gne
il
N° 4304.
UN
BINNENLAND.
10,
rijs.
1890.
1
VrUdag 22 Augustus.
len
FEVILLETOm.
Een raadselachtige Geschiedenis.
larin
OT.
UE,
logen,
1BER1890
1 verlangt,
op DIN8-
niddags ten i
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
I
i
De Insending van advertentiön kan geschieden tot Mn uur des namiddags van den dag der uitgave.
it
I
I
j
1 II
N
Tosschei-
sseheol,
lolen.
1
gebruikte’
van hoogachting,
maal in ons midden zijn gouden feest moge vieren 1”
it verwezen
e,
1LEEVER.
tot 2 aar,
morgens
i
4’/s4. M. A.
I
{Uit het Fratuch.)
XVII.
Cl
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden is 1.25, franco
per post 1.70.
kizouderlpke Nommers VIJF CENTEN.
te
m 5 (nabij
Bovendien worden alle Ad vertentien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
’t welk des Maandags verschjjnt.
GOUDA, 21 Augustus 1820.
Heden morgen werd onze gemeente hezooht door
Z. Exo. den Minister van oorlog. Z. Exc. bezocht de
Kazerne en de Infirmerie.
ooger.
GOUDA.
‘KLERCK,
JM, Mr.H.
tOOSKER*
K3HAP
rcrediet,
hage.
T op het
nd, dat de
each.
til I
Heden morgen ia te Nieuwerkerk a/d. IJael een
wagon, waarop 6 vette varkens, by het afryden
naar den Zuidplaspolder in de sloot by den land
bouwer J. van dor Pol terecht gekomen. Door spoe
dige hulp zijn de beesten gered, doch de wagen is
beschadigd.
e en bib
w
goddsche courant.
AD VERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centeniedere regel
meer 10 Centen. GR00TE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
■x «i
Een der gymnasiasten, die onlangs naar men weet
het kamp bij Laren betrokken en daar geheel als
militairen leefden, zendt ons een verslag van zijn
wedervaren aldaar. Wij zullen dit in een volgend nr.
plaatsen, doch de welwillende lezer zal bij de lectuur
wel in het oog willen houden dat het een zestienja
rig jongmensch is, die aan het woord is en in wiens
handschrift wij geen verandering willen brengen.
Wij vonden het eigenaardiger dit onveranderd te
laten.
dezen feestdag met opgewekte blijdschap konden
medevieren.
Algemeen is de wensch, dat onze pastoor nog een-
Zooals wij reeds kortelyk hebben gemeld vierde
den 15n dezer de parochie Haastrecht het zilveren
priesterfeest van den zeereerw. heer M. Nolet, pastoor
aldaar. Aan de Tijd schrijft men daaromtrent nog
het volgende: «In den vroegen ochtend woei van
elk huis reeds de vaderlandsche driekleur, een be-
wijs dat de geheele gemeente deelde in het jubelfeest
van den pastoor. Geen wonder dan ook, dat de
kerk reeds lang vóór de Hoogmis dicht bezet was,
en ook veel Protestanten zich daar vereenigd hadden
met de Katholieken,
plechtige
door de
1
commissie, samengesteld uit eenige parochianen.
Indrukwekkend was de eenvoudige intocht van
den jubilaris, die, afgehaald aan de pastorie door
jeugdige Bruidjes, onder den ploohtigen zang van de
„Veni Creator” zich naar het altaar begaf, om God
zijn plechtig dankoffer te gaan opdragen.
Aan het altaar werd hij geassisteerd door den
weleerw. heer C. de Bruijn, van Velsen, oud-kapelaan
der parochie, als diaken, en den weleerw. heer A.
van Aalst, rector te Gouda, als sub-diaken. Na het
Evangelie werd door den diaken een opwekkend
woord tot de feestvierende parochianen gesproken.
.God heeft ons geroepen volgens Zijn raadsbesluit en
genade,” zoo ving bij aan, daaraan onmiddellijk de
vraag verbindendWaartoe zulk een feestviering
op dezen dag?
Daar moeten vruchten verzameld worden, vruchten
te bezich-
reau dezer
De wedstrijd van den Nederlandschen schaakbond
is thans gevorderd tot den volgenden stand, waarin
de cijfers vóór den naam het aantal nog te spelen
partijen, en die achter den naam het aantal behaalde
winstpunten aangeven.
Eerste klasse: 3. R. J. Loman 5’/a3. Jbr. A.
E. van Foreest 4 5. J. F. Malta 35. C. Messe-
maker 24. J. F. Heemskerk 2; 4. N. N. l1/®.
Tweede klasse: 3. P. Schipper 5 3. K. Süsholz
41/s4. M. A. van Rhijn 4 4. N. W. van Lennep
kon verdenken, zelfs niet van de allergeringste fout.
Door schaamte en berouw doordrongen, sloeg hij
de oogen neder zonder iets te kunnen zeggen, en
volgde langzaam mevrouw De Beaurand, die hem
naar een ander vertrek terugleidde.
Mevrouw Montclar is niet wel, zeide zij, zich
nederzettende en hem een stoel aanwijzendezij is
te bed gebleven en verzoekt u haar te verontschul
digen overigens heeft zij u, meen ik, gisteren reeds
gezegd wat haar kwelt. Er is geen middel voor te
vinden, naar het mij voorkomt. Evenwel, indien
het mogelijk is iets te verkrijgen, waardoor aan mijne
tante de kalmte kan worden teruggegeven, dan moet
het beproefd worden, wat het ook kosten moge,
maar alleen daarvoor.
Alleen vroeg Benoist, getroffen door die zelfver
loochening, waarvan hij al het smartelijke gevoelde:
En voor u zelve, mevrouw?
Ik zeide zij, zachter dan haar ongeduldig ge
baar deed verwachtenik verwacht niets, ik hoop
niets. Waarom zou ik mijzelve kwellen met dingen,
die ik niet kan beletten? Mevrouw Montclar heeft
mij lief en acht mijdat is mij genoeg.
Theodore gevoelde zich gekwetst, maar de hem
toegebrachte wonde smartte hem zonder hem te ver
toornen had hij dat niet verdiend, niet honderdmaal
meer verdiend?
Mevrouw, zeide hij, met zachte stem
Hij hield op. Hoe was het mogelijk vergiffenis
te vragen aan die vrouw, die hij zonder eenige reden
Op last van mevrouw De Beaurand werd hij be
neden ontvangen. Het groote huis zag er recht
treurig uit bij al zijne prachtde parketvloeren
glommen als spiegelshet schilderwerk en het ver
guldsel ter eere van het huwelijk vernieuwd, schit
terden in de stilte en de eenzaamheid. Theodore
gevoelde zich aangedaan toen hij do vertrekken we
derzag, zoo vol leven en beweging toen hij er het
laatst was geweestonwillekeurig drong hij door tot
in de kamer, waar hij de laatste woorden met Ray
mond gewisseld had, waar hunne vriendschap was
bevestigd, en vandaar wendden zijne oogen zich naar
de plek, waar Estelle had gestaan, pratende met hare
vriendinnen
Waar hij haar had gezien in haar wit bruidskleed,
zag hij haar nu tot hem komen, in rouwgewaad.
Was zij grooter geworden? Haar reeds zoo edele
gestalte was zeker nog slanker gewordenhaar gang
was vaster en deftiger dan voorheenmen bespeurde
dat de last dos levens op die jeugdige schouders
was nedergedaald zonder zo te kunnen nederbuigen.
Snel, alsof hij begreep dat hij onbescheiden was ge
weest, ging hij haar tegemoet.
Vergeef mij, zeide hij, ik heb geen weerstand
kunnen bieden aan de verzoeking om de plek nog
eens te zien, waar ik Beaurand voor het laatst heb
gesproken. z
Zij zag den jongen man vlak in het gelaat; hunne
oogen trachtten in elkanders ziel te lezenhij ge
voelde eensklaps, dat hij haar voortaan niet meer
23)^
Zóó beminde hij haar meer, dan in haren toorn
en hare verontwaardiging; zijn hart ried hem nu
toegevendheid aan voor deze vrouw, die zoo wreed
aardig werd gestraft wegens een onzeker misdryf, en
in elk geval buiten verhouding dat geloofde hij
thans met de vreeselyke uitwerking die er op
gevolgd was. Dat Estelle zich eene onvoorzichtig
heid, eene onbezonnenheid te verwijten had, dat zou
hij kunnen aannemen. Maar eene werkelijke fout?
Daar geloofde hij niet meer aan.
Welke ook hare dwaling mocht geweest zyn, was
zij niet wreed gestraft? Kwam haar niet een wei
nig toegevendheid toe?
Die gedachten hadden den slaap van Benoist ver
ontrust zyn ontwaken bracht hem het weldadig ge
voel aan, dat ons de ochtend brengt na eene krachtige
inspanning van den wil. Tegen zijne gewoonte kleedde
hij zich zeer langzaam, ontbeet, en daarop ging hij
uit en vond de lucht zacht, de voorbijgangers beleefd,
en Parijs bewonderenswaardig.
w, van liefde, van onbegrensd ver
trouwen. Zij bestaan, alles geeft er het duidelijkste
bewijs van. Doch wat bestaat, kan uitgebreid, en
wat krachtig is, kan nog krachtiger wordenzij
toch zullen vruchten zijn, die een blyvend geschenk
aanbieden, waarin pastoor en parochianen zich jaren
zullen verheugen. Vervolgens schetste hij den priester
als den man van Gods raadsbesluit en genade, niet
van zichzelven doch goddelijk in zijn roeping gelijk
Mozes, goddelijk in zijn zending, niet met het twee
voudig wonder van staf en hand, maar met een
hoogere wondermacht begiftigd, het woord der con
secratie en absolutie. Doch wordt de priester gelijk
Mozes geroepen en gezonden, dan zal ook in hem
blijken het woord van God j Ik zal spreken door
uw mond, en goddelijk zijn zijn arbeid, zijn liefde,
zijn offers. Daaruit besloot de redenaar, dat de pa
rochianen nooit genoeg hun pastoor kunnen hoog
achten, beminnen, hun vol vertrouwen schenken, wijl
God hem riep, hem zond, voortdurend door hem
werkte. Ten slotte sprak hij een woord van geluk-
wensch tot den jubilaris, met het oog op diens vijf-
en-twintigjarigen arbeid, terwijl hy den wensch erbij
voegde, dat het den feesteling gegeven mocht zijn,
al zijn kinderen in het beloofde Land te brengen en
ook zelf, als loon voor zijn arbeid, daar te mogen
binnengaan.
Na den H. Dienst kwamen dan ook alle paro
chianen hun pastoor geluk wenschen, terwijl ook veel
aanzienlijken uit het dorp gedurende den dag den
jubilaris hun hartelijke deelneming kwamen betuigen.
Jalryk waren de geschenken, die werden aange
boden, o. a. zes heerlijk geschilderde ramen in de
kerk, een prachtige processie-vaan met de beeltenis
der H. Liduina.
Had de pastoor reeds vier jaar lang aan de ver
siering van zijn kerk gewerkt, nu had hij bijzonder
zijn liefde daarvoor betoond, maar met dat alles ook
gezorgd, dat alle armen der gemeente Haastrecht
Correspon-
Wjjdstraat,
koop en D.
Te Boskoop zal op 26 Augustus van 10 tot 4 uur
eene Rozen-tentoonstelling plaats hebben in het
koffiehuis van den heer J. Klaassen, van wege de
aldaar gevestigde Pomologische vereeniging.
wijs dat de geheele gei
van den pastoor. Ge
ook veel Protestanten zich daar vereenigd haddei
om getuigen te zyn van de
feestviering* De kerk, reeds een sieraad
aanhoudende zorg Van den pastoor, was nu
pronkjuweel door de vlijtige bemoeiing der feest-
Indrukwekkend
