IER
b
IETS GEHEIMZINNIGS.
EN.
DB.
BINNENLAND.
■Ion.
Donderdag 16 Januari.
1800.
K° 4121.
JVieuws-
en
Jen 73*.
FEUILLETON.
j Maltose
Advertentieblad voor Gouda en Omstreken*
Linden,
geurige
BE
£EK,
De insending van advertentiön kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave.
(st. et.)
et Bureau
(Uit het EnpelechJ)
«Mijn
op de krach-
en attent ge-
atische
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering ran Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco
per post 1.70.
Afzonderlijke N ommen VIJF CENTEN.
t de Malto-
st in de Koek-
Bovendien worden alle Ad vertentien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
't welk des Maandags verschjjrit.
j Antwerpen
le.
gtmiddelen te
-Zoom.
;oed kun-
GOUDSCHE COURANT
ARI eene
lirecteur,
OGEN DIJK,
?IËN
lucht. Oou-
nden door het
^KMAN en
den Medaille.
uuelA1. 1888
ten Medaille.
te Boleward,
GOUDA, 15 Januari 1890.
Blijkens een bij het departement ran koloniën
ontvangen telegram van den gouvemeur-generaal
van Ned. Indië, ie in den nacht van 6 dezer de
vijandelijke positie Kota Toeankoe, nabij Kota Po-
hama (Groot-Atjeh), zonder verlies bij verrassing ge
nomen.
leemagazyn
alsmede de
i BH. ROE-
ran 1.40,
>n voorzien.
in de Bier-
iluit No. 186
T Az. td Delft,
mar heeft ge-
9 V Gudewater.
elel.
■f, Zoetermeer.
Alphen.
ing Bodegraven,
ng, haastrecht,
ling, Woerden.
Waddinxveen.
CMiN Zoon.
AD VERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centenieder, regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
De Vereeniging, tot bevordering van fabriek,- en
handwerksnijverheid in Nederland heeft eene bijdrage
van f 1000 doen toekomen aan het comité voorde
tentoonstelling tot voorkoming van ongelukken en
ziekten in fabrieken, dezen zomer in het paleis voor
volksvlijt te Amsterdam te houden.
Wanneer men een rups over den weg ziet kruipen
dan trapt men die gewoonlijk dood. Toch moet men
dit niet doen. Dit klinkt vreemd wie zou een rups
ontzien en toch doet men in dit geval niet goed.
De rupsen toch die over den weg kruipen, zijn zelden
gezond. Zij dragen den dood in zich in den vorm van
kleine larven, die van hutrvleesch leven. Doodt men
zulke rupsen, dan doodt men natuurlijk ook eene
menigte van hare vijanden. Laat men ze echter
leven, dan zoeken zij ergens een stil plofje, een
schutting of een steen, en sterven daar, terwijl de
larven zich verpoppen en het er uitziet alsof de doode
rups met gele rupsenoieren bedekt was. Deze schijn
bare eieren zijn kleine cocons, waaruit in het voor
jaar de sluipwespen te voorschijn komen, die ons
dan tegen de rupsenplaag helpen, daar zij de
rupsen steken, eieren in hare lichamen leggen, an
zoo, voor eigen nakomelingschap zorgend, aan do
rupsen een langzamen doch zekeren dood veroor
zaken. (Cbrfea’s Kroniek.)
1)
Maar Violet had intusschen besloten te gaan. Zij
'hield wel van de middagkerk/ en bovendien, de
schrik van dien nooit eindigenden vorigen Zondag
zat er nog bij haar in. Zij zeide dus, dat zij wel
zou willen gaan, en daar er te Geldham geen
middagdienst was, legde mijnhéer haar uit, welke
de naaste weg naar Gullingborough was. Die ge
meente was niet heel ver af.
Het was een zwoele zomeravond, met eene zwaar
bewolkte lucht, „maar het was voor Violet toch
pret'ig buiten te zijn en alfeen. Het gezelschap
der kleine Haidee, wier schuwheid tegenover haar
nog niet was overwonnen, begon haar tê drukken.
Zij had dien nacht in bed liggen te schreien bij de
gedachte, of zij het kind wel ooit zoover zou brengen
dat het van haar hield. Uit en vrij en alleen I
Buiten de sombere kamers van den Elzenhof,
dat'was eene ware verademing! Zij kwam langs
het hok van eene buitenplaats; door dg boom'en zag
zij een groot wit huis schemeren, dat‘door een tuin
was omgeven.
Een eind verder, zag zij een Ameri1faanschen
De Bond tot verbetering van de wijze der be
noeming van Hoofden aan de openbare scholen heeft
tot den minister van binnenlandsche zaken een adres
gericht, omtrent de toepassing van art. 28 alinea
7, der gewijzigde Wet tot regeling van het lager
onderwijs luidende«Al wat verder het in dit
artikel bedoeld onderzoek betreft, wordt door ons
bij algemeenen maatregel van bestuur geregeld."
Is door de nu aangenomen wet op het verge
lijkend examen als regel bij het benoemen van
hoofden van openbare lagere scholen afgeschaft en
daarmee de hoofdgrieve van den Bond opgeheven,
zeer veel, zegt het adres, zal afhangen van<’
waarop het vergelijkend onderzoek, dat aan de voor
dracht tot benoeming moet voorafgaan, wordt inge-
rioht. Nu het woord examen niet zonder bedoeling
in de wet vervangen is door onderzoek en daarmee
le kennen is gegeven, dat vooral, bij de bedoelde
benoeming de practische geschiktheid van den sol
licitant en de resultaten van zijn werk op de school
op den voorgrond gesteld zullen worden, koestert
de Bond den wensch, dat ook in dit opzicht in den
te wachten algemeenen maatregel van bestuur, de
heilzame werking der afschaffing van het verge
lijkend examen nader bevestigd zal worden.
Met het oog hierop herinnert het bestuur van
den Bond aan zijn eerste adres, inzonderheid aan
deze twee punten
1. dat de voordracht, bij de wet bedoeld, worde
gedaan door eene commissie, bestaande uit den
districts-schoolopziener en twee deskundigen, door
dan gemeenteraad gekozen uit een dubbeltal, voor
ieder der deskundigen, door B. en W. aanbevo
len, en
2. dat het opmaken van deze voordracht voor
een hoofd der school Worde gegrond op een nauw
keurig onderzoek, naar de practische resultaten van
de paedagogische bekwaamheid der sollicitanten,
inzonderheid blijkbaar uit de vruchten van hun
onderwijs en den geest in hunne scholen.
In de Fransohe couranten las men omstreeks een
maand geleden in een advertentie het volgende
„Wilt gij 25 francs inkomen per week hebben van
een kapitaal van 200 francs, wendt u dan tot de
heeren K. en N. bankiers, rue Turgot no. 11, te
Parijs." Deze advertentie was zeker zeer verleidelijk.
Door 800 francs bij de bank te storten, kon men
immers 100 francs in de week inkomen verkrijgen,
terwijl do bankiers bovendien de bedragen waar
borgden door bons van het Cródit-foncier.
de wijze, Men maakte dus eene rente van 600 pot. Veleper-
a» -™. 90nen plaatsten meer of minder belangrijke sommen
bjj genoemde bankiers, zonder te onderzoeken, hoe
Vleze' sulk eene hooge rente konden geven. Men was
tevreden met het schoone vooruitzicht. Er waren
personen, die tot 10,000 francs bij de bankiers stort
ten, en dus per week 1250 francs rente moesten
maken. Zulk eene finanoieele instelling kon natuur-
schommelstoel onder de boomen van het park. Een
jongmensch in lichte zomerkleeding, die zijne das
had losgemaakt en blootshoofds was, lag daarop
uitgestrekt. Hij had eene, sigaar in den mond en
een boek in de handen; op eene rustieke tafel naast
hem stond een half ledig glas. Violet herkende
Laurence Reade, en onwillekeurig moest zij glim
lachen toen zij verder ging. Hij scheen haar te
hebben opgemerkt, want hij kuchte even en stond
'op. Zij zag een anderen kant nik en vond het
beter hem niet te hooren. Bij den hoek van het
park keerde zij zich nog cens om naar het witte
huis en .zag den heer Reade met groote stappen
zich verwijderen. Zij bereikte de kerk bijtijds en
kon daardoor rustig de boeren en boerinnen uit den
omtrek zien binnenkomen. Op het oogenblik dat
het laatste geluid van het orgel vóór den dienst
wegstierf, kwam Laurence Reade de kerk in. Hij
had zijn licht jasje voor e?n voegzaam kerkkostuum
vervangen, hij stapte naar het middelvak en deed
de deur zijner bank zelf open ei dicht. Bjj de
herinnering' aan den gemakkelijken schommelstoel
vond Violet het bijzonder braaf van hem, toch naar
de middagkerk te zijn gegaan.
De lucht was onderwijl erg betrokken en het rollen
van verwijderden donder voorspelde weinig goeds.
Toen Violet de kerkdeur uitkwam vielen er reeds
regendroppels, en zij vond de gedachte hoe een flinke
v i i XIJJ— olirnmiio a4zxfvzx «rmi
bui naar bet—-
derven, alles behalve opwekkend. Elzenhof lag ten-
De heer Dr. JRitzema Bos vestigt de aanAeht
op de rupsennesten in ooftboomen.
Onder bet Fransche Consulaat werd een wet
uitgevaardigd, waarbij ieder eigenaar van boomen
verplicht werd, de rupsennesten gedurende den
winter daaruit te laten wegnemen. Naar ik meen,
zegt hij, is deze wet nooit ingetrokken, en dus
feitelijk nog van krachttoch wordt in de meeste
streken van ons land al zeer slecht de hand er aan
gehouden. Nu wil ik 'volstrekt niet beweren, dat
het wenschelijk zou zijn, op de uitvoering dezer wet
weer streng toe te zienals men iemand wil ver-
plichten, zijne rupsennesten uit te halen, dan dienden
lijk niet lang standhoudenvoor eénige dagen ver
dwenen de bankiers, een passief van 600,000 franc
achterlatende, en na omstreeks 3000 personen opge
licht te hebben.
naastenbjj een half uur van de kerk. Haar weg
liep door lanen, maar ook over akkers, waar geen
beschutting was, en zij had slechts een kleine para
sol. Maar er was niets aan te doen; zij moest op weg
en hoopte, dat de bui niet zoo spoedig zou losbreken.
Maar nauwelijks was zij op weg of daar barstte het
onweer los in een stortregen. Het was akelig. Zjj
bleef staan, pakte hare rokken bjj elkander, trok
den rok vfln haar japon over haar hoofd, en na een
«nellen blik i» het rond of er iemand in de buurt
was, die haar zou kunnen zijn, zette 'zij het op een
loopen. Zij had slechts een paar meter ver ge
draafd, toen zij iemand achter zich aan hoorde
komen de heer Reade, riep«Juffrouw Howart 1”
Zjj liep door en veinsde hem niet te hooren. Zij
schaamde zich, er zoo toogetakeld uit te zien. Maar
hij stoorde er zich niet aan. In een oogenblik had
hij .haar ingehaald; hij nam haar den parasol uit de
hand en hield zijne groote parapluis beschermend
boven haar Ikoofd. Nu opende hij een bek, rechts,
dat toegang verleende naar deh akker,, waar, langs
de haag, een ruw getimmerte stond als bergplaats
voor karren en gereedschap.
«Dit is de .verkeerde weg,” zeide Violet,
weg loopt links af, dat weet ik zeker.”
«Daar is een loods voor karren en daar zullen
wij schuilen,” antwoordde hij.
-j oBinnen enkele minuten hadden zjj het afdak’be-
>sté kleedje, een'lichtgrijs stofje, zou be- reikt en daar 'zat zij nu onder dak, op den rooden
boom van eene zandkar, naar de stortbui te zien,
‘ij
