Bultenlandsch Overzicht.
Met Boks.
Ie prijs. C. M. van Wijngaarden, met 28 p.
2e Sergt.-Maj. Sliedrecht, met 26 p.
Rozenprija.
Ie prijs kapt. A. van Reedt Dort land, een kistje
sigaren (honderd) aangeboden door den heer H.
W. G. Koning.
2e prjjs. Schutter Van Bovenen van Gent, een kistje
sigaren (26), aangeboden door den Luit. M. G.
van Frankonhuijson.
Aan het slot van een artikel in de Nordd. Aüg.
Zeitung leest men over het muziekleven in Amerika
het volgendeDe Cincinnatiërs hebben eindelijk,
na zoo lang Europeesche muziek te hebben ge
hoord, ook weer eens - «Amerikaansobe muziek'
willen hooren, en zoo heeft dan Gilmore, in de
maand Mei het groote muziekfeest te Cincinnati tot
stand gebracht. Dat hierbij het aanbeeld-koor, met
medewerking van honderd smeden, niet ontbrak,
spreekt vanzelf; Gilmore is met deze zijne vinding
zoo ingenomen, dat hij zich zeker eenmaal door
honderd smeden naar het graf zal laten hameren.
Toch was dit niet het hoofdnummer van het Ameri-
kaansche muziekfeest. Dit bestond in een solo op
de contrabas. Deze reus onder de instrumenten had
echter voor deze gelegenheid nog nat grooter afme
tingen verkregen dan geivoonljjk. Het instrument,
dat door Prof. John Geyer bespeeld werd, had eene
lengte van 141/, en eene breedte van 8'/s T08''
Prof. Geyer moest om deze bas te kunnen bespelen,
gebruik maken van eene ladder, waarlangs hij tijdens
zqn spel als eene wezel op en neer vloog. Dit is
geen scherts, maar volkomen ernst. De Ameri-
kaansche bladen hebben de zaak allen besproken.
Wat het kost, om in een hotel te Parijs te
sterven, deelt een Fransch blad mede.
Het is misschien onbekend, schrjjft het blad, dat
deze inrichtingen het sterven in oen gemeubelde
kamer evengoed laten betalen als «bougie» en
«service». De prjjs is zelfs vrij hoog en versohilt
met de omstandigheden of de middelen van den
overledene. Zoo werd tijdens de tentoonstelling door
een hotelhouder niet minder dan 700 francs in
rekening gebracht aan eene Amerikaansclie familie
van wie een der leden in het hotel stierf, een prijs
die driemaal zoo hoog zou geweest zijn, wanneer
de persoon in quaestie aan eene besmettelijke ziekte
was bezweken en 10 maal, indien hij tot eene vor
stelijke of koninklijke familie had behoord. Het
gebruik schijnt zelfs op een soort van ongesohreven
wet te berusten.
Evenals voor drie jaren in Philadelphia is thans
weder eene denkbeeldige hoogeschool ontdekt, en
wel te Bennington (Vermont), die zonder dat er
colleges of examens noodig zijn, om diploma's van
arts afgeeft, waartoe men zich slechts per post be
hoeft te wenden aan het adres der Trinity Univer
sity of Medicine and Surgery, met toezending van
eene som van 300 tot 1600 francs. Men ootvangt
dan per ommegaande een perkamenten diploma,
door doze hoogeschool zelve afgogeven, of door andere,
die evenmin bestaan, zooals University of Cincinnati,
Nao-ïork State Medical college, Trenton medical
college enz. Honderden van deze diploma's zijn ver
kocht, vooral in het Oosten en Zuiden der Ver-
eenigde 8taten, waar de houders de geneeskunde
slapen Voor een uur of wat, moot ge naar
uwe kamer gaan. Het beteekent niet heel veel( ge
loof mij het is niets! Onze Emilio zal nog
wel wat anders moeten doorstaan. Het zou al te
erg zijn, als een paar koortsen ons al zoo ongerust
moesten maken!"
«Ach ja! ge spreekt juist als vader, wanneer hij
hier komt, om hem te zien. ..HÜ vraagt maar even
aan de deur hoe het gaat. Maar gij Gabrio, ge
kunt toch hier niet alleen bij ven?
«Wel zeker; ik heb niemand noodig. Gij en dat
lieve meisje, gij moet u schadeloos stellen voor al
die nachten, ik zal hier, in dien leunstoel waken
Ge weet ik ben een gewezen jager en soldaat, en ik
kan best een nacht zonder slapen doorbrengen!"
«Ik zal doen, wat ge wenscht Maar laat
mij eerst hem goeden nacht kussen Ach!
konden mijne kussen hem wat verlichting geven
Zie hem eens aan Hij is onze lieveling,
ons leven I"
Zij lag b(j de wieg geknield, en durfde debleeke
lippen van het kind bijna niet aanraken; hij zuchtte,
en opende de oogjes.
«Dat is voor 'teerst sedert drie dagen, dat hij
mij aanziet," zeide de moeder. «Hij heeft mij her
kend Dus voelt hij zich niet meer zoo heel
erg. Nu zal hij wel slapenJa, slaap maar
ook ik zal trachten te slapen, en dan spoedig weer
bij u komen!.... hier is de plaats uwer moeder!"
Haar echtgenoot leidde haar met liefderijken dwang
beoefenen zonder de geringstekennis daarvan te be
zitten. Wie zou in deze verwijderde streken, bij het
gezicht van een prachtig diploma van het Mew-York
State medical college op het denkbeeld komen, dat
die gansche instelling niet bestaatDe leden dezer
phantastische faoultaUt zijn bekend, en hunne
inhechtenisneming is onvermijdelijk.
Volgens eene beschrijving van iemand, die Edison
in zijn [laboratorium bezocht heeft, vindt mun daar
van alles. Do honderden loketten en laden bevatten
vellen, leeren, haren, beenderen en slagtanden van
alle mogelijke dieren, mineralen, basten, grassoorten,
kruiden, vruchten en gommen, alles dooreen.
Eenige van die soorten zijn zoo zeldzaam, dat zij
als diamanten in stukjes opgevouwen papier liewaard
worden. De zonderling gemengde aard van deze
verzameling gaf aanleiding tot de vraag «Wat doet
gij ooit met zulke dingen haaientanden en rhino-
ceroshorens
«Uit die vraag bljjkt, dat gij niet weet welke rare
dingen er al in de electrieiteit te pas komen,» ant
woordde onze hedendaagsche toovenaar. «Bij de
proefnemingen met de gloeihitte van het electrische
licht, bjj voorbeeld, is bjjna alles, wat men maar
bedenken kan, beproefd als de grondstof, waaruit
de eerste koolzuurdraad gevormd kon worden, welke
gloeihitte de oorsprong van het licht is.
«Eindelijk, zooals gij misschien weet, werd be
vonden, dat reepjes van een bijzonder soort van
bamboes de meest bevredigende uitksmsten oplever
den, en daar ziet gij eenige pakken van het riet,
waarvan die reepjes afgesneden zijn. Die fijne naald,
aan den onderkane van het trillend middelschot der
phonograaf, die het gladde, draaiende vlak van den
wassen cylinder inkerft, moest gemaakt worden van
iets, dat bijzondere eigenschappen van elasticiteit en
vastheid had.
«Een aantal van de ougeljjksooratigste substantiën,
zoowel ^organisch als niet organisch, natuurlijk en
kunstmatig, zijn beproefd geworden eer de rechte
gevonden was. En zoo gaat het met al de kleine
afzonderlijke deelen, die voor de electrieiteit gebruikt
worden."
(Zondagsblad.)
Er wordt te Aalst (Oost-Vlaanderen) van niets
anders gesproken dan van eene poging tot erfenisroof,
waarin twee zaakwaarnemers betrokken zijn. Voor
eenige jaren trouwde een reeds bejaard landbouwer
met een 26-jarig meisje dat oen fortuin van 400 000
tot 500 000 fr. bezat. Volgens het huwelijkscontract
bleef het geld aan den overlevende.
De jonge vrouw stierf en de landbouwer zag zich
dus in het bezit van het half millioen. Eenige weken
geleden kreeg de man het bezoek van do twee be
doelde agenten, en deze stelden hem eone gezamen
lijke onderneming voor, die voor alle drie groote
winsten moest opleveren.
De boer, verlekkerd op die winsten, stemde toe
en toekende eene overeenkomst, waarvan elk der
belanghebbenden een afschrift bewaarde.
Daags daarna zond de boer zijn afschrift naar zijn
notaris en deze was niet weinig verwonderd te zien,
dat de zoogenaamde akte niets anders was dan een
testament, waarbij de twee agenten tot algemeene
erfgenamen verklaard werden.
Hij döed den boer bij zich komen, maakte hem
met de zaak bekend en liet hem een nieuw testament
de kamer uit. Toen ging hij naar beneden in de
kouken, waar hij Liberate vond, in gezelschap van
Carlone, een ouden boer, die altijd op Campello was,
wanneer de familie afwezig was. Toen Gabrio bin
nen kwam hief Liberate medelijdend de handen ten
hemel, en Carlone zat half te slapen in 't hoekje
van den haard. Hij schrikte, sprong op, en vroeg,
of hij den dokter moest gaan halen. Zóó had Camilla
aan alles gedacht; en toen Gabrio hen op het hart
had gedrukt, om wakker te blijven, en goed op te
letten, ging hij naar de stille ziekekamer terug.
Ziende dat Laodice nog bij het bedje van het
kind zat, ging hij naar haar toe, om haar over te
halen, om even als Camilla eenige uren rust te nemen.
Maar het meisje sprong driftig op, en weigerde,
bijna toornig, om hem te gehoorzamen. Zij wees hem
den leunstoel, die in den hoek, tusschen het bed en
den muur stond, en den wang op de hand steunende,
wilde zij hem zeggen, dat zij daar genoeg rusten
kon; daarop legde zij de andere hand op haar hart,
om hem door die beweging te beduiden, dat, ofschoon
zij een weinig moede was, haar hart haar staande
hield, en zij zeer goed waken kon. Gabrio drong
niet verder aan; en de doofstomme wist hem uit te
leggen, dat de ziekte het kind plotseling overvallen
had; Camilla had nog geen tijd gehad om hem dat
te vertellen. Zij weos, hoe het kind 's avonds in
den tuin liep, alsof hij zijn vader wilde tegemoet
gaan, zelfs als het regende of waaide; op zekeren
morgen werd hij rillende wakker, en kreeg eene
9>
teekenen, waarbij het eerste verdietigd werd. Nd
onlangs stierf de man, en de agenten, die vu tet
tweede testament niets wisten, meldden zich bij du
notaris aan, om den buit in bezit te nemen. In
plaats eohter van het half millioen francs, stut hun
vermoedelijk wat anders te wachten.
De macht der verbeelding. In de geneeskundige
kliniek te Erlangen bevindt zich sedert geruimen
tijd een zieke, die des nachts slechts dan slaapt,
wanneer hij zijn slaapmiddel heeft ingenomen.
In dit geval kan er sleohts sprake zijn van een
«autosuggestie", een inbeelding, want het genees
middel, dat den zieke wordt ingegeven, is dood
onschuldig, daar het uit niets anders bestaat, du
uit twee gram «saccharum album" witte suiker.
De patient gelooft, dat bet een uitstekend slaap
middel is en valt, na het gebruikt te hebben,
steeds spoedig in slaap.
Portretten van postzegels. Een eigenaardige ver
zameling van postzegels, die niet alleen den eigen
lijke liefhebbers van dien sport belang zal inboe
zemen, is tegenwoordig te Leipzig tentoongesteld.
Ongevoer 85000 postzegels van alle mogelijke landen
zijn op een oppervlakte vsn 200 vierkanten voeten
zoo handig gegroepeerd, dat zjj de volgende per
sonen levensgroot voorstellen Keizer Wilhelm I,
Keizer Frederik, Koning Albert, vorst Bismarck,
Paus Leo XIII en de Germania op de Wacht am
Bhein. De maker van deze portretten, een nu
tachtigjarige grijsaard, een zekere mijnheer Fërster
uit Berlijn, heoft, volgens het Berl. Tageblatt
daaraan acht jaren; besteed: alle postzegels, die
er voor gebruikt z(jn, zijn echt. Zeer groote moei
lijkheden moesten overwonnen worden, om met
het niet altyd geschikte materiaal de trekken der
vorsten getrouw weer te geven en vooral de lich
tere gedeelten van het voorhoofd enz., veroooaak-
ten hem veel moeite. Maar de heer Förster is deze
alle schitterend te bovengekomen. Het hoofdtableau
stelt de keizers Wilhelm en Friedrich benevens vorst
Bismarck voor; het ia 150 vierk. voeten groot eo
draagt in blauwe postzegels van 20 pfennigs vu
het Duitsche rijk hot opschrift: «Hoch Dentsohlands
Gröezen". In rijf jaar tijds zijn voor deze groep
55000 postzegels gebruikt. Keizer Wilhelm is
voorgesteld in de uniform van generul der infan
terie' De algemeene aandacht wordt vooral ge
trokken door de zilveren sjerp, waarvoor Japanse!»
postzegels gebruikt werden. Voor keizer Frederik
(in dragonderuniform) heeft Amerika de postzegels
geleverd, zyn orde van den Zwarten Adelaar be
staat uit Servische postzegels. Voor hot voorhoofd
van vont Bismarck nam de kunstenaar (lees:
knutselaar) Üostenrijksche postzegels, terwjjl die
van Engeland dienden, om de plaats aan te wijzen,
waar eens op het flinke hoofd van den vorst diens
weelderige haardos prijkte. Het goud werd door
Fransche postzegels aangegeven. De helm is vu
Belgischen oorsprong en voor de orde van Christ»
heeft Rusland de postzegels moeten leveren. Bjj
het portret van Leo XIII heeft Förster door
alleilei toespellingen zijn goeden luim den vrijen
teugel gelaten, hoewel dit soms ook bij de andere
portretten geschied is. De zegelring van Leon XIII
vertoont het portret van foiling Humbert, zijn
gezicht is uit Mahomedaansche Tnrken en zjjn
mond uit Italianen vervaardigd.
koorts, waaraan de dokter geen naam wist te geve»,
en waartegen hij ook dadelyk nieta wist te doen.
En toen was zij daar, in dat hoekje gaan zitten, en
had het niet willen verlaten.
Eene vreeselijke gedachte vloog Gabrio plotseling
door het hoofd; misschien had het kind de typhus,
die wreede ziekte, die de hoop van zoovele moeders
wegrukt. Door nameloozen angst gefolterd wierp
hij zich in een stoel, die aan den anderen kant der
kamer stond.
De nacht ging stil voorbij, bjj het flikkeren vu
het nachtlicht, zag hjj nu eens naar het sluimerende
kind, dan naar de liefderijke verpleegster. Allerlei
onduidelijke, vormelooze gedaanten, maar allen even
akelig, vertoonden zich aan zijn geest, en vermeer
derden zijn angst; hjj wist niet juist, waarom hj)
daar was; hjj had alles vergeten, behalve den on-
verbrekeljjken band, die hem vereenigde met dat kind,
dat zelf onbewust was van zijn eigen ljjden. Hij
dacht aan dat brooze léven, dat misschien binnen
een uur zou verdwjjnen, als de kiem die niet ge
koesterd wordt door den adem der lente. En eene
ongekende smart, eene diepe ontroering, deed hem
gevoelen, hoe zjjn eigeti leven samenhing met dat
zwakke kinderleven. In zijne gedachten ging hij
terug naar een, nog niet ver verleden, toen zijne
vermoeide, door de rwetenschap bjjna verschroeide
ziel, voor het eerst leerde, dat liefhebben leven is,
toen hjj Camilla lief had, en van hare liefde zjj»
geluk verwachtte! (Wordt vervolgd.)
i
Iemand, die een tijd lang de gut is geweest van
prins Bismarck te Friedriehsruhe, deelde onlangs
eenige bjjzonderheden mede omtrent het leven van
den ijzeren kanselier.
In de laatste drie jaren, vooral in 1888, is de
gezondheid van prins Bismarck veel beter geweest
dan vroeger. In den herfst van 1883 moest hij zich,
op bevel van zjjn geneesheer, aan tafel vele dingen
ontzeggen en niet alleen het jagen opgeven, waarvan
hij een groot liefhebber is, maar ook lange wande
lingen en paardrijden. Tegenwoordig eet hij bijna
van alle schotels en behoeft zich ook niet in het
genot van de schatten zijner kelders te beperken,
wat wel het geval was toen maagpijnen, aangezichts-
pjjn en slapeloosheid hem onophoudelijk kwelden.
De maagkwaal schjjnt nu geheel genezen, de pijn
lijke trek in het gelaat is zeldzamer en de slaap
laat op den behoorlijken tjjd niet langer op zich
wachten.
's Prinsen jaarljjksche badkuren te Kissmgen en
Gastein zijn niet langer noodig. Dikwjjls wandelt
en rijdt Bismarck geruimen tijd, en een vrijen dag
neemt hjj alleen om het buitenleven te kunnen ge-
I nieten, en zich qpg eens buitenman te gevoelen.
Volkomen afzonderen kan hij zich echter zelden of
nooit. De wereld volgt hem per spoor en telegraaf
draad, want zjj kan hem niet missen, zelfs niet wan
neer bij haar niet noodig heeft. Zij komt hem op
zoeken in de gedaante van pakken documenten,
Zwaarwichtige brieven van Duitsche en andere mi
nisters, gezanten, enz., die alle min of meer belang
wekkende berichten en vragen medebrengen.
Er is dus altijd werkniet zooveel en vooral niet
zulk een groot aantal kleine zaken als te Berljjn,
maar altjjd overvloedig genoeg. Geheimraad Von
Rottenburg, hoofd der keizerlijke kanselarjj, en een
secretaris helpen hem, en steeds hebben zjj de handen
vol. En wat het grooto gebied, het Duitsche rjjk,
■iet van 's rjjkskanselier's werkkrrcht vraagt, eischt
het kleine: zijne landgoederen.
De kanselier verdeelt zijn dag te Fnedricharuhe
zoowel als te Vatzin als volgt.
Des morgens: werken en daarna, bjj gunstig weder,
eene wandeling of rit over de goed geplaveide wegen
in den omtrek. Te twee uren ontbijt met zjjne familie.
Rottenburg, den secretaris en de mogelijke gaston,
waarbij de kanselier zjjne brieven en telegrammon
leest en aan Rottenburg de beantwoording opdraagt.
Vervolgens begeeft prins Bismarck zich weder in zijn
studeerkamer, of maakt somtijds nog een wandeling,
of zit te paard of in een rjjtuig.
To zeven uur heeft het middagmaal plaats, waarna
in een zjjkamer koffie gedronken en gerookt wordt,
terwijl de kanselier zich nedervlijt op een sofa achter
de tafel, waarop de lampen staan en een der drie
lange pjjpen neemt, die daar gestopt voor hem gereed
liggen. Hij neemt weinig of geen deel aan de ge
sprekken, die voor het meerendeel fluisterend worden
gevoerd, leest dagbladen, vooral die, welke te Hamburg
het licht zien, en trekt zich een uur later terug. Hj)
verschijnt niet weder als de familie om 10 uur thee
drinkt en begeeft zich dus waarschijnlijk vroeg te
rusten.
Bjj de bespreking in de afdeeüngen der Tweede
Kamer van het wetsontwrrp houdende «verbodsbe
palingen tegen jjict dragen van wapenen", is lang
stilgestaan bij hei eerste artikel. Men deed verschil
lends vragen over het begrip «dragon" van wapenen.
Eenige léden meenden, dat het begrip «dragen»
diende te worden uitgebreid en dat althans met
«dragen» gelijk gesteld moet worden «het onder
zjjn onmiddelljjk bereik hebben", zoo bijvoorbeeld
ijst onder «dragen" ook verstaan wordt het bjj zich
hebben van een wapen in een rjjtuig of het dragen
daarvan door een ruiter in ^en zadel. Het zoude
overweging verdienen om in het eerste Hd te voogen
bjj het verbod van het dragen van wapenen «of het
onder zjjn onmiddellijk bereik hebben".
Andere leden waren van oordeel dat het voor de
toepassing van het artikel geen verschil uitmaakte
of de ruiter een wapen in den zadel had, daar h. i.
het begrip «dragen» dat van «bjj zich hebben om
te gebruiken in zich sluit.
Zeer vele leden hadden ernstig bozwaar tegen deze
wet, waardoor tooh reeds inbreuk wordt gemaakt
op de vrjjheid, wanneer het in het eerste lid van
art. 1 uitgesproken verbod van het dragen van wape
nen aanleiding mocht kunnen geven tot een onder
zoek aan den ljjve. Deze leden zouden dit zeer be-
denkeljjk achten en meenden dat men bjj enkele
politie-overtreding zoo ver niet mocht mocht gaan
zulk een onderzoek stelt zelfs den rustigaten burger
aan handtasteljjkheden van politiebeambten bloot.
Andere leden betwjjfelden evenwel ten sterkste of
een beambte, anders dan in gevallen waarin ook aan
houding is toegelaten, tot zoodanig onderzoek be
voegd is. Men wenschte daaromtrent het gevoelen
van de Regeering te vernemen.
In het tweede lid van art. I van het ontwerp
wordt een enunciatieve opsomming van verschillende
wapens, die verboden worden, gegeven! Die opsom
ming heeft in de afdeelingen aanleiding gegeven tot
tal van vragen. Waarom, zoo werd gevraagd, worden
hier genoemd geweren, karabijnen, revolvers, pisto
len en andere vuurwapenen, windroeren, en wordt
nietgebezigd de ruimere nitdrukking schietgeweer,
zooals in art. 3 sub 4o. welke dezo wapenen omvat?
Ten aanzien van dolkmessen werd opgemerkt, dat
het dragen daarvan moeilijk kon verboden worden,
daar zeer vele zakmessen en mesjes den vorm van
dolkmessen hebben. Waar zal nu de grens getrokken
moeten worden tusschen het dolkmes en het zakmes
in den vorm van een dolkmes
Wat is een wapenstok De korte stok, waarvan
in sommige groote steden de politie is voorzien
Maar ook een schermstok of een batonueeratok wordt
wel wapenstok genoemd. Wanneer men let op de
wapenstokken, welke op sommige plaatsen aan de
politie verstrekt worden, zullen zelfs gewone wandel
stokken onder het verbod begrepen kunnen worden.
Er waren leden, die meenden, dat stokken met
looden knoppen en zoogenaamde ploertendooders,
hieronder begrepen zouden zijn. Of worden zij
begrepen onder de uitdrukking «diergelijko voor
werpen" Zullen zoogenaamde helsche wapenen,
als handgranaten en bommen, ook onder deze uit
drukking vallen?
Zal het aan visachera en boeren, die voor hun
bedrijf steeds een mes bjj zich dragen, dat tevens
in vele gevallen hun eenig wapen is, geoorloofd zjjn
een mes in eene schedo te hebben In allen gevalle
behoorde, naar men meende, eene uitzondering
gemaakt to worden voor hon, die, zooals bjjv. slagers
en vleeschhouwers, in hun beroep een wapen dragen.
Vooral do aan de opsomming vastgekoppelde
woorden «diergeljjke voorwerpen» werden zeer be
denkelijk geacht. Zjj zjjn in zoodanige mate onbe
stemd, dat men zich afvraagde, of daardoor niet
ieder in het onzekere blijft verkeeren, ofi hjj, het
een of ander voorwerp bjj zich hebbende, al dan
niet een wapen draagt en eene overtreding begaat.
In boeverre vallen andere voorwerpen, die onder
zekere omstandigheden als wapen kunnen gebruikt
worden, onder «diergeljjke voorwerpen"? Volgens
de woorden der wet moeten de voorwerpen wel
het karakter dragen van wapenen, maar volgens de
toelichting behoeft dit niet. Wanneer zal nu bijv.
het dragen van werktuigen als zeisen en rieken,
die als wapen gebruikt hoogst govaarljjk kunnen
worden, strafbaar zjjn?
Een lid sprak als zjjn gevoelen uit, en wenschte
gaarne te worden ingelicht of zjjne zienswijze door
de Regeering wordt gedeeld, dat onder «diergeljjke
voorwerpen" alleen te verstaan zjjn «stoot- en
vuurwapenen".
Wegens de onzekerheid en het groot verschil in
opvatting, waartoe deze alihea aanleiding gaf, werd
in eene afdeeling de vraag geopperd, of het niet
beter ware deze geheele alinea achterwege te laten
en aan de beoonfeeling van den rechter over te laten
wat «wapenen" zjjn. Men gaf daarom in overwe
ging te lezen: «Alle voorwerpen en werktuigen,
die gedragen worden om als wapen te dienen."
Er werd daartegen op gewezen, dat ook de dócla-
ration van 23 Maart 1827 geen definitie bevatte van
«armee". Na enkele wapenen bepaald te hebben
genoemd, liet zij er in het algemeen op volgen: «et
autres armes offensives cachóes et secretes". De
toepassing vau art. 314 van het oude Wetboek van
Strafrecht in verband met evengemelde ordonnance
en het decreet van 2 Nivose an XIV had, voor
zoover bekend, tot geene bijzondere moeieljjkheden
aanleiding gegeven.
Maar ook buitendien verklaarde men zich zeer
sterk tegen het denkbeeld om eene zeer algemeene
definitie te geven, het aaor den rechter overlatende
in ieder voorkomend geval te bepalen of zeker voor
werp een wapen is. Het strafbaar feit, dat behan
deld wordt, is een polilie-overtreding, en als zooda
nig mag er geen twijfel bestaan of het bjj zich dragen
van een zeker voorwerp al dan niet eene overtreding
uitmaakt.
Verscheidene leden meenden dat eene goede, cor
recte definitie moest gegeven worden van «wapen"
en de uitdrukking «diergeljjke voorwerpen" behoorde
te vervallen. Het ontwerpen eener goede definitie
achtten zjj niet onmogeljjk.
Door eenige leden werd de volgende definitie in
overweging gegeven:
«Door wapenen verstaat deze wetalle sohiet
wapenen en alle scherpe en puntige voorwerpen,
waarmede ernstig lichamelijk letsel kan worden toe
gebracht, voor zoover die niet gedragen worden ten
einde te worden gebezigd voor de uitoefening van
eenig bedrijf of voor huishoudelijke doeleinden.»
Bjj de bespreking van art. 3 van het ontwerp
(regeling van de bjjzondere en algemeene machtiging
tot het dragen van wapenen, te verieenen aan enkele
categorieën van personen) werd de vraag gedaan, of
onder de bepalingen van dit artikel ook niet moeten
worden opgenomen de officieren en hulp-officieren
van justitie, de rechter-commissaris belast met de
instructie van strafzaken en de griffier die den laatst
genoemde vergezelt? Er kunnen toch gevallen voor
komen waarin genoemde personen het voor hunne
veiligheid wenscheljjk achten gewapend te zijn, of
schoon de levering van het bewijs hetwelk vereischt
wordt ter verkrijging eener speciale vergunning, hun
moeilijk zoude vallen.
Vooral voor officieren of hulp-officieren van jus
titie achtte men eene doorloopende vergunning noodig.
Niet altijd zjjn deze ambtenaren in de gelegenheid
zich door voldoende politie te doen begeleiden, en
toch kan zich het geval, vooral in woelige tijden,
voordoen, dat zij zich te verdedigen hebben. Aan
hen zoude toch wel zeker evea veilig als aan onder
geschikte politiebeambten het dragen van een wapen
kunnen worden toevertrouwd.
Eenige leden betwijfelden het of de ambtenaren
der justitie ooit behoefte gevoeld hebben aan derge
lijke verweermiddelen en of het bezigen er van niet
steeds bedenkelijk moet wordsn geacht
Moet niet, vroeg men o. a., ook aan ambtenaren,
zooals de burgemeesters en inspecteurs van politie,
die geen bepaald wapen bij hun uniform hebben,
eene algemeene machtiging gegeven worden tot het
dragen van een wapen?
Eenige leden achtten het wenschelijk, dat hier ook
voorzien werd tegen het dragen van wapenen door
militairen buiten dienst. Tegen dit denkbeeld werd
echter door velen opgekomen; het was hier de plaats
niet om het dragen van wapenen door militairen te
regelen. Sommigen zouden dergelijk verbod voor den
militair weinig eervol vinden.
Ten slotte werd door velen de wenschelijkheid be
toogd om de speciale vergunning tot het dragen van
wapenen te doen afgeven door den burgemeester der
gemeente. Wanneer hier eene wijziging in dezen zin
door de Regeering werd gemaakt, zouden de be
zwaren tegen dit ontwerp bij enkelen vervallen. Zoo
die wijziging niet geschiedde, zoude de wet zeer be
lemmerend werken. Mocht de verlangde wijziging
door de Regeering worden aangebracht, dan behoorde
daarbij naar veler meening bepaald te worden, dat
de kosten van de vergunningen niet ten laste zouden
komen van de gemeente maar van het Rijk.
De koning van Portugal is overleden.
De Portugeesche bladen spreken allen met grooten
eerbied van den koning, die 88 jaren regeerde
en in het geheele land zeer bemind was. Dom
Luis, van wien gezegd wordt, flat hij geen enkelen
vijand heeft, bracht door zgn beleid en verzoenende
houding er veel toe bg om den vrede tusschen de
radicalen en reactionnairen te bewaren, en zoodoende
de constitutioneele monarchie in Portugal in stand
te houden. Ofschoon verandering in de regeering
goeu wijziging in den politieken toes,tand brengt,
zal toch het overigden des konings in het geheele
land ten zeerste worden betreurd.
Door de Association liberale te Brussel is
met algemeene stemmen het protest tegen de voor
gestelde wijziging der kieswet aangonomen, hetwelk
door gedelegeerden van beide liberale vereenigin-
gen in gemeenschappelijk overleg was vastgesteld
en de grondslag vormt, waarop de eendracht tus
schen liberalen en radicalen hersteld is.
D? voorgestelde wijzigingen der kieswet betreffen
slechts de kiesbevoegdheid voor de gemeente- en de
provinciale raden, daar het kiesrecht voor de Kamers
door den grondwettelijken census begrensd is. Voor
de provinciale verkiezingen wordt het kiesdistrict
gevormd door de rechterlijke kantons, en houdt men
dit in het oog, dan vooral zijn de mededeelingen, in
de vergadering gedaan, zeer merkwaardig. ïn alle
kantons van het arrondissement Brussel te zamen
ontneemt het ontwerp van den minister de Volder
aan 9535 burgers het kiesrecht, en wel zoo, dat de
plattelandskantons de census-kiezers in gelijke mate
ongeveer zien toenemen als Brussel capaciteits
kiezers verliestte Brussel 2151 kiezers voor den
provincialen en gemeenteraad minder, in 45 platte
lands-kantons 3917 kiezers meer. Te Ixeiles, Mo
lenbeek en St. Josse, die met eenige plattelands
gemeenten elk één kanton vormen, vermindert het
aantal kiezers met 996, 756 en 856: In de drie
stedelijke hoofdplaatsen van dezo kantons te zamen
worden er door het ontwerp 4685 kiezers geschrapt,
en in de plattelandsgemeenten 1928 nieuwe kiezers
geschapen.
Zulke cgfers teekenen de strekking van het kies
wet-ontwerp van het clericale Kabinet
Evenals in Oostenrijk prins Alois Liechtenstein,
zoo heeft in Pruisen baron von Schorlemer, een
der voornaamste leiders der clericale partij in den
Rijksdag, zich uit het politieke leven' teruggetrokkon.
Aan zgn kiezers deelt de heer Schorlemer mede, dat
hg zijn mandaat als lid van den Pruisischen Land-