hels
,NDEN,
I'
1
IETS GEHEIMZINNIGS.
:ker
[VEN
ssen
BINNENLAND.
f
0° 4117.
Zaterdag 11 Januari.
1800.
1 merk
73 en 73“
iek,
per stuk.
jyieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
erverij
lerij,
ng der Belgen.
IER,
KRDAM.
De inzending van advertentiön kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave.
FEVILLETOX.
?IËN
NEN.
IT8EN.
OEGEN,”
tiling.
-
9, 1 s Ko
fi 85 ets, 45 cl.
HP
8)
Bü Zr. Ms. besluit van 7 Januari zijn benoemd
tot kantonreohter-plaatsvervanger in het kanton Gouda,
de hh. H. Kayser, ontvanger der registratie en do
meinen te Gouda, en W. Lotsy, burgemeester van
Bodegrave.
k.
8.
{Uil Kei Engelsch.)
■■■yrtk.a
Bovendien worden alle Ad verten tien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
*t welk des Maandags verschijnt.
dacht Cou-
mden door het
INKMAN en
>n
it 4
goüdsche courant.
n Hoest en
»1 en mond
stoomen van
Ian tele, Costu-
Sordjjnen, Be
en- en Bont-
b
mstreken bij de
E 73 en 73a
Omtrent den invloed van „de griep” op het bak
kersvak schrijft de Nederl. Bakkers-Crt.
„Wij kennen bakkerijen, waar 7, 8 en 10 man
mankeeren, die, natuurlijk, onmogelijk allen vervangen
kunnen worden, zoodat het eind van het liedje is,
dat de boel in de war loopt en er heel wat klanten
onbediend blijven.
„Het gevolg daarvan zou zijn dubbele schade, als
een geschenk van 50 gezonden ten bate van hen,
die zich het meest verdienstelijk hebben gemaakt bij de
blussching van den brand bij de hh. van der Want
in de Kuipersteeg. De militairen, die daarbij hulp
verleenden, is een bedrag van f 15 uitgekeerd.
klein meisje van een jaar of drie, in eene vuile witte
jurk en dito schortje gekleed, met een klein bleek
gezichtje en steile roode haren, dat al heen en weer
schommelde op dien tak, en bedaard met haar een
tonig gezang voortging, zonder in het minst door
den aanblik der vreemde te worden verschrikt. Zij
staarde Violet zonder van houding te veranderen
verbaasd aan, toen zij haar zeide, dat zij niet zoo
dicht bij het diepe water mocht spelen, want dat
zij er zou invallen en verdrinken. Maar toen Violet
zich tot haar bukte om haar op te tillen, hief het
kind een vervaarlijk geschreeuw aan en verzette zich
togen de bemoeiing der vreemde in een eigenaardig
taaltje, dat zij met den besten wil niet kon verstaan.
Zij dacht dat het kind van den tuinbaas of van
eënen of anderen knecht zou zijn, en, niet recht
wetende wat te beginnen, droeg zij het schreeuwend
en wel naar huis, waar zij de haar reeds bekende
dienstmeid naar zich toe zag komen.
„Ik vond de kleine daar ginds zitten met hare
voetjes nagenoeg in het water," zeide Violet.
„O, juffrouw, wij kunnen haar niet van dien vijver
afhouden; daar zit zij den ganschen dag te spelen.
Komaan, Mono, het is tijd om naar bed te gaan.
Foei, vuil kind, zie nu eens hoe je boezelaar er weer
uitziet 1”
Zij nam het kind, zeer in haar schik het kleine
teugelooze wezen niet te behoeven op te zoeken, en
droeg het in huis, terwijl Violet haar verbaasd na
keek. Of hare kleine leerlinge ook zulk een wild
vogeltje als hare zus wezen zou? Daar er nog altijd
niemand verscheen die haar verzocht binnen te komen,
'ging zij maar weer op een nieuwen ontdekkingstocht
naar buiten en nam nu den kant van het moeras in
oogenschouw. Hier word het gras nooit gemaaid,
naar het scheen, want het kroop tegen de muren op,
en toen zij doorliep, zakten hare voeten van tijd tot
tijd in onzichtbare plassen en waterkuilen, zoodat zij
na eenige stappen te hebben gedaan tot boven de
enkels nat werd. Zoo voorzichtig mogelijk vervolgde
zij dien ongebaauden weg, voorbij een boschje van
kleine beukjes en dicht heestergewas, totdat zij ten
laatste, een laag neerhangenden tak ter zijde duwende,
opeens vlak onder een dicht door klimop overscha-
duwd venster stond. Op het eerste oogenblik zag
zij niet eens, dat eene vrouw haar nieuwsgierig door
het glas stond aan te zien. Zoodra Violet echter
het vervallen gelaat met de doffe grijze oogen ge
waar werd, wist zij zeker, dat zij mevrouw Rayner
tegenover zich had; de gelijkenis met het kleine
meisje bij de brug, was oen duidelijk herkennings-
teeken. Violet trok zich zooveel mogelijk terug,
veinzende niemand te hebben gezien. Want eene
zekere uitdrukking in het dwalend, hopeloos, dof
oog der dame zeide haar, dat zij hier den schijn op
zich laadde, eene onbescheiden verspiedster te zjjn.
Zij sloop voorzichtig weer in het huis terug en
naar hare kamer, pakte koffers en doozen uit en
ging toen aan hare moeder schrijven om bare goede
aankomst te melden. Zij vertelde haar van de reis
AD VERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Voor de arrond.-rechtbank te Breda stond eergis
teren terecht de heer mr. B. Daymonez. Deze, welke
gedurende langen tijd in Frankrijk de rechten der
Bourbons verdedigde en zich, ten einde eenige zaken
te regelen, vervolgens naar Nederland had begeven,
had zijn bevindingen, welke hij hier te lande om
trent do familie De Bourbon opdeed, uiteengezet in
eene brochure, die in Frankrijk gedrukt, onder den
titel- van Un cnme de lèse Majesti trés chrétiinne in
het licht kwam. Het verblijf in Nederland had de
liefde voor de zaak der Bourbons wel eenigszins be
koeld; in genoemd geschrift toch werden nog al grove
aantijgingen gevonden, gericht aan het hoofd der
Bourbons. Toen de brochure ook te Breda ten ver
koop werd gesteld, volgde eene aanklacht tegen den
schrijver. Slechte twee getuigen werden in deze zaak
gehoord, waarvan de één, de heer Charles de Bour
bon, voor de rechten zijner moeder optrad. Na een
langdurig verhoor, dat nog gerekt werd, doordat de
beklaagde geen Nederlandsch verstond, en hierin
door een tolk moest worden bijgestaan, nam de offi
cier van justitie zijn requisitoir en eischte 8 dagen
gevangenisstraf.
Alsnu nam de heer mr. H. A. van Mens, de ver
dediger van beklaagde, het woord die uiteenzette,
dat hier geen sprake was van beleediging. Hij ver
zocht dan ook aan de rechtbank voor zijn cliënt,
ontslag van alle rechtsvervolging.
De uitspraak werd bepaald op Woensdag a
(B. C.)
Zij volgde een paadje vlak tegenover den voorge
vel van het huis, en liep door tot zij aan de brug
over den vijver kwam, die bij hare aankomst haar
zoo in verrukking had gebracht. Hier ging de plan
tengroei onbelemmerd voort. Het water was ten
halve bedekt met kroos en waterlelies, en de hees
ters en de dikke boomstronken deden ieder het hunne
om aan den grooten vijver een eigenaardig aanzien
te geven. Het pad dat zij was afgekomen, had aan
beide kanten bootnen, die zich weer vereenigden met
het kleine bosch, dat huis en tuin afsloot. Een
paar ruwe planken, die over den vijver waren gelegd,
vormden de verbinding van het voetpad langs het
moeras, dat, van den heuvel komende, op het huis
aanliep. Dit was de kortere weg, dien de heer
Rayner straks had ingeslagen.
Zij keerde weer naar den tuin terug en was dicht
bij de brug, toen zij een zacht geluid hoorde, dat
uit den grond scheen op te komen. Rondzien ie,
ontdekte zij tusscheh de heesters, op een lagen
boomtak gezeten en zoo dicht bij het water dat hare
schoentjes in het slikkerig mos bleven kleven, een
GOÜDA, 10 Januari 1890.
Dinsdag 21 Januari e. k. wordt wederom door de
goede zorgen van het hier bestaande Comité eene
soiree gegeven, gedeeltelijk van muzikalen, gedeel
telijk van letterkundigen aard. Dan treden nl. op
twee Amsterdamsche damesMej. Nanny de Roever
en .Mej. Titia van Gelder. Beider talenten staan in
de hoofdstad en elders, waar zij optraden, hoog aan
geschreven.
Dit het programma, waarvan ons iazage werd
gegund, blijkt dat een zeer genotrolle avond ons
wacht.
Git de mnziekale nro. vermelden wij Can m\o
ben (Giordani), Die Rose (L. Spohr), Mondnacht
(Schumann) en Zonnelied (Cath. van Rennes) en uit
de letterkundigeLe Tritor et les deux hommes (La
Fontaine), Les Prunes (Daudet), Voor de Liefste (Fr.
Eeden) en La nuit de Mai (Alfr. de Musset).
I Do inteekenljjsten worden dezer dagen rondge
zonden. Ongetwjjfeld zullen velen deze soirée willen
bijwonen, die zeer intéressant belooft te zijn.
Heden nacht ongeveer kwart voor één uur is er
brand uitgebroken bij J. T. Tasma, tapper in het
Plantsoen tegenover den Kattensingel. Het pand is
gedeeltelijk verbrand. De autoriteiten en de brand
weer waren spoedig aanwezig.
De Maatschappij van Algemeene Assurantie tegen
gevaren van Brand en Gasontploffing te Brussel heeft
EI 1890.
h Tooneel.»
en
DOÜ.
,ng 7'/, uur.
rijzen.
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden is 1.25, franco
per post f 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
De Regeering heeft geantwoord op het afdee-
lingsverelag van de Eerste Kamer over het ontwerp
tot voortzetting der arbeids-enquête.
De Regeering acht het haar plicht om zoo noodig
te bewijzen, dat de wetgever niet geven kan al wat
van hem verlangd wordt, maar daarnevens moet deze
doen al wat binnen zijn bereik ligt. De daartoe
noodige gegevens moeten allereerst worden gezocht.
Men behoeft niet te vreezen voor overijlde wets-
voordrachten, hangende de enquête, maar partieele
regeling van op zichzelf staande onderwerpen be
hoeft daarom niet te worden uitgesloten.
Ten aanziett van werkstakingen is de Reg. het
met de Kamer eens, dat vooralsnog niet gebleken
is van het onvoldoende der bestaande wetsbepalingen
om de vrijheid van niet-deelnemers aan werkstakin
gen te waarborgen.
Het met overleg, en zoo noodig, krachtig optreden
van de politie is de beste waarborg voor die vrij
heid gebleken, en de Minister van Justitie is er
daarom steeds op bedacht, die vrijheid door de au
toriteiten te doen beschermen.
Het ligt in de bedoeling, behalve de fabrieks
nijverheid, ook de hand werksnij verheid, de verve
ningen, de zeevisscherij, het vervoerwezen en de
daarmede verwante beroepen, het verzekeringswezen
en de pensioenfondsen in meer of minder wijden
omvang als onderwerpen van studie aan de Staats
commissie aantewijzen.
Dé noodzakelijkheid van het indienen van een
wetsontwerp tot aanvulling der Enquêtewet wordt
niet uit het oog verloren.