Rawlings Son, Bankiers,
Buitenlandse!) Overzicht.
Chicago, Illinois.
uit Amsterdam een schrijven, met verzoek haar
uitvoerige inlichtingen te geven omtrent een zekere
familie, die vódr 18 a 20 jaar te H. woonaohtig
was. Met behulp van den gemeentebode, den klerk
ter secretarie en eenige ingezetenen werd hjj in de
gelegenheid gesteld haar al de gevraagde inlichtingen
te verstrekken en zette zich dan ook terstond neder
haar brief franco te beantwoordenaan het slot
daarvan deed hij haar echter opmerken, dat de
beleefdheid had gevorderd een 5 ets. postzegel voor
antwoord in te sluiten, terwijl hy het aan haar
overliet een kleine vergoeding over te maken voor
den bode of klerk, voor de gedane moeite. Zijn
dienstvaardigheid werd op de vergende wijze be-
antwoord.
Hjj ontving eon op zeer onbeleotden toon ge
schreven antwoord, waarin do dame begon met hem
te verzoeken haar dank aan zijn klerk over te
brengen en daarop liet volgen
«Van èon vergoeding is geen sprake. Ik betaal
daarvoor de opcenten voor het Rijk aan personeel»
belasting. Het verwondert mij dat het zoo nadeelig
werkende fooienstelsel zich zelfs heeft uitgebreid tot
de secretarieën der gemeenten", en verder
„Van beleefdheid is hier geen sprake: ik behoef
u volstrekt geen beleefdheid te bewijzen door het
zonden van een postzegel Mijn plicht was het u
in beleefdo termen het vervullen van een ambts
plicht op te dragen, en dat heb ik gedaan.'
Deze wijze van handelen is zeker niet geschikt
om burgemewters veel werk te doen maken van
hunne „welwillende inlichtingen."
Staten-generaal. Tweede Kamer. Zitting
van Woensdag 2 Juli.
Voor iemand, die iflet bekend is met de regeormgs-
medodeclingen in comité-generaal en de geheime
stukken, is het uiterst moeilijk een oordeel te vellen
over de heden gevallen beslissing. Het gold het
wetsontwerp tot goedkeuring vau de op 28 April jl.
te Parijs uitgewisselde verklaring aangaande de be
voegdheid van den scheidsrechter in het aanhangig ge
schil betreffende de grensscheiding tusschen Suriname
en Fransch-Guyana. Zooals men weet, was de zaak
reeds vroeger in de kamer geweest, doch de arbiter
(de keizer van Rusland) had dc onzerzijds gestelde
voorwaarde niet willen aanvaarden en wenschte
volledige vrijheid om naar eed en geweten over het
grensgeschil uitspraak te doen. De vraag was nu
of door het toegeven aan dat verlangen, onze Regee
ring de eer en de waardigheid des lands behoorlijk
Anderen verdedigden het beleid der betrokken
ministers b. v. de heeren v. Nonen, Brandtsen v. d.
Zijpe en Van Bijlandt. De hoeren Veegens en Van
Houten wraakten vooral de houding der Fransehe
regeering, die hangende het verschil het status quo
had geschonden.
En nu liet zeker de verdediging dor wetsvoor-
dracht door de Ministers van Boitenlandsche Zaken
en van Koloniën aan vuur niets te wenschen over,
maar over de groote vragen werd eenvoudig heen
gegleden. Veel hoorde men van de noodzakelijkheid
om het geschil op te lossen en van de onpartijdigheid
van den scheidsrechter, maar niets om te verklaren,
hoe de „verklaring" in het leven is gekomen, niets
om te bewijzen, dat langs dezen weg het belang
des lands het best is gediend.
In comité-generaal schijnt, blijkens hetgeen de
heer Van Houten daarop zeide, de zekerheid te zijn
verkregen, dat de Franscho regeering het status quo
zal herstellen. Intusschen wilde de heer Van Houten,
nu dit herstel nog niet heeft plaats gehad, zijn stom
aan 't wetsontwerp niet geven. Anders daoht do
heer Schaepman, die voor 't geval het' herstel niet
spoedig plaats vond, aan de Eerste Kamer wilde
overlaten te handelen.
Ten slotte schijnt deze vraag de stemming te
hebben behoerscht. Verklaarden nog 21 leden zich
tegen het tractaat, de verklaringen in comité af
gelegd schijnen velen tot voorstemmers te hebben
bekeerd, zonder dat echter het beleid des Ministers
door hen werd goodgekeurd. Intusschen is door
den loop, dien de disoussie genomen heeft, niet
helderder geworden, dat 's lands belang door de
aanneming dezer verklaring zou zyn gediend.
In den loop der zitting werd besloten, dat nog in
deze zitting de legerwet in handen zal worden gesteld
eener commissio van voorbereiding, bestaande uit
7 leden, welke heden door den Voorzitter zullen
worden benoemd.
De eerste oplaag der Engelsche uitgaaf van Stan
ley's boek In Darkest Africa, waartan Zaterdag de
eerste duizouden en heden de ovorige verspreid wor
den, is van 20,000 exemplaren (de prachtuitgaaf
daaronder begrepen). In de laatste maanden moeten
11,000 personen, (mannen, vrouwen en kinderen)
daaraan gewerkt hebben. In Engeland alleen werkten
80 zetters, 17 correctors en 12 assistent-correctors,
alsmede 200 d rakkers, magazijnknechts, pakkers ent.
Bij het binden van de 40,000 doelen deden 500
mannen en 600 vrouwen dienst.
Voor het drukken van de Engelsche en de buiten-
landsehe uitgaven daar zijn er tien moeten 268
drukpersen gewerkt hebbende hoeveelheid verbruikt
papier wordt geschat op 262,000 kilogram.
Over de zevon-cent-gaarkeukon te Amsterdam
schrijft het Sociaal Weekblad:
Herhaaldelijk reeds hebben wij gewaagd van de
instelling in de hoofdstad, welke in den wandel als
de zeven-cent-gaarkeuken wordt aangeduid, omdat
de porties waarvan intusschen een stevig vol
wassen werkman er wel twee verorberen kan
daar voor dien prijs geleverd worden. De opening
dezer iuriohting, in Mei 1887, hebben wij destijds
met warme ingenomenheid begroet. Genoegen deed
het ons later, melding te kunnen maken van aan-
vanknliik mm-o— ."Rlurauten. Eil. wie thans ter
Mtoonstelïmg 15 het Paleis voorVofksvlqt do trap-
pen opklimt naar de gaanderij, kan daar, op een
bord tegen den wand, eenige gegevens vinden, die
bewijzen, dat de verwachting der oprichters, na een
tijdsbestek van drie jaren, reeds zoo goed als geheel
verwezenlijkt is.
Hunno verwachting in tweeërlei opzicht.
Vooreerst ten aanzien van het geldelijk resultaat.
Wat door do ontwerpers werd beoogd, was niet een
philanthropische instelling, boven water gehouden
door milde giften, maar een gaarkeuken op econo-
mischen grondslag, ziohzelve bedruipend. Wel
werden toenmale de oprichtingskosten bestreden met
geschonken geld. Maar dat geschiedde, omdat men
met de proefneming stond voor een vmagteeken. Men
hoopte door de feiten te kunnen aantoonen, dat
wel degelijk aan het in zulk een keuken gestoken
kapitaal eene matige rente kan worden toebedeeld;
en op grond van eene driejarige ondervinding kan
nu worden gezegd, dat zulks inderdaad het geval is.
Natuurljjk hangt dit voor een zeer groot deel af
van het gebruik, hetwelk van de inrichting wordt
gemaakt. Was in het jaar der opriohting het ge
middeld aantal dagelijks afgegeven portioB niet meer
dan 188, geleidelijk is het gestegen, zéódat het in
de maanden Januari tot Mei van dit jaar 460 be
dragen heeft. Welnu, nog slechts met 16 behoeft
het te klimmen, en alle kosten zullen zjjn gedekt,
met inbegrip van eene rente van 3 pet. voor het
kapitaal.
Eu wat voorzeker niet minder betcekentindien
het debiet blijft toenemen, gelijk tot dusver, zal het
eerlang mogelijk wezen, mot twee rations (due voor
14 cent) ten vollu te voldoen aan hooge eischen,
die uit cep wetenschappelijk oogpunt aan de voedings
waarde van het middagmaal voor oen volwassen
man mogen worden gesteld.
Dit blijkt uit de Nauwkeurige berekening, die door
dr. Pareau te 's-Hago van (lo voedingswaarde der
verschillende, in deze keukon verstrekte spijzen is
gemaakt. Wordt dagelijks, bij elke zioh daartoe
leeneude .spijs, 25 gram ossevleesch per portie meer
gevoegd dan tot beden, dan zal geleverd worden
vorteerb. verteerb.
eiwitvet
's Maandags in twee porties erwtensoep. 70,66 40,32
's Dinsdags capuojjaders 90,78 47,16
's Woensdags groenten ra.
aardappelen 25,18 86,60
's Donderdags erwtensoep. 70,56 40,32
's Vrijdags n stokvisoh.87,44 20,54
's Zaterdags capncijnders 90.78 47,16
425,30 232,10
Dat is dus gemiddolil por dag 80,90 eiwit en
38,68 vet. Wel is waar blijft dit oiprit 0.98 beneden
den wetenschappelijken eisch van 81,88 doch ruim
schoot? wordt dat tekort vergoed door het surplus
van koolhydraten, vooral waar hot geldt de voeding
van den arbeidersstand.
Wij hebben hot uit ervaring en wie deze be
vestigd wil zien, kan er zichzelf van gaan overtuigen,
dat de spijzen in die Amsterdamsche gaarkeuken
uitmuntend smaken. Trouwens, het toenemende
bezoek getuigt het voldoende. Dat hoeft dan ook
reeds genoopt tot het beramen van "plannen, ora een
tweede keuken te vestigen in een ander gedeelte
der stad, terwijl de eerste in do Laurierstraat op dit
oogenblik wordt verbouwd en vergroot.
Aan de deputaten van de christelijke gereformeerde
kerk, benoemd in haar jongste Synode te Kampen,
voor de zaak der hereeniging van alle gereformeerde
kerken in Nederland, is door de voorloopigu synode
der doleerenden een schrijven gericht van den vol
genden inhoud
De voorloopige synode van de Nederdmtsche ge
reformeerde kerken, te Leeuwarden vergaderd, gevoelt
zich gedrongen uitdrukking te geven aan de smar
telijke teleurstelling, die uw stilzwijgen baar berok
kend heeft.
Do voorloopige synode te Utrecht had juist met
het oog op het besluit uwer synode, om een volgend
maal ie Leeuwarden saam te komen, ook harerzijds
besloten, de eerstvolgende synode naar Frieslanda
hoofdstad sa&m te roepen, ten einde daardoor de'
zjjn legger en gaf die aan den ouden heer.
De telegrammen luidden als volgt:
Gelieve het bedrag mijner rekening en de zes
Aandeelen Vereen, Staten, bij u gedeponeerd, ter
beschikking te stellen van kolonel Feyton Todhonter
en hem daarvoor te crediteeren.
James Dillingham.
II.
Kolonel Pekton Todhunteb,
Milwaukee, Wisconsin.
Ga dadelijk naar Chicago. Neem alles bij
Rawlings op. Ik ontmoet u op 6666. Gij hebt!
gemist. Hij is hier.
J. D.
„Zijt gij nn overtuigd 1" fluisterde John Dent, nadat
hij in ademlooze spanning over zijn ooms schouder
heen de stukken had golezen. „Ik begrijp dat laatate
telegram niet recht; maar het schijnt, dat uw vriend
kolonel Peyton Todhnnter de vriend is van uw waar-
digen vriend Ds. James Dillingham; nu 't is dan
ook een mooi paar, als ik dat zoo zeggen mag, zon
der u te hinderen. „Hij is hier" ziet natuurlijk op
mij; maar wat beteokeot: „Gij hebt gemist,
„6666" is blijkbaar een bekende plaats, waar ze
samenkomen."
„Jack," fluisterde mijnheer Dent, heel ontsteld,
„ik kan mijn oogen niet gelooven!"
„Ik wil niet," zei Jack. „Ik boud nog vol. Ik
zend nn maar eerst dit signalement weg en dan gaan
we naar het hotel terug. Hij is zoo overhaast heen
gegaan en heeft misschien brieven of papieren ach
tergelaten, die mij nuttig kunnen zjjn.
De jonge man ging zitten en schreef na een oogen
blik nadenken de volgende depêche, die hij aan zjjn
oom gaf.
Rawlings 8on,
Chicago. III.
Heeft kolonel Todhuntor de fondsen opgenomen
als per order van gisteren Zoo niet, houd alles in
tot nader order.
J. D.
„Dat is goed bedacht," zei mjjnheer Dent terwijl
hij als het ware ontwaakte nit zijne verdooving.
„Als het nog niet te laat is, zullen we daar beslag
op laten leggenmaar is dat niet een valsche hand-
teekening als je Dillingham's naam zoo gebruikt?"
„Ik heb zijn naam niet gebruikt," antwoordde Jack
lachendeik heb mjjn eigen voorlettors er onder gezat.
Ben je klaar vroeg hjj, zich tot den telegrafist
wendende, „sein dat dan maar over!"
Hjj ging weer aan den lessenaar zitten en schreef
een nauwkeurig signalement van George Nevins. Dit
had nog al moeielijkheid in, het moest zeer duidelijk
en nauwlettend worden uitgedrukt en dat ging niet
gemakkelijk. Hef duurde meer dan een half nor
eer John Dent het portret naar zijn zin voltooid had.
Hij was halverwege met zjjn depêche, toen de tele
grafist een telegram van Rawlings Son kreeg, dat
hem in verlegenheid scheen te brengen.
„Dit ecbjjnt een antwoord op uwe depêche te zijn,
mijnheer, maar ze is aan mijnheer Dillingham ge
adresseerd."
„Dan hebben zij zich ginder vergist," zeide mjjn
heer Dent haastig.
„Wat zeggen ze?" vroeg John Dent, terwjjl hij
vooroverboog om de strook papier uit de hand van
den telegrafist aan te nemen.
Kolonel Todhunter had alles opgenomen. Rawlings
Son meenden, dat alles in order waa, zjj hadden
zich volkomen aan hun orders gehouden.
„Juist zooals ik dacht," zei Jack, terwijl hij het
strookje papier naar zijn oom schoof, „ik ben ook
voor 't ongeluk geboren." Toen schreef hjj weer voort
vijf voet acht of negen duim; oogen: blauw; haar:
licht, waarschijnljjk kort afgekniptbaard geen
enz. enz.
„Het is allersohandeljjkst," prevelde mjjnheer Dent,
en terwijl hij zenuwachtig het kantoor op en neer
liep, dacht hjj aan dien achtermiddag, toen hij Dil
lingham aan koloael Todhunter voorstelde, en hoe zij
elkander groetten alsof ze elkander nooit gezien had
den en schenen elkander niet te kunnen uitstaan, zoo
zeer verschilden zij in alle opzichtentoen overwoog
hij iveer, dat vooral door zijn toedoen die schande
over Rivermouth gebracht wasen toen dacht hij weer
aan Pruo en hjj werd beurtelings koud en heet en
verbleekte en kreeg een kleur. Wordt vervolgd.)
mogelijkheid te doen geboren worden, dat beide
synoden, in eenzelfde plaats vergaderd, de aange
knoopte onderhandelingen te gereeder tot een goijd
einde mochten brengen.
Ze nam dit besluit, niet als zag ze voorbjj dat uwe
synode niet elk jaar pleegt saam te komen, ma^r
omdat ze kennis droeg van het besluit der Kampeq-
sche synode, dat, zoo ook maar tweo provinciaje
synoden uwerzijds voortzetting der onderhandelingen
wenschton, de saararoeping der Bynode zou wordqn
vervroegd.
Eu zie, nu komt onze synode te Leeuwarden safun,
en er is uwerzijds niets.
Er is geen synode; dus waron er ook geen twee
provinciale synoden, die voortzetting der onderhan
delingen wenschten.
Er is evenmin eene aanbieding uwerzijds als depu
taten, om de onderhandelingen, zoo al niet voort t|e
zetten, dan ten minste do voortzetting er van voor
te bereiden.
Er is zelfs geen onkel broederlijk woord, om ons
de aanleiding tot zoo ernstige teleurstelling althans
te verklaren.
Geen deputaat uwerzijds meldde zioh aan, en geeft
schrift wierd van u ontvangen.
Toch meende de voorloopige synode, dat deze
pijnlijke teleurstelling voor ons geen oorzake kon
nooh mocht zijn, om ooi maar één enkel oogenblik
bet groote oogmerk, dat bij onze onderhandelingen
doelwit was, uit hot oog te verliezenen ze begreep,
dat zelfs deze droeve ervaring voor haar geen aan
leiding mocht worder,, om zich eveneens in eon
veelbeteekenend stilzwijgen terug te trekken.
Onze kerken spraken ên te Rotterdam ên te Utrecht
een overtuiging des harten uit, toen ze voor Gods
aangezicht u verklaarden, een voor God zondige!
toostand te zien in ons gescheiden leven. Zo gave!
slechts uiting aan wat op den bodem des harten loeftl
toen zo voor u haar schuld beleden over zoo jaren
lange ontrouw, als waarvan onze gedeolilheid in niei
geringe mate een gevolg was. En het was haar niol
een woord der lippen, maar een wonsch der zieloj
als ze u betuigden, to dorsten naar hereeniging mei
alle gereformeerden in deze landen; ook omdat eeft
deel des lichaams nooit gezond kan worden, zooiand
het van zijn wederdeel gescheiden blijft. -
Ook op deze voorloopige synode spraken daarom
de vergaderde kerken met eenparigheid van stemmer
nogmaals haar ernstige bedoeling uit, om hoe eet
hoe beter tot hereeniging met uwe korken over tg
gaan.
Slechts waren zjj van oordeol, dat het tot niets
leiden zon, om de onderhandelingen, die de synode
van Kampen afbrak, na uw stilzwijgen, op den ouden|
voet te hernieuwenvooral daar niet mag ontveinsd,
dat het jaar, dat over deze onderhandelingen heenüop,
deze heilige zaak eer achter- dan vooruit bracht.
Ook al bljjven onze korken gestand doen, wat ze
te Kampen verklaarden, en al zijn ze bereid, om nog
steeds op het toen aangebodene een geordend verband
met uwe kerken aan te gaan, toch waren ze van oor
deel, dat ze u den weg moesten ontsluiten, om do
toen beproefde hereeniging nogmaals te zoeken, maar
nu op breederen grondslag.
Het is daarom dat onze synode u thans komt ver
klaren dat de vergaderde Nederduitsche gereformeerde
kerken niet alleen bereid zjjn, maar or hartelijk naar
verlangen, ja, het plichtmatig achten, om zich, hoe
eer hoe beter met uwe kerken classicaal en synodaal
te vereenigen op don grondslag van eenheid in ge
reformeerde belijdenis en in gereformeerde kerkre-
geering.
Harerzijds stellen zjj dus thans geen ander beding,
dan dat de vereen igde kerken de drie formulieren
van eenigheid der gereformeerde kerken als accoord
van kerkelijke gemeenschap zullen eeren, en dat deze
gemeenschap geregeld zal worden naar de beginselen
van geretormeerde kerkregeering, gelijk die in onze
oude kerkenordening zjjn uiteengezet.
Niet wetende, of wellioht gij reeds als doputaten
over eene hereeniging op zulk een grondslag zoudt
kunnen onderhandelen, heeft do synode harerzjjds do
deputaten voor deze aangelegenheid gecontinueerd,
met wie uwerzjjds gecorrespondeerd kan worden,
onder het adres van prof. dr. F. L. Rutgers te
Amsterdam.
Zelfs besloot de voorloopige synode nog een stap
verder te gaan, en niet alleen dezen nieuwen grond
slag voor onderhandelingen u aan te bieden, maar
om ook met de ernstige bede tot a te komen, dat
door uwe kerken toch even warm als door hare
kerken naar eene spoedigs hereeniging mocht wor
den gestreefd.
Een bede, dis ze als uw mindere in getrouwheid,
u brengen komt in den naam onzes Heeren; want
de eere Zjjns naams is het, die bjj onze gedeeldheid
schade ljjdt.
Een bede, die ze n op het harte bindt, omdat
zoowel uwe als onze kerken een hoogeren zegen
derven, zoolang de zonen van een zelfde huis niet
samenwonen.
En een bede eindelijk, die ze u niet minder voor
de consciëntie legt met het oog op de toekomst van
ons volk en vaderland, omdat de overtuiging bij haar
vaststaat, dat ons volk niet weer kan opbloeien, tenzij
de gereformeerde beginselen weer veld winnen, en
het veldwinnen dezer gereformeerdo beginselen ge
stuit en belet is, zoolang de belijders van deze be
ginselen zelfs kerkelijk tegenover elkander bljjven
staan.
En hiermede ddbe heilige, teedere zaak aan de
gunste onzes Gods en uwe broederlijke liefde aanbe
velend», bljjven wij met heilbede, enz.
De 55e algemeene vergadering der Nedorlandseho
Vereeniglng tot afschaffing van Sterken Drank, Don
derdagavond met eene openbare bijeenkomst in het
^Broederhuis te Zeist geopend, werd Vrijdag in „Het
Jagertje" te Zeist voortgezet.
Nadat de voorzitter, de heer E. J. W. Koch, een
woord van welkom had gesproken, en een gebed
gedaan, deed de secretaris mr. C. C. E. d'Engel-
bronner eenige mededeelingen in verband met het
jaarverslag.
Hierna gaf de ponningmeester, dr. H. Fabius,
een uitgebreid overzioht van de financiën; een batig
slot van 46.72'/s is overgebleven. Door den heer
Bos van 's-Gravenhage, werd hem eene gift van
25 toegezegd.
De Donderdag in het Broederhuis gehouden in
zameling heeft 44.63 opgebracht.
Prof. J. P. Th. van der Lith, aftredend lid van
het hoofdbestuur, werd tot eere-lid benoemd. Tot
ledon van het hoofdbestuur werden gekozen de hee
ren dr. D. L. van Wely le 's-Gravenhage, voor de
'vacature van wijlen dr. J. B. Burkens; jhr. mr. J.
C. Roynst te 's-Gravenhage, voor de vacature, ont
staan door hot aftreden van dr. F. van Gheel Gil-
demeosterJ. A. M. Chumaceiro te Amsterdam, voor
do vacature V. d. Lith, en herkozen tot lid der
commissie van redactie voor de kleine geschriften
en den Almanak, ds. J. Montague Azu., te Vlis-
singen.
Behandeld werd daarop het voorstel der afd. Rot
terdam om het orgaan der Vereeniging voortaan niet
meer als weekh\u&, maar wederom als maandblad het
licht te doen zien.
Op voorstel van den heer Van den Berg, van
's-Gravenhage werd verklaard, dat bezuiniging aan
neming van dit voorstel wonschelijk maakte, doch
daar hierdoor bijzondere belangen zouden worden
gekrenkt, de tijd daartoe niet geschikt was. De
vergadering besloot daarom dat het voorstel van
Rotterdam jaarljjks op den beschrijvingsbrief zal
worden gebracht, totdat de tijd gekomen is om eene
beslissing te nemen.
Bovendien is eene commissie benoemd bestaande
uit de heeren Breyer (Arnhem), Grelinger (Zeist),
Beerling (Amsterdam) en Brutel de la Rivière (Rot
terdam), die zal beraadslagen over de beste wijze
om aan De Volksmrimd meer beteekonis te geven.
De heer d'Engelbronner zal deze oommissie voor
lichten.
De afdoeling Haarlem stelde voor dat de vereeni-
giug aan bekondo, groote on nuttige maatschappijen
zou verzoeken niet te dingen naar of gebruik te
maken van bet recht der vergunning.
Dit werd overgelaten aan de prudentie van hot
hoofdbestuur, terwjjl ook de provinoiale correspon
denten toezicht zullen houden en bijzondere gevallen
ter kennis brengen van het hoofdbestuur.
De afdeeling Leeuwarden wenscht aan het hoofd
bestuur opgedragen te zien pogingen aan te wonden
om van de Regeering te verkrjjgen eene algemeene
beperking ten opzichte van het openen en sluiten
van tapperjjen op Zondag.
Het hoofdbestuur zal zich wenden tot de plaatse
lijke besturen, met verzoek die maatregelen te treffen,
die wenseheljjk geoordeeld worden door Leeuwarden.
Na nog enkele huishoudeljjke zaken besproken te
hebben ging de vergadering uiteen.
a
Hot protocol der conferentie tot bestrijding van
den slavenhandol in Afrika is gisterenmiddag te
Brussel onderteekend. De Engelsche gemachtigde,
lord Vivian, deed echter uitkomen, dat het algemeene
protocol geen kracht heeft, wanneer het niet door
alle vertegenwoordigde mogendheden is onderteekend.
De Nederlaudsche gezant, baron Gericke, weigerde
het protocol te onderteekenen.
Op voorstel van den voorzitter, baron Lambermont,
werd echter aan den Nederlandsohen gemachtigde
nog zes maanden tijd gegeven om met de Neder-
landsohe regeering in overleg te treden.
Dat Nederland het protoool niet heeft geteekend,
verwekt te Brussel groote ontevredenheid.
De Londensche internationale conferentie tot be
spreking van de belangen der visschery nam giste
ren een resolutie aan, waarin do wenschelijkheid
wordt uitgesproken van het houden eener internatio-1
nale conferentie der Europeesche zeemogendheden,
ten einde een overeenkomst te sluiten, waarbij het
vangen en verkoopen van niet-vol wassen vich wordt
verboden.
De Nederlandsche gezant, graaf Van Bylandt,
woonde niet-officieel de vergadering by en betuigde
de groote belangstelling, welke hij persoonlijk in
deze aangelegonheid stelde.
Nederland is ter conferentie vertegenwoordigd
door dr. P. P. C. Hoek.
Heden komt keizer Wilhelm op zijn reis naur het
Noorden te Christiania. Toen de keizer in het vorige
jaar koning Oscar bezocht, geschiedde dit to Stok-
holm, maar Oscar is koning van Zweden en van
Noorwegen en daarom brengt de keizer hem nu het
bezoek te Christiania.
De Noren zijn natuurlijk zeer tevreden over deze
onderscheiding, want zij zien in het eerste bezoek,
dat een buitenlandsch vorst hun hoofdstad brengt, de
openlijke erkenning, dat Christiania dezelfde rechten
als hoofdstad van het Vereenigde Koninkrijk heeft
als Stokholm. De-Noorsche bladen doen dit vooral
uitkomen, omdat het in andere landen wel eens
over het hoofd wordt gezien. Zweden en Noorwegen
hebben niets dan denzelfden vorst gemeen en overigens
heeft Noorwegen een geheel zelfstandig bestuur, ten
eenenmale onafhankelijk van Zwedon.
Vandaar dat de Noren niets verzuimd hebben om
den keizer oen schitterende ontvangst te bereiden
Koning Oscar ontvangt zyn gast namens het Noorsche
volk, terwijl de burgemeester van Christiania, Christii,
die Noorwegen ter Berlijnsche arbeid-conferentie.
vertegenwoordigde, den keizer namens do hoofdstad
des lands zal begroeten.
Politieke boteekenis heeft dit tweede bezoek van
den Duitschen keizer aan koning Oscar alleen in
zoover, dat het weer kan dienon om de goede
betrekkingen tusschen beide vorsten te versterkon.
Een redacteur der Kölnische Zeitung had te Christiania
oen onderhoud met den koning zei ven en toen hij
over de politieke quaestie sprak, zeide Oscar//Duitsch-
land heeft geen beteren vriend dan mij, maar ik ben
en blijf ten allen tijde mijn eigen meester. Mocht
Duitschland in oorlog komon, dan zal ik onzijdig
blijven, zoolang het mogelijk is, ja zelfs nog een
oen beetje langer, maar ik zal, wanneer ik gedwongen
mocht worden de wapens op te vatten, deze nooit
tegen Duitschland keeren. Tusschen Duitschland en
mij zal nooit tweedracht ontstaan."
Voorloopig kunnen de Duitschers met deze verze
kering tevreden zijn.
Over do geruchten aangaande een verbond tusschen
Frankrijk en Rusland wordt in de Russische bladen
niet veel gezegd, wat ook kan worden opgevat als
een indirecte bevestiging. Hetzelfde zou men kunnen
zeggen van de wijze waarop de Nowoje Wremja er
zich over uitlaat. Het blad meent zich eenige op
merkingen te moeten veroorloven en zegt dan dat
zulk een verbond zonder twijfel van defensieven aard
zou zijn en Rusland alleen in tijden van gevaar zijn
toevlucht er toe zou Deinen. De vredelievende poli
tiek van Rusland, gaat het blad voort, ia duidelijk,
even duidelijk als de toenemende wapeningen van
Duitschland en zijn streven bondgenooten te winnen
tot completeering van de krachten van het drievou
dig verbond, teneinde in de toekomst een politiek
te volgen zonder Rusland noodig te hebben dit is
echter een geheel nieuwe politiek, volstrekt niet meer
die welke Willem I op zijn sterfbed aan zijn opvol
ger heeft aanbevolenvan het standpunt van deze
nieuwe politiek heeft men te Berlijn alle krachten
ingespannen om Duitschland den zekeren steun van
Engeland te verzekeren.
De Fransche Kamers gaan eerstdaags ook naar
huis, zonder de begrooting te hebben afgedaan. Voor
de heeren naar huis gaan, wacht men nog de ioter-
pellatie over Zanzibar. Er wordt nog steods met En
geland onderhandeld.
Over het Helgoland-tractaat duurt de strijd nog
altijd voort en men vindt in sommige kranten stoeds
bewijzen van ontevredenheid. Wy herinneren ons
niet in Duitsohe bladen ooit zulk een scherpe taal
tegen een handeling der Regeering te hebben aan
getroffen. Nieuwe gezichtspunten of argumenten
worden echter niet bygebracht. Alleen wordt iu een
Zuid-Duitsch blad betoogd, dat de Oost-Afrikaansche
regeling wel degëlyk een zaak is, die ook den Bonds
raad en den Rijksdag aangaat, niet uitsluitend den
Keizer, voornamelijk op grond dat het hier niet al
leen een zaak van volkenrechterlyken, maar ook van
staatsrechterlyken aard geldt. Daarover kan nog lang
getwist worden.
Wellicht verbaast men zich over de snelheid waar
mee de Duitsche Rijksdag de verschillende supple
mentaire kredieten goedkeurde, zonder er zelfs veel
woorden over te gebruiken. De 73 millioen voor nieuwe
strategische sporon en de oefeningen van de reserve
werden m een oogwenk toegestaan als een zaak, die
van zelf sprak, tot groot genoegen natuurlijk van
den reizenden Keizer. Men moet tot de verklaring
van dit feit in aanmerking neraon, lo. dat de heeren
