Buitenlandsch Overzicht. 333ste Staats-loterij PETR0LEUM-N0TEERINGEN van Caatzlaar Schalkwijk, te Rotterdaa komen niet minder dan 150 van zulke gemerkte" dagen voor. {Zondagsblad.) Dr. Baedeker, een protestantsche zendeling uit Engeland, die onlangs zes maanden op Russisch grondgebied doorbracht en nu is teruggekeerd, gaf van zijn verblijf een kort en zeer belangrijk over zicht in den bidstond in de Aldersgatestraat te Londen. Dr. Baedeker reisde dwars door Europa tot in het hart van Siberic, dat gedurende den zomer met genoegen kan bereisd worden door de groote, goed bevaarbare rivieren, die men er aantreft. Op dezen tocht bezocht hij Tomsk; bij een volgende gelegen heid hoopt hij, in het voorjaar, tot Saghalien (een eiland, vroeger tot Japan behoorend) door te drin gen. Honderden gevangeqen worden naar deze af gelegen plaats gezon len. Op een stoomboot op do Volga trof hij een aantal jonge mannen, zouen van Russische priesters. Zij haddén hun studiën voltooid en 'zouden hun wijding ontvangen. In Rusland is het priesterschap by de Schisraatiekeu meestal erfe lijk, maar deze jongelingen weigerden de wijding en hadden besloten naar Tomsk te gaan (waar nu een uitstekend goede hoogeschool is) en daar de genees kunst te bestudeeren. Hun weigering om het pries terschap te aanvaarden, had zijn grond in do slechte bezoldiging der priesters. Na eiker, dienst gaat de priester rond met een groote schaal of bord, waarop ieder der aanwezige kerkgangers iets offertdeze een ei, gene een knol, en zoo voort. In veel priesters is geen grein gees telijk leven oi geestelijk versland. Hun vaders waren priesters, en zy volgen hen gp. Onder de gevangenen was een jeugdig paar, pas kort gehuwdde man was geen priester, maar, een staatkundige banneling. Als wij, Eugelschen, in Rus land woonden, zeide dr. Baedeker, zouden wij waar schijnlijk allen staatkundige ballingen zijn, want men mag daar niet alles zeggcu wat men denkt. Deze man genoot het voorrecht, dat aan sommigen wordt verleend, om op eigen kosten eu gelegenheid in bal lingschap te gaan. Zijn jeugdige verloofde bespoe digde het huwelijk, om als een moedige huisvrouw hem in zijn ballingschap tot hulpe te zijn. Opeen bepaald aangewezen dag moesten zij zich te Irkutsch aanmelden. Welk lot hen daar wachtte, wisten zij niet, zij zouden daar vernemen welke arbeid hnn zou worden opgelegd. De staatkundige gevangenen worden meestal zeer hoog in 't noorden gezonden, naar Yakootsk. Steden vindt men daar niet. De streek is schaarsch bo- volkt door een oorspronkelijken volksstam, die een eigen taal spreekt, 't Is, dit kan men gerust zeg gen, een heidensch volk, hoewel eeuige weinigen ge doopt zijn. In dit vreeselijk koud en onherbergzaam oord wonen de bannelingen in houten hutten. Het volk, dat hen omringt, verstaan zij niet, en zij kun nen zich evenmin aan hen verstaanbaar maken. Zij hebben nieis te doen. Het is dus niet te verwonde ren, dat welopgevoede en verstandelijk ontwikkelde men8chon hier krankzinnig worden. Op zijn terugreis van Tomsk ontmoette dr. Baede- ker opnieuw eenige personen, die hem bijzonder belang inboezemden, onder anderen een jongen man en zijn vrouw. Zij hadden zoo lange jaren in ballingschap doorgebracht, dat zij, hoewel tot den zeer beschaafden stand behoorende, zoozeer aan alle goede vormen waren oiYtwend, dat ze in voorkomen, kleeding, en zelfs in bun gang, alle goede manieren misten. Zij waren Poolsche bannelingen, die eindelyk hun vryheid hadden erlangd. By den dood van den overleden keizer werd hij als verdachte gevangen genomen. In Rusland had hij zes maanden door- leefd in eenzame opsluiting. Het was hem niet ge oorloofd een woord te spreken, en een luid gespro- kón woord vernam hij nooit. H^j mocht zelfs zijn cel niet sohoonhouden of zyn bed spreiden. Hy werd genoodzaakt tot volstrekt nietsdoen en zwygen. i Hij werd niet krankzinnig, zooals met velen het i geval is, maar hij werd zeer ziek, een klier ziekte. Do dokter meende dat hij zou sterven. Hij werd uit zijn eenzame cel naar een andere gevange nis overgebracht. -Nu mocht hij alles eten waar hij trek in had. Hy werd boter, en toen werd hij aan de voeten geketend naar Siberië gezonden. Zijn hoofdhaar was half afgeschoren, en order militair goleide werd hij van trein tot trein en van boot tot boot verzonden, totdak hy zya besteraming had be reikt, namelijk Tomsk. Hij verhaalde zijn geheele geschiedenis. Zijn broeder bekleedde oen aanzienlijke betrekking, en gaf zich alle moeite, zoodat 't dozen, na terloop yan zes-jaren, eindelijk gelukt was zijn invrijheidstelling te verkrijgen. Toen hy werd go- vat, wist zijn vrouw van niets en vernam ook uieis mot botrekking tot hem, tot zijzeive onder verdenking kwam en ook werd gevangen genomen en naar Siberië gezonden. Tot hun innige vreugde ontmoetten zij elkander daar weder. Het dienstdoend personeel der gevangenissen in Rusland en Siberië is ten eindo raad door de ont zettende overbcvplking der gevangenissen. Over het geheel zijn zij medelijdend en voor do gevangenen vriendelijk en hun genegen, en zoo zyn ze jegens iedereen. Een oppasser, wiens gelaatsklour aan per kament deed denken, en wiens voorkomen niet do minste gemoedsbeweging verried, glimlachte toch ééns, namelijk toen dr. Baedeker hem vroeg of hy wel ooit een vrijen dag had gehad. Zy zijn op hun post nacht en dag en worden slechts afgelost door I den dood. Het zijn meest edele en trouwe mannen. In Tinmen worden de govangenen voortdurend binnengebracht, en van daar wprden ze in bepaalde getallen naar hun verdere bestemming verzonden. Dr. Baedeker bezocht het ziekenhuis der gevange- j nis, een klein stukje hemel aan den ingang van het rijk des doods. Het roodvonk was uitgebroken onder de kindereu, die, met hun moeders, de vor- banneuen vergezelden. I Zoo nu en dan smaakten zij het voorrecht ora een i poosje bij hun mannen en vaders te mögon zyn. I Het was con aandoenlyk schouwspel, die kinderen te zien, welke hun geketende vaders liefkoosdon, terwijl dezen hen met de blijken hunner liefde over laadden. De moeders mochten hun zieke kinderen verplegen iu het hospitaal. Evenals alle moeders bij alle volken waren ock deze poolsche moeders dol op haar kinderen. Ëen onder haar knielde bij baar kind neder, hief haar armen op en ontlastte haar gemoed in een vurig gebed tot den Heer. In elk vertrek bevonden zich acht tot tien kinderen. {De W agóninger). Het toilet speelt nog altijd op het Parijsehe tooneel een hoofdrol. Toen kort geleden Parit fin de siècle in het Gymnase werd opgevoerd, had een I der actrices een kleed aan van mauve-fluweel met goud- en zilverborduursel en het heele publiek mannetjes zoo goed als wijfjes -was er zoo opge togen van, dat Saroey den volgenden dag in de Temps sohreef: «weinig scheelde er aan of men had het toilet toegejuicht." Eigenlijk had dan ook de regisseur aan het einde van het stuk, met don naam van den schrijver, dien van de faiseuse moeten uit roepen. Op die manier komt men er toe om den een of anderen dag een stuk van Worth Co. te gaan zien. De Co. van den beroemden dnmosklee- dermaker kan dan Dumus of Sardou zyn. Vooral de laatste is er practisch genoeg voor. Worhb op het aanplakbiljet van het Theatre Francais Dat zou een afwisseling wezen voor de herhaalde Molière voorstellingen. De groote wetgevers der mode breken zich nu weer het hoofd met het zoeken naar nieuwe «schep pingen' voor de aankomende lento. Van allo zijden: van Siat-Petersburg, Berlijn, Weenen, Londen, Am sterdam én den Haag koruori de modisten opzetten om hare keuze te doen on in de groote ateliers te Parijs heersebt een verbazende drukte. In een kring' gezeten, bestudeeren de dames met kennersblik do plooien, vouwen, kleuren en versieringen van de nieuwe japonnen, waarmee een «pasmeisje" maar één oogenblik mag pronken, om dat parterre van modisten de meesterwerken van het huis te doen bewondeten. Mot gloeiende wangen, luidkioppend hart, onzeke- ren loop, in één woord met alle verschijnselen van de echte voetlichtkoorts, komt de pasjuffer in hot toilet dat ik zou byna zoggenopgevoerd zal worden, voor het publiek en vreesachtiger dan do actrice, die naar het oordeel der critiek hoort, tracht zij in het spreekgewirwar om haar heen oen enkel woordje van lof op te vangen. Met strenge, beoordeelende gezichten zitten daar al die Russische, iiollandscho, Duitsche modemaak sters om haar heen en ieder houdt rekening met den smaak harer vrouwelijke landgenooton. Als een Russische modekunsteoaros vol bewondering ia voor een fantastisch gedrapeerd model, waarvan zy in hare gedachten het toilet al ziet uitgespreid op een divan van beerenvellen, dan versmaadt een Hollandsche tailleuze alle gewaagdo «ideën" en heeft meer oog voor fraaien eenvoud. Toch neigt zich de mode in het algemeen meer naar het eonvoudige, omdat de rok, alléén met enkele fraaie plooien gedrapeerd, lijnrecht' neervalt. Sleep of geen sleep? that is the question. In Parijs is men er zeer voor, maar elders* waar men vooral rekeniug heeft te houden met het weder en waar een sleepjapon op een regenachtigen dag al zeer slecht te pas komt, is men wel genoodzaakt om ook rokken zonder sleep te dragen. Klassiek is het ge zegde, van een verdediger van den sleep, die op de aanmerking, dat zoo'n sleep toch erg onpractisch is bij modderige of stoffige straten, antwoordde: «een dame, die 1000 francs voor een japon kan besteden, kan best, als de straten vuil zijn, een rijtuig nemen." De robe-princesse wordt hoe langer hoe,meer voor visitojapon gedragen. Een der smaakvolste, die dezer dagen te Parijs gemaakt werd, is als volgt samen gesteld de stof is grauwe moll-crêpe en rondom met arabeskvormige borduursels van violetkleurig fluweol bezet, waarvan de randen met gouddraad bewerkt zijn. Van den hals, langs den rug, tot den zoom vau het kleed, loopt een dubbele rij van dat borduursel. Een medicis-kraag en een van vorqn spits toeloopende ceintuur van dezelfde versiering voltooien het geheel. door zijn arm en leidde haar naar een spiegel. Stra lend en glanzend lag een halssnoer van edelsteenen om haar hals; die pracht verblindde haar bijkans, terwijl zij in den spiegel zag. «Hond ik na mijn woord niet? Ik had je beloofd iets moois voor je mede te brengen. Bevalt het je?" vroeg hij. Maar dit kostbaar geschenk beviel haar volstrekt niet; het joeg haar na de mededoelingen van Lau rence veeleer schrik aan. ,Met beide handen maakte zij het slotje los, rukte het collier met bevende vin gers van haaF hals en wierp het op den grond. Daar stond zij nu, verbaasd over haar eigen moed en in afwachting wat hij wel zou doen. Hij deed niets. Na haar, zooals het haar voor kwam, zeer lang te hebben aangezien, terwijl zij be vende, eerst fier, maar daarna met haar zelve verlegen, voor hem stond, raapte hij het halssieraad zonder de minste zweem van boosheid op en stak het in den zak. Toen zeide hij, even vriendelijk als anders sprekende «Die drift staat je allerliefst, maar ge zijt toch eigenlijk ondankbaar, vindt ge dat zelf niet? Het doet er niet toe. Ga nu maar naar binnen en help mijne vrouw om onzen gast bezig te houden, wil je? Kom mij dan tegen negen uur hier halen. Maak nu dat je wég komt, kind!" Hij gaf haar een tikje, al» om haar de kamer uit te jagen, en tamelijk moedeloos keerde zij naar de eetkamer terug. Maar noch haar talent van conver satie noch dat van mevrouw werd op de proef gesteld; want do heer Maynard was tamelijk soeserig. Na een slaperig gemompeld «Bravo heel mooi!" toen de laatste tonen van Schuberts «Adieu" op de viool van den heer Rayner wegstierven, kostte het hem zichtbaar inspanning om naar eene bloemlezing uit «Rigolette" te luisteren, en gedurende eenige melo dieën uit «Martha", 4die nu volgden, hoorde Violet de geregelde ademhaling van een slapend persoon uit den leuningstoel waarin de detective was gezeten. Zij lette echter weinig op hem. Daar de deur was dichtgedaan, schoof zij, onbewust, hoe langer hoe meer in de buurt er van, als door eene onweerstaan bare macht daarheen getrokken, want de heer Rayner speelde zoo overheerlijk als zij hem dit nog nooit had hooren doen! Toen de laatste toon van het eerste stuk was weggestorven en de beesche stem van den heer May nard door zijn «Bravo heel mooi!" de betoove- ring had verbroken, luisterde zij in gespannen ver wachting naar het nu volgend stuk. Eene ontnuch terende teleurstelling viel haar ten deel door het hooren van een lied uit «Rigoletto". Niet omdat zij niet van die opera hield, hoewel zij haar nooit zou verkiezen, maar een harde streek, in groot ver schil met de mollige tonen die de heer Rayner aan zijn instrument wist te ontlokken, kraste haar in de ooren en kwam haar daarenboven onbegrijpelijk voor. Natuurlijk merkte de heer Maynard vo&trekt niets van dit onderscheid; hij sliep. Maar van hem gleed f) haar blik naar mevrouw Rayner, en zij zag hoe ook zij getroffen was door de wonderlijke verandering in het spel van haar man. Violet sloeg nieuwsgierig mevrouw Rayner gade, die met inspanning naar de tonen der viool zat te luisteren en daarbij onafge wend den slapenden gast in het oog hield, en toen verzonk Violet allengs in hare eigene verontrustende gedachten. Hoe zou het nu op «de Hall" gesteld zijn? Hadden de vreemde politie-agenten door den mist hun weg door het park weten te vinden? Zou den 7,ij Tom Parkes vangén? Zou Gordon blijken mede in het complot te zijn? En bovenal, zou het hun gelukken den ge vreesden James Woodfall gevan gen te nemen, wiens invloed zoo groot was en wiens naam nog zoo versch in het geheugen lag, al had men hem sedert jaren niet meer gezien? Het was eene akelige gedachte, dat zij door haren brief aan Laurence, raenschen er toe had gebracht om op hunne medemenschen jacht te maken. Zij begon te hopen, al wist zij dat dit verkeerd was, dat Tom Parkes kans zou zien om te ontsnappenhij had haar nooit kwaad gedaan. Met dien onbekenden James Woodfall was het iets anders. Uit Sarah's wartaal, uit het geen de politie-agent zich omtrent hem had laten ontvallen en uit den ijver, die de kans van hem te pakken bij de politie had opgewekt, was het haar duidelijk dat hij een misdadig man moest wezen, voor wien niemand eenig gevoel van sympathie kon hebben. Wordt vervolgd.) Vooral die medicis-kragen en ceintuurs ontbreken aan geen japon en zijn ook zeer fraaitrouwens niets is er te kosbaar voor. Zelfs edele steenen worden gebezigd om ze te versieren. Steeds ook zijn Ze in overeenstemming met de bovenmouw van het toilet, die tegenwoordig veolnl het rijkste détail van de geheele jsp°n i®« -^af gsdeelte van de mouw, aan den schouder wordt met een passement van gitten of parels en gouddraad versierd en voor het stikken er van betaalt men niet zelden 150 tot 300 francs. Deze versiering «doet" gemeenlijk zeer goed en moeilijk kan men zich ook iets fruaiers, iets meer «af" verzinnen dan bijvoorbeeld een kleid van zwarte faille of damast, glad en eenvoudig geplooid, met hooggeplooide dofmouwtjes van gouddraad. Die mouwtjes noemt men in de Parijsehe atelier-taal gigots en daarom hoort men tegenwoordig iu de groote ateliers even druk van schapenboutjos spreken als in het Restau rant de la chaussée d An tin, of in het Café des Anglais. Overigens worden ook veel versieringen aangebracht van struisvederen, op den.schouder en op den rok. Een nieuwe vinding, die opgang maakt, en ook inder daad zeer aardig is, zijn de zoogenaamde geuagelde toi letten. In fluwerien, zijdon en ook wollen stoffen zijn, met regelmatige tusschenruimte, kleine nageltjes met staal-k nopjes geslagen* Dut staat vooral zeer goed bij fluweel, zwart of grijs, en deze nagelversiering, die oerlang algemeen schijnt gedragen te worden, wordt vooral toegepast op jacquets. {Handelsblad.) Dd. 12 Maart wordt aan de Tijd uit Mierloo ge schreven Op het platteland zwerven tegenwoordig tal van kooplui in postpapier eu andere snuisterijen, eigenlijk gezegd landloopers, rond, die de groote wegen on veilig maken en. den bewoners vrij wat last veroor zaken. Geeft ge dien kerels niets, zooals ge volgens de wet behoort te doen, of zendt ge zo zonder iets te koopen aan de deur weg, dan braken ze de zwaarste vloeken en vorwenschingen tegen u uit. En vaak zijn het jonge, gespierde kerels, voorzeker geschikt om door handenarbeid in hun onderhoud te voorzien. Een paar van bovenstaande lui, man on vrouw, kwamen eergisteren alhier ten huize van don herbergier E. B. en vroegen om drank. De kasteleines is ge woonlijk met een drietal kleine kinderen alleen thuis wijl haar man te Helmond in de fabriek werkt, en de woning staat ruim tien minuten van andere hui zen verwijderd. De herbergierster geeft het ge vraagde, vervolgens uog een paar maal; doch ein delijk weigert ze. Daarop beginnen beiden te vloe ken en te razen, loopen met gebalde vuist iu het vertrek rond, halen een mes uit den zak en willen de doodsbeangste jonge vrouw te lyf gaan. Gelukkig komt er iemand over den grindweg (de woning ligt aan den provincialen kunstweg Helmond- Geldrop), een man uit Geldrop, die op dit ongewone spektakel naar binnen snelt. Dadelijk neemt hij de partij der kasteleines en verzoekt den belhamels, bedaard to wezen óf zich te verwijderen. Dadelijk vliegen ze hem te lijf. Er ontstaat een gevecht zoo geweldig, dat de huisvrouw in oen aangrenzend ver trek vlucht. Eindelijk is de te hulp gesnelde, een gespierde kerel, er in geslaagd, hoewel de vrouw des landloopers zich niet onbetuigd liet, beiden buiten de deur te krijgen. Doch dezen, nog hovig in woede, slaan ieder met hun mes een groote ruit stuk. Onze koene Geldropsche ijlt daarop langs een zijweg naar den burgemeester, die oogenblikkelijk den veldwachter requireerde, en deze slaagde er in, beide govaarlijke sujetten nog voor den avond te arresteeren. De Reichsanzeiger meldt van Zaterdag: De minister van koophandel ontving heden te 2 uur in de congreszaal van het paleis des rijks kanseliers de gedelegeerden ter arbeids-conferentie, heette hen welkom en bracht hun den dank des keizers over. Hij wees op de vroegere uitnoodiging der Zwitsorscbe regeering en zeide dat de tegemoet koming dozer laatste de gelijktijdige behandeling van het Zwitsersche voorstel en van dat des keizers mogelyk had gemaakt. De arbeidsquaestie eischt de aandacht van allen, sedert de vrede der bevol king door den wedijver op het gebied der nijver heid bedreigd schijnt. De oplossing van het vraag stuk is niet slechts een plicht der menschenliefde, maar ook staatsmanswijsheid. De gelijke toestand in alle Staten rechtvaardigt de poging tot verstand houding en het nemen van voorzorgsmaatregelen. Het programma geeft de perken aan, waarbinnen de technische beraadslaging zich aai bewegen, onder voorbehoud van de beslissingen der hooge regee ringen. De Minister hoopte, dat de conferentie niet onvruchtbaar zal zijn. De ervaring der deelnemers wettigt de overtuiging, dat de arbeid der conferentie oen weldadigen invloed op Europa zal oefenen. Tot voorzitter is bij acclamatie gekozen de heer Berlepsch, tot zijn plaatsvervanger de onder-staats secretaris Magdeburg. i Het bureau bestaat uit den Duitschen legatieraad* Eürst, den Franschen gezantschapssecretaris Dujnaine deu Duitschen gezantschapssecretaris graaf Argo. De zittingen zullen dagelijks te 11 uur aanvangen. Heden is de eerste zitting. De gedrukte stukken, voor de conferentie be stemd, zijn in het Fnjnsch en in het Duitsch vervat. Daaronder bevindt zich het programma der werk* zaamheden en het reglement van orde. Dit laatste bepaalt, dat de beraadslagingen ir. de Fransche taal zullen plaats hebben. Algemeen debat wordt ge voerd over de in het' programma gestelde vragen. Enkele vraagpunten, in zoover dit doelmatig wordt geoordeeld, kunnen tot onderzoek worden verzonden naar eene commissie, waarvan de samenstelling bij besluit der conferentie geschiedt. De voorsteller, van de com missiën of van afzonderlijke leden moeten gedrukt zijn rondgedeeld, voordat zy in discussie kunnen komen. De stemming geschiedt bij oproe ping der Staten naar alphabetische volgorde. Elke delegatie, heeft slechts één stem. Zoolang de con ferentie duurt, wordt strenge geheimhouding van het verhandelde in acht genomen. De bekende aanvoerder der Duitsche Ultramonta» nen, Wiudthorst is door Bismarck iu een langdurig onderhoud ontvangen. Commentaar is overbodig, zegt men in zulke gevallen; natuurlijk gold 't de vraag wuarvoor het centrnm to koop is. Meft heeft genoemd den terugkeer der Jezuïeten en het over leveren van de lagere school aan de cloricalen. Wat het eerste betreft, troosten de nationaal-liberalen zich met een gezegde van den Koizer van het vorige jaar, dat do Jezuïeten niet terugkomen. Constitutioneel Vorsten zijn echter noodwendig aan verandering onderheven. Wat de lagere school betreft, gelooven de nationaal-liberalen niet, dat de conservatieven, althans do meerderheid niet, tot zoo iets zullen mee werken. Wat in de politiek geschiedt en niet geschiedt, is echter blijkens de geschiedenis niet aan te geven. Een ding schijnt zeker, er komt geeu nieuwe socia listenwet. Bismarck zou op dit punt hebben toege geven en de Kreuzzeitung verkondigt zonder blozen, .lat de Keizerlijke sociale brieven en de socialisten wet elkander uitsluiten. En toch waren de conser vatieven in den Rijksdag onlangs voor den streng- sten vorm van de socialistenwet. Al weer een bewijs dus hoe 't ir. de politiek veranderen kan. Van de kanseliercrisis hoort men uu niet meer sprekén en er wordt verteld, dat van nationaal-liberale zijde die zaak met opzet overdreven is voorgesteld om een zekere pressie uit te oefenen tegen het komende conservatief-ultraraontaansche verbond. Te Parijs is men niet bijzopder treurig over het aftreden van het ministerie-Tirard. Algemeen voelde men, dat de dagen van hot kabinet geteld waren en daarom treft het niemand, dat aan den onzekeren toestand een einde is gemaakt. In de Kamer werd het bovendien niet onaangenaam gevonden, dat de Senaat den knoop heeft doorgehakt. Trouwens indien het Turksche handelstraktaat in de Kamer tor sprake ware gekomen, zou de Kamer zich zeker bij het oordeel van den Senaat hebben aangesloten. Het onderhoud tusschen de heeren Tirard en Carnot heeft niet lang geduurd. Toen do president er op aandrong, dat Tirard op zijn besluit zou te rugkomen, zeide de minister, dat dit oumogelijk was, omdat het besluit van den Senaat hem persoonlijk had getroffen. I)e president volgde toen den gewonen weg. Hij begon met de voorzitters van Senaat en Kamer te ontbieden en hun oordeel over den toestand in te winnen. Het gevolg was, dat de heer Carnot den hoor de Freycinet op het Elysée ontbood. Naar men in de couloirs der Kamer vertelde, zou de president het liefst zien, clat de heer De Freycinet als minister van buitenlaudsche zaken ea als minister-president optrad met den heer Constans als minister van binnenlandsche zaken. Tot hiertoe heeft Freycinet de medewerking ver kregen van Constans, Bouvier en Bourgeois voor de samenstelling van een nieuw kabinet. Eene nota vao Havas meldt, dat de onderhan delingen tusschen Londen en JParijs over de kreeften vangst in Newfoundland geleid hebben tot het aan nemen van een modus vivendi op den grondslag van handhaving van den status quo van 1 September 1889. Deze regeling laat de beginselquaestie in tact. Daarover duren de onderhandelingen voort. In Engeland begint heden weer een ernstige werkstaking. De eigenaars der mijnen weigeren de eischen der werklieden in te willigen en deze verlangen, dat hun met 15 Maart 5 pet. en met 1 Juli nog 5 pet. verhooging van loon zal worden toegestaan. Te Manchester, waar de gemachtigden van 350,000 mijnwerkers een vergadering hielden, werd besloten heden den arbeid te staken, indien de eischen der werklieden niet worden ingewilligd. Het voorstel van de mijneigenaars om het geschil over de loonen te laten uitmaken door een scheids gerecht, werd onvoorwaardelijk verworpen. De werk lieden verlangen volkomen inwilliging hunner eischen en daar gisteravond nog geen antwoord van de 'werkgevers was ontvangen, werd terstond door het bestuur van den mijnwerkersbond de algemeenc weikstaking geproclameerd. Tot hoever de werkstaking zich zal uitstrekken, is nog niet te voorzien, maar de werkstakers rekenen er vast op, dat de werklieden in de andore takken van nijverheid, welke met don kolenhandel in ver band staan, hen steunen en ook den arbeid zullen staken. In eenige fabriekssteden zijn door de werk lieden reeds besluiten in dezen geest genomen, zoodat in elk geval weer een ernstige beweging onder de werklieden te wachten is. Ie Klasse. Trekking yan Maandag 17 Maart. No. 16200 20,000. No. 14441 5,000. No. 15968 1,500. No. 3768, 6102, 6964, 8553 1,000. No. 3384, 14602, 17316 400. No. 3123, 8606 200. No. 1774, 2211, 6825, 16387, 17526 100. Prijzeu 20. 10 2926 5488 7836 11043 13103 15849 17903 64 2945 5491 7919 11069 13212 15898 17994 99 2988 5503 8030 11109 13369 15916 18025 120 3048 5552 8048 11221 13416 15920 18061 121 3051 6562 8085 11246 13420 15939 18082 159 3090 5580 8088 11265 13439 15992 18141 163 3121 5688 8269 11340 13441 16034 18150 168 3130 5661 8274 11341 13503 16205 18218 218 3136 5735 8308 11346 13509 16276 18234 238 8151 5745 8324 11394 13577 16325 18236 347 3222 5793 8464 11407 13670 16330 18285 348 3293 5953 8481 11444 18676 16385 18286 354 3417 6003 8801 11623 13703 16386 18312 380 3447 6043 8819 11552 13725 16395 18347 432 3504 6072 8845 11567 13808 16464 18430 448 3703 6087 8853 11657 13809 16473 18451 611 3751 6089 8896 11725 13820 16495 18457 564 3760 6170 8918 11733 13881 16528 18466 587 3852 6186 8930 11852 13953 16611 18497 673 3977 6197 8944 11877 14109 16628 18525 745 3984 6311 8982 11902 14120 16698 18535 779 4134 6320 9005 11960 14141 16707 18574 949 4146 6323 9007 11999 14194 16718 18615 962 4153 6346 9153 12018 14237 16765 18627 988 4167 6388 9160 12041 14333 16811 18728 1030 4174 6498 91,62 12076 14339 16824 18779 1083 4186 6570 92-16 12083 14348 16828 18780 1148 4192 6600 9245 12096 14377 16837 18933 1168 4198 6644 9261 12111 14387 16992 18988 1170 4203 6656 9443 12137 14480 17016 18025 1195 4293 6710 9608 12194 14500 17024 19045 1236 4298 6743 9626 12208 14510 17045 19205 1278 4306 6747 9643 12250 14565 17113 19236 1429 4333 6715 9657 12252 14568 17123 19267 1464 4375 6771 9669 12448 14585 17158 19332 1604 4378 6813 9769 12463 14612 17169 19364 1744 4464 6843 9988 12486 14719 17192 19401 1792 4482 6869 10006 12496 14847 17195 19429 1799 4507 6889 10011 12557 14848 172fl 19522 1863 4510 6911/10045 12585 14886 17220 19631 1922 4570 6980 10082 12639 14919 17241 19682 1992 4630 6995 10092 12646 14954 17270 19772 2026 4676 7018 10094 12688 14957 17304 19774 2049 4741 7146 10146 12692 14974 17314 19797 2088 4748 7204 10153 12716 14996 17359 19881 2174 4771 7212 10200 12742 15012 17361 19944 2189 4783 730110372 12835 15247 17397 19949 2212 4839 735010512 12847 15283 17554 19980 2218 4871 7366 10571 12865 15301 17555 20151 2243 4946 7460 10580 12932 15320 17604 20267 2244 4983 7540 10732 12954 15326 17623 20280 2297 5117 7554 10894 12970 15346 17634 20333 2345 5204 7555 10901 12993 15476 17641 20458 2368 5235 7556 10943 12995 15480 17656 20511 2385 5245 7586 10984 13029 15518 17660 20600 2427 5259 7634 11008 13037 15573 17696 20628 2442 6277 7638 11009 13042 15677 17772 20721 2650 5407 768311011 13056 15750 17793 20836 2688 5428 7706 11023 13078 16812 17843 20858 2748 6452 772411031 13095 15829 17872 20962 2833 5485 7766 van de Makelaars De markt was heden flauw. Loco Tankfust 8.15 Maart-levering 8.10. April-, Mei-, Juni-levering 8.05. September- October-, November- en December-levering 8.52.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1890 | | pagina 2