Buitenlandsch Overzicbt. INGEZONDEN. opzichte van het Lager onderwijs sluit geen gelijk stelling van het openbaar en het bijzonder Hooger en Middelbaar onderwijs in. De Minister verklaart zich onbewimpeld tegen inkrimping van het aantal Rijksuniversiteiten en tegen opheffing der Theolo gische taculteit aan Rijks- en gemeentelijke Univer siteiten bepaaldelijk die te Amsterdam, wegens de gelijkstelling die het promotierecht eischt. Voor eeno tusschonkomst der Regeering in zake de ver kondiging van sociale democratische denkbeelden door openbare onderwijzers, vond de Minister geen aanleiding. Stat en-Generaal. Tweede Kamer. Zitting van Woensdag 21 November Het wetsontwerp tot instelling eener Staatscom missie, die de vroeger gehouden arboidsenquete zal voortzetten kwam lieden in behandeling. Van anti-revolutionaire zijde kwam verzet. Do heer Lobman en zijn trouwe schildknaap Heemskerk wenschten liever de door den standaard zoozeer op gehemelde kamers van arbeid te zien ingesteld en keurden op dien grond het ontwerp af. Intusschen waren niet alle volgelingen dier partij het daarmede eensde heeren Van der Borch en Van Alphen wilden eerst het onderzoek als grondslag voor de bewuste kamers, wat zeker meer practisch is dan in het wilde schermen met vage begrippen en plannen. De heeren Borgesius en Hinzen verdedigden het ontwerp, terwijl de heer Kerdijk de wenschelijkheid betoogde het onderzoek uit to strekken tot den veld arbeid. Dit laatste donkbeeld word door den Mi nister bestreken met verwijzing naar de landbouw- commissio tot wier werkkring dit meer eigenaardig behoort. De verschillende opmerkingen, in 't algemeen de bat ontwikkeld, hadden voor de redactie dor bepa lingen geen beteekenis. De heer Veegens had bij de artikelen eenige practische wijzigingen voorgesteld, waarvan een der gewichtigste betrof de verplichting tot geheimhouding Hot wetsontwerp verplicht de commissieleden tot geheimhouding van fabrieksge heimen, als de fabrikant dat verzoekt. De heer Vee- geus wilde daaraan de voorwaarde verbindenen als de openbaarmaking stoffelijke schade kan aan brengen. Het is toch duidelijk, dat juist met het oog op het doel der enquête bokend making van ge heimen noodig kan zijn, en het araendement liet al thans de zaak niet geheel aan do willekeur van den fabrikant over. Toch stemde de meerderheid het amendement af. Overgenomen werd een amendement, dat publicatie van het verslag by termijnen en stuksge wijze mogelijk maakt, zeker een goede\vorbeteriug. Art. 18 werd aldus aaugevuld, dat de wet van kracht zal blijven tot 1 Januari 1892. Ten slotte werd de wet aangenomen zonder hoof delijke stemming, dus, vreemd genoeg, met goedvinden der heeren Lohman en Heemskerk. Dinsdag Indische begrooting. Do heer Domela Nieuwenhuis deelde'op eeno bij eenkomst met het kiescomité in Schoterland mede, dat hij wegens keelontsteking dit jaar niet voor de kiezers zou kunnen optreden om rekenschap te geven van zyn daden als lid dor Tweede Kamer, doch wel weer aan de beraadslagingen in de Kamer zou gaan deelnemen. Tot dusverre zijn in de Vereenigde Staten 91 meer over mijn lippen komen! Mijn wegen zijn mij afgebakend en geen macht ter wereld zal er mij af brengen!" Hij was nu wat kalmer geworden. In zijn gelaat lag nu een trek, die verzoening moest beduiden, en deze verzoening gold de jonge vrouw, wier por tret hij in de handen hield. Een wonderlijk mensch Misschien zou Erik von Wambold hem nu vooreen fantast gehouden hebben, wiens toestand zorgwekkend was. De manier waarop mijnheer Morris met zenuw- achtigen ijver in een hoop akten rond woelde, ge schriften bekeek en de zegels onderzocht om daarna den bundel in den koffer te bergen en met een anderen bundel documenten hetzelfde te doen, die manier was zeker niet geschikt om iets anders te doen denken. Hij bleef aan deze bezigheid tot laat in den nacht* en legde zich toen uitgeput op de sofa neder. «Morgen," mompelde hy, «morgen DERDE HOOFDSTUK. Mevrouw von Berghaupt had heden oen krans van beminnenswaardige dames om zich heen ver zameld. Behalve aan eenige nichten van Koert en aan de jeugdige gade van een kapitein der infan terie, had Jane voornamelijk haar oplettendheid te wijden aan de indrukwekkende figuur van de echt- genoote van den eskadronschef. Als altijd' waren de dames verrukt over de beminnelijkheid van de vrou w personen voor het meerendeel werklieden of be ambten van electriciteitsmaat8chappijen om het leven gekomen door aanraking met electrische ge- leidingon. Dit aantal althans geeft de electro-tech- nicus Brown op in een door hem openbaar gemaakte lijst der ongelukken van dien aard. Edison schrijft in het jongste nummer van de North American Review over de «gevaren van het electrisch licht''. Hij zegt dat, naar zijn overtui ging, geleidiDgsdraden waarlangs sterke electrische strooraen gaan, onder den grond gevaarlijker zijn dan boven den grond. Het omhulsel waardoor de draden geisoleerd zijn, is op den duur niet tegen de strooraen bestand en bij het tegenwoordige geloi- dingsstelsel kunnen daardoor zeer gevaarlijke ver bindingen van stroomen ontstaan. Zoolang echter het isoleerend omhulsel nieuw en vau goede qualxteit is, leveren de draden geen ge vaar op. Weinige maanden geleden is in de Vereenigde Staten van Noord-Amerika een gedenkteeken verrezen ter eere van de Pelgrim Fathers, de mannen van Britsche afkomst die om der geloofswillo uit hun vaderland naar Nederland waren uitgeweken eu van daar in 1620 naar Amerika vertrokken, waar zij ter plaatse waar nu New-Plymouth ligt, landden. De kerk der Independenten is door hen in de nieuwe wereld gesticht. De New-York Tribune van 12 Sept. meldt dat het plan bestaat, ook een gedenkteeken te plaatsen te Delftshaven waar de uitgewekenen zich hebben in gescheept. Naar aanleiding daarvan brengt de heer v. Z. v. N. (Van Zuylen van Nijevelt) in hetHaag- scho Dagblad in herinnering, hoe in de 16e eeuw de Britsche uitgewekenen hier te lande een schuil plaats vouden. 't Eerst geschiedde dit na de geloofsvervolgingen die onder koningin Maria plaats hadden. Na haren dood keerden de uitgewekenen in hun vaderland terug, waar zij, ouder den invloed van hetgeen zij van de Doopsgezinden in Nederland geleerd hadden, zich ten deele van de Engelsclie Staatskerk afscheid den. Dit gaf tot nieuwe vervolgingen aanleidingen wederom weken de vervolgden uit naar Holland, waar zij onder Ainsworth te Arasterdam een schuil plaats vonden. Een deel sloot zich bij de Doopsge zinden, anderen vormden een eigen kerkgenootschap en vestigden zich in 1609 onder John Robertson te Leiden. Elf jaren daarna vertrok Robertson met een honderdtal zijner aanhangers, van Delftshaven uit, naar de nieuwe wereld, waar zij, die als de Pelgrim Fathers nog altijd hoog geëerd worden, de kerk dor Independenten stichtten. In 1877 werd te Leiden in het huis door Robertson bewoond (het Persyns- liofje in de Kolksteeg), vanwege het nationale con cilie der Amerikaansche kerken, een gedenksteen met opschrift gemetseld. «De Amerikanen hebben een groote piëteit voor de stichters hunner gemeenten," zegt de heer v. Z. v. N., «en Leiden wordt door velen hunner bezocht om met eigen oogen de plaats te zien waar de Fathers hun godsdienst geoefend hebben." Vandaar dan ook het voornemen, om te Delfts- liave'n, van waar de Fathers naar Amerika uitzeilden, een gedenkzuil op te richten, dio gelijk de N.-Y. Tribune zegt «op sympathieken bodem zal ver rijzen en een volk niet onaangenaam zal zijn, welks groote rechtmatige trots nog steeds wortelt in Wil des huizes, en dit viel te meer op prys te stellen, omdat de meer bejaarde dames van het kleine ge zelschap nog al scherpe aanmerkingen konden maken op het huiselijk leven van den tegenwoordigen tijd. Hoe klopte Koerts hart van vreugde, hoe trotsch was hij op zijn lieve Jane, wanneer de dames hem heimelijk haar compliment maakten over zijn bemin nenswaardige vrouw. Als hij er nog aan dacht, hoe hij vroeger gemeend had, dat hij door een huwelijk niet gelukkig kon worden en zich herinnerde hoe hij reeds1 besloten had ongehuwd te blijven dan kon hij zijn vriend Wambold wel om den hals vallen en hem bedanken, dat hij hem nog te rechter tijd tot beter inzicht gebracht had. Terwyl hij in zulk «en stem ming verkeerde, reikte de huisknecht hem op eenigs- zins 8teelsche wijze een naamkaartje over. Koert sloeg een blik op het kaartje en las den naam van mijnheer Mqrris. «Hij heeft het toch niet van zich zeiven kunnen verkrijgen ons zijne geluk- wenschen te besparen," mompelde hij met een glim lach en verliet met den huisknecht de zaal. Op den corridor stond mijnheer Morris, die een deftige buiging maakte, zoodra hij Koert zag. «Mijnheer vod Berghaupt," begon de advocaat, zoodra hij in een leuningstoel had plaats genomen en zyn witten cilinderhoed op zijn knieën had gezet, «ik heb beloofd de vrouw des huizes niet door mijn bezoek te storen; zoo het u dus mogelijk is, verzoek ik u mijne tegenwoordigheid hier voor haar te ver bergen." lem van Oranje en de Republiek der Vereeoiedfl Nederlanden." Voor een ontslagen handelsbediende, tot tweemalen ontslagen kelner in een der grootste hotels te Am sterdam en gewezen koffiehuisbediende te Rotterdam is het zeker moeielijk op eerlijke wijze aan den kost te komen. Nog moeielijker wordt dit wanneer hij gehuwd, doch zijn vrouw verlqten heeft en thans met een andere leeft, 't Gevolg is dan ook dat zoo iemand gaat behooren tot het zoogenaamde flessehen- trekkersgilde, dat is dat hij zaken en voorwerpen koopt, beter gezegd weet machtig te worden, zonder die te betalen. Wanneer men er bovendien uitziet als «een heer" en drager is van een goed klinkenden naam dan ge. lukken die speculatiën dikwijls maar al te gemak kelijk, echter zeer ten nadeele van do betrokken handelaars of winkeliers. Een dergelijk persoon, alhoewel te Rotterdam woonachtig, is sinds maanden bezig verschillende plaatsen van ons land af te reizen en vereerde ook dezer dagen Delft mot een bezoek, huurde een ka- mor voor ééne maand, at en dronk daar gedurende een paar dagen, bezocht verschillende magazijnen waar hij inkoopen deod om eiudelijk tot het besluit te komen dat hy zijn verblijf hier ter stede maar niet verder zou verleugen. Wel gaf hij naar wij vernamen den huissleutel aan den eigenaar terug, doch de voldoening der huurpenningon alsmede van het door hem gebruikte, bleef tot nog toe achter wege. Alhoewel Delft in vergelijking vau andere steden een kleine plaats mag genoemd worden, waar handelingen als boven beschreven veel eerder worden opgemerkt dan te 's Gravenhage, Rotterdam, Deven ter, 's Bosch of Leiden, zoo achten wij het toch van belang de aandacht onzer neringdoenden op dien persoon te vestigen, terwijl wij daaraan nog toevoegen dat de meest verschillende zaken van zyne gading zijn, zoo bijv. photografieën, briefcouverts, dames mantels, schoenen en laarzen, ja zelfs wijn en ameu blementen worden door hem niet versmaad. (Del/tsche Ct.) Wanneer de Westlandsche tuinder aan 't eind van dit jaar zijn balans opmaakt, zal de uitkomst van zijne berekeningen wel goldend zijn voor een groot deel van 'tWestland, doch niet voor het geheel. Zoo zal b. v. Loosduinen in 't overzicht van 't bijna door leefde jaar eene geheel afzonderlyke plaats innemen, en wegens het verschil in teelt komen de tuinders alhier ook tot geheel andere uitkomston. Kunnen de Westlandsche telers in 't algemeen niet roemen op groot voordeel en zijn de uitkomsten voor hen zeer verschillend, de Loosduiusche groenteteelt heeft hoogst treurige resultaten gegeven, zoodat hot jaar 1889, zoo rijk in groei, zoo forsch in wasdom, voor do tuinders onder Loosduinen in de hoogste mate nadeelig raag genoemd worden. De spinazie was goed in prijs en gaf een uitste kend gewas. De bloemkool, waarvan zooveel afhangt, maakte het daarentegen slecht; waar men b. y. in 1888 op de Amsterdamsche markt voor de broeikool 30 en 32 ct. per stuk maakte, moest men in't voor jaar van '89 tevreden zijn met 16 en 16 ct. en zoo ging het door. Daarbij was de warmte in den tijd der verzending te stork, zoodat de kool spoedig ver- flenschte. De komkommers brachten ook weinig op en die bij contract tegen goeden prijs verkocht wa- «Ik heb reeds van uw besluit gehoord en moet bekennen, dat mijn vriend Wambold in zyn verzorgen wei iets te ver is gegaan." «Mijnheer, het was mijn vrijwillig besluit, waar°P de heer Von Wambold volstrekt geen invloed heeft uitgeoefend. Ik weet, dat uw echtgenoote in haar tegenwoordige positie immer moet ontstellen, wanneer zij mij ziet en daarom ben ik verplicht eene ont moeting te vermijden." «Ik waardeer uw fijngevoelige oplettendheid, maar ik kom er tegen op, dat die overdreven wordt. Mijn vrouw was gisteren bij de herinnering aan het verlodene eenigszins treurig gestemd. Dat is nu voorbij, zij is vandaag in zeer goeden luim,, zoodat ik geen bezwaar maak u aau haar voor te stellen." Koert wilde heengaan om zyn vrouw te halen, maar de advocaat hield hem daarvan terug.* «Ik verzoek u dit niet te doen, mijnheer, al ware het alleen, omdat ik met u als rechtverkrijgende van mijn cliënt James Gray eenige zaken heb te ver handelen. Gewoonlijk vervelen de dames zich daarbij en wij hebben, geloof ik, geen recht om uw bonau^ uelijke echtgenoote zonder groote noodzakelijkheid moeielijkheden op den hals te schuiven." Berghaupt keerde van de deur terug, keek oplet tend «naar het glad geschoren gelaat van den advocaat, dat wol geschikt was om ook hem eenige ongerust heid in te boezemen en nam plaats in een leunstoel. Wordt vervolgd ren, werden dikwijls afgekeurd, als ze geen zuiver groene kleur hadden, en de boontjes konden ook de schade niet vergoeden, hoe prachtig ze ook groeiden. Alleen de peen was tamelijk goed in prijs en heeft menigeen nog een aardigen duit verschaft. De groente, «floddergroente," zegt de tuinder, die toch het jaar niet goed kan maken, wanneer de hoofdteelten niet geslaagd zijn, heeft ook zeer weinig opgebracht en thans nog is de andijvie laag in prijs. Waar 'tge- heele jaar door de markt zoo met de waarde der producten heeft gespot, kan het niet anders of de groentuinder, die zoo zwaar moet mesten en zoo'n dure teelt heeft, lieeft, in stede van winsfrte beha len, verlies geleden. (W. Ct.) Zekere D. te Douvergenhont, gom. Merkelboek, wilde dezer dagen eene partij door hem in een Pruisisch dorp gekochte manufacturen óver onze grenzen binnensmokkelen. Toen hij er reeds een goed eind over was, zag hij eenige Nederlandsche ambtenaren naderen, waarop hij zich omkeerde, het op een loopen zette en zich na eenigen tijd met zijn pak weder op Pruisisch grondgebied bevond. Daar echter werd hij nu aangehouden door een Pruisischen ambtenaar, die hem van de Nederland sche grenzen had zien aankomen en hem medenam naar het Zollamt te Wehr. Hier werd hij van zijne manufacturen ontlast en had bovendien 50 mark Ordnungsstrafe te betalen. Deze som niet bij zich hebbende, zou hij naar het Spritzenhaus te Suster- seel worden overgebracht, om daar te verblijven tot de 50 mark voor hem zouden zijn betaald. Het gelukte echter D. onderweg zijnen geleider te ont snappen en weder de grenzen over te komen, zoo dat hij alleen het verlies zijner manufacturen le betreuren heeft. De hoer Louis Bouwmeester schrijft het volgeude aan het Handelsblad: «In eenige bladen wordt onder niet verbloemde termen het gerucht verspreid, dat ik krankzinnig ben. Zeer ongepast vind ik een dergelijk schrijven zonder voorafgaand zekere informatiën, die toch waarlijk ge makkelijk genoeg te krijgen zijn. Immer niet alleen, dat het mij in mijn vak benadeelt, heeft het schrik en ontsteltenis verspreid onder mijn familieleden, die niet in Amsterdam wonen. «Wie do verspreider van deze boosaardigheid is, weet ik niet. Genoeg echter, dat het Goddank niet zoo is, ik in beterschap toeneom en weldra weder hoop op te treden, als altijd trachtend de welwillend heid van het publiek, waarin ik mij zoolang mocht verheugen, waardig te blijven." Een .bijenvriend te G. alzoo schrijft men aan het Koburger Tgbl., droeg toevallig op zijn jas een by mede naar huis; hy zette thuis gekomeu 't insect op de tafel eu onthaalde het op een drop honig. De bij liet zich den honig smaken en vloog daarop weg. Na een kwartieruurs kwam ze evenwol terug en bracht nog een vriendin mede; beide werden we der gastvry onthaald en verdwenen vervolgens. Maar weder een kwartièr later kwam er weer bezoek, dit maal echter was 't een gezelschap van zes byen en later kwamen er nog meer. Do byenvriend had er geruiinen tyd plezier in, maar toon allengskens de geheele zwerm kwam aan- vliegen, werd het hom toch te bont en hij sloot het venster, dat daarop nog e»m poos lang door de bijen belegerd werd. Dit verhaal is een nieuw bewys voor twee der natuurvorschers welbekende feiten dat na melijk de bijen zich weten te oriënteeren en het ver mogen bezitten zich onder elkander te doeu verstaan. De redacleur van een Engelsehe courant, die dikwijls vele slecht geschreven berichten en ingez. stukken ontvangt, schreef onlangs aan zijne medewerkers het volgende, voortgesproten uit lang verkropte ergernis. Gebruikt zoo weinig mogclyk pen en inkt, anders kan do kopy te duidelijk worden moet ge by toeval pen en inkt gebruiken, gebruik dan nooit vloeipapier en draai het blad nat om; beschrijf ook de beide zijden. Maakt ge een klad, likt ze dan behoorlijk af, dan kunt ge ze ook verder over het papier verdeeld krijgen. Een rechtschapen zetter heelt nooit meer pret, dan wanneer door dat likken een twintigtal woorden on leesbaar worden, en hij ze mag ontcijferen. Nooit moet ge komma's of punten gebruiken, geen hoofdletters, vooral Nniet bij plaatsnamendat is voor zetter en corrector bijzonder pleiziorig. Het is vol komen onnoodig, netjes en duidelijk te schryven; mannen van genie als advocaten, doctoren en geleer den schrijven uooit duidelijk, en bovendien verraadt duidelijk schrift eene plebeïsche afkomst. Het bruine pakpapier is het best geschikt om te schrijven. Als het stuk met potlood geschreven is, is het ronddragen in den zak gedurende een paar dagen zeer aan te bevelen. Tegenwoordig zijn de zetters zoo ontwikkeld, dat zij zelfs ongenummerde bladen goed kunnen samenvoegen en daarin zelfs veel genoegen Robben. Door het hoofdbestuur van den Ned. Schutterij- kader-bond is ingevolge besluit van de 4e jaarver gadering, eene prijsvraag uitgeschreven, luidende «Welke zijn de middelen, die aangewend moeten worden, opdat het doel van den Bond, uitgedrukt in artikel 1 der statuten, meer en meer bereikt worde Hierbij wordt vooral gewenscht het aangeven vau nieuwe gezichtspunten, die met het oog op den finantieelen toestand en de strekking van den bond kunnen gevolgd worden en als verbeteringen zijn te beschouwen. Het hoofdbestuur heeft ook de eere-leden, donateurs (officieren der schutterij) en gewone leden tot deelname uitgenoodigd. De ant woorden, welke vóór 1 Maart 1890 bij den voor zitter van het hoofdbestuur (den heer H. Damm te Arnhem) moeten inkomen, zullen door dep eere voorzitter, den voorzitter, secretaris en penningmeester van dat bestnur ondorzocht worden. Er zijn voor de best gekeurde antwoorden uitgeloofd: eene ver guldzilveren, eeno zilveren en eene bronzen draag- medaille. Het eind der reis van Stanley en zijn tochtge- nooten zal weldra daar zijn. Gisteren werd hij ten minste in Mpwapwa verwacht, om vandaar naar het Duitsche kustgebied te trekken. Wel zal het zijn doel geweest zyn, in Mombassa, het Engelsehe station, aan te komen, maar de tocht daarheen is zeer moeilijk. Mpwapwa is het voornaamste kruis punt van de karavanen-wegen in geheel Afrika. Daar toch komen twee wegen van Bagamayo, een van Saadani, van Dar es Salam en van Rufidgi naar het binnenland tot de Ukerowe, de Tanganicka en de Lualaba, te zamen. Slechts een dagreis ten zuiden van Mpwapwa wonen echter de zeer oorlogs zuchtige staramen der Waheren, Mahongen en Mafiti, by wie zich waarschijnlijk thans ook Buschiri, de loider van den Oost-Afrikaanschen opstand, ophoudt en drie uren ten noorden or van wonen de Massai- starnraen, die wel is waar vriendschappelijk gezind zijn jegens den Europeaan, maar wier land wegens gebrek aan water niet door te trekken is. Zoo wordt dus de groote reiziger gedwongen, door het Duitsche gebied te reizen. Aan den New-York Herald wordt uit Zanzibar gemeld dat de rijks-commissaris Wissmani» de expeditie van dat blad om Stanley te gemoet te gaan, te zwak oordeelde. Daarom zal een sterkere worden uitgerust, die in de volgendo week ver trekken zal, onder opperbevel van baron Graven- reuth. Wissmann zelf heeft gisteren uitvoerige berichten aau het ministerie van buitenl. zaken te Berlijn doen toekomen over de tijdingen, die hij omtrent Stanley en Emin ontving. Ze ziju van 15 October gedagteekend. Twee dagen vroeger waren te Mpwapwa drie soldaten van Stanley en een van Emin aangekomen. Deze hadden den lOden Septem ber jl. Stanley te Inusukuma, aan de Isanga-rivier, verlaten en waren langs de oude reisroute der vroegere onderzoekingsreizigers Wilson en Fischer, in 33 dagen te Mpwapwa aangekomen. Zij meld den, dat Emiu Pacha met Casati, 100 Soedaueesche soldaten, veel volk en veel ivoor, Stanley mot 6 Europeanen, waarschijnlijk Nelson, Jephson, Stairs, Dr. Parke, Bonny en William, en 240 Sanzibarieten onmiddellijk na hen zeiven opengebroken waren, en derhalve tegen den 20sten November te Mpwapwa kunnen verwacht worden. Emin Pacha moet met Stanley nog herhaaldelijk tegen de uit het Noorden komende Mhdisten gevochten, hen teruggeslagen, en daarbij het groote vaandel van den Mahdi veroverd hebben. Zondagmorgen werd ontdekt, dat een gevangene uit de cellulaire gevangenis te Rotterdam trachtte te ontvluchten, door zioh langs een touw uit zyne cel, die op de bovenste verdieping was gelegen, neer te laten. Hy word echter nog intijds bemerkt en naar eene andere cel overgebracht, waar hy thans scherp wordt bewaakt. De man was een half jaar geleden in de gevangenis gekomen, om daar achttien maanden te verblijven. De bezigheid, die hem werd opgedragen, was het stoelenmaken. Het blijkt thans, dat hy sedert lang een gedeelte van zyn tijd besteed heeft aan het wegkrabben der kalk tusschen de stee- nen van den dikken buitenmuur zijner cel. Met ongeloofelyke inspanning heeft hy daarin met behulp der els, die hem als gereedschap voor zyn ambachts- werk Was verstrekt, een gat uitgehold, groot genoeg, om een menschelijk lichaam door te laten. Waa neer de cipier kwam, plaatste hij de uitgehaalde steentjes weer zoo netjes in het gat, dat dit in het geheel niet werd opgemerkt. Zondagmorgen, toen een zware mist over de stad hing, achtte hij het oogenblik gunstig, om de vlucht te beproeven. Hy werd eohter ontdekt eiKgevat, zoodat zijn maanden lange zorg en arbeid alleen een verscherpt toezich ten gevolge zal hebben. Het plan was wel roman tisch, maar in werkelijkheid onmogelijkeenmaal buiten het gebouw gekomen, zouden de hooge walrauren, de schildwachten, de grachten enover- komelijke hinderpalen gebleken zijn. {Maasbode.) De minister Rouvier bestreed in de zitting der Fransche Kamer van gisteren het voorstel betref fende den vrijen aanmaak van lucifers. Eene motie van orde, waarmede de Regeering zich had ver- eenigd, werd met 312 tegen 236 stemmen ver worpen en art. 1 goedgekeurd met 292 tegen 232 stemmen, ofschoon de minister Rouvier het bestre den had. Deze uitslag wekte opzien en men verhaalde zelfs dat de heer Rouvier zijn ontslag had genomen. Men gelooft echter dat hij de stemming over het ontwerp in zijn geheel zal afwachten. Zondag leden de Boulangisten te Sceaux, een voorstad van Parijs, een gevoelig echec. Terwijl dit district tot nu toe altijd voor de Boulangisten gestemd heeft, verkreeg tbans bij de verkiezing van een lid voor den arroudissementsraad hun can- didaat slechts drie stemmer., terwijl op den gema tigden republikein 2285 eu op den radicaal 1644 stemmen werden uitgebracht. De Fransche republikeinsche bladen betuigen over het algemeon hun ingenomenheid met het program, hetwelk de minister-president Tirard in de Kamer heeft ontwikkeld. Ook de meeste radicale bladen zijn voorloopig tevreden, zoodat de regeering althans vooreerst op en voldoende meerderheid kan rekenen Voor het voorstel der Boulangisten om de grond wetsherziening terstond aau de orde te stellen, stem den slechts 114 leden, en wel 41 Boulangisten, 48 leden der rechterzijde, 5 gematigde republikeinen en 20 leden der uiterste linkerzijde. Tegen het voorstel daarentegen stemden 316 leden, en onder dezen telde men 26 leden der rechterzijde, o.a. baron Soubeyran, graaf Greffuhlo en den prins van Arenberg. Dit deel der rechterzijdo is de nieuwe groep, welke zich van de monarchisten heeft gescheiden en ond r den naam «constitutioneele rech terzijde" een toenadoring tot de republiek tracht tot stand te brengen. Buiten stemming bleven 116 leden, en wel 92 leden der rechterzijde, o. a. de heer Paul de Cas- saguac, bisschop Freppel, baron Mackau, markies van Bretueil en de hertog van Laroche-Foucauld, derhalve de voornaamste leden der rechterzijde. Daar uit blijkt dus dat de rechterzyde nog steeds verdeeld is en niet weet welke houding zij zal aannemen, hetgeen natuurlijk der regeering ten goede zal komen. Een republikeinsche meerderheid is dus gevonden om ijverig aan het werk te gaan, de politieke quaes- ties voorloopig te laten ruston en allereerst de be grooting af te doen; oen program, waarmede niet alleen de Justicemaar zelfs de heer Magnard vau de Figaro zich volkomen kan vereenigen. Het is voor Frankrijk te hopen, dat dit goede voornemen werkelijk ten uitvoer worde gebracht. De commissie van den Duitsche Rijksdag hoeft de paragrafen der socialistenwet welke op de ver banning betrekking hebben, verworpen. Alleen de nationaal-liberalon stemde vóór. Verworpen werd het voorstel-Fritzen om de wet slechts voor den duur van twee jaren te bewilligen. De overige artikelen werden aangenomenbij de stemming hierover waren het centrum en de vry- ziunigen tegen. Aanstaanden Dinsdag begint de tweede lezing. In de Duitsche hoofdstad wordt veel gesproken over de aanwinst van de sociaal-democraten by de gemeenteraadsverkiezingen. Er zullen voortaan 8 in plaats van 4 van die rooden in den Raad zijn. Voor de vrijzinnigen is dit ook niet aan genaam, want zij jijden het verliesde kartelpar tijen haalden niet meer dan ongeveer de helft der stemmen, welke de vryzinnige en socialistisohe candidaten verkregen. Men vreest dat die weinig sympathieke omgeving niet gunstig op de zenuw achtigheid van den Keizer zal werken. Het voorloopig Braziliaansch bewind heeft de invoering van het algemeen stemrecht afgekondigd. Koning Milan is weer uit Belgrado vertrokken. Als graaf van Takoyo hield de gewezen koning zich eeuige dagen te Weenen op, bezocht graaf Kalnoky en vertelde den correspondent van de Times, dat het zyn vaste voornemen is zich nimmer met de staat kunde in Servië in te laten. Milan ts naar Parijs vertrokken, waar hij den vtinter doorbrengt, en gaat dairna naar Londen. Mynheer de Redacteur. Getrouw lezer van de boeiende feuilletons, die U

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1889 | | pagina 2