Hl
b'3
BINNENLAND.
Hffl
IETS GEHEIMZINNIGS.
JNEN
n hooger.
0° 4173.
I
Nieuws-
en
1
1890 Dinsdag 18 Maart
Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
0H
"I
‘1
FEUILLETON.
RAAT
-
AC0N8.
H.IE,
I
ïën“
che Cou-
en door het
JMAN en
t
beate.
>r, Mains.
ril 1878.
ng.
De inzending van advertentiön kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave.
1
een
nten grati».
4
i
n Zoon.
.'’leach.
De prys per drie maanden ia 1.25, franco
per poet 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
De uitgave dezer Courant geschiedt dageljjks
met uitzondering tan Zon- en Feestdagen.
Bovendien worden alle Ad verten tien gratie
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
’t welk des Maandags verschijnt.
tanhoudend
zoo heb ik
enden üw
rt, met dat
;eheel her-
Men schrijft aan het L D. uit Warmond: hater
altijd nog menschen gevonden worden, die zich door
schoone beloften van zoogenaamde reizigers (oplich
ters) laten bednemen, werd dezer dagen te Warmond
Men schrijft uit Wiesbaden
,r’ ■- -
K
riks.
Ier Zelf-
uitspat-
{Uit het Engelsch.)
Ijjnekamp.
goudsche courant.
ADVER TENTIEN worden geplaatst
van 1—5 regels a 50 Centeniedere regel
meer 10 Centen. GR00TE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
die volgens Uitspraak van een Duitschen rechter,
zich in ’t ongelijk bevond.
Voor menigeen die met leedwezen Dr. Mezger
Amsterdam zag verlaten en die evenzeer met leed
wezen den toon van //Schadefreude" opmerkte, waar
mede zijne latere moeilijkheden dikwijls door de
Hollandsche couranten werden begroet, zal het, dunkt
ons, zeer aangenaam zijn dozen uitslag te vernemen.
j. Prjjs
rschrik-
?d lijdt,
ing, die
van een
et Ver-
rkt 34,
bedrag,
i boek-
ienaar,
DENHOF.
waar geen
al men dik
k huismid-
stig gevolg
ch is door
gesloten,
>et zjjn in-
fl. 1 en
GOUDA, 17 Maart 1890.
Dezer dagen had te Amsterdam eene bijeenkomst
plaats van de Vereeniging voor levensverzekering.
Een voorstol tot het uitgeven van een jaarboekje
voor do levensverzekering werd, na goedkeuring van
eenige amendementen, aangenomen. Het zal worden
uitgegeven in Augustus van elk jaar en wel voor het
eerst in 1890. Het bestuur werd gemachtigd, drie
leden der Vereeniging als commissie van redactie aan
te wijzen; de regeling der uitgave wordt aan het
bestuur overgelaten.
Daarna werden de beraadslagingen voortgezet over
ontwerp-voorwaarden van hervertsekering en in ver
band daarmede een ontwerp algemeene voorwaarden
van verzekering on verdere bijlagen.
Ter vereenvoudiging deï beraadslagingen over dit
veoi omvattend onderworp, werd, overeenkomstig een
voorstel van het bestuur, besloten, om, in stede van
de door verschillende leden voorgostelde redactie van
dit deel, hoofdpunten door den inleider den heer
mr. Wolterbeek opgesteld, tot leiddraad der be
raadslagingen aan te nemen.
Het eerst word aan de orde gesteld dat gedeelte
van het ontwerp: algemeene voorwaarden van verze
kering, dat tot opschrift heeftGrenzen van het risico.
Belangrijke beraadslagingen hadden hierover plaats,
vooral en in het bijzonder over de vraag, of uitkee-
ring verloren gaat bij zelfmoord, ook al mocht die
aan gekrenkte geestvermogens zijn toe te schrijven?
De eigenlijke quaestio der//onaantastbare polis” werd
behandeld. {Verz. bode.)
58)
Hot is mogelijk dat’ hij niets met den diefstal te
maken heeft, maar men weet het niet. Die James
Woodfall is als jongmensch hij was toen muzi
kant eons gepakt, maar sedert langen tijd is hij
spoorloos verdwenen. Zoo, nu weet je er alles van
en je begrijpt, niet waar? zwijgen als het graf
is hier noodzakelijk. Over de reis moot je geene
zorg meer hebben. Vertrek geru^. Ik zal in den-
zelfden trein mederoizen en je moeder zal nu inder
daad aan het station Liverpoolstreet op je wachten,
want ik heb dit met haar afgesproken.”
Laurence wilde haar naar huis brengen. Zij had
den den grooten weg gehouden, tot zij, in de nabij
heid van Elzenhof gekomen, paardengetrappel en
wielen hoorden en ook menschen, die elkander door
den mist //hallo!” en //hol” toeriepen. Zij stonden
vóór de laatste boerderij eer men aan de oprijlaan
kwam, en Laurence deed het hek open om haar
daarbinnen te laten wachten tot die anderen voorbij
zouden zijn.
Het bleek het jachtrijtuigje van den heer Rayner
te zijn, die, zelf te voet, het paard bij den toom
leidde, terwijl de detective Maynard in het rijtuig zat.
,/Het is maar goed dat u van nacht hier blijft,”
hoorden zij mijnheer zeggen. //Ik zou later op den
avond moeite hebben mijn eigen hek te vinden, bij
dezen mist. Men zal dan geen hand voor oogen
kunnen zien en land van water niet meer kunnen
onderscheiden.”
Laurence en Violet volgden het rijtuig op een
veiligen afstand, tot het bij de stallen stilstond.
Dank zij den mist, slopen zij ongezien aan de over
zijde van den weg voorbij, terwijl mijnheer bezig
was met het hek open te maken. Bij het groote
hek nam Laurence afscheid, en door vlug aan te
stappen gelukte het haar nog vóór de heeren binnen
t? er,zeker van, dat noch mevrouw,
noch* dö k*eukenmeid over haar uitgaan zou praten
en daarom zweeg zij er ook maar over. Er werd
gedineerd en men bleef nog een uurtje na het eten
zitten praten.
Toen mijnheer naar den wijnkelder was gegaan
(niet naar dien akeligen kelder onder de provisieka
mer) om een flesch portwijn te halen, vroeg hij aan
den heer Maynard of deze veel van muziek hield?
z/Och, ik ben zelf lang geen virtuoos, hoewel ik
als jongen wel een weinig op den hoorn toeterde,
antwoordde de detective, die, eenigszins meer op
zijn gemak gekomen, zijne woorden nu niet meer
zoo zorgvuldig koos//Maar nu en dan mag ik wel
een wijsje hooren.”
Z/Nu, zooveel begrijp ik al, u is geen enthousiast,1
aan de Standaard:
„Den Helen Maart is door het Amtsgericht te
Wiesbaden uitspraak gedaan in zake den Strijd tus-
schen Dr. Mezger en de Wiesb. Badegesellschaft,
en de beslissing is geheel ten gunste van onzen be
roemden landgenoot uitgevallen. Na alle praatjes,
die verleden jaar zijn uitgostrooid, komt het ons voor
een eisch der billijkheid te zijn, dat aan deze uitspraak
alle ruchtbaarheid worde gegeven, want hoe men
ook verder over deze zaak moge oordeelen dit 1
eene staat dan toch thans boven allen twijfel vast, j
dat de veelbesproken handelingen van ’t bestuur der I
//Gesellschaft" in het voorjaar van ’89 (de poging ®lle®n «uwen, op
tot gijzeling enz.) gepleegd werden door eene partij derden dit. on «ai
lachte de heer Rayner. //Wat mij betreft, ik zon
niet gelukkig kunnen zijn zonder muziek, althans
niet lang. Hebt u weleens beproefd viool te spelen?”
«Neen I Dat vind ik een zoo krassend instrument.”
z/Dan kan ik u niet uitnoodigen naar mij te luis
teren. Maar ik voel er bepaald behoefte aan, om
mij over dit afschuwelijke weer te troosten door een
weinig muziek te maken. Ik zal echter van avond
barmhartigheid oefenen en de deuren dicht houden.
Mijne vrouw en juffrouw Howart zullen wel zorgen
u goed te onderhouden en laat eens zien, het is
nu half acht -tegen negen uren kom ik u weer
met mijn gezelschap lastig vallen en dan kunnen wy
een partijtje trik-trak spelen. Houdt u van trik-trak,
mijnheer maynard?”
Toen de heer Maynard verklaard had daar wel
van te houden, vroeg de heer Rayner aan Violet,
of zij naar het salon wilde gaan en wLa Traviata”
on Moore’s //lersche volksliederen” voor hem uit
zoeken.
Zij ging om aan zijn Verzoek te voldoen naar het
salon, en terwijl zij op haar knieën voor een berg
muziek op den grond lag om de bedoelde stukken
uit te zoeken, kwam mijnheer binnen en sloot de
deur voorzichtig achter zich. Eer zij wist dat hij
zoo dicht bij haar was, voelde zy hoe iets om haar
hals werd gelegd en tegelijk hoorde zij het knippen
van een slot. Zij strekte werktuigelijk de hand uit
J en sprong ontsteld overeind. Met een van genoegen
schitterend gelaat nam mijnheer haar h^ind, trok die
weer bewezen. Een als heer gekleed persoon met
een taschje over den schouder, komt vragen of men
nog oud porselein of iets van dien aard te koop heeft,
en is dit het geval, dan noemt hij de waardemaar
hij heeft tegelijkertijd loten eener geldloterij bij zich
(zijnde die loten nota bene van vuile stukjes karton,
met een met potlood of inkt geschreven nummer er
op en verder niets), welke hij dan geeft in de plaats
van geld. Hij weet het verder den goedgeloovigen
luidjes zeer mooi voor te spiegelen, namelijk, dat
toekomende weet die loterij trekt, en men niet minder
kan trekken dan tien gulden, maar in de meeste ge
vallen tachtig.
Te Warmond heeft hij op die manier eene arme
weduwe beetgenomen. Zij had eenig antiek goed, liet
het hem zien eu het gevolg was het goed in ruil
werd gegeven voor loten in de geldloterij, waarop
hij zeide in de volgende week terug te zullen komen
met zijn vader om tachtig gulden te brengen, tevens
opgevende een zoon te zijn van den heer De W.,
goudsmid te Leiden, aan de Haarlemmerstraat, het
geen by onderzoek is gebleken niet waar te zijn.
Bovendien had hij bij andere porsonen opgegeven
te wonen te ’s Gravenhage en te Rotterdam.
De Chineezen wenden zich bij alle belangrijke
vragen tot den waarzegger en hebben daartoe ge
schilderde loten of kleine met teekens voorziene
plankjes of iets dergelijks. Bovendien bedienen
zij zich ook nog van vogels en schildpadden, welke
laatste vooral in hoog aanzfen staan, daar zij, zooals
de Chineezen gelooven, de teekens van 28 sterre-
beelden op den rug hebben en in het bezit zijn van
een bovennatuurlijk verstand. Daarom vindt men
in China, en vooral in de groote steden van dat Rijk,
een groot aantal waarzeggers, waarvan bij sommigen
de //zaak” reed» langer dan driehonderd jaar be-
staan heeft. Voor ruim drie eeuwen was er in drie
provinciën éen oproer uitgebrokende eene streed
tegen de andere en een Tschankeo of toovenaar
wondde tooverformules aan, om aan dezen opstand,
en tevens aan eene uitgobreide ziekte, paal, en perk
te stellen. Sinds dien tijd bleef deze gewoonte bij
de priesters voortbestaan. Zulk een tooverformule
bestaat uit eene verbinding van verschillende teekens
tot een onoplosbaar geheel. Wordt de oplossing
echter toch gevonden, dan is de kracht van het
toovermiddel verlamd. Als een bewijs van hun
- bijgeloof geldt nog, dat de Chineezen de gewoonte
hebben de ongeluksdagen van het jaar op hunue
kalenders aan te teekenen en de bezigheden vast te
men slechts op dezen of genen dag mag
Zoo mag men l
een anderen begraven, op
.In een
stellen, die
I verrichten.
byv. op den eenen dag
een
jaar
derden dit, op een vierden dat doen.
Dank zij den mist, slopen zij ongeziei
met het hek open te maken. Bij het groote
L
gelukte het haar nog vóór de heeren binnen
te zijn. Zij was er,zeker van, dat noch mevrouw,
