IX0 4293.
1800.
BINNENLAND.
Vrijdag 8 Augustas.
Nieuws-
en
FEUILLETON.
Een raadselachtige Geschiedenis.
id
Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
De Inzending van advertentlön kan geschieden tot 6én uur des namiddags van den dag der uitgave.
Drogist.
bet beste
jreld.
n
eklen
1.
Me
■verij
nj.
R.
Hllij;
J.
(Vit het fratuch.)
VIII.
AN !c ZCON.
reken bg de
73 en 73a,
ik ken
zeer
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelgke
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prgs per drie maanden ia 1.25, franco
per post 1.70.
lizonderlgke Nommers VIJF CENTEN.
si 50 ets.
Coiffeur.
TüULL
Bovendien worden alle Advertentien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
't welk des Maandags verschgnt.
HuMeett,
dagen tgd
iste pgn te
gevoeligste
neriewinkels
ndpjjn, ont-
luaangeuame
'orden zeker
jks gebruik
-Pro-
emen-zeep>
ransparant.
nepen, welks
eeg brengen.
Mondwater
tfjd. -WM
nen.
erin
idwater,
:hen,
1.78,
»r. POPP’s
tanden ge-
i Tandplom-
tegeii eiken
den
kbri-
ugg-
van hare moeder bezat Estelle,
Chartres, een buitenverblijf dat
der Belgen.
DAM.
oomen van
tel., Costu-
djjnen, Be
en Bont-
GOUDSCHE COURANT.
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GR00TB LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
een oogenblik in gedachten
dat sommige karakters kenmerkt. De bloedige ver-1
schijning van Raymond, met het verschrikkelijk vraag
stuk dat daaraan verbonden was, vervolgden haar
tot in haren schuilhoek en bovendien herleefden daar
tooneelen uit hare jeugd, die zij vergeten waande, i
met verbazende helderheid voor haren geest.
In weerwil van haren vurigen wensch om de rust,
waarin mevrouw Montclar na zulk een geweldigen
schok begon te vervallen, niet te storen, kon Estelle,
op een avond dat zij samen na den maaltijd in den
grooten, door de Loire bespeelden tuin wandelden,
niet langer zwijgen.
Het was een oude tuin met geschoren beukenhagen,
die een soort van doolhof vormdeneen klein vijvertje,
met een fonteintje en banken, vormde het midden
punt van dit oord, dat vooral op het heetst van den
dag een aangenaam frisch verblijf opleverde.
Ofschoon het reeds over achten was, was de zon
nög niet onder gegaan. In dit jaargetijde, waarin
de dagen langer en langer worden, hebben de avonden
da doordringende bekoring van de dingen die ten
einde loopenmen gevoelt, als men ten minste het
leven heeft gekend, hoe onbestendig die uren van
schemerlicht zijn en met welk eene snelheid de dagen
weldra zullen korten.
Die indruk, zelden door onze jeugd gevoeld, was
zeer sterk bij mevrouw Montclar. Bij het vijvertje
gezeten, zag zij de gulden stralen, die de hooge
stammen met eene warme tint verlichtten, langza
merhand afnemen en weldra alleen de hooge toppen
De reizigers, die eergisteren avond met een onaf-
zienbaren trein het Rhijnspoorstation te Amsterdam
te 9 u. 35 im verlieten, zyn er goed afgekomen.
Ongeveer opriO minuten afstand sporens van Am
sterdam, schrikten 5 paarden, die zich met twee
boerenknechts in eene weide bevonden, voor den
nadétenden trein, sloegen het afsluitingshek aan
stuk en holden den weg op in dezelfde richting,
waarin do trein zich bewoog, waarmede zij ten slotte
een wedren hielden, de trein op het rechter- en de
paarden op het linkerspoor, waar zij bij het schijnsel
van het licht der locomotief door de reizigers kon
den worden waargenomen. Ongelukkigerwijze kwam
op hetzelfde oogenblik de trein uit Rotterdam aan
snorren. Wat nu gebeurde, is met geen zekerheid
te zeggen. Naar alle waarschijnlijkheid hebben de
paarden, dol van angst voor de naderende locomo-
Het opruimen van den bouwval van het ingestorte
huis aan den Amstel bij de Achtergracht te Amster
dam wordt nog altijd door werklieden van den sloo-
per Leon voortgezet. De beide werklieden Burger
hout en Rekelhof, die bij het noodlottige ongeluk
den dood hebben gevonden, schenen op het oogen
blik der instorting in elkanders nabijheid te hebben
gewerkt. Rekelhof had nog den beitel in de hand,
toen zijn zwaar verminkt lijk van onder de puinhoo-
pen werd opgedolven. Waarschijnlijk is de onge
lukkige, die twee-en-vijftig jaar oud was en een
huisgezin met verscheidene kinderen nalaat, dadelijk
U)
Het is al erg genoeg, tante, zeide zij, dat ik
het verdriet heb gehad van alleen met u te moeten
wonen in ons huis te Parijs, waar ik met hem had
moeten wezen; spaar mij nu de smart van die be
proeving te herhalen in eene woning, die ik niet ken
en waar treurige aandoeningen u evenzeer zouden
treffen als mij.
Die redeneering was zoo logisch, dat mevrouw
Montclar wel niet anders kon doen, dan zich er aan
te onderwerpen.
Uit de nalatenschap
op korten afstand van
groot genoeg was om het zich er zeer gemakkelijk
te maken, en tevens niet zoo groot, dat het noodig
was er een talrijk personeel van bedienden mede te
nemen. De twee dames besloten zich daar gedurende
het goede seizoen terug te trekken.
Mevrouw De Beaurand had gehoopt, nu aan alle
smartelijke herinneringen te ontkomen; zij hadgeene
rekening gehouden met het voorstellingsvermogen
Er doet zich te Oudenhoorn eene eigenaardige
quaestie voor met betrekking tot de bij de nieuwe
wet op het lager onderwijs voorgeschreven (gedwon
gen) schoolgeldheffing. Was in eene vergadering
van den gemeenteraad onlangs besloten tot school
geldheffing over te gaan, het blijkt nu, dat genoemd
besluit in strijd zou zyn met de voorwaarde van
schenking van het zoogenaamde schoolfonds.
In 1849 is nml. door wijlen den heer Rouville,
in leven burgemeester dier gemeente, eene schen
king tot stand gebracht van een kapitaal, onder
uitdrukkelijke voorwaarde, dat de rente zou worden
aangewend in het belang van het onderwijs en de
kinderen v<n ingezetenen van Oudenhoorn vrij zou
den zijn van het betalen van schoolgeld. Sedert 1
Januari 1850 is dit besluit van kracht.
Naar men verneemt, is nu door den Raad een
verzoek aan den Koning gericht om vrijstelling te
verkregen van het voorschrift in art. 46 der wet
op het lager onderwijs, waarbij schoolgeldheffing is
voorgMohreven.
GOUDA, 7 Augustus 1890.
Gisterenavond omstreeks 7 uur was op de Karne-
melksloot een 4-jarig jongentje aan het rijden met
een kinderwagen, waarin zijn broertje gezeten was
geen stuur kunnende houden, geraakte de wagen
met het «kind in een sloot, de wagen boven op het
kind, hetwelk zeker zoude verdronken zyn, indien
de landbouwer E. de wagen niet had gekeerd, waar
door het kind gelukkig gered werd.
Heden morgen ten ongeveer 10 uur is aan de
Jeruzalemstraat een 12-jarige jongen van Van der
Veer te water geraakt, terwijl hy stond te visschen.
D. Laurier had het geluk hem, nadat hy zijn hen
gelstok bad toegestoken, er uit te halen, zoodat hij
met den schrik en een nat pak vrykwam.
Zekeren V., koopman in manufacturen, wonende
te Waddinxvcen, wordt sinds gisteren vermist, men
vermoedt dat hem een ongeluk is overkómen, daar
zijn wagen met manufacturen en hoed op den open
baren weg te Hazerswoude zijn gevonden.
Zaterdag nacht had een vijftienjarige bediende in
het Hotel Goes te Vlissingen, nadat allen zich ter
ruste hadden begeven, de onvoorzichtigheid in het
vensterraam van zijn slaapvertrek, waarvan het raam
hoog was opgeschoven, te gaan zittenzeer waar
schijnlijk om het binnenkomen van een loodskotter
gade te slaan. In deze houding schijnt hij in slaap
te zyn gevallen en zijn evenwicht verloren te hebben,
met het ongelukkig gevolg dat hij uit hot ongeveer
10 M. hooge raam op de straat viel.
In deerniswaardigen toestand werd hij daar ge
vonden en per brancard naar het gasthuis vervoerd.
(H. Ct.)
lief, eene uiterste poging gewaagd en zyn zij er in
geslaagd den Amsterdamschen trein voorbij te komen,
om toen rechts te zwenken, met het doel om den
trein uit Rotterdam te ontloopen. Toen echter be
reikte hen de locomotief van den Amsterdamschen
trein en ging er over heen. De reizigers konden
een schok waarnemen, maar in hetzelfde oogenblik
stond de trein stil. De machinist had met zoo
veel kracht gestopt, dat de trein tot staan was
gebracht op dezelfde plek, waar het ongeluk ge
beurde. De verminkte, deels aan stukken gescheurde
dieren lagen nog onder de wagens en werden alsnu
verwyderd in tegenwoordigheid van de bedoelde
boerenknechts. Vier paarden waren gedood. Het
vijfde was het met eene wonde aan den kop ont
komen. De trein kon eindelijk zijnen weg vervol
gen. Het voor Rotterdam bestemde gedeelte kwam
door het oponthoud 20 minuten te laat aan. Het
onderstel van de locomotief en ook dat van sommige
wagens zagen er uit, alsof zij met roode verf waren
bestreken.
Het treinpersoneel heeft kalm en bedaard ztfnen
plicht gedaan. Ook de talrijke reizigers onthielden
zich bij den schok en bij het plotseling tot stilstand
brengen »an den trein van alles wat naar opge
wondenheid zweemde.
beschijnen.
Daar gaat zij alweder, zeide zij, de warme zon,
die ons halve leven hier op aarde is 1 Wie weet of
ik toekomende jaar nog hier zal zyn om haar te
aanschouwen
Lieve tante, zeide Estelle, denk toch niet aan
zulke treurige dingen I Gij zijt nog niet oud genoeg
om u daarmede bezig te houden.
Wie van ons kan zoggen, dat hij morgen nog
leven zal? hernam de oude dame op droeven toon.
Raymond, op den drempel van het geluk, vol van
vreugde en leven
Lieve tante, ik bid u
Mevrouw Montclar beantwoordde den handdruk
van Estelle en bleef w o
verzonkendaarop wendde zij zich tot hare nicht,
zeggende
Laat ons over u spreken. Ik heb u lief, maar
u bijna nieteene jeugdige bruid is zelden
mededeelzaam sedert sedert heb ik uwe
koelbloedigheid bewonderd, evenzeer uw tact en uwe
goedhartigheid. Toch verzeker ik u, dat ik naar
waarheid kan zeggenik ken u ternauwernood. Laat
ons dus over u spreken. Hebt gij eenige herinnering
aan uwe moeder behouden
Er kwamen rimpels op het voorhoofd van Estelle;
het kostte haar eonige moeite te spreken.
Ik herinner mij mijne moeder heel goed, ant
woordde zij; hier heb ik den laatsten zomer van
haar leven met haar doorgebracht; ik was acht jaar
