Biillenlantisch Overzicht.
PETR0LEUM-N0TEERINGEN
Cantzlaar Schalkwijk, te Rotterdam.
toch goed kan genoemd worden. Over het geheel
genomen i> dus het vooruitzicht vrij gunstig.
Meermalen werden proeven genomen betreffende
den invloed van lichaamsbeweging op de spijs
vertering. Thans deelt prof. Cohn in het I)eut-
tches Arckiv für klin. Mr,hein mede, dat hij bij
honden die denzelfden maaltijd hadden genoten na
een zeker aantal uren de magen uitspoelde en het
spoelwater op zijne spijsverterende kraght onder
zocht. Hg vond daarbij dat bij een rustenden hond
reeds 1 uur na den maaltyd de spijsvertering in
vollen gang was, na 2 uur had z|j haar hoogste
punt bereikt, van dat oogenblik af nam zij af en
in 5 uur na den maaltijd geheel geëindigd.
Geheel anders was het bjj honden die in matige
beweging werden gebracht. Daar bereikte de spijs
vertering eerst na 6 uren haar hoogste punt, ter
wijl zjj 6 uur na het gebruik van den maaltijd
nog niet was geëindigd.
Dr. Cohn meent daarom te mogen aannemen,
dat door beweging na den maaltijd althans b|j
honden verlangzaming van do spijsvertering wordt
veroorzaakt.
De Chineezen, verklaart een schrijver in de North
China Herald, mogen bij den eersten aanblik een
indruk van eenvormigheid maken, maar tooh is veel
eer verscheidenheid bij hen de regel dan uniformiteit,
hoe sterk z|j overigens door hunne amandelvormige
oogen, blauwe baaitjes en staarten op elkander gelijken.
Hoe dicht in China twee districten ook bij elkander
liggen, merkt men in de spraak aanmerkelijke en
onverklaarbare versohillen op. Evenzoo is het met
de gewoonten en de standaard-eenheden van gewich
ten, maten, munten en afstanden. Het muntstelsel
b. v. is wel decimaal; maar niemand kan vooruit
zeggen hoeveel koperen munten op eene bepaalde
plaats in het honderdtal gaan, en men behoeft
niet ver te reizen om te bevinden, dat er hier
99 en elders maar 98, 96, 83, tot zelfs 33, aan het
rijgkoordje zitten. Wat gewicht betreft, hebben geen
twee plaatsen hetzelfde ons, heeft elke plaats nog
verschillende onsen en gaan bij alle koopwaren niet
een gel|jk aantal onsen in het pond. Daar dus de
onsen verschillen en de ponden verschillen, is in
China een ons geen ons en een pond geen pond.
De mijlen zijn in de eene streek lang en in de andere
kort. Op een goeden hoofdweg zijn zij korter dan
op rijwegen, want de Chinees rekent niet volgens
den volstrekten afstand, maar naar de inspanning,
vereischt om een zekeren weg afteleggen. Vandaar
dat het naar den top van een berg 90 li kan zijn,
terw|jl de werkelijke afstand sleehts half zoo groot is.
Zoo kan ook de afstand van A. naar B. heel iets
anders zijn dan die van B. naar A. "Zaken, die elk
voor zich gelijk zjjn aan een derde, zijn daarom
in China nog niet aan elkander gelijk, en ook is het
geheel er niet altijd gelijk aan de som zijner deelen,
vooral niet in het reizen op rivieren, waarbij twee
afstanden van 18 li elk 40 li uitmaken en drie van
achttien 60 bedragen.
lemand's leeftijd kan in China alleen dan gemak
kelijk bepaald worden, als men weet aan welk dier
het jaar zijner geboorte was gewijd; zonder dat is men
80 jaar oud, zoodra men ophoudt 70 te z|jn en is het
algemeen de gewoonte een zeer willekeurig decimaal
stelsel te volgen, waardoor b.v. iemand nu eens tien en
dan eens twintig jaren heet oud te zijn, of anders:
„verscheidene, eenige of zeer vele" tienen.
trekkingen bloot legde, versterkte ik daarmede het
vermoeden, dat ik werkelijk waanzinnig zou zijn.
Maar hoe zwaar deze beproeving ook was, de Hemel
gaf m|j kracht om ze te verdragen en vrienden om
hen te overwinnen, die mijn.verderf wilden. Ja
mijnheer Cliffton, uw vroegere leerlinge ziet ge terug
als verpleegde in een krankzinnigengesticht, en
zonder twijfel beschouwt ge het als een beschikking
des Hemels, dat ge het werktuig zjjt om mij weder
op de plaats terug te brengen, waarvan ik verdreven
ben door de schelmsche listeu van mjjn tegenstanders."
Toen z|j zoo gesproken had, naderde zij Walther
en stak hem de beide handen toe. Haar stem wei
gerde, de gemoedsbewegingen, die bij haar waren
ontstaan, hadden haar hevig aangegrepen; aan de
neiging van haar hart toegevende, zonk zij weenende
aan zijn borst. Hij drukte haar vast in z|jn armen
en kusto haar. Op dat oogenblik gevoelde z|j, waar
de plaats was, waar zij beschut was tegen alle ge
varen, waar zg rust zou vinden na den strgd.
Er volgde nu een beraadslaging' over de vraag
wat er gedaan moest worïdn. Mevrouw Cliffton
maakte daar voorloopig een eind san door het ge
zelschap uit te noodigen mede te gaan naar haar
woning. Men nam haar vriendelijke uitnoodiging
aan en besprak te haren huize wat het wenscheljjk-
ste zou z|jnonmiddellijk l)et gerecht te hulp roepen
tegen den Lord of hier alle opzien te vermijden en
in Londen zelf tegen Alice's voogd in rechten op te
treden. Walther was met het eerste plan ingenomen,
Om grootore nauwkeurigheid geven de Chineezen
niet; hunne taal bezit geene voldoende uitdrukkin
gen om identiteit van gelijkheid te onderscheiden.
Hunne denkmethode heeft een grondslag, verschil
lend van dien, waaraan wij gewoon z|jn, eu zij kun
nen de Westersche manie van accuratesse maar
moeiel|jk vatten. Een Chinees weet niet hoeveel
inwoners z|jne geboorteplaats heeft en het kan hem
ook niet schelen; hem is het een raadsel hoe een
menschelijk wezen in het hoofd kan krijgen zoo iets
precies te willen weten. Bij hem is het „eenige
duizend", of „verscheidene honderd," of ook wel
„niet weinig'^ maar een bepaald getal is het nooit
en zal het ook nooit zijn.
Als de Chineezen zich nog eens op de scheikunde
gaan toeleggen, zullen nog verscheidene van de
eerste beoefenaars dezer wetenschap het leven laten
door de vermenging van „eenige tientallen greinen"
van het eene, met „verscheidene tientallen greinen"
van iets anders en de dan mogelijke catastrophe.
De Chineezen zijn evengoed geschikt om de grootste
nauwkeurigheid in alle zaken te betrachten als elk
ander volk, want zij zijn met een onuitputtelijk ge
duld begaafd; maar tot op heden is onnauwkeurigheid
hun nationaal gebrek en begrijpen zij niet wat nauw
keurigheid is. Dit in het oog houdende, kan men
van Chineesohe statistieken, bevolkings- en begroo-
tings-staten zeggen, dat zij gelijken op alles, behalve
op hetgeen zij moeten voorstellen.
Het is te hopen, dat de Chineezen niet altjjd zoo
geweest zijn. Op welke waarde moet men anders
hunne hooggeroemde jaarboeken, die zoo ontelbaar
vele eeuwen teruggaan, wel schatten?
Met dat al is China een begeerlijk verblijf voor
zekere dames, die nooit ouder dan 30 of 40 jaar
willen worden. (Zondagsblad.)
Terwijl in Engelach-Indië het gebruik van het
offeren der weduwen op het graf van haren eoht-
genoot langzamerhand verdwijnt, is het in sommige
provinciën van China nog in volle bloei. In
Lien-Kiang-Hien, in de provincie Bo-Schoo, gebeurt
het nog dikwijls. Wanneer de man sterft, is zijne
familie er op gesteld, dat de weduwe meegaat.
Het blad Sheu-Pao geeft hiervan de volgende
beschrijving
„Het ongelukkig slachtoffer, met alle middelen
tot toestemming overreed of gedwongen, wordt in
eene draagkoets gezet en door de straten gedragen,
te midden eener processie met oorverdoovende
muziekde dreunende gons smoren elk geluid. Men
draagt haar dan op eeg estradealle bloedverwanten
treden voor haar en maken diepe buigingeneen
der naastbestaanden, liefst een broeder, staat naast
haar. Boven de weduwe hangt een zwevende l»alk
met een strik er aanzij behoort zich dien zelf
om den hals te leggen, maar gewoonlijk biedt de
broeder haar de behulpzame hand en trekt den
strop dicht. Na de begrafenis wendt men zich
dan tot den keizer met het verzoek om de zelf
opoffering der weduwe door een eoreteeken te
erkennen, en het aantal dezer monumenten, pallus,
die men in het land ziet, geven genoeg bewijs,
dat er dikwijls aanleiding toe bestaat. Iedere fat
soenlijke familie heeft onder hare leden eenige
„deugdzame weduwen» op die wijze vereeuwigd.
Toen onlangs de gouverneur van Lien-Kiang een
dergelijk tooneel bijwoonde, zag hg de vrouw weenen
en worstelen en zich verdedigen hjj verbood toen
de geestelijke kwam met den tweeden voorslag eu
eindelijk had Dr. Parker nog een derde voorstel.
„Tot op dit oogenblik heb ik nog niet gesproken
van een omstandigheid, die m|j toevallig ter oore
kwam," zeide de hulp-arts. „Ik zweeg er van om
miss Norman niet met nieuwe onrust te kwellen,
zoolang er zoo weinig gegronde hoop was om haar
de vrijheid te kunnen teruggeven. Nu wjj echter
in u eerwaarde heer zulk een krachtige hulp gevon
den hebben, vervalt mijn frees daarvoor. Dr. Brown
is sedert een paar dagen op reis om volgens zijn
eigen zeggen een sameukomst met Lord Norman te
hebben, en naar den duur der reis te oordeelen zal
hij hem niet te Londen ontmoeten. Treden wjj nu
te Londen of te Worcester tegen de misdadigers op,
dan hebben z|j alle kans om zich door de vlucht
aan een langdurige gevangenschap te onttrekken.
Wjj moeten dit tot eiken prjjs voorkomen en daarom
acht ik het best, als wij niets laten bemerken en
alles op den ouden voet laten voortgaan. Zoodoende
denken zij veilig te zjjn, keeren naar hun woonplaats
terug en dan eerst komt onze tjjd om de beide
schurken eensklaps te overvallen."
„Mijnheer Parker, uw inzicht rust op zoo goede
gronden, dat ik er m|j dadelijk bjj aansluit, zoodra
mjjnheer Lund zich er ook mee vereenigt," zeide
de geestelijke.
„Hetgeen mijnheer Parker ons daar mededeelt is
nienw en van weinig gewicht." merkte Walther op.
„Om welke reden zou de Lord Londen verlaten en
het voortzetten der plechtigheid en liet aan de man
nelijke leden der familie stokslagen en aan de vrouwen
klappen in bet gezicht geven.
Dr. Mount Bleyer, te New-York, gebruikt den
verbeterden phonograaf van Edison om geluiden
uit de longen en het hart te fireeren en na eenigen
tijd te laten weergeven. Ten einde b.v. de adem
halingsgeluiden van een zieke op te nemen, wordt
de phonograaf op tafel geplaatst en het einde der
spreekbuis in verbinding met den cylinder gebraoht,
die de geluidsgolven fixeert. Nadat nu, als het ware
als opschrift voor latere onderscheiding, de plaats
van het onderzoek is opgegeven, wordt het vrije
buiseinde gelegd op de plaats, die men onderzoeken
wil. Op deze wijze kunnen door het inbrengen
van verschillende cylinders in den phonograaf, op
elk van deze de geluiden van eene andere long-
of hartstreek gefixeerd worden. Wil men deze nu
laten doen hooren, dan behoeft slechts de over
eenkomstige cylinder in den phonograaf gebracht
te worden en de voortgebrachte geluiden in de hoor
buis op te vangen, die zij met de grootste nauw
keurigheid ternggeeft. Wordt in plaats van eene
eenvoudige hoorbuis, er eene genomen, die met een
miorophoon verbonden is en'daaraan een rosonotor
toegevoegd, dan kan liet'verwekt geluid voor een
aantal toehoorders verneembaar worden. Daardoor
sohjjnt deze nieuwe toepassing van den phonograaf
voor de medische wetenschap eene groote beteekenis
te zullen krijgen.
Een belangrijk rapport is uitgebracht door den
heer Joubort, directeur van het mijnwezen in
Transvaal.
De inleiding spreekt over den grooten vooruitgang
eu ontwikkeling der goudvelden en wjjst er tevens
op, hoe bjjna maandelijks berichten inkomen van
nieuwe ontdekkingen op plaatsen waar niemand
voorheen het bestaan van het edele metaal hai)
vermoed, zoowel als van het vinden van andere mi
neralen. Onder deze laatste neemt het cinnabar, eene
kwikzilver-verbinding, de eerste plaats in; dit mine
raal, dat in groote hoeveelheid ontdekt is aan de
Zuidkaap goudvelden, is zeer kostbaar, en bij pro
clamatie in de Staatscourant van 17 April 1889 is de
wet op edele metalen daarop van toepassing ver
klaard. Dooh zegt het rapport verder„meen
dergeljjke nuttige stoffen rusten in den grond van de
Zuid-Afrikaanscha Bepubliekom slechts enkele te
noemensteenkolen, jjzer, koper, ssbest en zwavel
zuur. Voorts wjjst de heer Joubert op de groote
verbetering, die zijn kantoor heeft ondergaan door
het aanleggen van verschillende registers, waardoor
hjj in staat is gesteld, maandelijks een staat in te
levoren, die aantoont, wat er op verschillende goud
velden omgaat. De heer Joubert spreekt met lof over
de orde en vredelievendheid der bevolkingen van
de goudvelden.
De bezoeken aan de Goudvelden door hem gebracht
leerden hom, dat de ontwikkeling van sommige rel
den, met name do Roodepoort- en Heidelberg-goad-
velden, werd tegengehouden door de verkeerde wjjte
van prospocteeren door de aanwending van te geringe
werkkrachten en te weinig kapitaal, eene fout waar-
tegen niet genoeg gewaarschuwd kan worden. Sedert
het bezoek hebben die velden echter eene groote
vlucht genomen en valt er aan het succes van de
Heidelbergschevelden niet meer te twjjfelen. Ook de
een samenkomst willen houden met zoo'n onbedui-
denden dokter uit de provincie? Zeker niet om het
welzijn van zjjn nioht!"
„Hoe kun je nog vraqgp, wat hun oogmerk is,
Walther? Een inwendige stem zegt mij beslist, dat
die samenkomst mij betreft, niet om mijn welzjjn te
bevorderen maar om mij zeker te gronde te'richten."
„Dat dit het doel van hun samenkomst is, zM wel
niemand der aanwezigen betwijfelen," luidde het
oordeel van Dr. Parker. „Wordt deze onderstelling
bevestigd, dan hebben wij iets gewonnen: wij zijn
gewaarschuwd. Wat zij ook verzinnen mogen, w|j
zullen hun het hoofd bieden."
„Dat zult gij kunnen doen, vriend," viel nu Wal
ther in, „gjj blijft in Alice's nabijheid; wat haar
ook bedreige, gij hebt gelegenheid om haar te be
schermen. Maar wat kan ik doen? Wat zullen
onze vrienden kunnen doen? Wilt ge ons veroor-
deelen tot niets doen, terwijl zich de gevaren boven
Alice's hoofd samenpakken?"
„Ik zou u met genoegen m|jn plaats inruimen,
Walther, als ik daarvan iets goeds kon verwachten.
Maar bedenk dat de Lord de hulp van den dokter
bij z|jn plannen noodig schijnt te hebben 1 Dat doet
een listig boevenstuk verwachten, want voor geweld
dadigheden is Dr. Brown te lafhartig en de Lord
te slim. Welk plan zg samen ook brouwen, het zal iets
zijn, waarbij de kunst van den geneesheer te pas komt.
En om zoo iets te voorkomen, ben ik alleen de ge
schiktste man." Wordt vervolgd.)
andere goudvelden werden door hem bezocht, met
uitzondering van de Kaapscne overal vond hjj de
duidelijkste blijken van den grooten mineralen rijk
dom van dit land.
Verder worden in het rapport verschillende leem
ten in de wet aangegeven en verbeteringen voorge
steld vooral wordt er aangedrongen op eene betere
contrêle van de goudopbrengst. Om die te ver
krijgen, wordt er voorgesteld, de registratie van de
opbrengst der maatschappijen verplichtend te maken
daardoor zal het publiek,'dat zjjn geld bolegt in
de goudvelden, alle mogelijke inlichtingen kunnen
verkrijgen, en het zal tevens een middel zjjn om
ongewettigde speculatie te voorkomen waardoor
het krediet der velden grooteljjks geschokt wordt.
Een andere maatregel, die sterk aanbevolen wordt,
is het jumpen van claims onmogelijk te maken.
Niettegenstaande de pogingen om een volledig stel
kaarten dor goudveldon te krijgen, is dit niet mogen
gelukken, en daarom hoopt de heer Joubert, dat de
Volksraad hem in de gelegenheid zal stellen om in dat
bezwaar te voorzien. Daar het werkelijke m|jnen nu
reeds een grooten omvang genomen heeft, zoude het
wenschelijk zijn eene wet te maken, die de bewerking
van schachten en tunnels regelt. lo het opbetalen
dor verschillende concessies en m|jnpachten valt eene
groote verbetering waar te nemou, terwijl uit de bij
gevoegde statistieken de groote bloei der velden ten
duidelijkste blgkt. Met een beroep op den steun en
de hulp van den Volksraad, sluit de heer Joubert e|jn
verslag dat door den Volksraad met algemeene stem
men is goedgekeurd.
In het voorjaar van 1889 werden door de ver
schillende commissies te zamen 769 mannelijke en
509 vrouwelijke candidates voor de onderwijzersakte
geëxaiüinoerd, van wie 417 en 980 (samen dus 697
van de 1968) werden toegelaten.
Ter vergelijking wordt hierbij medegedeeld, dat in
1883 aan de voorjaarsexamens 1161 candidaten deel
namen, on in de opvolgende jaren verder 1298,1432,
1423, 1371 en 1314, van wie er resp. 720, 740,
806, 736, 758 en 720 z|jn geslaagd.
In de lentes van 1883—89 ontloken dus voor
Nederlands jeugd 6182 onderwijzers en onderwijze
ressen en hadden de commissies bovendien 4086
candidaten te examineeren, die te licht werden be
vonden.
Deze nogal ongunstige uitkomsten zullen o. a. ver
klaard worden door de volgende mededeelingen der
Geldersche commissie van 1889:
„Met betrekking tot het examen in opvoeding en
onderwijs voor de vrouwelijke candidaten vielen geen
bijzondere opmerkingen te maken. De indruk van
het schriftelijk werk was over hetalgemeeu voldoende;
bg det mondeling onderzoek werd in twijfelachtige
gevallen nadere inlichting gevraagd, en dan werd de
vrij gunstige indruk dikwijls weggenomen, daar de
candidaten geene voldoende opheldering konden geren
van de denkbeelden, in de opstellen als algemeene
waarheden neergelegd. Op het mondeling examen
maakten slechts weinigo candidaten oenen beslist
onvoldoenden indruk; de meesten wisten zieh be
hoorlijk rekenschap te geven van de eenvoudigste
verschijnselen, die het schoolleven aanbiedt, en uit
ten daarbij hare gedachten geregeld en in goeden
vorm.
„Het schriftelijk werk van de mannolyke candida
ten was over het algemeen voldoende; jammer, dat
de opstellen dikwijls werden ontsierd door grove
taalfouten on blp gaven van verregaande slordigheid,
't Is niet te ontkennen, dat deze candidaten bij het
mondeling onderzoek dikwjjls minder voldeden dan de
vrouwelijke; de wijze waarop de eersten mondeling
hunne gedachten uitten, liet niet zelden veel te
wenschen over. t)ikw|jli verliezen de candidaten zich
in algemeenheden, waarb|j niets of niet het rechte
wordt gedacht.
„Het examen in de Nederlandsche taal en het
lezen gaf ook nu bg de vrouwelijke candidaten meer
bevredigende uitkomsten dan bij de mannelijke.
„Het schriftelijk werk der eersten droeg meer
sporen van netheid en nauwkeurigheid; daarb|j over
troffen ze de lsatsten in vaardigheid om zioh mon
deling juist en gemakkelijk uit te drukken. De toe
passing der spraakkunst liet evenwel ook bjj vele
vrouwelijke oandidaten te wenschen over, zoodat ook
haar werk dikwjjls door taalfouten ontsierd werd.
Behoudens eenige loffelijke uitzonderingen, was het
opstel pover van inhoud De stijl was bjj de vrou
welijke candidaten over 't algemeen vloeiend, bjj de
mannelijke vaak houterig. Onlogische redeneeringen,
gebrek aan eenvoud, hoogdravendheid naast platheid
kwamen vooral bij de laatsten herhaaldelijk voor,
terwijl hunne taalarmoede dikwjjls bleek uit ellen
lange omschrijvingen, waar een enkel woord had
kunnen volstaan.
„De woordverklaringen waren meermalen zeer om
slachtig en vaak geheel onjuist; niet zelden deed zich
het geval voor, dat de verklaring van een woord als
„lokaas" uit bjjna evenveel regels bestond als 't opsteL
„De verklaring van uitdrukkingen als „zjjne spo
ren verdienen" en „op zwart zaad zitten" was dik
werf allerkluchtigst.
„De meeste manneljjke candidaten en enkele vrou
welijke misten een natuurlijken leestoon. Verkeerde
klemtoonlegging en onzuivere uitspraak ontmoette
men vooral bij de eersten.
„Bovendien liet de algemeene kennis der candi
daten, zooals bij het examen in het lezen bleek
meermalen veel te wenschen over."
Ook de Utrechtsche commissie constateert, dat de
Nederlandsche taal voor velen „de groote moeilijk
heid" blijft. De oorzaak daarvan vindt zij „voor
een groot deel in den maatschappeljjken kring, waarin
vele candidaten van jongs af hebben verkeerd en
meestal tot aan het einde hunner voorbereiding blij
ven verkeeren. De bekrompenheid hunner omgeving,
de slechte taal die ze hooren en die ze zeiven be
gonnen zjjn te spreken, de armoe der uitdrukkingen,
waarvan men zich bedient in den kring waarin ze
zich bewegen, oefenen een invloed uit, veel grooter
en veel nadeeliger dan zich kan voorstellen wie
daarop niet nauwkeurig acht geeft. Dat komt vooral
uit bij 't lezen, in toon en uitspraak, bij 't begrijpen
en verklaren, in opvatting en uitdrukking. En dat
niet alleen bjj de afgewezenen, maar zelfs bij menig
een die slaagt."
In den negerstraat Eboe (westkust van Afrika)
hebben afgrijselijke plechtigheden plaats gehad ter
nagodachtenis van den onlangs overleden koning, tot
verzoening van de Ju-Ju-goden. Toen eenige koop
lieden uit Nieuw-Calabar den nieuwen koning hunne
gelukwenschen kwamen aanbieden, vonden zij die
„godsdienstige ceremonie» in vollen gang. Veer
tig menschen waren reeds geslacht, om de Ju-
Ju te bevredigen. De oude koning lag in een diep
graf, en bjj hem lagen zijne jonste vrouwen, die men
onder afschuweljjke martelingen, welke vier of vjjf
dagen duurden, had ter dood gebracht, en op ver
schillende plaatsen van de stad werden nog mannen
opgehangen, onthoofd enz. In do eerstvolgende tien
maanden moeten nog 70 menschen (7 in de maand)
aan de goden geofferd worden.
Het is verwonderlijk, merkt Schorir's Familiën-
blgtt op, hoe Homerus reeds alle deelen van het
dierlijk lichaam kende en namen gegeven heeft,
welke voor een deel nog tot op den huidigen dag
in de geneeskunde behouden zijn gebleven.
Uit vele plaatsen in den Ilias blijkt, dat Homerus
de verschijnselen der hersenschudding zoo nauwkeurig
kende, als eenig chirurgijn, van dezen tjjd zou wen
schen. Men leze slechts over de schedel verwondingen
van Hector en Helisaos. In het aebtsto boek van
de Ilias maakt Homerus melding van de verwon
ding van een paard in de nabjjheid der manen en
beschrijft de gevolgen van de verwonding van het
verlengde ruggemerg, op volkomen wetenschappe
lijke w|jte.
Zoowel in Zwitserland als elders houdt men zich
bezig met het antwoord, door het lid van den bonds
raad Droz in den nationalen raad gegeven op de
«ofcrpellatie betrekkelijk het conflict met Duitschland.
De onafhankelijke Duitache pers, die de vrees koes
tert, dat de Duitache regeering op weg is in het
geschil met de Zwitsersohe republiek zich zelf in een
gelijke engte te drijven als waaraan zjj nauwelijks
op Samoa ontsnapt is, dringt er op aan Zwitserland
met tot het uiterste te dr|jven, opdat dit zich niet
in de armen van Frankrijk werpe, maar zich tevreden
te stellen met de benoeming van een b|jzonderen
bondsambtenaar bij de politieke politie.
Te Bern is men niet zeer gerust op het verder
verloop der zaak, daar men gelooft, dat Duitschland
en Italië niets anders beoogen, dan Zwitserland on
schadelijk te maken ingeval van een oorlog met
Frankrijk. In 't algemeen toch kan men anders geen
verklaring vinden voor de v|jandel|jke houding van
de Duitache regeering ten opzichte van Zwitserland.
De Nationale Raad heeft zonder discussie het
besluit van den Bondsraad goedgekeurd betreffende
eene leening van 16 millioen voor het aanschaffen
van geweren en ammunitie.
De Fransche kamerleden, behoorende tot de
rechterzijde, hebben een manifest uitgevaardigd,
waarin zjj heftig tegen de republiek te velde trekken.
Het stuk, hetwelk geen monarchistische, maar
uitsluitend een anti-republikeinsche kleur heeft, is
onderteekend door de leiders dor royalisten en
Bonapartisten, o. a. den hertog van Rochefoucault,
baron De Mackau, graaf De Mun en de heeren
De Cassagnac en Jolibois.
Eén handteekening zegt de Temps ont
breekt slechts, nl. die van generaal Boulanger,
want, alles wat de heeren nu vertellen, heeft
Boulanger reeds lang voor hen gezogd."
Ook de andere republikeinsche bladen zien in het
manifest het bewjjs, dat Boulangisten, Bonapartisten
en royalisten bjj de aanstaande verkiezing samen
zullen gaan dooh zjj vertrouwen, dat do kiezers
dit verbond „van eigenbaat, eerzueht en haat»
spoedig uiteen zullen jagen.
Het manifest luidt aldus: „De part|j, die nu twaalf
jaren aan het bestuur is, is veroordeeld. De republikein
sche meerderheid, die gedurende drie opeenvolgende
wetgevende perioden, onder verschillende namen,
het gezag heeft geëxploiteerd, is veroordeeld. De
Kamer, die zooveel schandelijke dingen heeft toe
gelaten, zooveel misdadige hartstochten heeft gediend,
is veroordeeld. De revolutionaire politiek, die de
geestelijke orden uit haar verblijf, de rechtere van
hun zetels, den godsdienst uit de school en de
hospitalen, de Prinsen uit het leger en het vaderland
heeft verjaagdia veroordeeld. Het is te vergeefs,
dat dit -zieltogend régime in opstand komt tegen het
algemeen stemrecht, diens gekozenen verbant en hen
verwijst naar exceptioneele rechtbanken, die hun
haat eu vrees tot maatstaf nemen van hare rechts-
oefening. Het oogenblik is gekomen, waarop het
land bedrogen in zijn vertrouweu, met smart de
wondon peilt welke geslagen zijn aan zijn eer en
fortuin door dezelfde heden, die het verlokt hebben
mot hun taal en beloften. De onderneming van
longkin, zoo hersenloos geleid, die zich eiken da»
kenmerkte door nieuwe verliezen. Het tekort, dat
sedert tien jaren elk jaar toeneemt met zeshonderd
millioen. Meer dan drie milliard aan leeningen aange
gaan met minachting van de plechtigste verbintenissen.
De schandelijke handel in ridderkruisen, in betrek
kingen en leverantiën aau den staat, die geleid hebben
tot de aftreding van den President der republiek De
spionneering, de verklikker|j, de dageljjksche aan-
brengenj tegen de agibtenaren en de burgers, ge—
bruikt als middel van regeering. Dit alles'heeft
aher oogen geopend en de diepst gewortelde iUusien"
doen verdwijnen. Kiezers, wat uwe herinneringen
en uwe voorkeur mogen zijn, dienaren van het
koningschap of van het keizerrijk, oprechte repu
blikeinen, die in de republiek een eerljjke eu
vrijzinnige regeering zocht, wie g|j ook zijn
moogt, mannen van hart en mannen van het goede
van allerlei richting, sluit uwe gelederen in naam
van Frankrijk en de vrijheid; vormt thans slechts
een leger, gij, die morgen slechts een enkele partij,
die van Frankrjjk zult vormen. Uwe overwinning
is zeker. Gij zult naar het aanstaande parlement
een meerderheid van eerljjke lieden afvaardigen,
die het bestuur zal aanvaarden, zich alleen zal
laten leiden door de belangen des vaderlands en
°et. *antj verlossen zal van de parlementaire feoda
liteit, die. het in minachting brengt en te gronde
richt. De machtelooze constitutie onder welke wij
leven, zal herzien worden; deijdeleen onvruchtbare
discussiën zullen gevloten zijn; de nationale wil,
welks souveroine uitspraak allen aannemen, zal zijn
vrijheid hernemen, om er gebruik van te maken
op den plochtigen dag, dat het tot kalmte terug
gekeerde en zich zelf weer meester geworden land
over zjjn lot zal moeten beslissen. Gij guit op die
wjjze aan Frankrijk den besten waarborg voor den
binnen- en buitenlandschen vrede gegoven hebben
door Hbt tijdperk der twisten te sluiten en voor
het werk der aanhoudende desorganisatie het groote
werk van den staatkundigen en maatschappeljjken
wederopbouw in de plaats te stellen, dat aan ons
land het aanzien en'den eerbied, waarop het recht
heeft, verzekeren zal. Kiezers, het oogenblik der
verlossing is nabjj. Z|j zal de prjjs zjjn onzer
eendracht. Gaai) wij onder den kreetLeve Frank
rjjk I - hand aan hand ten strijde.
lerwjjl de antirepublikeinen zich dus reeds aan
eensluiten, is van de eenheid onder de beide repu
blikeinsche groepen nog niets te besponren. De
drie verbonden anti-republikeinsche partijen hebben
daardoor een goede kans, doch de moeiljjkheid
komt eerst, indien ua de overwinning de buit ver-
deeld moet worden. In elk geval zien de vader
landslievende Franschen deu uitslag van den ver
kiezingsstrijd met bezorgdheid te gemoet.
van de Makelaars
De markt was heden vast.
Loco Tankfust 8.30. Geïmporteerd fust 8.35.
September-, October-, November- en December-
levering 8.60.
INGEZONDEN,
Mijnheer de Redacteur,
Vergun mij met een paar woorden te protosteeren
tegen de wijze, waarop hier ter stede de boojnen be
handeld worden. Aan den Fluweelen Singel bij de