K
K
geschilderde
Janskerk te
enis der St
mingen enz.
rljjk levens-
i Gebroeders
beth,
nts.
IETS GEHEIMZINNIGS.
BINNENLAND.
IXO 4132.
Woensdag 29 Januari.
1890.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken*
De inBending van advertentiên kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave.
IELILLETOX.
it
het heste
ereld.
n
ekten
ndpfjn, ont-
Jiiaangename
rorden zeker
jks gebruik
erin
idwater,
Drogist,
meriewinkels
Dg.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
's echte Pre-
bang maakten
■tnengd met
Botterdam.
m merken,
n.l.
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering ran Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco
per post 1.70.
i
der Zelf-
uitspat-
{Vit het Engelech.)
:hen,
1.78,
Dr. POPP'S
B1NKMAN.
tmen-zeep.
uuparant
eepen, welke
■eeg brengen.
Mondwater
tijd. 'WM
nen.
tanden ge-
Tandplom-
tegeu eiken
e
goudsche courant.
ADVEBTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centeniedere regel
meer 10 Centen. GR00TE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
18)
Zij kwamen tegen het eten tehuis. Violet had
niets verkeerds gedaanzij had Laurence Reade toe
vallig ontmoet en even met hem gepraat, maar toch
was zij blij, dat Haidee niet tot die kinderen be
hoorde die alles vertellen.
zonnen en het hem alleen om de postzegels was te
doen geweest.
Hij moest gisteren voor de rechtbank verschijnen,
doch bleef weg. zoodat tegen hem verstek werd ver
leend.
De rechtbank hoorde als getuigen eenige der
slachtoffers, die ter goeder trouw op de advertentie
waren ingegaan.
Het O. M. vorderde wegens oplichting 6 maanden
gevangenisstraf.
Uitspraak Maandag a. st.
van Hamel
Bovendien worden alle Ad verten tien gr a ij*
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
*t welk des Maandags verschgnt.
weid der breekyzers weerstand geboden. Een beeld,
dat in de kerk is losgebroken, heeft men er weer
neergelegd omdat het geen bijzondere waarde verte
genwoordigde.
Twee personen, die hier den geheelen dag gisteren
hebben rondgezworven en verscheiden malen rondom
de kerk zijn gezien, worden van dezen kerkdiefstal
verdacht. Hun signalement is bekend.
Dat
steenen
Winneweg
voor
een menschelijk lichaam in korten tijd ver-
kan, wordt door het volgende bericht uit
‘3 in Canada bevestigd. Een boer verloor
ongeveer zestien jaren zjjn vrouw het lijk
werd op het kerkhof van een naburig plaatsje begra
ven. Het bezoeken van het graf was echter voor
de nagelaten betrekkingen in Winneweg te lastig,
waarom besloten werd het stoffelijk overschot der
vrouw naar het kerkhof van dat stadje over te bren
gen. Toen het graf geopend werd, vond men de
lijkkist geheel versteend, en slechts met de grootste
moeite kon men de 8 centenaars zware kist uit den
kuil halen. Toen het deksel er met geweld afge
nomen was, vond men het lijk der vrouw schijnbaar
geheel onveranderd. Doch al spoedig bleek ook zij
geheel versteend te zyn. Bij nader onderzoek ont
dekte men een zoutbron, die onder het kerkhof
vlooide en die door afzetting van zoutdeelen deze
versteening bewerkt had. Verscheidene Amerikaan-
sche bladen, die dit voorval mededeelea, zien er een
bewijs voor de mogelijkheid in dat Lot’s huisvrouw
in een zoutpilaar veranderde. Doch die gevolg
trekking is wel wat sterk.
Het gisteren ontvangen nummer van de Suriname
bevat het uitvoerig Verslag van de zitting der
Koloniale Staten van 27 December 11., waarin de
bekende missive van den gouverneur, den heer De
Savornin Lohman, is ter sprake gebracht. Door
alle sprekers werden vorm en in boud dier missive
Men meldt uit Zevenaar van 26 Januari:
Heden nacht hebben brutale dieven getracht de
Katholieke kerk, in het midden der stad staande, te
bestelen. Waarschynlyk zich gisteren avond heb
bende laten insluiten, zyn zjj den geheelen nacht
bezig geweestdit is af te leiden uit de omstandig
heid dat enkele personen omstreeks vier uur in don
morgen licht in de kerk hebben gezien. De offer-
bussen achter in de kerk en een kastje boven het
altaar zijn onder de breekijzers bezweken. In de
eerste bevonden zich slechts eenige centen en in het
tweede drie zilveren doosjes, welke als buit zijn
medegevoerd.
In de sacristie hadden zij alles omvergeworpen en
hun uiterste krachten beproefd op eene zware eiken
deur waarachter zeer veel sieraden en kostbaarheden
waren geborgen. Gelukkig heeft deze aan het ge-
Het ongunstig en onbillijk oordeel van Laurence
Reade over den heer Rayner had hare goede mee-
ning van den heer van Èlzenhof volstrekt niet ge
schokt. Toch wilde zij zich gaarne wan die onbillijk
heid verzekeren. Het vermoeden als zou mijnheer
zijn gezin in do vochtige kamers laten slapen en zelf
zijne nachten buiten’shuis doorbrengen, was ongerijmd,
t Waar zou hij dan slapen? Zij hoorde hem dikwijls
laat door de gang en op de trap loopen, hij was
’s morgens altijd de eerste, in de ontbijtkamer, en op
de regenachtigste dagen zag hij er nooit uit Alsof
hij nat was geweest.
Het gebeurt wel meer, dat als men iets wonscht
te weten, dat men er dan geheel onverwachts achter
komt. Zoo zat zij den dag daarna met Haidee in
GOUDA, 28 Januari 1890.
G". ran V., veehouder te Zevenhuizen, in wiens
schuur in de vorige week brand ontstond, bevindt
zich thans als verdacht van brandstichting in hech
tenis.
Staten-generaal. Ezustb Kamer. Zitting
van Maandag 27 Januari.
Ingekomen bericht der afwezigheid van 14 leden,
de meesten wegens ongesteldheid.
Na mededeeling van de ingekomen stukken, wordt
de vergadering verdaagd tot heden voormiddag 11
uren. Alsdan is, aan de orde gesteld do behandeling
der Staatsbegrooting voor 1890.
De zaak die gisteren voor de Haagsche rechtbank
diende bracht iets nieuws op het gebied der recht
spraak.
In het Nietm van den Dag van 7 Nor. 1889
kwam eene advertentie voor, waarboven met vette
letters stond
«Personeel voor een waterschap," en waarin gega
digden naar de betrekkingen van opzichter, dijkbaas,
sluisbaas, klerk en machinist werden opgoroepen,
om zich met brieven van sollicitatie te wenden tot
den boekhandelaar O. te Voorburg, die brieven te
voorzien van de letter A en daarin te sluiten twee
blauwe postzegels. Deze advertentie was den boek
handelaar ter plaatsing aangeboden door oen hem
onbekend persoon en betaald.
Er kwamen op deze advertentie op verschillende
tijdstippen 139, 19 en 62 brieven in.
Het trok echter de aandacht dor ijverige Voor-
burgsche gemeentepolitie, dat dezo advertentie, waarop
zooveel brieven inkwamen, blijkbaar niet ernstig ge
meend was, vooral omdat de naam van het water
schap niet werd genoemd en bij geen der omlig
gende waterschappen zooveel personeel r.oodig was.
Toon nu de steller van de advertentie de brieven
kwam afhalen, werd hij gevat; en het bleek nu dat
hij een geheel ander was dan hij voorgaf, nl. een
inwoner van Delft, van geenszins onborispelijken
levenswandel en vroeger reeds veroordeeld lot 5
jaren gevangenisstraf wegens bedriegelijke bankbreuk.
Hij bekende aldra, dat de gehoele advertentie ver
was ik er bang van. Ik dacht dat het werkelijk
waar was, en ik wilde mijn bed uitstappen, maar
ik’ kon niet, want ik was te loom, en toen ben ik
weer gaan liggen en toen heb ik niet verder ge
droomd maar ’s morgens wist ik het nog precies.
Ik sprak er tegen niemand over, maar den anderen
avond dacht ik, of ik nu weer zoo akelig zou droo-
men> en ik vroeg Jane om nog wat bij mij te blijven,
zal ik er u een vertellen, dien ik twee nachten ge-t Op mijn zeggen, dat ik niet graag alleen was uit
--ïre08 voor een droom, zeide zijdat droomen on
zinnig waren en niets betoekenden en dat zij naar
beneden ging om te droomen, dat zij een lekker
avondmaal nuttigde. Zoo ging zij heen en ik viel
in slaap. Ik werd wakker doordat ik mama hoorde
gilleneerst dacht ik, dat ik weer droomde, maar
toen ik mijn hoofd tegen de beddeplank stootte wist
ik zeker dat ik wakker was. Ik klom uit mijn bed
en sloop naar de deur en zag door het sleutelgat;
want daar was licht in hare kamer. Ik kan haar,
als er licht brandt, juist door het sleutelgat in bed
zien liggenmaar nu lag zij niet te bed, en zij was
ook niet alleen, zooals zij anders altijd is. Ik zag
papa den kandelaar in de hand honden en hij sprak
driftig tot haar. Maar zij huilde en sprak zoo hard
en zoo vreemd, en zij maakte zulke akelige ge
luiden, dat ik er van schrikte. Als zij zoo spreekt
dan ben ik bang dat zij mama niet is. Toen zag ik
papa iets op haar gezicht leggen en mama riep
„Doe dat niet o, neen, dat niet 1” En toen
steunde zij nog een paar maal en daarna was alles
de leerkamer. Het kind was niet recht wel. Opeens
zeide zij;
„Heeft u wel eens akelige droomen gehad, die u
L i en die later uitkwamen, juffrouw?”
„Neen, kindlief; droomen zijn maar inbeeldingen,
zooals je weet, en komen alleen bij toeval uit.”
„Maar mijne droomen komen wèl uit,” ging het
kind ernstig voort. „Als u heel dicht bij mij komt,
leden heb gehad. Maar u moet uw hoofd naar mij'
toekeeren, zoodat ik kan fluisteren, en vooral niet
aan mama oververtellen; mama zegt, dat ik niet
moet praten over hetgeen ik zie, maar aan u kan
ik het wel in vertrouwen zeggen, niet waar?”
„Neen, kindje, ik zal er tot niemand over spreken,”
zeide Violet geruststellend. Zij vond het verstan
diger, de kleine te laten vertellen wat in haar om
ging; zjj was toch, meer dan Violet voor een kind
goed achtte, tot peinzen geneigd.
Zij legde haar handje tegen Violets wang en terwijl
zij nu haar gelaat zoo dicht mogelijk tot het hare
trok, begon zij fluisterend
„Weet u nog dien dag, toen u naar do torenkamer
is verhuisd?”
„Ja zeker.”
„Sst, zacht! Nu, dien avond bracht Jane mij
zooals altijd naar bed, en ik sliep dadelijk in en
droomde dat ik mama hoorde gillen en schreeuwen
en papa tegen haar spreken; maar zoo heel, heel
anders dan hij gewoonlijk spreekt; in mijn droom
fb. Prjjs
erschrik-
igd Ijjdt,
mng, die
n van een
het VerT
arkt 84,
t bedrag,
in boek-
