Bultenlandsch Overzicht. Met Boks. Ie prijs. C. M. van Wijngaarden, met 28 p. 2e Sergt.-Maj. Sliedrecht, met 26 p. Rozenprija. Ie prijs kapt. A. van Reedt Dort land, een kistje sigaren (honderd) aangeboden door den heer H. W. G. Koning. 2e prjjs. Schutter Van Bovenen van Gent, een kistje sigaren (26), aangeboden door den Luit. M. G. van Frankonhuijson. Aan het slot van een artikel in de Nordd. Aüg. Zeitung leest men over het muziekleven in Amerika het volgendeDe Cincinnatiërs hebben eindelijk, na zoo lang Europeesche muziek te hebben ge hoord, ook weer eens - «Amerikaansobe muziek' willen hooren, en zoo heeft dan Gilmore, in de maand Mei het groote muziekfeest te Cincinnati tot stand gebracht. Dat hierbij het aanbeeld-koor, met medewerking van honderd smeden, niet ontbrak, spreekt vanzelf; Gilmore is met deze zijne vinding zoo ingenomen, dat hij zich zeker eenmaal door honderd smeden naar het graf zal laten hameren. Toch was dit niet het hoofdnummer van het Ameri- kaansche muziekfeest. Dit bestond in een solo op de contrabas. Deze reus onder de instrumenten had echter voor deze gelegenheid nog nat grooter afme tingen verkregen dan geivoonljjk. Het instrument, dat door Prof. John Geyer bespeeld werd, had eene lengte van 141/, en eene breedte van 8'/s T08'' Prof. Geyer moest om deze bas te kunnen bespelen, gebruik maken van eene ladder, waarlangs hij tijdens zqn spel als eene wezel op en neer vloog. Dit is geen scherts, maar volkomen ernst. De Ameri- kaansche bladen hebben de zaak allen besproken. Wat het kost, om in een hotel te Parijs te sterven, deelt een Fransch blad mede. Het is misschien onbekend, schrjjft het blad, dat deze inrichtingen het sterven in oen gemeubelde kamer evengoed laten betalen als «bougie» en «service». De prjjs is zelfs vrij hoog en versohilt met de omstandigheden of de middelen van den overledene. Zoo werd tijdens de tentoonstelling door een hotelhouder niet minder dan 700 francs in rekening gebracht aan eene Amerikaansclie familie van wie een der leden in het hotel stierf, een prijs die driemaal zoo hoog zou geweest zijn, wanneer de persoon in quaestie aan eene besmettelijke ziekte was bezweken en 10 maal, indien hij tot eene vor stelijke of koninklijke familie had behoord. Het gebruik schijnt zelfs op een soort van ongesohreven wet te berusten. Evenals voor drie jaren in Philadelphia is thans weder eene denkbeeldige hoogeschool ontdekt, en wel te Bennington (Vermont), die zonder dat er colleges of examens noodig zijn, om diploma's van arts afgeeft, waartoe men zich slechts per post be hoeft te wenden aan het adres der Trinity Univer sity of Medicine and Surgery, met toezending van eene som van 300 tot 1600 francs. Men ootvangt dan per ommegaande een perkamenten diploma, door doze hoogeschool zelve afgogeven, of door andere, die evenmin bestaan, zooals University of Cincinnati, Nao-ïork State Medical college, Trenton medical college enz. Honderden van deze diploma's zijn ver kocht, vooral in het Oosten en Zuiden der Ver- eenigde 8taten, waar de houders de geneeskunde slapen Voor een uur of wat, moot ge naar uwe kamer gaan. Het beteekent niet heel veel( ge loof mij het is niets! Onze Emilio zal nog wel wat anders moeten doorstaan. Het zou al te erg zijn, als een paar koortsen ons al zoo ongerust moesten maken!" «Ach ja! ge spreekt juist als vader, wanneer hij hier komt, om hem te zien. ..HÜ vraagt maar even aan de deur hoe het gaat. Maar gij Gabrio, ge kunt toch hier niet alleen bij ven? «Wel zeker; ik heb niemand noodig. Gij en dat lieve meisje, gij moet u schadeloos stellen voor al die nachten, ik zal hier, in dien leunstoel waken Ge weet ik ben een gewezen jager en soldaat, en ik kan best een nacht zonder slapen doorbrengen!" «Ik zal doen, wat ge wenscht Maar laat mij eerst hem goeden nacht kussen Ach! konden mijne kussen hem wat verlichting geven Zie hem eens aan Hij is onze lieveling, ons leven I" Zij lag b(j de wieg geknield, en durfde debleeke lippen van het kind bijna niet aanraken; hij zuchtte, en opende de oogjes. «Dat is voor 'teerst sedert drie dagen, dat hij mij aanziet," zeide de moeder. «Hij heeft mij her kend Dus voelt hij zich niet meer zoo heel erg. Nu zal hij wel slapenJa, slaap maar ook ik zal trachten te slapen, en dan spoedig weer bij u komen!.... hier is de plaats uwer moeder!" Haar echtgenoot leidde haar met liefderijken dwang beoefenen zonder de geringstekennis daarvan te be zitten. Wie zou in deze verwijderde streken, bij het gezicht van een prachtig diploma van het Mew-York State medical college op het denkbeeld komen, dat die gansche instelling niet bestaatDe leden dezer phantastische faoultaUt zijn bekend, en hunne inhechtenisneming is onvermijdelijk. Volgens eene beschrijving van iemand, die Edison in zijn [laboratorium bezocht heeft, vindt mun daar van alles. Do honderden loketten en laden bevatten vellen, leeren, haren, beenderen en slagtanden van alle mogelijke dieren, mineralen, basten, grassoorten, kruiden, vruchten en gommen, alles dooreen. Eenige van die soorten zijn zoo zeldzaam, dat zij als diamanten in stukjes opgevouwen papier liewaard worden. De zonderling gemengde aard van deze verzameling gaf aanleiding tot de vraag «Wat doet gij ooit met zulke dingen haaientanden en rhino- ceroshorens «Uit die vraag bljjkt, dat gij niet weet welke rare dingen er al in de electrieiteit te pas komen,» ant woordde onze hedendaagsche toovenaar. «Bij de proefnemingen met de gloeihitte van het electrische licht, bjj voorbeeld, is bjjna alles, wat men maar bedenken kan, beproefd als de grondstof, waaruit de eerste koolzuurdraad gevormd kon worden, welke gloeihitte de oorsprong van het licht is. «Eindelijk, zooals gij misschien weet, werd be vonden, dat reepjes van een bijzonder soort van bamboes de meest bevredigende uitksmsten oplever den, en daar ziet gij eenige pakken van het riet, waarvan die reepjes afgesneden zijn. Die fijne naald, aan den onderkane van het trillend middelschot der phonograaf, die het gladde, draaiende vlak van den wassen cylinder inkerft, moest gemaakt worden van iets, dat bijzondere eigenschappen van elasticiteit en vastheid had. «Een aantal van de ougeljjksooratigste substantiën, zoowel ^organisch als niet organisch, natuurlijk en kunstmatig, zijn beproefd geworden eer de rechte gevonden was. En zoo gaat het met al de kleine afzonderlijke deelen, die voor de electrieiteit gebruikt worden." (Zondagsblad.) Er wordt te Aalst (Oost-Vlaanderen) van niets anders gesproken dan van eene poging tot erfenisroof, waarin twee zaakwaarnemers betrokken zijn. Voor eenige jaren trouwde een reeds bejaard landbouwer met een 26-jarig meisje dat oen fortuin van 400 000 tot 500 000 fr. bezat. Volgens het huwelijkscontract bleef het geld aan den overlevende. De jonge vrouw stierf en de landbouwer zag zich dus in het bezit van het half millioen. Eenige weken geleden kreeg de man het bezoek van do twee be doelde agenten, en deze stelden hem eone gezamen lijke onderneming voor, die voor alle drie groote winsten moest opleveren. De boer, verlekkerd op die winsten, stemde toe en toekende eene overeenkomst, waarvan elk der belanghebbenden een afschrift bewaarde. Daags daarna zond de boer zijn afschrift naar zijn notaris en deze was niet weinig verwonderd te zien, dat de zoogenaamde akte niets anders was dan een testament, waarbij de twee agenten tot algemeene erfgenamen verklaard werden. Hij döed den boer bij zich komen, maakte hem met de zaak bekend en liet hem een nieuw testament de kamer uit. Toen ging hij naar beneden in de kouken, waar hij Liberate vond, in gezelschap van Carlone, een ouden boer, die altijd op Campello was, wanneer de familie afwezig was. Toen Gabrio bin nen kwam hief Liberate medelijdend de handen ten hemel, en Carlone zat half te slapen in 't hoekje van den haard. Hij schrikte, sprong op, en vroeg, of hij den dokter moest gaan halen. Zóó had Camilla aan alles gedacht; en toen Gabrio hen op het hart had gedrukt, om wakker te blijven, en goed op te letten, ging hij naar de stille ziekekamer terug. Ziende dat Laodice nog bij het bedje van het kind zat, ging hij naar haar toe, om haar over te halen, om even als Camilla eenige uren rust te nemen. Maar het meisje sprong driftig op, en weigerde, bijna toornig, om hem te gehoorzamen. Zij wees hem den leunstoel, die in den hoek, tusschen het bed en den muur stond, en den wang op de hand steunende, wilde zij hem zeggen, dat zij daar genoeg rusten kon; daarop legde zij de andere hand op haar hart, om hem door die beweging te beduiden, dat, ofschoon zij een weinig moede was, haar hart haar staande hield, en zij zeer goed waken kon. Gabrio drong niet verder aan; en de doofstomme wist hem uit te leggen, dat de ziekte het kind plotseling overvallen had; Camilla had nog geen tijd gehad om hem dat te vertellen. Zij weos, hoe het kind 's avonds in den tuin liep, alsof hij zijn vader wilde tegemoet gaan, zelfs als het regende of waaide; op zekeren morgen werd hij rillende wakker, en kreeg eene 9> teekenen, waarbij het eerste verdietigd werd. Nd onlangs stierf de man, en de agenten, die vu tet tweede testament niets wisten, meldden zich bij du notaris aan, om den buit in bezit te nemen. In plaats eohter van het half millioen francs, stut hun vermoedelijk wat anders te wachten. De macht der verbeelding. In de geneeskundige kliniek te Erlangen bevindt zich sedert geruimen tijd een zieke, die des nachts slechts dan slaapt, wanneer hij zijn slaapmiddel heeft ingenomen. In dit geval kan er sleohts sprake zijn van een «autosuggestie", een inbeelding, want het genees middel, dat den zieke wordt ingegeven, is dood onschuldig, daar het uit niets anders bestaat, du uit twee gram «saccharum album" witte suiker. De patient gelooft, dat bet een uitstekend slaap middel is en valt, na het gebruikt te hebben, steeds spoedig in slaap. Portretten van postzegels. Een eigenaardige ver zameling van postzegels, die niet alleen den eigen lijke liefhebbers van dien sport belang zal inboe zemen, is tegenwoordig te Leipzig tentoongesteld. Ongevoer 85000 postzegels van alle mogelijke landen zijn op een oppervlakte vsn 200 vierkanten voeten zoo handig gegroepeerd, dat zjj de volgende per sonen levensgroot voorstellen Keizer Wilhelm I, Keizer Frederik, Koning Albert, vorst Bismarck, Paus Leo XIII en de Germania op de Wacht am Bhein. De maker van deze portretten, een nu tachtigjarige grijsaard, een zekere mijnheer Fërster uit Berlijn, heoft, volgens het Berl. Tageblatt daaraan acht jaren; besteed: alle postzegels, die er voor gebruikt z(jn, zijn echt. Zeer groote moei lijkheden moesten overwonnen worden, om met het niet altyd geschikte materiaal de trekken der vorsten getrouw weer te geven en vooral de lich tere gedeelten van het voorhoofd enz., veroooaak- ten hem veel moeite. Maar de heer Förster is deze alle schitterend te bovengekomen. Het hoofdtableau stelt de keizers Wilhelm en Friedrich benevens vorst Bismarck voor; het ia 150 vierk. voeten groot eo draagt in blauwe postzegels van 20 pfennigs vu het Duitsche rijk hot opschrift: «Hoch Dentsohlands Gröezen". In rijf jaar tijds zijn voor deze groep 55000 postzegels gebruikt. Keizer Wilhelm is voorgesteld in de uniform van generul der infan terie' De algemeene aandacht wordt vooral ge trokken door de zilveren sjerp, waarvoor Japanse!» postzegels gebruikt werden. Voor keizer Frederik (in dragonderuniform) heeft Amerika de postzegels geleverd, zyn orde van den Zwarten Adelaar be staat uit Servische postzegels. Voor hot voorhoofd van vont Bismarck nam de kunstenaar (lees: knutselaar) Üostenrijksche postzegels, terwjjl die van Engeland dienden, om de plaats aan te wijzen, waar eens op het flinke hoofd van den vorst diens weelderige haardos prijkte. Het goud werd door Fransche postzegels aangegeven. De helm is vu Belgischen oorsprong en voor de orde van Christ» heeft Rusland de postzegels moeten leveren. Bjj het portret van Leo XIII heeft Förster door alleilei toespellingen zijn goeden luim den vrijen teugel gelaten, hoewel dit soms ook bij de andere portretten geschied is. De zegelring van Leon XIII vertoont het portret van foiling Humbert, zijn gezicht is uit Mahomedaansche Tnrken en zjjn mond uit Italianen vervaardigd. koorts, waaraan de dokter geen naam wist te geve», en waartegen hij ook dadelyk nieta wist te doen. En toen was zij daar, in dat hoekje gaan zitten, en had het niet willen verlaten. Eene vreeselijke gedachte vloog Gabrio plotseling door het hoofd; misschien had het kind de typhus, die wreede ziekte, die de hoop van zoovele moeders wegrukt. Door nameloozen angst gefolterd wierp hij zich in een stoel, die aan den anderen kant der kamer stond. De nacht ging stil voorbij, bjj het flikkeren vu het nachtlicht, zag hjj nu eens naar het sluimerende kind, dan naar de liefderijke verpleegster. Allerlei onduidelijke, vormelooze gedaanten, maar allen even akelig, vertoonden zich aan zijn geest, en vermeer derden zijn angst; hjj wist niet juist, waarom hj) daar was; hjj had alles vergeten, behalve den on- verbrekeljjken band, die hem vereenigde met dat kind, dat zelf onbewust was van zijn eigen ljjden. Hij dacht aan dat brooze léven, dat misschien binnen een uur zou verdwjjnen, als de kiem die niet ge koesterd wordt door den adem der lente. En eene ongekende smart, eene diepe ontroering, deed hem gevoelen, hoe zjjn eigeti leven samenhing met dat zwakke kinderleven. In zijne gedachten ging hij terug naar een, nog niet ver verleden, toen zijne vermoeide, door de rwetenschap bjjna verschroeide ziel, voor het eerst leerde, dat liefhebben leven is, toen hjj Camilla lief had, en van hare liefde zjj» geluk verwachtte! (Wordt vervolgd.) i Iemand, die een tijd lang de gut is geweest van prins Bismarck te Friedriehsruhe, deelde onlangs eenige bjjzonderheden mede omtrent het leven van den ijzeren kanselier. In de laatste drie jaren, vooral in 1888, is de gezondheid van prins Bismarck veel beter geweest dan vroeger. In den herfst van 1883 moest hij zich, op bevel van zjjn geneesheer, aan tafel vele dingen ontzeggen en niet alleen het jagen opgeven, waarvan hij een groot liefhebber is, maar ook lange wande lingen en paardrijden. Tegenwoordig eet hij bijna van alle schotels en behoeft zich ook niet in het genot van de schatten zijner kelders te beperken, wat wel het geval was toen maagpijnen, aangezichts- pjjn en slapeloosheid hem onophoudelijk kwelden. De maagkwaal schjjnt nu geheel genezen, de pijn lijke trek in het gelaat is zeldzamer en de slaap laat op den behoorlijken tjjd niet langer op zich wachten. 's Prinsen jaarljjksche badkuren te Kissmgen en Gastein zijn niet langer noodig. Dikwjjls wandelt en rijdt Bismarck geruimen tijd, en een vrijen dag neemt hjj alleen om het buitenleven te kunnen ge- I nieten, en zich qpg eens buitenman te gevoelen. Volkomen afzonderen kan hij zich echter zelden of nooit. De wereld volgt hem per spoor en telegraaf draad, want zjj kan hem niet missen, zelfs niet wan neer bij haar niet noodig heeft. Zij komt hem op zoeken in de gedaante van pakken documenten, Zwaarwichtige brieven van Duitsche en andere mi nisters, gezanten, enz., die alle min of meer belang wekkende berichten en vragen medebrengen. Er is dus altijd werkniet zooveel en vooral niet zulk een groot aantal kleine zaken als te Berljjn, maar altjjd overvloedig genoeg. Geheimraad Von Rottenburg, hoofd der keizerlijke kanselarjj, en een secretaris helpen hem, en steeds hebben zjj de handen vol. En wat het grooto gebied, het Duitsche rjjk, ■iet van 's rjjkskanselier's werkkrrcht vraagt, eischt het kleine: zijne landgoederen. De kanselier verdeelt zijn dag te Fnedricharuhe zoowel als te Vatzin als volgt. Des morgens: werken en daarna, bjj gunstig weder, eene wandeling of rit over de goed geplaveide wegen in den omtrek. Te twee uren ontbijt met zjjne familie. Rottenburg, den secretaris en de mogelijke gaston, waarbij de kanselier zjjne brieven en telegrammon leest en aan Rottenburg de beantwoording opdraagt. Vervolgens begeeft prins Bismarck zich weder in zijn studeerkamer, of maakt somtijds nog een wandeling, of zit te paard of in een rjjtuig. To zeven uur heeft het middagmaal plaats, waarna in een zjjkamer koffie gedronken en gerookt wordt, terwijl de kanselier zich nedervlijt op een sofa achter de tafel, waarop de lampen staan en een der drie lange pjjpen neemt, die daar gestopt voor hem gereed liggen. Hij neemt weinig of geen deel aan de ge sprekken, die voor het meerendeel fluisterend worden gevoerd, leest dagbladen, vooral die, welke te Hamburg het licht zien, en trekt zich een uur later terug. Hj) verschijnt niet weder als de familie om 10 uur thee drinkt en begeeft zich dus waarschijnlijk vroeg te rusten. Bjj de bespreking in de afdeeüngen der Tweede Kamer van het wetsontwrrp houdende «verbodsbe palingen tegen jjict dragen van wapenen", is lang stilgestaan bij hei eerste artikel. Men deed verschil lends vragen over het begrip «dragon" van wapenen. Eenige léden meenden, dat het begrip «dragen» diende te worden uitgebreid en dat althans met «dragen» gelijk gesteld moet worden «het onder zjjn onmiddelljjk bereik hebben", zoo bijvoorbeeld ijst onder «dragen" ook verstaan wordt het bjj zich hebben van een wapen in een rjjtuig of het dragen daarvan door een ruiter in ^en zadel. Het zoude overweging verdienen om in het eerste Hd te voogen bjj het verbod van het dragen van wapenen «of het onder zjjn onmiddellijk bereik hebben". Andere leden waren van oordeel dat het voor de toepassing van het artikel geen verschil uitmaakte of de ruiter een wapen in den zadel had, daar h. i. het begrip «dragen» dat van «bjj zich hebben om te gebruiken in zich sluit. Zeer vele leden hadden ernstig bozwaar tegen deze wet, waardoor tooh reeds inbreuk wordt gemaakt op de vrjjheid, wanneer het in het eerste lid van art. 1 uitgesproken verbod van het dragen van wape nen aanleiding mocht kunnen geven tot een onder zoek aan den ljjve. Deze leden zouden dit zeer be- denkeljjk achten en meenden dat men bjj enkele politie-overtreding zoo ver niet mocht mocht gaan zulk een onderzoek stelt zelfs den rustigaten burger aan handtasteljjkheden van politiebeambten bloot. Andere leden betwjjfelden evenwel ten sterkste of een beambte, anders dan in gevallen waarin ook aan houding is toegelaten, tot zoodanig onderzoek be voegd is. Men wenschte daaromtrent het gevoelen van de Regeering te vernemen. In het tweede lid van art. I van het ontwerp wordt een enunciatieve opsomming van verschillende wapens, die verboden worden, gegeven! Die opsom ming heeft in de afdeelingen aanleiding gegeven tot tal van vragen. Waarom, zoo werd gevraagd, worden hier genoemd geweren, karabijnen, revolvers, pisto len en andere vuurwapenen, windroeren, en wordt nietgebezigd de ruimere nitdrukking schietgeweer, zooals in art. 3 sub 4o. welke dezo wapenen omvat? Ten aanzien van dolkmessen werd opgemerkt, dat het dragen daarvan moeilijk kon verboden worden, daar zeer vele zakmessen en mesjes den vorm van dolkmessen hebben. Waar zal nu de grens getrokken moeten worden tusschen het dolkmes en het zakmes in den vorm van een dolkmes Wat is een wapenstok De korte stok, waarvan in sommige groote steden de politie is voorzien Maar ook een schermstok of een batonueeratok wordt wel wapenstok genoemd. Wanneer men let op de wapenstokken, welke op sommige plaatsen aan de politie verstrekt worden, zullen zelfs gewone wandel stokken onder het verbod begrepen kunnen worden. Er waren leden, die meenden, dat stokken met looden knoppen en zoogenaamde ploertendooders, hieronder begrepen zouden zijn. Of worden zij begrepen onder de uitdrukking «diergelijko voor werpen" Zullen zoogenaamde helsche wapenen, als handgranaten en bommen, ook onder deze uit drukking vallen? Zal het aan visachera en boeren, die voor hun bedrijf steeds een mes bjj zich dragen, dat tevens in vele gevallen hun eenig wapen is, geoorloofd zjjn een mes in eene schedo te hebben In allen gevalle behoorde, naar men meende, eene uitzondering gemaakt to worden voor hon, die, zooals bjjv. slagers en vleeschhouwers, in hun beroep een wapen dragen. Vooral do aan de opsomming vastgekoppelde woorden «diergeljjke voorwerpen» werden zeer be denkelijk geacht. Zjj zjjn in zoodanige mate onbe stemd, dat men zich afvraagde, of daardoor niet ieder in het onzekere blijft verkeeren, ofi hjj, het een of ander voorwerp bjj zich hebbende, al dan niet een wapen draagt en eene overtreding begaat. In boeverre vallen andere voorwerpen, die onder zekere omstandigheden als wapen kunnen gebruikt worden, onder «diergeljjke voorwerpen"? Volgens de woorden der wet moeten de voorwerpen wel het karakter dragen van wapenen, maar volgens de toelichting behoeft dit niet. Wanneer zal nu bijv. het dragen van werktuigen als zeisen en rieken, die als wapen gebruikt hoogst govaarljjk kunnen worden, strafbaar zjjn? Een lid sprak als zjjn gevoelen uit, en wenschte gaarne te worden ingelicht of zjjne zienswijze door de Regeering wordt gedeeld, dat onder «diergeljjke voorwerpen" alleen te verstaan zjjn «stoot- en vuurwapenen". Wegens de onzekerheid en het groot verschil in opvatting, waartoe deze alihea aanleiding gaf, werd in eene afdeeling de vraag geopperd, of het niet beter ware deze geheele alinea achterwege te laten en aan de beoonfeeling van den rechter over te laten wat «wapenen" zjjn. Men gaf daarom in overwe ging te lezen: «Alle voorwerpen en werktuigen, die gedragen worden om als wapen te dienen." Er werd daartegen op gewezen, dat ook de dócla- ration van 23 Maart 1827 geen definitie bevatte van «armee". Na enkele wapenen bepaald te hebben genoemd, liet zij er in het algemeen op volgen: «et autres armes offensives cachóes et secretes". De toepassing vau art. 314 van het oude Wetboek van Strafrecht in verband met evengemelde ordonnance en het decreet van 2 Nivose an XIV had, voor zoover bekend, tot geene bijzondere moeieljjkheden aanleiding gegeven. Maar ook buitendien verklaarde men zich zeer sterk tegen het denkbeeld om eene zeer algemeene definitie te geven, het aaor den rechter overlatende in ieder voorkomend geval te bepalen of zeker voor werp een wapen is. Het strafbaar feit, dat behan deld wordt, is een polilie-overtreding, en als zooda nig mag er geen twijfel bestaan of het bjj zich dragen van een zeker voorwerp al dan niet eene overtreding uitmaakt. Verscheidene leden meenden dat eene goede, cor recte definitie moest gegeven worden van «wapen" en de uitdrukking «diergeljjke voorwerpen" behoorde te vervallen. Het ontwerpen eener goede definitie achtten zjj niet onmogeljjk. Door eenige leden werd de volgende definitie in overweging gegeven: «Door wapenen verstaat deze wetalle sohiet wapenen en alle scherpe en puntige voorwerpen, waarmede ernstig lichamelijk letsel kan worden toe gebracht, voor zoover die niet gedragen worden ten einde te worden gebezigd voor de uitoefening van eenig bedrijf of voor huishoudelijke doeleinden.» Bjj de bespreking van art. 3 van het ontwerp (regeling van de bjjzondere en algemeene machtiging tot het dragen van wapenen, te verieenen aan enkele categorieën van personen) werd de vraag gedaan, of onder de bepalingen van dit artikel ook niet moeten worden opgenomen de officieren en hulp-officieren van justitie, de rechter-commissaris belast met de instructie van strafzaken en de griffier die den laatst genoemde vergezelt? Er kunnen toch gevallen voor komen waarin genoemde personen het voor hunne veiligheid wenscheljjk achten gewapend te zijn, of schoon de levering van het bewijs hetwelk vereischt wordt ter verkrijging eener speciale vergunning, hun moeilijk zoude vallen. Vooral voor officieren of hulp-officieren van jus titie achtte men eene doorloopende vergunning noodig. Niet altijd zjjn deze ambtenaren in de gelegenheid zich door voldoende politie te doen begeleiden, en toch kan zich het geval, vooral in woelige tijden, voordoen, dat zij zich te verdedigen hebben. Aan hen zoude toch wel zeker evea veilig als aan onder geschikte politiebeambten het dragen van een wapen kunnen worden toevertrouwd. Eenige leden betwijfelden het of de ambtenaren der justitie ooit behoefte gevoeld hebben aan derge lijke verweermiddelen en of het bezigen er van niet steeds bedenkelijk moet wordsn geacht Moet niet, vroeg men o. a., ook aan ambtenaren, zooals de burgemeesters en inspecteurs van politie, die geen bepaald wapen bij hun uniform hebben, eene algemeene machtiging gegeven worden tot het dragen van een wapen? Eenige leden achtten het wenschelijk, dat hier ook voorzien werd tegen het dragen van wapenen door militairen buiten dienst. Tegen dit denkbeeld werd echter door velen opgekomen; het was hier de plaats niet om het dragen van wapenen door militairen te regelen. Sommigen zouden dergelijk verbod voor den militair weinig eervol vinden. Ten slotte werd door velen de wenschelijkheid be toogd om de speciale vergunning tot het dragen van wapenen te doen afgeven door den burgemeester der gemeente. Wanneer hier eene wijziging in dezen zin door de Regeering werd gemaakt, zouden de be zwaren tegen dit ontwerp bij enkelen vervallen. Zoo die wijziging niet geschiedde, zoude de wet zeer be lemmerend werken. Mocht de verlangde wijziging door de Regeering worden aangebracht, dan behoorde daarbij naar veler meening bepaald te worden, dat de kosten van de vergunningen niet ten laste zouden komen van de gemeente maar van het Rijk. De koning van Portugal is overleden. De Portugeesche bladen spreken allen met grooten eerbied van den koning, die 88 jaren regeerde en in het geheele land zeer bemind was. Dom Luis, van wien gezegd wordt, flat hij geen enkelen vijand heeft, bracht door zgn beleid en verzoenende houding er veel toe bg om den vrede tusschen de radicalen en reactionnairen te bewaren, en zoodoende de constitutioneele monarchie in Portugal in stand te houden. Ofschoon verandering in de regeering goeu wijziging in den politieken toes,tand brengt, zal toch het overigden des konings in het geheele land ten zeerste worden betreurd. Door de Association liberale te Brussel is met algemeene stemmen het protest tegen de voor gestelde wijziging der kieswet aangonomen, hetwelk door gedelegeerden van beide liberale vereenigin- gen in gemeenschappelijk overleg was vastgesteld en de grondslag vormt, waarop de eendracht tus schen liberalen en radicalen hersteld is. D? voorgestelde wijzigingen der kieswet betreffen slechts de kiesbevoegdheid voor de gemeente- en de provinciale raden, daar het kiesrecht voor de Kamers door den grondwettelijken census begrensd is. Voor de provinciale verkiezingen wordt het kiesdistrict gevormd door de rechterlijke kantons, en houdt men dit in het oog, dan vooral zijn de mededeelingen, in de vergadering gedaan, zeer merkwaardig. ïn alle kantons van het arrondissement Brussel te zamen ontneemt het ontwerp van den minister de Volder aan 9535 burgers het kiesrecht, en wel zoo, dat de plattelandskantons de census-kiezers in gelijke mate ongeveer zien toenemen als Brussel capaciteits kiezers verliestte Brussel 2151 kiezers voor den provincialen en gemeenteraad minder, in 45 platte lands-kantons 3917 kiezers meer. Te Ixeiles, Mo lenbeek en St. Josse, die met eenige plattelands gemeenten elk één kanton vormen, vermindert het aantal kiezers met 996, 756 en 856: In de drie stedelijke hoofdplaatsen van dezo kantons te zamen worden er door het ontwerp 4685 kiezers geschrapt, en in de plattelandsgemeenten 1928 nieuwe kiezers geschapen. Zulke cgfers teekenen de strekking van het kies wet-ontwerp van het clericale Kabinet Evenals in Oostenrijk prins Alois Liechtenstein, zoo heeft in Pruisen baron von Schorlemer, een der voornaamste leiders der clericale partij in den Rijksdag, zich uit het politieke leven' teruggetrokkon. Aan zgn kiezers deelt de heer Schorlemer mede, dat hg zijn mandaat als lid van den Pruisischen Land-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1889 | | pagina 2