r
Buitenlandsch Overzicht.
l f fa,
tweedo afdeeling 1108 aandeelen met eeii rente-aan-
deel konden worden uitgeloot.
Als commissaris werd herbenoemd mr. H. J.
Dijckmeester, lidI vau de Tweede Kamer der Staten-
Generaal te Gonnchem.
Na afloop der algemeenö vergadering van aandeel
houders werd een vergadering van verzekerden ge
houden, ter voorziening in de vacatur?, ontstaan door
de periodieke aftreding van een der commissarissen,
door en uit de verzekerden in de eerste afdeeling
gekozen. De heer dr. L. J. Egeling, die aan de beurt
'van aftreden was, werd als zoodanig ^erkozen.
Een paar wekop geleden is reeds medegedeeld,
dat de voorzitter jvan bet College voor de Zeevis-
scherijen, mr. E. *JN. Rahusen, te Amsterdam, aan
Z. M. den Koning ontslag als zoodanig heeft ver
zocht met 4 Juli aT s.
Thans jvernemenj wij,
te 's-Gravenhage fehou<|
van dat lofiege 1— op
ben gevc|gti,»en dat
lege, prof.
mr. J. T.
;eveer j dertig jaren
eveneens ''ai
li in eene Zatordagmidda
vergadering al de le4e,
ia dii vporbéel^ hel]
de secretaris van 'het col]
to Leiden t(Hie reed
ofnbt I
verdocht
left daarvan tè
zij niet den schyll willen hebben alsof hun besluit
in onmiddellijk Vwband zou staan met de eerlang
door de Eerste Ufmer te nemen beslissing in zake
het voorstelRecwra. Hoe die beslissing ook uit-
valle, in de bestaande verhouding tusschen de Re
geering en het Sjwlege brengt dit goen verandering.
De Regeering jnl alsnu hebben te beslissen of zij
de veertien openUdlende plaatsen wenscht te doen
vervullen door l<j|fn, die meer dan de tegenwoordige
geneigd zijn in ara voorkomende quaestiën naar baron
zin te adviseorenj Hf wel bij de Staton-Genefaal een
wetsontwerp in jfcjnienen tot opheffing van net Col
lege voor de, ^e(j|W8cherijen. tKr m w n v
(iV. 0. d. DJ
aan den Konii
worden «Atheven.
Het isfuiet gehoql oub^kjend wat du
heeft gegfcven. ,Het Coil^ voor Jle
hetwelk indertijd is ingesteld om de
zaakkundig advies te dienen in ajle a
wqi»e op de zeevisscheri||botrekking ijebbeti
in verband daarmede steeds was sapikigesteld uil
rechtsgeleerden, dierkundigen en maflfiou van dt
prdwijk - heeft sjnds het optreden vah het tegen?
wóórdige hiinisterié bij herhaling moeten ouderviu-
deu^ dat zijne advièzeu weinig geteld wordén, cud at
de Hegeering 'blijkbaar meer waarde hecht aan dé
persoonlijke meening vart den Rijksadviseur voor
de Zeevisscheryen. f
Verschillende aan het Departement van Waterstaat
gerichte stukken bleven in den laatsten tijd geheel
onbeantwoord, en uit allerlei voorrallen heeft zich
bij de leden de indruk gevestigd, dat de tegenwoor
dige Regeeriag op de medewerking van het college
weinig is gesteld.
Terwijl in het najaar van 1889 aan don voorzitter
van het college door dea Minister van Waterstaat
werd opgedragen de aanstaande conferentie te's-Gra-
veuhage over de zalrarisscherij op de Maas tusschen
Frankrijk, België en Nederland te regelen en te lei
den, benoemde de Minister in het begin van April
voor (leze conferentie plotseling drie andere gedele
geerden voor Nederland, zonder den voorzitter vooraf
van zijn veranderde inzichten kennis te geven en
zonder vooraf de meening van het college in zake
deze conferentie te hebben ingewonnen. J)ezo han
delwijze van den Minister noodzaakte den voorzitter
aan Z. M. den Koning ontslag te vragen als zoodanig
en tevens als lid van het college.
Dit alles heeft, nu eenmaal de voorzitter persoon
lijk het voorbeeld had gegeven, ook de andere leden
met uitzondering van éen genoopt om door
gezamenlijke ontslag-aanvraag te doen blijken (lat
zij, ofschoon steeds vervuld van warmen ijver voor
de belangen der Xeilerlandscho zeevisscherij, toch
het volkomen nuttelooze van hun werken en streven
inzien, zoolang dit toch niet door de Regeoring wordt
gewaardeerd, en het daarom beter vinden zich terug 1
i t0 trekken. Zij doen dit met opzet reeds nu, omdat
De Brusseischl
schrijft het volg»
Toevallig luis'
Ik kon het ni<
druk bezochte
bos asperges bij
Een jongedai
weinig sprak, jjg
„Ces gens de<
naast haar stbn*
jle gópie no poJ
De ,opnierkin^
leut betwijfeld^]
Stanleyleep
'«JU het ijieti zogl
dichter die »t
het vree
hbughtj
.th t|>ri
waar
tanijm steil
De grow* odl
fen die cqi$qr
orrespondent van bet Handelsblad
omtrent Stanley
e ik dezpr dagén een gesprek af. j
elpen, want het was op een der
leyifeesten en stonden als een
dat Sti
antwefardd? een vrü
]FranscM govatl
ils pinsant?'
lardig, 'j maar dof t
Stanley^ e^n J
tit ftetjpeti til
ley zoo
d, die
ten ptL
t 0 tdorschojdy
va t groote mannen i
it cl 3 laatste soort bn
liugi reiziger is een logisï
xt, 1 egelmatiger, schérpjL
dan anderen. H$ is „on< of the shrewdest tijjtd móst
óbservant men Alive", gelyk een buitenlandsch blad
opmerkte. 1 Maar Üie opmerkingsgave, die redeneer-
krafcht en vooral zyn sterk ontwikkelde plaats-zin
rijn alle samengegroeid tot één vermogen dat in
dienst staat van zijn onverzettelijken wil. Dat is hqt
groote verschil met een genie, wiens denkvermogen
en geestesgaven den wil beheerscheu.
Deze vermogens liggen thans werkeloos. Er ia
na zeer weinig to doen en te spreken. Geen weer
spannige negers behoeven goleid, geen giftige pijlen
afgeweerd, geen koorts bestreden, in goen ondoor
dringbaar woud paden gehakt, geen trouwe vasthou-
dendo Duitscher bewogen to wordou, van zijn post
to gaan.
Niet omdat hij zooveel denkt op het oogen-
blik van heafgeluisterde gesprek dacht hij misschien
aan den berg drukproeven, die op zijn schrijftafel
lageu te wachten maar omdat hij niets te zeggen
heeft, zwijgt Stanley.
wlk moet Emin Pacha naar (le kust brengen on
ik zal dit doen," ziedaar het eenige denkbeeld, waar
voor Stanley zijne gaven heett moeten inspannen.
Er is niets geniaals in en ook niet door hem uit
gedacht. 't Is een opdracht als iedere andere, alleen
twintigmaal zwaarder dan de moeilijkste. Het ware
even dwaas Hercules een genie te noemen omdat
hij 12 groote werken volbracht.
Meu heeft Stanley zulke vreemde dingen laten
zeggener zijn zooveel zoog. interviews bekend ge
maakt, waarin noch de ontdokker, noch de andere
„spreker" één woord gezegd hebben, dat hel niet te
missie het eerst aangewezen, is het te vroezon dat
nieuwe benoemingen eerst dan eene commissie in het
leven zullen roepen, wanneer men de zekerheid van
optreding in een lager gehalte van deskundigheid is
moeten gaan zoekon. Dat ons college van burge
meester en wethouders een echt „pech vogel "-kransje
is, vooral in de waterverversching8-ge?chiedenis, erken
ik ten volle maar deze eerste teleurstelling met de
commissie van onderzoek hebben zij alleen zichzelven
te wijten.
Zaterdag had te 's-Hage de jaarlijksche algemeene
vergadering plaats van aandeelhouders der Eerste
Nederl. Verzekering-Maatschappy op het leven tegen
invaliditeit en ongelukken. v„
Uit het verslag der Directie bleek, dat in het
boekjaar 1889 in de afdeeling /Levensverzekering"
werden afgesloten 2668 kapitaalsverzekeriiigeu tot een
gezamenlijk bedrag van 1*786.942.67 en 56 rente-
verzekeringen tot een bedrag van ƒ29.100.60. Het
totaal verzekerd bedrag op ulto. Dec. 1889 bedroeg
5.672.602.10 aan kapitaalsverzekeringen en
54.374 95 aan rente verzekeringen. j
De jaarpreraiën ondergingpn een vermeerdering van
60.602.90s en stegen daardoor tot een bedrag van
274.102.81s. Aan premie in eens werd bovendien
gestort in 1889 voor een bedrag van 23.019.74
In de afdeeling //Ongelukken-verzekering" namen
de verzekerde bedragen ook aanzienlijk toe, en wel
A. tegen gevallen met doodelijken afloop met
ƒ1.961.374.69;
B. tegen ongevallen die levenslange geheele of ge
deeltelijke invaliditeit veroorzaken, met ƒ2.222.965,06;
C. tegen ongevallen die tijdelijke onbekwaamheid
'tot werken ten gevolge hebben met 1.880j7H
In het geheel was in deze afdeeling op uit. Dèc.
1889 verzekerd, aan kapitaal uit te keeren bij onge
vallen, die den dood of geheele of gedeeltelyke
levenslange onbekwaamheid tot werken ton gev<flge
hebben, voor oen bedrag van 20,198.048.26, waar
van 9.212.566.26 is verzekerd door werkgeveriUen
behoeve van het bij hen werkzaam personeel.
De afdeeling //Invaliditeit", door andere oorzaken
dan alleen door ongelukken," zal, volgens mede-
deeling van den President-commissaris, binnen enkele
weken, ouder beperkte voorwaarden in werking treden.
Na de vereischte stortingen in de reservefondsen
en de gewone afschrijvingen, blijft volgens de winst
en verliesrekening der eerste afdeeling een voordeelig
saldo over vau 19.203.54 en volgens die der
tweede afdeeling een voordeelig saldo van 8686.63Vr
Beide rekeningen, alsmede de balans, te voren
door een commissie uit de aandeelhouders nagezien
en met de boekeu vergeleken, werden goedg 'keurd,
evenals het voorstel om aan de aandeelhouders het
bij de statuten bepaalde maximum, nl. 5 pCt. als
dividend uit te keeren. De overwinst, ten bedrage
van 20.000, werd volgens de statuten bestemd
voor uitkeering aan de verzekerden, voor (le zeker
heidsfondsen enz.
In 1889 werden aan bestaande aandeelhouders
735 nieuwe aandeelen tegen den koers vanl05pCt.
uitgegeven. Ook het bedrag, waarvoor deze nieuwe
aandeelen boven pari werden genomen, werd volgens
de bepalingen der statuten in de zekorheidsfondsen
gestort.
Die zekerheidsfondsen, door dezen dubbelen aan
was dus aanzienlijk vermeerderd zijnde, lieten toe
dat in de eerste afdeeling 80 aandeelen en in de
Ja, zij was weggevlogen, daar zij zich herinnerd j
had dat zij de vertegenwoordigster was van de firma
Thomas A. Burtondaar het zoete, bedwelmende
geluk van dit uur haar dreigde te overweldigen
De dagen, die nu aanbraken, waren zeer warm
echte Augustusdagen. Miss Burton stelde haar vader
voor die in een kleine, dicht bij New-York gelegen,
badplaats door te brengen, daar de atmosfeer in de
groote stad bijna ondragelijk was geworden.
Doch de zieke verzette zich daar hardnekkig
tegen.
„Ga gij daarheen Bellantwoordde hij knorrig.
„Sleep mij toch niet weer van hier, laat mij in New-
York sterven Ik heb al lang genoeg verlangd naar
het gezicht mijner trotsche geboortestad, die door geen
andere wordt geëvenaard Ben ik niet onlangs negen
maanden achtereen aan zee geweest? Wat heeft bet
gebaat Rust is voor mij de grootste weldaad, die
ik in mijn eigen huis het beste vind."
De docter drong derhalve niet meer op het gaan
naar een badplaats aan, doch raadde aan, dat Mr.
Burton dan minstens ééns per dag een rijtoertje zou
doen, welke raad natuurlijk werd opgevolgd.
Het was op zekeren heerlijken Augustus-avond,
dat de zieke in een gemakkelijke landauer naar het
central-park reed. Van uit zijn venster keek Mr.
William de wegrijdende equipage na.
Een frisch koeltje woei na zonsondergang over de
stad. Daardoor uitgelokt, greep ook hij naar zijn
hoed, om een paar uurtjes in de vrije natuur door
te brengen. Hij voelde zich verre van opgewekt.
Hoe zou dat eindigen Wakend zoowel als droomend
zag hij Isabella's feeénoogen voor zich, die hem zoo
overredend, zoo hartelijk hadden tegengesproken en
thans was dit fata rnorgana weder verdwenen
Toen Miss Burton eenige dagen geleden hem aan
haar vader ha4 voorgesteld, heel stijf en vormelijk,
toen zou niemand hetzelfde meisje in haar hebben
herkend.
z/Dat is Mr. William," had zij kalmweg, zonder
eenige verlegenheid gezegd, /,die zich ten opzichte
van ons huis zeer verdienstelijk heeft gemaakt en uw
kind de zware last der verantwoordelijkheid heeft
van de schouders genomen
Zij had hein bij die woorden echter niet aange
zien. En toen de beide heeren kort daarop over
de zaken waren gaan spreken, was zij weggeslopen.
Sedert dat oogenblik was de hoop uit William's
hart weggejaagd. Dat alzoo was haar vader! Een
knap, talentvol man blijkbaar, daarbij difldelijk en
helder in zijn oordeel. Zijne besliste wijze van spre
ken deed denken aan die zijner dochter. Toch was
het, alsof er een koude wind woei tusschen hein en
dezen man. Nog steeds voelde hij diens trotschen
blik op zich rusten, voelde hij den koelen druk van
diens mageren hand.
In droevige gedachten verdiept ging William de
trap af. Het huis scheen hem heden als uitgestor
ven. De daarin heerschende, bijna neerdrukkende
hitte had zeker ook het dienstpersoneel naar de aan
den achterkant gelegen galerij of veranda, die tot
den tuin toegang gaf, doen gaan.
Toen hij Miss Burton's boudoir voorbij ging, be
merkte hij, dat de deur een weinig open stond. Hij
stond stil en onwillekeurig ging rijn blik de ♦kamer
door. Daar stond hij, de prachtige vleugel, waaraan
zij zulke heerlijke tone# wist te ontlokken. Een on
bedwingbaar verlangen om weder eens aan het muziek
instrument plaats te nemen, dat hij in zoo langen
tijd niet gedaan had, maakte zich van hem meester.
Hij kon or geen weerstand aan bieden Hy dacht
er op dat oogenblik volstrekt niet aan dat l»et
streed tegen de etiquette en de //bon ton" om in af
wezigheid van Miss Burton haar kamer te betreden en
evenmin kwam het in hem op, dat hy op het punt
stond een onbescheiden handeling te plegen. Zijn
geniale kunstenaarsnatuur overwon en deed allo klein
geestige bezwaren gering achten. Slechts eens daar
te spelen, waar hare vingers dagelijks op de toetsen
rustten, 0 hemel, welk een genot, welk eene zalig
heid moest dat zijn
Zijn hoed wierp hij weg en reeds zat hij voor het
geopende muziek-instrument. Zulke tonen hadden
in dit vertrek nög nooit geklonken. In volle accoor-
den ruischte het door de kamer om spoedig daarop
in zachte, betooverende melodieën over te gaan; aan
zijne kunstenaarshanden ontvloeide allerlei heerlijke
klanken, die nu eens *aan het ruischen der zee, dgn
weer aan het kwinkeleeren eens vogels deden donken.
{Wordt vervolgd).
verwonderon is, dat allerlei zonderlinge meeningen
over zijn werk in Afrika bestaan.
„Hij deed den tocht om eigen eer, om een naam
te maken," zegt de een.
,/Emin Pacha moest verwijderd worden uit een ge
bied, dat door de Engelschen kon worden bezet,"
meent de ander.
„Hij was het vleesch geworden „pufhsme, beweert
een derde. „Moed, brutaliteit eu verder bluf, niets
antxpóh, schrijft weer een ander oj> beschermenden
tooir, „ook waar de gloriekroon een weinig bezoedeld
wordt, moeten wij hem veel vergeven omdat hij veel
gedaan heeft."
Alsof iemand, die boekjes schrijft en redevoeringen
houdt, iets aan Stanley te vergeven kon hebben
Karakters als het zijne kunnen niet gemakkelijk
door luchthartige Franscheu en Belgen of door school
meesterachtige Nederlanders worden begrepen.
liet waar heldhaftigo en groote in een daad is
niet het doel, maar de wijze waarop, de geest waarin
zij volbrucht wordt. Bodruven Tromp en de Bay tor
groote heldenfeiten omdat ze zoo vinnig op de vij
anden gebeten waren of] omdat zij trilden van moed,
onversaagdheid en vaderlandsliefde? Was De Wit
eeh groot staatsman» qbidat hij zoo bijzondor veel
van Holland hield of bin dat hij dpor talent en eer-
zufclit door opspnngerËen drift tdt doen en donken
gedreven werd?Stanley zou Emin even goed be
vrijd hebben in het b^lijng van een groep avontuur
lijke kooplieden als óèi hemzelven. Hem to gaan
zooken, dat was het groote vraagstuk, met zijn reeks
van samengestelde breuken, dié vereenvoudigd moes
ten |worden. Niar hot Albert-meer en terug en
weer naar het meer, ondanks de vijanden, die in
allerlei vormen dreigden, dat was het heerlijk-moeilijke
wer|U met zijn eenig dool: „het er goed af te brengen."
„Wat ons betreft," schreef gisteren de „Standard",
„wijl zijn tovrpden te gelooven, dat de redenen, die
StaMuy de opdracht der Emin Pacha-commissie de
den aannemen, vau gemengdon en samengestelden
aard waren. Dit is gewoonlijk het geval bij mannen
Van de wereld, die de dubbele taak hebben, voor
de menschheid te werken en toch daarbij zich zeiven
niet te vergeten. Met de kennis van hetgeen tot
dusverre hem aangaande bekend is gewordon, moet
verklaard worden dat alle bewoegredenon, die don
grooten Afrika-reiziger leidden en richtten, eervol en
waardig zijn en dat geen eerlijk man zich daarover
ooit zou behoeven te schamen. Maar de laster snuffelt
(dogs) in de voetstappon van den voortvarende en
voorspoedige, zelfs door de moerassen en bosschen
van het Zwarte Werelddeel en zonder deze zou
Stanley's roem onvolkomen zijn.
„Wat Engelschen vooral in hem erkennen en waar-
doeren is zyn onverzettelijke wil en onverschrokken
heid. Zij eeren een man, die eenvoudig met goed
gevolg zijn leven in de hand draagt, die aaderen tot
gehoorzaamheid dwingt door zijn heldhaftigheid on
het voorbeeld van zijn kracht. Zij begroeten den
Leader of men met gejuich. Doof gemaakt door het
dagelijksch gerammel der praters, gekweld door hen
die schrijven, verwelkomen wij met vreugde den man,
die niet schrijft en praat, maar doet."
Het werd mij vergund, den grooten werker, den
levensvollen roemrijken pionier van het onbekende
land te leeren kennen uit de gesprekken met dr. Parke
en zijne officierenmet velen, die hem vroeger ont
moetten en gelukkiger dan ik de hand mochten
drukken. Ik heb don kleinen gebruinden grijskop
dicht langs mij zien gaan ik heb hein in de koene
oogen geblikt en ik heb iets van de tooverkracht
gevoeld, die het gebod van dien man moet uitwerken
op een hoop onwillige inlanders in het binnenland
van Afrika.
•„Hij is waardig de Columbus van het zwarte
werelddeel te heeten," is van hem gezegd.
Ik begrijp niet, waarom dit een eeretitel zou zijn.
Heeft Columbus meer gedaan dan hij of is het alleen,
omdat Columbus al zoo oud is
Geen naam kan eervoller zijn voor den armen
John Rowlands uit Wales, die als scheepsjongen zijn
leven begon, dan de roemrijke en ontzag gebiedende
van Stanley.
Omtrent de acht-uren betooging te Leeuwarden
schrijft men aan het Handelsblad het volgende
Dit geheel Friesland stroomden Zondag duizenden
samen naar de hoofdstad. Per spoor en per stoom
boot, per trekschuit, in wagens, te voet bereikten zij
omstreeks 11 uur in den morgen de stad en trokken
begeleid door commissarissen van orde, naar de twee
vereenigingsplaatsen.
Om halftwaalf waren de drie zalen bij de wed.
Van der Wielen reeds geheel gevuld, meerendeels
door de lidden die van buiten waren gekomen en
dus naar rust verlaagden. Eene talrijke menigte moest
buiten blijven en begaf zich voor een deel naar hot
land van den heer Pel, achter de haven, waar even
min een plaats onbezet bleef.
De geheele menigte kan zonder overdrijving op 7
a 8000 mannen en vrouwen worden geschat.
Te 12l/s uur word bij Van der Wielen de verga
dering geopend door den beer J. Dijkstra, secretaris
van het Friesche Comité voor Algemeen Kies- en
Stemrecht.
Hierna beklom de heer R. van Zinderen Bakker
het spreekgestoelte om zijne denkbeelden over eene
regeling van een wettelijkon arbeidsdag te ontvouwen.
De spreker betoogde dat ons land achteraan komt
waar het de arbeidswetgeving geldt en hoe krachtige
aaneensluitiug ter verkrijging van een normalen of
liever maxiraalen arbeidsdag met eer. minimum loon
voor allen te bereiken is.
Om duidelijk te maken, hoe die zaak geregeld
moest worden, had hij een wetsontwerp samengostold
dat aan de vergadering werd voorgelezen en toegelicht.
Volgens hem kan nog het participatiestelsel, noch
coöperatie den toostanrl der arbeiders verbeteren. De
lange arbeid van den een ontneemt aan den ander
het werk en veroorzaakt werkeloosheid. Hij veroor
deelde tevens ten sterkste werkverschaffing.
En' nu zegge men niet, dat e| in ons land geen
ruimto is voor de^velen, die om arbeid vragen. Er
is van alles genoeg]} maar het ongeluk is dat er.alleen
toenomonde welvaart valt te bespeuren bij do bezit
ters en de bedelaarsgestichten overbevolkt worden.
Groote schuld heeft daaraan de stoom, dio voor den
merkmafl een zegen kon zijn, maar een vloek is,
wijl hy door het kapitaal ton behoove van het ka
pitaal wordt geëxploiteerd.
Vervolgens stond spr. stil bij het treurige verschijnsel
dat 80,000 kinderen in ons kleine land van alle on
derlijs zijn verstoken, voeding derven en opvoeding.
Het wetsontwerp door hem gemaakt, bezit zeer
zeker vele gebreken, maar hij ontwierp de dotails en
aan onze Wettenmakers de taak om volgens de ruwe
gegevens een staatsgebouw tot stand te brengen,
waarin arbeid en brood zijn te vinden voor ieder die
werken wil en kan.
Hij noemde werkstakingen een ziekteverschijnsel,
docli ze zyu het laatste redmiddel van den arbeider,
I)e sprekerl eindigde met do verheerlijking van het
streven zijner (partij en met de kracht, wolke gelegen
is in vereeniglng.
Na den heor Bakker trad de heer Vitus Bruinsma
als spreker op. Deze noemde de houding van het
gemeentebestuur tegonover de betoogende werklieden
zeer ongastvrij en achtte alle machtsvertoon volkomen
onnoodig.
Daarna tot de hoofdzaak komende, wees hij op de
voordooien, die z. i. aan een wettelijk bepaalden ar
beidstijd verbondon zijn. Als voorbeeld var. te langen
arbeidstijd wees hij op de bakkers te Leeuwarden,
die tegen 8 's weeks 14, 18, en 20 ja zelfs 25
uren moeten werken.
Dadelijke gevolgen zal dezo meeting niet hebben,
do©U voor de propaganda zal zij groot nut hebben.
De heer Bruinsma beloot zijn rede met een aan
haling uit Bellamy's Looking Backwardwaarin de
huidige toestanden op sarcastische wijze werden af
geschilderd.
Hierna verboten alle aanwezigen do zaal, om plaats
te maken voor hen, die buiten wachten. Dezelfde
redenaars herhaaldon voor dezen het gesprokene.
In de schuur van den heer Pel, die ongeveer
1000 menschen kan bevatten, en waar het publiek
vier malen wisselde, waren de enkele hooibulten, de
hanebalken zelfs door hoorders ingonomen. De spr.
stond ineen raelkkar. De vergadering werd geopend
door den voorzitter van het Friesche comité, den heer
O. Stellingwerf, redacteur van hot Friesche Volksblad
die in scherpe woorden gispte de houding van het
gemeente bestuur van Leeuwarden. Dr. Vitus Bruinsma
betrad daarop het primitieve spreekgestoelte en hield
dezelfde rede als bij v. il. Wieion.
De heer G. L. van der Zwaag bekwam daarop
hot woord, zette uitvoerig het doel der meeting uit
een en wekte op tot orde, opdat deze dag zou
worden een historisch feit in de geschiedenis van
Nederland.
Op beide plaatsen werd druk ingezameld ten be
hoeve van de werkstakers in de veenderijen te Beets.
Om vijf uur in den namiddag werd de terugtocht
aanvaard, in dozelfde goede orde, als waarin men
's morgens in de stad was gekomen.
Op de booten werden de vlaggen en vaandels ont
plooid, het strijdlied werd aangeheven en men stoomde
weg. Een extra-trein bracht de bezoekers uit het
Zuiden, Oosten en Westen der provincie huiswaarts.
Buiten de Vrouwenpoort vertrokken do bewoners uit
do Bilddorpeu, de vrouwen in wagens, de mannen
te voet. De wacht in de oude hoofwacht op het
Hofplein rukte in en do rijksveldwachters keerden
huiswaarts.
De uitslag der verkiezingen voor den Parijscben
gemeenteraad is aldus. Gekozen zijn 21 personen,
als12 republikeinen, 8 conservatieven en 1 Bon-
langist. Voor de 59 overige zetels moeten herstem
mingen plaats b ebben. Daarvan staan in 42 wijken
de kansen gunstig voor de republikeinen, in 13 gun
stig voor de Boulangisten en in 4 gunstig voor de
conservatieven. De anti-semietiscbe candidaten hebben
zeer weinig stemmen gekregen.
Ongeregeldheden zijn er niet voorgevallen.
Te Tournon, Tnlle, Ladevo, Ituffec, Evreux en
Avallen had de verkiezing van eenen afgevaardigde
plaats. In de drie eerstgenoemde districten werden
republikeinen gekozen. In de drie andere moet eene
herstemming plaats hebben.
De Fransche ministerraad heeft o\er den toestand
in Dahomey beraadslaagd. De ministers Koche, Bou
vier en Barbey, die president Carnot op zjjnjreis
vergezelden, waren weer teruggekomen en alleen de
heer ïves Gnyot, die met den president naar Parijs
terugkeert, ontbrak.
De minister van marine deelde de laatste berich
ten mede, welke hij van den commandant Fournier
bad ontvangen. Uit Koionou zijn 100 man versterking
gezonden naar Porte-Nuovo, dio weldra gevolgd zul
len worden door een afdeeling tirailleurs uit Senegal.
Voor ammunitie en andere benoodigdbeden is ook
gezorgd, zoodat roorloopig goen gevaar bestaat.
Den 6den Mei, wanneer de Kamer weer bijeenkomt
zal de regoering hare plannen ten opzichte van Da
homey mededeelen, hetzij uit eigen beweging, hetzij
in antwoord op de interpellatie hierover, welke nu
reeds is aangokondigd.
Intusschen is het te vroezen, dat den Franschen
niet lang rust zal worden gegund. Ten minste volgens
particuliere berichten uit Kotonou zet de koning vau
Dahomey zijn marsch naar Porte-Nuovo voort en is
hij met zijn troepen reeds tot oen geweerschot af-
stands van de versterkingen genaderd.
De talrijke belangstellenden, die do eerste zitting
van het Pruisische Heerenhuis bijwoonden, moesten
teleurgesteld huiswaarts keeren. Niet alleen was prins
Bismarck niet aanwezig, maar ook ontbrak de minis
ter-president Von Caprivi, van wien men een der
gelijke redevoering had verwacht als hij onlangs in
het Huis van Afgevaardigden hield.
Nadat eenige zaken van ondorgeschikt belang wa
ren afgedann, werd besloten den 6den Mei weer
bijeen te komen en dan met de behandelling van
de begrooting een aanvang te maken. Men verwacht,
dat Caprivi zich dan op dergelijke wijze als in het
Huis van Afgevaardigden aan da leden zal voorstel
len. Van meer belang evenwel is de rede, welke de
rijkskanselier iij den Itijksdag zal houden, wanneer
deze over 8 dagen bijeenkomt.
Naarmate de eerste Mei nadert, beginnen zich
bij verschillende Kegeeringen symptomen van zenuw
achtigheid te toonen. Voornamelijk is dit het geval
in Oostenrijk, waar onheilspellende voorboden van
do Mei-beweging tot ongerustheid stemmen en de
omvangrijkste demonstration zijn beraamd. De New-
York Heraid heeft den inval gehad Bismarck over
dit thema te laten interviewen, en als zijn reporter
de woorden van Bismarck juist heeft weergegeven,
dan heeft hjj verstandiger gesproken dan hij op dit
gebied vaak gehandeld heeft. Was ik nog Minister
moet hij gezegd hebben ik zou mij van alle
inmenging onthouden en de zaken haar natuurlijken
loop laten.
Werd de wet overtreden, ik zou krachtig ingrijpen,
maar ik zou do arbeiders niet beletten zich vroolijk
te maken en in processie rond te loopon. Onhandige
maatregelen om kwaad te voorkomen zijn dikwijls
de eenige oorzaak van het kwaad, dat geschiedt.
C'est parler d'or, naar men ziet en het uOte te
wenachen, dat Oe regeerders steeds in dien geest
handelden. De eerste Mei is niet gevaarlijk, meende
Bismarck, en het succes zal grootendeels afhangen
van het weder. Er ware bij te voegen, dat alleen
daar gevaar kan ontstaan, waar een ophooping van
anarchistische en kwaadwillige elementen aanwezig
is, die er slechts op uit zijn in troebel water to
visschen, en iedere beweging willen aangrijpen om
hun slag te slaan. Vandaar, dat er bijv. in Parijs
eenige reden is voor ongerustheid, doch de Kegeering
heeft zich voldoende gewapend en omvangrijke voor
zorgsmaatregelen zijn genomen. Zij is vast besloten
alles te laten zeggen en alles toe te laten, zoolang
het vreedzaam blijft, maar onverbiddelijk streng te
zijn, zoodra de orde verstoord wordt. Constans en
de Gouverneur van Parijs laten Diet met zich spot
ten. In Londen daartegenover, waar men aan
straat-demonstraties gewoon is en het gepeupel door
de ordelievende werklieden zeiven in bedwang worden
gehouden, is niemand ongerust. De Engelsohen zijn
overigens zoo practisch geweest de demonstratie in
Hydo Park uit te stellen tot 4 Mei, dat is tot
Zondag, zoodat op geen werkdag behoeft te worden
verzuimd.
Prins Bismarok trad in zijn verdere rodeneeringen
tegenover den reporter in beschouwingen over het
socialisme. De strijd tusschen kapitaal en arbeid,
meende hij, zal nooit uitgestreden zijn, maar die
strijd is de voorwaarde voor ontwikkeling, en even-
