advertentiEn.
Gevraagd
gemeubileerde Kamers
Ued. Bouwereenigïug
O
Buitenlandse!) Overzicht.
KENNISGEVING.
PETROLEIUH-NOTEERINGEN
Buitengewone ^Vergadering
ADVERTENTIËN
Cantzlasr Schalkwijk, te Rotterdam.
Toorloopige uitkeering van 3.50 per aandeel Tan
240, thans nog 5 kan worden uitbetaald. De
vergadering, «elke deze uitbetaling goedkeurde, her
koos als directeur mr. H. AmeshofF, die deze benoe
ming met het oog op het overgaan Tan den Rijn
spoorweg aan den staat onder voorbehoud aannam.
De heer A. P. Zaalberg nam zijne horbenoeming als
commissaris aan. (N. Rott. Ct.)
De naar den Haag gevluchte deurwaarder uit
Friesland, die Terleden week door de politiete
s-Hage werd aangehouden, zal behalve wegens
verduistering, ook vervolgd worden ter zake van het
opgeven van eonen valschen naam en het dragen van
een verboden wapen. De man was in de stad gezien
met een revolver in de hand en toen aohtervolgd
door een voorbijganger die de politie op zijne zon
derlinge wijze van handelen aandachtig maakte.
Een agent van politie verzocht den deurwaarder
mee te gaan naar het politie-bureel. Aldaar aange
holpen, bleek hij, na eenen anderen naam dan den
waren te hebben opgegeven, de deurwaarder te zijn,
wiens opsporing wegens verduistering verzocht was.
Op het oogenblik zijner aanhouding bezat hij geen
geld en had hij reeds eenige dagen te 's-Hage rond
gezworven.
De wiskundige vereeniging aan de Berljjnsche
hoogesohool heeft de Duitache taal met een nieuw
woord «verrijkt," dat een meer dan gewone lengte
heeft. Op de lijst der werkzaamheden dezer Vereeni
ging voor een harer jongste vergaderingen stond de
verkiezing van een „Vereinseigentumsverwaltungs-
durchsichtsaussohuss».
Maar er is altijd baas boven baas, zegt het Uil.
Te Weenen gebeurt het 's winters nogal eens dat een
buis van de waterleiding springt. Men spreekt dan
van „HochquelleuwasserlieferuDgsrohrenfatalilaten."
In Brieven uil de Hofstad van de Midd. Ct. lezen
wij
Naar een ding zien wij hier intusschen zeer belang
stellend uit, d. i. naar het prooes, waarmede de heer
Beiss, directeur van dè Maatschappij Zeehad Scheve-
uingen, de gemeente gedreigd heeft, indien deze het
wagen durfde te gaan spuien. Als de heer Reiss een
man is, die weet wat hij zegt, en die niet meer zegt
dan hij verantwoorden kan, moet de burgemeester,
dunkt mij, weldra een dagvaarding te huis krijgen.
Waarom zou de heer Reiss trouwens van dat voor
genomen proces afzien? Hij heeft immers die bedrei
ging geuit op grond van adviezen van zóó zeldzaam
bekwame rechtsgeleerden, dat dezen zelfs reeds vooruit
konden bepalen, dat het proces der Maatschappij
indien deze het mocht verliezen, wat haast ondenk
baar scheen op niet hooger kosten dan 1200
te staan zou komen. Nu voor zoo'n bagatel wil mén
toch als rijke Maatschappij, die eiken zomer meer
dan een halve ton gouds voor oen muziekkapel be
taalt, wel eens zijn recht zoeken! Maar misschien
moet het artikel van de wet of van het contract
tusschen haar en de gemeente, op grond waarvan de
ontbinding van die overeenkomst gevorderd zou wor
den, nog worden gevonden. Zouden de bekwame
juristen dit dan niet hebben gezocht vóór zij hun
advies gaven?
Het hoofdbestuur van het «Nederlandsch Tooneel-
verbond", daartoe gemachtigd dtjor de algemeene
vergadering op 9 Mei 11. alhier gehouden, heeft ter
bevordering der nationale tooneelletterkunde twee
prijsvragen uitgeschreven, als1. een oorspronkelijk
tooneel- of blijspel (geen klacht,) behandelende heden-
daagsche Nederlandsche toestanden uit den beschaaf
den stand (proza of poëzie.) Ret stuk moet meer
dan twee bedrijven tellen en zal worden getoetst aan
de volgende eischen zuivere karakterteekening, onder
houdende intrige, vloeiende, voor het tooneel ge
schikte dialoog en opvoerbaarheid. Uitgeloofd worden
een eerste prijs van ƒ200 en een tweede prijs van
150, welke echter niet behoeven toegekend te
wordeu 2. een oorspronkelijk blijspel in één bedrijf,
dat als «lever de rjacau" kan dienen en bjj opvoe
ring niet langer dan een half uur'duurt. Het mag
geen klucht zijn en er mogen evenmin charges als
earicaturen in voorkomen, terwijl bjj de beoordeeling
meer op 'den dialoog dan op karakterteekening of
intrige zal gelet wordeu. Daarvoor wordt uitgeloofd
een prjjs van 100, welke echter niet behoeft toe
gekend te worden. De beoordeeling wordt opge
dragen aan een jury van zeven personen,, bestaande
uit de heerenprof. A. G. van Hamel, M. Emants,
dr. G. KalfF, F. van der Goes; H. L, Berckenhoff,
C. Ph. J. Clous en Jan Cf. de Vos. Inlevering
vrachtvrij vóór of op 31 Dec. a. s. bjj den secretaris
van het «Nederlandsch Tooneelverbond," den heer
D. H. Jooaten, Marnixstraat 150. De uitslag zal
worden bekend gemaakt op de aanstaande algemeene
vergadering van het „Nederlandsch Tooneelverbond."
Een Parijsch restauratiehouder is dezer dagen hot
slachtoffer geworden van een paar handige oplichters.
Op een morgen word hem getelephoneerd dat dien
middag een bekend advocaat, de heer Demonge,
met eenige vrienden in zijn restaurant het middag
maal zou komen gebruiken. De knecht van den ad
vocaat zon binnen een uur het monu brengen, ook
zou er een kist met sigaren worden afgegeven en
aan den restauratiehouder werd verzocht deze te
willen betalen. De heer Demonge zou het hem
terugbetalen.
Eenige oogenblikken daarna kwam inderdaad een
besteller met een kist sigaren, die hij aan het buffet
afgaf en waarvoor bjj 50 francs vroeg, die hem door
den eigenaar der restauratie werden ter hand gesteld.
Daar evenwel de knecht met het monu niet ver
scheen, kreeg de restaurateur argwaan. Men brak de
sigarenkist open en vond slechts zemelen. De 60
francs waren dus gevlogen. De besteller werd eohter
teruggevonden en door hem kwam men op het spoor
der bedrijvers van deze oplichterij. Het waren drie
kofliehuisknechtB buiten betrekking. De rechtbank
veroordeelde hen tot acht, twaalf en dertien maanden
gevangenisstraf.
Uit Londen schrijft men aan de N. 11. Ct.:
Alle omstandigheden in aanmerking nemende, hoort
men slechts zelden van ernstige dieverijen op de
groote stoombooten, die de gemeenschap onderhouden
met de meest verafgelegen gewesten. Doch, omdat
men zelden er van hoort, moet men niet tot de
gevolgtrekking komen, dat zulke dieverijen zich
zeldzaam voordoen. Het tegendeel is waarde reden,
waarom het publiek het fijne er van schier nooit
verneemt, is eene tweeledige. In de eerste plaats
vallen dergelijke rooverijen bijna buiten het bereik
der justitie, dewijl de schuldigen zeer moeielijkaan
te wjjzen zijn. Het gezelschap der Balonpassagiem
in de groote stoombooten naar en van Noord-Ame-
rika, de Kaap en Oost-Indië heet uitgelezen, en
beschuldigingen van diefstal daarin rond te slingeren,
zou tot een schandaal voeren van belang. De stoom
vaartmaatschappijen willen zoo iets natuurlijk gaarne
mijden, gelijk zij het gedobbel aan boord, waarvan
bekende valsche spelers en oplichters een beroep
maken, door de vingers zien, om «onaangenaam
heden" en «geschrijf in de kranten" te ontwijken.
En in de tweede plaats wiflen «fijne passagiers"
ook liever een verlies door diefstal zich getroosten,
dan de verdrietigheden eener twijfelachtige straf
vervolging te trotseeren, want daarmee kan gepaard
gaan het offeren van een geheel plezierreisje, waar
men in de haven van aankomst moet blijven hangen
om de besohuldiging staande te houden en de ver
oordeeling der in staat van berechting verkeerende
lieden af te waohten.
De gauwdieven, die zich in do overzeesche stoomers
nestelen, ten einde zich toe te eigenen wat zjj slechts
kunnen grijpen, rekenen natuurlijk op zulke beweeg
redenen, om straffeloos te blijven. Het is echter
goed, nu en dan, dal er menschen gevonden worden
die zich niet willen laten plukken zonder tegenweer
te bieden, en dio geen tijd en geldverlies sohromen,
waar het geld eenen dief te vaugen en mat te zetten.
Daarom kan de kofdate gedraging tan mevrouw
Annie van Houten, eene Amerikaansche dame van
Hollandsche afkomst, wier avontuur de «Liverpool
Mercury" meedeelt, in het openbare belang niet
genoeg geprezen worden. Zij heeft het «laisser
aller" van hare landgenooten niet gelieven na te
bootsen, en smaakt thans de voldoening dat, door
haar toedoen, een sluwe en gevaarlijke dievegge ver
moedelijk voor geruimen tijd onschadelijk gemaakt is!
Deze geschiedenis is van groot belang in den
tegenwoordigen tijd, nu zoo velen den Atlantischen
Oceaan oversteken en allicht in denzelfden toestand
geraken kunnen als mevrouw Van Houten.
Uit hare verklaringen voor de assisen van Liver
pool blijkt, dat zij eene weduwe is, woonachtig te
New-York. Den 21sten Juni -jl. vertrok zjj naar
Liverpool, san boord van de Etruria. Met drie
andere dames huisde zij in een zoogenaamde «state
cabin." Eene dier dames was zekere Catharine
Wdod, die zich als eene lady gedroeg en door
mevrouw Van Houten ook als zoodanig bejegend
werd, hetgeen trouwens moeilijk anders kan, waar
twee dames eenmaal samen in óóne hut op dezelfde
mailboot zijn.
Mevrouw. Van Houten had juweelen bjj zich, o. a.
eenen fraaien diamanten ring, haar door wijlen haren
man geschonken. Dien ring had zjj de gewoonte even
af te leggen als zjj zich de handen wiesoh. Eens op
eenen dag liet zij hem in de hut liggen, dewijl de
eetschel weerklonk en zij zich naar het salon repte.
Nauwelijks zat zjj aan tafel, of het viel haar in, dat
zij haren ring had achtergelaten. Naar de hut terug
te gaan was het werk van een oogenblik. Daar stond
mejuffrouw Wood, maar de ring was gevlogen. Door
mevrouw Van Houten gevraagd, of zij den ring ook
gezien had, antwoordde mejuffrouw Wood in ontken
den zin. Zjj voegde er bjj, dat eene andere dame
de hut was binnengedrongen, om terstond weer heen
te gaau.
Dit bescheid leek mevrouw Van Houten terecht
verdacht. Zij zeide niets meer, nochtans, en wachtte
de aapkomst te Queenstown af, waar zij haren arg-
stond driftig op en trad naderbij.
De geneesheer was niet een der beide vermaarde
heelmeesters die Benoist had ontboden, maar een ge
neesheer uit do buurt, toevallig door een der dienstboden
ontmoet en medegenomen. Hij trad bedeesd binnen,
ging naar het ledikant, ontblootte de wond, waarover
het bloed reeds gestold was, klopte hier en daar op„
op de- borst en zeide, zich tot Benoist wendende, met
zachte stem
-j- De kogel is dwars door het hart gegaande
man is oogeublikkelijk dood geweest.
IV dank u, mijnheer, zeide Benoist op kalmeu
toon. Wij zullen de politie waarschuwen.
Bij die woorden zagen de twee vrouwen hem ge-
lgktijdig aan, met den afkeer, dien inmenging van de
julitie pleegt op te wekken bij lieden nit de hoogere
Bassen der maatschappij.
Doch Benoist bekreunde er zich, niet om. Hij gaf
zijne bevelen. Terwijl de beide dames zich verwij
derden, werd eene rouwkamer voor het lijk in ge
reedheid gebracht.
Na lang wachten verscheen de substituut officier
van justitie, door twee beambten van politie verge
zeld.
De heer Andre Bolvin,- een jong maar bekwaam
en vrij scherpzinnig man, ondervroeg alles en elkeen,
zoader een stap te. vórderen tot ontdekking van de
oorzaak der ramp die dit buis getroffen haid.
Ten laatsto was hij met Benoist in het vertrek
waarin het'vreeselijk drama plaats had. Beide heeren
waren met elkander bevriend. Michel werd in ver
hoor genomen.
«Kent gij iemand die reden had, om den heer De
Beaurand verdriet aar. te doen of vrees aan te jagen
«Niemand," antwoordde de kamerdienaar. «Hij was
als zijn vader; iedereen mocht hem lijdendat heeft
echter niet belet, dat men ook zijn vader heeft om
gebracht of dat hij ziohzelven van kant heeft
gemaakt.
De jeugdige substituut zag Michel nieuwsgierig
aan, die hem nu' den tragischen dood van den gone-
raal verhaalde.
Dat is werkelijk zonderling, antwoordde de
substituut, a
Verstrooid bezag hij de kaartjes en brieven die
op het bureau waren blijven liggeneensklaps ging
hij zitten en zag zorgvuldig de enveloppen na, sor
teerde de kaartjes en brieven en legde de enveloppen
die er bij behoorden er op, zooveel dit uit de gelijk
vormigheid van bet schrift was na te gaan. Benoist
volgde oplettend zijne bewegingen en hielp hem «Is
zich eenige moeiolijkheid opdeed. Toen dit sor-
teeren was afgeloopen, bloef er óóne ledige enveloppe
over.
Dat is de enveloppe van den brief, dien Michel
den overledene heeft zien lezen, zeide de substituut.
Ik had niet gedacht dat die er zoo zou uitzien.
Benoist bezag de enveloppe met vreemde gewaar
wording. Dit gewone stuk papier had dus den dood
in zich bevat.
Er is hier blijkbaar eene vrouw in het spel,
zeide Bolvin, de enveloppe omkeerende.
Eene vrouw Dat geloof ik niet. Ik ken de
levenswijze van mijn vrienduwe onderstelling komt
mij ongegrond voor.
Er zijn vele soorten van vrouwen-quaesties,
zeide dq substituut, zonder zich van zijn stuk te laten
brengen. Ik zeg niet dat het eene verlaten vrouw
is, die zich wreekt. Maar als hier niet eene vrouw
de oorzaak van alles is, zou het mij zeer verwonderen.
Kende uw vriend iemand te Laval?
Te Laval? herhaalde Benoist, zjjn geheugen
raadplegendeneen, dat geloof ik niet.
Is hij in die stad ih. garnizoen geweest
Neen, antwoordde Michel zonder aarzelen.
Hebben de Beanrands daar geene betrek
kingen betrekkingen van welken aard dan oqk
ts er onder de dienstboden niet een die verwamen
of vrienden in die stad kan hebben P De brief is
te Laval afgestempeld. Hij is te Laval op de post
gedaan, maar wij mogen niet vergeten, dat hij van
Parijs naar iemand te Lqval kan gezonden zijn die'
hem heeft teruggezonden. Zulke dingqp gebeuren
veel en maken het onderzoek van misdaden zeer
moeielijk. Wij zullen dus moeten uitvinden, of nie
mand van hen die hier in huis zija betrekkingen te
LSval heeft. Daar moet gij u eens mede bezig hou
den, Michel, maar handig.
(Wordt vervolgd.)
wsan tegen mejuffrouw Wood aan de politie toever
trouwde.
Het bleek, dat de polite deze dame al van vroeger
kende, en zjj werd dus dadelijk door detectives be
spied. Eén dezer ontmoette haar «bij toeval" te
Cardiff, toen zij drie diamanten ringen aanhad. Hjj
verzooht haar beleefdelijk die te mogen bekijken.
Dit werd met een nijdig gebaar geweigerd. «Dan,
mevrouw, zal ik u moeten verzoeken mjj naar het
politiobureel te vergezellen." «Waarom P* (Dit
zoo snibbig mogelijk) «Omdat er een diamanten
ring gestolen is en wij u van dezen diefstal ver
denken." Inmiddels had de verdachte, onder hare
sjaal frommelend, schielijk den ring van haar vinger
verwijderd. Deteotive Smith was eohter even «gauw"
als zij, en zeide kalm, toen zij plotseling uitriep
«O dearik heb mijn handschoen verloren";
«Neen, mevrouw, gij hebt uw handschoen niet ver
loren, want gij houdt hem daar in uwe linkerhand met
den diamanten ring, dien gij zooeven hebt afgenomen."
Er over verwoed, dat zij blijkbaar in de knip
zat, gilde de dame«Oh, you damned swine I
wierp den ring van zich en gaf den agent Smith
tegelijkertijd eenen Blag in het aangezicht, die hein
eene neusbloeding bezorgde.
Catherine Wood werd met den ring in verzekerde
bewaring gebracht te Liverpool. Hier vertelde zij
dat een «Italiaansch heer" haar den ring vereerd
hadmaar de jury, voor welke zij zich wegens dief
stal te verantwoorden had, geloofde er niels van.
Trouwens herkende mevrouw Van Houten den ring
terstond als haar eigendom, aan zekere kenmerken,
die der beklaagde onbekend waren.
Het blijkt nu, dat Catherine Wood eene bekende
dievegge van beroep is, die aldoor heen en weer
reist tusschen New-York on Liverpool, om door
stelselmatige rooverij haar brood te winnen. Niet
alleen werden bjj haar een aantal banknoten gevonden,
die anderen medepassagiers ontfutseld waren, ook
allerlei voorwerpen had zij in hare koffers, die door
reizigers vermist werden, telkens als zij den over
tocht deden in het gezelsohap van mejuffrouw Wood.
In Noord-Amerika is zjj ook goed bekend, vooral
in de gevangenissen.
Onder deze omstandigheden is het zonderling te
noemen, dat noch de Cunard- noch eenige andere
stoombootmaatschappij, van welker reisgelegenheid
de sluwe avonturierster zoo herhaaldelijk gebruik
gemaakt heeft, ooit eenigerlei maatregelon heeft be
raamd, om aan haar roofstelsel, en tevens aan de
klaohten der passagiers, paal en perk te stellen.
Zonder mevrouw Annie van Houten zoude mejuf-
vrouw Wood zonderlinge combinatie voorwaar
van twee namen van gelijke beteekenjs in deze
omstandigheden op vrjje voeten gebleven zijn,
om bare gevaarlijke liefhebberij voort to zetten.
Nu zal zij zich ook wegens de andere dieverijen,
welke de politie haar mocht kunnen bewjjzen, te
verantwoorden hebben. Om die reden heeft de
rechtbank het vonnis tot nader order uitgesteld,
maar Catherine bljjfl middelerwijl in de doos.
Berichten uit China melden, dat te Shangai een
groot congres is gehouden door 450 zoo mannelijke
als vrouwelijke zendelingen, verdeeld over de 18
provinciën van China, van Mantsjoerio en Mongolië
uit Japan en ook uit Britsch-Indië.
Het groote werk, waarover deze vergaderiug had
te beraadslagen, was de vertaling van den Bijbel,
of liever een nieuwe verbeterde vertaling daarvan,
te verkrijgen door eendraohtige internationale samen
werking. Een daartoe verkozen comité zal de ver
talers aanwjjien en< toezicht op hun arbeid houden.
Voor de eerste maal zjjn voor den arbeid vijf
Engelsche, vijf Amerikaansche en twee Duitsche des
kundigen aangewezen hun taak zal zijn in de eerste
plaats een Bijbelvertaling in de drie Chineesche
dialocten te leveren, nl. de klassieke, de half-klas-
siekc en de Madarijnsche schrijfwijze.
Vereenvoudiging en volmaking der totnogtoe be
staande Chineesche vertaling staat boven aan het pro
gram dezer comité's, die later door talrijke andere
zullen worden aangevuld bovendien zal^een beroep
worden gedaan op de geheele Christenwereld, om
nog een duizendtal zendelingen ten behoeve van het
Oosten uit te zenden en den verrichten arbeid te
helpen verspreiden in het onmetelijk gebied van het
Hemelsche rijk en zijn aanhoorigheden.
De telegraphische gemeenschap met de Argontijn-
sche republiek schijnt niet geregeld te werken.
De laatste berichten luiden gunstiger voor de re-
geeringspartij. Nadat deze eene minnelijke schikking
had voorgesteld op voorwaarden, welke de tegenpartij
echter niet aanvaarden kon, is de strijd opnieuw be
gonnen. President Celmans heeft thans weer de lei
ding opgenomen. Hij schijnt zich eenigen tijd aan
boord van een der schepen onder de bescherming
van een vreemde vlag gesteld te hebben.
Uit Londen seint mendat de overwinning der
regeeringspartjj niet gaarne gezien zou worden. Ver
klaarbaar is dit zeker. De tegenwoordige regeering
heeft niot alleen in de Argentjjnscbe republiek maar
ook in Europa zoozeer het vertrouwen verloren, dat
men elke vorandering als een verbetering begint te
beschouwen. Te meer omdat de tegenpartij mannen
telt, o. a. de oud-minister van financiën UriBnri, die
vroeger reeds getoond hebben den goeden weg op
te willen.
De Eogelsche-Duitsche conventie is, naar de
telegraaf meldt, thans in Engeland definitief aange
nomen. En met Frankrijk schijnt mede de over
eenkomst geteekend. Volgons de laatste berichten
heeft Engeland twee eischen van Frankrijk ingewil
ligd. Het erkent namelijk Frankrijks uitsluitend
recht om het exequatur aap de vreemde consuls
op Madagascar uit te reiken, en zjju recht om het
gebied van zijn invloed in Midden-Afrika uit tq
breiden tot het meer Tsphad.
De in den Reichsanieiger opgenomen verklaring
van den rijkskanselier Caprivi, betreffende hot onlangs
tusschen Duitsohland en Groot-Brittannië gesloten
verdrag, behelst o. a. het volgende
De Walvischbaai heeft niet de waarde, welke daar
van zoo luide is verkondigd, en dit is ook het geval
met het gebied van Ngami. Witu is, na hot verllès
van Patta Manda en Lama, waardeloos. De bijzondere
rechten van Duitsohland bleven gewaarborgd. De
Duitsche regeering gaf reeds in 1889 te Londen
officieel te kennen, dat Uganda en Wadelaï noord
waarts van den eersten zuidolijken graad, buiten den
kring van Duitsqhlands bemoeiingen op koloniaal
gebied lagen. De Tanganyka-kust is voor Engeland
van bijzonder belang, maar het gebied tusschen
Nyassa en den Congo-staat heeft geen bijzondere
waarde; daarentegen stelt Duitsohland grooton prijs
op een uitbreiding van gebied aan het Nyassa-meer
en vooral aan de kuststreek van het Victoria-meer.
In de verklaring wordt de noodzakelijkheid aange
toond van een duurzaam bezit der kuststreek voor
de Duitsche Oostafrikaansche Maatschappij. Het
overlaten van het beschermheerschap over Zanzibar aan
Engeland doet geen schade aan de Duitsche belangen.
Verder worden de redenen ontvouwd, welko aan
leiding gaven tot de bepalingen betreffende de vrije
verkeerswegen en de godsdienstvrijheid.
Ferdinand van Bulgarije is weer op weg naar zijn
land. Zaterdag verliet hij Coburg en Zondag kwam
hij te Munschen aan. Te Sofia wordt hij 2 of 8
Aug. verwaoht. De Daily News verzekert in allen
ernst, dat hij tot Koning zal worden geproclameerd.
Stambouloff zou het land afreizen om de onafhan
kelijkheidsverklaring voor te bereiden. Het Engelsche
blad juicht dit zeer toe en verklaart de Bulgaren
even rijp voor de onafnnnkelijkbeid en voor het
Koningschap, waarvoor ook zokere rijpheid noodig
schijnt, als de Serveu. Dit zal wel waar zijn, maar
een andere vraag is, ot zij sterk genoeg zijn en
onvorstandig genoeg, om de mogendheden in die
mate te trotseqren.
Bij be benoeming der Bulgaarsche bisschoppen heeft
Rusland zich neergelegd, nadat de vorm is gered.
De Porte heeft namelijk ten slotte de berals, de
aanstellingen, die op de irade moesten volgen, niet
aan de Bulgaaisohe regeering maar aan den Bulgaar-
schen patriarch van Constantinopol verleend. Daar
door is de scSjjn vermeden, dat de Porto toegaf aan
't verzoek eqner onwettige regeering. Daar Rusland
zelf in 1872 de benoeming derBulgaarsohe bisschoppen
voorstond, kon het thans de zaak ze^ve niet blijven
bestrijden. De Nord zegt er van: «Rusland blijft'
altjjd symphatie koesteren voor het Bulgaarsche volk.
Dit gevoel verbiedt Rusland zich te verzetten tegen
de investituur der bisschoppen, nu de zaak in een
correcten vorm is gebracht." De Bulgaren zullen het
zeker preltig vinden, maar als Rusland denkt, dat
ze bu zullen doen, alsof ze aan Rusland alleen deze
weldaad te danken hebben, zal hqt zich wel wat
misrekenen. Dat de Russische gezanten te Weenen
en te Coustantinopel met verlof gaan, is intusschen
een vredelievend teeken. En zoo is dit wolkje wfeer
voorbijgedreven; buiten Engeland schijnt men dan
ook het kroningsplannetje zoo ornstig niet op te
vatten.
In Zwitserland is een' wet aangenomen betreffende
den arbeidsduur bij de exploitatie van spoorwegen en
andere verkeersondernemingen. Daarin wordt bepaald
dat de werkelijke arbeidsduur 12 uren per dag niet mag
te boven gaan en dat de tijd van onafgebroken rust moet
zijn 10 uren voor het treinpersoneel, 9 uren voor
de andere geëmployeerden, terwijl hjj tot 8 uur
kan worden teruggebracht voor hen, die wonen in
stations Jgpn weggebouwen. Omstreeks het midden
van den werkdag moet er minstens 1 uur rust zjjn.
Een ieder moet 52 vrjje dagen per jaar hebben,
waaronder ten minste 17 Zondagen. Des zondags is
het vervoer van koopmanschappen, behalve van ijlgqFd,
verboden.
In de Belgische pers wordt op de nationale feesten
een naspel geleverd in den vorm van een dispuut
tusschen de liberale en eleric&le bladen over enkele
zinsneden uit de toespraak, waarmode de burgemeester
Buis den koning op het raadhuis begroette.
In zjjn vaderlandslievende stemming verstoutte de
liberale burgemeester zich tot de dichterljjke ont
boezeming: «Ondanks het ministerie, dat de politiek
aan uwe majesteit opdringt (impose), zjjn wjj allen
den koning trouw tot aan den bedelzak."
Leopold II nam de betuiging van offervaardigheid
van den heer Buis vrij kalm op. Hij verklaarde,
dat de politieke partjjen elkander opvolgend aan het
bewind, successievelijk reoht hebben op dezelfde
loyauteit en denzelfden steun. Voorts dacht bjj nooit
van zijn onderdanen te zullen verlangen, dat zjj om
zijnentwil den bedelzak moesten dragen.
De liberale en clericale pers zitten elkander nu
in het haar over het meer of minder gepaste van
het gedrag des burgemeesters om den koning een
hatelijkheid over zjjn ministerie toe te voegen.
INRICHTINGEN'WELKE GEVAAR, SCHADE
OF HINDER KUNNEN VEROORZAKEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Gouda
Gezien art. 8 der Wet van den 2n Juni 1876,
(Staatsblad No. 95.)
Doen te weten
Dat zij vergunning hebben verleend aan K. van
Vliet en zijne rechtverkrjjgenden, tot het oprichten
eener Varkensslachterij in het perceel aan de Doelen
steeg geteekend L. No. 224, kadaster sectie C.
No. 197a.
GOUDA, den 30 Juli 1890.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VAN BERGEN IJZENDOORN.
Do Secretaris,
BROUWER.
van de Makelaars
De markt was heden onveranderd.
Loco Tankfust/8.Geïmporteerd fust 8.
Januari- en Februari-levering 8.15. September-.
October-, November- en December-levering 8.10.
Bjj mjjn vertrek naar Zuid-Afrika roep
ik aan familie en kennissen een harte]jjk
vaarwel en tot weerziens toe
Mevrouw G. K. van TROTSENBURG—
van dee Laar.
s/b Stoomschip
«Gawarden Castles
London.
voor een gepensioneerd OFFICIER, weduwnaar
zonder kinderen, een paar
met PENSION, liefst in eene landelijke om
geving met vischrjjk water en aangename
wandelingen.
Brieven met opgaven van prjjs te adresseeren
Malakkastraat 138 den Haag
gevestigd te GOUDA.
voor HH. AANDEELHOUDERS tot het doen
van mededeelingen op den 7""» AUGUSTUS e.k.
in het Koffiehuis «de Harmonies te Gouda
des namiddags ten half een ure.
Dk DIRECTIE.
in alle Binnen- en Buitenlandsche Cou
ranten, worden dadeljjk opgezonden door het
Advertentie-Bureau van A. BRINKMAN ea
ZOON, te' Gouda,
