Buitenlandse!) Overzicht.
de hoogste klasse eener lagere school, welke dan
ook, met vrucht bezochtP» De beslissing toch,
welke inrichting voor hunne kinderen het nuttigst
is, staat aan de ouders, aan wie zeer zeker zelf
standig, zonder dwang van buiten, naar eigen
waarachtige overtuiging, de keus moet worden over
gelaten.
Hoogachtend,
Het Departement voornoemd,
G. de JAGER,
Voorzitter.
J. M. KONING,
Secretaris.
BodegravenJuli 1890.
Mej. Aafke Kuijpers, geb. 3 Maart 1847 te Fra-
neker, leerares in den zang (o. a. aan de Tooneel-
school) is Zondag, toen zij te Oosterbeek, waar zij
tjjdelijk Verblijf houdt, uit de kerk kwam, in hech
tenis genomen, verdacht van moord door vergiftiging
van mej. Wilhelmina Jacoba S.nissaert, geb. 12 Juli
1856 te Oosterbeek.
De overledene woonde sedert 12 November 1885
ten huize van Mej. Kuijpers, in de Tesselschadestraat
1 (bovenhuis) te Amsterdam, waar zij 16 Juni 1890
overleed. Het ljjk werd, na de verklaring van over
lijden afgegevon door dr. Foreman, op het kerkhof
Zorgvliet ter aarde besteld, maar op last der justitie
opgegraven en onderzocht, nadat bloedverwanten van
mej. Smissaert zekere vermoedens hadden geopen
baard. Toen bleek van chronische zinkvergiftiging.
De verdachte is nagenoeg universeele erfgename van
het niet onaanzienlijk vermogen.
Do officier van justitie, mr. Looyen, die met den
recbter-commissaris mr. Sleeswijk deze zaak langdu
rig heeft onderzocht, was zelf te Oosterbeek bij de
aanhouding tegenwoordig. De verdachte is naar
Amsterdam vervoerd en in de celgevangenis aan de
Weteringschans opgonömen.
Er zijn aangaande deze waarschijnlijke misdaad
vele geruchten in omloop.
Van het geheim der instructie lekt in Nederland
niet veel uit en aan losse geruchten valt niet veel
geloof te slaan. Het feit der aanhouding, allicht uit
vrees voor ontvluchting, bewijst echter dat de ver
moedens tegen mej. Kuijpers van hoogst ernstigen
aard zijn. (IIblad.)
Gisteren te 10.22 arriveerde de Koninklijke trein,
die de Koningin en Prinses Wilhelmina naar de
Hoofdstad voerde ten einde de Veihgheidstentoon-
stelling met een bezoek te vereeren.
Zij werden verwelkomd door tal van civiele en
militaire autoriteiten o. a. door den burgemeester,
mr. G. van Tienhoven in ambtsgewaad, jhr. mr.
Schorer, commissaris des konings, jhr. G. A. Tyidul,
graaf Rutger Jan Schimmelpenninck, jhr. mr. Roëll,
lid der Gedeputeerde Staten, den heer Westerwoudt,
president van de H. IJ. S. M., den heer Nierstrasz,
chef van het mouvement, den generaal Den Beer
Poortugael, den echout-bij-nacht Cramer, den plaat
selijken Commandant en diens adjudant, den com
mandant der schutterij enz. In het fraai met bloe
men, sierplanten en Perzische tapijten gedecoreerde
Konings-paviljoen vertoefde de koningin eenige oogen-
blikkeri en werd baar door freule Roëll een bouquet
aangeboden. Het zoontje van den heer Roëll bood
het prinsesje een bouquet aan.
dan menigeen van de zeer geleerde docenten van gym
nasium en hoogere burgerschool.
Op de zwemschool toonen zij zich zooals zij zijn.
Hier gevoelen zij zich zoo geheel onder elkander,
zoo geheel vrijHeeft er soms des morgens op de
school, die andere, weet ge, waar de jongens over
stoffige banken zitten gebukt om de nooclige geleerd
heid op te doen iets bijzonders plaats gehad, het
is hier de plaats, waar zij hun hart daarover luchten.
Hier komt er u(t, wat er in zit. De echte jongens-
deugden komen hier tot hun rechtmoed, onver
saagdheid en oprechtheid. Hier, waar zij zich onge
dwongen gevoelen, hier waar geen enkele band hen
knelt behalve somtijds die van de zwembroek1
is geen enkele reden zich anders voor te doen dan
zij zijn.
Onze zwemmeester heeft er bijzonder slag van de
harten van zijn jeugdig publiek te winnen. De jon
gens houden van hem, noemen hem «een goede vent"
en toonen het op meer dan eene wijze hoe zij over
hem denken.
Zij vertrouwen hem volkomen. Zegt hij: „Jan,
jij kunt in het diepe bassin" dan is het zoo, dan is
geen twijfel meer mogelijk. Als hij de verzekering
geeft dit of dat punt al zwemmende te kunnen be
reiken, dan bereikt men het ook. Hij is de eenige,
die het weet. Hij is er beter van op de hoogte
hoever ieders krachten reiken, dan de jongens zelf.
Tien makkers tegelijk mogen beweren, dat iets op
bet water mogelijk is, zoolang onze zwemmeester het
De koningin droeg een zeegroene satijnen japon
met donkergroene fluweelen streepen, een zalmkleu
rige biais met zilverdraad gegarneerd.
Het prinsesje was gekleed in een sierlijk japon
netje van crime-kleurig alpaca en droeg een breeden,
ronden hoed met witte voeren.
Na een oogeublik in het Paviljoen te hebben ver
toefd, namen de koninklijke gasten plaats in de hof-
rijtuigen en reed de stoet langs het Damrak, het
Rokin, het Spui, het Koningsplein, de bocht van de
Heerengrachl en de l'trechtsoheetraat naar het Balei»
voor Volksvlijt.
Aldaar werden de koningin en bet prinsesje ver
welkomd door dr. Ruysch, voorzitter van het uitvoe
rend comité, omringd door de overige leden van het
comité, den directeur en commissarissen van het
Paleis voor Volksvlijt.
Met de meeste belangstelling bezichtigde de
koningin o. m. de electriciteits-installatie van de
heeren Groeneveldt, Van de Poll en Co. Het prin
sesje werd in het fraaio paviljoen in de nevenzaal
een pop getoond, die de volgende woordon tot haar
sprak„I love you dear Mama, do you love your
baby, ha, ha, hal
Het spreekt vanzelf dat Edisons phonograaf hier
werkte.
Op de galer|j bezichtigde de koningin met groote
belangstelling de versohillende inzendingen, tot het
verleenen van hnlp aan gewonden enz., terwijl haar
het door den heer De Gruijter geëxposeerde model
der boot werd getoond, die voorsien is van Duin-
ker's-toastel.
In het Paleis was veel publiek, maar gelukkig
gedroeg zich dit zeer ordelijk, zoodat de koningin en
de prinses alles konden bezichtigen. Het Paleis was
fraai gedecoreerd en verschillende inzenders hadden
door het aanbrengen der nationale kleuren of door
bloemen hun etalages versierd. De heeren Groene-
veld, Van de Poll Co. hadden o. a. de naamcijfers
der vorstelijke personen in bloemen en groen om
ringd door een krans van kleine gloeilampjes.
Te half twaalf verliet de koqiuin het Paleis en
reed langs de Stadhouderskade nfllr het Rijksmuseum,
waar zij geruimen tjjd de Nachtwacht bezichtigde en
daarna de portretten van het huis van Oranje.
Na dat bezoek reed de stoet langs de Stadhou
derskade, de Leid8chestraat, de Keizersgracht, Har
tenstraat, Paleisstraten, Voorburgwal en Mozes en
Aronstraat naar het Paleis op den Dam.
Te twaalf uur precips verscheen de koningin met
het prinsesje op het baloon en werd door de wachtende
menigte toegejuicht. Daarna werd de lunch gebruikt.
Het weder dat 's morgens zeer dreigend was hield
zich gelukkig goed. Een talrijke menschenmenigte
bewoog zich langs de straten en aan het station
waren duizenden bijeen om de koninklijke gasten
van de hoofdstad het welkom toe te roepen. Aan
het verzoek van het hoofd der gemeente om de vlag
gen uit te steken was weinig gevolg gegeven, zelfs
wapperde Neerlands driekleur niet van het Gebouw
van de Nederlandsche Bank.
De „Penang Gazette" bevat een artikel over den
toestand op Edi en den peperhandel aldaar. Daarin
wordt beweerd, dat het beletten van uitvoer van
peper door ons Gouvernement den Chineeschen koop
lieden te Penang veel schade veroorzaakt, daar een
kapitaal van een millioen dollars nu daarin vastzit
en aan allerlei kosten en risico's is blootgesteld. Het
niet zegt, wordt het niet geloofd.
Zoo behoort het. Hij geniet aller vertrouwen
en verdient het ten volle. Dit weten ook de
ouders, en als een knaap voor het eerst de school
bezoekt, moge al eens een angstig vader of zorgvolle
voogd meekomen, spoedig bljjkt het hun, dat verdere
begeleiding overbodig is, dat men het hem veilig kan
overlaten, en voortaan komen de jongens alleen tot
groot genoegen van den zwemmeester, want kan het
hem nooit te druk zijn, ziet hij gaarne zooveel jon
gens om zich heen als slechts mogelijk is, die nieuws
gierige toekijkers ziet bij liever gaan dan komen, aan
hen heeft h(j een hekel I
Laat de menschen aan hun zaken blijven, denkt
bij, en hebben z|j die niet, laten zij dan wandelen
of rijden of varen't is hem alles hetzelfde, als zij
hem maar niet in den weg komen loopen op de
zwemschool.
H.
De warmte van den straks beschreven dag had
plaats gemaakt voor die onaangename nattige kou,
welke ons in den schoonen zomertijd soms zoo ver
drietig kan aandoen. Prettige uitstapjes vallen in
duigen, heerlijke voornemens komen niet tot uitvoe
ring en zelfs hij, die gewoonlijk de tevredenheid in
persoon is, worJt dan vaak korselig en kort aange
bonden. De kleinste ongevallen maken ons boos en
do nietigste zaken zijn in staat ons in drift te doen
blad beweert verder, dat, indien ons bestuur de peper
aanhoudt om er extra-rechten van te heffen, ten einde
daaruit de buitengewone oorlogskosten te bestrijden,
het wijs sou doen, die rechten dan mtar dadelijk
te heffen en de peper vrij te laten, uit vrees dat
ze anders in handen der vijanden Mocht vallen
eindelijk, dat, indien de A^ehers de Hollanders eens
mochten overwinnen, e|j (de Atjehers) de peper in de
pakhuizen en schepen zouden vernielen. Naar aan
leiding van dat alles hoopt de redaotie, dat de Kamer
van koophandel en desnoods de regeering der Straits
voor de belangen der peperhandelaars in de bres zal
springen. Van gewoonlijk goed ingelichte zijde ver
neemt het „Bat. Hand." echter, dat ons Gouverne
ment den uitvoer der peper niet verhindert, maar
wel do Radja van Edi, die dit doet, ten oinde zijn
volk bij elkaar te houden en verder, dat de At
jehers, indien ze al overwonnen, de peper wel niet
vernielen zouden, daar dit tegen hun belang zou z|jn
en z|j er ons niet door zonden schaden. De regeering
der Straits Settlements zal zich dus zeker wel wachten
voor de belangen harer peperhandelaars op te komen,
zoolang geen betere argumenten daarvoor te berde
kunnen gebracht worden.
In het Zeitschrift Jilr Papier lezen w|j het
volgende
„Het Chemiack-technisch laboratorium voor papier
onderzoek te Charlottenburgb|j hetwelk alle hoofd
ambtenaren van het Duitsche Rijk gehouden z|jn de
door hun gebruikt wordende papieren, die voor
langen tijd moeten bewaard blijven, tot onderzoek
aan te bicden, heeft geconstateerd, dat over 1889
van de ter onderzoek aangeboden 265 papieren, b|j
welke schriftelijke leveringsvoorwaarden waren ge
voegd, slechts 50 pet. aan die voorwaarden voldeden.
Over het algemeen was te vdM cellulose gebruikt
geworden. Ook bl|jkt uit het getal inzendingen, dat
lang niet algemeen aan den wensch van hoogerhand
was gevolg gegeven, om het papier te doen onder
zoeken.
Dientengevolge is thans van wege den minister
van justitie een schrijven gericht aan alle zijne
ondergeschikte hoofdambtenaren, ten einde in het
vorvolg scherper toezicht te houden, opdat voortaan
een behoorl|jk onderzoek geschieden naar de voor
geschreven qualiteiten van het to leveren of geleverde
papier."
In Het Vad. richt.een drietal inwoners van's-Gra-
venhago, die zich X, IJ en Z noemen, een oproe
ping tot hunne landgeuooten om een bibliotheek voor
blinden bijeen te brengen.
Het zoogenaamde Braille- of puntenschrift is sedert
oenigen tijd het middel geworden voor blinden om
met elkander te correspondenten en ook voor zienden
om met blinden in briefwisseling te treden. Dit
Brailleschrift nu willen zij dienstbaar maken aan de
bereiking van hun doel: een Nederlandsche biblio
theek voor blinden. „Het is, zeggen zij, gemakkelijk
aan te leeren en valt dus in bet bereik van dat
groote aantal personen, die dagelijks uren vrijen tijd
hebben, die zij nuttig konden besteden aan het in
puntenschrift overbrengen van degelijke en bevatte
lijke boeken. Wanneer een aantal personen slechts
een uur per dag aan dezen arbeid wijden, dan kun
nen zij in een paar jaren reeds een aardige collectie
boeken voor blinden saamgebracht hebben. Die
boeken zouden wij dan ter beschikking willen stellen
opvliegen.
Ook op onzen zwemmeester scheen het sombere wéér
een ongunstigen invloed uit te oefenen. Althans,
zooals h|j daar met de handen in den zak en de
oogen naar beneden geslagen op het plankier der
zwemschool heen en weer loopt, zou men inoeielijk
in hem den vroolijken, goedgehumeurden man her
kennen, met wien wij straks kennis hebben gemaakt.
De oorzaak van zijn somberen blik is echter niet het
donkere weêr, Zij ligt dieper.
Sinds eenige dagen is een van zjjn vijftal door
eene hevige ziekte aangegrepen, een ziekte, die den
laatsten nacht zéé was toegenomen, dat het ergste
moest worden gevreesd. Toen hij op het gewone
uur naar de zwemschool moest vertrekken, had hjj
zich slechts met groote moeite kunnen losrukken van
de legerstede van zijn ventje. Hij had de nachtelijke
uren wakend doorgebracht, angstig luisterend naar de
ademhaling van zijn kind, dat hij geregeld elk uur,
op streng bevel van den dokter, van het voorge
schreven drankje had ingegeven.
Het zal ongeveer drie uur geweest zijn, toen de
kleine zoo wonderlijk was gaan praten on z|jn oogjes
zoo fel begonnen te schitteien, dat het den armen
vader benauwd om het hart werd.
„Zou dan reeds nu
De tranen waren hem in de oogen gesprongen,
doch hij had zich goed gehouden.
[Wordt vervolgd.)
van den direoteur van het Blindeninstituut te Am
sterdam, die met ons plan zeer ingenomen is, en
de boeken dan tor lezing verstrekken zal, gratis aan
minvermogende blinden en tegen eene vergoeding
aan blinden uit de meer gegoede klasse."
Een aanvang is reeds gemaakt, maar er zijn meer
handen noodig. Wie mede wil werken zende zijn
naam en adres in een gesloten enveloppe met het
opschrift: „Blindenbibliotheek", door tussohenkomst
van de redactie van Het Vad. aan de onbekenden
die zich voor de zaak hebben gespannen.
Frankrijk heeft oen z|jner grootste weldoeners, sir
Richard Wallace, door den dood verloren. H|j was in
1818 te Londen geboren, en erfde het geheele ver
mogen ran den hertog van Hertford, wiens natuurlijke
zoon hij was, en die, daar h|j geeu wettige kindoren
had, hem zjjn gansche vermogen had vermaakt, dat
geschat werd op 8 millioen pond sterling. Wallace
vestigde zich reeds op jeugdigen leeftijd te Parijs, en
kwam bij z|jn vader, die geruimen tijd op het prachtige
kasteel Bagatelle verblijf hield, dat later ook door den
zoon bewoond werd. Te Par|js trad deze in den echt
met eene dochter van generaal Castelnau, dio hem ver
scheidene kinderen schonk.
In 1870, hetzelfde jaar waarin de markies van Hertfort
stierf, werd de naam van Wallace spoedig te Parijs
populair. Na toNeuüly het hospitaal „Hertford" gesticht
te hebben voor de te Parg's wonende behoeftige Engel
sehen, schonk h|j aan de internationale vereeniging tot
het verstrekken van hulp aan gewonden in den oorlog
eene som van 300,000 Ir. voor eene ambulance"
Terzelfder .tijd organiseerde hij een ambulance-dienst
in zijn kasteel, en verdeelde bij groote sommen onder
de verschillende arrondissementen van Par|js, tot
leniging van den nood vari duizenden. Gedurende
f het beleg van Pangs bleef hy in do stad. Hij nam
toen bet initiatief voor eene inschrijving ten behoeve
der famihën, die zich gedrongen voelden hun huis te
verlaten en sohreef zelf voor 100,000 fr. in.
De heer Thiers, hem de erkentelijkheid derregeering
willende betuigen voor z|jne weldaden, schonk hom in
1871 het {commandeurskruis van liet Legioen van eer.
De koningin van Engeland benoemde hom tegelijkertijd
tot baronet.
Zijne weldaden hielden met den oorlog niet op
Daartoe was hot weldoen te zeer eene behoefte voor zijn
hart. Bij overstroomingen of andere groote onge
lukken was men zeker de helpende hand van Wallace
te zien, om niet te spreken van tal van stichtingen,
waaraan hij bijdragen sohonk. Parijs dankt hom o. a.
eer. honderdtal allerwego in de stad verspreide fon
teinen, die zijn naam dragen.
Wallace was ook een groot liefhebber van de kunst,
die hij onder allerlei vorm aanmoedigde. Zoo schonk
hg voor eenige jaren aan Charles Lebourg eene som
van 100,000 fr. tot voortzetting zijner onderzoekingen
kuiist°eV°U V°0r 60ne ni<mw0 w0ze van pottebakkera-
Hij was commissaris voor de Engelsche afdeeling
van fraaie kunsten op de tentoonstelling te Weenen.
In 1878 werd hij benoemd tot lid van het Fransche
Instituut (Academie van fraaie kunsten).
Hoewel Wallace lid van hot Engelsche parlement
was, bleef hg bijna het geheele jaar in Frankrijk
Sedert een paar jaren was hij ziek, doch eerst sinds
een veertien dagen moest h|j te bed blijven. Hij
overleed aan rhutnatisme in de maag.
Een gedeelte z|jner kunstschatten "is te Londen, in
Bethnal-Green, in een museum vereenigd, dat in 1873
ingewijd werd en dat toen als een gewichtige gebeur-
tem» beschouwd werd.
Een zeldzame drukfout.
Herhaaldelijk komen in vreemde bladen teekenin-
gen yoor, kleine schetsen van een tentoonstelling
kaartjes, bijv. van Helgoland, maar bovenal portret
ten van de „Célébrités contemporaine».» Een Duitsch
blad nu gaf onlangs een afbeelding van dr. Peters
den bekonilen Afrikareiziger. Maar hoeveel verbeel
dingskracht men ook mocht aanwenden, uit het por
tret doctor Peters te herkennen was onmogelijk. En
geen wonder, want een verkeerd cliché was bij ver-
Ch g ,r1k'; In een T°lgend nnmmer gaf hot
blad het werkelijke portret van den reiziger en her
stelde zoo de „drukfout," die zeker oen eersteling
in zijn soort mag heeten. (Gelria
beid6verattlVomdr^0
delpWe. W 66,1 h°Uten ba°k °P e™ °Penb!lre
0lkanT,h;!rei1' Wa,n-ler 1" St"cke"berg, ontmoeten
elkander m een cafe te San Antonio, in Texas. Er
tal „1 TV» ee'Makt over «lies en nog wat,
tot eindelijk de koude het onderwerp van hun ge
sprek wordt. Wander beweert, dat niland zoö g£d
de koude verdragen kan als hij; Stuckenberg meent
niet voor Wander te behoeven onder te doen. Wan
der houdt echter vol, dat niemand het van hem win
nen kan, Stuckenberh wil ook niet toegeven, zoodat
besloten wordt, dat ieder zoo lang mogelijk op een
blok ijs* zal gaan zitten. De twee vreemdsoortige
zetels worden neergezet en beiden storten 15 dollars
bij den kastelein. Natuurlijk mag de werking van
het ijs niet door kleedingstukken verminderd wor
den.
Tien minuten zijn verstrekenmet onvorstoorbare
gezichten zitten de mannen voor zich uit te kijken.
Eenige minuten later begint Wander echter vreemde
gezichten te trekken, maar Stuokenberg houdt zich
als staal. Wander's gelaat neemt steeds een wanho
piger uitdrukking aan, tot hij het eindelijk niet
meer uithouden kan en na 45 minuten gemarteld
te zijn, als een dolle opvliegt tot groote voldoening
van Stuokenberg natuurlijk, die om zijn overwinning
nog overweldiger te maken, een vol uur zitten blijft
en dan kalm opstaat om de gewonnen dollars op te
Blrijkon. Na afloop der weddenschap mochten Wan
der en Stuckenberg zooveel bier met ijs drinken,
als z|j maar verzwelgen konden.
Geen van beiden moeten nadeelige gevolgen van
de in- en uitwendige vorkoeling ondervonden hebben.
Zoodra het aftreden van Bismarck als rijkskan
selier en Pruisisch minister-president ceafait accom
pli was, slaakte iedor vriend dpr vrijheid binnen en
buiten het Duitsche rijk een zucht van verlichting,
dat eindelijk het Bismarck-systeem afgedaan had,
maar hoezeer zich ook over dit, feit verheugend, zoo
zagen tooh velen en w|j ook iets tragisch in
het lot van den staatsman, die na jaren en jaren de
staatkundige gebeurtenissen in Europa geleid to
hebben, wiens macht bijna onboperkt was, gelijk
ieder alledaagsch ministor door zijn vorst als ver
sleten en niet langer den geest van zijn tijd begrij
pend aan den dijk word gezet.
Tegen wil en dank kon men zonder sentimen
teel te zijn een liohte gewaarwording van mede
lijden niet onderdrukken voor don grijzen stichter
van de Duitsche eenheid, die door zijn jeugdigen
monarch in veler oog een kwajongen werd
ontslagen.
Meer tragisch echter nog dan deze eerste akte
van Bismarck's ontslag is de tweede, waarin de
wereld den grootsten staatsman dezer eeuw zijn
eigon grootheid stuk voor stuk ziet afbreken. Als
een oude ekster zwetst Bismarck tegen ieder, die
het hooren wil, over de grieven welke hij dan tegen
zijn keizer, dan tegen zijn ex-collega's, dan tegen
oen ander heeft. Overal ziet hij ware of veronder
stelde vijanden, wier schuld het is, dat hij tot zijn
ongewenschte rust gedoemd werd. Dat hij zichzelf
onmogelijk gemaakt beeft, valt hem niet te binnen.
Zijn vervolgingswaanzin keert zich thans weder tegen
sir Robert Morier, den Engelschen gozant te St.
Petersburg. Men herinnert zich de aanvallen, waar
aan sir Robert Morier voor eenigen tijd van de
zijde der Bismarck-dynastie, vader en zoon, blootstond,
maar zeer ten ongeriovo van deze laatsten bleef hun
veldtocht tegen den gebaten gezant zonder resultaat,
eindigde integendeel met de nederlaag van graaf
Herbert.
Nog kan Bismarck sir Robert niet met rust laten
en zijn dienstvaardige llatnb. Nachr. waren onmid
dellijk bij de hand om de meening te verkondigen,
dat ée uitvallen van Duitsche en Engelsche bladen
tegen den ex-rijkskanselier aan den invloed van sir
Robert Morier was toe te schrijven. Een feit toch
wits het dat Morier reeds een kwart eeuw geleden-,
toén hij nog legatieraad te Berlijn was, maar wegens
zijn betrekkingen tot het hof niet zonder invloed,
totl de intriganten behoorde, die met de toenmalige
paiilementaire oppositie als diplomatiek raadgever
tegen Bismarck samenspanden.
Met do vingerwijzing naar Moriers betrekkingen
tot I liet Berlijnsche hof is blijkbaar bedoeld keizerin
Fréderik. Zou Bismarck opnieuw zijn haat tegen
de weduwe van den ongelukkigen keizer Frederik
bot I willen vieren Men is tot dit vermoeden des
te meer geneigd, wijl hij zich wederom heeft laten
interviewen en ditmaal was de uitverkorene de
redacteur der Dresdener Nachr. het blad, dat zich
gedjirende de 99 dagen het moest berucht maakte
wegens zijn hatelijke uitvallen tegen keizerin Victoria.
Het onderhoud tlnurde drie uur.
Iutusschen is het den ex-rijkskanselier nog niet
voldbende in ,zijn interviews of in zijn artikelen der
Plan\b. Nachr. de arbeiders-politiek des keizers of
personen te eritiseeren, ook de buitenlandscho
politiek van hot Duitsche rijk komt aan de orde.
Na eorst reeds de Engelscb-Duitsehe overeenkomst i
met betrekking tot Helgoland afgekeurd te hebben
laat Bismarck in een der laatste nommers van zijn j
lijfblad een artikel opnemen, welks quintessens daarop
neerkomt, dat het verkeerd is tegen Rusland te stoken.
Verder wordt beweerd, dat door de abdicatie van
den Coburger de rust van Europa niet bedreigd
maar veeleer verzekerd wordt. Wanneer het drie
voudig verbond ten taak beeft Rusland te verhinderen
Oostenrijk aan te rallen, zoo is het de plicht van
Duitschland steeds tusschen Oostenrijk en Rusland
als bemiddelaar ter wille van den vrede op te treden.
Tot dit doel moet Duitschland zelf op goeden voet
met Rusland staan. Op hetzelfde oogenblik, waarop
Duitschland uit liefde voor Oostenrijk zijn vriend
schappelijke betrekkingen mot Rusland afsneed, zou
het afhankelijk worden van Oostenrijk.
«Voor dit lot zoo heet het verder moet
ieder goed patriot ons vaderland wenscheu te be*
hoeden. Zoodra Duitschland ook maar een enkelen
keer zich er toe geleend had Oostenrijksche diensten
tegenover Rusland te vervullen, zou de Oostenrijk-
sche diplomatio er voor zorgen, dat wij haar steeds
ter wille moesten zijn. Wij zouden met Rusland
gebrouilleerd en alleen tot Oostenrijk beperkt zijn,
terwijl wij thans, mogelijke bondgenootschappen niet
in aanmerking genomen, volle vrijheid van handelen
bezitten en derhalve, evenals wegens onze militaire
sterkte, de leidende macht der triple—alliantie zijn."
Terwijl Bismarck den volke verkondigt, waarom
hij door den Keizer is weggezonden, hij dio
Duitschland heoft gemaakt tot wat het is, het maoh-
tigste rijk van Europa, rusten de sociaal
democraten zich toe ten strijde tegen de bestaande
maatschappelijke inrichting. Wanneer in September
'de socialisten-wet ophoudt van kracht te zijn, wil
len zij vast georganiseerd optreden en daaraan wor
den voor 't oogenblik alle krachten gewjjd. Een
heirleger van kleine blaadjes zal over het land wor
den verspreid om straks in de schitterendste kleuren
de guldon toekomst te schilderen, waarin iedereen
veel genot en weinig werk zal hebben. Bebel is
met Liebknecht, Singer, Auer e, a. bezig aan een
„Vollstandiges Organisationsstatut fur die Social-
democratischo Partei.» Dit stuk moet aan het waar
schijnlijk -to Berlijn in het najaar te houden alge-
meene Duitsche socialisten-congres worden voorgelegd.
Als de heeren 't er maar over eens zijn
Intusschen is de toestand in de maatschappij ten
opzichte van de socialisten er niet beter op gewor
den. De zoogenaamde bezittende klasse liot vroeger
den strijd tegen de socialisten meestal aan de Re-
georing over, maar sedert zij na het aftreden van
Bismarck en de nieuwe Hitzpetersche aera heeft
ingezien dat van daar geen hulp meer te wachten is,
bemerkt men op verschillende plaatsen het streven
om zich zelf te helpen. Daartoe werd die klasse
trouwens door den nood gedwongen. De talrijke
werkstakingen op vele plaatsen hebben veel schade
berokkend en menigen arbeidgever met den onder
gang bedreigd. Dit heeft aanleiding gegeven tot
het hier en daar reeds tot uitvoering gekomen plan
een centrale-werkstakings-verzekerings- vereeniging
op te richten, dio alle patroons, die lid worden,
ondersteunt. De socialisten begrijpen, hoe gevaarlijk
zulk een vereeniging voor hen worden kan. Immers,
het doel der werkstakingen is den patroou te dwin
gen en wanneor de patroons elkander ondersteunen,
houdt do kracht van de workstaking op. Vandaar
dat liet wachtwoord van de sociaal-democraton thans
isgeen werkstakingen. Men wil het plan van de
centrale patroonsvereeniging op deze wijze laten in
sluimeren.
Groot moet de teleurstelling zijn van Blaine en
zijne vrienden over den loop der zaken in Zuid- en
Midden-Amerika.
Van al de schoone verwachtingen waarmede Blaine
verleden jaar de afgevaardigden der A merikaansche
staten op het congres der drie Amerika's in geest
drift wist te brengen, is er niet een in vervulling
gekomen. Men zal zich herinneren, dat Blaine groote
plannen had. Zijn leus was„Amerikanen en de
Vereenigde Staten de eerste natie der wereld.» De
drie Amerika's zouden zich vereenigen tot ééno con
federatie. Alle hinderpalen voor den handel zouden
worden weggeruimd eenheid van munt-, maat- en
gowichtenstelsels, eenheid van tarieven'drorden'inge-
voerdDe politiek zou slechts één doel kennen
vrede en eendrachtoorlogen zouden door scheidsge
rechten worden voorkomen. En eindelijk zou Europa
door een Chineeschen muur van hooge invoerrechten
worden buitengesloten.
Do partij van Blaine had moeite noch kosten ge
spaard om de leden van het congres, waaraan door
alle staten met uitzondering van Sint-Domingo werd
deelgenomen, gunstig voor het plan te stemmen.
Gedurende den eersten tijd ging alles dan ook van
een leien dakje. Het reisje door Amerika, dat Blaine
zijn medeleden aanbood en dat zich kenmerkte door
vorstelijken luister, bracht de afgevaardigden in een
prettige, broederlijke stemming. Onder dezen indruk
kende de geestdrift geen gren.zen, toen het voorstel
ter tafel kwam om geen oorlogen meer te voeren,
maar voortaan eiken twist door een scheidsgerecht
te doen beslechten. Doch bij die eene nobele opwel
ling bleef het. Was het de omwenteling in Brazilië die
de geestdrift verkoelde door aan de onstandvastigheid
der Zuid-Amerikanen te herinneren Of zagen do
i
