MBS.
EEN NEE BESLUIT.
alen
uiker.
IETS GEHEIMZINNIGS.
Donderdag 2Ï Februari.
N° 4157.
Nieuws- en
1890.
Advertentieblad vóór Gouda en Omstreken.
FEUILLETON.
NDIJK,
De inzending van advertentiön kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave.
i
3 en 73“
genaamde
migraine
teid, slape-
icken die door
ingen, on-
id der ge-
ig van ge-
>or do bekende
eebadeu, gein
aelen voor
ad angstig
kkeringen
voorhoofd,
tn handen
ge meisjes
aan jonge
rkotned, wordt
vrage koste-
Busbach,
m; Dr. C.
iéne et de
3 de Maltose.
I
itte Kruis,"
nkade 71.
u
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is f 1.25, franco
per post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Bovendien worden alle Advertentien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
't welk des Maandags verschijnt.
F. 180.
lann’sche ge-
te Uolsward
E bekroond
,LE. Aan
een hoo-
{Uit het EngelecK.}
Huid eelt.
3 dagen tijd
inste pjjn te
i gevoeligste
toe, trotseeren
ii tijd komt de
uid, eene phy-
ureld verbreid
weldaad Idijkt
door den ge
ding opgedaan
g, worden
nuwgestel
trogen, en zij
fel 50 ets.
N, Coiffeur.
v. TUIJLL,
GOUDSCHE COURANT.
„Zoudt u
willen helpen, juffrouw?”
„Over een 1 j
goed
enreswijze van
'route publiek
in wanhopige
dingen uit de
;etuigschriften
or aan de
ctiseerend
rath. Dr.
Dr. P. Fo-
nrath Dr-
eer-direc-
?arjjs, rue
De verslagen in onze groote liberale bladen
over de vergadering van de Amsterdamsphe
kiesvereeniging Burgerplicht, waarin het be
kende voorstel van enkele leden werd behan
deld, strekkende tot afscheiding van de Libe
rale Unie, hebben ons het welkome bericht
gebracht, dat deze poging om verdeeldheid te
brengen in het liberale kamp niet is gelukt.
Met bijna algemeens stemmen (198 tegen 7)
werd beslist, dat Burgerplicht deel zal blijven
uitmaken van de Unie, terwjjl later insgelijks
met groote meerderheid eene motie van af
keuring werd verworpen, gericht tegen het be
stuur der Unie. Het kan niet anders, of deze
uitslag zal met ingenomenheid Worden begroet
door allen, die van oordeel zijn, dat in den
strjjd tegen de clericalen geen betere leuze
past aan ons liberalen dan: sluit de gelederen.
En het voorbeeld van de kiesvereenigingen in
de beide groote koopsteden van ons land, welke
thans de bolwerken zijn van het liberalisme
heeft steeds grooten invloed op de provinciën.
Ware de toeleg der ontevreden fractie gelukt,
wellicht zouden hier en daar anderen denzelf-
den weg zjjn opgegaan. In den boezem der
liberale partjj is overdreven individualisme of
meer verstaanbaar uitgedruktgebrek aan
krijgstucht in het gezicht van den vjjand, steeds
het groote gevaar. Men stelt, en terecht,
grooten prijs op onafhankelijk en zelfstandig
oordeelen en handelen, doch verliest te. veel
uit het oog, dat eene groote politieke partjj
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
niet handelend kan optreden of enkele frac-
tiën moeten een deel hunner wenschen en in
zichten opofferen aan het belang van het
geheel.
De gehétele, thans tot de geschiedenis be-
hoorende zaak was een der naweeën van de
verdeeldheid, die zich in het vorig jaar ver
toond heeit bij de liberalen, toen de gewij
zigde onderwijswet aan de orde was. Enkele
radicalen, waarbjj zich doctrinaire voorstan
ders der neutrale school zooals de bjj ons wel
bekende heer G. B. Lalleman gevoegd hebben,
zjjn ontevreden, omdat het bestuur der Unie
en later ook de algemeene vergadering der
leden zich niet omrnddelljjk tegen het inge
diende ontwerp verklaarden, maar zich veeleer
bereid toonden het onpartjjdig te toetsen aan
de eischen van goed volksonderwijs; in ’s lands
belang achtte de Unie toen zich verplicht de
eisch van subsidie voor bijzondere scholen niet
te begroeten met een non possumus, maar de
voorgestelde regeling te onderwerpen aan een
nauwgezet onderzoek. Later, toen de wet in
de Tweede Kamer was aangenomen, naar het
gevoelen van vele liberalen zonder de noodige
waarborgen voor goed ouderwjjs en voor be
houd der openbare school, verklaarde ook de
Unie zich tegen de wet en verzocht zij ver
werping bjj de Eerste Kamer. Doch deze ge
wijzigde houding kon in het oog der ontevre
denen het eerste optreden niet goedmaken.
Daaraan schrjjven zij het, volgens hunne mee-
ning, noodlottig tot stand komen der nieuwe
schoolwet toe. Daarbij komt de ongegronde
grief, dat in den aanvaug de aangenomen
houding was bedisseld of bekonkeld in eene
geheime bjjeenkomst van het bestuur der Unie
met liberale leden der beide Kamers en de
redacteurs der gröote liberale bladen. Reeds
nu is gebleken, dat deze beschuldiging geen
steek houdt. Wel is overleg gepleegd, doch
ieder bleef vrij. Op niemaud is pressie uit
geoefend en de algemeene vergadering heeft
later zelfstandig geoordeeld en zich bjj het be
stuur aangesloten. In alle gevallen heeft het
geen zin de Unie thans te gaan afmaken,
omdat de schoolwet is gewjjzigd. Niet zij,
maar de liberale leden, die er hun stem aan
gaven, dragen daarvoor de verantwoordeljjkheid.
Het komt ons voor, dat de meerderheid der
Amsterdamsche liberalen hun geestverwanten
in andere plaatsen een nuttige les gegeven
hebben ook wjj kunnen er ons voordeel mede
doen. Hier, zooals overal elders, liepen de
gevoelens ook uiteen, Wjj waren vóór, vele
onzer meest geachte vrienden tegen de wet.
Doch thans nu de beslissing gevallen is, moet
de strjjd niet worden voortgezet. Aan de
toekomst behoort de uitspraak te worden over
gelaten, wie gelijk heeft gehad. Noch de een
noch de ander zal zich laten overtuigen door
argumenten, voor welke hij een half jaar ge
leden doof was, doch eerbiedig zullen beiden
het hoofd buigen voor de macht der feiten,
die langzamerhand de gevolgen van de wet in
het licht zullen stellen. Indien nu de teleur-
gestelden amok maken tegen allen, die zich
in gemoede verplicht zagen de wet te steunen
d.i. volgens hen, tegen allen die de liberale zaak,
de school hebben verraden en verkocht, wat
niet langer dan vijf minuten ophouden, juffrouw.”
Haar ongeduld zooveel mogehjk onderdrukkende,
ging Violet met haar mede. „Ik;zou u niet lastig
vallen, juffrouw, maar mevrouw is ziek en morgen
ochtend bijtijds wordt de lijst afgehaald,” zeide Sarah
ongewoon vriendelijk.
Binnen een kwartiertje was de bewuste lijst opge
schreven en zoodra Violet vrij was, snelde zij den
tuin in naar haar „nestje”. Zij had nog eens op
de klok gezien, maar het viel haar op, dat het zoo
donker was voor half acht. Laurence was er nog
niet. Wat zou hem hebben opgehouden? Daar sloeg
de kerkklok acht uur. Welk eene vergissing! Was
hij al weg? Zou zij hem waarlijk niet meer zien?
Daar viel haar oog op een strookje, papier, half tus-
schen het gras verstopt. Het was een blaadje uit
een notitieboek en van Laurence’s hand. Met moeite
ontcijferde zij het potloodschrift:
„Vaarwel mijn lieveling! Denk er aan, wat ik je
gisteren avond heb voorspeld eü laat dit je tot waar
schuwing dienen. Om zeven uur schelde ik op El
zenhot aan en werd door Sarah afgescheept met het
i bericht, dat juffrouw Howart Zoo vermoeid was van
het waken bij Haidee en dat zij nu sliep. Ik kom
hier van avond en vind je niet. Ik weet dat het
eene list is, en ik weet ook wie daarachter schuilt.
„Bij het hek naar de stallen stonden twee mannen,
toen ik gisteren avond op Elzenhof van je afging.
Als er iets gebeurt, schrijft dan. Mijn adres is”
hier volgde een nauwkeurig adres, en voorts eindigde
43)
„Zoo was hot in mijn droom ook. Ik droomde dat
de deur heel voorzichtig werd opengedaan, terwijl
ik daar zoo prettig in het vuur lag te kijken, zoo
zacht alsof zij vanzelf openging. Toen zag ik papa,
hij had iets donkerroods in de hand, dat glinsterde.
Op het oogenblik dat de deur wijd open stond,
droomde ik dat ik overeind in mijn bed zat en ik
zag hoe papa mij aankeek, Toeu jrerd de deur weer
zachtjes toegedaan en ik hoorde niets en toen
was het uit.”
„Dat was nu geen eigenlijke droom, lieveling. Het
was in je verbeelding, omdat je ziek waart.”
„Geen droom? Zou papa dan werkelijk hier zijn
geweest?”
„Wel neen, kind, je weet immers wel dat pana te
Londen is?”
Haidee lag nog over hare droomen na te denken.
„Dat droomen is een raar iets. Van iets prettigs
te droomen is evengoed alsof men het wezenlijk heeft,
en van iets akeligs droomenvan gillen en schreeu
wen dat is, o zoo vreeselijk!” En zij rilde bij
die laatste woorden.
„Zoolang als je hier bij mij boven slaapt, kan je
enkel prettig droomen, lieveling,” troostte Violet het
zwakke opgewonden kind. Zij zou zoo gaarne hebben
willen weten, of van dit gillen en schreeuwen, wat
zij in haar droom beneden meende te hooren, mis
schien toch iets waar was.
Violet bleef na de thee nog oen poosje met Haidee
praten en toen zij omstreeks half zeven aan de huis
deur hoorde schellen had zij wel willen -opspringen
van blijdschap. Dat moest Laurence zijn. Maar
niemand kwam haar roepen en na een paar minuten
te hebben gewacht, liep zij naar beneden. Zij kon
die onzekerheid niet langer verduren. In de gang
kwam zij Sarah tegen.
„Wie was daar, Sarah?”
„Och, een jongen van Gregson, die naar mijnheer
vroeg, juffrouw.”
Het was nu half zeven; niet de moeite waard om
weer naar boven te gaan. Immers om half acht
moest zij op haar post bij haar „nestje” in het i
plantsoen zijn, indien Laurence voor dien tijd niet
was gekomen. Dat uur scheen oneindig! Toen de
pendule in de leerkamer op twintig minuten over
zevenen stond, deed zij een doek om en wilde de
glazendeur uitgaan; daar kwam Sarah aanloopen.
rajj wel even aan de groote waschlijst
t.. O'.. 2”
half uurtje, Sarah, dat is zeker ook
wDan heeft mevrouw mij weer noodig. Ik zal