BalteDlandsch Overzicht.
PETR0LËUM-N0TEERINGEN
BEURSBERICHT.
ADVERTENTIËN.
Cantzlaar Schalkwijk, te Rotterdam.
Burgerlijke Stand.
Moordrecht
ADVERTENTIËN.
toch kon eerst op 12 Mei worden begonnen en nu,
ongeveer 2 maanden later, is alles voltooid.
Van Den Haag naar Scheveningen* werd boven
dien eene dubbele koperen geleiding aangelegd, zoodat
dus van uit het publiek station te Scheveningen
over eene dubbele koperdraad met do centrale
bureaux te Amsterdam en Rotterdam kan worden
gesproken. (Hand.)
De heer Goschen heeft zoogenaamde diagrammen
in het licht gegeven betreffende het toenemen der
bevolking en het verbruik van geestrijke drankenen
van tabak in het Vereenigd Koninkrijk gedurende
de jongstverloopen 32 jaren. Daaruit blijkt o. a. dat
de bierforst der natie zijn toppunt bereikte in 1873,
met 34.1 gallons per hoofd, welk bedrag in 1888
gedaald was tot 26.8, terwijl het in 1856 niet hooger
was dan 22.6 gallons. In het verbruik van sterken
drank viel van 1863 tot 1875 een regelmatige rijzing,
daarna tot in 1888 oen even regelmatige daling waar
te nemen. Het maximum, in 1875, beliep 61,000,000
gallons; in 1888 vindt men dit bedrag tot 48,500,000
geslonken. Hebben dus de vrienden der matigheid
reden tot matige blijdschap'de //British Auti-
Tabacco Society" mag moedeloos by haar arbeid
neerzittenwant het verbruik van tabak blykt in
het Vereenigd Koninkrijk gestadig te zijn toegenomen.
In 1856 toch bedroog het een totaal van 32,500,000, in
1888 een van 56,000,000 pond of duidelijker in
1856 verrookte men gemiddeld per hoofd 1.16, in
1888 reeds 1.48 pond.
Zaterdag jl. werd een proefrit gedaan op den
jrchemin de fer glissant," den sledespoorweg, die op
de tentoonstelling te Parijs in werking is gesteld.
Deze uitvinding zal, naar de maker zich voorstelt,
geheel het spoorwegstelsel veranderen.
De wagens hebben geen wielen, maar rusten met
gegroefde sleden op de spoorstaven. Onder hooge
drukking wordt onder deze sleden water geperst,
dat tusschen de spoorstaven en de sleden wegvloeit,
maar zoodoende tevens maakt dat de sleden niet
meer op de spoorstaven, maar op een laagje water
rusten, dat, schoon niet dikker dan een nagel, toch
voldoende is om den trein zeer gemakkelijk te doen
glyden.jMet één vinger kan men den trein doen loopen.
Door een vernuftig uitgevonden inrichting wordt
do trein voortgespoteu door waterstralen, die onder
hooge drukking met groote kracht uit straalpijpeu
komen, die van afstand tot afstand op den weg zyn
geplaatst en door den trein zelf geopend en gesloten
worfon.
De beweging geschiedt zonder schokken, stooten of
geluid, onmerkbaar, maar met een zeer groote snelheid.
Het lijntje op de tentoonstelling worft in enkele
seconden afgelegd. Wanneer er een slede-spoorweg
tusschen Londeü en Parijs kon gemaakt worden
zouden er niet meer dan twee uur voor den overtocht
noodig zijn en het kolengebruik zou tot een tionde
van het tegenwoordige worden beperkt.
De ingenieur Girard, die iu den Fransch-Duitschen
oorlog omkwam, is de oorspronkelijke uitvindor van
dat nieuw vervoermiddel, dat thans door een van
zijn helpers, den heer Barré, is uitgevoerd.
Onder den titel «Een curieuse uitstalling" leest
men in het Soc. Weekblad
Dien naam verdient zeker wat de heer Alfred
Dolge, fabrikant van vilten stoffen en pianomatriaal
nationaal gevoel, in die jaren van verborgen laaghar
tigheid en kleingeestige vrees, van schikken en plooien,
dat Dall' Orto, gloeiende voor de liberale denkbeel
den, eene plaats kreeg, als ambtenaar bij eene recht
bank, waarbij, zooals hij meende, zich minder wille
keur en luim zouden doen gelden, en waarin hij toch,
in zeker opzicht, het absolutisme zou kunnen bestrij
den. Maar hij had zich bedrogen; daar kwamen de
samenzweringen en bewegingen van het jaar één-en-
twintig, daar begonnen de politieke processen, en op
het gansche schiereiland wierp de reactie haar mas
ker af en vertoonde zicK openlijk. De jonge griffier
van de rechtbank wist nog zijne sympathie, noch
zyne verwachtingen in zyn hart op te sluiten, eenige
weinige woorden, gefluisterd in het oor van iemand,
dien hij zijn, vriend geloofde, eene wat al te duide
lijke toespeling in een koffiehuis tegen de rechtsple
ging die van de valleien van Tyrol naar Italië kwam
waren genoeg om hem aan de achterdocht van de
opperhoofden, en de waakzaamheid van de spionnen
bloot te^stellon. Zijne talenten, zijné bekendheid
met de "wetten, zijne jarenlange plichtsbetrachting,
niets mocht hem baten; onbekwame lieden, tafel
schuimers en vleiers, werden hem in zijne betrekking
voorgetrokken; en er was zelfs een oogenblik, dat
by moest vreezen verward te raken in de strikken
van een van die gruwelijke processen, alleen omdat
hij getracht had met iijn weinigje gezag en zaak
kennis den een of anderen edelmoedigen martelaar
of patriot te dienen. Toen wilde hij afstand doen
te Dolgeville, in den Noord-Amerikaanschen staat
Nieuw-ïork, den bezoekers der Parjjsche tentoon*
stelling te aanschouwen geeft.
Een paar geldstukken, ter gezamenlijke waarde
van ongeveer vier gulden het geldsbedrag waar
mede de latere fabrikant in 1866, als zoventienjarig
jongeling eu na een leertijd in pianofabrieken van
Oostenrijk en Saksen, te Nieuw-York voet aan wal
zette. En daarnaast een stapel papier, honderd
pakjes van duizend bladen, in het formaat en de
papiersoort, die voor bankbiljetten van 100 dollars
worden gebruikt de waarde vertegenwoordigend,
waarop ten huidigen dage 's mans reusachtige indus
trieels onderneming wordt geschat.
Of men hier met een Yankee-achtige reclame te
doen heeft?
't Kan zyn, dat dit de hoofdzaak is. Maar dan
toch tevens nog iets anders, indien een aan belang
stellenden uitgereikte oirculaire de volle waarheid
behelst in het navolgende
«Na in 1871 op z&r kleine schaal te zijn begon
nen met de bescheidenttpaarpenningen van een werk
man, heeft de heer QAge begrepen, dat hij, om te
slagen, van zijne helpers geen slaven moest maken,
maar vrienden en medearbeiders. Hy heeft erkend
en met de daad beleden, dat zy aanspraak hebben
op een deel der winst, die behaald wordt met het
geen zy helpen voortbrengen.
„Om hun ijver te pekkelen, heeft hij hen willen
stemmen tot tevredenheid met het heden, door hun
een loon toe kennentien percent hooger dan het
gemiddelde, hetwelk dpor gelijksoortige ondernemin
gen wordt uitbetaald door hun tegen geringen prys
(een tiende van het laagsto loon) een woning te
verschaffen, welke meer bevoorrechte kringen hun
zouden kunnen benijden.
«Gerustheid omtrent de toekomst heeft hij hun
willen schenken, door hen te verzekeren in geval van
voorbijgaande ziekte, voor een toelage van 2.50
's daags, in 'geval van blyvende invaliditeit, voor
een pensioen, dat by tienjarigen dienst 50 pet. van
het loon uitmaakt en elke 3 jaren met 10 percent
stijgt zóó dit het na een diensttijd van 25 jaren
gelijk staat met het volle bedrag van het loonin
geval van overlyden, voor een kapitaal-uitkeering van
ƒ2500, elke vijf jaren met een gelyk bedrag verhoogd.
«Voor zijn werklieden heeft hij een sooieteit, een
schouwburg, speel- en gymnastiekzalen, een biblio
theek in het leven geroepenvoor hun kinderen een
school gesticht, die tot de beste in den Staat be
hoort, en waarvan de onderwijzers door hem bezol
digd worden.
«Vervuld van de 'gedachte, dat geestelijke ont
wikkeling der arbeiders een onmisbare voorwaarde
is voor de oplossing dor sociale quaestie en alleen
hen beveiligen kan tegen de gevaren, waaraan de
leerstellingen der anarchistische en revolutionaire
drijvers hen blootstellen, heeft hij hun zonen een
hoogero opleiding ten doel willen doen vallen, en te
dien einde voor zijn rekening een kosteloos toegan-
lijke instelling een academy gevestigd, onder
waarborging van een jaarljjksch inkomen van 10.000.
«Eindelijk heeft hij jaarlijks aan elk der chefs
zijner werkplaatsen 25 pet. van do zuivere winst
hunner afdeeling toegekend, om tusschen hen en hun
werklieden, naar gelang van hun verdiensten en hun
ijver, te worden verdeeld. Tot 1 Jan. 1889 ge
schiedde dit slechts bij wyze van gratificatie. Sedert
eohter is het voor den werkman een onvervreemd-
baar recht geworden, ovenals zyn aanspraak op pen"
sioen en verzekering, terwjjl voortaan de verdeeling
zal geschieden, niet naar den maatstaf der loonen,
maar naar dien van de werkelijke winst, welke de
werkman aan de onderneming heeft bezord een
berekening, waartoe de eigenaardige boekhouding,
door den heer Dolge ingevoerd, hem in staat stelt".
Ii een reiziger in een tramwegrijtuig verplicht aan
den controlenr der onderneming op dient verzoek zijn
kaart te vertoonen?
Een koopman te Hamburg weigerde herhaaldelijk
gevolg te geven aan hot verzoek van een controleur
om zijn kaartje of biljet te vertoonen. De tramweg-
maatschappij onderrichte daarop genoemden persoon
schriftelijk, dat, daar hy zich niet wenschte te ge
dragen overeenkomstig de voorschriften der onder
neming, deze laatste weigerde hem in 't vervolg te
vervoeren. Met die weigering geen rekening houdende
ging de koopman opnieuw in de tram zitten en
weigerde weer zyn biljet te vertoonen. Nu volgde
van de zijde der onderneming een dagvaarding voor
den kantonrechter met verzoek om 200 Mk. boete
voor eiken keer, dat geweigerd was het kaartje te
vertoonen. By het vonnis van den kantonrechter
werd 62.50 Mk. boete aan den koopman opgelegd
en bovendien de onderneming gemachtigd hem ver
voer te blyven weigeren, totdat hy zich zou verbonden
hebben, zich aan de voorschriften te onderwerpen.
(De Locomotief.)
Aan hot mail-overzicht van de Java-Bode is het
volgende ontleend
«Volgens -de laatste berichten van Atjeh doen
zich daar weer enkele gevallen van beri-beri voor,
op zichzelf wel niet verontrustend maar toch teleur
stellend, nu men hoopte de ziekte geheel te hebben
overwonnen en het geneeskundig personeel aanmer
kelijk te kunnen inkrimpen. Ook herinnert men
zich onwillekeurig, dat eene vroegere periode van
gezondheid door een nieuwen aanval van beri-beri
is gevolgd en zoo is de vrees niet geheel onge
grond, dat men ook ditmaal daarop zal hebben te
rekenen. Voor het overige sprekeq de officieel»
berichten allen van het voortdurend besehieten
onzer posten en de bijzondere tevens van het voort
duren dor onderhandelingen met de Kemala- of
oorlogspartij, die het enkel over de voorwaarden
harer onderwerping nog niet met ons bestuur zou
eens zyn. De afloop van het gebeurde te Edi zal
haar wel opnieuw hebben overtuigd van het nut-
telooze van alle verzet.
«De terechtstelling vau vijf der ter dood veroor
deelde Tjilegonsche muiters heeft zonder eenige
stoornis plaats gehad en men moet er bijvoegen in
alle stilte, daar geen enkel inlander als toeschouwer
er is bij geweest, naar men vermoedt op last der
dessahoofden, die in dezen wel weer op bevel der
hooger geplaatsten en der geestelijkheid zullen heb
ben gehandeld. De dag werd als een vastodag ge
vierd eu de inlaudsche bevolking kwam niet uit hare
woningen. Men vat een en ander op als eene
demonstratie tegen het Europeesch bestuur en als
een bewijs, dat de opgehangenen door de bevolking
als martelaren worden beschouwd (slechts óén hun
ner stierf overigens op de wijze van een geloofs
held), in verband waarmede nog steeds krachtige
maatregelon worden genomen om alle voor de rust
en veiligheid gevaarlijke elementen uit Bantam te
van zijne betrekking, de loopbaan, die hij had inge
slagen, verlaten, zoo bitter vielen hem die dagen.
Maar kort te voren had hij zich eene gade gezocht,
en in de rustige en kalme genegenheid van haar,
die hem weldra vadervreugde zou doen smaken, vond
hij nog de eenige hoop, die een heerlijk hart in
ongelukkige tijden overblijft. Hij bleef voortgaan,
onderworpen in zijn lot, hij werd vergeten, en het
laatst van al zijne collega's kreeg hij eindelijk de
alles behalve voordeelige betrekking van secretaris
aan datzelfde tribunaal, waar hij twintig jaren vroe
ger de eerste schreden gezet had, op zijn moeielij-
ken weg.
Intusschen bereidden zich, juist door dit dwaze
zelfvertrouwen van den vreemden overheerscher ver
haast, gebeurtenissen voor, niet minder groot, en
veel rijker in gevolgen. De secretaris Dall' Orto was
reeds een man van ruim veertig jaar, toen het schier-
.eiland door een vurigen ademtocht bewogon, trilde
van verwachting, en de oude Metternich zeide: «In
'tvooijrar zal er opstand zijn in Italië. Den 3den
Januari dien dag, welke de straten van Milaan zag,
stroomende van bloed, had Lorenzo zich zeiven ge
zworen, dat hij niet langer zulk een moordzuchtig
bestuur dienen zoutoen kwa'men de dagen van Maart,
en hij was een. van de eersten, en snelde met zijn
oud jachtgeweer naar de barricade; en daarheen
bracht hij ook zijn zoon, die toen nog geen vijftien
jaar oud was, en toch reeds meestreed enmeeschoot
in die heldhaftige verdediging.
De vreugde over deze overwinning was de eenige
was de eenige, die hij in zijn leven smaakte. Wei
nige maanden gingen voorby, en de man die, in dien
1 vluchtigen droom van grootheid, zonder met het
fluweelen buis, en den calabreeschon hoed to pronken,
zich gewaagd lmd in de edelste pogingen om de
burgerlijke vrijheid te redden, in dien morgenstond
der verlossing, zag zich met zoovele anderen, bij de
terugkomst dor Oostenrijkers van zijn post ontzet, en
beroofd van alle aanspraken die zijne langdurige dien
sten hem gaven. Oud, en zonder andere bezittingen,
dan wat hem van zijn vaderlijk erfdeel overbleef, ging
hij in afzondering leven, en zag het aan, dat eene
stelselmatige onderdrukking en afpersing, elke ge
dachte aan vryheid trachtte te verstikken; hy smeekte
niet; hij verontschuldigde zich niet; hij vroeg niet
om gratificaties of pensioen; hij vroeg niets; misschien
zou hij ook niets verkregen hebben. Met den kleinen
bruidschat zijner vrouw kocht hij eene boerderij,
dicht bij de woning die hij van zijn vader in*Brianza
geërfd had, waar hij met zijn kinderen heenging,
arm en verlaten, maar niet zonder hoop van nog
eenmaal betere dagen te zien. En daar was het, dat
hy, na nog eenige jaren zijn leven voortgesleept te
hobben, gevoelde dat geestkracht niet altijd voldoende
is, om een afgetobt lichaam te schragenzonder morren
verliet hij het leven, en liet aan Gabrio niets dan
zijn naam na, het kostbaarste goed, als het do naam
is va'n een braaf man.
(Wordt vervolgd.)
verwijderen. Dit moet echter met zeer veel beleid
geschieden, daar het hoe langer hoe meer blijkt,
wat trouwens reeds vrij algemeen werd vermoed, dat
vele hoofden en leden der geestelijkheid aan de
voorbereiding tot den Tjilegonschen opstand hebben
meegewerkt. Eene ontdekte samenspanning om bij
gelegenheid van een feest op 31 Mei bij den Re
gent te Serang de Europeanen te vermoorden toont
dat er nog steeds gisting is; bijzonderheden daar
omtrent outbroken tot nu toe, alleen weet men, dat
de toeleg bytjjds is ontdekt en de daders zijn op-
gepakt.
«Over de wyze waarop de geheele Tjilegonsche
zaak door de Regeering is behandeld wordt nog al
kritiek uitgebracht, al leggen de meesten zich ca-
tuurlyk nelr by de oprattingen van he», die op de
hoogte zijn en wier taak het is in dezen te beslissen
en te handelen. Enkelen gelooven, dat de onlusten
veel te hoog en te gewichtig zijn opgenomen en dat
alle buitengewone maatregelen geheel overbodig zijn;
anderen echter zyn van meening, dat de doodstraf
aan veel meer der ter dood veroordeelden had moe
ten zyn voltrokken, en gelooven, dat in het bijzonder
het verleenen vah gratie aan de eenige vrouw,
tegen wie de doodstraf werd uitgesproken, in strijd
is met 's lands belang. Daargelaten dat reeds op
zichzelf het vérhand tusschen een en ander niet dui
delijk is, vergeten de laatstbedoelden, dat wel van
de doodstraf gratie is verloend, maar dat daarvoor
dwangarbeid gedurende twintig en vijftien jaren m
de plaats is getreden, welke straffen waarlijk kunnen
worden meegeteld, eu buitendien is uit de houding
van de inlandsche bovolking tegenover de terecht
stellingen te Tjilegon gebleken, dat eene terdood
brenging van een honderdtal veroordeelden alleen
het schouwspel zou hebben opgeleverd van eene
gruwelijke slachting, die geen nut hoegenaamd zou
hebben gehad en alleen geschikt zou zijn geweest
om verbittering te zaaien."
J. C. B. schrijft in het l'aleit v. Juetitie:
«Eer is teer," luidt de titel van een pas uitgegeven
geschrift uit de pen van het eminente hoofd der anti
revolutionaire partij.
«Eer is teer," dat zal wel waar zyn. Even waar
echter is, dat niet alle middelen tot herstel der ge
krenkte eer ook waar ze wezenlijk en niet slechts
denkbeeldig gekrenkt is even goed zyn. Licht kan
het middel strafbaar zijn, ook al wordt het, ge
lyk in Frankrijk zoo menig eereherstellend tweege
vecht, ongestraft gelaten.
Maar laatstbedoeld middel tot eereredding is haast
kinderspel, vergeleken by wat een paar mannen der
vrijwillige brandweer te Lugau dezer dagen tot her
stel harer gekrenkte eer bedacht hebben.
Want deze vrijwillige brandweer was in haar eer
gekrenkt. Waardoor? Door het anders zeer gelukkige
feit, dat er in zeer geruimen tijd te Lugau geen ern
stige. brand met ferm «uitslaande vlam" was uitge
barsten. Dat auders zeer gelukkige feit was voor haar,
de vry willige Lugaunsche brandweer, in zoover onge
lukkig, wijl nu, bij gemis van gelegenheid om haar
vrijwillige diensten te praesteeren, hagr nut, haar recht
van bestaan, allicht kon in twijfel getrokken worden.
Wat toch beduidt een brandweer, waar geen brand te
weren valt! En wie weet, wat al bijtende spot er op
dit thema vooftgemompeld werd!
Dat kon en mocht zoo niet blijven. En, nu toeval
noch achteloosheid meer brand deed ontstaan, besloten
twee overijverige leden dezer vrijwillige brandweer
opzettelijk en vrijwillig brand te stichten, teneinde
haar weer eens in de gelegenheid te stellen, een brand
te blusschen en zoo, tor herstel harer oer, weer eens
te toonen wat zy waard was.
Zoo besloten, zoo gedaan. De twee wakkere brand
weermannen staken een boerenhofstede in brand, met
zoo goed succes, dat de geheele behuizing in de ascli
werd gelegd, de bewoners tenauwernood het veege
leven konden redden, en hun geheel, niet eens ge
assureerd, boeltje een prooi der vlammen werd.
Of dit resultaat nu juist de eer dezer vrijwillige
brandweer gered heeft, mag betwijfel worden. Maar
zeker is, dat het de beide al te yverige brandweer
mannen voor het Schwurgericht te Chemnitz bracht
onder de beschuldiging van moedwillige brandstichting.
Onomwonden bekenden beiden, dat en waarom zij
den brand gesticht hadden.
Den 2 Juli jl. heeft het gerechtshof hen veroordeeld
ieder tot vier jaren tuchthuisstraf.
In de Scientific American komen een teekening en
beschrijving voor van een eleotrische slag- en repe
titie-klok, uitgevonden door de gebroeders V. on A.
Jansen, twee bqkende R. K. geestelijken op Curayao.
Van deze klok, die vooral om haar eigenaardig repe
titiewerk een uitvinding van waarde mag genoemd
worden, geeft het blad de volgende beschryving.
«Van deze klok wordt zoowel het uurwerk als het
slagwerk in beweging gebracht door electrioiteit, ter
wijl daarenboven het repetitiewerk ook kan gebiuikt
worden afgescheiden van deze klok.
«Hot patent is verleend aan de uitvinders, de zeer-
eerwaarde heeren Alphons M. J. Jansen en Vincent
J. A. M. Jansen, missionarissen op Curayao. Met
een drijfwiel en draaischijven is een hefboom ver
bonden, die door een electro-magneet in beweging
wordt gebracht en deze beweging overbrengt op het
dryfwiel. In verband met het gangwerk is een wiel
aangebracht, dat tot het slagwerk behoort en met
tusschenpoozen bewogen wordt. Het wiel is voorzien
van electrische contacten, waardoor het slaan gere
geld wonjt. In verband met het slagwiel en het
werk, dat dit in beweging brengt, staat een ander
wiel, dat eenige kleine herhalingsraderen draagt, een
voor elk uur. Deze kleine radertjes zijn zoo gemaakt,
dat zy evenveel malen een contact bewerkstelligen
als het aantal slagen van het aan te wijzen uur be
draagt. 'Een of meer bellen kunnen met het repe
titiewerk van de klok in verband worden gebracht.
Ook meer knopjes, die het repetitiewerk in beweging
moeten brengen, kunnen er aan bevestigd worden,
zoodat men ook op verschillende plaatsen het repe
titiewerk in beweging kan brengen.
«Verdere inlichtingen omtrent deze uitvinding kun
nen verkregen worden by ma* John M. de Pool, No.
62 Broad Street New-York City, of bij den zeereerw.
heer Vincent Jansen, Curayao.»
(Amigoe di Curagao.)
Eenige vogelliefhebbers in Frankrijk hebben den
heer De Freycinet byna overtuigd, dat het wel zeer
moeielyk, maar toch mogelijk is, om de zwaluw af
te richten tot het overbrengen van dépêches. Hoe
zy dit aanleggen is hun geheim maar de gouverneur
van Rijsel heeft bevel ontvangen deze zaak nader
te onderzoekende proefnemingen, welke reeds te
Roubaix plaats vonden, moeten nn onder toezicht
van den kapitein der genie Degouy herhaald worden.
In de volgende maand moet deze kapitein te
genwoordig zyn bjj het oplaten van een groote
vlucht postzwaluwen. Luidt zijn rapport gunstig,
dan zal men op Mont Valórien een groot zwaluwen-
hok bouwen en de zwaluwen onder de hoede van
bijzondere africhters stellen.
Van de afzetting der Boulangistischo ambtenaren
worft natuurlijk door het nationale comité terstond
gebruik gemaakt. De lntraneigeant deelt mede, dat
de tractementen van aile ambtenaars, die wegens
Boulangisme worden afgezet, uit de kas van het
•omité zullen worden betaald, tot het oogenblik,
waarop generaal Boulanger de macht in handen
krijgt. Tot dusver zijn reeds een vijftigtal ambte
naren bij verschillende takkon van dienst ontslagen.
Do kas der Boulaugisten moet dus wel goed voor
zien zijn, indien zij behalve de groote verkiezings-
kosten ook het onderhoud der dntslagen ambtenaren
op zich kan nemen.
De Duitsche liberale bladen keuren de opzegging
van hot vestigingsiractaat met Zwitserland zeer af.
Do Fossische Zeitungde Frankfurter Zeitung en
Eugen Richter Freisinnige Zeitung trekken daarbij
één lijn doch allen troosten zich er mee, dat het
nog een jaar zal duren, voorfat driemaal meer Duit-
schers in Zwitserland dan Zwitsers in Duitschland
alle rechten verliezen. In dien tijd kan nog veel
gebeuren en zal wel een ander tractaal, hot welk
tot geen misverstand aanleiding kan geven, tot stand
komen.
De opzegging geschiedde volgens de National
Zeitung eerst, nadat de Zwitserscoe regeering nog
maals hiertoe aangezocht, uitdrukkelijk weigerde een
waarborg te geven, dat zij by de uitlegging van het
tractaat rekening zou houden met Duitschlands
eischen.
De Zwitsersche regeering laat zich nog niet uit
over den toestand, maar wacht eerst het antwoord
van prins Bismarck op haar uota van 10 Juli, het
welk vermoedelijk dezer dagen te Bern zal aankomen.
De Italiaansche en Pauselijke officieuse bladen
vechten nog altyd over het al of niet vertrek van
den Paus. Het orgaan van den premier Crispi komt
zoo dikwijls op de zaak terug, dat men bijna zou
gaau gelooven, dat de Paus er werkelijk wel eeus
over gedacht heeft het praohtige Vaticaan te ver
laten. In antwoord op de vroegere artikelen van de
//Riforraa" betuigde de //Os9ervatore Romano", dat,
inriion de 'Paus er toe overging Rome te verlaten,
zulks alleen geschiedeu zou, omdat de Regeering
hem het verblijf te Rome onmogelijk maakt en we
gens dringonderedenen in het belang van den gods
dienst; waar hij zich ochter ook bevinde, zeide het
blad, nimmer zal de Paus de aanstoker tot een oorlog,
maar steeds de souveroino vertegenwoordiger van
orde en vrede zyn. Nu, dat laatste had het Vati-
caansche blad er wel af kunnen laten, want de ge
schiedenis weet andere dingen te vertellen. Maar dit
daargelaten, //Riforraa" meendo de zaak er niet by
te* moeten laten en gaf aan het Vaticaansche blad
tot bescheijd, dat de Paus nergens heen kon, daar
daar Spanje hem niet wil ontvangen, Oostenryk en
Duitschland hem aanraden te Rome te blijven indien
hy ondanks dat alles vertrok, zou hy het bestaan
van den H. 8. in gevaar brengen. De //Osservatore
Romano" verweet nu het ministerieele blad, dat de
Italiaansche Regeering zoo bang wat, dat de Paus
Rome zou verlaten, dat zij reeds maatregelen genomen
had om te verhinderen, dat de Paus zonder haar
voorkennis wegging. Natuurlijk beweert nu de
z/Riforma", dat het Vaticaansche blad die maat
regelen uit zijn duim gezogen heeft, want dat er
geen sprake van geweest is of kan zijn.
van de Makelaars
De markt was heden willig.
Loco Tankfust 8.75 8.80. Geïmporteerd
fust 8.80. Augustus-levering 8.80, September-,
October-, November- en December-levering 8.95.
AMSTERDAM, 26 Juli.
(Per Telegraaf.)
Aand. Deli-Bat. maatsch. 5 °/0 hooger, Rotterd.
Lloyd 4l/j do. Ned. Bank 1 lager. Zweden-Noor-
wegen 2 flauwer. Amsterdam vast.
i ii t i
OVERLEDEN: A. M. Hoogendoorn, 35 j. J. Hageman,
huisvrouw van A. Haarman, 72 j.
ONDERTROUWD: J. Hogerbrugge en G. Verg a net.
Bij de groote ramp die ons getroffen
heeft, is het ons een diepgeroelde behoefte des
harten, een woord ran innigen dank uit te
spreken. Allereerst aan God Almachtig, Die te
midden van zoo dreigend gevaar, ons en der
onzen leven bewaarde, zoodat geen persoonlijk
ongelnk te betreuren viel. Doch deze dank
verbljjve voor de binnenkamer, en worde hier
niet verder besprokenMaar wat wjj hier zeggen
willen, ja zeggen moeten nit een bewogen hart,
is dat de liefde en deelneming van allen ons
onuitsprekelijk heeft verkwikt. Hier vielen alle
scheidsmaren weg van maatschappelijke positie
of geloofsovertuiging en met eene hartelijkheid
die wjj niet hadden darven verwachten, en die
wjj geensinds hebben verdiend, werden wjj door
de bescbamendste vriendschap en hulpvaardig
heid verkwikt eu vertroost. Met welk een zelf
opoffering deden blusschers en pompers hun lang
en moeilijk werk
Met welk een jjver,en toch zoo voorzichtig, werd
nog gered wat te redden vielHoe hebben alle be
ambten van de hoogste tot de laagste toe, zich be
ijverd de zoo noodige orde te handhaven, en het
dreigend gevaar binnen de engste grenzen te hon
den! Allen die ons gisteren geholpen hebben,
wellicht velen zonder dat wjj het wisten of weten
znllen, allen die ons dezen zware beproeving-heb
ben zoeken lichter en drageljjker te maken, bren
gen wjj een woord van innigen,innigen dank, en de
toe bidding van Gods rjjksten en volsten zegen
Familie dk RAADT.
Gouda26 Jnli 1889.
Terstond GEVRAAGD een bekwaam
Adres Bnrean van dit Blad.
in alle Binnen- en Buitenlandsche Cou
ranten, worden dadelijk opgezonden door het
Advertentie-Bureau van A. BRINKMAN en
ZOON, te Gouda.