I
ER
li
BINNENLAND.
EH,
en,
raak,
is voor-
L 1890,
ure, om
)open
liggende
emeente
ÖN lig-
la.
Dinsdag 22 April
4201.
1890.
fcF
ver,
SR,
IE,
0ÜDA.
Hen
FEUILLETON.
I
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
indlng van advertentiön kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave.
i-1
i
n-zeep.
mrant
Ogl8t.
ewinkel,
beste
ld.
De inzei
-
4T
partjjen
i
1.30.
ll
hit Pre-
k Zoon.
„ii.-
I
titer,
k
Afzonderljjke No turner a VIJF CENTEN.
(|U»Z het Duitwh.)
ZESpE HOOFDSTUK.
en Zon-
10 tot
icretarie
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelgks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden is 1.25, franco
per post 1,70.
m, welke
brengen,
idwater
van onmon-
het licht
Bovendien worden alle Advertentien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
't welk des Maandags verschynt.
ijn, ont-
ngename
en zeker
gebruik
IS,
POPP’l
nden ge-
indplom-
ti eiken
ILMEU-
Twee jaren geleden ongeveer verdween te Arnhem
een politie-agent. IMen vond alleen Onderlangs zijn
helm of pet, en meenen wij ook zijn zijdgeweer. Vrou
wen in de buurt belweerden dat zij hulpgeroep van de
zijde van den Rijd hadden gehoord. Men meendo dat
de man verdronken was, misschien wel in het water
geduwd. Dezer dagen nu is in het Park van Hulke-
stein een oud buitenverblijf aan den Utrechtschen
weg even voorbij Onderlangs het lijk begraven
gevonden van den politieagent. Hij was nog in uni
form. Het buiten is sinds jaren onbewoond en wordt
nu gesloopt.
klopt.
en denk soms aan
Uw oude tante Resi.”
19)
Wel vond zij hem in den laatsten tijd, wat zijn
uiterlijk betreft, verminderd, maar zij schrijft dit
meer toe aan zijne* zenuwen en aan den dokter, die
hem, naar haar gevoelen, verkeerd heeft behandeld
en zij verwacht vóel voor zijn herstel van een ver
blijf gedurende deh aanstaanden winter in Madeira.
Arme vrouw! Ik alleen ben er van overtuigd dat
Felix niet meer horstellen kan, ja, geloof dat zijn
ziekte vreeselijke vforderingen maakt. Gij zoudt hem
nauwlijks herkenndn; hij is niet meer dan een scha
duw van hetgeen hij vroeger was.
De zaken zijn [thans geheel en al onder beheer
van den heer voh Hain, die in de school van uw
gestrengen vader is opgeleid en dien hij u dan ook
op zijn sterfbed als raadgever en vriend heeft aan
bevolen. In zooverre is dus alles in orde; alleen
klaagde hij er mijl onlangs over, dat de huishoude
lijke uitgaven van maand tot maand toenemen en
dat mevrouw de bjirones, zooals Akma volgens de in
AD VER TENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GR00TE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
i
f
Sedert het midden der vorige week is een bediende
bij een bankiershuis té ’s Hage niet meer ten kantore
verschenen. Daar hij en zijn gezin niet meer in hun
woning verblijvefl, vermoedt men dat hij de stad
heeft verlaten. Ten kantore waar hij werkzaam was
is niet gebleken van eenigejmalverzatie. Volgens ge
rucht moeten hem toevertrouwde waarden door een
elders woonachtige dame, die thans overleden is,
verdwenen zijn en is de Justitie reeds in de zaak ge
moeid en heeft ddze reeds een onderzoek aangevan
gen. Van benadeeling van andere personen is tot dus
ver niets gebleken.
lezen van
goudsche courant.
Overdag krijgen de kinderen van een verloopen
muziek-onderwijzer onderricht en zij moeten iederen
avond drie a drie en een halven gulden verdienen.
De familieleden halen in den regel de meisjes des
nachts van het kantoor af en ontvangen dan dagelijks
een daalder, voor het verhuren der stumpers. Dit
kantoor houdt dooreen genomen zestig kinderen aan
het werk. Een derde kantoor werd ontdekt, dat
iederen dag 150 jongens uitstuurt, om langs de
straten te bedelen en weggeworpen eindjes sigaar
op te zoeken. De kinderen moeten ’s avonds tegen
den donker terugkomen, en geld en stukjes sigaar
afleveren daarop moeten de jongens dadelijk aan
het werk, om de eindjes, die droog zijn af te wik
kelen en in kleine stukjes te snijden. Er wordt
voor iederen jongen een dagloon van vijftig cents
uitbetaald, maar zij moeten minstens het dubbele
aan contant geld inleveren.
Ten slotte ontdekte men een kantoor, dat zuige
lingen huurt en die met armzalig gekleede vrouwen
uitstuurt, welke er mede gaan bedelen. Het kantoor
had verscheidene dozijnen personen ahu 4e—hand,
die mot de zuigelingen aan de hoeken der stmt*m
gaan staan en daar het mededoogen der voorbij
gangers inroepen. Zij gaan bij goed en slecht weder,
zelfs als het regent en sneeuwt, met de kinderen
uit en op erg barro dagen wordt het meest op het
medelijden van het publiek gespeculeerd.; de kinderen
zelf krijgt het kantoor meestal van de pleegmoeders,
aan wie ze, door de werkelijke moeders werden toe
vertrouwd aan loon betaalt het kantoor twee gulden,
en wel een gulden aan de pleegmoeder, en een
gulden aan de vrouw, die met het kind bedelt, maar
’t ontvangt zelf vijf gulden. De zuigelingen sterven,
tengevolge van dozen schandelijken handel, in den
regel binnen enkele weken.
De bovengenoemde vereeniging heeft al deze mede-
deelingen openbaar gèmaakt en de namen der kan
toren genoemdzij eiscbt van de overheden dat
Een Britsch-Indisch roover, Ihunda genaamd, die
zich tot een volksheld gemaakt had, is dezer dagen
te Meeruut doodgeschoten.
Ihunda was een grondeigenaar, die in handen van
woekeraars viel en geruïneerd werd. Hij werd nu
roover, om zich te wreken op degenen, die hem arm
hadden gemaakt. Nadat bij, wegens het plunderen
der woning van een woekeraar gevangen gezeten had,
vormde hij een rooverbende, waarmee hij op allerlei
plaatsen de kantoren der geldschieters overviel, om
er de schuldbekentenissen te verbranden. De dorps
bewoners waren, gelijk wol te begrijpen is, hem
allen zeer welgezind zij beschermden hem op aller
lei wijzen en het was voor de politie zeer moeilijk
dezen roover te vatten.
Te Parijs is in den laatsten tijd aan het licht
gekomen, dat daar een uitgebreide handel in kinderen
gedreven wordt en eene enquête, door de nieuw
opgorichte z/Vereeniging tot bescherming
digen” gehouden, heeft het volgende aan
gebracht
Een aantal gewezen kroegbazen en zaakwaarnemers
houdt er in de straat Mercadet een kantoor op na,
dat iederen dag 120 kleine meisjes bezig houdt, door
ze op bedelen uit te sturen. In eene andere straat
word een dergelijk kantoor gevonden, dat kleine
meisjes met muziek-instrumenten, meest een soort
harp of viool, uitstuurt om van des avonds 9 tot
des nachts 2 uur de nacbtlokalen te bezoeken, j
GOPDA, 21 April 1890.
Zaterdag is op den Jan Goeverwelschen dijk een
ongeluk gebeurdt dat zeer ernstige gevolgen had
kunnen hebben. Onze geachte stadgenoot, de heer
E. O., r rijks veearts, reed in een tilbury bestuurd
door een koetsier^ toen het paard eensklaps schrikte
zoodat het ter zijde sprong, waardoor het met do
tilbury en de daarin zittende personen van don dijk
viel en tweemaal over den kop naar beneden tui
melde. De heer O. kreeg verscheidene kwetsuren
en schrammen eri de koetsier eveneens, doch alles
in aanmerking genomen is hot nogal gelukkig afge-
loopen. Als het ipaard was gaan slaan en trappen
met de pooten, wlat zeer goed het geval had kunnen
zijn, dan had het léven van genoemde personen
bepaald gevaar góloopen.
zich wel eens uit uwe brieven wat voorlezen. Voor
zoover ik er over
min of meer gerust te stellen dat gij althans niet1 zijn vaders hem voor oogen
“Hendig zijt onder gegaan. Capellen n»ao> nnmt vnrVnnht
Volg, wat ik u bidden mag, mijp goedgemeende gedaan,
raadgevingen, die uit eon hart komen, dat met on- i overgaan, maar steeds
veranderlijke trouw voor u
Schrijf mij spoedig eens
doen zich laat staan en een zeker voorgevoel van een naderende
catastrophe rees bij den anders zoo kalmen man op.
Geloofde hij aan het ingrijpen in zijn lot door een
hoogere macht, dat zijn hart zoo onstuimig begon
te kloppen En toch waren het alles behalve vroo-
lijke gedachten, die hij niet wist te beheerschen.
Zijn broeder door een zware ziekte aangetast en wel
licht reeds stervendeAlles, wat die door het
geluk begunstigde, eergierige man voor zich en
om zich had weten te verzamelen, zou hij moeten
verlaten vrouw, kinderen, een prachtige zaak en
eene kostbare bezittingAlmachtige God, zou dat
mogelijk zijn 1 Vreemde handen zouden dus voortaan
die aanzienlijke zaken besturen, vele jaren achtereen
tot op het oogenblik dat Felix’ zoon volwassen zou
zijn! Felix’ zóón? Maar deze bestond nog niet
Zou de genade des hemels hem er werkelijk een
schenken
En wanneer deze wensch onvervuld bleef? Eene
rilling overviel Mr. William bij die gedachte en
’i van het testament
wDe firma Van der
Capellen mag nooit verkocht worden of van de hand
—J—nooit op een vrouwelijk lid van de familie
w van vader op zoon, van oom
I op neef, van broeder op broeder!”
Deze gedachtengang kon William niet voortzetten,
j Neen, neen, dat kon, dat mocht niet gebeuren, thans
Een storm van tegenstrijdige gevoelens was na het niet meer. „Een Duitscher, wiens naam in het
dezen brief in Mr. William’s borst out- 1 vaderland in hoog aanzien staat en een schoonen
Oostenrijk gebruikelijke wijze van
noemen, veel te groote aanslagen doet op de pri-
vaatkas. Felix heeft zijn schoone vrouw in die mate
verwend, dat zij meent alles te moeten krijgen wat
zij maar vraagt. Ik durf haar ook nooit meer daar
over spreken, daar zij mij eens op heftigen toon
heeft geantwoord«Het huis Van der Capellen zal
aan uwe kleine behoeften wel steeds kunnen voldoen
Wel is waar houd ik het er voor, dat de zaken
van uw broeder zich steeds hebben uitgebreid en
dat de firma zoo hoog in aanzien staat als ooit te
voren, maar ik voor mij haat alle verkwisting. Alma’s
eenige gedachte tegenwoordig, haar hoop en haar
wensch is natuurlijkeen zoon, een zoonHet is
een angstige tijd. Moge God alles ten beste keeren
Over u heb ik met den zieke niet kunnen spre
ken; hij vermijdt hot bepaald om uw naam te noe
men en de herinnering aan dien treurigen tijd zou
hem werkelijk kwaad doen. Alma daarentegen laat
7e brieven wat voorlezen. Voor numg overviel ivir. william i
oordeelen kan, schijnt het haar plotseling stonden de woorden
ellendig zijt onder gegaan.