I ER li BINNENLAND. EH, en, raak, is voor- L 1890, ure, om )open liggende emeente ÖN lig- la. Dinsdag 22 April 4201. 1890. fcF ver, SR, IE, 0ÜDA. Hen FEUILLETON. I Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. indlng van advertentiön kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave. i-1 i n-zeep. mrant Ogl8t. ewinkel, beste ld. De inzei - 4T partjjen i 1.30. ll hit Pre- k Zoon. „ii.- I titer, k Afzonderljjke No turner a VIJF CENTEN. (|U»Z het Duitwh.) ZESpE HOOFDSTUK. en Zon- 10 tot icretarie De uitgave dezer Courant geschiedt dagelgks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prjjs per drie maanden is 1.25, franco per post 1,70. m, welke brengen, idwater van onmon- het licht Bovendien worden alle Advertentien gratis opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD 't welk des Maandags verschynt. ijn, ont- ngename en zeker gebruik IS, POPP’l nden ge- indplom- ti eiken ILMEU- Twee jaren geleden ongeveer verdween te Arnhem een politie-agent. IMen vond alleen Onderlangs zijn helm of pet, en meenen wij ook zijn zijdgeweer. Vrou wen in de buurt belweerden dat zij hulpgeroep van de zijde van den Rijd hadden gehoord. Men meendo dat de man verdronken was, misschien wel in het water geduwd. Dezer dagen nu is in het Park van Hulke- stein een oud buitenverblijf aan den Utrechtschen weg even voorbij Onderlangs het lijk begraven gevonden van den politieagent. Hij was nog in uni form. Het buiten is sinds jaren onbewoond en wordt nu gesloopt. klopt. en denk soms aan Uw oude tante Resi.” 19) Wel vond zij hem in den laatsten tijd, wat zijn uiterlijk betreft, verminderd, maar zij schrijft dit meer toe aan zijne* zenuwen en aan den dokter, die hem, naar haar gevoelen, verkeerd heeft behandeld en zij verwacht vóel voor zijn herstel van een ver blijf gedurende deh aanstaanden winter in Madeira. Arme vrouw! Ik alleen ben er van overtuigd dat Felix niet meer horstellen kan, ja, geloof dat zijn ziekte vreeselijke vforderingen maakt. Gij zoudt hem nauwlijks herkenndn; hij is niet meer dan een scha duw van hetgeen hij vroeger was. De zaken zijn [thans geheel en al onder beheer van den heer voh Hain, die in de school van uw gestrengen vader is opgeleid en dien hij u dan ook op zijn sterfbed als raadgever en vriend heeft aan bevolen. In zooverre is dus alles in orde; alleen klaagde hij er mijl onlangs over, dat de huishoude lijke uitgaven van maand tot maand toenemen en dat mevrouw de bjirones, zooals Akma volgens de in AD VER TENTIEN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. GR00TE LETTERS worden berekend naar plaatsruimte. i f Sedert het midden der vorige week is een bediende bij een bankiershuis té ’s Hage niet meer ten kantore verschenen. Daar hij en zijn gezin niet meer in hun woning verblijvefl, vermoedt men dat hij de stad heeft verlaten. Ten kantore waar hij werkzaam was is niet gebleken van eenigejmalverzatie. Volgens ge rucht moeten hem toevertrouwde waarden door een elders woonachtige dame, die thans overleden is, verdwenen zijn en is de Justitie reeds in de zaak ge moeid en heeft ddze reeds een onderzoek aangevan gen. Van benadeeling van andere personen is tot dus ver niets gebleken. lezen van goudsche courant. Overdag krijgen de kinderen van een verloopen muziek-onderwijzer onderricht en zij moeten iederen avond drie a drie en een halven gulden verdienen. De familieleden halen in den regel de meisjes des nachts van het kantoor af en ontvangen dan dagelijks een daalder, voor het verhuren der stumpers. Dit kantoor houdt dooreen genomen zestig kinderen aan het werk. Een derde kantoor werd ontdekt, dat iederen dag 150 jongens uitstuurt, om langs de straten te bedelen en weggeworpen eindjes sigaar op te zoeken. De kinderen moeten ’s avonds tegen den donker terugkomen, en geld en stukjes sigaar afleveren daarop moeten de jongens dadelijk aan het werk, om de eindjes, die droog zijn af te wik kelen en in kleine stukjes te snijden. Er wordt voor iederen jongen een dagloon van vijftig cents uitbetaald, maar zij moeten minstens het dubbele aan contant geld inleveren. Ten slotte ontdekte men een kantoor, dat zuige lingen huurt en die met armzalig gekleede vrouwen uitstuurt, welke er mede gaan bedelen. Het kantoor had verscheidene dozijnen personen ahu 4e—hand, die mot de zuigelingen aan de hoeken der stmt*m gaan staan en daar het mededoogen der voorbij gangers inroepen. Zij gaan bij goed en slecht weder, zelfs als het regent en sneeuwt, met de kinderen uit en op erg barro dagen wordt het meest op het medelijden van het publiek gespeculeerd.; de kinderen zelf krijgt het kantoor meestal van de pleegmoeders, aan wie ze, door de werkelijke moeders werden toe vertrouwd aan loon betaalt het kantoor twee gulden, en wel een gulden aan de pleegmoeder, en een gulden aan de vrouw, die met het kind bedelt, maar ’t ontvangt zelf vijf gulden. De zuigelingen sterven, tengevolge van dozen schandelijken handel, in den regel binnen enkele weken. De bovengenoemde vereeniging heeft al deze mede- deelingen openbaar gèmaakt en de namen der kan toren genoemdzij eiscbt van de overheden dat Een Britsch-Indisch roover, Ihunda genaamd, die zich tot een volksheld gemaakt had, is dezer dagen te Meeruut doodgeschoten. Ihunda was een grondeigenaar, die in handen van woekeraars viel en geruïneerd werd. Hij werd nu roover, om zich te wreken op degenen, die hem arm hadden gemaakt. Nadat bij, wegens het plunderen der woning van een woekeraar gevangen gezeten had, vormde hij een rooverbende, waarmee hij op allerlei plaatsen de kantoren der geldschieters overviel, om er de schuldbekentenissen te verbranden. De dorps bewoners waren, gelijk wol te begrijpen is, hem allen zeer welgezind zij beschermden hem op aller lei wijzen en het was voor de politie zeer moeilijk dezen roover te vatten. Te Parijs is in den laatsten tijd aan het licht gekomen, dat daar een uitgebreide handel in kinderen gedreven wordt en eene enquête, door de nieuw opgorichte z/Vereeniging tot bescherming digen” gehouden, heeft het volgende aan gebracht Een aantal gewezen kroegbazen en zaakwaarnemers houdt er in de straat Mercadet een kantoor op na, dat iederen dag 120 kleine meisjes bezig houdt, door ze op bedelen uit te sturen. In eene andere straat word een dergelijk kantoor gevonden, dat kleine meisjes met muziek-instrumenten, meest een soort harp of viool, uitstuurt om van des avonds 9 tot des nachts 2 uur de nacbtlokalen te bezoeken, j GOPDA, 21 April 1890. Zaterdag is op den Jan Goeverwelschen dijk een ongeluk gebeurdt dat zeer ernstige gevolgen had kunnen hebben. Onze geachte stadgenoot, de heer E. O., r rijks veearts, reed in een tilbury bestuurd door een koetsier^ toen het paard eensklaps schrikte zoodat het ter zijde sprong, waardoor het met do tilbury en de daarin zittende personen van don dijk viel en tweemaal over den kop naar beneden tui melde. De heer O. kreeg verscheidene kwetsuren en schrammen eri de koetsier eveneens, doch alles in aanmerking genomen is hot nogal gelukkig afge- loopen. Als het ipaard was gaan slaan en trappen met de pooten, wlat zeer goed het geval had kunnen zijn, dan had het léven van genoemde personen bepaald gevaar góloopen. zich wel eens uit uwe brieven wat voorlezen. Voor zoover ik er over min of meer gerust te stellen dat gij althans niet1 zijn vaders hem voor oogen “Hendig zijt onder gegaan. Capellen n»ao> nnmt vnrVnnht Volg, wat ik u bidden mag, mijp goedgemeende gedaan, raadgevingen, die uit eon hart komen, dat met on- i overgaan, maar steeds veranderlijke trouw voor u Schrijf mij spoedig eens doen zich laat staan en een zeker voorgevoel van een naderende catastrophe rees bij den anders zoo kalmen man op. Geloofde hij aan het ingrijpen in zijn lot door een hoogere macht, dat zijn hart zoo onstuimig begon te kloppen En toch waren het alles behalve vroo- lijke gedachten, die hij niet wist te beheerschen. Zijn broeder door een zware ziekte aangetast en wel licht reeds stervendeAlles, wat die door het geluk begunstigde, eergierige man voor zich en om zich had weten te verzamelen, zou hij moeten verlaten vrouw, kinderen, een prachtige zaak en eene kostbare bezittingAlmachtige God, zou dat mogelijk zijn 1 Vreemde handen zouden dus voortaan die aanzienlijke zaken besturen, vele jaren achtereen tot op het oogenblik dat Felix’ zoon volwassen zou zijn! Felix’ zóón? Maar deze bestond nog niet Zou de genade des hemels hem er werkelijk een schenken En wanneer deze wensch onvervuld bleef? Eene rilling overviel Mr. William bij die gedachte en ’i van het testament wDe firma Van der Capellen mag nooit verkocht worden of van de hand —J—nooit op een vrouwelijk lid van de familie w van vader op zoon, van oom I op neef, van broeder op broeder!” Deze gedachtengang kon William niet voortzetten, j Neen, neen, dat kon, dat mocht niet gebeuren, thans Een storm van tegenstrijdige gevoelens was na het niet meer. „Een Duitscher, wiens naam in het dezen brief in Mr. William’s borst out- 1 vaderland in hoog aanzien staat en een schoonen Oostenrijk gebruikelijke wijze van noemen, veel te groote aanslagen doet op de pri- vaatkas. Felix heeft zijn schoone vrouw in die mate verwend, dat zij meent alles te moeten krijgen wat zij maar vraagt. Ik durf haar ook nooit meer daar over spreken, daar zij mij eens op heftigen toon heeft geantwoord«Het huis Van der Capellen zal aan uwe kleine behoeften wel steeds kunnen voldoen Wel is waar houd ik het er voor, dat de zaken van uw broeder zich steeds hebben uitgebreid en dat de firma zoo hoog in aanzien staat als ooit te voren, maar ik voor mij haat alle verkwisting. Alma’s eenige gedachte tegenwoordig, haar hoop en haar wensch is natuurlijkeen zoon, een zoonHet is een angstige tijd. Moge God alles ten beste keeren Over u heb ik met den zieke niet kunnen spre ken; hij vermijdt hot bepaald om uw naam te noe men en de herinnering aan dien treurigen tijd zou hem werkelijk kwaad doen. Alma daarentegen laat 7e brieven wat voorlezen. Voor numg overviel ivir. william i oordeelen kan, schijnt het haar plotseling stonden de woorden ellendig zijt onder gegaan.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1890 | | pagina 1