Het Kamp "baj Laren
Buitenlandse!) Overzicht.
n. o.
slecht als 't vorig jaar, dan worden zq licht ongelukkig.
Zsaitijd is in de maand Augustus.
Uit Pyrmont schrift men aan de N. Roti. CL:
De alhier vertoevende Nederlandsohe kinderen had
den op den veijaardag onzer Koningin aan Hr. Ms.
vader den Vorst van Waldeck-Pyrmont, een keurigen
oranjestrik met de letter E er in gewerkt aangeboden.
Blikbaar door deze hulde getroffen, Het de Vorst
eenige dagen geleden namens zijne dochter, prinses
Elisabeth, alle Nederlandsche kinderen te Pyrmont in
den leeftijd van 1018 jaar uitnoodigfcn op een
feestje op het vorstelijk slot, waar hun een recht ge
noeglijk onthaal wachtte. Na eerst een prachtigen
ruiker, versierd met de kleuren vatf^ederland en
Waldeck, aan de schoone jeugdige prinses te hebben
aangeboden, mochten allen zich onder toezicht der
prinses zelve naar hartelust te goed doen aan
verschillende verfrisschingen, terwyl de Vorst hen
daarna persoonlijk rondleidde door den slottuin met
de zoo merkwaardige, eeuwenoude linde, en vorder,
zoowel als de lieve prinses Elisabeth, zich voort
durend op de minzaamste en vriendelijkste wyze
met de kinderen onderhield. Nadat de jongens
hunne vaardigheid in het springen enz. hadden vor-
toond, werd er eene tombola gehouden, waarbij elk
kind souvenirs ontving, en na 2*/g uur zeer prettig
te hebben doorgebracht, keerden allen in de vroolijk-
ste stemming en recht voldaan naar hunne ouders
terug, terwijl de herinnering aan dit aangename
feestje wel nooit door hen zal worden veigeten.
Woensdag middag had te Haarlem de eerste alge-
meene vergadering plaats van de algemeene Neder
landsche wereldtaalvereeniging Bali/ mekom valüdi.
De eere-voorzitter, dr. T. C. Winkler, riep den
aanwezigen het welkom toe, waarna de algemeene
voorzitter, de heer E. F. L. Haastert, het woord
nam, die de ontwikkeling van het Volapük hier te
lande in horinnering bracht.
Uit het verslag van den secretaris bleek, dat de
Vereeniging 250 leden telt en 8 maandon bestaat.
Professor Schleyer is eerelid. Hij steunt de Vereeni
ging. Het blad #Nogan Volapük" werd voor bonds
blad aangeraden. Het zal te Antwerpen en te Haar
lem verschijnen.
Van vele buitenlandsche vereenigingen waren ge
luk wenschen ontvangen.
De rekening sluit met een nadeelig saldo van
53.26.
De statuten en de amendementen daarop, werden
gesteld in handen van eene commissie, bestaande uit
de ffcifs" der provincie en den *cifel.'
Tot bestuurders werden benoemd bij acclamatie de
heeren E. F. L. Haastert te Rotterdam, dr. H. v. d.
Stadt te Arnhem, J. A. Adriaanse te 's Heererhoek
en A. Eising te Assen. Eere-voorzitter dr. T. C.
Winkler te Haarlem.
Do heer Van Vlijmen sprak daarop over de mid
delen tot /erbreiding van het Volapük. Daartoe was
noodig een eigen orgaan, plaatsing van artikelen in
locale bladen, het oprichten van leercursussen en
clubs, het houden van voordrachten en openbare
besprekingen het dragen van insignes, uitschrijving
van wedstrijden en prijsvragen, het afnemen van
examens en eene adressenbeweging.
Als plaats der volgende algemeene vergadering
werd Arnhem aangewezen.
Te Concord, in Massachussets, is onlangs een zekere
James Meivin overleden, wiens ziekte een zeer eige
naardige was.
Twaalf jaren lang heeft deze man op zijn bed
gelegen, zonder in staat te ign een enkel lichaams
deel te kunnen verroeren. Volgens de geneesheeren
was tengevolge van rheumatiek, die hjj als soldaat
in den burgeroorlog had opgedaan, elk gewricht als
versteend, nl. zoodanig vorgroeid, dat de beenderen,
die er door aan elkander werden bevestigd, aan elkaar
werden bevestigd, aan elkaar zijn vastgegroeid. Van
de kruin van zjjn hoofd tot do zolen van zjjn voeten
kon hjj geen gewricht bewegen. Zelfs de beenderen
van zijn hals en van zijn ruggegraat zijn zoo vast
aan elkander gegroeid, dat ze op staven jjzer gelij
ken. De ribben zjju aan elkander gegroeid en do
borst vormt als 't ware een doos van been. De
beide heupen zjjn verdraaid, en de onderbeenen zijn
links uitgegroeid. Het linkerbeen ligt onder het
rechter, en de linkerhiel is zoo vast tegen de rechter
heup gedrukt, dat men alleen met de grootste krachts
inspanning or zooveel ruimte tusschen kan maken, om
er een dunnen doek in te schuiven. De bovenarmen
zijn dicht tegen het lijf gedrukt, terw|jl de onder
armen op den buik rusten, met de vingers naar
benoden. De spieren van het gezicht en van den
hals zijn beweegbaar. Drie jaar geleden werd do
man blind. Hij leefde van eeu pensioen van 100
dollar per maand, dat hem door de Regeering is
toegestaan, en werd tot aan z|jn dood getrouw opge
past door zijn vrouw, die hem in al die 12 jaar geen
uur heeft verlaten.
Voor het examen als apothekersbediende te Kam
pen hadden zich aangemeld 31 heeren en 29 dames,
waarvan resp. 12 en 15 slaagden.
Slechts zeer weinige candidaten toonden zich mot
eenigen ernst op de kennis van het Latijn te hebben
toegelegd. In dit opzicht behaalden de vrouwelijke
candidaten de hoogste punten. De meesten waren
evenwel in staat de bedoeling van de hun voorge
legde Lat|jnsche recepten te vatten, doch b|j
eenigen was zelfs dit niet het geval. Vergeleken
bij vroeger, was hier aanmerkelijke teruggang te be-<>
speuren. Trouwens, daar de kennis van het Latijn
niet meer van de apothekers gevorderd wordt
niettegenstaande dio kennis voor hen zeer nuttig, ja,
in sommige gevallen onontbeérlijk is, is het vrij
natuurlijk, dat men meent dat de adsistent van den
apotheker a fortiori geen kennis van het Latijn be
hoeft te bezitten. Wij betreuren dien toestand te
meer, omdat die iloor de commissie voor de herzie
ning van de tweede uitgaaf der Nederlandsche Phar-
macopee als het ware gesanctioneerd is, zegt het
verslag der commissie.
De kennis van geneesmiddelen liet b|j vele can
didaten te wenschen over; van 19 kon die zeer
onvoldoende, en bij 2 van dozen geheel ontbrokonde
genoemd worden. Waar het onderzoek daarnaar
slecht uitviel, was ook de bekendheid met de syno-
nymen, waaronder de geneesmiddelen voorkomen, on
voldoende en gebrekkig.
Met het vroegere medicinaal gewicht en het Ne-
derlandsch stelsel van maten en gewichten waren
ettelijken goed, de meeaten vrij wel bekend.
Bij het gereedmaken van recepten slaagden 34
candidaten goed of voldoende, enkelen bijzonder goed.
Van 5 candidaten kon gezegd worden, dat zij in het
gereedmaken van recepten volstrekt onbedreven wa
ren. B|j dezen en bij de overigen, die in dit gewichtig
onderdeel van het examen te licht werden bevonden
bleek het bij onderzoek dat de meesten veel te korten
t|jd en niet zelden zonder den vereischten ernst, zich
op de reoeptuur hadden toegelegd. Velen gevoelden
dit zeiven al spoedig en trokken zich van het examen
terug. Het was daarbij duidelijk, dat sommige can
didaten het ondergaan van het examen als eene soort
van proefneming beschouwden.
In het Glazen Paleis te Londen is thans de derde
nationale coöperatieve tentoonstelling geopend. Zij
bestaat uit drie afdeelingen. De oerste omvat de
productieve coöperatieve vereenigingen, die de werk
lieden een aandeel in de winsten en in het bestuur
even, de tweede omvat de in dustrie in de huizen
er werklieden en de 3e is eene eenvoudige bloemen
tentoonstelling. Er is zeer veel bezienswaardigs te
zien. Naast de tentoonstelling worden ook voor
drachten over coöperatie gehouden.
De laatste mededeeling van het Ministerie aan het
Engelsche Lagerhuis was, dat bij het begin der vol-
gende zitting zal worden voorgesteld het adres van
antwoord op de troonrede in eenige woorden van
dankbetuiging te doen bestaan. Daardoor worden
amendementen onmogelijk on de vele redovoeringen
der obstructionisten moeten achterwege blijven. Tot
welke middelen men al ntet de toevlucht moet nemen
om de constitutioneele machine aan den gang te
houden I
President Carnot keerde van zijn bezoek aan La
Roebelle te Parjjs terug.
Over de ontvangst, welke hem bjj dit uitstapje te
beurt viel, kan de heer Carnot ook nu tevreden
zijn. Het voornemen was aan de reis van den
president een eenigszins privaat karakter te geven,
daar deze alleen de inwijding van de haven van La
Roebelle gold, maar dit bleek spoedig onmogelijk.
Te Poitiers en in de andere plaatsen, welke de heer
Carnot op zjjn reis moest aandoen, waren de stations
mot vlaggen en groen versierd en overal was een
talrijke volksmenigte aan het station, welke den
president met groote geestdrift verwelkomde.
Ook te La Rochelle werd de heer Carnot zeer
goed ontvangen. De inwijding der haven te La
Pallice en het bezoeken van verschillende inrich
tingen ging gepaard met de gewone feestelijkheden
en ook werd natuurlqk oen feestmaal gehouden
waarbjj president Carnot hel woord voerde. In z|jn
toespraak wees de heer Carnot vooral op de vrede
lievende verschijnselen in Frankr|jks binnenlandschen
toestand, waaruit blijkt dat de partijstrijd steeds vor-
mindert en de eendraoht onder de Pranschen steeds
meer bevestigd wordt.
Of deze optimistische opvatting van den heer
Carnot bevestigd wordt, zal de aanstaande Karaer-
zittipg, waarin gewichtige ontwerpen behandeld
moeten worden, leeren. In de drie maanden, ge
durende welke de Pransche Kamer nog dit jaar zal
b|jeen zijn, moet nog zooveel afgedaan worden, dat
samenwerking, althans van de republikeinsohe groe
pen dringend noodig is.
Tot dusver is daarvan nog niet veel te bespeuren.
Nu reeds hebben eenige republikeinsohe afgevaar
digden zich verbonden hun best te doen, dat de heer
Floquet niet weer als voorzitter wordt herkozen.
de oudste der jonge dames
Gij komt toch mijn uitzet bekijken, is het niet,
Estelle? Het zal Maandag en Dinsdag uitgestald
wordenhet is wel niet zoo rijk als het uwe was,
maar toch de moeite waard.
Ja, zeide de moeder tamelijk knorrig, gij zoudt
op een ochtend kunnen komen of tegen half twee,
dan zult gij ons zeker alleen vinden.
Mevrouw De Beaurand glimlachte; deze kinder
achtige onbeleefdheid, die haar twee maanden geleden
diep zou gegriefd hebben, leek haar nu koddig toe.
Maak u niet ongerust, antwoordde zij, ik zal
komen op het uur, waarop ik zeker weet geen mensch
bij u aan te treffenzoo lang is het nog niet gele
den, dat ik nw huis verliet, of ik ken nog uwe ge
woonten.
Het is wegens nw rouw, begrijpt gij, hernam
de jongste, die van schaamte gebloosd had bij de
woorden harer moeder.
Het was een goed meisje, nog te weinig aan de
wereld gewend om uitsluitend aan zichzelve te denken.
Ik begrijp u, lieve, antwoordde mevrouw De
Beaurand, terwijl zij minzaam de hand op haren
schouder legdeen ik dank u. Ik ben u ook zeer
verplicht voor uw bezoek, waarde mevrouwwees
zoo goed mijne groeten aan den heer De Polrey
over te brengen.
Toen de drie dames in haar rijtuig waren gezeten,
beknorde de moeder hare domme dochter, die zulk
eene groote fout had begaan.
Künt gij u niet de opschudding voorstellen,
die zij teweeg zou brengen, als zij tegen vjjf uur
kwam, juist te midden van alle menschen, zeide zij,
hare boetprediking eindigende.
Zij mag toch wel eens zien, wat men ons heeft
gegeven, zeide het oudste meisje pruilend. Alles
wel beschouwd, was haar uitzet niet zoo heel veel
mooier dan het onze, hoe rijk zij ook is.
Zij heeft zeer goed geantwoord, viel Odette
levendig in, en zij heeft veel hart getoond. Wanneer
ik getrouwd ben, ga ik haar eens opzoeken.
Dat zult gij niet doen bromde de oudste zuster.
Als mijn man het m|j niet verbiedt, zult g|j
zien, dat ik haar opzoek, hernam de kleine weer
barstig. tin als hij zoo laf is om het mij te ver
bieden, dan zou ik hem niet meer beminnen. Estelle
is altijd zeer goed voor mij geweest toen wij in het
klooster waren, en ik houd veel van haar. Ik zal
nooit gelooren, dat zjj in staat is eene sloebte daad
te verrichten.
Nu is het genoeg, zeide mevrouw De Polrey
kalm. Maak u niet boos, kinderen, want dan krijgt
gij zoo'n kleur en w|j hebben nog eene menigte
bezoeken vóór het middagmaal af te leggen.
Na met mevrouw Montclar overlegd te hebben,
of het al dan niet geraden was de gedwongen uit-
noodiging van mevrouw De Polrey aan te nemen,
besloot Estelle er gevolg aan te geven. Dientenge
volge betrad zij den volgenden Dinsdag tegen elf
uren, voor het eerst sedert haar huwelijk, den drempel
van de woning, die gedurende een tiental jaren de
hare was geweest, of althans daarvoor was doorgegaan.
Zij was zeer aangedaan toen zjj dit huis wederzag,
ook thans voor een huwelijksfeest versierd, evenals
voor het haresloebts weinige maanden geleden had
zij zelve van de eene tafel naar de anderen geloopen
om voorzichtig met de toppen harer vingers de uit
gestalde kanten en zijden stoffen aan te raken, zooals
thans hare voormalige vriendinnen deden. Met welk
eene kinderlijke vreugde had zij even over de plooien
van haar bruidskleed gestreken, verrukt dat net zoo
moof wasZij herinnerde zich nog, hoe zij den
laataten avond, toen zij alleen was in do kamer, die
zij niet weder zou betreden, voor den spiegel deju-
weelen om haar hals had gedaan, die zij van hare
moeder had geërfd. qp
De herinnering aan dat gelukkige oogenblik, het
laatste van hare vrijheid als jong meisje, deed tranen
in hare oogen opwellen.
Estelle, fluisterde eensklaps aan haar oor eene
bijna kinderljjke stemals ik getrouwd ben, zal ik
u komen opzoeken ik mag immers, niet waar
Mevrouw De Beaurand wendde ziëh haastig om
en zag de oogen van Odette vol liefde op haar ge
vestigd, Odette, voor wie zjj in het klooster steeds
een //moedertje" was geweest.
Gij P zeide zij, vroolijk verrast. Heb je m|j dan
nog altijd lief?
(Wordt vervolgd).
Daar Flotjuet hun te radicaal is, willen zjj liever den
vice-preoident, den heer Casimir Périer, tot voor
zitter kiezen. De heer Floquet heeft zich altijd als
een uitstekend voorzitter doen kennen, en daarom
zal dit verzet wol niet veel baten, maar toch zijn
dergelijke versch|jnsolen nu juist geen bewijzen van
de herstellende eendracht onder de republikeinsohe
groepen.
De directeuren der departementen voor financiën
en buitenlandsche zaken van don Congo-stant, de
heeren Van Eetvelde en Janssen, hebben een rapport
gezonden aan koning Leopold betreffende den finan-
oieeleu toestand vau den staat. Bljjkens dit rapport
zjjn de bestaande en voorgestelde belastingen nog
niet voldoende om een vierde gedeelte der steeds
toenemende uitgaven te bestrijden, zoodat, om hot
evenwicht tusschen de uitgaven en inkomsten to her
stellen, het heffen van invoerrechten onmisbaar is.
Sedert 1886 zjjn de invoerrechten de voornaamste
bron van inkomsten voor den Gongo-staat. Deze
rechten zjjn onlangs verhoogd, maar het is onmoge
lijk zo zoo hoog te stellen, dat daardoor in alle uit
gaven kan voorzien worden. Daarom stellen de be
stuurders den koning voor een vrij hooge belasting
te heffen van alcoholische dranken en voorts eenige
directe belastingen in te voeren. Het patent voor
den verkoop van sterken drank zal voortaan 1000
tot 20,000 frs. kosten, al naar de hoeveelheid, welko
de verschillende handelshuizen van de hand zetten.
De directe belastingen, welke de directeuren voor
stellen in te voeren, hebben tot grondslag de opper
vlakte der gebouwen, het aantal beambten en werk
lieden en het aantal booten en sohepen. Naar
aanleiding van deze gegevens, zal van do verschil
lende handelsinrichtingen een belasting gevergd
worden, natuurlijk berekend naar het aantal ge
bouwen, werklieden of schepen dat elk handelshuis
bezit.
Toch is de opbrengst van deze belasting nog niet
voldoendo. Ondanks het jahrljjkscho voorschot van
2,000,000 francs, hetwelk de Congo-Staat voortaan
van den Belgischen staat zal ontvangen ondanks
de jaarlijksche subsidie, door koning Leopold uit
eigen middelen gegeven en ondanks de opbrengst
der nieuwe belastingen, welke vermoedelijk de helft
der koninklijke subsidie zal bedragen, is de Congo-
staat nog niet b|j machte de uitgaven te bestrijden,
welke door de besluiten der anti-slavenhaudel-con-
ferentie zeer verzwaard zjjn.
In hetgeen bovendien noodig is aldus besluiten
de direotenren hun rapport kan op geen andere
wjjzo voorzien worden dan door de invoerrechten,
welke bij de Brusselsche conferentie ter sprake zijn
gebracht.
magen roepen om eten, dat hun dan ook verstrekt
wordt in den vorm van een kwart kommies.
door
In sommige dagbladen heeft men het een en ander
kunnen lezen over het leven in het kamp, maar
een overzicht over het geheel, heb ik nog niet
onder de oogen gekregen.
Hot is daarom dan ook dat ik do lezers van deze
Courant uitnoodig in gedachte tien dagen met mjj
naar het kamp te gaan.
Maandagmiddag omstreeks half eeu stappen wij
te Amsterdam in de stoomtram, die bjj het Rijnspoor
station wacht.
Het is een heele vracht voor het ijzeren ros,
zoo veertig jongelui in bun militaircostuum met
ransel, geweer en schopook de bagagewagen heeft
menig koffertje en kistje te torson. De pseudo-
militairen hobben echter de taak van hét arme beest
zooveel mogelijk verlicht door hun haar te laten
afknippen.
Als zij langs den weg vliegen trachten zij het
hijgende paard wat op te vrool|jken door te zingen
en te stampen dat het een aard heefl.
Bij de aankomst moeten do dapperen zelf eens
ondervinden hoe moeiel|jk zij het de locomotief
gemaakt hebben.
Evenals vroeger b|j brand do spuitgasten op oen
lango rij gingen staan en elkander het emmertje met
water aangaven, zoo moeten de kampeerenden nu de
bagage transporteeren. Ook moeten ze hun eigen
huizen bouwen. Het kost dan ook heel wat moeite
voor dat er twee compagniestraten gereed zijn.
ledore straat telt acht tenten, vier aan iedere zijde.
?o n tent wordt in tweoën verdeeld door een' rand
plaggen, waarachter de bossen stroo liggen. Drie
■"wrens worden daarop uitgespreid en iedere man
er nog twee toe, waarvan hjj er één kan ge-
kussen" °m °P Z'Jn ran8el f0 leïg0n tot hoofa-
Er staan in het geheel een vierentwintigtal tenten,
waaronder een voor den luitenant, één voor den
adjudant, twee waohttenten en! een bureautent.
Het is ondertusschen drie uur geworden en onze
pmgg
Kommies is het brood der soldatenhet heeft den
vorm van een schijf en is bovenop bolvormig; de
smaak heeft veel overeenkomst met dien van röoge-
brood.
Zoo'n kwart kommies is een heele eet.Proeft
U maar een stukje, het is voor mij toch te veel.
Nu moeten wij zoo spoedig mogelijk aardappelen
jassen. Als men dat voor 'teerst doet heeft het
veel aantrekkelijks, maar later.
We zitten allen in een' kring om een tobbe met
water, de aardappelen liggen op den grond. De
een schrapt ze, de ander schilt ze, oen derde maakt
er dobbelsteentjes van, en onder vroolijk gezang zijn
de aardappelen spoedig schoon en onze handen vuil.
Eiken wit gekrabden moriaanskop gooien wij in
de tobbenatuurlqk vliegt or wel eens oen buiten,
soms zelfs tegen eens anders hoofd.
Voordat we gaan dineeren houden we nog even
appèl voor de muziekinstrumenten. Een harmonica,
een fluit, een viool en een paar ocoarina's ko
men op.
Ons middagmaal bestaat uit biefstuk, aardap
pelen, bloemkool, van hetzelfde twijfelachtige soort
als verleden jaar en jus of liever geel water.
Om ons behoorlijk van meubelen te kunnen
voorzien gaan we naar „de Gooische Boer», een
herberg, de kant van Naarden uit, ongeveer een
half uur van 't kamp verwijderd. Onzo terugtocht
is recht feestelqkvoorop de viool en daarachter
een veertigtal jongelieden met tafels en stoelen; een
negentiende eeuwsche terugtocht uit Egypte.
Tegen een uur of elf kruipen we "tusschen do
dekens. De meeste onzer kunnen dien eersten
nacht niet best slapen en het is hun dan ook vrij
onverschillig dat het een uur later reveille is, dat
wil zeggen te zes uur.
Nadat we soep en kommies hobben gebruikt,
moeten we jassen. Daar het regent zitten we in een
tent aardappelen te schrappen en boonon te doppen.
Van middag moeten wij tegen den vijand op
rukken, die voorgesteld wordt door eenige véloci-
pèdisten.
De hoofdtroep heeft het betrekkelijk gemakkelijk
maar de manschappen, die vooruitgezonden worden
om het terrein te verkennen en de nadering van
den vijand aan het leger te berichten, moeten zich
zooveel mogelijk in de bosschen verbergen of plat
op hun' buik door het zand kruipen.
Vroolijk komen wij om zes uur thuis, daar we
de overwinning hobben behaald.
We eten Roomsche boonon, die in plaats van bruin
blauwzwart zjjnzeker om ons aan blauwe boonen
te gewennen. Van avond doen wo ieder vijf schoten
voor den wedstrijd, maken daarna ons geweer schoon
en vinden eindelijk rust op ons stroo.
Woensdagochtend worden «e om vijf uur uit
het bed geblazen, eten soep, maken de tent in orde
en jassen aardappelen zooais iederen morgen.
Te elf uur trekken we uit. De vijand, weer
vier wielrijdors, heeft Huizen en Blaricum bezet.
Dat was een prachtige tocht, we hadden eeu ver
rukkelijk gezicht op de Zuiderzee.
Tegen half drie kwamen we thuis.
Onze groente is spinazie, natuurlijk rtiet zand. Ge
lukkig kunnen we het eten, als het ons niet smaakt,
nog al makkelijk kwjjt raken, daar er in de buurt
van het kamp stoeds liefhebbers zijn, door ons haaien
genoemd, die er verder voor zorgen. Wij hebben
vandaag nog geschoten en velen hebben, na gekregen
verlof, een kijkje buiten het kamp genomen.
Den viorontwintigsten Juli hebben we een' bjjzondor
aangenamen dag gehad.
De heer Henri Tindal onthaalde ons op heerlijk
bier, broodjes met vleosch en kaas, en Moskovisch
gebak. Dat was voor ons, eenvoudige militairen,
een hoele tractatie. We waren dan ook jolig genoeg
gestemd. Als het niet was om U eenigszins een
denkbeeld van onze opgewektheid te geven, zou ik
niet durven vertellen, hoe één van ons de kinder
juffrouw van gemelden heer deed schrikken, door
voor haar op zijn knieën te vallen en de schoone
daarna weer in haar humeur bracht door in plaats
van zijn hart een gebakje aan te bieden, en hoe
wij om een fraaie groep, gevormd door een dienst
meisje en onzen tamboer, in een' kring hand aan
hand rondsprongen. Maar dit alles beteekende nog
niets bjj het vuur, waarmede onzen gullen gastheer
bedankt werd en de kracht, waarmeê wij het
„Lang zal die leven" zongen.
Over Bussum en Hilversum marcheerden we naar
de plaats, van waar we 's oohtends waren uitgerukt
en waar we 's avonds te halfzeven weer terugkwamen.
Het was heerlijk weder en de tamboer liet ons
hooren, dat hjj niet minder vrooljjk was dan wij.
Het maakte een' eigenaardigen indruk op mij, zoo
militairement door een dqrp te trekken, terwijl ieder
naar -buiten loopt of uit het raam hangt om den
troep te zien.
Dal we dien middag worteltjes aten wist ik niet
door het schrappen alleen, maar ook door mijn maag
die het mq tusschen de bedrqven door verteld had'
Een groot aantal jongens zijn van avond in dé
cantine bq elkander. Er worden vele grappen ver
teld en vele aardige liedjes gezongen, maar ook veel
lawaai gemaakt. Behalve een viool en een trommel
doen onze voeten ook nog dienst als muziekinstru
menten, wat, naar te denken is, een prachtig effect
maakte Om dezen onvergetelijken dag behoorlijk
U, eindigen marcheeren w|j naar de vlag en zingen
daar «<Wien Neerlandsch bloed".
Vrijdag oohtend hebben wij getirailleerd op de
liuizer hei. Dat is een vermoeiend werkje. Eerst
knielen, dan loopen, dan weer knielen en schieten
dan weer vooruit met den looppas, dan liggen en'
schieten en zoo kom je half dood bij het doel waar
je met een oorverdoovend hoera op den vqand moet
instormen.
We hadden ieder minstens dertig losse patronen
verschoten en moesten de heete hulzen direct na
ieder schot in onzen zak steken. De loop van mijn
geweer was gloeiend en van binnen erg vuil wat
helaas, aanleiding geeft tot een vreeselnk go'pomo'
en gepoets. -ar
Van middag hebben we op do schietbaan ge
schoten en velen kregen van avond verlof.
Terwijl we 's nachts heerlijk lagen te slapen, werd
er plotseling alarm geblazen.
Dat was een geschreeuw en gescharrel. Ieder
greep naar zijn kieeren, zjjn' ransel, zjjn geweer, zijn
patroontaseh, en haastte zich uit de tent te komen.
We trokken naar „de Gooische Boer", omdat wij
m die buurt hoorden schieten.
De adjudant stelde met twee jongelui, die zich
in de wachttent bevonden en dien nacht op post
moesten staan, den vijand voor. Ze hadden geweren
bij zich en schoten met losse patronen.
Na het terrein voorzichtig doorzocht te hebben
trokken wjj langzaam vooruit. In de verte ont
dekten we licht en in de meeuing, dat dat het
lantaarntje van den vijand was, vuurden wij er op
Maar daar begon de vijand, die achter boomen
verborgen lag vlak naast onze troep, hevi» te
schieten; zoodat het er in de werkelijkheid leelijk
voor ons zou hebben uitgezien.
Te kwart voor drieën waren we weer in het kamp
terug. r
Do helder schitterende sterren, die ons bij het
begin van den tocht tegen flonkerden, waren voor een
deel onzichtbaar gewordenhet begon reeds te dagen.
Den Zaterdag hebben we besteed om onze wonin
gen op te knappen. Men vertelde dat er een prijs
was uitgeloofd voor de ijverigou, die hun tent het
best in orde gebracht en het mooist vereierd hadden
Sommigen hadden zich zeer veel moeite getroost'
Er werden yersche plaggen gestoken, die men naar
de tenten sjouwde en er werd mooi zand uitge
graven, dat men op den grond strooidehet gootie
rondom iedere tent werd nagezien en zoo noodi»
wat verder uitgegraven of vastgestampt. Voor iedere
witte woning is een straatjeaan weerszijden waar
van enkelen een tuin aanlegden of op een veld van
zand met mos zinnen als „Leve do Koning" te
voorschijn riepen. Geen strooitje mocht er in of
buiten de tent blijven liggen.
Vele ouders, zusters, broeders en vrienden kwamen
Zondag naar de door de zon gebruinde en geblakerde
krijgers en hun kamp kijken.
Maar hoeveel eer ze ook met hun tenten in-
oogsten van een belooning voor de fraaiste heeft
niemand iets gemerkt.
Voor de tweede maal ontvingen wij soldij, de
soldaten dertig, de korporaals vijfendertig en de
sergeants veertig centen in drie dagen.
Nadat het alarmsignaal ons in allerijl in het ge
lid had doen plaats nemen, defiieeren we voor den
luitenant.
Daarna had er uitreiking plaats van aanwezige en
niet aanwezige prijzen, door het schieten behaald
waarbq do rector van het Amsterdamsoh Gymnasium
een aanspraak hield.
's Avonds was er bal champêtre op een a giorno
verlicht terrein en toen te half tien de meeste be
zoekers vertrokken waren, gingen we naar Laren-
berg, waar éen der sergeants ons liet schudden van
bet lachen door zijn aardige voordrachten
Eenige jongelui bleven onze gasten voor dien
nacht. Nu, dat ging gemakkelijk, daar er in iedere
tent plaats is voor zestien soldaten en wij er slecht,
met ons vijven sliepen.
Maandag middag hebben we met scherpe patronen
geschoten en s avonds zijn wij om een uur of zeven
naar Bussum getrokken om te tirailleeron. Nadat
we even bij „De Gooische boer" gerust hadden
keerden we te elf uur naar het kamp terug.
Den volgenden dag hobben wij getirailleerd op
de Huizer hei en daarna heeft een deel dor militai
ren afstanden geschat, een ander doel verbanden
leeren leggen.
Na ons diner hebben we het ameublement weer
aan den eigenaar teruggebracht.
