MBS. EEN NEE BESLUIT. alen uiker. IETS GEHEIMZINNIGS. Donderdag 2Ï Februari. N° 4157. Nieuws- en 1890. Advertentieblad vóór Gouda en Omstreken. FEUILLETON. NDIJK, De inzending van advertentiön kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave. i 3 en 73“ genaamde migraine teid, slape- icken die door ingen, on- id der ge- ig van ge- >or do bekende eebadeu, gein aelen voor ad angstig kkeringen voorhoofd, tn handen ge meisjes aan jonge rkotned, wordt vrage koste- Busbach, m; Dr. C. iéne et de 3 de Maltose. I itte Kruis," nkade 71. u De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is f 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. Bovendien worden alle Advertentien gratis opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD 't welk des Maandags verschijnt. F. 180. lann’sche ge- te Uolsward E bekroond ,LE. Aan een hoo- {Uit het EngelecK.} Huid eelt. 3 dagen tijd inste pjjn te i gevoeligste toe, trotseeren ii tijd komt de uid, eene phy- ureld verbreid weldaad Idijkt door den ge ding opgedaan g, worden nuwgestel trogen, en zij fel 50 ets. N, Coiffeur. v. TUIJLL, GOUDSCHE COURANT. „Zoudt u willen helpen, juffrouw?” „Over een 1 j goed enreswijze van 'route publiek in wanhopige dingen uit de ;etuigschriften or aan de ctiseerend rath. Dr. Dr. P. Fo- nrath Dr- eer-direc- ?arjjs, rue De verslagen in onze groote liberale bladen over de vergadering van de Amsterdamsphe kiesvereeniging Burgerplicht, waarin het be kende voorstel van enkele leden werd behan deld, strekkende tot afscheiding van de Libe rale Unie, hebben ons het welkome bericht gebracht, dat deze poging om verdeeldheid te brengen in het liberale kamp niet is gelukt. Met bijna algemeens stemmen (198 tegen 7) werd beslist, dat Burgerplicht deel zal blijven uitmaken van de Unie, terwjjl later insgelijks met groote meerderheid eene motie van af keuring werd verworpen, gericht tegen het be stuur der Unie. Het kan niet anders, of deze uitslag zal met ingenomenheid Worden begroet door allen, die van oordeel zijn, dat in den strjjd tegen de clericalen geen betere leuze past aan ons liberalen dan: sluit de gelederen. En het voorbeeld van de kiesvereenigingen in de beide groote koopsteden van ons land, welke thans de bolwerken zijn van het liberalisme heeft steeds grooten invloed op de provinciën. Ware de toeleg der ontevreden fractie gelukt, wellicht zouden hier en daar anderen denzelf- den weg zjjn opgegaan. In den boezem der liberale partjj is overdreven individualisme of meer verstaanbaar uitgedruktgebrek aan krijgstucht in het gezicht van den vjjand, steeds het groote gevaar. Men stelt, en terecht, grooten prijs op onafhankelijk en zelfstandig oordeelen en handelen, doch verliest te. veel uit het oog, dat eene groote politieke partjj ADVERTENTIEN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. GROOTE LETTERS worden berekend naar plaatsruimte. niet handelend kan optreden of enkele frac- tiën moeten een deel hunner wenschen en in zichten opofferen aan het belang van het geheel. De gehétele, thans tot de geschiedenis be- hoorende zaak was een der naweeën van de verdeeldheid, die zich in het vorig jaar ver toond heeit bij de liberalen, toen de gewij zigde onderwijswet aan de orde was. Enkele radicalen, waarbjj zich doctrinaire voorstan ders der neutrale school zooals de bjj ons wel bekende heer G. B. Lalleman gevoegd hebben, zjjn ontevreden, omdat het bestuur der Unie en later ook de algemeene vergadering der leden zich niet omrnddelljjk tegen het inge diende ontwerp verklaarden, maar zich veeleer bereid toonden het onpartjjdig te toetsen aan de eischen van goed volksonderwijs; in ’s lands belang achtte de Unie toen zich verplicht de eisch van subsidie voor bijzondere scholen niet te begroeten met een non possumus, maar de voorgestelde regeling te onderwerpen aan een nauwgezet onderzoek. Later, toen de wet in de Tweede Kamer was aangenomen, naar het gevoelen van vele liberalen zonder de noodige waarborgen voor goed ouderwjjs en voor be houd der openbare school, verklaarde ook de Unie zich tegen de wet en verzocht zij ver werping bjj de Eerste Kamer. Doch deze ge wijzigde houding kon in het oog der ontevre denen het eerste optreden niet goedmaken. Daaraan schrjjven zij het, volgens hunne mee- ning, noodlottig tot stand komen der nieuwe schoolwet toe. Daarbij komt de ongegronde grief, dat in den aanvaug de aangenomen houding was bedisseld of bekonkeld in eene geheime bjjeenkomst van het bestuur der Unie met liberale leden der beide Kamers en de redacteurs der gröote liberale bladen. Reeds nu is gebleken, dat deze beschuldiging geen steek houdt. Wel is overleg gepleegd, doch ieder bleef vrij. Op niemaud is pressie uit geoefend en de algemeene vergadering heeft later zelfstandig geoordeeld en zich bjj het be stuur aangesloten. In alle gevallen heeft het geen zin de Unie thans te gaan afmaken, omdat de schoolwet is gewjjzigd. Niet zij, maar de liberale leden, die er hun stem aan gaven, dragen daarvoor de verantwoordeljjkheid. Het komt ons voor, dat de meerderheid der Amsterdamsche liberalen hun geestverwanten in andere plaatsen een nuttige les gegeven hebben ook wjj kunnen er ons voordeel mede doen. Hier, zooals overal elders, liepen de gevoelens ook uiteen, Wjj waren vóór, vele onzer meest geachte vrienden tegen de wet. Doch thans nu de beslissing gevallen is, moet de strjjd niet worden voortgezet. Aan de toekomst behoort de uitspraak te worden over gelaten, wie gelijk heeft gehad. Noch de een noch de ander zal zich laten overtuigen door argumenten, voor welke hij een half jaar ge leden doof was, doch eerbiedig zullen beiden het hoofd buigen voor de macht der feiten, die langzamerhand de gevolgen van de wet in het licht zullen stellen. Indien nu de teleur- gestelden amok maken tegen allen, die zich in gemoede verplicht zagen de wet te steunen d.i. volgens hen, tegen allen die de liberale zaak, de school hebben verraden en verkocht, wat niet langer dan vijf minuten ophouden, juffrouw.” Haar ongeduld zooveel mogehjk onderdrukkende, ging Violet met haar mede. „Ik;zou u niet lastig vallen, juffrouw, maar mevrouw is ziek en morgen ochtend bijtijds wordt de lijst afgehaald,” zeide Sarah ongewoon vriendelijk. Binnen een kwartiertje was de bewuste lijst opge schreven en zoodra Violet vrij was, snelde zij den tuin in naar haar „nestje”. Zij had nog eens op de klok gezien, maar het viel haar op, dat het zoo donker was voor half acht. Laurence was er nog niet. Wat zou hem hebben opgehouden? Daar sloeg de kerkklok acht uur. Welk eene vergissing! Was hij al weg? Zou zij hem waarlijk niet meer zien? Daar viel haar oog op een strookje, papier, half tus- schen het gras verstopt. Het was een blaadje uit een notitieboek en van Laurence’s hand. Met moeite ontcijferde zij het potloodschrift: „Vaarwel mijn lieveling! Denk er aan, wat ik je gisteren avond heb voorspeld eü laat dit je tot waar schuwing dienen. Om zeven uur schelde ik op El zenhot aan en werd door Sarah afgescheept met het i bericht, dat juffrouw Howart Zoo vermoeid was van het waken bij Haidee en dat zij nu sliep. Ik kom hier van avond en vind je niet. Ik weet dat het eene list is, en ik weet ook wie daarachter schuilt. „Bij het hek naar de stallen stonden twee mannen, toen ik gisteren avond op Elzenhof van je afging. Als er iets gebeurt, schrijft dan. Mijn adres is” hier volgde een nauwkeurig adres, en voorts eindigde 43) „Zoo was hot in mijn droom ook. Ik droomde dat de deur heel voorzichtig werd opengedaan, terwijl ik daar zoo prettig in het vuur lag te kijken, zoo zacht alsof zij vanzelf openging. Toen zag ik papa, hij had iets donkerroods in de hand, dat glinsterde. Op het oogenblik dat de deur wijd open stond, droomde ik dat ik overeind in mijn bed zat en ik zag hoe papa mij aankeek, Toeu jrerd de deur weer zachtjes toegedaan en ik hoorde niets en toen was het uit.” „Dat was nu geen eigenlijke droom, lieveling. Het was in je verbeelding, omdat je ziek waart.” „Geen droom? Zou papa dan werkelijk hier zijn geweest?” „Wel neen, kind, je weet immers wel dat pana te Londen is?” Haidee lag nog over hare droomen na te denken. „Dat droomen is een raar iets. Van iets prettigs te droomen is evengoed alsof men het wezenlijk heeft, en van iets akeligs droomenvan gillen en schreeu wen dat is, o zoo vreeselijk!” En zij rilde bij die laatste woorden. „Zoolang als je hier bij mij boven slaapt, kan je enkel prettig droomen, lieveling,” troostte Violet het zwakke opgewonden kind. Zij zou zoo gaarne hebben willen weten, of van dit gillen en schreeuwen, wat zij in haar droom beneden meende te hooren, mis schien toch iets waar was. Violet bleef na de thee nog oen poosje met Haidee praten en toen zij omstreeks half zeven aan de huis deur hoorde schellen had zij wel willen -opspringen van blijdschap. Dat moest Laurence zijn. Maar niemand kwam haar roepen en na een paar minuten te hebben gewacht, liep zij naar beneden. Zij kon die onzekerheid niet langer verduren. In de gang kwam zij Sarah tegen. „Wie was daar, Sarah?” „Och, een jongen van Gregson, die naar mijnheer vroeg, juffrouw.” Het was nu half zeven; niet de moeite waard om weer naar boven te gaan. Immers om half acht moest zij op haar post bij haar „nestje” in het i plantsoen zijn, indien Laurence voor dien tijd niet was gekomen. Dat uur scheen oneindig! Toen de pendule in de leerkamer op twintig minuten over zevenen stond, deed zij een doek om en wilde de glazendeur uitgaan; daar kwam Sarah aanloopen. rajj wel even aan de groote waschlijst t.. O'.. 2” half uurtje, Sarah, dat is zeker ook wDan heeft mevrouw mij weer noodig. Ik zal

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1890 | | pagina 1