J. J. VAN DER SANEEN,
COSTUUEWEEISTERS.
TSUWSLAUNECH?
Zen&ings- samenkomsten
Gember-Koek,
POSTZEGELS, PLAEZEGELS, BRIEFKAARTEN
©aa. G-ezegelcL ^supxex
Buitenlandsch Overzicht.
NEDERLAKHE ZENDINGSVEREEMGING
ADVERTENTIËN.
Medicinale Tokayer en Malaga.
T CREBAS.
van ,Gebrs. S\EL,
Amsterdam.
C. DE JONG en ZOON
Wed. A. QUAINT,
Korte schetsen uit de geschiedenis
der Latijnsche School.
op Woensdag 5 Februari 1890,
Spreker D*. A. LOEFF,
Burgerlijke Stand.
The Continental Bodega Company
hudteekening had geplaatst, maar dat da houder
Tan het stuk er de Terklaring onrechtmatiglijk boven
geschreven had.
Hij beschuldigde dus den houder van abus de
blancseign en toen die aaak onderaocht was, werd
hij self vervolgd wegens het doen Tan valache aan
klacht. ,j
Voor de "Rechtbank word hq veroordeeld,
voor het Hof werd dit vonnis bevestigd, dooh later
op grond van eenig gebrek in den vorm werd door
den Hoogen Raad dit arrest vernietigd en do zaak
Terweien nahr het Hof te Amsterdam. Omdat men
daar eohter niet in den waan kon hebben verkeerd,
dat lijn klacht eeuigen grond had, werd hij daar
vrijgesproken.
Intusschen was door denielfden man een civiele
Tordering tot betaling van aeker bedpg tegen den
houder Tan dat. bewuste segeltje ingesteld bij de
Rechtbank te 'sHage. V
Deze erkende dadelijk het gevordorde bedrag schul
dig te ''zijn, maar braoht in compensatie de schuld
waarvan bij dat zegeltje tou blijken, èn, subsidiair,
deed een eisoh voor dat bedrag in reconventie.
Ook in het civiel geding ontkende de eischer het
bestaan van de schuld.
Na eira verheor op vraagpunten braoht nu de ge
daagde het bewuste onderhandsche geschrift ia het
geding en daarop wederom ontkende de eischer ooit
sqn handteekening onder die verklaring te hebben
eaatst, ontkende ook het renvooi, gelijk de ge-
de beweerde, eigenhandig nevens de verklaring
op het zegeltje te hebben geschreven. Op grond
dat begin van bewijs bij geschrifte van de tegen-
vordering gelevérd was, stond de Rechtbank den
gedaaode toe om nader bij getuigen het bestaan der
schuld te bewijzen.
Tan deze beslissing ging de eischer in appel en
gisteren werden voor het Hof te 's Hage in diezaak de
pleidooien gevoerd. Voor den appellant, eischer in
eerste instantie, voerde mr. Kranenburg, uit Utrecht,
o. a de volgende bezwaren aan de oorspronkelyke
vordering, die dadelijk door den gedaagde geheel was
toegegeven, betrof een handelszaak, een summiere
zaak de tegenvordering gold een zaak van gewone
behandeling daarom had de Rechtbank behooren
te splitsen.
Namens zijn cliënt ontkende hij ook nu weer wat
hij voor de Rechtbank had ontkend en beweerde
bovendien, dat, al was het stuk echt, het nog niet
kan gelden als begin van bewijs, terwijl ten over
vloede niet voldaan was aan de voorwaarde, daar
appellant de huizen niet had geleverd.
Jhr. mr. Reijnst, voor den geïntimeerde optredende,
begon met een uitvoerig .exposé te geven van de
feiten.
Nadat in de Zoutmaustrasfc «enige Ruizen waren
afgebouwd, 'rustten op dezo panden en den grond
een te, een 2e en een 3e hypothsek.
De eerste hypotheekhoudster zou, omdat de rente
niet op tijd was betaald, krachtens onherroepelijke
volmacht verkoopen. De beide houders van de derde
hypotheek (èen van hm was de tegenwoordige appel
lant) begrepen, dat er voor. B£h niets zou overschie
ten en trachtten daarom fmet (le vier houders van
de 2e hypotheek diet op den accoordje te gooien, ten
einde bij den geforceerdei verkoop den koopprijs te
kunnen drukken en voor zoo weinig mogelijk geld
eigenaars der panden te kunnen worden.
Een overeenkomst in dien geest ontstond. Wanneer
zij, nl. de houders der Se hypotheek, de huizen
hadden gekocht, zouden zij aan de vier houders
der 2e hypotheek, gfeet ruim 7000, een som van
3000 betalen.
Yoor het gemak, om een omslachtige akte en kos
ten te vermgden, werd er nu een onderhandsoh
geschrift opgemaakt, waarbjj de houders van de Se
hypotheek verklaarden san de houdere der 2e hy
potheek, wegens geleend geld, schuldig te zijn een
som van 3000. Toen het ooncept daarvan aan
den nu appellant ter onderteekening werd voorge
legd, maakte hjj de opmerking, dat hij alleen dan
die som schuldig zou zjjn, wanneer de huizen door
hem en zgn confraters waren gekocht; daarom
schreef hij een renvooi in dien geest er bij.
Na alleen met het oog op den moreeion indruk
van den reohter de strafzaak, die er uit waa gevolgd
te hebbeo gereleveerd, trachtte pleiter te weorleggen
de bezwaren, die tegen het vonnis waren aangevoerd.
Na re- en dupliek werd de oonclusie van het
O; M. bepaald op 10 Eebr. a. s.
Sta ten-generaal. Kekstk Kamzz. zitting
van Vrijdag 31 Januari.
Het gewicht der zitting ligt voornamelijk in den
uitslag. Met één stem meerderheid is de begrootiug
van Koloniëu verworpen. Het werd dan ook tgd
dat aan dezen evangeliebelgder, die blgkbaar meer
geschikt is voor zendeling of apostel dan voor
minister van koloniën, bet politiek vertrouwen werd
opgezegd. De eer van den dag komt toe aan den
heer Tan Gennep, die in eene heldere rede de
zondenlgst van den minister opmdhkte en hem zijn
steun opzegde, omdat hg niets doet dan stokpaardjes
berijden en gevaarlijke hartstochten opwekken. Doch
ook de hh.van Roasem.Rengers enlnsinger spaarden den
minister niet; duidelijk bleek uit de adviezen, dat
de gevaarlgke inmenging in doft godsdienst der
inlanders de ongerustheid zoozeer heeft doen toe
nemen, dat de liberalen niet langer eene afwachtendé
bonding konden aannemen. De verdediging dps
ministers bevatte niet veel nieuwshet waren, zooals
de heer Tan Gennep snedig opmerkte, oude kennissen
die niemand overtuigden. Wel wrong hg zich in
allerlei bochten om zjjoe vroegere uitlatingen zooveel
mogelijk te verzachteo, doch hg kon niet loochenen
dat verbreiding van het christendom hem boven alles
gaat. Hg', was nederig genoeg zich te vergelijken
met den apostel Paulus, die evenals hij van razernij,
van godsdienstwaanzin werd beschuldigd en toch
een zegen geweest is voor de heidensche volkeren.
Dooh hij vorgat dat deze heidenapostel geen minister
van koloniën waa. Terecht gaf de heer vsn Royen
hem den welgemeendeh raad zendeling te worden,
indien hij niet nalaten kan te arbeiden aan de ver
breiding vah het christendom.
Stenn vond de minister alleen bij den lieer Tan
Zuylen en dan nog maar op een speciaal punt
de Indiache muntquaestie. Niemand stond anders
op te zijner verdediging.
Teekenen wij nog aan, dat de heer Pgnappel het
beleid des ministers streng afkeurde, maar stemde
voor de begrooting, omdat hij constitutioneeie be
zwaren had tegen afstemming om redenen buiten
de begrooting. 4
Tan de liberalen atemdeu Kappoyne, Huydeooper,
Ylielander Heyn en do Yoorzitter vóór. De 20
tegenstemmers waren allen liberates. -v—
IT.
DE TRAUDENIUS8EN.
Hebben wij in eene vorige sohets onze aandaoht
meer bepaaldelijk gevestigd op de posten, voorkomende
onder ae ontvangsten in de rekeningen van Paulus
Traudonius, thans wensohen wij enkele uitgaven eenigs-
zins nader te beschouwen.
Onder de .uitgaven bekleedeu de jaarwedden van
het ouderwijzend personeel eene eerste plaats. Over
het traetement van den Rector spraken wij reeds
het bedroeg 1B0 met vrije woning en do veran
derlijke emolumenten komende van de schoolgelden
der hoogste klasse.
Die 150 vinden wij evenwel niet geboekt in onze
rekeningen, dooh wel in de Stadsrekeningen van het
jaar 1577 af. Deze eigenaardige scheiding in het
finantieel beheer der school vindt haren oorsprong in
toestanden van een vroeger tijdperk, waarin de stad
de school jaarlijks pachtte van den Heer of Graaf,
en de door de stedelijke regeeiing benoemde en be
zoldigde Rector niet alleen als onderwijzer, maar fei
telijk ook als inner der gepachte inkomsten (school
gelden) optrad.
Om nu tot onze rekeningen terug te keeren de
tractementen der drie ondermeesters bedroegen voor
ieder 90. De kwitanties die, prachtig geschreven
als zg zgn, eeu bewijs leveren dat de edele schrijf
kunst niet verwaarloosd werd, zijn nog op het archief
aanwezig. (1)
De concierge, die belast was met «het school ts
veegen en'besemschoon te houden" kreeg niet bijzonder
veel. Nadat hg een paar maal verhoogine aange
vraagd eq, verkregen had, ontving hjj eindelijk 5
per jaar 1 Laten we maar veronderstellen dat hij
alleen maar 's morgens behoefde te komen om de
sohool schoon te maken en dat verder van hem geene
diensten werden gevorderd.
Wjj zouden verder te veel van het geduld der
lezers vorderon, wanneer wjj sl de interessaute posten
afzonderlijk gingen bespreken. Slechts op een paar
zeer frappante zaken willen wjj de aandaont vestigen.
In de eerste plaats dan worden wjj getroffen door de
veelvuldige bewijzen van seue zekere vaderlijke ge
hechtheid van de scholasters ten opzichte van de
onderwijzers. Een paar voorbeelden sleohte. Een
zekere Simoo Schoemasz, meester in de derde klasse
is gsduieade geruimen tijd ziek en sterft. Zijn trae
tement gaat gedurende zijne ziekte door en degeen
die zjjne lessen tijdelijk waarneemt krijgt eene ruime
belooning. Dit alles getuigt reeds van een in dien
tijd zeldzame zorg voor de materieole belangen van
de onderwijzers. Doch wat zien wjj nu verder
Schoemasz was Ongehuwd en woonde zooals wjj zonden
zeggen, «op kamers" bij eene zekere juffrouw Lijsbet
Jans dia onzen Schoemasz gedurende zijue ziekte uit
stekend verzorgde. En nu vinden wij in de rekoning
van 1588 eeue post waarbjj aan haar voor «die goede
servjjs en de behulpeljjckheyt van mr. Sehoemasz
in sijn sieckbedde ten wteynde bewosen" de somma
van' 12 wordt uitgereikt. Al letten wij nu, bij de
beoordeeling van deze post, op den tjjd waarin rij is
neergeschreven, dan nop mogen wjj in de aan Lijsbet
Jans uitgereikte beloonmg een aanlig voorbeeld zien
(1) Op het Muesm vsn Oudheden heeisden sich ook
nog eenige kniUntiee een Rectoren en Prscceptoren.
hoorde zij, dat - het. vrg knorrig werd gegeven, en
onmiddellijk daarna riep mevrouw Reade haron zoon
toe, haar niet zoo lang te laten wachten'.
Het schoolfeest, dat om ziekte van enkele ge
meenteleden tot nn toe was uitgesteld, zou Zaterdag
worden gevierd en den daaropvolgenden dag was het
oogstfeest. Dit laatste gaf Tiolet niet veel drukte;
zjj bemerkte er niet veel van. Zooals zij hoorde,
bepaalde men zich tot het zingei van het oogstlied
en van bijzondere dankzegging voor Gods zegen
vrif slecht overeen te brengen met het morren en
klagen der boeren over dien „eeuwigdurenden regen
en de schade die bij aanrichtte" en voorts werd
de kerk met korenaren en groen versierd. De jfcge
dames Reade hadden voor dezen keer de versiering
der kerk voor hare rekening genomen, omdat de
dominë'sfrouw buitendien zooveel bad te bezokgen
voor het schoolfeest, den maaltijd en den bazar.
Toen Haidee en Tiolet Maandag eene grootere wan
deling hadden gedaan dan gewoonlijk, kwam Jane h&r
met een zeer geheimzinnig gezicht tegemoet loopep.
«O, juffrouw, de jonge mijnheer Reade is hier'
geweest; hij vroeig naar u; hij had eene boodschap
aan u.' Toen ik vertélde dat u uit was en aanbood
u zjjne boodschap over te brengen, zoide bij, n liever
te willen schrijven, want het was van vëel gewicht.
Hg schreef een brieve, maar ik kan waarlijk niet
helpen, dat Sarah het van ,hem aannam. Zg bracht
het naar mijnheer, en toen ik haar achterna riep dat
het voor ,n rf&s, deed zij alsof zg mij niet verstond."
Geducht uit haar humeur over die hoogst onge
paste handelwijs van Sarah, ging Tiolet naar boven.
Zoodra zij in de eetkamer kwam, overhandigde mijn
heer haar het briefje met de woorden:
«Hier is een billet-doux voor u, juffrouw; van
wien denkt u dat het komen zalf Tau wien ver
wacht u er een?"
«Tan niemand, mijnheer," antwoordde zij blozend.
Zij opende het briefje onmiddeigk, als om te toonen
hoe weinig gewicht zg er aan hechtte en las-
«Waarde juffrouw! Mijne zusters vinden dat er
zooveel voor de versiering der kerk is te doen, dat
zij vreezen niet op tjjd gereed te zullen zjjn. Zoudt
u zoo vriendeljjk willen zjjn een handje te helpen?
Als u er njets tegen heeft, kom ik morgen na het
ontbijt met dat werk oaar Elzenhof rijden; omstreeks
kwartier over tweeën.
Uw dw., i
Laurence Reade."
In dea grond waa dit 'briefje eene kleine teleur
stelling, maar het was beter zoo;, nu kon zjj het
zonder schroom laten zien. Zjj dacht er over of zij
het maar niet zou verscheuren, als een nieuw bewjjs
dat het haar niet kon schelen, toen zij een paar
regels op de binnenzjjde van het velletje geschreven
zag. Als dacht zij aan geheel andere dingen, stak
zij Eet papier weer ia de enveloppe en lijet deze zoo
onverschillig mogeljjk in den zak glijden.
Wat duurde de maaltijd dien middag lang! Toen
hij eindelijk was afgeloopen, ging zij naar de leer
kamer en haalde het biljet te voorschijn. Binnen
ih stond:
«Waarom was u Zondag zoo onvriendelijk?'
Eerst den volgenden dag, kwartier over tweeën,
kon zjj °P die vraag antwoord geven, maar zij had
dien namiddag onder de les wel willen zingen en
juichen. Zij had het niet noodig gevonden het uur
te noemed, waarop mjjnheer Reade het werk zou
brengen. Men was tusschen twqe en drie uren ge
woonlijk met elkander in de huiskamer bijeen. Maar
op diqn dag vroeg mevrouw aan Tiolet, dadelijk na
bet otèn, of zjj eeu -paar brieven voor .haar wilde
schrijven, die met den n'amiddagpost weg moesten.
«He weet wel, dat u liefst ongestoord schrjjtt,
juffrouw. Zal ik uwe koffie in de leerkamer daten
brengen of'boven op uwe kamer?"
«Liever op mijne kamer, als u zoo goed wilt zijn.
Zij liep naar boven en deed alle moeitftjhet stuk
dat in den keel zat, door te slikken.
Zij hield anders zooveel van dat halfuurtje na het
i eten in de hhiskttmer. Dan zat zij onder het genot
van een geurig kopje koffie de couranten te lezen
en naar mijnteers grappige opmerkingen over hetgeen
hij laa te luisteren, het was zulk een recht 'ge
zellig halfuurtje.
Zij had één van die nare brieven af, waarvan me
vrouw haar het klad had gegeven zij beteekendon
niets toen er aan de deur werd getikt en Jane
met eene hooge .kleur, giegelencPpinnenkwam.
Woedtvervolgd.)
van den hechten band die er tasachen scholasters en
onderwijzers bestond.
Nog eene andere post onder de buitengewone uit
gaven verdient vermelding. Mr. Adriaen Tonok, die
Si de tweede klasse doceerde, had het ongeluk ge
had om een van zjjne leerlingen, onder het straffen,
het oog te kwetsen, naar ik vermoed door een on
handige slag met de bekende plak, die al heel lioht,
wanneer de jeugdige delinquent zich wat voorover
buigt, in plaats van op de hand, op eeu of ander
deel 'van het hoofd kan tereoht komen. Door die
onwillekeurige verwonding had Mr. Adriaen, volgens
onze rekening, sohade geleden, waarschijnlijk door
dien de ouders van het jonge mensch den onvoor-
ziohtigen meester gedwongen hadden de kosten van
den heelmeester te betalen. Die kosten nu worden
hem met 12 gl. 10 st. vergoed, omdat de scholasters
«genoech versekert waren sulcx niet door eenige
verbittertheyt ofte opset, maer onoselyok geschiet te
zjjn." Dit voorbeeld doet ons zien dat in dezen tjjd
de onderwijzers geenszins overal, geljjk men wel eens
meent, onbeperkte vrijheid in het toedienen van
lichamelijke straffen hadden, maar integendeel zeer
op hunne hoede moeiten zijn dat ze, al was 't maar
bij ongeluk, niet een of andere wond toebrachten.
Dat 'overigens de onderwjjaqia. van dien tjjd, na elke
gehouden strafoefening, de wVaak der ouders moesten
duohten, is bekend. Menigmaal werden Rectoren en
leeraren, bij het uitgaan der school, opgewacht door
de oudera vooral door de moeders om afre
kening te houden met den snoodaard die hunne
lievelingen wat al te streng gecorrigeerd had. (2)
Ten slotte nog een paar kleine posten die de Scho
lasters betreffen. Deze hoeren dronken nogal eens
een glaasje wjjn. Dooh 'tis niet te verwonderen
dat zij, bij vervelende bezigheden als het verpachten
der turftonnen en het controleeren der Bchoolxeke-
ningen, zich gaarne van eene kleine opwekking be
dienden. Merkwaardig is het evenwel, dat die on
kosten aan wjjn soms met vrij veel omhaal verdedigd
wordt. De heeren Soholasters krjjgen die tractatie
speeiaal voor de goede zorgen die zjj, gedurende een
jaar, aan de school besteed hebben en voor het aan-
hooren en slniteu van de rekening.
Toch dronk men niet bijzonder veel. Met zijn
vjjven (den Rector rekenen wij mee), dronken zij
gewoonlijk voor oen som van 4 gulden, waarvoor
men in dien tjjd ongeveer 3'/s kan wijn kon koopen.
En biermede sluiten ook wij de rekeningen van Trau-
deniua en zullen wjj tot de verdere geschiedenis van
het Gymnaaium overgaan. Intusschen wensohen wij
hiermode tot een volgenden Zaterdag te wachten.
(2) Wie hiervan iets meer wil weten lese eene aardige
acboolcomedie *an den nit Gouda afkooutigen Schonneu», orer
welken geleerde onlange, van de hand van dr. Garrer, «ene
keurige monografie «erachenen ia.
De beor Von Berlipsch, regeeringa-oommissaris in
de Rijnprovincie is tot minister van koophandel in
Pruisen benoemd in plaats van den r^jkskaoselier,
die meer rust wil hebbdn.
Ondankt de plaats kebbende wijziging, blijft echter
de opperste leiaing in de oeccnomische en handels
politiek ook thans in Bismarcks band. De nieuwe
minister zal zich in de $er«te plaats hebben bezig
te houden mot de arbéidswetgeving, welke o. a. zal
worden uitgebreid door een wetsontwerp tot het
instellen van raden van nijverheid en verzoening op
initiatief van den staat. Het daaraan verbonden
parlementair overleg en in het algemeen de, uitbrei
ding der arbeidswetgeving maken bet optreden van
een speciaal met dit ressort belasten minister ge-
wenscht, te meer daar Bismarck, wegens redenon
vau gezondheid, zoo weinig mogelijk meer aan de
Rijksdagsdebatten zal deelnemen. Ook de op bet
gebied der internationale handelspolitiek, b. v. tegen
over Frankrijk, te verwachten gewichtige maat
regelen doen het wensohelijk voorkomen, dat Bismarck
van "eeq deel zijner werkzaamheden ontheven worde.
Be benoeming vau baron Berlepsch ontleent geen
gering gewicht aan het feit, dat hij, als Oberpraesi-
dent van de Rijnprovincie, overwegenden invloed
gehad heeft op de vreedzame oplossing van de
groote werkstaking dor mijnwerkers, aldaar in het
vorige jaar. Geheel tegen den drang van andere
hooge ambtenaren in, weigerde hij principieel de
hulp in te roepen der militaire overheid; persoonlijk
trad hij' in overleg met de werkstakers, schonk met
succes zjjne bemiddeling tnsschen hen en de mijn-
bezitters, en verdedigde bjj de regeering met kracht
het standpunt eener voorzichtige en verzoenende
tactiek, waarmede hjj op den Keizer persoonlijk een
gunsfcigen indruk maakte.
In de Fransohe Kamer wordt van tjjd tot tjjd
links en /echts getracht te geraken tot de groote
eenheid, d. w. z. eon vereeniging van al de ver
schillende fracties. Aan de linkerzijde is men echter
daarmede al niet veel gelukkiger dan aan de rechter.
Eergisteren |(zou" er vergadering f zijn, maar van de
870 uitgenoodigden hadden slechts 130 gebruik ge
maakt, bohoorende tot verschillende richtingen, zoc-
als Clémenceau, Madier de Montjau, Casirair, Périer,
Ribot en Raynal. Ook Martineau, die het Boulangisme
den rug heeft toegekeerd, was verschenen. Men
wilde beraadslagen over het vormen van een enkele
groote partij, die op gezette tijden zou bijeenkomen
ten einde aaneensluiting te verkrijgen over alle ge
wichtige quaestiën. Het voorzitterschap werd opge
dragen aan Brisson, die met het plan niet ingeno
men was. Hij zag in een enkele groote groep een
element van ontbinding; zij zou een macht in den
Staat worden zonder eer.ige verantwoordelijkheid te
dragen. Be discussie was wel een beetje verward.
Ten slotte is de volgende door Lanessan voorgestelde
motie aangenomen, doch slechts met een vijftigtal
stemmen; de anderen onthielden zich: „De republi-
keinsche afgevaardigden den 29en Januari in plenum
bijeengekomen, de eensgezindheid der republikeinsche,
uit de laatste verkiezingen voortgekomen meerderheid
wenschende te handhaven, besluiten dat alle afge
vaardigden den laatsten Woensdag van elke maand
zonder voorafgaande oproeping in plenum zullen
vergaderen, om de aan de orde zijnde quaesties te
onderzoekon en die beslissingen te nemen, welke
het geschiktst worden geacht om de denkbeelden
vau vooruitgang te doen zegevieren; dat de buiten
gewone bijeenkomsten in plenum to allen tijde kun
nen plaats hebben na bgeenroeping van minstens
vijftig loden; dat de republikeinsche meerderheid als
grondslag van haar program aanneemt: het behoud
en de toepassing der legerwet, die de seminaristen
geen vrijstelling verleent, der schoolwetten en de
verdediging der volkssouvereiniteit tegen de aan
hangers der monarohie van het keizerrijk* of de
dictatuur, onder welken vorm deze zich ook voordoen.»
Verder wbrd nog besloten een register aan te leg
gen, waarop de republikeinsche afgevaardigden, die
de vergadering niet hebben bijgewoond, zich kon
den inscbrijvetf ten bewijze van in^emming.
De „comminip van 55», welke de Franschë
Kamer 'koos om advies uit te brengen over de
handelstractaten, heeft hun arbeid aangevangen met
het benoemen van den heer Méline tot Voorzitter.
Be heer Méline, oud-minister van landbouw, gaat
door voor den leider der protectionisten. Tot onder
voorzitters werden benoemd de heer Viette, eveneens
een protectionist, en de vrijhandelaar Raynal.
Be heer Méline aanvaardde het voorzitterschap
met het uitspreken van een korte rede, waarin hij
verklaarde dat de meerderheid, in de commissie vol
strekt niet optreedt met- een vooraf bepaald pro
tectionistisch program, waarvan zij niet wil afwijken.
Het doel der meerderheid is slechts mede te werken
om Frankrijk in staat te atollen de mededinging
met andere landen vol te houden en den natiooalen
arbeid te bevorderen.
Be Italiaansche Ministerpresident besloot, op
grond van het rapport over (Jen financieelen toestand
van Rome, een wetsontwerp in te dienen tot het
verleeneu van hulp door den Staat; het bedrag
wordt niet genoemd; de Kamers zullen worden uit-
genoodigd het ontwerp voor Faschen te behandelen.
V Heden overleed zacht en kalm, ia den
ouderdom van 75 jaren, onze hartelgk geliefde
Echtgenoot, Vader en Behuwd vader de Heer
ADRIANÜS GIJSBEBTUS MULLER.
Mede namens mjjne Kinderen,
P. W. 8PBUIJT,
Wed. A. U. Müixkk.
Waddinxveen, 31 J&nn&ri 1890.
Provinciale Bond Tan Afdeelingen der
in ZUID-HOLLAND.
in de Hervormde Kerk te Zevenkuizen,
des morgens ten 10 ure,
OPWEKKENDE ZENDINGSREDE.
van Dordrecht.
Des middags ten l1/. ure MEETING.
Sprekers o.a. D». J. HOEK van Zevenhuizen,
8. COOLSMA, Ond-Zendeling en D«, A. H.
ROOSE van Rotterdam.
GEBOREN30 Jan. Leooardua Petros, oodars C. van
der Klein en C. Compier. Johannes, ouders S. Rapis en
J. Hoothoff. 81. Jacobus Johannes, ouders J. H. Bekkers
en J. P. van der Kint. Ileiidrika Maria, ouders C. M.
de Jong en M. de Hoog. Hermanns, ouders B. W. van
de Pavoordt en H. van der Wolf.
ONDERTROUWD: 31 Jan. L. Kleine, te Rotterdam, 22
j. en E. 'tan Vliet, 21 j. J. Vermeulen, 24 j. en K.
Osaevoort, 24 j. J. Lorie, 28 j. en J. Verhoef, 27 j.
Gouderak:
GEBORENKlaasje Corneiia, ouders A, Verwey en
M. Vroege.
OVERLÉDEN P. Lok, 81J.
ONDERTROUWD j H. Versnel en J. van Vouren.
Specialiteit in Spaansche en Portageesche
Eenig Depöt te Gouda, bg
Heden overleed in den onderdom van
68 jaren te Rotterdam, onze geliefde Moeder
en Behuwdmoeder Mevrouw M. C. RADEMA
KERS, Wei}". van den Heer*R. R. Bok.
A. D. M. van ECK—Bok.
C. VAN ECK Szn.
Gouda, 31 Januari 1890.
Weder voorhanden heerljjke
goed voor de maag, 35 en 65 ct. per stok.
Banketbakker,
MARKT 57, GOUDA.
Op het atelier van D. SAMSO.M knnnen
tegen goed salaris geplaatst wbrden COSTUME-
WERKSTERS, liefst die bekend zgn met het
afwerken van tailles.
Tevens LEERLINGEN die reeds met
de eerste beginselen bekend zgn.
Verkrijgbaar te Gouda bg P.
I OUDSHOORN, Kleiweg en bg
IG. H. LAKERVELD, Gouwe
C. 96;
te Schoonhoven bg P. PIJN van DRAAT
Alblasserdam bg de *Wed. J. DE BOER
Giesendam bg Wed. v. d. HEUVEL en
Leerdam bjj A. van WIJK.
i Aeperen bg D. VERMEIJ.
Probeert s. v. p. de SOUCHON-THEE No 3,
a f 1.25 per V» kilo.
GEVRAAGD door
te Haarlem.
Ten gerieve mijner Clientèle zullen voortaan steeds
bij mg voorhanden zgn.
Magazijn van Schrijfbehoeften.
