BalteDlandsch Overzicht. PETR0LËUM-N0TEERINGEN BEURSBERICHT. ADVERTENTIËN. Cantzlaar Schalkwijk, te Rotterdam. Burgerlijke Stand. Moordrecht ADVERTENTIËN. toch kon eerst op 12 Mei worden begonnen en nu, ongeveer 2 maanden later, is alles voltooid. Van Den Haag naar Scheveningen* werd boven dien eene dubbele koperen geleiding aangelegd, zoodat dus van uit het publiek station te Scheveningen over eene dubbele koperdraad met do centrale bureaux te Amsterdam en Rotterdam kan worden gesproken. (Hand.) De heer Goschen heeft zoogenaamde diagrammen in het licht gegeven betreffende het toenemen der bevolking en het verbruik van geestrijke drankenen van tabak in het Vereenigd Koninkrijk gedurende de jongstverloopen 32 jaren. Daaruit blijkt o. a. dat de bierforst der natie zijn toppunt bereikte in 1873, met 34.1 gallons per hoofd, welk bedrag in 1888 gedaald was tot 26.8, terwijl het in 1856 niet hooger was dan 22.6 gallons. In het verbruik van sterken drank viel van 1863 tot 1875 een regelmatige rijzing, daarna tot in 1888 oen even regelmatige daling waar te nemen. Het maximum, in 1875, beliep 61,000,000 gallons; in 1888 vindt men dit bedrag tot 48,500,000 geslonken. Hebben dus de vrienden der matigheid reden tot matige blijdschap'de //British Auti- Tabacco Society" mag moedeloos by haar arbeid neerzittenwant het verbruik van tabak blykt in het Vereenigd Koninkrijk gestadig te zijn toegenomen. In 1856 toch bedroog het een totaal van 32,500,000, in 1888 een van 56,000,000 pond of duidelijker in 1856 verrookte men gemiddeld per hoofd 1.16, in 1888 reeds 1.48 pond. Zaterdag jl. werd een proefrit gedaan op den jrchemin de fer glissant," den sledespoorweg, die op de tentoonstelling te Parijs in werking is gesteld. Deze uitvinding zal, naar de maker zich voorstelt, geheel het spoorwegstelsel veranderen. De wagens hebben geen wielen, maar rusten met gegroefde sleden op de spoorstaven. Onder hooge drukking wordt onder deze sleden water geperst, dat tusschen de spoorstaven en de sleden wegvloeit, maar zoodoende tevens maakt dat de sleden niet meer op de spoorstaven, maar op een laagje water rusten, dat, schoon niet dikker dan een nagel, toch voldoende is om den trein zeer gemakkelijk te doen glyden.jMet één vinger kan men den trein doen loopen. Door een vernuftig uitgevonden inrichting wordt do trein voortgespoteu door waterstralen, die onder hooge drukking met groote kracht uit straalpijpeu komen, die van afstand tot afstand op den weg zyn geplaatst en door den trein zelf geopend en gesloten worfon. De beweging geschiedt zonder schokken, stooten of geluid, onmerkbaar, maar met een zeer groote snelheid. Het lijntje op de tentoonstelling worft in enkele seconden afgelegd. Wanneer er een slede-spoorweg tusschen Londeü en Parijs kon gemaakt worden zouden er niet meer dan twee uur voor den overtocht noodig zijn en het kolengebruik zou tot een tionde van het tegenwoordige worden beperkt. De ingenieur Girard, die iu den Fransch-Duitschen oorlog omkwam, is de oorspronkelijke uitvindor van dat nieuw vervoermiddel, dat thans door een van zijn helpers, den heer Barré, is uitgevoerd. Onder den titel «Een curieuse uitstalling" leest men in het Soc. Weekblad Dien naam verdient zeker wat de heer Alfred Dolge, fabrikant van vilten stoffen en pianomatriaal nationaal gevoel, in die jaren van verborgen laaghar tigheid en kleingeestige vrees, van schikken en plooien, dat Dall' Orto, gloeiende voor de liberale denkbeel den, eene plaats kreeg, als ambtenaar bij eene recht bank, waarbij, zooals hij meende, zich minder wille keur en luim zouden doen gelden, en waarin hij toch, in zeker opzicht, het absolutisme zou kunnen bestrij den. Maar hij had zich bedrogen; daar kwamen de samenzweringen en bewegingen van het jaar één-en- twintig, daar begonnen de politieke processen, en op het gansche schiereiland wierp de reactie haar mas ker af en vertoonde zicK openlijk. De jonge griffier van de rechtbank wist nog zijne sympathie, noch zyne verwachtingen in zyn hart op te sluiten, eenige weinige woorden, gefluisterd in het oor van iemand, dien hij zijn, vriend geloofde, eene wat al te duide lijke toespeling in een koffiehuis tegen de rechtsple ging die van de valleien van Tyrol naar Italië kwam waren genoeg om hem aan de achterdocht van de opperhoofden, en de waakzaamheid van de spionnen bloot te^stellon. Zijne talenten, zijné bekendheid met de "wetten, zijne jarenlange plichtsbetrachting, niets mocht hem baten; onbekwame lieden, tafel schuimers en vleiers, werden hem in zijne betrekking voorgetrokken; en er was zelfs een oogenblik, dat by moest vreezen verward te raken in de strikken van een van die gruwelijke processen, alleen omdat hij getracht had met iijn weinigje gezag en zaak kennis den een of anderen edelmoedigen martelaar of patriot te dienen. Toen wilde hij afstand doen te Dolgeville, in den Noord-Amerikaanschen staat Nieuw-ïork, den bezoekers der Parjjsche tentoon* stelling te aanschouwen geeft. Een paar geldstukken, ter gezamenlijke waarde van ongeveer vier gulden het geldsbedrag waar mede de latere fabrikant in 1866, als zoventienjarig jongeling eu na een leertijd in pianofabrieken van Oostenrijk en Saksen, te Nieuw-York voet aan wal zette. En daarnaast een stapel papier, honderd pakjes van duizend bladen, in het formaat en de papiersoort, die voor bankbiljetten van 100 dollars worden gebruikt de waarde vertegenwoordigend, waarop ten huidigen dage 's mans reusachtige indus trieels onderneming wordt geschat. Of men hier met een Yankee-achtige reclame te doen heeft? 't Kan zyn, dat dit de hoofdzaak is. Maar dan toch tevens nog iets anders, indien een aan belang stellenden uitgereikte oirculaire de volle waarheid behelst in het navolgende «Na in 1871 op z&r kleine schaal te zijn begon nen met de bescheidenttpaarpenningen van een werk man, heeft de heer QAge begrepen, dat hij, om te slagen, van zijne helpers geen slaven moest maken, maar vrienden en medearbeiders. Hy heeft erkend en met de daad beleden, dat zy aanspraak hebben op een deel der winst, die behaald wordt met het geen zy helpen voortbrengen. „Om hun ijver te pekkelen, heeft hij hen willen stemmen tot tevredenheid met het heden, door hun een loon toe kennentien percent hooger dan het gemiddelde, hetwelk dpor gelijksoortige ondernemin gen wordt uitbetaald door hun tegen geringen prys (een tiende van het laagsto loon) een woning te verschaffen, welke meer bevoorrechte kringen hun zouden kunnen benijden. «Gerustheid omtrent de toekomst heeft hij hun willen schenken, door hen te verzekeren in geval van voorbijgaande ziekte, voor een toelage van 2.50 's daags, in 'geval van blyvende invaliditeit, voor een pensioen, dat by tienjarigen dienst 50 pet. van het loon uitmaakt en elke 3 jaren met 10 percent stijgt zóó dit het na een diensttijd van 25 jaren gelijk staat met het volle bedrag van het loonin geval van overlyden, voor een kapitaal-uitkeering van ƒ2500, elke vijf jaren met een gelyk bedrag verhoogd. «Voor zijn werklieden heeft hij een sooieteit, een schouwburg, speel- en gymnastiekzalen, een biblio theek in het leven geroepenvoor hun kinderen een school gesticht, die tot de beste in den Staat be hoort, en waarvan de onderwijzers door hem bezol digd worden. «Vervuld van de 'gedachte, dat geestelijke ont wikkeling der arbeiders een onmisbare voorwaarde is voor de oplossing dor sociale quaestie en alleen hen beveiligen kan tegen de gevaren, waaraan de leerstellingen der anarchistische en revolutionaire drijvers hen blootstellen, heeft hij hun zonen een hoogero opleiding ten doel willen doen vallen, en te dien einde voor zijn rekening een kosteloos toegan- lijke instelling een academy gevestigd, onder waarborging van een jaarljjksch inkomen van 10.000. «Eindelijk heeft hij jaarlijks aan elk der chefs zijner werkplaatsen 25 pet. van do zuivere winst hunner afdeeling toegekend, om tusschen hen en hun werklieden, naar gelang van hun verdiensten en hun ijver, te worden verdeeld. Tot 1 Jan. 1889 ge schiedde dit slechts bij wyze van gratificatie. Sedert eohter is het voor den werkman een onvervreemd- baar recht geworden, ovenals zyn aanspraak op pen" sioen en verzekering, terwjjl voortaan de verdeeling zal geschieden, niet naar den maatstaf der loonen, maar naar dien van de werkelijke winst, welke de werkman aan de onderneming heeft bezord een berekening, waartoe de eigenaardige boekhouding, door den heer Dolge ingevoerd, hem in staat stelt". Ii een reiziger in een tramwegrijtuig verplicht aan den controlenr der onderneming op dient verzoek zijn kaart te vertoonen? Een koopman te Hamburg weigerde herhaaldelijk gevolg te geven aan hot verzoek van een controleur om zijn kaartje of biljet te vertoonen. De tramweg- maatschappij onderrichte daarop genoemden persoon schriftelijk, dat, daar hy zich niet wenschte te ge dragen overeenkomstig de voorschriften der onder neming, deze laatste weigerde hem in 't vervolg te vervoeren. Met die weigering geen rekening houdende ging de koopman opnieuw in de tram zitten en weigerde weer zyn biljet te vertoonen. Nu volgde van de zijde der onderneming een dagvaarding voor den kantonrechter met verzoek om 200 Mk. boete voor eiken keer, dat geweigerd was het kaartje te vertoonen. By het vonnis van den kantonrechter werd 62.50 Mk. boete aan den koopman opgelegd en bovendien de onderneming gemachtigd hem ver voer te blyven weigeren, totdat hy zich zou verbonden hebben, zich aan de voorschriften te onderwerpen. (De Locomotief.) Aan hot mail-overzicht van de Java-Bode is het volgende ontleend «Volgens -de laatste berichten van Atjeh doen zich daar weer enkele gevallen van beri-beri voor, op zichzelf wel niet verontrustend maar toch teleur stellend, nu men hoopte de ziekte geheel te hebben overwonnen en het geneeskundig personeel aanmer kelijk te kunnen inkrimpen. Ook herinnert men zich onwillekeurig, dat eene vroegere periode van gezondheid door een nieuwen aanval van beri-beri is gevolgd en zoo is de vrees niet geheel onge grond, dat men ook ditmaal daarop zal hebben te rekenen. Voor het overige sprekeq de officieel» berichten allen van het voortdurend besehieten onzer posten en de bijzondere tevens van het voort duren dor onderhandelingen met de Kemala- of oorlogspartij, die het enkel over de voorwaarden harer onderwerping nog niet met ons bestuur zou eens zyn. De afloop van het gebeurde te Edi zal haar wel opnieuw hebben overtuigd van het nut- telooze van alle verzet. «De terechtstelling vau vijf der ter dood veroor deelde Tjilegonsche muiters heeft zonder eenige stoornis plaats gehad en men moet er bijvoegen in alle stilte, daar geen enkel inlander als toeschouwer er is bij geweest, naar men vermoedt op last der dessahoofden, die in dezen wel weer op bevel der hooger geplaatsten en der geestelijkheid zullen heb ben gehandeld. De dag werd als een vastodag ge vierd eu de inlaudsche bevolking kwam niet uit hare woningen. Men vat een en ander op als eene demonstratie tegen het Europeesch bestuur en als een bewijs, dat de opgehangenen door de bevolking als martelaren worden beschouwd (slechts óén hun ner stierf overigens op de wijze van een geloofs held), in verband waarmede nog steeds krachtige maatregelon worden genomen om alle voor de rust en veiligheid gevaarlijke elementen uit Bantam te van zijne betrekking, de loopbaan, die hij had inge slagen, verlaten, zoo bitter vielen hem die dagen. Maar kort te voren had hij zich eene gade gezocht, en in de rustige en kalme genegenheid van haar, die hem weldra vadervreugde zou doen smaken, vond hij nog de eenige hoop, die een heerlijk hart in ongelukkige tijden overblijft. Hij bleef voortgaan, onderworpen in zijn lot, hij werd vergeten, en het laatst van al zijne collega's kreeg hij eindelijk de alles behalve voordeelige betrekking van secretaris aan datzelfde tribunaal, waar hij twintig jaren vroe ger de eerste schreden gezet had, op zijn moeielij- ken weg. Intusschen bereidden zich, juist door dit dwaze zelfvertrouwen van den vreemden overheerscher ver haast, gebeurtenissen voor, niet minder groot, en veel rijker in gevolgen. De secretaris Dall' Orto was reeds een man van ruim veertig jaar, toen het schier- .eiland door een vurigen ademtocht bewogon, trilde van verwachting, en de oude Metternich zeide: «In 'tvooijrar zal er opstand zijn in Italië. Den 3den Januari dien dag, welke de straten van Milaan zag, stroomende van bloed, had Lorenzo zich zeiven ge zworen, dat hij niet langer zulk een moordzuchtig bestuur dienen zoutoen kwa'men de dagen van Maart, en hij was een. van de eersten, en snelde met zijn oud jachtgeweer naar de barricade; en daarheen bracht hij ook zijn zoon, die toen nog geen vijftien jaar oud was, en toch reeds meestreed enmeeschoot in die heldhaftige verdediging. De vreugde over deze overwinning was de eenige was de eenige, die hij in zijn leven smaakte. Wei nige maanden gingen voorby, en de man die, in dien 1 vluchtigen droom van grootheid, zonder met het fluweelen buis, en den calabreeschon hoed to pronken, zich gewaagd lmd in de edelste pogingen om de burgerlijke vrijheid te redden, in dien morgenstond der verlossing, zag zich met zoovele anderen, bij de terugkomst dor Oostenrijkers van zijn post ontzet, en beroofd van alle aanspraken die zijne langdurige dien sten hem gaven. Oud, en zonder andere bezittingen, dan wat hem van zijn vaderlijk erfdeel overbleef, ging hij in afzondering leven, en zag het aan, dat eene stelselmatige onderdrukking en afpersing, elke ge dachte aan vryheid trachtte te verstikken; hy smeekte niet; hij verontschuldigde zich niet; hij vroeg niet om gratificaties of pensioen; hij vroeg niets; misschien zou hij ook niets verkregen hebben. Met den kleinen bruidschat zijner vrouw kocht hij eene boerderij, dicht bij de woning die hij van zijn vader in*Brianza geërfd had, waar hij met zijn kinderen heenging, arm en verlaten, maar niet zonder hoop van nog eenmaal betere dagen te zien. En daar was het, dat hy, na nog eenige jaren zijn leven voortgesleept te hobben, gevoelde dat geestkracht niet altijd voldoende is, om een afgetobt lichaam te schragenzonder morren verliet hij het leven, en liet aan Gabrio niets dan zijn naam na, het kostbaarste goed, als het do naam is va'n een braaf man. (Wordt vervolgd.) verwijderen. Dit moet echter met zeer veel beleid geschieden, daar het hoe langer hoe meer blijkt, wat trouwens reeds vrij algemeen werd vermoed, dat vele hoofden en leden der geestelijkheid aan de voorbereiding tot den Tjilegonschen opstand hebben meegewerkt. Eene ontdekte samenspanning om bij gelegenheid van een feest op 31 Mei bij den Re gent te Serang de Europeanen te vermoorden toont dat er nog steeds gisting is; bijzonderheden daar omtrent outbroken tot nu toe, alleen weet men, dat de toeleg bytjjds is ontdekt en de daders zijn op- gepakt. «Over de wyze waarop de geheele Tjilegonsche zaak door de Regeering is behandeld wordt nog al kritiek uitgebracht, al leggen de meesten zich ca- tuurlyk nelr by de oprattingen van he», die op de hoogte zijn en wier taak het is in dezen te beslissen en te handelen. Enkelen gelooven, dat de onlusten veel te hoog en te gewichtig zijn opgenomen en dat alle buitengewone maatregelen geheel overbodig zijn; anderen echter zyn van meening, dat de doodstraf aan veel meer der ter dood veroordeelden had moe ten zyn voltrokken, en gelooven, dat in het bijzonder het verleenen vah gratie aan de eenige vrouw, tegen wie de doodstraf werd uitgesproken, in strijd is met 's lands belang. Daargelaten dat reeds op zichzelf het vérhand tusschen een en ander niet dui delijk is, vergeten de laatstbedoelden, dat wel van de doodstraf gratie is verloend, maar dat daarvoor dwangarbeid gedurende twintig en vijftien jaren m de plaats is getreden, welke straffen waarlijk kunnen worden meegeteld, eu buitendien is uit de houding van de inlandsche bovolking tegenover de terecht stellingen te Tjilegon gebleken, dat eene terdood brenging van een honderdtal veroordeelden alleen het schouwspel zou hebben opgeleverd van eene gruwelijke slachting, die geen nut hoegenaamd zou hebben gehad en alleen geschikt zou zijn geweest om verbittering te zaaien." J. C. B. schrijft in het l'aleit v. Juetitie: «Eer is teer," luidt de titel van een pas uitgegeven geschrift uit de pen van het eminente hoofd der anti revolutionaire partij. «Eer is teer," dat zal wel waar zyn. Even waar echter is, dat niet alle middelen tot herstel der ge krenkte eer ook waar ze wezenlijk en niet slechts denkbeeldig gekrenkt is even goed zyn. Licht kan het middel strafbaar zijn, ook al wordt het, ge lyk in Frankrijk zoo menig eereherstellend tweege vecht, ongestraft gelaten. Maar laatstbedoeld middel tot eereredding is haast kinderspel, vergeleken by wat een paar mannen der vrijwillige brandweer te Lugau dezer dagen tot her stel harer gekrenkte eer bedacht hebben. Want deze vrijwillige brandweer was in haar eer gekrenkt. Waardoor? Door het anders zeer gelukkige feit, dat er in zeer geruimen tijd te Lugau geen ern stige. brand met ferm «uitslaande vlam" was uitge barsten. Dat auders zeer gelukkige feit was voor haar, de vry willige Lugaunsche brandweer, in zoover onge lukkig, wijl nu, bij gemis van gelegenheid om haar vrijwillige diensten te praesteeren, hagr nut, haar recht van bestaan, allicht kon in twijfel getrokken worden. Wat toch beduidt een brandweer, waar geen brand te weren valt! En wie weet, wat al bijtende spot er op dit thema vooftgemompeld werd! Dat kon en mocht zoo niet blijven. En, nu toeval noch achteloosheid meer brand deed ontstaan, besloten twee overijverige leden dezer vrijwillige brandweer opzettelijk en vrijwillig brand te stichten, teneinde haar weer eens in de gelegenheid te stellen, een brand te blusschen en zoo, tor herstel harer oer, weer eens te toonen wat zy waard was. Zoo besloten, zoo gedaan. De twee wakkere brand weermannen staken een boerenhofstede in brand, met zoo goed succes, dat de geheele behuizing in de ascli werd gelegd, de bewoners tenauwernood het veege leven konden redden, en hun geheel, niet eens ge assureerd, boeltje een prooi der vlammen werd. Of dit resultaat nu juist de eer dezer vrijwillige brandweer gered heeft, mag betwijfel worden. Maar zeker is, dat het de beide al te yverige brandweer mannen voor het Schwurgericht te Chemnitz bracht onder de beschuldiging van moedwillige brandstichting. Onomwonden bekenden beiden, dat en waarom zij den brand gesticht hadden. Den 2 Juli jl. heeft het gerechtshof hen veroordeeld ieder tot vier jaren tuchthuisstraf. In de Scientific American komen een teekening en beschrijving voor van een eleotrische slag- en repe titie-klok, uitgevonden door de gebroeders V. on A. Jansen, twee bqkende R. K. geestelijken op Curayao. Van deze klok, die vooral om haar eigenaardig repe titiewerk een uitvinding van waarde mag genoemd worden, geeft het blad de volgende beschryving. «Van deze klok wordt zoowel het uurwerk als het slagwerk in beweging gebracht door electrioiteit, ter wijl daarenboven het repetitiewerk ook kan gebiuikt worden afgescheiden van deze klok. «Hot patent is verleend aan de uitvinders, de zeer- eerwaarde heeren Alphons M. J. Jansen en Vincent J. A. M. Jansen, missionarissen op Curayao. Met een drijfwiel en draaischijven is een hefboom ver bonden, die door een electro-magneet in beweging wordt gebracht en deze beweging overbrengt op het dryfwiel. In verband met het gangwerk is een wiel aangebracht, dat tot het slagwerk behoort en met tusschenpoozen bewogen wordt. Het wiel is voorzien van electrische contacten, waardoor het slaan gere geld wonjt. In verband met het slagwiel en het werk, dat dit in beweging brengt, staat een ander wiel, dat eenige kleine herhalingsraderen draagt, een voor elk uur. Deze kleine radertjes zijn zoo gemaakt, dat zy evenveel malen een contact bewerkstelligen als het aantal slagen van het aan te wijzen uur be draagt. 'Een of meer bellen kunnen met het repe titiewerk van de klok in verband worden gebracht. Ook meer knopjes, die het repetitiewerk in beweging moeten brengen, kunnen er aan bevestigd worden, zoodat men ook op verschillende plaatsen het repe titiewerk in beweging kan brengen. «Verdere inlichtingen omtrent deze uitvinding kun nen verkregen worden by ma* John M. de Pool, No. 62 Broad Street New-York City, of bij den zeereerw. heer Vincent Jansen, Curayao.» (Amigoe di Curagao.) Eenige vogelliefhebbers in Frankrijk hebben den heer De Freycinet byna overtuigd, dat het wel zeer moeielyk, maar toch mogelijk is, om de zwaluw af te richten tot het overbrengen van dépêches. Hoe zy dit aanleggen is hun geheim maar de gouverneur van Rijsel heeft bevel ontvangen deze zaak nader te onderzoekende proefnemingen, welke reeds te Roubaix plaats vonden, moeten nn onder toezicht van den kapitein der genie Degouy herhaald worden. In de volgende maand moet deze kapitein te genwoordig zyn bjj het oplaten van een groote vlucht postzwaluwen. Luidt zijn rapport gunstig, dan zal men op Mont Valórien een groot zwaluwen- hok bouwen en de zwaluwen onder de hoede van bijzondere africhters stellen. Van de afzetting der Boulangistischo ambtenaren worft natuurlijk door het nationale comité terstond gebruik gemaakt. De lntraneigeant deelt mede, dat de tractementen van aile ambtenaars, die wegens Boulangisme worden afgezet, uit de kas van het •omité zullen worden betaald, tot het oogenblik, waarop generaal Boulanger de macht in handen krijgt. Tot dusver zijn reeds een vijftigtal ambte naren bij verschillende takkon van dienst ontslagen. Do kas der Boulaugisten moet dus wel goed voor zien zijn, indien zij behalve de groote verkiezings- kosten ook het onderhoud der dntslagen ambtenaren op zich kan nemen. De Duitsche liberale bladen keuren de opzegging van hot vestigingsiractaat met Zwitserland zeer af. Do Fossische Zeitungde Frankfurter Zeitung en Eugen Richter Freisinnige Zeitung trekken daarbij één lijn doch allen troosten zich er mee, dat het nog een jaar zal duren, voorfat driemaal meer Duit- schers in Zwitserland dan Zwitsers in Duitschland alle rechten verliezen. In dien tijd kan nog veel gebeuren en zal wel een ander tractaal, hot welk tot geen misverstand aanleiding kan geven, tot stand komen. De opzegging geschiedde volgens de National Zeitung eerst, nadat de Zwitserscoe regeering nog maals hiertoe aangezocht, uitdrukkelijk weigerde een waarborg te geven, dat zij by de uitlegging van het tractaat rekening zou houden met Duitschlands eischen. De Zwitsersche regeering laat zich nog niet uit over den toestand, maar wacht eerst het antwoord van prins Bismarck op haar uota van 10 Juli, het welk vermoedelijk dezer dagen te Bern zal aankomen. De Italiaansche en Pauselijke officieuse bladen vechten nog altyd over het al of niet vertrek van den Paus. Het orgaan van den premier Crispi komt zoo dikwijls op de zaak terug, dat men bijna zou gaau gelooven, dat de Paus er werkelijk wel eeus over gedacht heeft het praohtige Vaticaan te ver laten. In antwoord op de vroegere artikelen van de //Riforraa" betuigde de //Os9ervatore Romano", dat, inriion de 'Paus er toe overging Rome te verlaten, zulks alleen geschiedeu zou, omdat de Regeering hem het verblijf te Rome onmogelijk maakt en we gens dringonderedenen in het belang van den gods dienst; waar hij zich ochter ook bevinde, zeide het blad, nimmer zal de Paus de aanstoker tot een oorlog, maar steeds de souveroino vertegenwoordiger van orde en vrede zyn. Nu, dat laatste had het Vati- caansche blad er wel af kunnen laten, want de ge schiedenis weet andere dingen te vertellen. Maar dit daargelaten, //Riforraa" meendo de zaak er niet by te* moeten laten en gaf aan het Vaticaansche blad tot bescheijd, dat de Paus nergens heen kon, daar daar Spanje hem niet wil ontvangen, Oostenryk en Duitschland hem aanraden te Rome te blijven indien hy ondanks dat alles vertrok, zou hy het bestaan van den H. 8. in gevaar brengen. De //Osservatore Romano" verweet nu het ministerieele blad, dat de Italiaansche Regeering zoo bang wat, dat de Paus Rome zou verlaten, dat zij reeds maatregelen genomen had om te verhinderen, dat de Paus zonder haar voorkennis wegging. Natuurlijk beweert nu de z/Riforma", dat het Vaticaansche blad die maat regelen uit zijn duim gezogen heeft, want dat er geen sprake van geweest is of kan zijn. van de Makelaars De markt was heden willig. Loco Tankfust 8.75 8.80. Geïmporteerd fust 8.80. Augustus-levering 8.80, September-, October-, November- en December-levering 8.95. AMSTERDAM, 26 Juli. (Per Telegraaf.) Aand. Deli-Bat. maatsch. 5 °/0 hooger, Rotterd. Lloyd 4l/j do. Ned. Bank 1 lager. Zweden-Noor- wegen 2 flauwer. Amsterdam vast. i ii t i OVERLEDEN: A. M. Hoogendoorn, 35 j. J. Hageman, huisvrouw van A. Haarman, 72 j. ONDERTROUWD: J. Hogerbrugge en G. Verg a net. Bij de groote ramp die ons getroffen heeft, is het ons een diepgeroelde behoefte des harten, een woord ran innigen dank uit te spreken. Allereerst aan God Almachtig, Die te midden van zoo dreigend gevaar, ons en der onzen leven bewaarde, zoodat geen persoonlijk ongelnk te betreuren viel. Doch deze dank verbljjve voor de binnenkamer, en worde hier niet verder besprokenMaar wat wjj hier zeggen willen, ja zeggen moeten nit een bewogen hart, is dat de liefde en deelneming van allen ons onuitsprekelijk heeft verkwikt. Hier vielen alle scheidsmaren weg van maatschappelijke positie of geloofsovertuiging en met eene hartelijkheid die wjj niet hadden darven verwachten, en die wjj geensinds hebben verdiend, werden wjj door de bescbamendste vriendschap en hulpvaardig heid verkwikt eu vertroost. Met welk een zelf opoffering deden blusschers en pompers hun lang en moeilijk werk Met welk een jjver,en toch zoo voorzichtig, werd nog gered wat te redden vielHoe hebben alle be ambten van de hoogste tot de laagste toe, zich be ijverd de zoo noodige orde te handhaven, en het dreigend gevaar binnen de engste grenzen te hon den! Allen die ons gisteren geholpen hebben, wellicht velen zonder dat wjj het wisten of weten znllen, allen die ons dezen zware beproeving-heb ben zoeken lichter en drageljjker te maken, bren gen wjj een woord van innigen,innigen dank, en de toe bidding van Gods rjjksten en volsten zegen Familie dk RAADT. Gouda26 Jnli 1889. Terstond GEVRAAGD een bekwaam Adres Bnrean van dit Blad. in alle Binnen- en Buitenlandsche Cou ranten, worden dadelijk opgezonden door het Advertentie-Bureau van A. BRINKMAN en ZOON, te Gouda.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1889 | | pagina 2