O,
snd
ooi-,
md,
ader gele-
1
IETS GEHEIMZINNIGS.
wille
en
BINNENLAND.
Dinsdag 18 Februari.
N° 4149.
WO
T.
Haren-
rceelen en
1800.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
m”
FEUILLETON.
fe),
hn?3*.
De insending van advertentiön kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave.
«Ge
Ikippen,
Mg^edsn.
ille).
geopend
n 0.99.
Afzonderlijke Nommen VIJF CENTEN.
tamenlgke
(Uit iet Engeltci.)
4>
uü< k Zoom.
Da uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco
per post 1.70.
Bovendien worden alle Advertentien gratie
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
't welk des Maandags verschijnt.
I MAART
de Bonw-
i
a Schoon-
IDAG 28
mor
st Rzcht-
spen:
Februari
Loting:
formation,
smemden
&ORÜ
3 Akten.
re.
Elegie:
ARKEN8,
i, Blokwa-
‘Lisslede,
goudsche courant.
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 1—5 regels a 50 Centeniedere regel
meer 10 Centen. GR00TE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Een allerdroevigste gebeurtenis heeft Zaterdag te
Amsterdam plaats gehad. Voor den bouw van de
nieuwe «aula" in het Universiteitsgebouw in de
„Oudemanhuispoort,” welke, tegen de achterzijde
van de Slijkstraat wordt aangebouwd, heeft de aan
nemer J. J. van Greuningen op den Ouder jjds
Achterburgwal waarop de Slijkstraat uitloopt
een houten loods doen opslaan ter berging van
het benoodigde metselzand. Deze loods rustte met
de voorzijde op den walkant en stak verder ter
lengte van ongeveer vier meter over het water,
steunende daar op een aan den walkant evenwij
dige rij palen. Een ander steunsel dan die palenrij
on de straat had het gebouwtje niet.
De schipper Arie Keiler, van Aalsmeer, was Don
derdag mot een schip met zand aangekomen en sedert
Vrijdag bezig met het overstorten van de lading in
de loods. Het zand lag Zaterdagmorgen ongeveer 10
uur in de eene helft van de loods reeds 1 M. hoog,
en terwijl door den vader, die in ’t schip stond, werd
voortgegaan met het overstorten, waren twee zijner
zoontjes, Arie en Willem, 10 en 8 jaren oud, in de
loods bij den aangroeienden zandhoop aan ’t spelen.
Plotseling braken de dwarsbalken, waarop de vloer
rustte, door midden en do beide kinderen verdwenen,
bedolven onder schier geheel den zandvoorraad, in
het water.
Na een oogenblik van radeloosheid onder de ver
schrikte en steeds aangroeiende toeschouwers liep
men naar de naastbijzjjnde brandschel en alarmeerde
de brandweer, die na verloop van eenige minuten
aanwezig was en dadelijk pogingen tot redding
instelde. Met een touw om het lijf daalde een der
brandwachts in het borrelende zanderige water af,
doch kon, wat hij wroette en poogde, niets van de
kleinen bespeuren. Toen toog men met haken aan
het werk, terwijl middelerwijl op een door de politie
naar het gasthuis gezonden verzoek, de daar aan
wezige officier van gezondheid Keijzer in allerijl naar
de plek des onheils was gekomen om dadelijk ge
neeskundige hulp «te kunnen verleenen.
Na verloop van een 15-tal pijnlijke minuten kwam
het eerst het lichaampje van den achtjarigen Willem
zon staan. Zij deed hare cassette open en het oude
doosje, waarin mijnheer haar het medaillon had ge
geven, het was ledigI Niets was verlegd; de
souverein van haar oom lag stil in het vakje; de
briefjes van Lourence, die zij met een rood lintje
had vastgestrikt lagen op hunne plaats en de cassette
was ook gesloten toen zjj hem opendeed. Zij door
zocht de cassette in alle hoekjes, hare zakken,
alles hoewel zij van te voren'wist dat het niets
zou baten. Zij wist toch heel zeker, dat zjj het
medaillon den vorigen avond voorzichtig had inge
pakt en op zjjn oude plaats had weggeborgen, na het
in de hand te hebben bewogen om de steenen in het
licht der kaars te laten flikkeren.
Zij was bestolen zonder te vermoeden door
wien. Eerst wilde zij lady Mills vertellen wat er
was gebeurd, maar zij durfde dit niet goed te doen.
Zoodra het in huis bekend werd dat zij haar medaillon
miste, zou dit aanleiding geven tot hoogst onaange
name tooueelen met het dienstpersoneel; buitendien
waren hier verschillende dienstboden der gasten, over
wie lady Mills niets te zeggen had. Het kon best
zijn, dat de diefstal door een dier vreemde menschen
was gepleegd, en ieder der gasten zou ten hoogste
verontwaardigd zijn bij het minste vermoeden, dat
zijn oppasser of kamenier een dief zou zijn. Zij be-
tllot dus niet dgdplijk te spreken over haar verlies,
dat ha»r rosl1 ««ter aan het hart ging dan zij zou
hebben 'Jfedach'i. Doch bij dat al, het ding had
immers^yé^n wauwel
de jongens elkander postzegels voor geld. En dit
achten wij paedagogisch ten hoogste af te keuren.
Hoewel wij het wensebelijk achten, de jeugd door
een gering zakgeld de waarde van het geld te leeréu
kennen en hen er aan te gowehnen, de vrije beschik
king te hebben over eene zekere som, hoe gering
ook, moet het zakgeld joch eenigszins blijven onder
de controle en het toezicht der ouders. Deze moeten
kunnen nagaan, hoeveel hunne kinderen verteren en
waar het verteerde geld aan besteed is. Die controle
nu wordt door de postzegelverzameling totaal on
mogelijk.
„Kooplust en snoeplust worden in de hand gewerkt,
en zoo wordt een bron geopend voor oneerlijke
praktijken, die de oorzaak van onuitputteljjke ellende
kan worden. Men kan toch moeilijk van de ouders
vergen, dat zij in details op de hoogte zijn van de
postzegelverzameling hunner kjnderen; het is hun niet
mogelijk na te gaan, of postzegels verkocht zijn, ten
einde aan snoeplust of koopzucht bot te vieren en
>ger bij de jeugd de gelegenheid maakt den dief; heeft een jongen in
iefheboerij was, zijn album een middel in de hand, om ieder oogen
blik aan geld te komen, dan mist hij de zedelijke
kracht, om aan die verleiding weerstand te bieden.
Een ander gevaar is hot koopeu van postzegels van
kameraden, zonder in het bezit te zijn van geld. Hoe
dikwijls koopen jongens niet postzegels, die zij belo
ven over enkele dagen te zullen betalen, terwijl zij
inderdaad geen geld hebben of niet in staat zjjn over
eenigen tijd te betalen. Aan hoevele gevaren staan
zij dan niet bloot en hoe groot is dan niet de ver
leiding zich geld uit moeders beurs toe te eigenen,
of zich langs anderen oneerlijken weg geld te
verschaffen."
GOUDA, 17 Februari 1890.
De Heldenche Courant meldt in een eztra-blad,
uit „vertrouwbare bron", dat een oproer is uitge
barsten aan boord van de Tromp, Zr. Ms. schroef-
stoomschip le klasse, te Paramaribo, commandant
de heer Stakman Bosse. Enkele zeelieden zouden
gekwetst ziji^gè
In Ik Vacature, advertentie-blad voor het Lager-,
Middelbaar- en Gymnasiaal-onderwjjs, worden eenige
opvoedkundige opmerkingen gemaakt over de lief
hebberij nn kinderen om postzegelverzamelingen
aan te leggen.
Na er eerst op gewezen te hebben hoe zioh die
liefhebberij voor postzegelverzamelingen en zelfs
postzegeltijdsobriften heeft ontwikkeld, gaat de schrij
ver aldus voort
„Het komt ons voor, dat wat vroe(. j
eene onschuldige en niet onnuttige liefhebberij was,
thans in eene passie dreigt te ontaarden, die de
aandacht van ouders en opvoeders vereischt omdat
zij in menig opzicht verkeerde neigingen in de hand
werkt. In de eerste plaats wijzen wij op het gevaar,
dat er in gelegen is, dat iets wat uit den aard der
zaak eene aardigheid of eene ontspanning moet zijn
al den vrijen tijd dien een jongen heeft, absorbeert,
al zijne gedachten vervult en het onderwerp van zjjn
gesprekken is in huis en buitens huis. Eene zooda
nige overdrijving werkt schadelijk op den leerlust
en op de harmonische ontwikkeling van den geest.
„Doch er is een tweede, niet minder groot gevaar
aan de liefhebberij (verbonden. Zjj geeft aanleiding
tot geknoei en oneerlijkheid. Bestond er vroeger
alleen een ruilhandel tuasohen de verschillende ver
zamelaars, waarvan het doel was dubbele exemplaren
tegen andere te verwisselen, tegenwoordig verkoopen
86)
„Ik twjjfel er aan of het kerkgaan voor menschen
van uwe soort veel zal helpen.”
Nu begon de heer Carruthers luid te lachen; hij
vond het onverantwoordelijk, hem M te ontmoedi
gen als hij zjjn best wilde doen om goed te worden.
Aan het tweede ontbjjt zat Violet tusschen hem
en de geestige mevrouw Clowes, die de preek zoo
kluchtig oververtelde, dst zjj den algemeenen lachlust
opwekte. Opeens zeide zjj tot den heer Carruthers:
„Zal ik je de sherry eens aangeven, of is het waar
dat je tegenwoordig water-en-melk voor lief neemt?”
„Het is waar en het bevalt mij uitstekend. Het
is heusch nog zoo flauw niet en smaak best. Laat
ik u wat druiven geven, juffrouw Howart.”
Zijn antwoord hinderde mevrouw Clowes, althans
naar de manier te oordeelen, waarop zjj haar hoofd
plotseling afwendde.
Later zat Violet met een paar van de logé’s onder
een boom in de groote laan, toen zjj den geheim-
zinnigen huisknecht aan Tom Parkes eene order
hoorde geven op eene wjjze, die haar verbaasde. Hij
riep hem toe: „Hé daar, tuinman, hoe heet je ook
weer?” alsof hij hem nooit in zjjn leven had gezien,
en toch had hij eergisteren avond met hem in mjjn-
heer Rayner’s park loopen te praten, en was hij met
hem te zamen in de stallen van den heer Rayner
gegaan. Hoe gek van Tom Parkes zoo geheimhou
dend te zijn!
Zij vroeg den heer Carruthers, die naast haar zat,
of hij wist bij wien der gasten die bediende behoorde,
dien zjj hem wees.
„Bij mijik heb nog nooit zulk een uitstekenden
oppasser gehad; ik heb hem nu een half jaar in
mijn dienst, maar ik behoef om niets hoegenaamd
meer te denken; hij bezorgt alles van zelf.”
Zjj begon te vermoeden dat die knecht een arme
bloedverwant van den heer Rayner was, die slechts
ter sluiks bij zjjne rijke familie kwam, omdat hij
zioh over zjjne betrekking schaamde; dit was goed
gezien, want sommige buren, b. v. de Reades, zou
den zulk een bloedverwant die zjjn brood als huis
knecht verdiende, eene schande vinden. Zij bleef
nog een weinig praten over andere onderwerpen,
ging met den heer Cole den moestuin eens door en
bracht zoo met het een en ander den tijd tot aan
het diner zoek. Toen ging zjj zioh kladden. De
heer Cole had een paar fraaie bloemen vopr haar
afgesneden, en nu zjj die voor haren boezem „tak
trof het haar, dat zij lang zoo goed niet stonden els
haar medaillon. Dit wilde zij niet meer dragen,
maar alleen eventjes de proef nemen, hoe het vlak
onder de bloemen, op haar eenvoudig wit kleedje
