Buitenlandsch Overzicht!
331ste Staats-loterij.
Uit hat jaarverslag van den secretaris, dan heer
G. Bmaats, bleek o. a,, dat de afdeeling Arnhem
was opgeheven. In 1888 weiden afgegeven 580
polissen, soodat het goheel 1168 bedraagt met een
versekerd kapitaal ineena van 190,780 en
56,851 jaarlijkse he uitkeering. Het verzekerde
kapitaal vermeerderde met 80 pOt., het pensioenfonds
met 170 pCt, terwijl de door overlijden vervallen
oontracten niet onrustbarend xyn. Aangezien de
meeste betalingen per week geschieden, mag daaruit
gerust worden afgeleid, dat de werkman voortdurend
self deze zaak ter hand neemt. Aan premien werd
ontvangen 18,997, terwijl slechts ƒ2253 werd
uitgekeerd. Se rekening sluit met een saldo van
37.177.
Terslag en rekening werden goedgekeurd.
Hierna had de verkiezing plaats van commissaris
sen van het Werkliedenfonds in plaats van de heeren
dr. J. Th. Mouton on S. W. Stork, die aan de
beurt van aftreding waren. Zj' werden met groote
meerderheid herkozen.
Het hoofdpunt der agenda was, de voorstellen
tot wijziging van het reglement voor het Werklieden-
fonds, waarmedo beoogd wordtoplossing der quaes-
tie der rechten tusschen deelnemers en verzekerden.
Bq pensioenverzekering komt veel aan op den steun
van werkgevers, die onder de tegenwoordige bepa
lingen, naar het schijnt, niet genoegzaam worden
aangemoedigd, om voor hun personeel deel te nemen.
Van daar de opname in het reglement van art. 14
waarin voorkomt, dat de verzokering ten allen tijde
door den deelnemer kan worden opgezegd, en de
reservewaarde der betaalde premien kan worden
aangewend als storting ineens voor eene andere dan
de oorspronkelijke verzekeringen en als hij de pre
mie gedurende drie jaren betaald heeft, over die
reservewaarde ook zoodanig kan beschikken, dat hem
90 pet. daarvan wordt uitgekeerd en de rest aan
het genootschap vervalt. Mot deze bepalingen, mee-
nen de voorstellers, zal rekening gehouden worden
met de wenschen der werkgevers, zonder de belan
gen van den arbeider te schaden.
Ook heeft zich de behoefte doen gevoelen, wijzi
ging te brengen in de bepaling, aan wie uitkeering
bq overlijden zal geschieden. Het reglement sprak
»vau de rechtverkrijgenden». Om vrijheid van han
delen toe te laten, wordt voorgesteld, art. 20 met
eene zinsnede aan te vullen, dat de deelnemer in
de polis don persoon kan aanwijzen, aan wion bij
overlijden de uitkeering zal geschieden. In de derde
plaats is aan den Werkgeversbond en dergelijke
instellingen gelegenheid geopend, om door benoeming
van commissarissen toezicht te houden op den gang
van zaken, bij hot fonds. Voorts is do bedoeling,
in sommige leemten te voorzien als om te voorkomen
dat de administratie onnoodig bemoeilijkt wordt en
toe te staan de premie' te verhoogen, wanneer ge
vaarkansen ongewoon groot zijn.
Besloten werd om een deel van het saldo der
rekening van het hoofdbestuur ad 4000 te storten
in het Werkliedenfonds.
Voor den kantonrechter te's Hage werd eergisteren
in een curieuse zaak gepleit. t
Volgens den advocaat van den eischer was de
aanleiding, waarom hij de maatsohappij „Zeebad
Scheveningen» voor het kantongerecht had gedaagrf,
de volgende.
De eischer, destijds chef in het restaurant van het
wëer uit zijn zak, en begon oplettend te lezen; bij
eiken regel vermeerderde zijne onrust, en gedurig
hield hij op, alsof hij moest nadenken. Eindelijk
vouwde hij dien weer op, en in het naar huis gaan,
ontsnapten hem deze woorden: „Wie had het kun
nen verhinderen? Dio arme oude lui! Mijne
arme Camilla!"
De brief was van den advocaat Emilio, dien wij
reeds kennen. Hij gaf, volgens zijne belofte, verslag
van- den verwarden staat van de geldzaken, van den
marchese Francesco di C, voor zoover hij er achter
had kunnen komen. Hij verzweeg niet, dat diens
bezittingen bijna geheel verloren waren; en zijne
opgaven, opgehelderd door cijfers en aanteeke-
ningen, deden duidelijk zien, hoe hachelijk de
omstandigheden waren van de marchess, wier rijk
dom vroeger spreekwoordelijk was geweest; maar hij
voegde er bij, dat noch de marchese noch zjjne vrouw,
dachten, dat het gevaar zoo nabij en zoo onvermijdelijk
was; en dat de marchess, ofschoon zij wel ongerust
was over haar bruidschat, toch meende, dat hare
overige bezittingen veilig waren. Het was een lang
zame en ongemerkte achteruitgang geweest, gelijk het
geval is met zoovele aanziepjijke huizen, die achter
uitgaan, zonder dat iemand er iets van merkt, en dali
plotseling in den afgrond storten. De oorzaak van
den ondergang van den marchese waren zijne vroegere
en latere dwalingen, zijne lang .gekoesterde illusies,
halve maatregelen, en geneesmiddelen, erger dan de
kwaal.Gelukkig wist het publiek er nog niets van,
„Kurhaua», wilde op een avond in Augustus het
licht uitdraaien en klom daartoe op een stoelmaar
de stoel gleed uit, de man strekte in zjjn val de hand
uit, raakte aan de gaskroon, die begon te slingeren,
en daardoor ontstond eenig gedruisoh. De directeur-
generaal der Maataehappij „Zeebad Scheveningen',
die in een naburig lokaal zat, kwam toeschieten,
zag den kellner opstaan en de kroon slingeren, en
beboette don man voor één gulden.' Zonder één
woord reikte de kellner den directeur een gulden
toe. Deze echter beval zjjn ondergeschikte, zich
met hem naar het betalingsbureau te begeven, en
verhoogde, daar gekomen, de boete tot een rijksdaalder.
De kellner, die wist dat art. 8 van het dienst
reglement onvoorzichtigheid met vuur en licht streng
straft, was bereid een rijksdaalder te betalen. Doch
toen de direoteur daarop zich in toorn uitdrukkingen
liet ontvallen, die naar het oordeel van den kellner
niemand zich behoort te laten welgevallen, stak hg
zijn rijksdaalder weer op en begaf ^ich naar zijn
slaapkamer. Eenige oogenblikken later werd hij
geroepen om te verschjjnon bjj den directeur van
het buffet die hem zjjn onmiddellijk ontslag aan
kondigde en gebood te vertrekken. Twee contro
leurs „hielpen" den kellner zjjn koffers pakken, de
koffers werden naar beneden gedragen, de kellner
werd in de vestibule aangegrepen en des nachts om
half twaalf, begeleid door den directeur-generaal,
mot de woorden „rraus mit ihm» met koffers en al
buiten de deur geplaatst.
Mr. C. A. Vaillant vorderde nu op grond van een
en ander de te goed staande salarissen, van zjjn
dient en zes weken loon.
De gemachtigde van het „Zeebad Scheveningen"
ontkende do feiten niet, maar beweerde brutaliteit
van de zijde des kellners, terwjjl hjj verwees naar de
bepalingen van het dienstreglement en ten overvloede
speciaal wees op de bepaling, dat de toepassing en
beoordeeling van de redenen, waarom 6en bediende
wordt ontslagen, aan het bestuur der Maatsohappij
was overgelaten.
Mr. Vaillant meende, dat een dergelijke bepaling
voor den rechter niet zou mogen gelden, omdat dan
de kellners geen bedienden, maar slaven zouden zijn.
Hoe de kantonrechter er over denkt, zal men nader
vornemon.
Bij het gerechtshof te Bronswijk is laatsteden
Vrijdag behandeld, het geschil tusschen de erfgena
men van wijlen hertog Wilhelm van Brunswjjk en
die van wijlen de gravin de Civry, over de nalaten
schap van wjjien Kareijian Bronswijk, die indertijd
zijn vermogen van 30 millioen aan de stad Genèvo
heeft vermaakt. De gravin de Civry had toen, als
natuurlijke dochter van Karei eu op grond van ver
schillende wetten, een groot gedeelte van die nalaten-
sohap opgeëischt. Dien eisch heeft Mj, onder toe
lating van wegc de reohterljjke macht, ingesteld
tegen do erven van wTjlen den laatst regeerenden
hertog Wilhelm van Bronswijk zijnde de Koning
van Saksen en de hertog van Cumberland. Dat zij
werkeljjk het eenige kind was uit het morganatisch
huwelijken Karei van Bronswijk met eene dochter
van den Engelschen admiraal Colville, zoo'ivol als
wat betrof de wettigheid harer doopacte, de zorg
haars vaders voor hare opyoeding, alsook dat Karei
van Brunswjjk haar bjj haar huwelijk met den graaf
de Civry als Brunswijksche prinses in het kerkelijk
huwelijksregister heeft doon inschrijven, enz. dien-
doch de kleine procureur en rentmeester, dien wij
reeds te Müaan ontmoet hebben, had het wel zien
aankomen, maar er niets togen we,ten te doen. Vroeger
zou hij het gevaar missohion nog hebben kunnen af
wenden, nu echter was het te laat.
Terwijl Gabrio las, dacht hij er aan, dat hij dat
alles rdeds voorzag, toen hij de hanil van Camilla
aan haren vader vroeg. Misschien had juist, wat hij
er van wist, hem moed gegeven om te «preken; hij
herinnerde zich dat, toen de rentmeester op Cam-
pello kwam, en stotterend zeide, dat dé huwelijks
gift, die op de jonge dame zou vastgezet worden
met groot was, hij dadelijk gedacht had/dat het ver-
schil van fortuin geen hinderpaal meer was. Ondanks
™teodigendo onverschilligheid van de marchesa, de
hjdelqke toegevendheid van den vader van Camilla
omtrent deze onrechtvaardige behkdeling, had Gabrio
altijd het plan gekoesterd, om zijne aangenomen ouders
te hulp te komen in het ongeluk. En vo'o'rhij dien
langen brief uitgelezen had, 'was zjjn besluit ee
nomen.
In het eergt had hjj een gevoel van moedeloosheid
met kunnen overwinnen; hjj zag de tranen van Ca
milla, hij Mg de ouders van de vrouw,'fie hjj meer
dan zichzelven liefhad, w ellende en vernedering.
Maar, terwijl hij langzaam den tuin doorging, wist
hjj raeiB, wat hem te doen stondGabrio was een
van die menschen, aan wie .het ongeluk doorzicht,
geestkpacjf en moed geeft.
Spoedig trad hjj de kamer binnen, wnnij/fte vrouw
aangaande werd door de contrapartjj niet betwist-
de voornaamste vraag bleef echter: of het waar wat
dat er eene wettige akte bestond, waarin zij wettb
als prinses was erkend. Volgens hare verklarina
was zoodanige akte kort na hare geboorte opge
maakt en in de geheime kanselarij gedeponeerd De
toenmalige directeur der kanselarij, do beer Bitter
heeft dat stuk ook wel gezien; maar hoe er later
naar gezocht werd, het is niet gevonden.
Toen nu laatstleden Vrjjdag de pleidooien voor de
familie Civry, den Koning van Saksen en den hertog
van Cumberland waren afgeloopen, heoftde president
van het gerechtshof in vrij scherpe bewoordingen
zjjno afkeuring aan den dag gelegd over de wijze
waarop de gravin de Civry was behandeld, maar
tevens de beide partijen in overweging gegeven de
zaak bjj minnelijke schikking af te doen. Geen'van
beide scheen hiertoe geneigd, en zoodoende werd de
uitspraak bepaald op 25 dezer.
De Amerikaansche bladen bevatten het verslag van
den moord op een jonge vrouw, welk drama, hoe
aangrijpend reeds op zich-zelf, de gemoederen van
het op „narigheden" beluste publiek meer dan ge
woonlijk heeft geschokt door de buitengewone om
standigheden, waaronder het werd afgespeeld.
Woensdag 4 Sept. 11. werd in een woning van de
23e Avenue 'te Chicago de echtgenoote van prof.
Johnson, een leerling van Edison, op wreede wijze
vermoord gevonden. Met een scherp mes was haar
het hoofd bijna geheel van den romp gescheiden.
Alle aanwijzingen omtrent den moordenaar ontbraken.
Na oen vruchteloos onderzoek van ruim eon uur
lang maakte de coroner proces-verbaal op en mom-
pelde, toen hij zijn aanteekeningen bij zich stak
«Een duistere zaak, die bezwaarlijk zal zijn op te
helderen/' r
Dit mompelende maakte hy zich gereed om heen
te gaan, toen op de tafel in den salon, waar het ty'k
gevonden was geworden, een met twee omwoelde
coperen draden' aan een paar onder de tafel ge
plaatste potten waarschijnlijk galvanische kolom
men verbonden groote metalen plaat zijn aan
dacht trok.
«Wat is dal!" vroeg de coroner.
//Een phortograaf," was het antwoord van prof.
Johnson. //Het is een toestel, die dient om elk woord,
dat in een vertrek, waar men het neerzet, gesproken
wordt, op te nemen en het latqf, zoo dikwijls men
verlangt, te herhalen. Het is een uitvinding van
mij, die, als zij slaagt, van onberekenbaar nut kan
worden. Toevallig heb ik het instrument juist heden
ochtend met myn arme Minnie hier opgesteld, om
er vandaag een proef mede te nemenHet is
kant en klaar gereed om te werken.... ja! eigen-
lyk moest het reeds gewerkt hebben
//Zoo!" zeide de coroner op ietwat.spottenden toon.
z/Als u het ding nu maar zoo gemaakt had, dat het
ons zeggen kon wie met'uw vrouw gesproken heeft
vóór hij haar vermoordde, dan hadden wij er althans^
wat aan, maar Een ongeloovig schouderop-f
halen zei de rest.
De heer Johnson zag den coroner eensklaps met
groote oogen aan, sloeg zich driftig met de vuist
voor het hoofd en snelde naar de tafel, terwijl hg
riep[J zegt daar zoo iets Odat zou waar
lijk treffend zijn
Met bevende vingers schroefde hij de plaat van
den toestel, waarop zy bevestigd zat, stak haar op-
met het slapende kind op den schoot zat; en bij het
balkon stond de doofstomme, met een boek in de
hand, waarin zij geheel mrdiept scheen.
Camilla gaf hem een teeken, om het kind niet
wakker te maken; hij kwam dichtbij, en keek naar
dat lieve kindergezichtje, waarop ^Kch al de* schoon
heid van de moeder vertoonde.
//Wat heeft dat kereltje veel van zijne mama!",
zeide hij schertsend, terwyl hy haar de hand toe
stak. //Hij heeft echter lucht en zon noodig om
sterk en bruin te worden, een echte buitenman, zoo
als zijn vader."
z/Zooals zijn vader, ja! hierin en ook nog in andere
opzichten," hernam zij. J
Men hoorde iemand aankomen, en Gabrio ging
naar de deur: //Kom maar binnen; ik heb u al
aangekondigd. gij zijt een man van uw woord,
ik dank u."
De abt kwam binnen en werd met veel hartelijk
heid ontvangen. Hij was bijna armoedig maar zinde
lijk gekleed; zijne manieren waren niet vry, maar
eenigszins gedwongen, zijne hooge gestalte gebogen,
zijn gezicht mager, scherp, maar toch opgeruim(d,
vooral zijne treurige stem, en zijn nu eens somber,
dan schitterend oog, deden zien, dat hy gewoon was
om te peinzen en te lijden.
z/Ik moet u danken," zeide de abt, dat, voor ik
dit dierbare land verlaat, ik u nog eens mag komen
begroetbn Misschien is het^de laatste maal."
I Wordt vervolgd.')
gerold in een cilindervormige bus en drukte op een
knopje. Toen legde hij, als om stilte te gebieden,
den vinger op de lippen en fluisterde: //Hoor!"
De coroner en zijn agenten, die steeds op den
drempel hadden gewacht, als besluiteloos of zij zouden
heengaan of blijven, zwegen onwillekeurig. De heer
Johnson wendde geen oog vdtfc zijn uitvinding af en
luisterde met ingehouden adem.
Plotseling liet zich uit de machine een stem, een
onmiskenbaar menschelijke stem hooren, die zeide:
«Dag, Minnie; tot straks!"
't Was duidelijk prof. Johnson's stem, maar 't was
ontwijfelbaar de machine, die ermede had gesproken,
evenals zij plotseling met een geheel andere ver
volgde
«Dag, John; kom je niet te laat thuis koffie
drinken?" en daarna weder met de eerste:
ffNeen, Minnie; ik zal op myn tijd passen adieu!"
Het instrument zweeg.
//Mijne heeren!" riep de professor, «de stemmen,
die gij zooeven gehoord hebt, zijn de mijne en die
van mijn vrouw Ik sta er zelf verbaasd van!
't Zijn letterlyke dezelfde woorden, die wij van-morgen
bij het afscheid nemen hebben gewisseld."
De coroner, niet wetende wat hij er van moest
denken, bleef verwonderd zwijgen.
Langzaam Zette de rol in den cilinder haar om
wenteling voort. Plotseling klonk weer dezelfde
welluidende vrouwestern, die zeide:
z/Ziet ge wel, dat 't niet de moeite waard was, voor
zoo'n klein eindje expres hierheen te loop en."
Een vreemde mannenstem antwoordde:
O mevrouw, dat hindert niet. U was zonder
den pot gember al belast en beladen genoeg. Waar
wilt u 'em hebben?"
z/In de keuken, öp tafel," hernam de vrouwenstem.
Een oogenblik stilte. De toeschouwers, nu over
tuigd en huns ondanks zonderling aangedaan, stonden
ingespannen luisterend naar de phonograaf overge-
bogen, die met de vrouwenstem vervolgde:
//Neergezet?Goed; dank je weldaar heb
je wat voor je moeite
Onmiddellijk daarop klonk een hevige gil, z<5ó
snijdend, zóó vreeselijk, dat alle toehoorders ver
bleekten.
Opnieuw stilte, die weldra door een aantal vreemde
en onverstaanbare geluiden werd vervangen.
Eindelijk «itte de phonograaf den kreet:
Minnie!Minnie!
'tWas weer onmiskenbaar de stem van den heer
Johnson, die op hart verscheurenden toon deze woor
den riep. Jedereen zag hem aan. De phonograaf
vervolgde
z/Kyk! kijk!Zeg mij toch hoe dat komt
O óod!4
't Was nog altijd de stem van den professor, en
iedereen herinnerde zich duidelijk, hem die woorden
te hebben hooren spreken. De phonograaf hernam:
//W^aarom raapt niemand die vrouw op! Zij heeft
hulp noodig."
«Dat is merkwaardig!" riep een der agenten,
z/'t Is precies wat ik gezegd heb zoodra ik hier bin-
nen kwamletterlyk dezelfde woyrden en miju
eigen stem ook."
De coroner zag denagent scherp in de oogen.
Heb jy werkelijk bij het binnenkomen dezelfde woor
den gesproken, die dat ding zegt?" vroeg hij lang
zaam en nadrukkelyk sprekend. //Bedenk je goed!"
z/'tls waarachtig! Op mijn woord van eer!"
verzekerde de politieman.
iiDan weten wij genoegMijnheer Johnson, breng
ons naar den kruidenier, bij wien uw vrouw den pot
gember heeft gekocht."
Allen stormden -de trappen af. Vijf minuten later
stonden professor Johnson, de coroner en de twee
agenten Voor de toonbank van een kruidenierswinkel
op den hbek der 23e Avenue en New-street. De
kruidenier en zijn bedienden werden dén voor één
in verhoor genomen. ^Zoodra de jongste, Samuel,
een opgeschoten' lummel met een dom» baardeloos
vollemaansgezicht, eenige woorden had gesproken,
kgde de coroner hem de hand op de schouder.
//Je bent myn gevangene ik herken je stem;
jij bent het, die tegen mevrouw Johnson hebt ge
jogd: //Dat hindert niet u was zonder den pot
gember al belast en beladen gonoeg."
Samuels verhoor voor de rechtbank vab Onderzoek
gaf aanleiding tot een tooneel als tot dusver eenig
ja in de annalen der jurisprudentie. Het phonogram
werd voor de jury gevacht; professor Johnson hield
een korte toespraak, TOarin hjj de dubbele werking
- ZIJn toestel phonograaf, wanneer het de voort
gebrachte klanken opnam; phonogram, wanneer het
ze reprodqoèerde verklaarde.
.7?" plechtige stilte heerschte in de zaal, en te
T' vaü elgemeeae aandoening, deB te dieper
oordien zij ^met geweld werd ingehouden, herhaalde
e machine eerst de hartelijke .woorden, die man en
vrouw op den morgen van hun laatste afsoheid had-
en gewisseld, vervolgens de korte, maar vreeselijke
samenspraak tusschen den moordenaar en zjjn slacht
offer.
Toen de gil, dien de ongelukkige gaf terwjjl zij
het staal in haar keel voelde dringen, door de recht
zaal weerklonk, doorliep één rilling de tribune der
rechters en de banken van gezworenen en publiek.
Bjj dien vreeselijken kreet was Samuel opge
sprongen, bleek en met wjjd starende oogen alsof de
ongelukkige Minnie plotseling vóór hem was opge
rezen, en strekte de armen nit als om een spooksel
van zioh af te weren.
„Ge herkent den gil, dien uw slachtoffer slaakto,
toen ge haar het leven ontnaamtsprak do rechter
ernstig. Bekent gjj, schuldig te zijn aan den moord
op Minnie Johnson."
„Ja!" stamelde hij.
De rechter beproefde nog meer uit hem te krijgen,
maar te vergeefs. Hij weigerde hardnekkig te spreken,
en werd in een toestand van doffe onverschilligheid
naar zjjn kerker teruggevoerd. Toen de cipier hem
's avonds van dienzelfden dag zijn eten kwam bren
gen, vond hij hem dood aan een stijl van het ledi
kant hangen. De booswicht was den scherprechter
vóór geweest.
WetkblDe Amaterd.)
I' O
Fransche bladen vermeiden het volgende grappige
voorval dat plaats had tjjdens het verblijf van
president Carnot op Fontainebleau.
Op zekeren dag ontmoette de president, toen hjj
de poort wilde uitgaan, een aantal personen en
hield even op om met hen te spreken, terwijl hij
zijn regenscherm zoolang tegen deit muur zette.
Een Engelschipan, die een aandenken van den presi
dent wilde modenemen en in de buurt rondslenterde,
zag dit, en nam zijn kans waar, op het oogenblik,
dat niemand scheen toe te kjjken, de parapluie
weg te nemen en er mede op den loop te gaan.
Ongelukkigerwijze was de daad door een politie
agent gezien 6n deze nam den Engelschman ge
vangen. Op don politiepost bleek,""das de dief tot
een gegoede E ngelsche familie behoorde en het scherm
had medegenomen om het bjj zijne verzameling
merkwaardigheden te voegen. Toon de heer Carnot
dit vernam, beval hjj dat de vorzamelaar op vrije
voeten zou worden gesteld in gaf. hem het regen
scherm ten geschenke.
De uitslag der Fransche verkiezingen maakt nog
het onderwerp der beschouwingen in de buitenland-
sche pers uit. Men heeft berekend dat het Seine-
departeinent thans 200,000 republikeinen tegen
100,000 boulangisten telt.
Met inbegrip van de koloniën, waar de uitslag
nog niet bekend is, maar die zeker 9 republikeinen
zullen afvaardigen, telt de nieuwe Kamer nu 366
republikein en 207 leden der oppositie. Do Rtpu-
blique FrangaUe is daarmee meer dan tevreden.
z/Het land", zegt het opportunistisch orgaan, //heeft
ons een meerderheid geschonken, sterk genoeg oni
allen onschadelyk te maken, die trachten de wetten
te overtreden en do openbare rust te verstoren".
Wat het Boulangisme betreft, verklaart de Radical
z/Het Boulangisme kan een hinderpaal blijven, maar
het heeft opgehouden een gevaar te zijn." Een
hinderpaal blijft het zeker, want in de Kamer zitten
oog steeds een 40-tal Boulangisten, die herziouing
dor grondwet eischen en zeker niet zullen nalaten
het dor regeering zoo lastig mogelijk te makeu. De
Boulangistische pers is daarom ook op haar wijze
tevreden over den uitslag dor herstemming, welke
haar partij betrekkelijk meer voordeel aanbracht dan
den monarchisten en Bonapartisten.
Behalve overal eld rs als een vredelievend teeken
zal vooral te St. Petersburg deze bezegeling van
den triomf der republiek met instemming vernomen
worden.
De officieuso Russische Nord verzekert, dat de
uitslag der verkiezingen in Frankrijk op 22 Sept.
met groote voldoening te St. Petersburg is ver
nomen, waar men hoopt dat oen parlementaire
meerderheid de instellingen zal bezegelen, welke
schenen bedreigd te worden door de voreenigde
krachtsinspanning haror vyandeu. In St. Peters
burg, waar men getroffen is door de kalmte, welke
de verkiezingen op 22 Sept.. 11. kenmerkten, ver
wacht men, dat in do Fransche republiek voortaan
orde en kalmte zullen heerschen, opdat de Wenschen
van haax vrienden verwezenlykt worden, die haar
sterk en welvarend willen zien.
In niet minder vleiende bewoordingen gewaagt
Novoje Vremja vau Frankryk en vooral van het
grootsche succos der tentoonstelling,„een rpolitieke
gebeurtenis van ontwijfelbaar gewicht." «Op deze
tentoonstelling schrijft de Novoje Vremja
heeft Frankrijk als het ware een overzicht gegeven
van haar pogingen tot opheffing onder de ongun
stigste omstandigheden en het heeft zulk een
schitterend resultaat behaald, dat de onverzoenlijkste
vijanden van het land het niet kunnen loochenen.
«/Geheel de wereld is thans overtuigd, dat het
antagonisme der partijen, die in Frankryk om den
voorrang strijden, dit land niet verhindert een be
langrijk politiek element to zijn en gereed te staan,
019 in internationale vraagstukken, waarin het noodig
kan zijn dat het zijn stem doet hooren, de plichten
eener groote mogendheid te vervullen.
Tegelijkertijd richt het Russische blad zich tegen
Duitschland en verlangt dat dit zal doen als Rusland.
De Russische regeering verlangt, noch verwacht
iets van het Duitsche rijk, ën zij is bereid op goeden
voet er mede te leven. Dat dan Duitschland het
zelfde doe ten opzichte der Russen en dezen zullen
zich over niets beklagen.
De Duitsche bladen kunnen hun leedvermaak niet
verhele^ over de gevoelige nederlaag, welke de
bekende veearts Antoine te Neuilly leed. De ver
kiezing van dezen voormaligen afgevaardigde in den
Duitschen rijksdag, de eigenlijke leider der protest
partij in den Elzas en Lotharingen, werd door de
republikeinsche bladen dringend als efcn patriotisch
werk aanbevolen, opdat het algemeen stemrecht op
deze wijze zijn afkeuring uitspreke over Antoine's
verbanning uit het Rijksland. Nochtans verkreeg
de Boulangist Laur ruim 2000 stommen meer dan
de Elzasser, hetgeen natuurlijk deu Duitschers niet
onaangenaam kan wezen.
Van verschillende zyden wordt afgekeurd, dat
Gladstone en de zijnen tegenwoordig geen gelegen
heid laten voorbijgaan om sympathie te betuigen
met de «werkstakers. Gladstone deed dat zeer in 't
oogvallend met de dokwerkstakers. Roseberry leidde
zelf een vergadering van tramwaybeambten. Het
ligt voor dè hand kiesmanoeuvres daarachter- te
zoeken. De //Globe" komt daar tegen op. Het blad
wil niet ontkennen, dat deze beambten rechtmatige
grieven hebben; ook niet, dat Roseberry als privaat
persoon volkomen' in zijn recht zou zijn om zijn
opinie over de zaak uit te spreken, hen te steunen
en hun bijeenkomst te presideeren. Maar Roseberry
is nu eenmaal ook voorzitter van den Londenschen
Di8trictsraad, en daarom moést hij, zegt de «Globe",
zich inN4ergelijke industrieele twistgedingen tusschen
patroons en werklied egi niet mengenhij moest, dat
althans niet op zoo partijdige wijze gedaan hebben
zoodat hij zelfs, als S|^are hij een echte demagoog,
de Tramway-Maatscha^ijen in die bijeenkomst be
schuldigde van reporters derwaarts gezonden te
hebben met het hun door hem toegèdachte doel om
de namen van al de beambten, die de bijeenkomst
bijwoonden, op te teekenen.
Vijfde Klasse, trekking van Woensdag 9 October.
No.. 19746 15.000.
No. 13813 1500.
No. 19479, 13465, 4820,4407,1025, 873 ƒ1000.
No. 3342, 18722, 19025, 20311 400.
No. 2142, 4649, 9332,10033.14655, 16387 20<f
No. 3661, 3729, 7489, 9802, 10692,11606, 1^582,
13784, 15200,- 19288, 19369, 20320, 20853 ƒ100.
Prjjzen van 70.
107 2802 5410 7716 10381 13205 15836 18322
120 2860 5495 7914 10582 13266 15863 19519
175 2871 5554 8025 10689 13328 15976 18526
216 2995 5634 8053 10722 13395 16048 18614
361 8048 5642 8172- 10760 13438 16075 18675
376 3056 5680 8215 10768 13471 16214 18723
477 3129 5737 8374 10791 13621 16233 18902
806 3160 5863 8524 10801 13744 16259 18927
820 3204 5897 8646 10871 13753 16344 18936
917 3345 5959 8657 10887 13963 16470 19065
988 3349 5999 8834 10919 14152 16522 19266
1037 3432 6055 8857 11000 14166 16532 19387
1174 3517 6098 8869 11009 14256 16631 19394
1193 3541 6132 8896 11065 14264 16727 19529
1209 3598 61'59 8998 11109 14557 16934 19545
1213 367M 6273 9149 11170 14565 17034 19601
1293 8678 6723 9185 11221 14613 17196 19690
1317 3719 6769 9206 11297 14668 17852 19757
1373 3746 6784 9291 11442 14692 17420 19804
1437 8752 6808 9480 11523 14799 17433 19807
1470 3855 6886 9501 11762 14802 17485 19894
1593 3890 6948 9?89 11786 14930 17571 19924
1819 3962 6994 9640 11808 15236 17605 20201
1913 4078 7051 9711 13021 15354 17652 20366
1928 4112 7055 9719 12028 15367 17734 20377
1947 4184 7077 9791 12050 15453*17749 20417
2042 4373 708) 9798 12170 15467 17750 20432
2159 4420 7167 9933 12196 15479 17836 20521
2194 4640 7310 9955 12201 15526 17868 20585
2300 4726 7398 9979 12246*15614 17990 20683
2375 4755 7503 9982 12266 15670 18022 20748
2472 4977 7552 10039 12313 15696 18041 20752
2487 5113 1*554 10070 12654 16777 18072 20057
2698 5215 7638 10103 12723 15819 18165 20963
2798 5282 7676 10352 12833 15821 1819,9 20980