Buitenlandsch Overzicbt.
INGEZONDEN.
opzichte van het Lager onderwijs sluit geen gelijk
stelling van het openbaar en het bijzonder Hooger
en Middelbaar onderwijs in. De Minister verklaart
zich onbewimpeld tegen inkrimping van het aantal
Rijksuniversiteiten en tegen opheffing der Theolo
gische taculteit aan Rijks- en gemeentelijke Univer
siteiten bepaaldelijk die te Amsterdam, wegens de
gelijkstelling die het promotierecht eischt. Voor
eeno tusschonkomst der Regeering in zake de ver
kondiging van sociale democratische denkbeelden
door openbare onderwijzers, vond de Minister geen
aanleiding.
Stat en-Generaal. Tweede Kamer. Zitting
van Woensdag 21 November
Het wetsontwerp tot instelling eener Staatscom
missie, die de vroeger gehouden arboidsenquete zal
voortzetten kwam lieden in behandeling.
Van anti-revolutionaire zijde kwam verzet. Do
heer Lobman en zijn trouwe schildknaap Heemskerk
wenschten liever de door den standaard zoozeer op
gehemelde kamers van arbeid te zien ingesteld en
keurden op dien grond het ontwerp af. Intusschen
waren niet alle volgelingen dier partij het daarmede
eensde heeren Van der Borch en Van Alphen
wilden eerst het onderzoek als grondslag voor de
bewuste kamers, wat zeker meer practisch is dan in
het wilde schermen met vage begrippen en plannen.
De heeren Borgesius en Hinzen verdedigden het
ontwerp, terwijl de heer Kerdijk de wenschelijkheid
betoogde het onderzoek uit to strekken tot den veld
arbeid. Dit laatste donkbeeld word door den Mi
nister bestreken met verwijzing naar de landbouw-
commissio tot wier werkkring dit meer eigenaardig
behoort.
De verschillende opmerkingen, in 't algemeen de
bat ontwikkeld, hadden voor de redactie dor bepa
lingen geen beteekenis. De heer Veegens had bij
de artikelen eenige practische wijzigingen voorgesteld,
waarvan een der gewichtigste betrof de verplichting
tot geheimhouding Hot wetsontwerp verplicht de
commissieleden tot geheimhouding van fabrieksge
heimen, als de fabrikant dat verzoekt. De heer Vee-
geus wilde daaraan de voorwaarde verbindenen
als de openbaarmaking stoffelijke schade kan aan
brengen. Het is toch duidelijk, dat juist met het
oog op het doel der enquête bokend making van ge
heimen noodig kan zijn, en het araendement liet al
thans de zaak niet geheel aan do willekeur van den
fabrikant over. Toch stemde de meerderheid het
amendement af. Overgenomen werd een amendement,
dat publicatie van het verslag by termijnen en stuksge
wijze mogelijk maakt, zeker een goede\vorbeteriug.
Art. 18 werd aldus aaugevuld, dat de wet van
kracht zal blijven tot 1 Januari 1892.
Ten slotte werd de wet aangenomen zonder hoof
delijke stemming, dus, vreemd genoeg, met
goedvinden der heeren Lohman en Heemskerk.
Dinsdag Indische begrooting.
Do heer Domela Nieuwenhuis deelde'op eeno bij
eenkomst met het kiescomité in Schoterland mede,
dat hij wegens keelontsteking dit jaar niet voor
de kiezers zou kunnen optreden om rekenschap te
geven van zyn daden als lid dor Tweede Kamer,
doch wel weer aan de beraadslagingen in de Kamer
zou gaan deelnemen.
Tot dusverre zijn in de Vereenigde Staten 91
meer over mijn lippen komen! Mijn wegen zijn mij
afgebakend en geen macht ter wereld zal er mij af
brengen!"
Hij was nu wat kalmer geworden. In zijn gelaat
lag nu een trek, die verzoening moest beduiden,
en deze verzoening gold de jonge vrouw, wier por
tret hij in de handen hield. Een wonderlijk mensch
Misschien zou Erik von Wambold hem nu vooreen
fantast gehouden hebben, wiens toestand zorgwekkend
was. De manier waarop mijnheer Morris met zenuw-
achtigen ijver in een hoop akten rond woelde, ge
schriften bekeek en de zegels onderzocht om daarna
den bundel in den koffer te bergen en met een
anderen bundel documenten hetzelfde te doen, die
manier was zeker niet geschikt om iets anders te
doen denken.
Hij bleef aan deze bezigheid tot laat in den nacht*
en legde zich toen uitgeput op de sofa neder.
«Morgen," mompelde hy, «morgen
DERDE HOOFDSTUK.
Mevrouw von Berghaupt had heden oen krans
van beminnenswaardige dames om zich heen ver
zameld. Behalve aan eenige nichten van Koert en
aan de jeugdige gade van een kapitein der infan
terie, had Jane voornamelijk haar oplettendheid te
wijden aan de indrukwekkende figuur van de echt-
genoote van den eskadronschef. Als altijd' waren de
dames verrukt over de beminnelijkheid van de vrou w
personen voor het meerendeel werklieden of be
ambten van electriciteitsmaat8chappijen om het
leven gekomen door aanraking met electrische ge-
leidingon. Dit aantal althans geeft de electro-tech-
nicus Brown op in een door hem openbaar gemaakte
lijst der ongelukken van dien aard.
Edison schrijft in het jongste nummer van de
North American Review over de «gevaren van het
electrisch licht''. Hij zegt dat, naar zijn overtui
ging, geleidiDgsdraden waarlangs sterke electrische
strooraen gaan, onder den grond gevaarlijker zijn
dan boven den grond. Het omhulsel waardoor de
draden geisoleerd zijn, is op den duur niet tegen de
strooraen bestand en bij het tegenwoordige geloi-
dingsstelsel kunnen daardoor zeer gevaarlijke ver
bindingen van stroomen ontstaan.
Zoolang echter het isoleerend omhulsel nieuw en
vau goede qualxteit is, leveren de draden geen ge
vaar op.
Weinige maanden geleden is in de Vereenigde
Staten van Noord-Amerika een gedenkteeken verrezen
ter eere van de Pelgrim Fathers, de mannen van
Britsche afkomst die om der geloofswillo uit hun
vaderland naar Nederland waren uitgeweken eu van
daar in 1620 naar Amerika vertrokken, waar zij ter
plaatse waar nu New-Plymouth ligt, landden. De
kerk der Independenten is door hen in de nieuwe
wereld gesticht.
De New-York Tribune van 12 Sept. meldt dat het
plan bestaat, ook een gedenkteeken te plaatsen te
Delftshaven waar de uitgewekenen zich hebben in
gescheept. Naar aanleiding daarvan brengt de heer
v. Z. v. N. (Van Zuylen van Nijevelt) in hetHaag-
scho Dagblad in herinnering, hoe in de 16e eeuw
de Britsche uitgewekenen hier te lande een schuil
plaats vouden.
't Eerst geschiedde dit na de geloofsvervolgingen
die onder koningin Maria plaats hadden. Na haren
dood keerden de uitgewekenen in hun vaderland
terug, waar zij, ouder den invloed van hetgeen zij
van de Doopsgezinden in Nederland geleerd hadden,
zich ten deele van de Engelsclie Staatskerk afscheid
den. Dit gaf tot nieuwe vervolgingen aanleidingen
wederom weken de vervolgden uit naar Holland,
waar zij onder Ainsworth te Arasterdam een schuil
plaats vonden. Een deel sloot zich bij de Doopsge
zinden, anderen vormden een eigen kerkgenootschap
en vestigden zich in 1609 onder John Robertson te
Leiden. Elf jaren daarna vertrok Robertson met een
honderdtal zijner aanhangers, van Delftshaven uit,
naar de nieuwe wereld, waar zij, die als de Pelgrim
Fathers nog altijd hoog geëerd worden, de kerk dor
Independenten stichtten. In 1877 werd te Leiden
in het huis door Robertson bewoond (het Persyns-
liofje in de Kolksteeg), vanwege het nationale con
cilie der Amerikaansche kerken, een gedenksteen met
opschrift gemetseld.
«De Amerikanen hebben een groote piëteit voor
de stichters hunner gemeenten," zegt de heer v. Z.
v. N., «en Leiden wordt door velen hunner bezocht
om met eigen oogen de plaats te zien waar de Fathers
hun godsdienst geoefend hebben."
Vandaar dan ook het voornemen, om te Delfts-
liave'n, van waar de Fathers naar Amerika uitzeilden,
een gedenkzuil op te richten, dio gelijk de N.-Y.
Tribune zegt «op sympathieken bodem zal ver
rijzen en een volk niet onaangenaam zal zijn, welks
groote rechtmatige trots nog steeds wortelt in Wil
des huizes, en dit viel te meer op prys te stellen,
omdat de meer bejaarde dames van het kleine ge
zelschap nog al scherpe aanmerkingen konden maken
op het huiselijk leven van den tegenwoordigen tijd.
Hoe klopte Koerts hart van vreugde, hoe trotsch
was hij op zijn lieve Jane, wanneer de dames hem
heimelijk haar compliment maakten over zijn bemin
nenswaardige vrouw. Als hij er nog aan dacht, hoe
hij vroeger gemeend had, dat hij door een huwelijk
niet gelukkig kon worden en zich herinnerde hoe hij
reeds1 besloten had ongehuwd te blijven dan kon hij
zijn vriend Wambold wel om den hals vallen en hem
bedanken, dat hij hem nog te rechter tijd tot beter
inzicht gebracht had. Terwyl hij in zulk «en stem
ming verkeerde, reikte de huisknecht hem op eenigs-
zins 8teelsche wijze een naamkaartje over.
Koert sloeg een blik op het kaartje en las den
naam van mijnheer Mqrris. «Hij heeft het toch niet
van zich zeiven kunnen verkrijgen ons zijne geluk-
wenschen te besparen," mompelde hij met een glim
lach en verliet met den huisknecht de zaal.
Op den corridor stond mijnheer Morris, die een
deftige buiging maakte, zoodra hij Koert zag.
«Mijnheer vod Berghaupt," begon de advocaat,
zoodra hij in een leuningstoel had plaats genomen
en zyn witten cilinderhoed op zijn knieën had gezet,
«ik heb beloofd de vrouw des huizes niet door mijn
bezoek te storen; zoo het u dus mogelijk is, verzoek
ik u mijne tegenwoordigheid hier voor haar te ver
bergen."
lem van Oranje en de Republiek der Vereeoiedfl
Nederlanden."
Voor een ontslagen handelsbediende, tot tweemalen
ontslagen kelner in een der grootste hotels te Am
sterdam en gewezen koffiehuisbediende te Rotterdam
is het zeker moeielijk op eerlijke wijze aan den kost
te komen. Nog moeielijker wordt dit wanneer hij
gehuwd, doch zijn vrouw verlqten heeft en thans met
een andere leeft, 't Gevolg is dan ook dat zoo
iemand gaat behooren tot het zoogenaamde flessehen-
trekkersgilde, dat is dat hij zaken en voorwerpen
koopt, beter gezegd weet machtig te worden, zonder
die te betalen.
Wanneer men er bovendien uitziet als «een heer"
en drager is van een goed klinkenden naam dan ge.
lukken die speculatiën dikwijls maar al te gemak
kelijk, echter zeer ten nadeele van do betrokken
handelaars of winkeliers.
Een dergelijk persoon, alhoewel te Rotterdam
woonachtig, is sinds maanden bezig verschillende
plaatsen van ons land af te reizen en vereerde ook
dezer dagen Delft mot een bezoek, huurde een ka-
mor voor ééne maand, at en dronk daar gedurende
een paar dagen, bezocht verschillende magazijnen
waar hij inkoopen deod om eiudelijk tot het besluit
te komen dat hy zijn verblijf hier ter stede maar
niet verder zou verleugen. Wel gaf hij naar wij
vernamen den huissleutel aan den eigenaar terug,
doch de voldoening der huurpenningon alsmede van
het door hem gebruikte, bleef tot nog toe achter
wege. Alhoewel Delft in vergelijking vau andere
steden een kleine plaats mag genoemd worden, waar
handelingen als boven beschreven veel eerder worden
opgemerkt dan te 's Gravenhage, Rotterdam, Deven
ter, 's Bosch of Leiden, zoo achten wij het toch van
belang de aandacht onzer neringdoenden op dien
persoon te vestigen, terwijl wij daaraan nog toevoegen
dat de meest verschillende zaken van zyne gading
zijn, zoo bijv. photografieën, briefcouverts, dames
mantels, schoenen en laarzen, ja zelfs wijn en ameu
blementen worden door hem niet versmaad.
(Del/tsche Ct.)
Wanneer de Westlandsche tuinder aan 't eind van
dit jaar zijn balans opmaakt, zal de uitkomst van
zijne berekeningen wel goldend zijn voor een groot
deel van 'tWestland, doch niet voor het geheel. Zoo
zal b. v. Loosduinen in 't overzicht van 't bijna door
leefde jaar eene geheel afzonderlyke plaats innemen,
en wegens het verschil in teelt komen de tuinders
alhier ook tot geheel andere uitkomston. Kunnen
de Westlandsche telers in 't algemeen niet roemen
op groot voordeel en zijn de uitkomsten voor hen
zeer verschillend, de Loosduiusche groenteteelt heeft
hoogst treurige resultaten gegeven, zoodat hot jaar
1889, zoo rijk in groei, zoo forsch in wasdom, voor
do tuinders onder Loosduinen in de hoogste mate
nadeelig raag genoemd worden.
De spinazie was goed in prijs en gaf een uitste
kend gewas. De bloemkool, waarvan zooveel afhangt,
maakte het daarentegen slecht; waar men b. y. in
1888 op de Amsterdamsche markt voor de broeikool
30 en 32 ct. per stuk maakte, moest men in't voor
jaar van '89 tevreden zijn met 16 en 16 ct. en zoo
ging het door. Daarbij was de warmte in den tijd
der verzending te stork, zoodat de kool spoedig ver-
flenschte. De komkommers brachten ook weinig op
en die bij contract tegen goeden prijs verkocht wa-
«Ik heb reeds van uw besluit gehoord en moet
bekennen, dat mijn vriend Wambold in zyn verzorgen
wei iets te ver is gegaan."
«Mijnheer, het was mijn vrijwillig besluit, waar°P
de heer Von Wambold volstrekt geen invloed heeft
uitgeoefend. Ik weet, dat uw echtgenoote in haar
tegenwoordige positie immer moet ontstellen, wanneer
zij mij ziet en daarom ben ik verplicht eene ont
moeting te vermijden."
«Ik waardeer uw fijngevoelige oplettendheid, maar
ik kom er tegen op, dat die overdreven wordt.
Mijn vrouw was gisteren bij de herinnering aan het
verlodene eenigszins treurig gestemd. Dat is nu
voorbij, zij is vandaag in zeer goeden luim,, zoodat
ik geen bezwaar maak u aau haar voor te stellen."
Koert wilde heengaan om zyn vrouw te halen,
maar de advocaat hield hem daarvan terug.*
«Ik verzoek u dit niet te doen, mijnheer, al ware
het alleen, omdat ik met u als rechtverkrijgende van
mijn cliënt James Gray eenige zaken heb te ver
handelen. Gewoonlijk vervelen de dames zich daarbij
en wij hebben, geloof ik, geen recht om uw bonau^
uelijke echtgenoote zonder groote noodzakelijkheid
moeielijkheden op den hals te schuiven."
Berghaupt keerde van de deur terug, keek oplet
tend «naar het glad geschoren gelaat van den advocaat,
dat wol geschikt was om ook hem eenige ongerust
heid in te boezemen en nam plaats in een leunstoel.
Wordt vervolgd
ren, werden dikwijls afgekeurd, als ze geen zuiver
groene kleur hadden, en de boontjes konden ook de
schade niet vergoeden, hoe prachtig ze ook groeiden.
Alleen de peen was tamelijk goed in prijs en heeft
menigeen nog een aardigen duit verschaft. De groente,
«floddergroente," zegt de tuinder, die toch het jaar
niet goed kan maken, wanneer de hoofdteelten niet
geslaagd zijn, heeft ook zeer weinig opgebracht en
thans nog is de andijvie laag in prijs. Waar 'tge-
heele jaar door de markt zoo met de waarde der
producten heeft gespot, kan het niet anders of de
groentuinder, die zoo zwaar moet mesten en zoo'n
dure teelt heeft, lieeft, in stede van winsfrte beha
len, verlies geleden. (W. Ct.)
Zekere D. te Douvergenhont, gom. Merkelboek,
wilde dezer dagen eene partij door hem in een
Pruisisch dorp gekochte manufacturen óver onze
grenzen binnensmokkelen. Toen hij er reeds een
goed eind over was, zag hij eenige Nederlandsche
ambtenaren naderen, waarop hij zich omkeerde, het
op een loopen zette en zich na eenigen tijd met
zijn pak weder op Pruisisch grondgebied bevond.
Daar echter werd hij nu aangehouden door een
Pruisischen ambtenaar, die hem van de Nederland
sche grenzen had zien aankomen en hem medenam
naar het Zollamt te Wehr. Hier werd hij van zijne
manufacturen ontlast en had bovendien 50 mark
Ordnungsstrafe te betalen. Deze som niet bij zich
hebbende, zou hij naar het Spritzenhaus te Suster-
seel worden overgebracht, om daar te verblijven tot
de 50 mark voor hem zouden zijn betaald. Het
gelukte echter D. onderweg zijnen geleider te ont
snappen en weder de grenzen over te komen, zoo
dat hij alleen het verlies zijner manufacturen le
betreuren heeft.
De hoer Louis Bouwmeester schrijft het volgeude
aan het Handelsblad:
«In eenige bladen wordt onder niet verbloemde
termen het gerucht verspreid, dat ik krankzinnig ben.
Zeer ongepast vind ik een dergelijk schrijven zonder
voorafgaand zekere informatiën, die toch waarlijk ge
makkelijk genoeg te krijgen zijn. Immer niet alleen,
dat het mij in mijn vak benadeelt, heeft het schrik
en ontsteltenis verspreid onder mijn familieleden, die
niet in Amsterdam wonen.
«Wie do verspreider van deze boosaardigheid is,
weet ik niet. Genoeg echter, dat het Goddank niet
zoo is, ik in beterschap toeneom en weldra weder
hoop op te treden, als altijd trachtend de welwillend
heid van het publiek, waarin ik mij zoolang mocht
verheugen, waardig te blijven."
Een .bijenvriend te G. alzoo schrijft men aan het
Koburger Tgbl., droeg toevallig op zijn jas een by
mede naar huis; hy zette thuis gekomeu 't insect
op de tafel eu onthaalde het op een drop honig.
De bij liet zich den honig smaken en vloog daarop
weg. Na een kwartieruurs kwam ze evenwol terug
en bracht nog een vriendin mede; beide werden we
der gastvry onthaald en verdwenen vervolgens. Maar
weder een kwartièr later kwam er weer bezoek, dit
maal echter was 't een gezelschap van zes byen en
later kwamen er nog meer.
Do byenvriend had er geruiinen tyd plezier in,
maar toon allengskens de geheele zwerm kwam aan-
vliegen, werd het hom toch te bont en hij sloot het
venster, dat daarop nog e»m poos lang door de bijen
belegerd werd. Dit verhaal is een nieuw bewys voor
twee der natuurvorschers welbekende feiten dat na
melijk de bijen zich weten te oriënteeren en het ver
mogen bezitten zich onder elkander te doeu verstaan.
De redacleur van een Engelsehe courant, die dikwijls
vele slecht geschreven berichten en ingez. stukken
ontvangt, schreef onlangs aan zijne medewerkers het
volgende, voortgesproten uit lang verkropte ergernis.
Gebruikt zoo weinig mogclyk pen en inkt, anders
kan do kopy te duidelijk worden moet ge by toeval
pen en inkt gebruiken, gebruik dan nooit vloeipapier
en draai het blad nat om; beschrijf ook de beide
zijden.
Maakt ge een klad, likt ze dan behoorlijk af, dan
kunt ge ze ook verder over het papier verdeeld krijgen.
Een rechtschapen zetter heelt nooit meer pret, dan
wanneer door dat likken een twintigtal woorden on
leesbaar worden, en hij ze mag ontcijferen.
Nooit moet ge komma's of punten gebruiken, geen
hoofdletters, vooral Nniet bij plaatsnamendat is voor
zetter en corrector bijzonder pleiziorig. Het is vol
komen onnoodig, netjes en duidelijk te schryven;
mannen van genie als advocaten, doctoren en geleer
den schrijven uooit duidelijk, en bovendien verraadt
duidelijk schrift eene plebeïsche afkomst.
Het bruine pakpapier is het best geschikt om te
schrijven. Als het stuk met potlood geschreven is,
is het ronddragen in den zak gedurende een paar
dagen zeer aan te bevelen. Tegenwoordig zijn de
zetters zoo ontwikkeld, dat zij zelfs ongenummerde
bladen goed kunnen samenvoegen en daarin zelfs
veel genoegen Robben.
Door het hoofdbestuur van den Ned. Schutterij-
kader-bond is ingevolge besluit van de 4e jaarver
gadering, eene prijsvraag uitgeschreven, luidende
«Welke zijn de middelen, die aangewend moeten
worden, opdat het doel van den Bond, uitgedrukt
in artikel 1 der statuten, meer en meer bereikt
worde
Hierbij wordt vooral gewenscht het aangeven vau
nieuwe gezichtspunten, die met het oog op den
finantieelen toestand en de strekking van den bond
kunnen gevolgd worden en als verbeteringen zijn
te beschouwen. Het hoofdbestuur heeft ook de
eere-leden, donateurs (officieren der schutterij) en
gewone leden tot deelname uitgenoodigd. De ant
woorden, welke vóór 1 Maart 1890 bij den voor
zitter van het hoofdbestuur (den heer H. Damm te
Arnhem) moeten inkomen, zullen door dep eere
voorzitter, den voorzitter, secretaris en penningmeester
van dat bestnur ondorzocht worden. Er zijn voor
de best gekeurde antwoorden uitgeloofd: eene ver
guldzilveren, eeno zilveren en eene bronzen draag-
medaille.
Het eind der reis van Stanley en zijn tochtge-
nooten zal weldra daar zijn. Gisteren werd hij ten
minste in Mpwapwa verwacht, om vandaar naar het
Duitsche kustgebied te trekken. Wel zal het zijn
doel geweest zyn, in Mombassa, het Engelsehe
station, aan te komen, maar de tocht daarheen is
zeer moeilijk. Mpwapwa is het voornaamste kruis
punt van de karavanen-wegen in geheel Afrika.
Daar toch komen twee wegen van Bagamayo, een
van Saadani, van Dar es Salam en van Rufidgi naar
het binnenland tot de Ukerowe, de Tanganicka en
de Lualaba, te zamen. Slechts een dagreis ten
zuiden van Mpwapwa wonen echter de zeer oorlogs
zuchtige staramen der Waheren, Mahongen en Mafiti,
by wie zich waarschijnlijk thans ook Buschiri, de
loider van den Oost-Afrikaanschen opstand, ophoudt
en drie uren ten noorden or van wonen de Massai-
starnraen, die wel is waar vriendschappelijk gezind
zijn jegens den Europeaan, maar wier land wegens
gebrek aan water niet door te trekken is. Zoo
wordt dus de groote reiziger gedwongen, door het
Duitsche gebied te reizen.
Aan den New-York Herald wordt uit Zanzibar
gemeld dat de rijks-commissaris Wissmani» de
expeditie van dat blad om Stanley te gemoet te
gaan, te zwak oordeelde. Daarom zal een sterkere
worden uitgerust, die in de volgendo week ver
trekken zal, onder opperbevel van baron Graven-
reuth. Wissmann zelf heeft gisteren uitvoerige
berichten aau het ministerie van buitenl. zaken te
Berlijn doen toekomen over de tijdingen, die hij
omtrent Stanley en Emin ontving. Ze ziju van 15
October gedagteekend. Twee dagen vroeger waren
te Mpwapwa drie soldaten van Stanley en een van
Emin aangekomen. Deze hadden den lOden Septem
ber jl. Stanley te Inusukuma, aan de Isanga-rivier,
verlaten en waren langs de oude reisroute der
vroegere onderzoekingsreizigers Wilson en Fischer,
in 33 dagen te Mpwapwa aangekomen. Zij meld
den, dat Emiu Pacha met Casati, 100 Soedaueesche
soldaten, veel volk en veel ivoor, Stanley mot 6
Europeanen, waarschijnlijk Nelson, Jephson, Stairs,
Dr. Parke, Bonny en William, en 240 Sanzibarieten
onmiddellijk na hen zeiven opengebroken waren, en
derhalve tegen den 20sten November te Mpwapwa
kunnen verwacht worden. Emin Pacha moet met
Stanley nog herhaaldelijk tegen de uit het Noorden
komende Mhdisten gevochten, hen teruggeslagen, en
daarbij het groote vaandel van den Mahdi veroverd
hebben.
Zondagmorgen werd ontdekt, dat een gevangene
uit de cellulaire gevangenis te Rotterdam trachtte
te ontvluchten, door zioh langs een touw uit zyne
cel, die op de bovenste verdieping was gelegen,
neer te laten. Hy word echter nog intijds bemerkt
en naar eene andere cel overgebracht, waar hy thans
scherp wordt bewaakt. De man was een half jaar
geleden in de gevangenis gekomen, om daar achttien
maanden te verblijven. De bezigheid, die hem werd
opgedragen, was het stoelenmaken. Het blijkt thans,
dat hy sedert lang een gedeelte van zyn tijd besteed
heeft aan het wegkrabben der kalk tusschen de stee-
nen van den dikken buitenmuur zijner cel. Met
ongeloofelyke inspanning heeft hy daarin met behulp
der els, die hem als gereedschap voor zyn ambachts-
werk Was verstrekt, een gat uitgehold, groot genoeg,
om een menschelijk lichaam door te laten. Waa
neer de cipier kwam, plaatste hij de uitgehaalde
steentjes weer zoo netjes in het gat, dat dit in het
geheel niet werd opgemerkt. Zondagmorgen, toen
een zware mist over de stad hing, achtte hij het
oogenblik gunstig, om de vlucht te beproeven. Hy
werd eohter ontdekt eiKgevat, zoodat zijn maanden
lange zorg en arbeid alleen een verscherpt toezich
ten gevolge zal hebben. Het plan was wel roman
tisch, maar in werkelijkheid onmogelijkeenmaal
buiten het gebouw gekomen, zouden de hooge
walrauren, de schildwachten, de grachten enover-
komelijke hinderpalen gebleken zijn.
{Maasbode.)
De minister Rouvier bestreed in de zitting der
Fransche Kamer van gisteren het voorstel betref
fende den vrijen aanmaak van lucifers. Eene motie
van orde, waarmede de Regeering zich had ver-
eenigd, werd met 312 tegen 236 stemmen ver
worpen en art. 1 goedgekeurd met 292 tegen 232
stemmen, ofschoon de minister Rouvier het bestre
den had.
Deze uitslag wekte opzien en men verhaalde zelfs
dat de heer Rouvier zijn ontslag had genomen.
Men gelooft echter dat hij de stemming over het
ontwerp in zijn geheel zal afwachten.
Zondag leden de Boulangisten te Sceaux, een
voorstad van Parijs, een gevoelig echec. Terwijl
dit district tot nu toe altijd voor de Boulangisten
gestemd heeft, verkreeg tbans bij de verkiezing
van een lid voor den arroudissementsraad hun can-
didaat slechts drie stemmer., terwijl op den gema
tigden republikein 2285 eu op den radicaal 1644
stemmen werden uitgebracht.
De Fransche republikeinsche bladen betuigen over
het algemeon hun ingenomenheid met het program,
hetwelk de minister-president Tirard in de Kamer
heeft ontwikkeld. Ook de meeste radicale bladen
zijn voorloopig tevreden, zoodat de regeering althans
vooreerst op en voldoende meerderheid kan rekenen
Voor het voorstel der Boulangisten om de grond
wetsherziening terstond aau de orde te stellen, stem
den slechts 114 leden, en wel 41 Boulangisten, 48
leden der rechterzijde, 5 gematigde republikeinen en
20 leden der uiterste linkerzijde.
Tegen het voorstel daarentegen stemden 316 leden,
en onder dezen telde men 26 leden der rechterzijde,
o.a. baron Soubeyran, graaf Greffuhlo en den prins
van Arenberg. Dit deel der rechterzijdo is de
nieuwe groep, welke zich van de monarchisten heeft
gescheiden en ond r den naam «constitutioneele rech
terzijde" een toenadoring tot de republiek tracht tot
stand te brengen.
Buiten stemming bleven 116 leden, en wel 92
leden der rechterzijde, o. a. de heer Paul de Cas-
saguac, bisschop Freppel, baron Mackau, markies
van Bretueil en de hertog van Laroche-Foucauld,
derhalve de voornaamste leden der rechterzijde. Daar
uit blijkt dus dat de rechterzyde nog steeds verdeeld
is en niet weet welke houding zij zal aannemen,
hetgeen natuurlijk der regeering ten goede zal komen.
Een republikeinsche meerderheid is dus gevonden
om ijverig aan het werk te gaan, de politieke quaes-
ties voorloopig te laten ruston en allereerst de be
grooting af te doen; oen program, waarmede niet
alleen de Justicemaar zelfs de heer Magnard vau
de Figaro zich volkomen kan vereenigen. Het is
voor Frankrijk te hopen, dat dit goede voornemen
werkelijk ten uitvoer worde gebracht.
De commissie van den Duitsche Rijksdag hoeft
de paragrafen der socialistenwet welke op de ver
banning betrekking hebben, verworpen. Alleen de
nationaal-liberalon stemde vóór.
Verworpen werd het voorstel-Fritzen om de wet
slechts voor den duur van twee jaren te bewilligen.
De overige artikelen werden aangenomenbij de
stemming hierover waren het centrum en de vry-
ziunigen tegen.
Aanstaanden Dinsdag begint de tweede lezing.
In de Duitsche hoofdstad wordt veel gesproken
over de aanwinst van de sociaal-democraten by
de gemeenteraadsverkiezingen. Er zullen voortaan
8 in plaats van 4 van die rooden in den Raad
zijn. Voor de vrijzinnigen is dit ook niet aan
genaam, want zij jijden het verliesde kartelpar
tijen haalden niet meer dan ongeveer de helft
der stemmen, welke de vryzinnige en socialistisohe
candidaten verkregen. Men vreest dat die weinig
sympathieke omgeving niet gunstig op de zenuw
achtigheid van den Keizer zal werken.
Het voorloopig Braziliaansch bewind heeft de
invoering van het algemeen stemrecht afgekondigd.
Koning Milan is weer uit Belgrado vertrokken.
Als graaf van Takoyo hield de gewezen koning zich
eeuige dagen te Weenen op, bezocht graaf Kalnoky
en vertelde den correspondent van de Times, dat het
zyn vaste voornemen is zich nimmer met de staat
kunde in Servië in te laten. Milan ts naar Parijs
vertrokken, waar hij den vtinter doorbrengt, en gaat
dairna naar Londen.
Mynheer de Redacteur.
Getrouw lezer van de boeiende feuilletons, die U