f
BINNENLAND.
IETS GEHEIMZINNIGS.
Vrijdag 28 Februari
N° 4158.
Memm
en
mi”
FEUILLETON.
L- en
urn.
N Jz.
ANNEN
1890.
Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
in g.
tieer !H
De inzending van advertentiön kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave.
f
cht-Slelsel.
1M.
ents.
brinkman.
‘I reukeloos.
lat
Afzonderljjke Nommers VIJF CENTEN.
1
{Uit het Engéhch.'}
whiveig.
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden is 1.25, tranco
per poet 1.70.
lezing. Na
gels toezen-
Bovendien worden alle Advertentien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
't welk des Maandags verschijnt.
voerd. Het is
oove kool ge
en worden.
ind merit,
'land
Amsterdam
i der Zelf-
le uitspat-
ÏIWEG 100.
jii
w
e geschilderde
t. Janskerk te
edenis der St
akeningen enz.
derlijk levens-
de Gebroeders
rabctli,
Inland sc he
APPU voor
Öriquetten,
bij Keulen.
Medaille 1888.
a en Bronzen
bekroonde
o den Med.
goudsche courant.
AD VER TENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
afb. Prijs
verschrik-
eogd Ijjdt,
eenng, die
!en van een
j het Ver
markt 34,
iet bedrag,
ken boek-
)NDON i,
istaande par-
e haar binnen
i verdwpnen.
srjjk en zacht
85 cent per
icon. Alleen
C. HUINCK
wDaar zal niet veel bijzonders zijn voorgevallen
tusschen Maandag en Donderdag.”
«Daartusschen is tijd genoeg geweest voor een
groot ongeluk,” zeide hij. «Van nacht is op Den-
hamcourt ingebroken; lady Mills, mevrouw Cunning
ham en mevrouw Carew en verscheidene andere
dames hebben al hare kostbare juweelen verloren en
een groot gedeelte van het gouden servies ik ook
gestolen.”
Zij hadden bij de glazen deur staan keuvelen en
Violet had onderwijl met de bloemen in haar mandje
gespeeld. Werktuigelijk verfrommelde zij de bloe
men tusschen de vingers, onder den indruk zijner
ontzettende mededeeling.
z/Van nacht?” fluisterde zij angstig.
z/Ja, van nacht. Maar ga zitten; u schijnt vree-
selijk tb zijn geschrikt; zelfs uwe lippen zijn wit
Zal ik de meid schellen?”
«Neen, neen! Och vertel mij alles, spoedig als
jeblieft. Wanneer is het ontdekt? Zijn de dieven
gevat? Weet men al wie
//Houd op! Ik kan onmogelijk op al uwe vragen
tegelijk antwoorden. De dieven zijn nog niet gevat
wij weten nog niet wie het zijn. Van morgen is de
diefstal ontdekt.”
«Van morgen? Hoe? en door wien?”
z/Wees bedaard, dan zal ik er u alles van ver
tellen. Van morgen stond een ladder tegen een
raam van lady Mill’s kleedkamer; dat raam was
opengemaakt nadat van buiten een ruit was ingedrukt.
GOUDA, 27 Februari 1890.
Het tooneelstuk De Fabrieksbaas, dat hier Dinsdag
a. st. wordt opgevoerd, werd eergisteren te ’s Hago
gegeven. Het Dagblad roemt zeer het spel der ar-
tisten en zegt o. a.«De titelrol is een der beste
creaties van den heer Louis Bouwmeester. Hij heeft
zich geheel en al in deze tooneelflguur ingedacht en
soigneert de nuances er van zorgvuldig.” Het spel
van den heer .Schulze wordt ook als «uitstekend”
geroemd. De Haagsche Ct. schrijft o. a. het vol
gende
«De Fabrieksbaas” van den Engelschman Jones
is een volksstuk, waarmee men een gelukkige keuze
heeft gedaan. Er is in don bouw veel, dat beter
had kunnen zijnmaar het werk getuigt van een zeer
ernstig streven, dat over het algemeen welgeslaagd
mag heeten.
De maatschappelijke .wanverhouding tusschen het
kapitaal en den arbeid heeft don schrijver geïnspi
reerd; als modern r auteur heeft hij gestreefd naar
juiste observatie en geen traditioneel drama willen
scheppen; maar hij heeft tevens begrepen, dat het
tooneel andere eischen heeft dan de roman, met
name; oen bevredigenden afloop. Daarom gaat ook
de worstelende arbeid, gepersonifieerd in Cyrus Blen-
karn, den fabrieksbaas (middleman), niet in den
strijd ten onder, maar zegeviert. Voor den pessimist
van onzen tyd moge dit den indruk verzwakken, het
publiek dat van kunst bevrediging en harmonie wacht,
is er mee voldaan. Er wordt aan de waarheid niets
ontroofd, noch ten offer gebracht; en de moraal wordt
er te sterker door.
veiligheid en nadenken brengen; het denkbeeld zal navolging vin-
kot-af- I j._ L.. van mantregelen in dezelfde
richting uitlokken; de tentoongesteld» modellen zullen
afloop der tentoonstelling in een op te richten
I museum van denzelfden aard als de tentoonstelling
gebreken worden gevestigd. Van bene plaats kunnen vinden. Daarom noodigen de
F.i Ltnlrci nton VrtATWflrnon nf rronnnm/ln liaornn oIIah ..1. - <1*111
eene collectieve inzending van zulke eenvoudige za
ken te vorleenen.
Met het geven van inlichtingen aan de deelnemers,
het verzamelen van inzendingen en het doen ver
vaardigen van modellen wil zich belasten de heer
J. Grundel, werktuigkundig ingenieur te Delft.
Do gepensionneerde schout-bij-nacht F. H. F. van
Alphen, door de Staten van Zuid-Holland benoemd
tot lid van de Eerste Kamer der Staten-G ener aal,
heeft eene hoogst eervolle loopbaan bij de marine
achter zich.
Na op verschillende bodems in Nederland en in
de koloniën te hebben gediend en aan Indische ex
pedition te hebben deelgenomen, werd de hoer Van
Alphen in 1867 tijdelijk gedetacheerd bij het depar
tement van marine, ter waarneming van de betrek
kingen van inspecteur van den stoomvaartdienst en
van lid der commissie tot het examineeren van zee
officieren. In 1872 voerde hij het bevel over Zr.
Ms. ramschip «Buffel” waarna hij weer in zijn vorige
betrekking gedetacheerd werd bij het ministerie van
marine, om in 1881, toen hij de betuiging van
’s Konings tevredenheid mocht ontvangen over de uit
stekende wijze waarop door hem gedurende een be
langrijk tijdvak de betrekking was waargenomen, te
worden belast met het bevel over eone oefenings-
divisie.
-- o <- - In 1883 werd hem opgedragen do waarneming
Zulk eene verzameling zal ongetwijfeld nut heb- (ler 1)0trekkill„ ïan commandant der zeemacht en
ben; er zal uit blijken, dat de inzenders op al deze chef van het departement van marine in Ned.-Indië,
Door do hoeren J. Th. Mouton te ’s-llage en J.
C. van Marken te Delft is aan fabrikanten en anderen,
die in de industrie van Nederland belang stellen,
gl!L!- 1 'J
een schrijven gericht, de te Amsterdam te houden dingen acht slaan, en hun voorbeeld zal anderen tot
tentoonstelling «ter bevordering van i J o
gezondheid in fabrieken en werkplaatsen” betref- den, en tot het nemen
fende> 4
Door eene tentoonstelling als de ontworpene zal na
zeggen zij zonder veel moeite de aandacht op I museum van denzelfden aard als de tentoonstelling
velerlei leemten en gebreken worden gevestigd. Van - 1 "-o—
onze Nederiandsche fabrikanten, die voorwerpen of genoemde heeren allen uit, hunne medewerking
inrichtingen, op het gebied dezer tentoonstelling thuis -j:
behoorende, maken en leveren van de handelaar»
en agenten, die dergelijke zaken invoeren, is te ver
wachten, (lat zij niet in gebreke zullen blijven, het
publiek volledig op de hoogte te brengen van alles,
wat in hun vak merkwaardigs en nuttigs bekend is.
Maar minder waarschijnlijk is het, dat ieder indus
trieel, die voor zich in eigen werkplaats of fabriek
kleine verbeteringen invoerde tot bescherming van
het leven of de gezondheid, daartoe iets tot voor
lichting voor zijne vakgenooten zal inzenden. Dik
wijls toch zal zulk eene verbetering hem zelven zóó
eenvoudig, zóó onbeteekenend voorkomen, dat hij
schromen zal daarvan eene inzending te „piaken, en
ongemerkt den tyd daarvoor zal laten voorbijgaan.
Toch mag, naar hun oordeel, op de tentoonstelling
niet ontbreken eene voorstelling van de meest ge
wone gevaren, die zich in elke fabriek dagelijks
kunnen voordoen. Eene inzending, die daarin voor
ziet, zal bijv, moeten bevatten zaken als de volgende
model van eene trap met leuning; model van een
trapgat met leuning; model van een galerij of van
loopplanken met leuning; model van bescherming
van vliegwielenmodel van bescherming van loopende
riemen; model van bescherming van loopende machi-
nedeelen; model van omwikkeling van spijen: model
van kleeding voor werkliedenmodel van verschillende
kleuring van stoom- en andere pijpen, en waarschijn
lijk nog vele dergelijke.
en ging naar den tuin om bloemen af te snijden.
i Het was vier uur. Het gras en de heesters waren
nat van den regen; de dampen stegen op uit den
I moerassigen grond. Na vrij lang zoeken, gelukte het
i Violet een mooien herfstruiker bij elkaar te vipdeh.
Zij dacht, dat hij in de groote vaas die in het salon
stond veel beter zou uitkomendaarom liep zij daar-
j heen, hare japon nog opgespeld, het tuinmes in de
óéne hand en de bloemenmand aan haar arm. Zij
had de hand nog aan de knop van de deur, toen zij
bij het opendoen zag dat een heer in de kamer stond,
met het aangezicht naar den tuin gewend. In de
hoop niet te worden gezien, wilde zij voorzichtig
wegsluipen, maar daar keerde hij zich om, stapte
haastig het vertrek door en hield haar tegen.
«Juffrouw Howart!” Het was de heqr Carruthers.
«Zij zeiden mij dat u uit was.” Sarah’s bedrijf,
dacht Violet.
«Neen, ik was in den tuin,” zeide Violet. Snel
maakte zij haar japon los terwijl hij praatte, door
er de speld af te nemen, zoodat de rok weer be
hoorlijk neerviel. t
«O, ik ben zoo verheugd u te zien. U ziet er
best uit. Ik vrees waarlijk,” ging hij voort, «dat
u geen van ons allen bijzonder heeft gemist.”
/.Maar u weet immers dat ik al die menschen
slechts twee dagen lang heb gekend.”
«Zou u niet gaarne willen weten, wat er sedert
op Denhamcourt is voorgevallen?” vervolgde hij, nu
ernstig sprekende.
44)
Na dat uit den brief te hebben voorgelezen, zag
Violet op en schrikte er van, zoo vaalbleek als Sarah’s
gelaat was geworden.
De oude baat flikkerde Violet uit do grijze oogen
tegen. Zij had liever gehad dat mijnheer zijne orders
aan Sarah zelve had geschreven in plaats van die
door haar te laten overbrengen, nu dit Sarah zoo
scheen te hinderen.
//Goed, juffer,” zeide zei. Violet had weleens wil
len weten waaruit (Fe taak bestond, die van zoo groot
gewicht scheen.
Het grootste gedeelte van den dag bracht zij bij
Haidee door. Mevrouw zag zij in het geheel niet
zij verscheen noch aan het ontbijt, noch aan tafel,
en op Violets vragen kreeg zij van Sarah altijd het
zelfde antwoord: «mevrouw was niet wèl genoog om
hare kamer te verlaten Zij kon ook niemand bij
zich ontvangen, zeide Sarah. Misschien wilde Me
vrouw, misschien wilde Sarah haar de gelegenheid
ontnemen om hare belangstelling te toonen. Maar
rij zou Mevrouw toch een bewijs kunnen geven dat
zij ajprintY na,n een mandje en een mes
