b
i geschilderde
Janskerk te
denis der St.
leningen,enz.
erljjk levens-
le Gebroeders
BINNENLAND.
"1
N9 4030.
1889.
nerk
terij.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Zaterdag 28 September.
abeth,
Gabrio en Camilla.
De intending van advertentien kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave.
4
ÏLts.
Ko. 78Ko,
ets, 45cts,
at
ing.
FEUILLETON.
Hen verhaal uit Milaan
■,v
■4j
70.
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden is 1.25, franco
per post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Bovendien worden alle Advertentien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD,
't welk des Maandags verschijnt.
.588» 18669
.5958 18815
.5984 18834
6030 18947
6033 19089
6073 19091
6108 19178
6141 19918
6147 19360
6917 19578
6389 19735
6436 19749
6583 19856
6608 19944
6699 19945
6896 20003
6970 30037
7004 30071
7075 30093
7149 30181
7171 20481
7281 20510
7455 20620
7867 20596
7900 20614
7966 30637
3007 20651
8018 20680
3185 20882
3315 30925
3664 20944
By de hervormde gemeente is toezegging vsn be
roep gedaan aan da. A. Wartena te Amersfoort.
6 September.
4 f 1000.
0 400.
8918, 9491,
1996, 15603,
d.
snde Kunsten
directeur der
Utrecht.
IR1NKMAN.
der Zelf-
e uitspat-
GOÜDA, 27 September 1889.
In de zitting der Tweede Kamer van heden werd
aangenomen met 70 tegen 9 stemmen het ontwerp
instellende een consulaat-generaal te Teheran; goed
gekeurd werd het ontwerp bepalingen inhoudende
tegen visseben door buitenlanden in de territoriale
wateren en aangenomen werd de uitbreiding der
marechaussee met een derde divisie in het Noordoosten
(staf te Zwolle.)
GOUDSCHE COURANT.
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels h 50 Centeniedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
meester en voorzittter van den Raad, zijn ontslag als
gemeenteraadslid aangeboden. De heer Kanter heeft
in hetgeen laatstelijk bij de periodieke aftreding ran
den hoogleeraar mr. H. van der Hoeven is geschied,
het zoo achtenswaardige raadslid, die niet herkozen
werd omdat hij lid was vsn «Eigen Hulp», reden
gevonden om zich asn eene zóó onzuivere stemming
niet bloot te stellen, als het ambt van raadslid^n-
waardig. 4
denis onzer letterkunde eenen naam nalaten als gees
tig, smaakvol schrijver.
De heer mr. F. baron van Hogendorp, hoofd
redacteur van het DayUnd nm Zuid-Holland en
e-Qrmenkage, is, kort na het uitbreken der vreese-
lyke ziekte, die zijne overbrenging naar een verple-
gingsgesticht in het buitenland moodzakalijk maakte,
eergisteren op 46jarigen leeftijd overleden.
In hem gaat voor do Nederlandsche letterkunde
veel verloren. Zijne eerste «Omtrekken” in het
Vaderland trokken al dadelyk de algemeene aandacht
door den keurigen vorm, den aangenamen trant van
schrijven, en den rijken inhoud, die vooral van een
groote belezenheidbetuigde. Van den cowerie-vorm, die
hem in de Fransche literatuur steeds het meest had
aangetrokken, bleef hy zich bij voorkeur bedienen.
Aan dien vorm wenschte hy ook in Nederland het
burgerrecht te zien geven. Weinigen echter onder
onze schrijvers beschikken als hy over de geestige,
speelsche, vluchtige pen, die voor dezen vorm een
vereischte is.
Al is zijne letterkundige loopbaan van korten duur
geweest, de heer Van Hogendorp zal in degeschie-
afb. Prjjs
verschrik-
ngd ijjdt,
ering, die
n van een
het Ver-
tarkt 34,
t bedrag,
»n boek-
In de dezer dagen te ’s-Hage gehouden alge
meene vergadering van bet Roede Knie werd mede
gedeeld, dat de vereeniging een monument zal op
richten op bet graf van den heer Von Bultsingslöwen,
wegens zijn verdiensten voor het Roede Knie, vooral
op het oorlogsterrein in Atjeh. Het ingeschreven
kapitaal der Vereeniging bedraagt f 183,000. Over
de opleiding van pleegzusters is men tevreden.
De voorzitter van het hoofdcomité, generaal Van
Meurs, berichtte dat hy wegens hoogen leeftijd zal
aftreden. De vergadering bracht hem hulde.
In de gemeenteraadszitting van Leiden van gisteren
heeft de heer L. M. de Laat de Kanter, burge-
DOOB
GUILIO CARCAN O.
Fry naar het Italiaanwh
DOOB
VANESSA.
62) XVIII.
n Maar hoe kan ik hopen mijne nederige droomen
verwezenlijkt te zien, als zy, die mij moesten be
schermen en ondersteunen, meenen mijn welzijn te
bevorderen, door al myne neigingen te bestryden.
Kan ik zelfs met u spreken, zonder schuldig te worden.
Ach! de strijd mijner ziel is zoo bang, en zoo zwaar
En toch tegen haar zal ik nooit een woord
*8 mVne moeder! Misschien is het
bjUijk, dat gij alles weet Van morgen dan
het zij my in hare kamer komen, en zonder eenige
berisping, zeide zij bedaard, dat zy meende verplicht
te zijn mij deelgenoote te maken van een voorstel,
dat een onzer bloedverwanten gedaan had; dat zij
me kon goedkeuren of zelfs behoorlijk vinden, maar
dat, in elk geval, gedaan was. Toen sprak zy uwen
naam uit, koel, zonder eenige verbittering, of eenige
espehng op ’t verledene. Zij voegde er bij, dat
mijn vader goed gevonden had te antwoorden, dat,
Een aantal kantoorbedienden te Rotterdam hebben
het voornemen, in den loop der volgende week eene
vergadering te beleggen, waarop zal beraadslaagd
worden omtrent het doen ran wettigb pogingen,
ten einde de patroons te bewegen, den kantoortijd
te zes ure des avonds, bij buitengewone gelegenheden
ten hoogste te acht uur, te doen eindigen.
De hh. Knoora en Co. alhier en de heer J. v.
d. Breggen Azn. te Waddingsveen zyn op de Pary-
scho tentoonstelling bekroond, de eerste met een
gouden medaille, de laatste met een bronzen voor
hunne inzending van kaas.
Voor de Haagsche Rechtbank stond gisteren terecht
P. van O., gewezen klerk van den praktizyn Van G.
te *s Hage, door wien tegen beklaagde een aanklacht
was ingediend, waarbij ten laste werd gelegd het
stelen van een volmacht.
Het bleek uit de debatten dat die praktizyn,
wanneer hij door een cliënt een volmacht liet onder-
teekenen, tevens een contract met dezen sloot, waarbij
de cliënt zich verbond, bij intrekking der volmacht,
aan hem eene groote som gelds te betalen, cara
door elk onderteekenaar (er waren er drie) der zoo
genaamd «gestolen» volmacht f 1000.
De President maakte er den praktizyn Van G.
opmerkzaam op dat dit in strijd was met de wet
en waarschuwde hem zich voortaan niet meer aan
dergelijke wetsontduikingen schuldig te maken.
Voor één van de getuigen a décharge was de be
handeling dezer zaak een waar fortuintje. Die ge
tuige had aan dien practizyn Van G. een stuk in
handen gesteld, dat hij verklaarde niet dan tegen
betaling van J 300 terug te kunnen krygen. De
praktizyn Van G. verklaarde op dit punt door
den president ondervraagd dat het stuk elk
oogenblik ter beschikking van den eigenaar lag.
De president raadde daarop den eigenaar aan zoo
spoedig mogelyk van die bereidvaardigheid des hoe
ren Van G. gebruik te maken en het stuk ten snelste
terug te gaan halen.
Drie getuigen a décharge, waaronder de heer Wig
gen van Kerchem, verklaarde dat de tweede ge
tuige a charge, de gewezen klerk van Van G., er op
gebluft had, dat bij en niet beklaagde een aantal
volmachten bij Van G. gestolen had, ook die waar
van hier sprake is.
Substituut-officier mr. Ort achtte het wettig en
overtuigend bewezen, dat beklaagde het stuk ver
wal hem betrof, hy er niets tegen had, daar hij
liever mij genoegen wilde geven, dan zyne eigene
wensohen in aanmerking nemen Ik zweeg, en
mijne moeder sloeg geene enkele maal hare oogen
naar mij op; in haar blik was misschien meer min
achting dan treurigheid, meer toom dan smart. Ein
delijk
«Arme Camilla, ik vreesde het wel!”
«Eindelyk hief zy de hand op, als om mij weg
te zenden, en sprak nog eenige woorden, die ik
nooit vergeten zal, die mij als een vloek in de ooren
klinken. Uw vader verzet zich niet tegen dit onge-
lijko huwelijk; maar weet dat, wat mij betreft, ik mijne
toestemming niet geef, nooit geven zalDenk er nu over
na, en beslis tegen den wil uwer moeder!”
«Uwe moedervergeef mij dat ik zoo
spreek stijfhoofdig gehecht aan wat zij wel-
vnegelijkheid noemt, haat mij, houdt my misschien
voor een dwaas, een verleider. Maar ik herinner
my mijnen vader, zyne lessen, zijne fiere en onaf
hankelijke ziel; zyn voorbeeld is mij eene wet.
Welnu, denkende aan alles, waarvan gij om mijnent
wil moest afstand doen, twijfelde ik soms aan u, aan
mijzelven. En ik wenschte dat ge niet rijk, niet
van aanzienlijke geboorte waart, omdat, zoo ge on
bekend en arm waart, zooals ik, ik zou kunnen
zeggen: Iemand liefhebben, die u niets heeft aan
te bieden dan zyn naam, zal u geene smart, geene
opoffering kosten! Maar gij, beter dan ik, edelmoe
diger en beter
«Ach! roep mij zoovele zaken, die ik gedacht en
gehoopt heb, niet in de gedachten. Wij hebben ons
beiden bedrogen, toen wij hoop koesterdenen nu
nu is alles voorbij!”
«Maar ben ik er nu niet om u te beschermen,
wanneer zij, die u moesten beschermen u verlaten
Ach voor u alleen te leven steeds u toebehooren 1”
«Spreek zoo niet, ik mag u niet aanhooren
Myne moeder, myne moeder! Een enkel woord
van haar, scheidt ons voor eeuwig!”
„Maar heb ik het woord van uwen vader niet?”
„Het is onmogelijk!”
En als verschrikt, door wat zij hoorde, en zelvy
zeide, verwijderde Camilla zich, alsof zij wilde vluchten^
Intusschen was de duisternis steeds toegenomen;
het laatste licht was verdwenen, en de donderwolken,
die eerst in de verte dreven, breidden zich nu reeds
boven hunne hoofden uit Maar zij hadden niets
bemerkt van het dreigend aanzien der natuur, want
in deze eerste ure van ongestoord samenzijn, hadden
zij slechts gedacht, aan hetgeen hunne eigene ziel
vervulde.
Zy zwegen. Maar Gabrio zag plotseling op, toen
hij de eerste windvlaag in de struiken hoorde rui-
schen, en de kringen zag, die de eerste regendroppels
maakten, op den effen waterspiegel der fontein; hij
begon ongerust te worden voor Camilla: «Wij zijn
ver van uw huis,” zeide hy.
„Ja het is donker, en ’t is een schrikkelijk weer.”
«Wees niet bang; als de avond valt, schijnt het
