:ao
3RL00
LEN.
EEBS
cent.
BINNENLAND.
N° 4088.
slkolen,
lect.
FOSTER.
loljn’s
)EGEN(h
:n.'
er 1889,
fique
1
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
U1KHR
73en73a.
Colliers.
FEUILLETON.
Donderdag 28 November.
4
i
len Medailles.
De inzending van advertentiön
1.af.
- 3.25
en Zn.
tie
Tslxx® &XSL57’.
geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave.
H
uclie Courant
bet depar-
I
I I
tEBIKA.)
tmea 60 cent
Scheikundige».
an van smaak,
an ie .bevelen.
- ZEIST.
LERSSINGEL
l
goudsche courant.
Kg. 0.25.
- 0.65
3 SOORT
(Vit het Engelech.)
VIERDE HOOFDSTUK.
De leesvergaderiug van bet departement der
Maatschappij tot Nut van ’t Algemeen werd gis
terenavond voorafgegaan door eene eigenaardige
plechtigheid. Het gold namelijk eene openbare
hulde aan den korporaal J. H. Stilting, die, zooals
bekend is, in Maart jl. bij een brand op den Blee-
korssingel zich verdienstelijk maakte door met ver-
Bovendien worden alle Advertentien gratia
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
’t welk des Maandags verschjjnt.
w
g 8 uur.
mdeche bladen.
en zooeron-
i die ons om*
roote menigte
>g-
van deze ver-
De uitgave dezer Courant geschiedt dageljjks
met uitzondering! vyi Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden is 1.25, franco
per post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 1 5 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
GOÜDA, 2» NoTembor 1889
In de zitting der Tweede Kamer van heden was
de Indische begroeting aan de orde. Het financieel
beleid van den minister werd sterk afgekeurd door
de bh. Bool, Geertaema, Bahlman en Rutgers.
Aangedrongen werd op het actief optreden in Atjeh
door de bh. Van Vlijmen en Rutgers. De opium-
polifiek werd bestreden door de bh. Bool en Rut
gers. De heer Schimmelpenninck Van der Oye was
dankbaar voor ’s ministers ‘houding in de opium-
zaak. De heer Domela Nieuwenhuis verweet den
minister het stilzitten ia strijd met vroegere toe
zeggingen en wees op de exploitatie van Indië door
Nederland en drong aan pacificatie vin Atjeh. De
heer Lohman verdedigde den minister en zijn
politiek.
zich heen, «wat is je zoo onverwacht overkomen?
Wie lost mij het raadsel op?”
Het venster van de aangrenzende kamer gaf uit
zicht op de binnenplaats. Wambold opende het en
riep den oppasser toe zijn paard te zpdelen. Toen
kleedde hij zich om uit te gaan en een kwartier
daarna reed hij over de Rijnbrug naar de woning
van zijn vriend.
Koert had zijn goede reden, waarom hij zijn vriend
niet tot gezelschap wilde hebben bij zijn tocht naar
den dokter. Hij richtte zijn schreden niet naar de
woning van den medicus, maar zocht het kantoor
van een bekend advocaat op. Wat hij daar moest
doen, was hem zelf niet duidelijk. Toen mijnheer
Morris hém de bewuste openbaringen deed, klemde
hij zich vast aan de gedachte, dat een bekwaam ad
vocaat in‘die akten wel iets zou kunnén vinden tot
bewijs, dat de familie van zijn vrouw met den ter
dood gebrachten James Qray niets had uit te staan.
Dan zou blijken, dat de opgaven van Morris een
ongehoord bedrog waren, waarvan de beweegredenen
voor hem nog in het duister lagen.
Koert was echter de man niet om zich met ge- - -
mak in zulke zaken te bewegen; toen hij aan het W Hoe gelukkig
v— —Jl—Imrn w. l»DCC WSZlf’ 11 Ol¥k VVS zlo'/O 7Qol
hoe hij zjjn zaak het best zou voordragen,
zou -4 W
zijn ala een man, die de zaak zijns vriends be- werd het bewijs geleverd, dat Morris
hartigt.
Hij.trad eindelijk het kantoorbinnen en werd drfcvige uren bespaard.'
achting van eigen levensgevaar te trachten het leven
te redden eener bejaarde baker, die in het brandend
perceel wae achtergebleven. De voorzitter Dr. D.
Terpstra overhandigde den kloeken militair (die
naar wij vernemen elke andere belooning van de
hand heeft gewezen) een getuigschrift namens de
Maatschappij, met eene gepaste toespraak, waarin
hij, onder verwijzing naar de daden van moed en
trouw in allo tijdvakken onzer historie door militairen
verricht, hulde bracht aan het edele bedrijf en het flinke
gedrag van den korporaal Stilting. Het vrij talrijke pu
bliek toonde doorluide toejuichingzijneinstemming met
dit eereblijk. Onderscheiden officieren en kameraden
gaven door hunne tegenwoordigheid den heer Sui
ting een bewijs hunner belangstelling.
De leesbeurt werd voorts vervuld door den heer
Dr. Mees uit Haarlem, die vóór de pauze zijne
hoorders bezighield met de voordracht eener ver
taling der voornaamste tooneelen uit Henri de
Bernier’s Les noces d’Attila. Dergelijk overzicht
van een kunstwerk te geven heeft zijn eigenaardige
moeilijkheid, daar de tijd té kórt is om de schoon
heden te doen waardeeren door degenen, die het
stuk niet kennen en het résumé hen, die het werk
zelf kennen, onbevredigd laat. De wijze, waarop de
heer Mees zich overigens van zijn taak kweet, in
zonderheid zijne voordracht was zeer verdienstelijk
en ongetwijfeld zal hij zijn doel, de hoorders op te
wekken tot kennismaking met het origineel, bereikt
hebben.
Na de pauze onthaalde de spreker zijn gehoor
op enkele opmerkingen over de kunst van lezen en
voordragen, die, afgewisseld door voorbeelden én
gekruid door anecdoten, blijkbaar zeer vielen in den
smaak van het publiek. De heer Mees gaf ten
slotte nog eenige luimige dichtstukken ten beste,
waarin hij, gelijk steeds, toonde een meester te zijn
in de kunst van voordragen.
Deze eerste leesavond mag over het geheel wel-
8)
»Ik gevoel mij nu weer genoeg versterkt om mijn
tocht naar den dokter voort te zetten. Vóór alles
is het mij te doen om een attest om verlenging van
verlof te krijgen. Ik gevoel, dat voor mij het beste
is, wanneer ik op reis ga. Ik heb verandering van
lucht noodig.”
Koert stónd op en greep zijn hoed en rijzweep.
»Ik ga met je mee,” sprak Wambold. «Ik moet
eenige geruststellende woorden van den dokter over
je toestand hooren.”
»Ik had liever, Erik, dat je heengingt om mijn
vrouw te troosten.' Zij leeft in duizend angsten en
niemand als juist gij, kunt haar weer oprienten. Zij
vreest, dat zij mijn liefde zal verliezen; nu, je
kunt haar de 'verzekering geven, dat dit nimmer
mogelijk is, eerder verliest zij mij. Tot weerziens,
i Erik! Het zou mij veel genoegen doen, als je da
delijk naar mijn huis reedt!”
Koert .verliet de kamer, wat l'eter van houding
dan hij binnengekomen was. Bezorgd keek Wam-
hold hem na. „Arme .joagen,” fluisterde hij voor
geslaagd heeten en heeft de leden van
tement bijzonder voldaan.
Blijkens achterstaande advertentie ligt het vroeger
door ons medegeddelde adres aan do Eerste Kamer
tot verwerping van het voorstel tot wijziging van de
Wet op het Lager Onderwijs nog tot Vrijdagmiddag
ter teekening by de HH. J. van Bentum en Zoon.
Het adres bevat reeds 140 handteekeningen, doch er
zullen nog wel personen zijn, die bedoelde verwer
ping in ’s lands belang achten en nog verzuimden
te teekenen. Hun wprdt dus nog de gelegenheid
daartoe gegeven.
In de zitting dor Arrondissements-Rechtbank te
Rotterdam van gisteren werd o. a. veroordeeld W.
R. J. S., koopman, zonder vaste woonplaats, wegens
vijf diefstallen' te Gouda gepleegd, tot een jaar ge
vangenisstraf.
Vervolgens stond terecht:
H. B., 47 jaar, koopman, wonende te Gouda, w rd
in den morgen van den 5en 'dezer maand d>or de
tapster J. Z., te Gouda te haren huize op heetérdaad
betrapt op het wegnemen van eenig geld uit de toon
banklade. De politie werd gehaald en hot bleek
toen, dat beklaagde 8 dublieltjes had ontvreemd.
Te ontkehnen viel dit feit niet, en beklaagde te dier
zake heden terecht staande, beleed schuld. Zijne
veroordeeling werd door het O. M. gevorderd tot
twee maanden gevangenisstraf.
Mr. N. G. van Schouwen, voor bekl. optredende
vond, met het oog op de geringheid van, het ont
vreemde, do gevorderde straf wel wat hoog, waarom
pleiter bekl. in de clementie der rechtbank aanbeval.
Over 8 dagen uitspraak.
L.l. Zaterdag is te Haastrecht het lOjarig bestaan
gevierd der Rederijkerskamer ,,’t Ontluikende
bloempje" met de voorstelling van ,(het Vijfderad
aan den wagen" en „Haar tweede man." Bij deze
op zijn verlangen door een klerk dadelijk in de
kamer gebracht, waar de advocaat zijne cliënten
ontving.
Koert werd ontvangen door een elegant gekleed
heer van ruim dertigjarigen leeftijd.) Het gelaat
van den advocaat kwam hem bekend voor, zeker
had hij hem hier of daar vroeger ontmoet. Dit was
hem uiterst onaangenaam, het berouwde hom reeds,
dat hij met zijn troqstelooze ,zaak hier was aan
geland.
Bij het zien van Koert, dien hij herkende, ge
raakte de advocaat iii ontsteltenis, maar deed zjjn
best om bedaard te schijnen. Zou het proces van
James Gray hem bekend zijn? Zoo onmogelijk was
dit niet, want mijnheer Morris was te Mainz ge
weest.' Aan de mogelijkheid daarvan te denken
daarvoor was Koert allerminst in staat en dat was
goed voor hem.
„Als ik mij niet vdrgis, heb ik de eer den lui
tenant Von Berghaupt voor mij te zien?"
Koert kleurde, de gedachte aan onbekend te' blij-
ven had schipbreuk geladen. Er bleef hem niets
over dan toestemmend te knikken.
J zou géweest zijn, als Wambold
kantoor van den advocaat kwam, wist hij nog niet, hem in deze zaak, ter zijde had kunnen staan. Maar
- Liefst ,daar viel niet aan te denken. Wambold zou niets
hij onbekend hebben willen blijven en opgetreden voorloopig althans niets weten. Misschien
- j. -1. 5—a- be- wer(] bet bewijs geleverd, dat Morris een bedrieger
hartigt. zonder weerga was, en dan had hij zijn vriend vele
Ui; 4—l-rrt L-nnAn/sw Innnnn ar» rvol-ll llron linann avrl
VERGADERING VAN DEN GEMEENTERAAD
op Vrijdag 29 November 1889, des namiddags
ten 1 ure.
Aan de orde
Do Rekening der Stads-Librye over het dienstjaar
1888.
Het voorstel betreffende de vestiging van het
Gymnasium in het door den heer G. J. Steens
Zijnen geschonken pand op de Westhaven.
Het Ontwerp-Reglement voor het Gymnasium.
