I 9 HG. 4 ZOOP IETS GEHEIMZINNIGS. BINNENLAND. 1. K° 4178. Dinsdag 25 Maart. 1890. Nieuws- en r. ri I Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. t De inzending van advertentie kan geschieden tot uur des namiddags van den dag der uitgave. I I prachtige FEUILLETON. 1 I y. I eene oude loenlgken <o. 1982, )UDA. r t I 4 Afzonderlijke Nommera VIJF CENTEN. 64) i Comeat.- b Zoon. I i r Bovendien worden alle Advertentien gratie opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD ’t welk des Maandags verschijnt. B. 35. (Uit het Engelsch.') per pakje Vanille te een bui van zijne oude goed- Per Koninklijk Nederlandse^ Locaalspoor aan hot station ’t Loo aangekomen, keerden de bezoeksters te 4.48 pér Oostorspoor naar Middachten terug, waartoe een hofrijtuig haai naar hel station te Apel doorn overbracht. ADVERTENTIEN worden geplaatit van 15 regels a 50 Centeniedere regel meer 10 Centen. GR00TE LETTERS worden berekend naar plaatsruimte. GOUDA, 24 Maart 1890. Dr. J. H. ‘Gunning JHz. maakte gisterenmorgen na de godsdienst-oefening in de Herv. Kerk alhier bekend, dat hij voor het op hem uitgebrachte beroep naar Amsterdam had bedankt. 5 van de Nederlandsche - vr. - Nijverheid, waarin behandeld zal worden een voorstel van het over de reorganisatie der In het Geïllustreerd Weekblad voor de Huiskamer, zien wij nu en dan artikelen betiteldIndische Krijgsbedrijven, Nederland's driekleur te velde. Naar aanleiding van een bericht in een vorig nr. onzer courant betreffende het niet meer publiceeren van de resultaten van het onderzoek van het water uit de waterleiding door doGozondheids-Commissio, kunnen wij mededeelen, dat die in het vervolg weder zullen worden openbaar gemaakt. Morgenavond heeft eeno vergadering plaats het Departement //Gouda" van Maatschappij ter bevordering van Departement zzAmsterdam" Maatschappij. Men schrijft Hij zocht voorloopig geen dienst maar had eene andere betrekking in de maatschappij aanvaard, om dat hij de overtuiging koesterde, als hij zoo vrij mocht zijn dit ronduit te zeggen, toch nooit in A me- rika een meester te zullen vinden die hem zoo in alle opzichten voldeed als de heer Carruthers. Van Gordon hoorde men nooit meer. Maar na verloop van tijd maakte een lid van het Congres der Ver- eenigde Staten veel opgang met eene rede over een financieel onderwerp. Zijn portret verscheen in een geïllustreerd New-Yorks weekblad. Dit kwam toe vallig den heer Carruthers in handen; hij zond het aan Laurence en zonder*veel moeite herkenden allen, ondanks den keurig gek nipten baard en het sterk naar één kant gekamde haar, de welgelijkende trok ken, melj, de zoetsappig vleiende uitdrukking, van hunnen ouden bekende Gordon. Violet was reeds Laurence’s vrouw toen de zaak van Tom Parkes en zijn medehelper bij het stelen van het servies op zzDe Hall” voor het gerecht kwam. Zij moest tegen hem getuigenis afleggen en vond dit zóó akelig, dat Tom, in hartigheid, zeide Z/Trek het u maar niet aan, juffrouw. Zij kunnen 1 van u niets ergers hooren dan hetgeen zij reeds weten. Het is maar voor den vorm, begrijpt u?” Hij stelde eene soort van glorie in zijne slechte daden; verklaarde zich schuldig aan het hem ten laste gelegde feit, van deel te hebben genomen aan alle drie de diefstallen, en overal sprak hij met groote ingenomenheid over de keurige, hewonderenswaardige netheid, waarmede de juweelenroof op Denhamcourt was uitgevoerd. De verschillende voorwerpen waren daar zeer kalm, van tyd tot tijd en één voor één, door den bediende van den heer Carruthers wegge nomen, gedurende do laatste dagen vóór dien Dins dag, toen de heer Rayner de rest was komen weg halen. Hij en mijnheer hadden samen het laatste gedeelte naar Elzenhof gebracht, waar het door Sarah in ontvangst werd genomen. Wat er verder van de juweelen was geworden of waar zij gebleven waren? Daarvan wist hij niets. In hoever dit nu waar was of geveinsd, niemand kon het zeggen.. Hij werd veroordeeld tot veertien jaren dwangarbeid, en dit vonnis maakte op hem niet half zooveel indruk als op Violet. De arme mtfvftyuw Rayner kwam den invloed van haar langdurig, ellendig huwelijk nooit geheel te boven. De goedhartige sir Jonas Mills was een der eersten, die haar zijne hulp kwamen aanbieden en, dank zij zijne ondersteuning en die van anderen, De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prps per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70, vertrok zij met Haidee naar het buitenland. Jane, die zich als eene hartelyke, trouwe dienstbode had GOUDSCHE COURANT. Men schrijft van Het Loo d. 22 Maart. H. M. de Koningin en het Prinsesje ontvingen Zaterdagmiddag te 2 uur mevrouw de douairière gravin Bentinck met twee kleindochtertjes bij zich ten paleize. Reeds te halfdrie stelde prinses Wilhelmina hare jeugdige bezoeksters, met haar in een open rijtuig gezeten, in de gelegenheid hare schatten te bewon deren. Allereerst do vijf ponnies, die tot dat. doel in do rijbaaA werdén binnengeleid. Daarop werd een bezoek gebracht aan de witte damherten in de her tenkamp on aan de zich in de nabijheid daarvan bevindende talrijke rashonden. Vervolgens werd het chalet der Prinses bezichtigd met zijn rijken inhoud van allerlei aard en met zijn levendige omgeving van kippen, duiven; eenden en konijnen, alsook de bijbe- hoorende bloemen- en druiventrekkassen. Dezer dagen is in een der Londensche voorsteden op 58-jarigen leeftijd overledende Heer Tomas Gray, een der onder-secretarissen van den "Board of Trade11 en in vele opzichten een zeer merkwaardig man. Uit arme ouders geboren, maar goed opgevoed kwam hij in 1851, op ongeveer 20-jarigen leeftijd, als klerk bij den „Board of Trade" in dienst, op een salaris van 9 per week, maar spoedig ging hij vooruit, want hy spreidde zulk oen aanleg en kennis van schepen ten toon en zulk een streven om zijn onderwerp geheel meester te worden, dat het niet lang duurde eer zijne verdiensten erkend werden. Hij wist de meest ingewikkelde vraagstukken met een ongeëvenaarde helderheid uiteen te zetten. Toen de Hertog van Richmond president van den „Board of Trade" was, verklaarde, hij dat hij zich als in eefi schip bevond, wanneer hy een uur lang met Gray gesproken had. De meeste hervormingen in de scheep- vaart-wetgevingverbetering van het lot van ma trozen, afschaffing van gedwongen afzetterijen, I examens van varenslieden, ondeizoekingen omtrent scheepsrampen, signalen, ontploffingen van stoom ketels, schoepsmeting, waterlijnen, enz. enz. zyn voor een goed deel aan hem te danken. Als hy vacantié nam, ging hij zich persoonlijk in de verschillende havens volkomen van alles op de hoogte stellen. Hij was door en door practisch en zal niet licht te vervangen zijn. Zijn overlijden is ook voor andere mogen Iheden dan Engeland van gewicht. Bij het streven, dat zich tegenwoordig openbaart naar inmenging met vreemde scheepvaart was hij de man, die wist te bewerken,, dat men zoover ging, maar die ook dade lijk inzag wanneer verder voortgaan gevaarlijk werd. Zeer veel hangt dus van de kegze van een opvolger af. Het proces wegens onwilligen doodslag tigen den heer Alfred Allard, die op de jaëhLzijn vriend Berg mann door een ongeluk doodelijk heette gewond te hebben, is do/.er dagen te Neufchateau, in Luxemburg voor de correctioneele rechtbank begonnen. De beklaagde, die aanvankelijk de mogelijkheid toegegeven heeft dat het noodlottige schot door hem is afgevuurd, houdt thans zijn onschuld staande. De eerste geneeskundige, die den gewonde heeft behan deld, had nl. verklaard, en verdedigt die meening thans ook voor de rechtbank, dat het schot, hetwelk den heer Bergmann ter hoogte van de lever door boorde. van achteren was ingekomen; in dat geval moest in verband met de plaatsing der jagers, de kogel van den heer Allard, gelijk hij zelf erkende, de ramp hebben veroorzaakt, 'jpen echter de genees- beerrn, die den gewonde te Brussel behandelden, geiden dat naar hunne overtuiging de kogel van voren ingedrongen was, was den heer Allard een steen van het hart gevallen, omdat alsdan hy onmo gelijk den dood van zijnen vriend, zij het ook on willekeurig, veroorzaakt kan hebben. Z/Nadat, zoo verklaarde hij gisteren voor de rechtbank, die mee ning der geneesheeren aanvankelijk een lichtstraal der hoop in mijn bedroefden geest geworpen had, dat ik niet schuldig ben, is dit sedert myne overtuiging geworden, eene overtuiging des te inniger naarmate do gedachte aan den dood mijns vriends mij het hart verscheurde. Daarom bepleit ik thans mijne onschuld.” k Verklaarbaar is het voorzeker, dat te Brussel met spanning dit proces gevolgd wordt. 1 doen kennen, vergezelde haar. Laurence en Violet namen de zorg voor de kleine, verwilderde Mona op zich, die daarna tot een bijna even lief kind is op gegroeid als haar zusje Haidee. Thans heeft Violet I er een eigen kindje bij.

Goudsche Courant | 1890 | | pagina 1