INING
AZEN,
geschilderde
Janskerk te
suis der St
mingen enz.
rljjk levens-
Gebroeders
both,
k
den*
IETS GEHEIMZINNIGS.
DE LIBERALE UNIE.
IX° 4135.
Zaterdag 1 Februari.
FEUILLETON
merk
looping
AND,
1800.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
:gen,»
illing
fcïo.‘.U
Ï5 ds. 45 d,
3 en73‘.
1
nts.
R1NKMAN.
Ting,
gemeente
I
De inzending van advertentien kan gesciueden tot óen uur aas namiddags van den dag der uitgave.
A»ir
i
;en bjj den
3
fi
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco
per post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
BIGOT,
i 1890
□de Kunsten
directeur der
Utrecht.
ARI 1890,
adsherberg
choonhoven,
P. MAHL-
lentiaren
goudsche courant.
a.
loordschen
ertaling
es f 0.75.
- 0.99.
i Zaterdag
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centeniedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
(Uit het Engelech.)
van diamanten?” vroeg hij zacht.
mijne oogen de schoonste van alle
dadeljjk en
Het heeft bjj ons en wellicht ook bjj onze
lezers dé* aandacht getrokken, dat in de groote
Amsterdamsche kiesvereeniging Burgerplicht
door eenige leden is voorgesteld het verband
met de Liberale Unie te verbreken. De reden
daarvan schjjnt te zijn, dat men in Amster
dam, waar' de liberale partij da overgroote
meerderheid heeft, weinig of niets bemerkt van
hare werkzaamheid, Adrwjjl ook een deel der
liberalen ontevreden is over de bonding, welke
het bestuur gemeend heeft te moeten aannemen
-tegenover de beweging tegen de nieuwe school
wet. Doch noch het een noch het ander wet
tigt een zoo roekelooze handeling als het
uittreden uit het liberale verband zou zijn
dit toch zou het sein kunnen worden toteene
.'vernietiging der organisatie onzer partij, welke
met zooveel moeiU is tot stand gebracht. De
tegenpartij zou zeker niet ongaarne zien, dat
wij aldus gingen wroeten in eigen ingewanden,
want verdeeldheid in het eene kamp verhoogt
de kansen in het andere, wanneer daar strenge
tucht beerscht. Het kan daarom nuttig zijn,
nog eens te herinneren aan het doel en de
werking der Unie en op het voetspoor der
Zutphensche Courant de vraag te stellen of zij
aan de verwachting voldaan heeft.
Hoofddoel is samenwerking te bevorderen
tusschen de verspreide partjjgenooten.
Vooral in twee opzichten was die samen
werking noodig. De .’liberalen in de twijfel
achtige districten, waar elke verkiezing aan-
partjj aangaande eenig punt denkt, wanneer
zij niet behoorlijk georganiseerd is Hoe zal
then weten, of de meerderheid groot of klein
is Zonder partp-organisatie kan een kleine
groep, die roerig is en veel van zich laat hoo-
ren, den schijn wekken, als ware de geheele
partjj, öf nagenoeg de -geheele partij, van hare
meening. Zenden daarentegen de plaatselijke
kiesvereenigingen afgevaardigden naar eene
algemeene vergadering, dan bestaat de moge
lijkheid ook het gevoelen in te winnen der-
genen, die zich niet in het openbaar uitlieten,
en die uit den aard der zaak altijd de groote
meerderheid moeten vormen.
De Liberale Unie moet dus le door haar
bestuur een 'centraal-bureau verschaffen, waarbjj
de liberalen, die hulp noodig hebben, hulp
kunnen krjjgen; en 2e een organisatie zjjn,
waardoor; de denkbeelden der partij aangaande
den eisch der liberale beginselen duidelijk kun
nen bljjken.
Vraagt men nu naar de resultaten van de
werkzaamheid der Unie, dan moet men in de
eerste plaats in aanmerking nemen, dat het
geen geschiedt om het eerstgenoemde doel der
vereeniging te bereiken niet in de couranten
wordt gezet’ of aan de groote klok gehangen.
Wat er ih bedreigde districten geschiedt, wat
er gedaan is door het hoofdbestuur op plaatsen
waar het spande, is zeker niet bekend in dis
tricten als Amsterdam, waar de liberalen zoo
zeker zjja- van de overwinning, dat zjj soms
de moeite niet nemen van te gaan stemmen.
Die stille arbeid is alleen bekend bij de be-
Bovendien worden alle Advertentien gratia
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
’t welk des Maandags verschjjnt.
edelgesteenten,” zeide zij, haar best doende bedaard
te schijnen.
«Zendt ge het prettig vinden om uw hals, uw
borst en üw armen met diamanten te versieren, als
eene hertogin aan het hof?"
t Hij sprak nog altij.1 zacht, maar op zulk een
vreemden toon, dat zij niet wist, of hij in err.st
sprak of schertste. Zij spande zich in, onbevangen
te antwoorden:
«Ik? Wel neen!. Ik voor mij zou geen diaman
ten willen dragen; ik zou er al zeer bespottelijk
mede uitzien. Diamanten zijn voor aanzienlijke
dames, niet voor gouvernantes!”
«Gouvernantes kunnen aanzienlijke dames worden,”
ging hij op zijne oude, goedhartig plagende manier
voort.
«De meesten worden het niet,” antwoordde zij
lachende.
«Nu goedmaar zonder eene groote dame te we
zen, mag eene gouvernante toch wel een kleinood
dragen, dat zij eerlijk heeft verdiend, niet waar?”
«Als zij het eerlijk verdiend heeft?” herhaalde
zij. Het gesprek maakte haar verlegen en toch, zij
wist er geen einde aan te maken.
«Dan mag je dit gerust van een dankbaar schilder
aannemen als eene herinnering aan onzen aangena-
men, alleen te zamen op mijn atelier doörgebrachten
morgen.”
«Neen, neen; ik kan het niet aannemen,” zeide
zij op ernstigen toon, terwijl zij het doosje, dat hij'
leiding geeft tot een strjjd met inspanning
van alle krachten, moesten kunnen rekenen op
den steun der anderen, die in overwegend li
berale districten wonen. Een verkiezing, waarbij
de strijd heftig is, kost veel geldwaarom
zouden altjjd weder dezelfde liberalen die con
tributie betalen voor een doel, dat de geheele
partij ten goede komt? Bjj zulk eene verkie
zing zjjn er goede woordvoerders noodig
waarom zou men die niet buiten het district
zoeken? Een bond van kiesvereenigingen, die
over ruime middelen beschikt en wier bestuur
in correspondentie is met de plaatselijke kies
vereenigingen, is het geschiktste middel om
te zorgen, dat de liberalen in bedreigde dis
tricten tijdig hulp kunnen krijgen van hunne
geestverwanten.
Behalve deze samenwerking, die voornameljjk
ten goede komt aan dejiberalen in twijfel
achtige districten, is eene vereeniging als de
Liberale Unie weuscheljjk, omdat zjj de gele
genheid biedt in der minne te handelen over
verschilpunten ten aanzien van het liberale
programma. Men weet, dat niet alle liberalen
even ver willen gaan met het verleenen van
kiesrechtdat de juiste opvatting van de
scheiding van kerk en staat aanleiding geeft
tot verschil van gevoelen dat leerplicht warme
verdedigers en ernstige tegenstanders vindt,
en wat dies meer zij. Nu geven zeker dagbla
den, tydschriften en vergaderingen gelegenheid
genoeg om over deze en andere staatkundige
onderwerpen van gedachten te wisselen. Maar,
hoe zal het bljjken, wat de meerderheid der
21)
Twee uren later noodigde hij haar uit zijne schets
te bezichtigen. Op het doek was oen zeer 1
meisje mot donkere oogen; haar frissche mond
jlz» IrnwoVAoJn KnMAM «w»— X- LI— 1—1 xl—A
blanker en iets rooskleuriger dan die ^nn Violet;
zelfs het kastanjebruin haar was iets glanziger en
krullender. Toch was zij het; het hinderdehaar
uv|j<uy(i, uttt
had gevleid, hoewel Violet het zelve ook zeer goed
zag. Mijnheer antwoordde, dat eeu portret eene
schoone vrouw niet kon vleien, en met een minach
tend schouderophalen keerde mevrouw zich naar de
deur en verliet de kamer.
Haidee volgde haar, doch aarzelend, en na nog
eens te hebben omgezien, of Violet nog niet kwam.
«Een uitstekend model, zoo rustig! Het is den
genot u te schilderen maar nie.t alleen daarom,”
voegde hij er zachter en als onwillekeurig bij, terwijl
bij nog een paar penseelstreken deed.
„Wat zal ik u als belooning geven, dat u zoo
heerlijk hebt stilgezeten, zonder met. de oogen te
te bezichtigen. Op het doek
bevallig
---1 met
de kersroode lippen Was iets kleiner, haar tint iets
zelfs het kastanjebruin haar
bepaald, dat mevrouw verklaarde, dat hij zijn model I kend aan, terwijl hij dit deed. Het doosje was met
1 - rood fluweel bekleed en scheen niet be
stemd te zijn voor het sieraad dat er in lag. Dit
was een groot medaillon, dat in den vorm van .een
hart, de prachtigste diamanten, die zg ooit had ge-
“-*■ -n van dit schit
terend kleinood joeg haar schrik aan. Zij deed een
en ten laatste zeide zij:
„Ik heb nog nooit zoo iets fraais gezien.” Zij kon
u-gUjpQj., dat inrJorHnad voor haar bestemd zou
zijn en *zij'hoopte zelfs tot zekere hoogte dat het niet
voor haar was.
„Houdt ge
„Zij' zijn in
knippen of te geeuwen, wal modellen van beroep niet
schijnen te kunnen laten?”
„Niéts, mijnheer. Ik ben bigde dat het goed is
gegaan. Het vleit onze ijdelheid te worden geschil
derd, en u weet, niet waar te worden gevleid is
belooning genoeg voor een meisje,” zeide zij lachend,
terwijl zij Haidee naliep.
'„Ik zal toch wel iets weten te’ vinden,” zeide hij
zacht.
Dio’n namiddag ging Haidee, na de les, de leer
kamer uit toen mijnheer er inkwam. Hij had een
vrij oud, leelyk doosje in de hand.
„Da arme schilder heeft zijne belofte niet ver
geten,” zeide hg schertsend. „Ziehier wat ge met
stilzitten hebt verdiend.” Hij trok haar naar het
raam en opende het doosjehij zag hilar onderzoe-
verschotei) rood fluweel bekleed en scheen niet be
groot medaillon, dat in den vorm van een
zien, te* aanschouwen gaf. Het zien
terend kleinood joeg haar schrik aan.
uitroep vol bewondering
„Ik heb nog i—
niet begrijpen, dat inderdaad
