Bal enlandsch Overzicht. 332ste Staats-loterij TOOITEBL. INGEZONDEN. lyks ziet men den burgemeester, vergeield ran den secretarie, rich met een pak kaarten naar een deel der gemeente begeven, aan elk huis op de bepaalde kaart naam en dagteekening van geboorte invullen, en weder huiswaarts keeren, om den volgenden dag hetzelfde werk te hervatten. En wat de kroon op het werk zet, is, dat de secretarie inmiddels geslo ten is, en op het zoogenaamde plakkebordw eene aankondiging prijkt, dat geene zaken van de gomeente verhandeld worden. Eerst was dit aangekondigd tot 17 Januari, doch nu is het weder verlengd. En terwyl de kaarten volgens de voorschriften reeds vóór den lOen Januari ingevuld en gereed moesten ayn in hauden van het gemeentebestuur, is lot heden, 21 Januari, nog nauwelijks de helft der ingezetenen «beschreven.» Den brief, dien een Batak wil verzenden, gegriffeld op een stuk bamboes, geeft hij mede aan een dor medebewoners zjjuer kampong, als deze een reis gaat ondernemen. De drager van den brief houdt dezen bij rich, zoolang zijn weg de richting volgt, werwaarts de tijding moet worden overgebracht. Komt hij aan een punt waar hij zijwaarts moet gaan, dan legt hij het stuk bamboes néder. Vindt nu een ander dien brief; en moet hij de richting der bestemming volgen, dan neemt hij dien mede, hetzij om dien zelf te be zorgen, dan wel om evenzoo te handeleu als de eerste brenger. Zoo kan een zelfde brief door verscheidene handen gaan, voordat die in handen komt van hem, tot wien hij geschreven is, (Sum. Ct.) De heer Vanderbilt, de bekende amerikaansche Spoorwegkoning, heeft te Parijs voor fr. 500,000 een schilderij gekocht van Turner. Dit stuk is ge schilderd in 1860, en de kunstenaar ontving daar door fr. 83,000. verkoobt. De Figaro, die dit meldt, deelt tevens mede dat de heer Vanderbilt zijn kunstverzameling nog wil uitbreiden. Reeds bood hij koningin Victoria f 2,500,000 voor Larixe, van Messonier, maar dit aanbod werd niet in overweging genomen, hetgeen gelijk het blad er bijvoegtden Amerikaan ten hoogs to verbaasde. De Zwitsersche Bauzeitung bevat een ariikel van den ingenieur Trantweiler, die het plan voor een spoorweg over de Jungfrau maakte, waarin hij de bezwaren, die tegen zijn plan gerezen zij n, tracht te ontzenuwen. De vrees voor sneeuw en ijs be hoeft geen beletsel te zijn. zegt hij, want de lijn wordt, met tusscbenstations en eindstations onder den grond aangelegd van de grens der eeuwige sneeuw af, zoodat ze tegen den invloed van hét weer voldoende beschut is. Van de stations voeren aangelegde tundels naar de vergezichten, doch reizigers mogen die slechts onder leiding van bekwame gidsen bezoeken. Breek een onweer los, dan worden de toeristen dadelijk weder in de tun nels gebracht en dan dan is het gevaar voorbij. De stations zijn van 's morgens tot 's avond geopend, en de lijn wordt electriach verlicht zoodat ze ook bij nacht kan worden gebruikt. De meening, dat de koude niet te verdragen zou zijn acht Traut- weiler ook ongewettigd, even als de vrees, dat de reizigers zich door het plotselinge verschil in lucht- (jrukking ziekten op den hals zouden halen. Om trent het eerste punt heeft Trautweiler op goede gronden aangenomen, dat de gemideelde eempera- tuur op den top van - 10' tol - 14° bedraagt. Des zomers zal die dus niet zoo heel ver van het middelpunt zijn. De tomperatuur van den grond verschilt van - 2 tot - 6°, die van de steenen in do tunhel zal naby den top - 4° en aan don voet van den berg pm. 10' bedragen; de gemid delde temperatuur in de tunnel zal dus ongeveer pm. 3# zijn. Deze temperatuur zal het arbeiden in de tunnel zeer vergemakkelijken eu de reizigers zullen er te minder last van hebben, wijl zij den toocht took niet in zomer- maar in dikke winterkleedij zullen doen. (Het verschil in de luchtdrukking tusschen het dal en den top zal V, atmosfeer bedragen; de 1 reis duurt twee uren, dus daar zullen de reizigers wel aan gewennen. En ten slotte wat het tochten in de tunnel aanbelangt, dat zal geheel vermeden worden door de tunnel aan het uiteinden te sluiten. In den laatsten tijd is men op de gedaobte geko men, postduiven door postzwaluwen te vervangen. ,De Fransche minister van oorlog heeft den militai ren gouverneur van Rijssol opgedrageu, welke de waarde van dete zwaluwen voor krijgsgebruik zou zijn, te onderzoeken in Rouhaix, wrar proeven ge nomen werden. Men wist reeds, dat de zwalnw een sterk ontwikkeld «Heimats-gevoel» bezit en besloot dit dienstbaar te maken. De snelheid van haar vlie gen is werkelijk buitengewoongroot; volgons Spallan- ziui 125 5 130 kM. in 't uur. Van Creil uit werd, behalve eenige postduiven, een ijwaluw losgelaten; wier nest zich een stad van noordelijk Frankrijk - 242 KM. van Creil gelegen - bevond. De zwaluw, hoewel met ongunstigen wind te kampen hebbende, kwam 1 uur aan, vóór de eerste postduif, Overbodig aan te toonen, van welk gewicht zulk een vlugge overbrenging, voor oorlogs handelingen zijn kan. Alleen moet uog maar beproefd worden, of de zwaluwen zich voldoende tam laten maken en in den winter kunnen worden over ge houden. Dit wordt gedaan in Fransche vestingen. Naar aanleiding van de vijandelijke houding, door de Portugeezen tegen den handel met Engeland aan genomen, wordt door een koopman uit Liseabon het volgende aan het A. llbld. geschreven; «Ik acht my verplicht, u op den afkeer dor Portugeezen om voortaan Engelsch goed te koopeu te wijzen, opdat de Nederiandsche handel daarmede zijn voordeel doe. B. v. boterhandel. Geeft men hier eenmaal de voorliefde voor boter van Cork op, dan staat niets in den weg waarom niet maandelijks duizenden vaatjes uit Holland zouden komen. „Ook voor andere vakken var. handel biedt zich een gunstige gelegenheid aan. Portugal voert b. v. groote hoeveelheden ordinaire katoenen goeleren in, voornamelijk voor Afrika. Vroeger een mono polie van Muncheater, worden zulko goederen ook in Holland vervaardigd, b. v. voor Indië en ook voor de Nieuwe Afrikaansche Handelmaatschappij. Twee stoombootlijnen van Liverpool vinden haar bestaan in het vervoer van katoenen goederen. «Ook aardewerk. De groote fabrieken in Maas tricht en Delft kunnen niet spoedig genoeg leveren. Maar er moeten in Holland nog wel andero bestaan, die nog niet met Portugal werken. Ingelegde vruch ten en eetwaren van Hollandschen oorsprong komen weinig voor, maar vallen zeer in den smaak, daar ze niet zoo scherp zijn als de Engelsche. «Er is dus thans eene goede gelegenheid nieuwe artikelen in Portugal in te voeren en daarvoor propaganda te maken.» Tot het gevon van inlichtingen is vermoedelijk de oonoul-generaal der Nederlanden te Lissabon, de Heer E. George, wel bereid. De bewoners van onze West-Indische bezittingen behoeven, meent de Tijd, niet te klagen over te zware belastingen. Uit de kas van het moederland wordt een toelage uitgekeerd van 1,325,000 (onge veer een millioen voor leger en marine en een sub sidie aan Suriuame van 325.000). Laatstgenoemd subsidie was vroeger lager (onge veer 2 ton in het jaar) dooh do tegeuwoordige gou verneur, de hoer M. A. de Savornin Lohmau, heeft zich pdpulariteit verworven door een Booger subsidie op de begrooting te brengen. Hjj stelde voor f 875.000 door Rogeering en Kamer is dit tot 325.000 verminderd. Een gouverneur, die nog hooger subsidie vroeg zou voorzeker nog populairder worden. Toch hebben de bewoners niet te klagen, daar kort goleden de uitvoerrechten werden afge schaft, mot uitzondering van die voor goud en cacao, terwyl laatstbedoeld recht over eenige jaren zal verdwynen en dit niettegenstaande Nederland jaarlyks Suriname moet subsidieeren. «Indien men, zegt de Tijd, het voorafgaande aan dachtig overweegt, zal men beseffen, dat de oom missie van rapporteurs in de Tweede Kamer over de Begrootipg van Suriname over 1830, welker meorderheid zeker geen afkeurend votum legen den minister van koloniën of den tegenwoordigen gouver neur van Suriname wenschte uit te brengen, een moeilijke taak had. Aan den eenen kant liep rij gevaar, door niets te doen, dat de Nederiandsche schatkist veel meer dan noodig was, ten behoeve van Suriname zou worden aangesproken. Aan den anderen kant kon zij er bijv. niet toe medewerken, dat de begrooting verworpen werd, waardoor allicht een conflict zou zijn ontstaan. «Vandaar, dat waarschijnlijk een middenweg gekozen werd door het indienen van amendemen ten, waarvan, zooals uit de toelichting blijkt, het doel uitsluitend was, de West-Indische autoriteiten van de noodzakelijkheid van een zuinig beheer te overtuigen. «Van harte hopen wjj, dat dit doel zal bereikt worden, en al het mogelijke zal worden gedaan om ook de lasten, welke West-Indië voor het moederland oplevert, tot een minimun te beperken». Gisterenavond werd door de Vereenigde Rotter- damsche Tooneelisten hier ter stede opgevoerdHit Laatste Woon», tooneelspel in 4 bedr. van Fr. von Scbóuthan. Dit stuk viel blijkbaar zeer in den smaak van het pnbliek en terechthet bevat ver scheidene goed geslaagde tooneelen en het geheel maakt een hoogst aangenamen indruk. Het is waar, de intrige beteekeut weinig, maar het is onderhoudend en boeiend geschreven, de afwisseling van aandoen lijke en humoristische tooneelen, op zeer handige wyze aangebracht, bekoort en het behoort tot die «gezellige" stukken, die gewoonlijk langen tijd op .het repertoire blijven staan. Over enkele al te groote onwaarschijnlijkheden waartoe zeker het slot- tooneel van het le bedrijf behoort als daar Gert^je op een groote party Boris Boranoff als haar ver_ aan de trap tegen, toen zjj voor de wandeling met Haidee benoden kwam. «Wjj moeten er iets op verzinnen om die mooie kleur weer op de wangen terug te roepen. Ik vrees dat je te veel studeert." «Stellig niet, mijnheer. Ik word integendeel erg lui; in drie avonden heb ik niets uitgevoerd." Het was de waarheid. Zij had zich in de laatste dagen zoo mat gevoeld, dat zjj 's avonds voor de leus met een boek in de hand zat, maar geen blad zijde er in las. «Dan zal er verandering van lucht noodig zjjn; maar hoe daar toe te komen zonder je te laten weg gaan? Want wjj kunnen je hier niet missen, zelfs niet voor óóne week. Zal n mij voor een toovenaar houden, juffrouw, als ik u verandering van lnoht bezorg, zonder verandering van woning? Ik geloof toch dat ik het zal klaarspelen. Ik moet een paar dagen den tijd hebben om mijne toebereidselen te maken en dan hei? presto! daar hebben wij het!" Zjj lachte hartelijk over die belofte. Maar den anderen dag kwam zjj een werkman op het portaal tegen en aan tafel vroeg mynheer haar met een geheimzinnig gebaar, of zjj zijn dienenden geest niet had gezien, er by voegende, dat zjjn famulus eene papieren pet op en een vuil werkmansbuis aanhad, en dat hjj naar bier rook. Deze famulus mpakt» het huis twee dagen lang onveilig. (Wordt vervolgd.), wandelingen, noch de gesprekken roet hem bijzonder aangenaam gevonden; ik begrijp echter dat er het hem daarbij nooit om te doen is geweest zich aan genaam bij mij te maken, zooals hij dit bij u wenschte te doen." Reade sprak scherp; hij had eene hoogroode kleur en was ernstig boos. Violet was het eveneens; zij wilde antwoorden, maar de woorden bleven haar in de keel steken. Zij wendde zich zwijgend van hem af en ging de laan in; hij liep nog een paar stappen mede, maar zjj was te ontroerd om te verstaan wat hjj verder zeide. «Spreek niet meer tot my, mijnheer ik kan het niet aanhooren," zeide zij koitaf, en een zijpad inslaande, liet rij hem staan en ging naar binnen. Met groote inspanning mocht zij er in slagen hare tranen in te houden en zoo kon zij naar de huis kamer terugkeeren, met de bloemen die zij had ge plukt Mijnheer vertelde haar, dat mevrouw Man ners in dat briefje verzocht had, de voorwerpen die voor een armenbazar werden gemaakt, vóór het einde van de week te willen sturen, want rij moesten nog geprysd en geëtaleerd worden. Verder had zij ge vraagd, of juffrouw Howart zoo vriendelijk zou willen zijn in een kraampje mede te werken en, zoo ja, of zy dan één van deze dagen bij mevr. Manners wilde komen, dan zou deze haar op de hoogte brengen van hare taak. Violet vond de gedachte aan die uitspanning verrukkelijk, en hoewel mijnheer haar waarschuwde, dat er niet vee) meer genoegen te halen was dan hare keurige handwerkjes door oude vrouwen, die toch niets kochten, te zien beduimelen en hare beste japon door de kinderen met confituur te laten bemorsen, liet zy zich toch niet afschrikken. Dien avond overlegde zij in stilte, of het niet te nat zou zijn om nog eens even naar haar nestje te gaan en te zien, of het water was gezakt en de voet bank weer droog was. Zy deed hare overschoenen aan om door het natte gras naar den vijver te gaan. Daar gekomen, vond zij op haar gewoon plaatsje een ruiker prachtige rozen; door den steel van de grootste en mooiste was een briefje gestoken. Zij twijfelde er niet aan, of de bloemen voor haar waren alleen begreep zij niet, wie ze daar kon hebben ge bracht. Na voorzichtig naar alle kanten te hebben gekeken nam zij het briefje van de roos af. Het bevatte deze woorden: «Voor mejuffrouw Howart, met de oprechte ver ontschuldigingen van iemand, die haar voor geen schatten van de wereld zou hebben willen grieven." De hand was haar vreemd, maar zij wist nu, van wie het kwam. Zy, zou het papiertje %el hebben willen kussen: Zij stak het briefje in den zak en keerde met de rozen naar hnis terug. Op hare kamer, gelukkig onopgemerkt aangekomen, zette zy ze dadelijk in water. Dien nacht sliep zij met het bricffje onder haar kussen. «Wat zie je weer bleek, kindlief," zeide mijnheer den anderen morgen tot haar; hy kwam haar onder loofde voorstelt nadat een gogenblik te voren hare verloving met Graaf Settwits is publiek gemaakt, stapt men gaarne heen ter wille van andere keurig gesohetste tooneeltjes. Als zoodanig noemen wjj in de eerste plaats, dat in het 3e bedrijf waar de ge broeders Mantius (zoo uitstekend vertolkt door de heeren Haspels) die treffende samenkomst hebben. De een, die altijd streng en hard is geweest voor zjjne kinderen en nog even te voren zijn zoon, die als een groote gunst de verzoening afsmeekte van vader en dochter, onverhoord van zich stiet,) terwyl dat verzoek misschien het laatste was, daar hjj wellicht den dood te gemoet ging en de ander die zich met groote blijdschap voor den geest haalt hoe hij zijne kinderen steeds liefdo betoonde en hun hartelijk behandelde en hoe dat hem een troost was in vele smartelijke ervaringen. Als dan deze laatste Freilig- rath's schoone dichtregelen zjjn broeder vol gevoel toefluistert: O Heb' so lang du Itében kannst! O lieb' so lang du lieben magstt Die Stunde kommt, die Stunde kommt, TFo du an Grdbern stehst und klagstl dan smelt de jjskorst om het hart van den anderen broeder, hij stelt zioh voor hoe misschien op ditzelfde oogenblik zijn geliefde Johan met den dood worstelt en met verstikte stem herhaalt hij: Die Stunde kommt, die Stunde kommt! en hij barst in tranen uit. Is het wonder, dat hjj een oogenblik later geneigd is zich te verzoenen met GertrudeNa het voorafgegane tooneel is ons dit ten volle duideljjk. De humoristische tooneeltjes waren ook uitstekend geslaagd, o. a. die in het le en 2e bedrijf tusschen Gravin Vera en de hh. Alexander Jordan en Johan Mantius. Het samenspel tusschen de verschillende artisten liet niets te wenschen over. Er is wel eens een tjjd geweest, dat het Rotter- damsche gezelschap alleen uitmuntte in heeren- artiston en dat daar vooral een gemis aan jonge, elegante, bekoorlijke dames viel te betreuren, dit is thans gelukkig niet meer het geval; het drietal dat gisteren optrad ziet men met groot genoegen op het tooneel; bovenal Marie Vink, die in verschillende smaakvolle toiletten met onovertrefbare ëlëgance de Gravin Vera vertolkte en reeds dadelijk in Eet eerste bedrijf herhaaldelijk toegejuicht werd om haar geestig spel. Mevr. Fh. Jonkers stond haar als Gertrude goed ter zjjde en Mej. Faassen was als de schalksche Elly goed op haar plaats. De hh. Haspels deden zich opnieuw als groote kunstenaars kenneh eu het groote tooneel in het derde bedrijf was een waar meesterstuk vap tooneel- speelkunst. De heer Jan C. de Vos was als Alexander Jordan uitstekend. Willem van Zujjlen, voor wien deze rol meer aangewezen was, zou het liem .niet hebben verbeterd. Ook het spel der hh. Chrispjjn en Van Kerckboven viel te prijzen, alleen beviel de grime van laatstgenoemde ons niet bjjzonder. De voorstelling mag gerekend worden tot de best geslaagde van het seizoen. In zijne zitting van gisteren heeft het bestuur der vereeniging van mijnbezitters f Ferein bergbaulicher Interesten) besloten, aan den mijnwerker Meyer te Bochum, als voorzitter van de vereeniging van mijn werkers (Ferein bergmdnnischer Interessen in Rhein- land und fFestfalen>) een schrijven te richten, waarin de gestelde eischen buitensporig genoemd en afge wezen worden, en de verwachting uitgesproken wordt dat de mijnwerkers niet deelnemen zullen aan eene nieuwe verstoring des vredes, waardoor aan de be langen des vaderlands ernstig nadeel berokkend zou worden. Verder werd besloten aan de bij den Ferein aan gesloten mijnbesturen eene circulaire te zenden, waarin de redenen voor de weigering uiteengezet worden. Zondag a. s. heeft te Bochum, in Westfalen, eene vergadering plaats van gedelegeerden der mijnarbei ders, waarin het antwoord der mijnbe&turen ter tafel zal komen en verdere besluiten omtrent eene werk staking genomen zullen worden. De gunstige berichten omtrent het eiude der werkstaking onder de mijnwerkers in het bekken van Charleroi bevestigen zich van lieverlede. De minister van oorlog heeft de bevelen aan de com mandanten der garnizoenen van Doornik, Bergen en Brugge ingetrokken, dat zij troepen geroed moesten houden om, op het eerste aanzoek, terstond naar Charleroi te kunnen vertrekken. En een telegram uit Charleroi meldt, dat het aantal der werkstaken- den zeer verminderd is en blijkbaar de werkstaking geheel is geëindigd. Aan den overleden leider van het Duitsche Cen trum, baron Von Franckenstein^ wordt door alle par tijen hulde gebracht. Zijn dood is een groot verlies voor de ultramontanen, niet alleen om zyn per soonlijke verdiensten, maar ook met het oog op de partij. Mallinckrodt is dood, Schorlemer Alst trok zich terug en nu ook Franckenstein is heengegaan blijft alleen de Welf Windthorst als leider over. En welk een man van talent Windthorst ook moge zijn, hij is te veel een uiterste dan dat men zou kunnen verwachten, dat hij de toch reeds met scheuring bedreigde partij zou kunnen bijeenhouden. Franc kenstein verleende aan het Centrum nog altijd een cachet. Omtrent het lot der socialistenwet in de zitting van dezen rijksdag waagt nog niemand een zekere voorspelling. De tweede lezing over de wet is na de derde lezing over de begrooting aangevangen. Men gelooft algemeen, dat de regeoring niet meer rekent op het tot stand komen der socialistenwet in deze zitting. Volgens de officieuse Duitsche bladon zijn ook overal buiten het Duitsche Rijk de socialisten ijverig in de weer om hun Duitschen geestverwan ten flnaneieelen steun te verleenen. Op een groot feest der sociaal-democratische partij te Gent werd voor hot verkiezingsfondrf der Duitsche socialisten 405 fr. bijeengebracht, een socialistische vereeniging te Brussel zond 80 frs. De Duitsche sociaal-demo craten zijn uitgenoodigd voortaan hun gelden tot ondersteunings- en verkiezingsdoeleinden niet meer naar Londen aan het centraal orgaan te zenden, ten einde do mogelijkheid van een nieuw proces als het onlangs te Elberveld gevoerde te voorkomen. Niet alleen in het Duitsche rijk, ook elders breidt de socialistische partij zich uit. In Zweden zal de door Hjalmar Branting geredigeerde Socialdemocrat voortaan dagelijks verschijnen. Het blad ijvert voor oen nominalen arbeidsdag van 8 uur en de groote manifestatie op 1 Mei a. s. In Oostenrijk heeft het socialisme een nieuw arbeidsveld veroverdte Agram verschijnt sedert 1 Jan. 11. een socialistisch blad, de Radnicky Glasnih. In Denemarken hebben de sociaal-democraten zich tijdens den verkiezingsstrijd voor het Folkething niet minder geroerd dan zij het in Duitschland doen. En volgens het kort telegraphisch bericht van gis teren over den uitslag der verkiezingen bleef hun propaganda niet zonder belooning. In het geheel hadden zij tien oandidaten gesteld. Volgens boven genoemd bericht, werden drie socialisten gekozen, waarvan twee te Kopenhagen. Van de ministers werden er drie herkozen. De rechterzijde verloor vier zetels, terwijl de intransigente fractie der lin kerzijde onder Berg verscheidene zetels won. Voor de Deensche regeering zijn deze verkiezingen alzoo een bepaalde misrekening geweestzij ver wachtte, zooals wij onlangs schreven, een versterking van haar aanhangers in het Folkething. Wat nup Een voortzetting van de voorloopige wetten des heeren Estrup P Weldra zal het vergelijk, hetwelk de Duitschers en Czechen te Weenen troffen, aan de goedkeuring van den Boheemschen Landdag en den Oostenrijk- schen Rijksraad onderworpen worden. In afwachting dezer beslissing worden nu reeds de hoofdpunten dor getroffen schikking medegedeeld. De Landesschulrath, het hoogste gezag in onder wijszaken, behoudons natuurlijk de bekrachtiging der regeering, wordt in twee groepen verdeeld. Voortaan zal er een Duitsche en Czechische raad zijn en hetzelfde zal ook geschieden met do plaatse lijke schoolcommissie in alle steden en dorpen, waar beide nationaliteiten onder de bevolking vertegen woordigd zyn. Ook deze commissies worden ge splitst en zullen ook de kinderen naar hun volks aard scheiden. Eveneens wordt ook de Landes-Culturrath in twee groepen verdeeld. Deze raad, voor vijftig jaren in Bohemen opgericht, staat ten opzichte van den landbouw in dezelfde verhouding als de han delskamer tot handel en nijverheid, want de Cul- turrath moet niet alleen de regeering voorlichten over landbouw-quaesties, maar oefent ook toezicht op het landbouw-onderwys, tentoonstellingen en an dere dergelijke aangelegenheden. De voorzitter en eenige leden van dezen raad worden benoemd door de regeering, terwyl de overige leden door de ver schillende landbouw-vereenigingen worden aange wezen. Deze landbouwraad zal nu voortaan ook bestaan uit een Duitschen en een Czcchischen raad. Zoo ook is het hoogste hof van appèl te Praag in tweeën gedeeld, en een dergelijke regeling is ook getroffen ten opzichte van den Landdag. Iedere afgevaardigde kan kiezen tot welke nationale Curia hy wil behooreu. Zijn er quaesties, waarover het noodig is by curiën te stemmen, dan wordt de zaak in elke nationale curie afzonderiyk behan deld. Alleen dau, wanneer het voorstel in elke curie een meerderheid vindt, wordt het door den Landdag als aangenomen beschouwd. De moeilijkste quaestie, de tanlquaestie, is nog niet geregeld, maar over de verhouding tusschen het Duitsch en het Czechisch in Bohemen is ten minste een voorloopige schikking getroffen, waarmede beide partyen zich hebben vereenigd. Over het nieuwe Spaansohe Ministerie, door 8a- gasta ter elfder ure bijeengebracht wordt gemeld, dat de verzoening" niet zoo gelukt is als dat de bedoeling was. Er zijn in het Kabinet niet minder dan vijf zoogenaamde democraten opgenomen, waar door de Regeering een belangrijken stap links deed. De liberale rechterzijde is in het Kabinet niet ver tegenwoordigd; ook de Gamacisten niet, maar deze zouden met beloften ten opzichte van de financieële politieke tevreden gesteld zijn. Het voornemen zon echter rijn om de invoerrechten niet te veranderen voor de handelstractaten in 1892 zijn afgeloopen. Men noemt het Kabinet het Ministerie van het al gemeen stemrecht. Hoe 't gaan zal, weet mea niet Eergisteren gaf Sagasta in de Kamers eenige in lichting. De gezant van Venezuela te Washington heeft de bemiddeling ingeroepen van de Amerikaansche regee ring ter beslechting van het Engelsch-Venezulaansche grensgeschil. In den Senaat der Vereenigde Staten is een resolutie daartoe ingediend en in handen ge steld van de commissie voor de buitenlandsche aan gelegenheden. Geachte Redacteur! Bekend is de anecdote van den Atheenschen rede naar, die, toen men hem vroeg wat de hoofdzaak was voor den redenaar, antwoorddeDe vopr- dracht." //En wat volgt daarop in belangrijkheid?" z/De voordracht." ;/En verder?" „De voordracht." Op een dergelijke wijze zou de inwoner van Gouda, dien men vroeg wat voor hem het meest van belang was, bij herhaling kunnen antwoorden „Zich met gelatenheid schikkon in het onvermijdelijke." Onze stad leeft van handel en ny verheid. Vandaar de vele geuren en groöte geluiden van fabrieken, het brutaio gefluit en gesis van stoombooten, het wal gelijke schouwspel van mishandeld vee, dat de nijvere landman ter markt aanvoert, en andere liefelijkheden te veel om te noemen. Het is voor den in deze dingen oningewijde zeer moeielijk te beoordeelen in hoever dit alles vermeden kon worden, maar over één ding waagt onderge- teekende toch een bescheiden opmerking. Gedurende vele jaren hoorden wij hier steeds met marktdag de tonen van een of andere Duitsche muziekantentroep, en slechts zelden een draaiorgel. In den laatsten tijd is deze verhouding omgekeerd. Waarom weet ik niet, en vertrouw daarenboven dat daarvoor een zeer goede reden bestaat. Evenwel betreur ik deze verandering in de populaire muziek. Een draaiorgel vind ik zoo rumoerig en brutaal enkele zeer goede uitgezonderd, die men hier nooit hoort, en die dan nog op een afstand het best voldoen dat mij een troep slechte blazers minder hindert en ik goede blazers vrij wat aangenamer vind. Maar anderen kunnen van een ander gevoelen zijn, hoewel het misschien overweging verdient, om de orgels te beperken tot zekere deelen der stad, waar niet elk huis in bezit is van een piano, en men dus niet zoo ruim voorzien is van muziek van welk gehalte dan ook. Dat moge nu zijn gelijk het wil, het toelaten van orgels in de stad zal dan toch wel wezen aan zekere behoefte van muzikaal genot te voldoen, en niet het verwezenlijken van een protectionistisch stelsel ten opzichte der orgeldraaiers. En moet men nu niet het laatste veronderstellen, wanneer men, zooals o. a. gisteren middag op de Haven, twee dezer artisten tegelijk hoort spelen en met de meeste ongegeneerd heid hun melodieuse tonen dooreen mengelen Met welk verstandig doel kan men anders goed vinden dat de rustige en inschikkelijke inwoner der fabriekstad, wellicht juist op een oogenblik dat hy met eenigszins inspannenden arbeid bezig is, door zulk schandelijk geraas gehinderd worde? In Godsnaam moet men maar veel dragen, maar dat de bevoegde maCht zich ernstig afvrage, hoever dit moet gaan, is de ernstige wensch van UEd. Dw. X. 5e Klasse. Trekking van Vrydag 24 Januari. No. 65, 3788, 9591, 12031, 13179 1000. No 2475, 10952, 17455 400. No. 10871, 12459, 12870, 19236 200. No. 5219, 12246, 14245, 15180, 16247, 18063 100. Prijsen van 70. 103 2818 6410 8063 10982 13896 16246 18380 370 2966 5484 8160 11001 13899 16511 18514 401 3066 5486 8303 11111 13986 16628 18573 455 3147 5546 8365 11509 14140 16681 18598 562 3197 5614 8396 11586 14148 16726 18928 602 3300 5625 8496 11725 14205 16748 18957 839 3401 5718 8562 11776 14248 16786 19132

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1890 | | pagina 2