aas
SST
BINNENLAND.
IETS GEHEIMZINNIGS.
vijn
AZIJN
J en
ES,
MAN,
N° 4160.
Dinsdag 4 Maart.
1890.
Nieuw ti
en
HJE
ping
FEUILLETON
!GEN,”
SKMGI1VG
telling
3-5 XX
h.
bets
ring.
ELSCHE
offen
Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
De inzending van advertentiön kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave.
oneel.”
e
Prijzen.
OL,
nd Tailleur.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
in Zoon.
1890.
Naar l>e Standaard verneemt heeft inr. L. W. C.
Keuchenius zich bereid verklaard eene candidatuur
voor het diatrict Goes te aanvaarden.
Bovendien worden alle Advertentien gratia
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
't welk des Maandags verschjjnt.
(Uit kei Engehch.)
Keulen
dt TURIN
Uiteit
i ter inzage
jer Flesch.
t Engelsch
INRIJ
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco
per post 1.70.
goudsche courant.
De minister van oorlog heeft het volgende schrij
ven gericht aan de autoriteiten der landmacht
«Het is mij gebleken, dat in onderscheiden gar
nizoensplaatsen actief dienende officieren en onder
officieren werkzaam zijn als bestuurders of medebe
stuurders van coöperatieve winkelneringen.
r.
hooren waarnemen dier betrekkingen werkzaamheden
N aldaar, op
890,
scaal in de
r 17, van:
jubelen,
JTOELEN,
ACHELS,
DEGOED,
I, PORCE-
K, en wat
u-acht.
toping van
arm en, eenigszins
niet wel gelijktijdig met de militaire plichten
zijn te vervullen.
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 1—5 regels a 50 Centen iedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
7’/, nnr-
GOUDA, 3 Maart 1890.
De voorloopige commissie tot oprichting van eene
Nederlandsche Vereeniging tot voorkoming van on
gelukken in fabrieken en werkplaatsen is thans samen
gesteld uit de beerenWesterouen van Meeteren,
voorzitter; H. Enno van Gelder, Gouda; Van Malsen,
Den Haag; J. don Braankcr, Delft; G. Knuttel, id.;
dr. H. IJssel de Schepper, Gouda; E Koechlin,
Rijswijk; D. van der Horst, Leiden; D. de Clercq,
Haarlem; A. A. Knuyver, den Haag; O. W. Snelle-
brand, Meppel; A. J. Jockes, Tiel; Begemann, Hel
mond; J. C. Spakler Jr., Amsterdam; J. C. Sepp,
Enschedé; 1’. L. C. de Charro, Den Haag; G. D.
Neller.steijn, Amsterdam; P. Noppen, Arnhem; Carl
Driessen, Leiden; A. J. Stokvis, Amsterdam; D. C.
L. Neelmeijer, Apeldoorn; Fr. Ragout, Maastricht;
B. P. Huurmans, den Haag, en mr. H. J. A. Mulder,
secretaris.
Vries (1872). Hoogst populair wist men dat deze
gedichten waren, maar dat zelf» de Staatscourant
(de deftige, officieele Staatscourant!) de plaatjes zoo
geestig vindt, dat zij ze afdrukt, dat is voorzeker in
1890 voor het eerst geschied. Het plaatje vooraan
de //eerste les in de geographie” doet nota bene
dienst als handelsmerk voormachinaal gehakt
haverstroo De schoolvos (hij heeft nog niets van
een tegenwoordig «Hoofd”) in zijn kamerjapon en
op muilen de aardrijkskunde onderwijzende aan een
viertal guiten, van wie een «een neus maakt” eiy 1
een ander «in den hoek” zijn «deugdelijk spraaklid,"
om met Uilenspiegel te spreken, laat zien een
handelsmerk voor haverstroo.
Waarlijk, de man die aldus zijn «waar” onder
bescherming der wet stelt, verdient met naam en
toenaam genoemd te worden, het is de heer J. P.
Schuttevaer, te Amsterdam. Zoo een onzer lezers
de «waar soms noodig heeft, genoemde heer zal er
niet tegen hebben dat wij op deze goedkoope manier
voor hem reclame maken.
47)
In den schrik over hare onverwachte verschijning
was Sarah opgesprongen en met den voet in den
bak met zeep, dien zij op de trede onder zich had i aan
neergezet, terechtgekomen, en toen was zijzelve het i
offer geworden van den strik dien zij Violet had
gespannen.
Terwijl die verschrikkelijke waarheid allengs dui
delijk voor haar werd, hoorde zy van beneden een
ontzettend gekerm en daarbij een gemurmel dat zij
niet kon onderscheiden.
Doodelijk ontsteld en voor het oogenblik bijna
even hulpeloos als Sarah, schoof Vjolet zoo goed
mogelijk naar beneden, vol angstige nieuwsgierigheid
-om te weten welk schouwspel haar zou wachten.
De treden lager dan die, welke door Sarah waren
ingezeept, waren alle droog en in gewonen staat.
Onder aan de trap lag een bewustelooze klomp; het
was Sarah, één arm onder zich getrokken en aan het
hoofd bloedende. Zij kreunde met gesloten oogen,
en zelfs toen zij die opsloeg en om zich heen staar.de,
kende zij Violet niet.
Het gedruisch van haar val had Jane uit de kinder**
Te Amsterdam werd dezer dagen de jaarlijksche
vergadering van de «Vereeniging tot verbetering
van het lot der blinden in Nederland en zijne
koloniën" gehouden.
Aan het door den heer J. H. Meijer uitgebiachte
jaarverslag is het volgende ontleend
Na er op gewezen te hebben, welke vorderingen
het blindenonderwijs in de laatste jaren heeft gemaakt,
ow zoo hier te lande als elders, dank ook vereenigingen
ruimschoots voldoende zijn, meent daarom de inza- als deze, die zich het lot der blinden geheel aan-
meling te moeten sluiten. trekt, hen opwekt waar dit noodig is en zelfs zorgt
Uit den aard der zaak zijn aan hef naar het be-j voor de halfblinden, die toch ook vaak zoo diep te
ü.wv.v.. Wie kent niet de gedichten van den Schoolmeester, beklagen zijn, herinnert het verslag er aan, dat de
verbonden, die ook afgescheiden van haar karakter die ongeveer dertig jaren geleden voor het eerst vereeniging zich in aller sympathie en veler steun
verschenen en nog steeds behooren tot veler gelief- mag verheugen.* Deze vereeniging, waarv,an HM. de
koosde lectuur? Veler aandacht trok vooral de zesde Koningin beschermvrouw i«, verspreidt tal van nut-
Rovendien acht ik het niet wenschelijk, dat actief druk met tal van geestige illustraties var. Anth. de tige blaadjes, wenken bevattende voor moeders over
inderdaad gebroken en de dokter kon nog niet be
palen, of de ruggegraat ook niet was gekwetst. Hij
knipte Sarah’s lang, donker haar af en legde ver-
bandpleisters op eene groote wond, die volgens hem
waarschijnlijk hare hersenen zou hebben gekrenkt.
Hij zette en zwachtelde daarna den arm, en nu haalden
de vrouwen oen matras, legden Sarah voorachtig
daarop en droegen haar naar hare kamer, waar zij
haar op het bed legden.
«Wie zal bij haar waken?” vroeg de dokter.
«Ik wil het doen,” zei Violet, «als
«Als wat?”
Zij nam den dokter bij den
terzijde gaande, vroeg zij
«Denkt u dat het gezicht van iemand die zij haat,
nadeelig voor haar zou kunnen zijn, dokter?”
«Neen. Zij zal niemand herkennen. Maar u moet
er op voorbereid zijn dat zij onrustig zal wezen.
Hoe is het ongeluk gebeurd?”
«Zij is van de trappen gevallen.”
i «Die trap leidt naar uwe kamer, niet waar? Wat
had zij daar en op dat uur, midden in den nacht,
te doen? Vertel mij toch ineens de waarheid.”
Violet vertelde hem de waarheid. Zijn eenige
opmerking was
«U begrijpt toch, hoop ik, dat u hoe eer hoe
vor van Kiov urocr tyiaoI S”
«Ik zal hier niet lang meer blijven,” zeide zy,
dienende officieren en onderofficieren mede het be
heer voeren over winkelvereenigingen, waar niet alleen
de leden, maar ook personen buiten die vereeni-
gingen staande, hunne winkelwaren kunnen koopen.
Het laatste noopt my, zeer bepaald als mijn ver
langen te doen kennen, dat voortaan geen actief
dienende officieren en onderofficieren eenigerlei be
trekking zullen besturen van of bij coöperatieve
winkelneringen, wanneer deze niet uitsluitend den
verkoop van artikelen aan leden der betrokken ver
eeniging ten doel hebben.
Ik heb de eer u te verzoeken, de aandacht der
officieren en onderofficieren onder uwe bevelen op
het vorenstaande te vestigen."
De redactie van De Standaard deelt mede, dat zij,
zich voor de uitvoering van de zaak van het dank
en huldeblijk met mr. Keuchenius in betrekking ge
steld hebbende, ten eipde zijne wenschen desaan-
gaande te vernemen, van hem, onder hartelijke waar-
doering harer bedoeling de verzekering hoeft ontvan
gen, dat er zijns inziens in zijne houding als
minister niets was, hetgeen hom eenige aanspraak
zou kunnen geven op «enig dank- en huldeblijk,
zoodat by liefst daarvan wenscht verschoond te blijven
maar dat hij, nu reeds zoo veler genegenheid bleek,
zich niot onttrekken zal aan een eenvoudig blijk
van broederlijke sympathie.
De redactie, zich geheel naar dezen wensch voe
gende, en in aanmerking nemende, dat de reeds in-
geteekende bedragen voor zulk een beperkter doel
1 kamer doen komen zij ging de keukenmeid roepen,
I die, als eene oudere vrouw, mot meer ondervinding,
werkelijk van dienst was. Hoe het Violet ook
I speet, zij kon niet anders doen dan Jane midden in
den nacht naar Sam sturen, met order on middellijk
een paard te zadelen en zoo hard mogelijk naar
Beaconsburgh te lijden om den dokter te halen.
De keukenmeid zeide, dat Sarah’s arm gebroken
scheen, want toen zij dien aanraakte, was Sarah
flauw gevallen; zij verbond eene vrij groote wonde
““n het achterhoofd, zoo goed ajs dit voor het
oogenblik kon gedaan worden, en stelpte zoodoende
het hevige bloeden. Zy trachtten haar een paar
druppels brandewijn te doen innemen, maar dat ging
niet. Zij bleven op den dokter wachten. De keu
kenmeid met het hoofd der gewonde vrouw tegen
haar knie leunend, en Violet een weinig achteraf, in
elkaar gedoken. Eindelijk hoorden zij de huisschel
door de nachtelijke stilte klinken en Jane, die geen
moed had gehad weer boven te komen, de voordeur
opendoen. Dokter Low’es zware voetstappen dreunden
op de bene.lentrap. Hij vroeg om licht. Jane bracht
eene lamp. De dokter vroeg Violet of zij zenuw
achtig was, en op haar ontkennend antwoord, ver- i
zocht hij haar de lamp vast te houden, terwyl hij
de gewonde zou onderzoeken. Later zeide hij haar,
dat zij sterke zenuwen had, maar alleen de vrees liever van hier weg moet
voor hem had haar de lamp stevig doen vasthouden, MT1' 1
toen '/ij met afgewend gelaat de scherpe kreten van terwijl de gedachte aan Laurence haar gelaat ver-
Sarah bij het pijnlijk onderzoek hoorde. De arm was helderde. Althans, dokter Lowe vervolgde:
