muntstelsel b. v. is wel decimaal; maar niemand kan vooruit zeggen hoeveel koperen munten op eene bepaalde plaats in het honderdtal gaan, en men behoeft niet ver te reizen om te bevinden, dat er hier 99 en elders maar 98, 96, 83, tot zelfs 33, aan het rijgkoordje zitten. Wat gewicht betreft, hebben geen twee plaatsen hetzelfde ons, heeft elke plaats nog verschillende onsen en gaan bij alle koopwaren niet een gel|jk aantal onsen in het pond. Daar dus de onsen verschillen en de ponden verschillen, is in China een ons geen ons en een pond geen pond. De mijlen zijn in de eene streek lang en in de andere kort. Op een goeden hoofdweg zijn zij korter dan op rijwegen, want de Chinees rekent niet volgens den volstrekten afstand, maar naar de inspanning, vereischt om een zekeren weg afteleggen. Vandaar dat het naar den top van een berg 90 li kan zijn, terw|jl de werkelijke afstand sleehts half zoo groot is. Zoo kan ook de afstand van A. naar B. heel iets anders zijn dan die van B. naar A. "Zaken, die elk voor zich gelijk zjjn aan een derde, zijn daarom in China nog niet aan elkander gelijk, en ook is het geheel er niet altijd gelijk aan de som zijner deelen, vooral niet in het reizen op rivieren, waarbij twee afstanden van 18 li elk 40 li uitmaken en drie van achttien 60 bedragen. lemand's leeftijd kan in China alleen dan gemak kelijk bepaald worden, als men weet aan welk dier het jaar zijner geboorte was gewijd; zonder dat is men 80 jaar oud, zoodra men ophoudt 70 te z|jn en is het algemeen de gewoonte een zeer willekeurig decimaal stelsel te volgen, waardoor b.v. iemand nu eens tien en dan eens twintig jaren heet oud te zijn, of anders: „verscheidene, eenige of zeer vele" tienen. trekkingen bloot legde, versterkte ik daarmede het vermoeden, dat ik werkelijk waanzinnig zou zijn. Maar hoe zwaar deze beproeving ook was, de Hemel gaf m|j kracht om ze te verdragen en vrienden om hen te overwinnen, die mijn.verderf wilden. Ja mijnheer Cliffton, uw vroegere leerlinge ziet ge terug als verpleegde in een krankzinnigengesticht, en zonder twijfel beschouwt ge het als een beschikking des Hemels, dat ge het werktuig zjjt om mij weder op de plaats terug te brengen, waarvan ik verdreven ben door de schelmsche listeu van mjjn tegenstanders." Toen z|j zoo gesproken had, naderde zij Walther en stak hem de beide handen toe. Haar stem wei gerde, de gemoedsbewegingen, die bij haar waren ontstaan, hadden haar hevig aangegrepen; aan de neiging van haar hart toegevende, zonk zij weenende aan zijn borst. Hij drukte haar vast in z|jn armen en kusto haar. Op dat oogenblik gevoelde z|j, waar de plaats was, waar zij beschut was tegen alle ge varen, waar zg rust zou vinden na den strgd. Er volgde nu een beraadslaging' over de vraag wat er gedaan moest worïdn. Mevrouw Cliffton maakte daar voorloopig een eind san door het ge zelschap uit te noodigen mede te gaan naar haar woning. Men nam haar vriendelijke uitnoodiging aan en besprak te haren huize wat het wenscheljjk- ste zou z|jnonmiddellijk l)et gerecht te hulp roepen tegen den Lord of hier alle opzien te vermijden en in Londen zelf tegen Alice's voogd in rechten op te treden. Walther was met het eerste plan ingenomen, Om grootore nauwkeurigheid geven de Chineezen niet; hunne taal bezit geene voldoende uitdrukkin gen om identiteit van gelijkheid te onderscheiden. Hunne denkmethode heeft een grondslag, verschil lend van dien, waaraan wij gewoon z|jn, eu zij kun nen de Westersche manie van accuratesse maar moeiel|jk vatten. Een Chinees weet niet hoeveel inwoners z|jne geboorteplaats heeft en het kan hem ook niet schelen; hem is het een raadsel hoe een menschelijk wezen in het hoofd kan krijgen zoo iets precies te willen weten. Bij hem is het „eenige duizend", of „verscheidene honderd," of ook wel „niet weinig'^ maar een bepaald getal is het nooit en zal het ook nooit zijn. Als de Chineezen zich nog eens op de scheikunde gaan toeleggen, zullen nog verscheidene van de eerste beoefenaars dezer wetenschap het leven laten door de vermenging van „eenige tientallen greinen" van het eene, met „verscheidene tientallen greinen" van iets anders en de dan mogelijke catastrophe. De Chineezen zijn evengoed geschikt om de grootste nauwkeurigheid in alle zaken te betrachten als elk ander volk, want zij zijn met een onuitputtelijk ge duld begaafd; maar tot op heden is onnauwkeurigheid hun nationaal gebrek en begrijpen zij niet wat nauw keurigheid is. Dit in het oog houdende, kan men van Chineesohe statistieken, bevolkings- en begroo- tings-staten zeggen, dat zij gelijken op alles, behalve op hetgeen zij moeten voorstellen. Het is te hopen, dat de Chineezen niet altjjd zoo geweest zijn. Op welke waarde moet men anders hunne hooggeroemde jaarboeken, die zoo ontelbaar vele eeuwen teruggaan, wel schatten? Met dat al is China een begeerlijk verblijf voor zekere dames, die nooit ouder dan 30 of 40 jaar willen worden. (Zondagsblad.) Terwijl in Engelach-Indië het gebruik van het offeren der weduwen op het graf van haren eoht- genoot langzamerhand verdwijnt, is het in sommige provinciën van China nog in volle bloei. In Lien-Kiang-Hien, in de provincie Bo-Schoo, gebeurt het nog dikwijls. Wanneer de man sterft, is zijne familie er op gesteld, dat de weduwe meegaat. Het blad Sheu-Pao geeft hiervan de volgende beschrijving „Het ongelukkig slachtoffer, met alle middelen tot toestemming overreed of gedwongen, wordt in eene draagkoets gezet en door de straten gedragen, te midden eener processie met oorverdoovende muziekde dreunende gons smoren elk geluid. Men draagt haar dan op eeg estradealle bloedverwanten treden voor haar en maken diepe buigingeneen der naastbestaanden, liefst een broeder, staat naast haar. Boven de weduwe hangt een zwevende l»alk met een strik er aanzij behoort zich dien zelf om den hals te leggen, maar gewoonlijk biedt de broeder haar de behulpzame hand en trekt den strop dicht. Na de begrafenis wendt men zich dan tot den keizer met het verzoek om de zelf opoffering der weduwe door een eoreteeken te erkennen, en het aantal dezer monumenten, pallus, die men in het land ziet, geven genoeg bewijs, dat er dikwijls aanleiding toe bestaat. Iedere fat soenlijke familie heeft onder hare leden eenige „deugdzame weduwen» op die wijze vereeuwigd. Toen onlangs de gouverneur van Lien-Kiang een dergelijk tooneel bijwoonde, zag hg de vrouw weenen en worstelen en zich verdedigen hjj verbood toen de geestelijke kwam met den tweeden voorslag eu eindelijk had Dr. Parker nog een derde voorstel. „Tot op dit oogenblik heb ik nog niet gesproken van een omstandigheid, die m|j toevallig ter oore kwam," zeide de hulp-arts. „Ik zweeg er van om miss Norman niet met nieuwe onrust te kwellen, zoolang er zoo weinig gegronde hoop was om haar de vrijheid te kunnen teruggeven. Nu wjj echter in u eerwaarde heer zulk een krachtige hulp gevon den hebben, vervalt mijn frees daarvoor. Dr. Brown is sedert een paar dagen op reis om volgens zijn eigen zeggen een sameukomst met Lord Norman te hebben, en naar den duur der reis te oordeelen zal hij hem niet te Londen ontmoeten. Treden wjj nu te Londen of te Worcester tegen de misdadigers op, dan hebben z|j alle kans om zich door de vlucht aan een langdurige gevangenschap te onttrekken. Wjj moeten dit tot eiken prjjs voorkomen en daarom acht ik het best, als wij niets laten bemerken en alles op den ouden voet laten voortgaan. Zoodoende denken zij veilig te zjjn, keeren naar hun woonplaats terug en dan eerst komt onze tjjd om de beide schurken eensklaps te overvallen." „Mijnheer Parker, uw inzicht rust op zoo goede gronden, dat ik er m|j dadelijk bjj aansluit, zoodra mjjnheer Lund zich er ook mee vereenigt," zeide de geestelijke. „Hetgeen mijnheer Parker ons daar mededeelt is nienw en van weinig gewicht." merkte Walther op. „Om welke reden zou de Lord Londen verlaten en het voortzetten der plechtigheid en liet aan de man nelijke leden der familie stokslagen en aan de vrouwen klappen in bet gezicht geven. Dr. Mount Bleyer, te New-York, gebruikt den verbeterden phonograaf van Edison om geluiden uit de longen en het hart te fireeren en na eenigen tijd te laten weergeven. Ten einde b.v. de adem halingsgeluiden van een zieke op te nemen, wordt de phonograaf op tafel geplaatst en het einde der spreekbuis in verbinding met den cylinder gebraoht, die de geluidsgolven fixeert. Nadat nu, als het ware als opschrift voor latere onderscheiding, de plaats van het onderzoek is opgegeven, wordt het vrije buiseinde gelegd op de plaats, die men onderzoeken wil. Op deze wijze kunnen door het inbrengen van verschillende cylinders in den phonograaf, op elk van deze de geluiden van eene andere long- of hartstreek gefixeerd worden. Wil men deze nu laten doen hooren, dan behoeft slechts de over eenkomstige cylinder in den phonograaf gebracht te worden en de voortgebrachte geluiden in de hoor buis op te vangen, die zij met de grootste nauw keurigheid ternggeeft. Wordt in plaats van eene eenvoudige hoorbuis, er eene genomen, die met een miorophoon verbonden is en'daaraan een rosonotor toegevoegd, dan kan liet'verwekt geluid voor een aantal toehoorders verneembaar worden. Daardoor sohjjnt deze nieuwe toepassing van den phonograaf voor de medische wetenschap eene groote beteekenis te zullen krijgen. Een belangrijk rapport is uitgebracht door den heer Joubort, directeur van het mijnwezen in Transvaal. De inleiding spreekt over den grooten vooruitgang eu ontwikkeling der goudvelden en wjjst er tevens op, hoe bjjna maandelijks berichten inkomen van nieuwe ontdekkingen op plaatsen waar niemand voorheen het bestaan van het edele metaal hai) vermoed, zoowel als van het vinden van andere mi neralen. Onder deze laatste neemt het cinnabar, eene kwikzilver-verbinding, de eerste plaats in; dit mine raal, dat in groote hoeveelheid ontdekt is aan de Zuidkaap goudvelden, is zeer kostbaar, en bij pro clamatie in de Staatscourant van 17 April 1889 is de wet op edele metalen daarop van toepassing ver klaard. Dooh zegt het rapport verder„meen dergeljjke nuttige stoffen rusten in den grond van de Zuid-Afrikaanscha Bepubliekom slechts enkele te noemensteenkolen, jjzer, koper, ssbest en zwavel zuur. Voorts wjjst de heer Joubert op de groote verbetering, die zijn kantoor heeft ondergaan door het aanleggen van verschillende registers, waardoor hjj in staat is gesteld, maandelijks een staat in te levoren, die aantoont, wat er op verschillende goud velden omgaat. De heer Joubert spreekt met lof over de orde en vredelievendheid der bevolkingen van de goudvelden. De bezoeken aan de Goudvelden door hem gebracht leerden hom, dat de ontwikkeling van sommige rel den, met name do Roodepoort- en Heidelberg-goad- velden, werd tegengehouden door de verkeerde wjjte van prospocteeren door de aanwending van te geringe werkkrachten en te weinig kapitaal, eene fout waar- tegen niet genoeg gewaarschuwd kan worden. Sedert het bezoek hebben die velden echter eene groote vlucht genomen en valt er aan het succes van de Heidelbergschevelden niet meer te twjjfelen. Ook de een samenkomst willen houden met zoo'n onbedui- denden dokter uit de provincie? Zeker niet om het welzijn van zjjn nioht!" „Hoe kun je nog vraqgp, wat hun oogmerk is, Walther? Een inwendige stem zegt mij beslist, dat die samenkomst mij betreft, niet om mijn welzjjn te bevorderen maar om mij zeker te gronde te'richten." „Dat dit het doel van hun samenkomst is, zM wel niemand der aanwezigen betwijfelen," luidde het oordeel van Dr. Parker. „Wordt deze onderstelling bevestigd, dan hebben wij iets gewonnen: wij zijn gewaarschuwd. Wat zij ook verzinnen mogen, w|j zullen hun het hoofd bieden." „Dat zult gij kunnen doen, vriend," viel nu Wal ther in, „gjj blijft in Alice's nabijheid; wat haar ook bedreige, gij hebt gelegenheid om haar te be schermen. Maar wat kan ik doen? Wat zullen onze vrienden kunnen doen? Wilt ge ons veroor- deelen tot niets doen, terwijl zich de gevaren boven Alice's hoofd samenpakken?" „Ik zou u met genoegen m|jn plaats inruimen, Walther, als ik daarvan iets goeds kon verwachten. Maar bedenk dat de Lord de hulp van den dokter bij z|jn plannen noodig schijnt te hebben 1 Dat doet een listig boevenstuk verwachten, want voor geweld dadigheden is Dr. Brown te lafhartig en de Lord te slim. Welk plan zg samen ook brouwen, het zal iets zijn, waarbij de kunst van den geneesheer te pas komt. En om zoo iets te voorkomen, ben ik alleen de ge schiktste man." Wordt vervolgd.) andere goudvelden werden door hem bezocht, met uitzondering van de Kaapscne overal vond hjj de duidelijkste blijken van den grooten mineralen rijk dom van dit land. Verder worden in het rapport verschillende leem ten in de wet aangegeven en verbeteringen voorge steld vooral wordt er aangedrongen op eene betere contrêle van de goudopbrengst. Om die te ver krijgen, wordt er voorgesteld, de registratie van de opbrengst der maatschappijen verplichtend te maken daardoor zal het publiek,'dat zjjn geld bolegt in de goudvelden, alle mogelijke inlichtingen kunnen verkrijgen, en het zal tevens een middel zjjn om ongewettigde speculatie te voorkomen waardoor het krediet der velden grooteljjks geschokt wordt. Een andere maatregel, die sterk aanbevolen wordt, is het jumpen van claims onmogelijk te maken. Niettegenstaande de pogingen om een volledig stel kaarten dor goudveldon te krijgen, is dit niet mogen gelukken, en daarom hoopt de heer Joubert, dat de Volksraad hem in de gelegenheid zal stellen om in dat bezwaar te voorzien. Daar het werkelijke m|jnen nu reeds een grooten omvang genomen heeft, zoude het wenschelijk zijn eene wet te maken, die de bewerking van schachten en tunnels regelt. lo het opbetalen dor verschillende concessies en m|jnpachten valt eene groote verbetering waar te nemou, terwijl uit de bij gevoegde statistieken de groote bloei der velden ten duidelijkste blgkt. Met een beroep op den steun en de hulp van den Volksraad, sluit de heer Joubert e|jn verslag dat door den Volksraad met algemeene stem men is goedgekeurd. In het voorjaar van 1889 werden door de ver schillende commissies te zamen 769 mannelijke en 509 vrouwelijke candidates voor de onderwijzersakte geëxaiüinoerd, van wie 417 en 980 (samen dus 697 van de 1968) werden toegelaten. Ter vergelijking wordt hierbij medegedeeld, dat in 1883 aan de voorjaarsexamens 1161 candidaten deel namen, on in de opvolgende jaren verder 1298,1432, 1423, 1371 en 1314, van wie er resp. 720, 740, 806, 736, 758 en 720 z|jn geslaagd. In de lentes van 1883—89 ontloken dus voor Nederlands jeugd 6182 onderwijzers en onderwijze ressen en hadden de commissies bovendien 4086 candidaten te examineeren, die te licht werden be vonden. Deze nogal ongunstige uitkomsten zullen o. a. ver klaard worden door de volgende mededeelingen der Geldersche commissie van 1889: „Met betrekking tot het examen in opvoeding en onderwijs voor de vrouwelijke candidaten vielen geen bijzondere opmerkingen te maken. De indruk van het schriftelijk werk was over hetalgemeeu voldoende; bg det mondeling onderzoek werd in twijfelachtige gevallen nadere inlichting gevraagd, en dan werd de vrij gunstige indruk dikwijls weggenomen, daar de candidaten geene voldoende opheldering konden geren van de denkbeelden, in de opstellen als algemeene waarheden neergelegd. Op het mondeling examen maakten slechts weinigo candidaten oenen beslist onvoldoenden indruk; de meesten wisten zieh be hoorlijk rekenschap te geven van de eenvoudigste verschijnselen, die het schoolleven aanbiedt, en uit ten daarbij hare gedachten geregeld en in goeden vorm. „Het schriftelijk werk van de mannolyke candida ten was over het algemeen voldoende; jammer, dat de opstellen dikwijls werden ontsierd door grove taalfouten on blp gaven van verregaande slordigheid, 't Is niet te ontkennen, dat deze candidaten bij het mondeling onderzoek dikwjjls minder voldeden dan de vrouwelijke; de wijze waarop de eersten mondeling hunne gedachten uitten, liet niet zelden veel te wenschen over. t)ikw|jli verliezen de candidaten zich in algemeenheden, waarb|j niets of niet het rechte wordt gedacht. „Het examen in de Nederlandsche taal en het lezen gaf ook nu bg de vrouwelijke candidaten meer bevredigende uitkomsten dan bij de mannelijke. „Het schriftelijk werk der eersten droeg meer sporen van netheid en nauwkeurigheid; daarb|j over troffen ze de lsatsten in vaardigheid om zioh mon deling juist en gemakkelijk uit te drukken. De toe passing der spraakkunst liet evenwel ook bjj vele vrouwelijke oandidaten te wenschen over, zoodat ook haar werk dikwjjls door taalfouten ontsierd werd. Behoudens eenige loffelijke uitzonderingen, was het opstel pover van inhoud De stijl was bjj de vrou welijke candidaten over 't algemeen vloeiend, bjj de mannelijke vaak houterig. Onlogische redeneeringen, gebrek aan eenvoud, hoogdravendheid naast platheid kwamen vooral bij de laatsten herhaaldelijk voor, terwijl hunne taalarmoede dikwjjls bleek uit ellen lange omschrijvingen, waar een enkel woord had kunnen volstaan. „De woordverklaringen waren meermalen zeer om slachtig en vaak geheel onjuist; niet zelden deed zich het geval voor, dat de verklaring van een woord als „lokaas" uit bjjna evenveel regels bestond als 't opsteL „De verklaring van uitdrukkingen als „zjjne spo ren verdienen" en „op zwart zaad zitten" was dik werf allerkluchtigst. „De meeste manneljjke candidaten en enkele vrou welijke misten een natuurlijken leestoon. Verkeerde klemtoonlegging en onzuivere uitspraak ontmoette men vooral bij de eersten. „Bovendien liet de algemeene kennis der candi daten, zooals bij het examen in het lezen bleek meermalen veel te wenschen over." Ook de Utrechtsche commissie constateert, dat de Nederlandsche taal voor velen „de groote moeilijk heid" blijft. De oorzaak daarvan vindt zij „voor een groot deel in den maatschappeljjken kring, waarin vele candidaten van jongs af hebben verkeerd en meestal tot aan het einde hunner voorbereiding blij ven verkeeren. De bekrompenheid hunner omgeving, de slechte taal die ze hooren en die ze zeiven be gonnen zjjn te spreken, de armoe der uitdrukkingen, waarvan men zich bedient in den kring waarin ze zich bewegen, oefenen een invloed uit, veel grooter en veel nadeeliger dan zich kan voorstellen wie daarop niet nauwkeurig acht geeft. Dat komt vooral uit bij 't lezen, in toon en uitspraak, bij 't begrijpen en verklaren, in opvatting en uitdrukking. En dat niet alleen bjj de afgewezenen, maar zelfs bij menig een die slaagt." In den negerstraat Eboe (westkust van Afrika) hebben afgrijselijke plechtigheden plaats gehad ter nagodachtenis van den onlangs overleden koning, tot verzoening van de Ju-Ju-goden. Toen eenige koop lieden uit Nieuw-Calabar den nieuwen koning hunne gelukwenschen kwamen aanbieden, vonden zij die „godsdienstige ceremonie» in vollen gang. Veer tig menschen waren reeds geslacht, om de Ju- Ju te bevredigen. De oude koning lag in een diep graf, en bjj hem lagen zijne jonste vrouwen, die men onder afschuweljjke martelingen, welke vier of vjjf dagen duurden, had ter dood gebracht, en op ver schillende plaatsen van de stad werden nog mannen opgehangen, onthoofd enz. In do eerstvolgende tien maanden moeten nog 70 menschen (7 in de maand) aan de goden geofferd worden. Het is verwonderlijk, merkt Schorir's Familiën- blgtt op, hoe Homerus reeds alle deelen van het dierlijk lichaam kende en namen gegeven heeft, welke voor een deel nog tot op den huidigen dag in de geneeskunde behouden zijn gebleven. Uit vele plaatsen in den Ilias blijkt, dat Homerus de verschijnselen der hersenschudding zoo nauwkeurig kende, als eenig chirurgijn, van dezen tjjd zou wen schen. Men leze slechts over de schedel verwondingen van Hector en Helisaos. In het aebtsto boek van de Ilias maakt Homerus melding van de verwon ding van een paard in de nabjjheid der manen en beschrijft de gevolgen van de verwonding van het verlengde ruggemerg, op volkomen wetenschappe lijke w|jte. Zoowel in Zwitserland als elders houdt men zich bezig met het antwoord, door het lid van den bonds raad Droz in den nationalen raad gegeven op de «ofcrpellatie betrekkelijk het conflict met Duitschland. De onafhankelijke Duitache pers, die de vrees koes tert, dat de Duitache regeering op weg is in het geschil met de Zwitsersohe republiek zich zelf in een gelijke engte te drijven als waaraan zjj nauwelijks op Samoa ontsnapt is, dringt er op aan Zwitserland met tot het uiterste te dr|jven, opdat dit zich niet in de armen van Frankrijk werpe, maar zich tevreden te stellen met de benoeming van een b|jzonderen bondsambtenaar bij de politieke politie. Te Bern is men niet zeer gerust op het verder verloop der zaak, daar men gelooft, dat Duitschland en Italië niets anders beoogen, dan Zwitserland on schadelijk te maken ingeval van een oorlog met Frankrijk. In 't algemeen toch kan men anders geen verklaring vinden voor de v|jandel|jke houding van de Duitache regeering ten opzichte van Zwitserland. De Nationale Raad heeft zonder discussie het besluit van den Bondsraad goedgekeurd betreffende eene leening van 16 millioen voor het aanschaffen van geweren en ammunitie. De Fransche kamerleden, behoorende tot de rechterzijde, hebben een manifest uitgevaardigd, waarin zjj heftig tegen de republiek te velde trekken. Het stuk, hetwelk geen monarchistische, maar uitsluitend een anti-republikeinsche kleur heeft, is onderteekend door de leiders dor royalisten en Bonapartisten, o. a. den hertog van Rochefoucault, baron De Mackau, graaf De Mun en de heeren De Cassagnac en Jolibois. Eén handteekening zegt de Temps ont breekt slechts, nl. die van generaal Boulanger, want, alles wat de heeren nu vertellen, heeft Boulanger reeds lang voor hen gezogd." Ook de andere republikeinsche bladen zien in het manifest het bewjjs, dat Boulangisten, Bonapartisten en royalisten bjj de aanstaande verkiezing samen zullen gaan dooh zjj vertrouwen, dat do kiezers dit verbond „van eigenbaat, eerzueht en haat» spoedig uiteen zullen jagen. Het manifest luidt aldus: „De part|j, die nu twaalf jaren aan het bestuur is, is veroordeeld. De republikein sche meerderheid, die gedurende drie opeenvolgende wetgevende perioden, onder verschillende namen, het gezag heeft geëxploiteerd, is veroordeeld. De Kamer, die zooveel schandelijke dingen heeft toe gelaten, zooveel misdadige hartstochten heeft gediend, is veroordeeld. De revolutionaire politiek, die de geestelijke orden uit haar verblijf, de rechtere van hun zetels, den godsdienst uit de school en de hospitalen, de Prinsen uit het leger en het vaderland heeft verjaagdia veroordeeld. Het is te vergeefs, dat dit -zieltogend régime in opstand komt tegen het algemeen stemrecht, diens gekozenen verbant en hen verwijst naar exceptioneele rechtbanken, die hun haat eu vrees tot maatstaf nemen van hare rechts- oefening. Het oogenblik is gekomen, waarop het land bedrogen in zijn vertrouweu, met smart de wondon peilt welke geslagen zijn aan zijn eer en fortuin door dezelfde heden, die het verlokt hebben mot hun taal en beloften. De onderneming van longkin, zoo hersenloos geleid, die zich eiken da» kenmerkte door nieuwe verliezen. Het tekort, dat sedert tien jaren elk jaar toeneemt met zeshonderd millioen. Meer dan drie milliard aan leeningen aange gaan met minachting van de plechtigste verbintenissen. De schandelijke handel in ridderkruisen, in betrek kingen en leverantiën aau den staat, die geleid hebben tot de aftreding van den President der republiek De spionneering, de verklikker|j, de dageljjksche aan- brengenj tegen de agibtenaren en de burgers, ge— bruikt als middel van regeering. Dit alles'heeft aher oogen geopend en de diepst gewortelde iUusien" doen verdwijnen. Kiezers, wat uwe herinneringen en uwe voorkeur mogen zijn, dienaren van het koningschap of van het keizerrijk, oprechte repu blikeinen, die in de republiek een eerljjke eu vrijzinnige regeering zocht, wie g|j ook zijn moogt, mannen van hart en mannen van het goede van allerlei richting, sluit uwe gelederen in naam van Frankrijk en de vrijheid; vormt thans slechts een leger, gij, die morgen slechts een enkele partij, die van Frankrjjk zult vormen. Uwe overwinning is zeker. Gij zult naar het aanstaande parlement een meerderheid van eerljjke lieden afvaardigen, die het bestuur zal aanvaarden, zich alleen zal laten leiden door de belangen des vaderlands en °et. *antj verlossen zal van de parlementaire feoda liteit, die. het in minachting brengt en te gronde richt. De machtelooze constitutie onder welke wij leven, zal herzien worden; deijdeleen onvruchtbare discussiën zullen gevloten zijn; de nationale wil, welks souveroine uitspraak allen aannemen, zal zijn vrijheid hernemen, om er gebruik van te maken op den plochtigen dag, dat het tot kalmte terug gekeerde en zich zelf weer meester geworden land over zjjn lot zal moeten beslissen. Gij guit op die wjjze aan Frankrijk den besten waarborg voor den binnen- en buitenlandschen vrede gegoven hebben door Hbt tijdperk der twisten te sluiten en voor het werk der aanhoudende desorganisatie het groote werk van den staatkundigen en maatschappeljjken wederopbouw in de plaats te stellen, dat aan ons land het aanzien en'den eerbied, waarop het recht heeft, verzekeren zal. Kiezers, het oogenblik der verlossing is nabjj. Z|j zal de prjjs zjjn onzer eendracht. Gaai) wij onder den kreetLeve Frank rjjk I - hand aan hand ten strijde. lerwjjl de antirepublikeinen zich dus reeds aan eensluiten, is van de eenheid onder de beide repu blikeinsche groepen nog niets te besponren. De drie verbonden anti-republikeinsche partijen hebben daardoor een goede kans, doch de moeiljjkheid komt eerst, indien ua de overwinning de buit ver- deeld moet worden. In elk geval zien de vader landslievende Franschen deu uitslag van den ver kiezingsstrijd met bezorgdheid te gemoet. van de Makelaars De markt was heden vast. Loco Tankfust 8.30. Geïmporteerd fust 8.35. September-, October-, November- en December- levering 8.60. INGEZONDEN, Mijnheer de Redacteur, Vergun mij met een paar woorden te protosteeren tegen de wijze, waarop hier ter stede de boojnen be handeld worden. Aan den Fluweelen Singel bij de

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1889 | | pagina 2