Bultenlandsch Overzicht.
man, Lobman en Van Delden aan welke de re-
Keling der werkzaamheden in de afdeelingen, be
houdens de eindbeslissing der geheele Kamer, is
opgedragen, had by meerderheid ran stemmen be
sloten, het voorstel thans niet te onderzoeken,
omdat waarschijnlijk de tijd zou ontbreken. Al
thans werd dit motief door de heeron Lohman
en Schaepman opgegeven. Doch zeer duidelijk
was de houding dezer heeren geenszins. Blik
baar begeerde men het financieels debat niet;
maar wilde dit liever niet met ronde woor
den uitspreken. Zelfs werd thans beweerd, dat
slechts voorloopig de belastingvoorstellen niet op de
lijst waren 'gebracht, doch dat men den loop der
werkzaamheden wilde afwachten of de gelegenheid
voor dit "onderzoek zich nog zou opdoen. De heer
lohman scheen nog eenige hoop te koesteren, dat
fle onderwijswet in diit zittingjaar kon worden afge-
daan, en daartoe mocht hot afdeelingsonderzook der
belastingvoorstellen goen beletsel zijn.
De heer Rutgers stelde voor dat de Kamer zou
aandringen bij de centrale sectie om de bedoelde
voorstellen te onderzoeken voor zij uiteengaat. De
heeren Hartogh en Van Houten ondersteunden dat
denkbeeld.
Er bestaat inderdaad voor de Kamer weinig grond
otn voor het volgend zittingjaar te laten liggen,
hetgeen thans zonder veel bezwaar ondernomen kan
worden. Voor het volgend jaar zijn te wachten
onderwijsdebation, pensioenregeling en, naar wij
hopen, de voorstellen aan welker onverwijlde af-
doening do Kamer zioh niet mag onttrekken tot
verzekering van de waarborgen onzer weerbaarheid
naar buiten. Hierbij komt dan nog de regeling van
het militair onderwijs en tal van zaken op finan
cieel en socinal gebied, die dringend afdoening
cischen. Reden te over om niet uit testellen wat
kan worden afgedaan.
Intusschen heeft de meerderheid anders beslist.
Met 46 tegen 34 stemmen (zuivere>artijstomming)
heeft de Kamer een debat over de finanoiën gewei
gerd., „Neen," zeiden de heeren Lohmann en
Schaepman, «wij bedoelden slechts dat het heden
nog niet op de lijst mag voorkomenmorgen of
overmorgen brpngen wij hot misschien aan de orde."
Wij zullen zien wat de centrale sectie^ doet, nu de
Kamer geweigerd heeft hare meening uit te spreken.
Voor heden is eeae lijst van werkzaamheden
opgemaakt ter behandeling in openbare zitting.
Aan het hoofd daarvan staat de interpellatie-
Roëll, terwijl ook liet voorstel san don heer Seyffardt
en liet regeeringsvoorstel tot verlenging van den
diensttijd der milioiens van de lichting 1881 op de
agenda voorkomen.
Aan de kusten van de Oostzee is de zeehonden-
jacht thans zoo goed als afgeloopen en zeer goed ge
weest. Een groot aantal dezer dieren is buit gemaakt,
waaronder zeer schoone exemplaren, die eerst na een
hevig verzet, en nadat zij de netten erg beschadigd
hadden op 't droge konden gebracht worden. De
meesten kwamen dood uit de notten, waar zy door
zich in de mazen te verwarren gestikt waren. Onder
de gevangen zeehonden bevonden zich exemplaren
van 200 pond zwaarte. Volgens getuigenis van
oude visschers werden vroeger nog grooter zeehon
den gevangen, van 300 tot 400 pond gewicht. Men
kan nagaan hoeveel visch dagelijks door zulke dieren
weggekaapt wordt en welke verliezen de visschers
Vindt u niet, kapitein, dat het een mooi
meisje is?
Heel mooi, dat is waar, en ik geloof waarlijk
dat zij je betooverd heeft.
Ja, 'tis zeker, dat ik nooit iets zoo schoons
gezien heb.
Zij is 't mooiste meisje uit de geheele streek,
zeide de syndicus, die haar met zekere beleefdheid
gegroet had; eene Milano, eene nicht van Agesilao
Milano, van San Benedetto, dicht bij San Martino.
Zij had drie broeders, de beide oudsten waren groote
vrienden van Agesilao; nadat hun neef eene moord
aanslag op den koning gedaan had, hadden zij aller
lei vervolgingen te verduren van de aan de Bourbons
verkochte politie. Toen Garibaldi door Calabrië
trok, volgden zij hem, de eene sneuvelde in den slag
Van Maddaloni, en de tweede is nu korporaal in het
twaalfde regiment infanterie. De derde is pas negen
jaar oud, en woont, met zijne zuster, bij zijn ouden
vader. Zij hebben wat land en een stukje bosch-
grond, en leven zuinig doch niet armoedig, en of
schoon zij altijd de bosschen bewoont, en pndanks
hare schoonheid, wordt zij door de roovers steeds
ontzien, zelfs door Savro, den schrijver van dien brief,
die, naar men zegt, smoorlijk op haar verliefd is,
doch door haar met minachting behandeld wordt.
Zy is te braaf om uwe maïtres, en te arm om uwe
vrouw te worden, bet is eene hopelooze zaak, luitenant.
Wie denkt er nu aan die dwaasheid, hernam
de luitenant, terwijl hij de schouders ophaalde,
daardoor lijden. De levend aan wal gebrachte
dieren werden dadelijk gedood en gevild; uit de
eenige duimen dikke Bpeklaag wordt traan gekookt
van een 160 a 200 pond zwaren zeehond verkrijgt
men 40 tot 60 liter traan. Naar men zegt, zijn thans
aan de Friesche kusten een groot aantal zeehonden.
In het Tydechrtft der Nederlandsohe maatschappij
ter bevordering van nijverheid wijst de heer F. W.
van Eeden op het gebrek aan vindingrijkheid der
hedendaagsche Nederlanders, waarvan het gevolg is
dat hier sommige vakken beoefend blijven, die geen
of slechts een zeer schraal voordeel geven, en dat in
vele bedrijven de een den ander gedachteloos volgt
en niemand eigenlijk komt op nieuwe ideeën. De
tegenwoordige Nederlander is niet zoo vindingrijk als
zijn voorvaderen. Hy wil wel geld verdienen, maar
weet niet genoeg wegen daartoe, en daardoor kiest
hy juist die wegen, waarop het meest gedrang is.
Verschillende grondstoffen uit ovorzeesche gewesten
worden hier bij massa's ingevoerd en weder uitge
voerd naar Duitschland, om daar door de industrie
te worden verwerkt.
Te vergeefs zoekt men in Nederland b.v. een han
dig industrieel, die bekwaam is om de huiden van
leguanen, roggen, haaien en slangen tot fraaie voor
werpen van dagelyksch gebruik te bewerken, zooals
in Frankrijk en Duitschland geschiedt. Evenzoo is
het met de ivoornoten, die uit Zuid—Amerika worden
aangevoerd om in Duitsche fabrieken tot knoopen te
worden verwerkt.
De grondstof wordt in massa doorgevoerd en voedt
de buitenlandscbe industrie, die de uit die stoffen
bewerkte voorwerpen hier met voordeel weder invoert.
Ja zelfs werd medegedeeld, dat veel van het hier
ingevoerde Duitsche fijne mandenwerk gemaakt wordt
uit Nederlandsohe teenen met Nederlandsohe verf.
Een groot bezwaar wordt door velen geacht de
bescherming, die in andere staten aan hunne indus
trie wordt verleend. De schr. gelooft, dat de ware
industrieel, de bezielde industrieel dit bezwaar niet
te groot zal achten en door oorspronkelijkheid en
vindingrijkheid zal overwinnen. Ja, hij'' ziet in dat
bezwaar juist een spoorslag voor hjederland om als
van ouds alle natiën door het gehalte zijner produc
ten te overtreffen.
Waar wij het leelijke basterwoord «chique» (vulgo
juard herinnert ons nog
Maar genoeg, eindigt de heer v. E.! Heb ik
overdreven, niemand zal ontkennen dat hier toch wel
iets to doen valt, en dat onze Nederlandsohe Maat-
schappij ter bevordering van Nijverheid hier iets
doen kan.
Hoe millionnirs reizen. Over een rois van den
schoonzoon van den Amerikaanschen Croesus Van
der Bilt deelen Amorikaauscho bladen het volgende
mede: Dr. Webb, president van de Wagner Palace
Car Company, diens echtgenoote, eon dochter van
William H. van der Bilt, bonevens hun kinderen en
eenige verwanten en kennissen, te zamen zestien
personen, aanvaardden den 6 April jl. met een
extratrein van vior „paleiswaggons" van New-York
uit, een reis door de Voreenigde Staten en Canada.
Den Hen Juni bereikte de trein het eindpunt van
den tocht, Shelburno, waar dr. Webb gewoon is
den zomer door te brengen. De reis had twee
maanden geduurd. Gedurende dien tijd had de
extra-trein, welke een tot dusver bijna ongekende
snelheid ontwikkelde, een weg van 20,000 mylon
afgelegd. Het reisgezelschap heeft alle bezienswaar
dige plaatsen en streken in de Vereenigde Staten
en Canada bezocht, zonder evenwel zich ergens
lang op te houden.
Natuurlijk woonden de reizigors steeds in de weel
derig ingerichte waggons en namen, gedurende de
geheele reis, geen enkele maal hun introk in een
hStol. Een der «paleiswaggons», Mar Quita genaamd,
was uitsluitend bestemd voor mevrouw Webb, haar
kinderen en een paar dienstboden. De waggon be
stond uit een zeer smaakvol ingericht boudoir, waarin
zelf een piano niet ontbrak. Een andere waggon
diende als eetzaal en gezelschapskamer, terwijl een
derde een rookvertrek, een badkamer, een ruimte
voor bagage, een buffet en een slaapkamer bevatte.
De laatste en prachtigste waggon was die, welke dr.
Webb zélf bewoonde. Daarin bevonden zioh een
spreekvertrek, een slaapkamer, een bibliotheek enz.
ook een observatorium, waar alle mogelyke geogra-
phische kaarten, meteorologische toestellen, natuur
kundige instrumenten te vinden waren.
Vermeldenswaardig is nog, dat dr. Webb gedurende
de geheele spoorreis, met zijn secretaris en andere
personen in New-York in verbinding bloef, door
middel van den fonograaf. By elke voorkomende
gelegenheid verzond de dokter een der fonografische
cylinders, waarin hij gesproken had, met do posten
de geadresseerden hoorden uit deze oylinders niet
slechts duidelijk de stemmen der reizigers, maar ook
het geraas, dat de trein veroorzaakte.
Het pleizierreiajo heeft den hoer Webb de kleinig
heid van JE 100,000 gekost, een nitgaaf, welke zich
een schoonzoon van Van der B lt gemakkelijk kan
veroorloven.
Eenige soldaten hielden Zondagavond de wacht
aan de poort van Dourne. (België.) Een drietal
stak vlug even den spoorweg over en verfriachte
zich in een naburig café. Plotseling waarschuwde
da schildwacht, dat in de verte een officier naderde.
Do soldaten lieten hun glas bier achter en snelden
naar bun post. Zij vonden echter den toegang ver
sperd door den slagboom, daar juist een trein uit
Holland moest passeeren. De militairen twee
korporaals en éen soldaat bleven wachten, de
trein snorde voorby, zij sprongen over den slagboom
en zouden fluks den weg oversteken, doch bemerkten
door hun haast niet, dat de trein van Antwerpen
naar Holland kwam aanstoomen. De soldalen voelden
zich plotseling door de locomotief gegrepen en op
den grond geworpen. Een kreot van schrik ging
op uit de menigte, dio hiervan getuige was. D»
trein snort voorby, men zoekt langs den weg en
vindt de vroeselijk verminkte lichamen der drie
slachtoffers. De een was letterlijk in drie stukken
gesneden; do twee andoren ademden nog, doch ver
voerd naar een naastbijgelegen café en het hospitaal
van Botgenhout, hebben ook deze twee den geest
gegeven.
Ter gelegenheid van de Parysohe tentoonstelling
van 1867 werd tusschen 10 militaire muziekkorpsen
van verschillende natiën, zooals mon zich zal her
inneren, een wedstrijd gehoudentwee Fransche,
een Pruisisch, een Badensch, een Beiersch, een Oosten-
rijksch, een Nederlandsch, een Russisch, een Belgisch
maar ik val haast neer van vermoeidheid, en verlang
zeer, om naar bed te gaan. Goeden nacht! en
hy ging heen.
Maar hij bleef nog een paar uren aan 't raam staan
rooken, altijd denkende aan de schoone Argenida Milano.
Morgen zal ik naar 'tbosch gaan, zeide hij, ter
wijl hij naar, bed ging.
Om zes uur stond hij op, nam zijn revolver, en
was een half uur later al buiten het dorp, zonder
zich te bekommeren om de roovers, die misschien
nog in den omtrek rondzwierven. Toen hy aan
't huisje van Argenida Iwam, was het gesloten, en
niemand was in de nalAeid te zien; hij dwaalde
door het bosch, en ging naar een punt, waar hij
meende meiischen te liooren. Vijftig passen verder
zag hij een hoop gezaagde planken, netjes opeen
I gestapeld; en iets vorder twee vrouwen, die elk eene
plank droegen, daarachter een oud man, die er twee
op zijn schouder had. Toen hij by den grijsaard
I gekomen was, die onder den last gebogen voortliep,
zag hij dat deze op 't punt was van te vallen; hij
ging haastig toe, nam hem de planken af, en hielp
hem vriendelijk overeind. De man zag hem strak
aan, boog daarop het hoofd, en ging zitten.
Hebt ge u bezeerd?
Neen Eccollenza, ik geloof het niet.
Die planken zyn veel te zwaar voor u. Zijt ge een
timmerman
Neen Eccellenza; de oude Milano heeft mij uit
barmhartigheid die planken gegeven, en nu breng ik
die by den timmerman om er eene doodkist van te
maken voor 'mijn zoon, dien gij mij gisteren hebt
doodgeschoten, antwoordde de oude man, den luitenant
ernstig aanziende.
Deze wist eerst niet, wat hy op die onverwachte
toespraak zeggen zou, toen antwoordde hy:
Je zoon heeft eenige dagen geleden een knaap
van veertien jaren, onder de oogen van zyn vader
vermpord, daarop den vader, en eindelijk hun be
diende, zelf vader van een gezin, die zyn meester te
hulp kwam; en hij heeft die drie moorden zonder
de minste noodzakelijkheid gepleegd.
Dat is waar, sprak de oude man, terwijl hij
zijne blikken op den grond vestigde.
Je zoon dreef oen ellendig handwerk. Al» je
nog mper zoons hebt, hoop ik dat je hen op een
beteren weg zult voeren.
Ik heb er geen meer Eccellenza. Een van de drie
was naar de bergen gegaan, hij verried de bende aan
de soldaten, en werd uit wraak vermoord door twee
roovers, die niet gevat waren; de tweede kwam te Gaëta
in oen oproer om het leven, den derden hebt gy gis
teren laten dood schieten.
Ik beklaag er mij niet over, maar ik kan gerust
zeggen en by deze woorden stond hij driftig op
dat er slechts recht is tegen de armen, de groote
heeren, die ons de gemeente-gronden ontnomen bob
ben, zyn niet gestraft, daaraan heeft nooit iemand
gedacht.
Wordt vervolgd.)
es een Spaansch. En men herinnert zich óók, dat
onze Grenadiers met roem uit dien stryd terug
keerden.
Ook nu bestaat het voornemen zulk een internatio
naal concours te organiseeren. In hot «palais de
rinduitrie* zal, op 12 September waarschynlyk,
het muzikale tournooi plaats vinden. Eveoals in
1867, moeten ook nu de verschillende muziekkorpsen
zich met elkaar meten om 4 gedenkpenningen ter
waarde van 6000, 3000, 2000 en 1000 francs.
In de Haagtche Ct. leest men
Een schoone daad werd ons heden medegedeeld.
De werklioden der Haagscbe gemeentelijke gasfa
briek behaalden de premie van 30, omdat zij het
eerst water hadden gegeven by don brand in de
Mackaystraat.
Dat geld, verdeeld, zou aan elk der mannen
ongeveer een gulden hebben opgebracht. Zij ver
zochten echter aan den met de uitbetaling belasten
ambtenaar, de geheele som te zenden aan «die arme
bliksems», welke door den brand zooveel schade
hebben geleden. Heden werd het aan het huis
gezin ter hand gesteld.
Prinses Pignatelli, de Vorstendochter, die afdaalde
tot ca/e'chantant-imgerm en later tot buffetjuffrouw,
verhaalt in haar levensbeschrijving, welke dezer dagen
te Berlijn by Hermann Schmidt verscheen, een aan
tal bolangwekkende bijzonderheden uit haar veelbe
wogen leven, dat den lezer romantischer dunkt dan
een roman haar jeugd, als dochter der Hertogin
van Reggina, gemalin van den Siciliaanschen gezant
aan het Russische Hof, haar later verbljjf te Rome
en te Parys, waar zy tijdens het beleg met hare
moeder, hare zuster en haar aanstaanden zwager,
Graaf Potocki, in een luchtballon vluchtte uit dé
benarde stad, de opgang, dien zy later te Parys
maakte in de salons van haren zwager, graaf
Potocki, enz.
Maar vooral merkwaardig is een voorval, dal zij
raeodeelt uit de dagen, toen zy te Weenen buffet
juffrouw was in Mauon Rouge.
«Daar kwam," zoo verhaalt zy, «dikwyls een
jong man, 's avonds laat, als de andere gasten ver-
trokkon waren. Hy had oen schrander ou vriende
lijk gelaat. Doorgaans dronk hy zwijgend zyn wijn
en soms, loosde hy een diepen, smartelyken zuoht.
Na verloop van eenigen tyd maakten wjj kennis.
Ik verhaalde hem mijne geschiedenis en hy
trachtte mij te troosten over de onaangenaam
heden mot mijne familie. Eens vergezelde hy
mij een eindweegs, toen ik naar hais ging. Wij
liepen langs den Donau, toen hy plotseling
bleef stilstaan en met een somberen blik naar
het kalme water wees. „Kyk, Prinses, éen sprong
daarin en alle smart is voorby. Maar ik mag zelfs
dat niet doen. Ik heb plichten, groote plichten, en
moet die vervullen Sterven, en rost vinden,
een vernietigd loven eindigen, dat, geloof me, Prinses'
dat is het beste Ik benyd de zon, omdat zij
hare millioenen stralen uitzendt; ik benyd den
bedelaar, die zyn hand ophoudt om kopergeld,
maar die vry is. Ik benijd u, Prinses, omdat gij
u hebt losgescheurd van de conventies, die ons
handen en voeten binden. Ik hob u opgezocht, om
te zien of ge berouw hebt, of ge zoudt willen
terugkeeron in de maatschappelijke slavernij; maar
dat wilt ge niot. Uw onverschilligheid is verruk
kelijk. Want, geloof mij, niet de sterken en mach
tigen, maar de onverschilligen genieten het leven
Daarom is de dood, de tot volmaaktheid gebrachte
onverschilligheid, het begeerlijkst goed."
De jonge man, die zoo sprak, was de ongeluk
kige Kroonprins Rudolf van Oostonrjjk.
Eindelijk is het deu bekenden Amerikaanschen
vuistvechters Sullivan en Kilrain gelukt in de Ver
eenigde Staten oen rustig plekje te vinden, waar zij
eikaars krachten konden melen. Reeda sedert maan
den reisden beide kampioenen, door hun vrienden
en wedders begeleid, de republiek rond, maar de
politie volgde hun spoor, ten einde den strijd te
verhinderen. Ten slotte werd de politie tooh ver
schalkt en gelukte het den boksers slaags te raken,
en wel by Richburg, in den Staat Mississippi. Zoo
dra het bekend werd, vertrokken extra-treinen uit
flew-Urleans, die duizenden nieuwsgierigen naar
Richburg brachten.
Sullivan, tot dusver de Champion, is dit gebleven.
een jsngdurigen hardnekkigen strijd, waarin beide
reuzen elkaar uren achtereen beukten, bleef Sullivan
overwinnaar, nadat 75 round» waren uitgevochten.
Kilrain s lichaam zegt de Herald zag bonten
auw, maar Sullivan had slechts enkele schrammen
en ulauwe plekken gekregen. Daarentegen leed Sul
livan aan hevige maagpijnen.
Kenmerkend voor den hartstocht der Amerikanen
voor dergelyke vechtpartijen is het feit, dat het bu-
n V.1" de -Serafd te New-York letterlijk belegerd
<loor belangstellenden, die-, toen het bekend
was, dat de stryd had plaats gevonden, den uitslag
kwamen vernemen. Te Boston, Sullivan's geboorte-
plaats, was het drukker op straat dan bij een ver
kiezing, zoodat de politie alle moeite had om do
straten, waar couranten uitkwamen, open te honden
voor het gewone verkeer. Ook te Philadelphia
Baltimore, Cincinnati, Chicago, ja zelfs te San
Francisco heerschte dezelfde beweging. Overal wa
ren 's avonds extra uitgaven der bladen verspreid,
doch deze konden niet in zoo grooten getale worden
aangeroerd, of ze waren terstond weg.
Groote sommen zyn op beide kampioenen gewed
De weddenschap was 7 voor Kilrain tegen 10 voor
Sullivan. Men wist dat Sullivan sterker was, maar
velen verwachtten, dat Kilrain door zyn vlugheid en
taaiheid het langer zou kunnen uithouden dan de
reusachtige Ier, die daarbij in den laatsten tijd niet
zeer geregeld had geleefd. Kilrain's nederlaag komt
zyn hrainer, den Engelschen Fox, op 36,000 gl. te
staan, want behalve den inzet van 18,000 gl., moet
hij ook do reis betalen voor Kilrain eif zijn 'secon
danten, waartoe ook de Engelsche champion Mitchel
behoorde.
De autoriteiten in Louisiana wisten natuurlijk wat
er voorviel, Joch zy lieten de boksers met hun
vrienden rustig vertrekken, nadat zij beloofd hadden
den stryd met in Louisiana te doen plaats hebben.
De leden van den gemeenteraad van New-Orleans
zonder uitzondering, maakten toen gebruik van de
gelegenheid en woonden het gevecht by, nu dit in
den Staat Mississippi werd geleverd. In het geheel
waren ongeveer 200 verslaggevers tegenwoordig, die
de beide vuistvechters steeds hadden gevolgd en
zich nu haastten den uitslag per telegraaf naar alle
zyden te melden.
Eergisteren werd te Leiden de 112de algemeene
vergadering van de Nederlandsche Maatschappij ter
bevordering van Nijverheid, door den voorzitter dr.
D. de Haan geopend. Na holde gebracht te hebben
aan het comité, dat het plan van eene tentoonstel-
ling, uitsluitend van Leidsche nijverheid, had ten
uitvoer gebracht, ging de voorzitter, naar aanleiding
I dezer tentoonstelling, de ontwikkeling der hoofd-
I takken van Leidsche nijverheid, die daar werden
en nog worilon uitgeoefend, na. Spreker besloot zijn
openingsrede ongeveer aldus:
Door den drang der tjjden is veel wat vroeger
bloeide te' niet gegaan, onder den druk van het
continentale stelsel en van de hoogst moeilijke jaren
op het einde der vorige en in het begin dezer eeuw
hebben tal van fabrieken Hier tq Leiden haar werk
moeten stoken, maar de geestkracht en volharding
van oudsher in Leiden inhoemscb, heeft niet gerust
voordat men zich uit den toestand van verval had
opgeheven. De tentoonstelling gVfcft het u allen te
zieu wat die volharding vermag en tot welke
hoogte de van oudsher beroemde draperienering ook
nu weder is gestegen. Wy weuacken har een steeds
vermeerderende welvaqyt toe, maar dan nu in vrij
heid groeiende en bloeiende.
Het jaarverslag wordt voorgelezen, waarin o. a.
met ingenomenheid wordt gewag gemaakt van het
oprichten der Heide-Maatschappy. Door Amsterdam
wordt voorgesteld eene commissie te benoemen, ten
einde omtrent het moderniseeren der Maatschappij
van Nyverheid een onderzoek in te stellen en in
eene volgende vergadering te dienon van rapport.
Verschillende verslagen worden uitgebracht, zooals
over het Koloniaal Museum, het Museum van kunst
nijverheid, de Boekverzameling, Staatsinmenging op
sociaal gebied, Proefstation voor bouwmaterialen,
Rookvrije vorbranding en stoenkolengas tot verwar
ming enz.
Het bleek nog, dat de Maatschappij by den
aanvang van dit jaar 2072 gowone, honoraire loden
en donateurs had, tegen 2223 in het vorig jaar.
De vroeger gestelde vraag over de wenschelijk-
heid van eene wet op de fabrieksmerken en of er
aanleiding kan bestaan, de Nederlandsche wet op de
fabrieksmerken te wjjzigen volgens de Engelsche?
werd door directeuren, ondanks de adviezen van
enkele afdeelingen, ontkennend beantwoord. Dit
was niet naar den zin van Arnhem, welk departe
ment meende, dat do zaak door de departementen
in het algemeen (6 hadden slechts rapport er over
ingediend) niet voldoende was overwogen, zoodat
het voorstelde haar opnieuw te onderzoeken. Dit
voorstol werd door Amsterdam ondersteund, omdat
de departementen, welke over deze zaak reeds
in ongunstigen zin rapporteerden, naar Amsterdam's
oordeel, niet voldoende begrepen hebben, waarop
het eigenlijk neerkwam. Immers Amsterdam wenscht
wel de wet gewjjzigd te zien, maar niet volgens
Engelsch model. Nog lang werd over deze aange
legenheid beraadslaagd, waarna hof praeadvies van
directeuren door de vergadering met 182 tegen 12
stemmen werd bekrachtigd.
Later deelden de directeuren mede, dat zy be
sloten hadden het vraagstuk opnieuw bij de depar
tementen in behandeling té brengen en daarna in
de algeneene vergadering van 1890.
«De invoering van het onderwjjs in handenarbeid
op de lagere school en op de kweek- en normaal
school» en „Huisvlijt als middel tot volkswel-
rï ?niS° be»preking aan de prudentie
van het hoofdbostuur overgelaten Omtrent de vraae
of de instelling van iets dorgeljjks als het voorma
lige gildewezen wenschelijk is ter veredeling van
het ambacht enz., deelden de directeuren mede
dat de door hen aan het Haagscbe genootschap
ArU et Induetriae gevraagde inlichtingen te laat
waron ingekomen.
Thans was aan de orde het verplicht teekenonder-
ivye op de ggmnaeiadoch dit onderwerp zou eerst
heden ter tafel gebracht worden.
Een voorstol van Amsterdam omtrent de werk
zaamheden van het hoofdbestuur en de afdeelingen
werd buiten de orde gesteld, onder toezegging dat
de zaak by de departementen zou worden aanhangig
gemaakt. 6
Ook een voorstel van Groningen, „dat voortaan
met meer dan een som, die hoogstens uitmaakt 25
pet. van het bedrag, dat de departementen in de
maatschappelyke kas storten, aan de museums der
maatschappij zal worden besteed», werd aangehouden
tot de volgende vergadering.
H'enm werd de beslissing medegedeeld over een
ingekomen antwoord op prijsvraag 567, verhandeling
over den landbouw in het Noorderdeel der provincie
Groningen, ouder de spreuk: het eene harde,
maar helaae, een te omerandenUke net, nl. dat deze
verhandeling niet zal worden Stkroond.
Do eerste zitting werd hierna gesloten.
De nieuwe legerwet is, zooals wy gisteren meldden,
door de hransche Kamer aangenomen. De eer hier
van komt toe aan den minister van oorlog. De heer
De Freycinct hield een schitterende redevoering,
welke met stormachtige toejuichingen werd begroet
en op voorstel van oen der leden in het geheele land
zal wordsn aangeplakt.
De minister drong er krachtig op aan dat de
Kamer in dit geval zou toegeven aan den Senaat en
zich zou tevreden stellen met eenjarigen diensttijd
voor seminaristen en het gebruik van geestelijken
voor den verplegingsdienst, in plaats van ook voor
hen den gewonen driejarigen diensttijd te eischen,
gelyk de radicalen wilden. Immers door de invoe
ring der nieuwe regeling, welke zoo eenigszins mo-
gelijk reeds den lsten October in werking zal
treden, zou Frankrijk in plaats van 2,000,000
3,000,000 geoefende soldaten in het veld kunnen
brengen. „En dit, zei de heer De Freycinet, is noodig,
want ieder, die bekend is met den tegenwoordigen
staat van zaken in Europa, geeft toe, dat een leger
van 2,000,000 man niet meer aan de behoeften
voldoet.»
Niet alleen het leger, maar ook de vloot moet
versterkt worden betoogde ee Parijsche afgevaar
digde De Lanessan in de volgende zitting, en vond
daarbij een krachtig bondgenoot in de» vice-admiraal
Peyron. Deze gewezen minister van marino acht een
uitgave van 80.000,000 francs noodig om de Fransche
vloot tot een behoorlijke sterkte te brengen, en wel
30,000,000 voor het aanbouwen van drie pantser-
schepen, behalve de vijf, die reeds ouder handen
zyn, 40,000,000 voor tien snelle kruisersen 10,000,000
voor honderd torpedobooten. Binnen vijfjaren kun
nen volgens admiraal Peyron deze schepen gereed zyn.
De minister van marine verklaarde voorloopig go-
noeg te hebben aan een krediet van 58,000,000 fres.,
maar de Kamer was eerst tevreden, nadat de heer
Tirard verklaard had, dat de regeering meer zou
vragen, zoodra de noodzakelykhoid daarvan mocht
blijken.
De Duitsche Keizer wordt 29 dezer van zyn
Noorsche reis te Wilkelmshaveu terug verwacht.
Den volgenden dag wordt de reis naar Engeland
aanvaard.
Het huwelijk van den Griekschen troonopvolger
is, zooals men weet, op 18 October bepaald. Hot
Duitsche Keizerpaar, Keizerin Friedrioh en de zuster
der bruid begeleiden doze laatste naar Athene.
Do bruid zal daar een dag vroeger dan de overigen
aan wal gaan, teil einde alleen de eerste hulde der
ontvangst te genieten. Zes Duitsche oorlogsschepen,
onder bevel van Prins Heinrich, brengen de bruid
on de Keizerlijke familie naar Griekenland. Men
gelooft, dat Keizer Wilhelm ook den Sultan te
Konstantinopel bezoeken zal, indien niet te voren
de Czaar naar Berlijn komt.
Hot Noorweegsche kabinet heeft eene beslissendo
nederlaag geledon. In 1884 trad de heer Sverdrup
de leider der radicale party, nadat het kabinot-
Selmar in staat van besohuldiging was gesteld, als
hoofd van een nieuw ministerie op. Als elk regee-
ringsman offerde de vroegere radicaal sedert dien
rykeljjk op het altaar van het opportunisme en
