1
alen
de.
IETS GEHEIMZINNIGS.
Bestaan
BINNENLAND.
4116.
1890.
Nieuws- en
r
FEUILLETON.
Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
1
DEGEN,”
Vrijdag 10 Januari.
De inzending van advertentiën kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave.
B
Dr. P. Fo-
mrath Dr.
ieer-direc-
Parijs, rue
Busbaoh,
enDr. C.
riène et de
fe.)
jgeuaamdê
a, migraine
heid, slape-
zieken die door
aingen, on-
eid der ge-
ng van ga
toor de bekende
zeebaden, geen
roeien voor
md angstig
ikkerlngen
voorhoofd,
ran handen
age meisjes
i aan jonge
arkomed, wordt
nvrage kOBte-
125
riËN
20
1,
21,
Vitte Kruis,"
1 Januari 1820: 1148,1141,2286.
ijnkade 71.
(Uit het Engelech.}
schap
ig F. 160.
tnann'sche ge-
Bovendien worden alle Advertentien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
’t welk des Maandags verschijnt.
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjji per drie maanden is 1.25, franco
per post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
:a in wanhopigs
lelingen uit de
getuigschriften
sor aan de
.ktiseerend
srath. Dr.
goudsche courant.
toe, trotseeren
en tjjd komt de
luid, eene phy-
rereld verbreid
weldaad blijkt
i door den ge
lding opgedaan
tg, worden
muwgestel
-kregen, en tij
groote publiek
's in wanhopige
geneeswijze van
Goede raad is duur. Zonder aarzelen snelt de
wisselwachter naar de baan, gaat tusschen de rails
liggen, wringt de naald op zij, houdt het ijzer
vast, terwijl de geheele trejn over zijn lichaam heen
rijdt en staat op, alsof hf een zeer gewoon werk
had verricht.
Een heldendaad Werd verricht op een klein station
der provincie Henegouwen in België.
Eene wissel naald werkte niet en een trein moest
in volle snelheid voorbij stoomen. Kwam het gevaarte
op een verkeerde baan, dan liep het onvermijdelijk
op een anderen trein, welke ook passeeren moest.
RI 1890.
:h Tooneel.»
,P. DAÜDET.
mg 7'/, uur.
rijzen.
GOUDA, 9 Januari 1820.
Wegens ziekte van den heer Clous, die de hoofd
rol vervult in Daudet’s tooneelstuk De etryd om
het butaan zal hedenavond een ander stuk woajon
gegeven, nL Fsdoba, drama in 4 bedr. van Victo
rian Sardou.
Daarin treden op Mevr. Frenkel-Bouwmeester en
de heer Louis Bouwmeester benevens de hb. Morin,
Verenet, Smits, Ising, v. Dommelen, Schwab, Wensma,
en de dames Chr. Poolman, Verenet, Schwab, Marie
Grader en Coerdoe.
e wordt tegen
fSTBODE ge
il oogstraat.
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Loop der bevolking dor gemeente Zevenhuizen
gedurende het jaar 1889.
Mann. Vr.
Bevolking op 1 Jan. 1889, 1166, 1140, 2306
Vestiging «1 M., 77 V.
Geboorten 34 49 95M..126V.
In plaats van den heer G. van Ingen Schouten,
die voor het wethouderschap heeft bedankt, benoemde
de Gemeenteraad van Oudewater den heer T. J.
var. Vreumingen.
er door twee hunner verzocht in de notulen op tq.
nomen, dat zij zich slechts verwijderden onder protest
en dat het hun zeer verwonderde, dat men hen voor
deze comparitie uit hun dagelijksch bedrijf had
gehaald.
Na de opmerking van den auditeur-militair, mr.
Post van Everdingen, dat hier van geen protest
sprake kon zijn, en dat de aanwezige leden van
den schuttersraad oók niet voor hun pleizier waren
verschenen, werd de zitting gesloten.
Hij bewaarde het stilzwijgen.
„En o, wat is daar een prachtige vijver! Ik ge
loof waarlijk dat er waterlelies op liggen!” riep zjj
uit, verrukt over die ontdekking.
„Ik zou mijne kinderen voor geen geld van de
wereld bij zulk een stilstaand water laten spelen. Ik
zou het niet zoo dicht bij mijne woning dulden.”
Zij zeide niets meer terwijl zij den weg afreden,
tot aan do laan, die naar het huis voerde. Toen
gaf zij opnieuw aan hare bewondering lucht
„Wat ziet het er verrukkelijk kool uit met dat
klimop, om de brandende zonnestralen tegen te hou
den!” meende zij.
„Wel zeker, en om de vochtige dampen binnen te
houden, juffrouw Howart. Die klimop is niet ge
snoeid in de laatste vijf jaren; hij moest er geheel
en al worden afgetrokken om het gebouw bewoon
baar te makennu is het weinig beter dan een pest
huis!” Hjj wond zich onder het spreken hoe langer
hoe meer op: „Ik zou er geen werkman in willen
laten wonen!”
„Een werkman zou er weinig kans op hebben,
zoolang mijn huurtijd niet verstreken is, Laurence,”
zeide de heer Rayner droog; hij kwam juist het pad
tusschen de boomen af, en thans wisselden de twee
mannen een blik, die duidelijk zeide, hoe weinig
vriendschap zij in hun hart vcor elkander gevoelden.
Maar was het niet zeer natuurlek, dat de heer
Rayner zijne lieve woning liefst niet met den naam
van „pesthuis” hoorde bestempelen?
Vertrek 93 M., 102 V.
Overlijden 23 23 116
8)
„Juffrouw Howart hield mij voor u,” zeide Reade
met eene ontzettende kleur.
„Den zal zij tot hare teleurstelling in den heer
Raynor oen ouden knorrepot ontdekken. Pardon voor
mijne grijze haren, juffrouw I Maar daarentegen kan
u mij ook beter vertrouwen dan die jonge, vroolijke
heertjes uit Norfolk. Komaan, Laurence, als je ons
thuis wilt brengen eer de mist zwaarder wordt, dau
zullen wij dienen iu te stappen.”
De heer Rayner sprong achterop; de jonge Reade
nam naast mij op de voorbank plaats en vatte de
teugels. Daar reden zij weg, met de gezamenlijke
honden om ons heen, springend en blaffend. Zij
moesten Beaconsburgh doorrijden en daar het markt
dag was, zag het stadje er vroolijk uit. Nu ging
het den heuvel af, langs de woningen der élite van
Beaconsburgh, en vervolgens moesten wij eene boer
derij passeeren en eene brug vol wagens, die van
de markt kwamen, en toen ging het tennaastenbij
twee mijlen over een rechten, aan weerszijden met
wilgen beplanten weg, een polder door. Het land-
was niet schüderachtig, maar zij had nooit
buiten gewoond en alles was nieuw en daardoor
belangwekkend voor haar.
De heer Rayner zat op zijne achterbank papieren
en brieven na te zien. De heer Reade luisterde met
vleiende oplettendheid naar hare opmerkingen.
„Hoe heerlijk groen is het hier,” riep zij bewon
derend.
„Veel te groen," meende hjj. „Wjj hadden een
natten zomer; als daarop een natte herfst volgt, wordt
het hier één groote moeras.”
„Je behoeft juffrouw Howart niet tegen de plaats
in te nemen,” zeide de heer Rayner eenigszins gemelijk.
Zij reden een laag gelegen dorp door, waarvan
’s winters geregeld eenige huizen overstroomd werden,
zooals de jonge Reade vertelde, een heuvel op, een
heuvel af, en toen nog een stuk straatweg, langs
welke ééne zijde de polder zich uitstrekte.
„Daar ligt Elzenhof, juffrouw,” zeide hij, met zijne
zweep naar een groot rood huis wijzende, dat met
klimop overdekt was en dat te midden van een groep
boomen, beneden den weg, aan den rand van het
moeras stond.
„Hier zal ik uitstappen, Laurence; ik zal den
koristen weg nemen,” zeide de heer Rayner.
Een voetpad leidde van dit punt van den weg
naar het huis, een paar akkers en een stuk plant
soen doorsnijdende. Nadat de heer Rayner was af
gestapt, reden de twee anderen verder.
„Welk eene mooie plaats, hoe lief!” zeide zij be
wonderend.
De directie der Hongaarsche staatsspoorwegen heeft
in den zomer van het vorige jaar, zooals wjj des
tijds onzen lezers mededeelden, besloten een proef
te nemen met het zoogenoemde „Zonentarif’zooals
dit door dr. Eduard Engel te Berlijn in zijn werk
„Die Eisenbahnreform" is aanbevolen. De methode
bestaat hierin dat het land, van elk station uit, ver
deeld wordt door concentrische cirkels, met stralen
van bijv. 50, 100, 150, 200 kilometer. Voor de
reis naar alle plaatsen, die, binnen den eersten cir
kel vallen, wordt een vaste prijs betaald, eventoo
voor de reizen naar alle plaatsen tusschen den eersten
en tweeden, den tweeden en derden cirkel enz., ter
wijl de prijzen niet evenredig zijn aan de afstanden,
maar voor de meest uitgestrekte reizen betrekkeljjk
de grootste korting wordt toegestaan.
De bovengenoemde directie heeft thans de resul
taten medegedeeld van de exploitatie gedurende de
maanden Augustus, September, October en November
1889, in welke het kringtarief is toegepast. De
resultaten zjjn inderdaad verrassend. Rekent men
de doorgaande billetten naar het buitenland en de
rondreisbilletten af, dan werden in de periode van
1 Augustus tot 30 November 1888 verkocht 1,616,000
plaatskaarten, terwijl dit getal in dezelfde periode
van het jaar 1889 tot 4,300,000 steeg; eene ver
meerdering dus van het verkeer per spoor met 266
percent. En niettegenstaande de belangrijke prijs-
Drie-en-veertig onderofficieren en minderen der
Zutfensche schutterij zijn verstoord over de houding
van een hunner kapiteins, den beer H. Evekink Jr.
„Met gepaste vrijmoedigheid" richtten zij in het
begin van December des vorigen jaars tot den ma-
joor-commandant van hun kerps een schrijven, waarin
zij, naar de Zutph. Ct. mededeelt, uiteenzetten, dat
zjj tegen bedoelden kapitein grieven koesteren
„1. Omdat hjj de schutterij bespotte, terwjjl zij
onder commando stond van don kapt. Colthof.
„2. Omdat hij zich voortdurend van beleedigende
uitdrukkingen bedient tegenover zijne inferienren.
„3. Omdat hjj of totaal onbekwaam is den ka-
piteinsrang te bekleeden, of moedwillig, door *t la
ten uitroeren van onmogoljjke commando’s, de schut
terij bjj ’t publiek tracht bespottelijk te maken."
Het antwoord op dit schrjjven was anders dan zij
vermoodelijk verwacht hadden. Tegen Maandag
avond 1.1. waren zij door den auditeur opgeroepen
om voor den schuttersraad te verschijnen, ten einde
gehoord te worden en zich te verdedigen op de aan
klacht, tegen hen ingebracht, zich te hebben schuldig
gemaakt aan „gedrag tegen de ondergeschiktheid
tegenover hun meerdere in rang, den kapitein van
de 2de compagnie der d.d. schutterij te Zutfen H.
Evekink Jr. door dezen te beleedigen in bovenbe
doelden brief".
Aangezien een paar leden van den schuttersraad
door de griep verhinderd waren tegenwoordig te
zijn, werd de behandeling der zaak uitgesteld tot
Maandag a. s.
Toen dit den beklaagden werd aangezegd, werd
inkman fc Zoon
idsche Cou-
londen door het
UNKMAN en
telling.
