Buiteolandscb Overzicht.
PETROLElIM-iXOTEERIiVGEN
334steStaats-loterij
n. J.
Cantzlaar Schalkwijk, te Rotterdam,
voor het dienstjaar 189091 te bepalen op 500.
Het volksblad „Nieuw Leven» riet zijn getal in-
teekenaren, dat op het einde van 1889 reeds 9000
was, voortdurend klimmen.
Het gymnasiumfonds eindelijk vindt nog geen ge-
noegzamen steun. Toch kwam een bedrag aan giften
in van ƒ1289.501/]. en isereenesom van ƒ482.50
aan jaarlijksche toezeggingen, terwijl aan negen
aanvragers eenige ondersteuning verleend wordt.
Volgens een oorrespondent begint de phonograaf
in Amerika langzamerhand de plaats van stenograpie
geheel in te nemen. In Nieuw-York alleen zgn een
paar honderd klankschrijvers in gebruik, meest op
kantoren voor het dioteeren van brieven. Te Chicago
word onlangs verslag gegeven van eene belangrijke
vergadering met behulp van twee phonografen. De
verslaggever stond slechts enkele meters van den
spreker en herhaalde het gesprokene in den klank-
schrijver, tot een cilinder geheel vol was. Daarna
werd het gesprokene door een ander op den „type
writer" overgebracht, torwijl de verslaggever voort
ging de redevoering in een tweede phonograaf na te
spreken. De proef slaagde zóó goed, dat reeds eene
maatschappij is opgericht tot het geven van woorde
lijke verslagen door middel van de phonograaf. De
toepassing is volstrekt niet hinderlijk daar do ver
slaggever bijna fluisterend kan spreken.
Een telephonische verbinding met de zon is on
mogelijk? niet voor Edison. De beroemde uitvinder
hoopt nl. weldra in staat te zullen zijn, geluiden, die
in de photosfeer der zon door vuleanischo uitbarstin
gen worden voortgebracht, op aarde hoorbaar temaken.
Groote omwentelingen in de zonnesfeer brengen
storingen in het aardmagnetisme teweeg en worden
door de magnetometers van de onderscheiden obser
vatoria aangewezen. Om de werking te versterken
wil Edison een ader ijzeroer gelijk er zich te Ogdih
in New-Yersey tot onmetelijke diepte in de aard!e
uitstrekken, met verscheidene mijlen gelijddraad ont
winden om zoodoende reusachtige inductieklos te
vormen. Bij elke storing in het magnetisch evenwicht
zouden in de klos machtige olectrische stroomen woil-
den opgewekt, zoodat met behulp van instrumenten
elke verandering kon worden aangetoond en door
middel van de telephoon alle geluiden, die op de zon
worden voortgebracht, hoorbaar konden worden ge
maakt.
Men hoopt dat de proeven zullen bijdragen tot d(
kennis der betrekking, die tusschen de warrate-
wijzigingen op de zon en de meteorologische ver
schijnselen op aarde bostaat.
Het Dagblad voor Nederland heeft getracht door)
het zenden van een correspondent naar „Het Loo»
iets meer dan het gewone publiek te vernemen
aangaande den toestand van Z. M. den Koning.
Het wedervaren van dezen correspondent wordt door
het blad aldus medegedeeld
Gedurende een paar dagen, door hem in de nabij
heid van „Het Loo" en te Apeldoorn doorgebracht,
is het hem niet gelukt iemand te ontmoeten, die
geloofde dat Z. M. compos mentis was.
De verhalen, die omtrent den geestestoestand van
0nzen Koning te Apeldoorn de rondo doen, schijnen
jggio te zijn, maar zij hebben allen dezelfde strekking,
n sommige daarvan deden uitkomen, dat de toestand
op enkele tijdstippen van het jaar, dus periodiek,
ernstiger moest genoemd worden. Nu en dan leed
de Koning herige pjjn, zoo ook in de laatste dagen,
en dat in zulk een mate, dat hem de smartelijkste
kreten werden ontlokt.
Bezoeken ontving Z. M. niet, tenzij van den
dokter; ook de ministers verschenen zelden of nooit
ten prieize, en zelfs de erfprins van Bentheim,
's Konings zwager, die met zijn familie aan de aoh-
terzijde van „Het Loo» werd ontvangen en per
huurrijtuig arriveerde, vertrok, na slechts een paar
uur daar te hebben vertoefd, zonder tot den Koning
te zijn toegelaten. Het bezoek, door deu reporter
aan C. H. F. graaf Du Monoeau, particulier secre
taris en adjudant des Konings, gebracht, gaf hem
.gelegenheid de vriendelijkheid van den graaf to
waardeeren, doch verschafte weinig lieht. Do par
ticuliere seoretaris des Konings kende het manifest
van den heer Tindal, maar wist nog niet dat de
couranten dat stuk beoordeeld hadden en op de
vraag van onzen verslaggever, of hij hem iets kon
mededeelen omtrent den physieken en intellectueolen
toestand des Konings, luidde zijn antwoord„Mijn
heer, ik kan uw komst zeer goed begrijpen, en uw
bezoek zou ook de weg zijn om iets te vernemen.
Tot mijn spijt moet ik u echter zeggen, dat mijn
plicht mij gebiedt, niets, volkomen niets omtrent
den toestand des Konings mede te deelen. „Ik
heb mij voorgenomen, het stilzwijgen te bewaren.»
De graaf verzekerde daarop nogmaals, dat het hem
speet, geen inlichtingen te kunnen geven, maar zeide
tevens dat, zoodra zijn plicht hem niet langer het
zwijgen oplegde, hij volgaarne bereid zou zijn, die
mededcelingen aan ons blad te zenden, welke 'ver
strekt konden worden.
Inderdaad jammer, dat de heer Du Monceau
zwijgen moet. Zwaar, dunkt ons, moet de plicht
drukken, wanneer deze verbiedt, een enkel woord te
spreken, nopens een zaak, waarover thans geheol de
natie het heeftde vraag, of Z. M. nog de regeering
kan waarnementoch blijkt uit het antwoord van
's Konings adjudant, dat hij wel opheldering zoude
kunnen geven, indien hij zich-zelf het zwijgen niet
had opgelegd. Wij waren, hg erkende het rondbor
stig, bij hem aan het juiste adres.
Welnu, zooveel is zeker, dat te Apeldoorn de per
sonen, die wel spreken, ook blgkeus de N. Apeld.
Ct. allen het er over eens zijn, dat Z. M. niet
in staat is de regeering waar te nemen. En wij
mogen er bijvoegen dat van het nederlandsche volk
een zeer groot gedeelte geneigd is te gelooven dat
de Apeld. Ct., gelijk Jje heer Tindal, het bij 't rechte
eind heeft.
En, natuurlgk, vindt men in Du Monceau's zwij
gen eer een bevestiging dan een weerlegging van
dat geloof.
Een geneeskundige, die van statistiek houdt, heeft
uitgerekend dat de burgers der Vereenigde Staten
voor 1,200,000 goud tusschen hun tanden hebben.
Dit komt omdat ze te veel ijs en ijswater gebruiken,
hetgeen de tanden zoodanig bederft, dat de tand-
kundigeu ware goudimporteurs geworden zijn. Geen
wonder de speculanten een boom in zilver maken!
Onze statisticus berekent dat in drie eeuwen de
kerkhoven van The States voor 35,000,000 pond
sterling zullen bevatten enkel aan tand-aanVulsels.
Evenmin geruststellend is het bericht, dat uit kanton
80,000 engelsche ponden menschenhaarzgn verscheept,
voornamelijk afkomstig van bedelaars, misdadigers en
doode menschen. Dit alles wordt gebruikt om nieuwe
kapsels te vervaardigen.
Een inzender klaagt in het „Utr. Dagbl." er over
dat men, wijn koopende, steeds minder ontvangt dan
men besteld heeft.
De prijs wordt toch in bgna alle prijscouranten
bepaald per anker, ook onze rokeningen spreken
van „oen anker."
Het dusgenaamde anker (oud-Amsterdamsche wijn
maat) is 38,38 liter, zeg gemakshalve 38 kan en 4
maatjes. Onze rekening geeft verder tusschen haak
jes 45 flesschen.
„Dat „flessohen" nu is, zegt de klager, al een
even dwaas praatje als het „potje" aardbeien.
„De wgnkooper geeft ons wel geen zuigflesschen,
of apothekers-noch Cooman's fleschjes, neen heusche
wgnflesschen, maar wier inhoud hoogstens 7'/s
maatje bedraagt.
„Zelfs al kregen wg de Kotterdamsche flesschen
van 8 maatjes, dan zouden wij nog 48 flesschen
dienen te ontvangen om op het anker van 38.4 L.
te komen.
„En de Botterdamsche flesch? In Musea en
ouderwetsche gezinnen zgn zij nog te vinden, maar
wgn wordt er bg uitzondering in getapt.
„Wü ontvangen sedert 80 jaar hoogstens 45 X
71/] dL. voor ons bestelde anker, dat is ruim 4'/f
L. te weinig.
„Hoe komt men dan al sedert minstens een eeuw
aan die klassieke 45 flessohen? Omdat onze voor
vaderen zoo gaarne vijftallig telden, en men 48 soo'n
vreemd getal vond. Gaven de leveranciers or dan
maar 50, dan was het verschil met de werkelijkheid
minder groot.
„Het is toch der moeite wel waard eens te be
denken, dat' men jaar in jaar uit 45 flesschen ont
vangt, waar men er 48 te vorderen heeft. Erger is
het, en tegenwoordig niet zeldzaam, dat men in de
nieuw-model flesschen ruim 32 L. ontvangt, dat is
16 a 17 pCt. to weinig.
„Hoe laten wij Hollander», die den naam hebben
van op hqt .punt „dubbeltjes" nogal uitgeslapen te
zijn, ons dan zoo voortdurend en grof beet te nemen
„Het getal 38,88 L. behoeft geen beletsol te zgn
om in den wijnhandel eene verandering ten goede
te brengen.
„Bg bet invoeren van het Metriek stelsel was
men evenzeer verlegen met het last van 27 Amst.
zakken. Hiervoor 10 HL. of 100 HL. te nemen
vond men te krasmen stelde het last op 80 HL.
„Wat bezwaar dan om het woord „anker" te be
houden en dit te stellen op 40 L. en dan te leveren
bij heel, half en kwart anker. Kon mon dan de
Rotterd. flesschen weer bijeen zoeken of nieuwe laten
blazen van 8 dL., welnu, dan zouden de voorstanders
van het vijftallig stelsel volkomen klaar zgn met hun
50 flesschen per anker.
„De wijnkoopers zouden met goeden wil de flacons
van 7d.L. nog in den handel kunnen laten, tot
dat de laatste gebroken isals ze ons in afwachting
van den nieuwen tgd 58 flesschen geven, dan pro-
(iteeren zg L. op bet, anker. Kunnen de heeren
53l/j flesch geven, dan zijn de flacons misschien eer
opgeruimd.
„Hoe komt het toch, dat men het verkoopen bij
de onde maat (toch .volkomen bekend in vergelijking
eerste ontdekkers het gaven.
Het waren uwe roemruchtige voorouders, Mes-
8ere zeide Lanzerotto, die zijn best deed om
engelsch te spreken om door haar verstaan te worden.
Het waren ügolino en Vadino Vivaldi, welke dit
eiland ontdekten, en ook de anderen die het omringen.
Welke stoutmoedige mannenZij kwamen om, toen
zij, om hunne ontdekkingen voort te zetten daar,
zuidelijk langs de Afrikaansche kust voeren, evenals
zeventien jaren gele'den uw edele vader, Messer Be
nedetto, omgekomen is.
Hoe treurigriep zij sidderend uit.
Kom, Latizerotto zeide ik, om een einde te
maken aan het gesprek. Vrede zij met de zielen
der afgestorvenen, die gelukkiger dan wij, het einde
bereikt hebben van hun lijden. Zorg dat de ankers
in gereedheid gebracht worden, want binnen een half
uur zullen wij die kunnen uitwerpen.
Lanzerotte ging heen om dit bevel uit te voeren,
en ,wq bleven met ons beiden over de verschansing
leunen, daar Macham zich verwijderd had, en op
eenigen afstand stond met de oogen op de kust
gericht.
Hoe treurigherhaalde zij medelijdend.
Maar gg, Messer Gentile, gij zult in uw vaderland
terugkeeren, en gelakkig met de uwen leven.
Neen Madonna, ik heb niemand op aarde die
er iets om geeft of ik leef of niet, om wiens wil het
leven mij dierbaar is. En mijn hart is dood, daar
mg 't geluk is ontzegd, dat ik hoopte.
Zg bloosde bij mijne woorden, sloeg de oogen neer
en zweeg. Ik voegde er niets bg, daar ik te zeer
opgewonden was. Gelukkig ontrukte het schouwspel,
dal zich voor onze oogen ontroido, onze zielen aan
die smartelijke overpeinzingen, en wekte nieuwe ge
dachten op.
Het schip was toen de noordelijke punt van het
eiland omgevaren, en was slechts op een paar boog
schoten afstand van de kust.
Dat gansche gelukkige eiland, van de lage kust,
tot den hoogsten top, langs het strand en de diepe
inhammen was slechts éóne bladermassa, met allerlei
schakeeringen van groen versierd, afgewisseld met
kelken bloemtrossen en guirlandes, die in de verte
op rozen, leliën en violen gelekenonbekende boomen
vertoonden zich aan den oever, en de takken bogen
onder het gewicht der vruchten, en kustten bij elk
znchtje den helderen spiegel der zee. Nergens had
ik ooit zulk een weelderigen plantengroei ontdekt.
En, wat een nog vreemder schouwspel was, zwermen
vogels, schoon van Vorm en schitterend van kleur
stegen op, en zetten zich vfoolijk neder op de tou
wen en op de ra's, op den top van den mast, op de
nitgespannen tent, en zelfs op de riemen der roeiers.
Rondom ons Was het een gegons, een gefluit, een
gekweel, van duizend zoete tonenduizend geuren,
een feest vol licht en leven, dat de borst verruimde
en tot' vreugde stemde. Het heerlijke paradijs, dat
de schuld onzer eerste ouders voor ons deed ver
loren gaan, was zeker niet schooner,
Ik zag dat Anna ontroerd, bedwelmd was, door al
die wonderen. Zeker was op dit oogenblik de gedachte
aan al mijne verkeerdheden uit hare ziel gewischt,
Misschien ontwaakte ook zg tot een nieuw leven.
Gelijk Eva, toen zij voor 'teerst de oogen opsloeg
in het paradijs, beschouwde zij alles wat haar om
ringde, en scheen alles haar een droom.
Eene sneeuwwitte duif, alleen met eed zwarten
ring om den hals, was op een paar schreden atstand
van ons, op het dek neergestreken.
Anna strekte den arm nit om haar te vangen,
maar voorzichtig en aarzelend, uit vrees dat het
diertje bang zou worden en wegvliegen.
De duif liet zich wel niet vangen door die schoone
hand, maar vloog op haren schoudef, terwgl Anna
van verbazing en vreugde epn kreet gaf.
Alle harten behooren u Madonna fluisterde
ik schijnt het u dus zoo vreemd, dat ik u nauw-
lijks zag of
Ik wilde meer zeggen, maar bedwong mij, om
deze vreedzame ure niet te storen. De bavon lag
voor ons, en de Ventura liep snel vo^rt.
1 voort. i»
lei te matisp,
- jh bakbSrd
gaf
•d on-
Ten einde de vaart van
ik bevel om de .riemen aan stuur-
bewegelijk in het water te houden.
Het vaartuig, dus langzaam in zijne vaart gestuit,
dreef nog een goed eind voort en bleef toen stil
liggen, terwijl de schuimende. golfjes tegen de (kiel
aanklotsten.
Wordt vervolgd.)
tot de nieuwe I) strafbaar stelt en het verkoopen bg
de flesoh, volstrekt geen maat, toelaat?"
Hoe de koningin-regentes van Spanje en de jonge
koning te San Sebastian den dag doorbrengen, ver
telt een oorrespondent van de Italiaansche „Corriere
di Napoli". De koningin staat 's morgens te 6 uur
op, kleedt zich en wijdt eenigen tijd aan het gebed,
waarna zg toeziet bg het aankleeden van den koning
en van de prinsessen. Vervolgens gebruikt zg met
hen het ontbgt en wijdt zich dan aan staatszaken.
Te 11 uur nemen allen een bad in zee. Na het 2e
ontbgt leest de koningin hare brieven, dagbladen en
tijdschriften, of de uittreksels, die haar secretaris
daaruit maakt, en daarna maakt zij een rijtoer of
een boottochtje.
De jonge koning staat in zijn slaapkamer onder
toezicht zijner min, Raimonda, een stevige Spaan-
sche boerin. Zr. Ms. gouvernante is een oudere,
deftige dame, die streng de etiquette handhaaft en
daardoor den koning wel eens een vermaning moet
toedienen. Zoo noemt de kleine Alfonso de „gran-
des" of andere heeren die dikwijls aan het hof
komen, steeds bij hun doop- of hun achternaam,
zonder don titel. „Eh Xiquenariep hij onlangs
toen de gewezen minister voorbgging. De gouver
nante die wist, dat de vader van den graaf over
leden was en dat de zoon den titel geërfd had,
merkte op, dat het de hertog van Bivona was, dien
Z. M. wilde toespreken. Alfonso barstte in lachen
uit on riep „De hertog van Bivonadie is goed 1
Maar ik weet heel goed dat het Xiquena is Zijt
gij niet Xiquena?" vroeg hij den graaf. „Ja, sire"
was het antwoord. „Ziet ge wel," ging de koning voort,
„deze mevrouw wil den menschen altijd nieuwe na
men geven."
Keizer Wilhelm is Woensdag ochtend te 9 uur to
Weenen aan hel rijkversierde station van den Noor
derspoorweg aangekomen, waar keizer Franz Josef
in Pruisische generaalsuniform zijnen hoogen gast op
wachtte. De begroeting was kort maar hartelgkde
keizers omhelsden elkaar, waarna de voorstelling van
eenige personen volgde. Keizer Wilhelm, in de Oos-
tenrnkscho huzaren-uniform gekleed, liep langs de
gelederen der eerewacht, welke hem de militaire
eerbewijzen bracht. De keizers reden ip een met vier
paarden bespannen en een voorrgder voorafgegaan
open rijtuig door do met vlaggen, bloemen, wapen
borden, bewimpelde masten enz. rgk versierde Pru-
terstrasse en Ringstrasse. In deze laatste straat staan
op korten afstand van elkaar twintig triomfbogen,
wat een inderdaad grootschen indruk maakt. Overal
waren de tribunes met menschen geruid, die de
keizers met geestdrift toejuichten. De muziekkorpsen
speelden bij het voorbijrijden het Pruisische volkslied.
De stoet werd geopend door het rijtuig, waarin de
beide keizers gezeten waren, en daarachter volgden
zes rijtuigen met twee paarden, waarin de aartsher
togen Albrecht, Wilhelm, Rainer en het gevolg zaten.
De burgemeester reed in het stedelijke gala-rijtuig.
De stoet reed langzaam door de versierde straten on,
onder het voortdurend gejuich van het tallooze publiek,
naar den Bofburg.
Keizer Wilhelm legde een krans op de lijkkist van
kroonprins Rudolf, en hij bleef geruimen tijd, bid
dende en weenende, in de grafkapel.
Op de toespraak van den burgemeester, aan het
statioD, antwoordde hij, veel vernomen te hebben
van de toebereidselen voor do hem bereide ontvangst,
waarvoor hy zijnen dank uitsprak. Hg reed zonder
geleide naar Schönnbrunn, waar hij het mjddagmaal
zal gebruiken, om daarna te vertrekken naar het ter
rein der jacht. Er was geen militair vertoon, zoodat
de ontvangst, die Wilhelm ten deel viel, den aard
had van eene volksbetooging. Wilhelm zag er bleek
en afgemat uit.
Terwgl het als zeker wordt beschouwd dat de
Pruisische minister van oorlog, generaal Verdy, zal
aftreden, is weder het gerucht in omloop gekomen
dat de positie van graaf Waldeasee, chef van den
generalen staf, verzwakt is. Men meent dat hij, al
is het niet te gelgk met generaal Verdy, toch na
verloop van eenigen tgd zal moeten aftreden, omdat
hij niet meer als vroeger zoo gunstig bg den Keizer
staat aangeschreven. Of het werkelijk waar is, dat
deze gunsteling, die eenmaal op zoo in het pog loo
pende wijze door den Keizer mpt hooge onderschei
ding werd behandeld, zijn vroegeren invloed heelt
zien verminderen, zullen wel alleen de naast daarbij
betrokken personen weten. Generaal Verdy wordt
beschouwd als meer naar den zin van graaf Waldersee
dan naar dien van den rgkskanselier Caprivi te zijn
en daar er tusschen Waldersee en Caprivi geeno zeer
groote vriendschap sohijnt te bestaan, laat zich daar
uit misschien het loopende gerucht verklareni Te
meer, daar men meent, bg het vroeger gezegdedat
de Keizer zijn eigen rgkskanselier vyil zgn, misschien
wel te kunnen bgvoeged i ook zgn eigen chef van
den generalen staf.
Gelgk bekend is, was ook omstreeks den tijd van
Bismarck's val de glans der keizerlijke gunst voor
graaf Waldersee een poos verflauwd en is hg toen,
naar het heette om redenen van gezondheid, op reis
gegaan. Van ongeveer denzelfden tgd dagteekent het
gezegde des Keizers„alleen ik en mgne volksverte
genwoordiging 1» welke woorden hij, met hot oog op
de aftreding van Bismarck, bezigde in eene vergade
ring van den generalen staf. Reeds destijds geloofde
men, dat de Keizer naar omstandigheden zijne vol
komen zelfstandigheid ook door eene verwijdering
tan graaf Waldersee aan den dag zou leggen. Deze
herinneringen worden thans weer opgewakkerd. Al
of niet zonder grond, dit blijft voorloopig nog
de vraag.
De socialistenwet in Dujtschland is na een twaalf
jarig bestaan opgehouden.
Naar men zich zal herinneren, deed prins Bismarck
in hot vorige jaar nog een poging om de wet in
stand te houden door het ontwerp zoo te wijzigen,
dat, naar hg meende, ook de nationaal-liberale partij
hare goedkeuring kon geven aan een nieuwe verlen
ging dor wet voor twee jaren. Dit plan mislukte
echter, omdat Bisnudok het verbanningsrecht voor
socialisten uit plaatsen, waar de kleine staat van
beleg is afgekondigd, wilde handhaven, terwij! de
nationaal-liboralen in de eerste plaats afschaffing van
dit recht der politie verlangden. Zoo kon voor het
voorstel der regeering om de socialistenwet weer voor
twee jaren te bestendigen, iD den Rijksdag geen
meerderheid worden gevonden.
De uitslag der verkiezingen voor den nieuwen
Rijksdag was zoo, dat de kans tot verlenging van
de socialistenwet nog geringer werd, want de libe
ralen en do sociaal-democraten, de hevigste tegen
standers der dwangwet, keerden aanmerkelgk ver
sterkt in den Rijksdag terug en een schikking met
de nationaal-liberalen, wier gelederen geducht gedund
waren, zou nu zelfs niet meer gebaat hebben. Wat
prins Bismarck nu in dit opzicht wilde doen, is niet
gebleken, daar de kanselier reeds spoedig na de ver
kiezingen moest aftreden en plaats maken voor gene
raal Caprivi.
Reeds spoedig na het optredon van den nieuwen
kanselier bleek het, dat de regeering de socialistenwet
in alle stilte wilde begraven'Roor eenvoudig bij den
Rijksdag geen verzoek tot verlenging der wet weer
in te dienen. Algemeen word dit besluit der regoe-
ring goedgekeurd, behalve natuurlijk door de ultra
conservatieven, die, met priq| Bismarck, nog steeds
van meening bleven, dat gewelddadige onderdrukking
der sociaal-democratie nuttig, en mogelijk was. De
ongunstige ondervinding gedurende het twaalfjarig
bestaan der strenge wet in Duitschland opgedaan
soheeu hen alleen nog niet overtuigd te hebben.
De regeering diende bij den nieuwen Rijksdag geen
verzoek tot verlenging der wet in en zoo eindigde op
30 September de socialistenwet, die den 21sten Octo
ber 1878 in werking was gesteld, nadat Nobilingden
aanslag op Wilhelm I had gepleegd. Dat deze
wet zoolang in werking zou blijven, had toen niemand
gedacht. Dit was echter alleen het werk van prins
Bismarck en wie weet of de strenge wet nu wel af-
gesfihaft ware, indien de „ijzeren kanselier" aan de
regeering ware gebleven. Nu echter is het voor goed
uit met de wet, die vooral ook door de strenge wijze,
waarop ze door den minister Von Puttkamor wer<l
toegepast, zeer veel tot uitbreiding van de sociaal
democraten in Duitsohland heeft bijgedragen.
Te Berlijn belegden de leiders der sociaal-demo
craten eenige feestelijke bijeenkomsten, ten einde de
afsohaffing der socialistenwet te herdenken. Deze
pleohtigheden bestonden hoofdzakelijk uit het houden
van redevoeringen. Van verstoring dor orde, waar
voor enkelen bevreesd waren, was geen spoor waar
'te nemen e:i alle bijeenkomsten liepen zee'r kalm af.
Zoo zal het ook gaan met dt voorspelling der
conservatieve bladen, die de afschaffing der socialis
tenwet beschouwen als het begin van een tijdperk
van regeeringloosheid in Duitschlaüd. Natuurlijk
zijn dergelijke bespiegelingen zónder waarde, want
ook zonder socialistenwet is de Duitsche regeering
sterk genoeg om rust en orde in het land te hand
haven. Het eerste gevolg zal Zgn, .dat de verdeeld
heid, die nu reeds onder de sociaal-democraten is
uitgebroken, nog zal toenemen, nu alle beperkingen
zijn opgehaven. De sociaal-democraten, tot dusver
door de strenge wet bijeengehouden, zullen dps zeiven
in de eerste plaats de nradeelige gevolgen van de
opheffing der wet ondervinden.
Wij kunnpn elk oogenblik het bericht krijgen, dat
de Senaat dor Vereenigde Staten het bekende tarief
heeft aaugenomen. Voor de stemming over het
tarief in het Huis van Afgevaardigden heeft do heer
Mc. Kinley nog een laatste redevoering gehouden,
verklarende, dat bg het ontwerp geen weervergelding
of diplomatieke doeleinden beoogd wërdon, maar dat
het' strekt om het Amerikwnsohe volk de uoodige
inkomsten voor loopende uitgaven te verschaffen.
Met beleid waren* de wgzigingen in het ontwerp
gebracht, teneinde de Amerikaansche industrie te
verdedigen en te beschermen en het versehil op te
wegen van het werkloon in Europa en dat in Ame-
nka; dit land was er trotsch op, dat zgn werk
lieden beter betaald werden dan ergens elders op de
wereld. Men rekent, dat onder het nieuwe tarief
jaarlijksche vermindering van inkomsten 66 millioen
dollars bedragen zal, waarvan 60 millioen aan in-
landsche belastingen, voornamelijk op tabak. Alle
goederen op 1 Oct. in entrepot zullen tot 1 Febr.
onder de oude reohten worden toegelaten. Voor allé
goederen, op 6 October of later aangeroeid, zullen
de nieuwe rechten worden betaald, tenzg uitdrukkelijk
daarvan uitgezonderd. Het artikel betreffende de
suiker treedt 1 Maart in werking. De termijn voor
onderhandelingen over toepassing van het weerkeerig-
heidsbeginsel blijkt verlengd te zijn tot 1 Jan. 1892.
Het recht van 4 c. de ton tinerts wordt 1 Juli 1893
van kracht, met het beding dat, tenzij de productie
m de Amerikaanscho mijnen in een der jaren vóór
1 Juli 1893 5000 ton blok- of pig tin overtreft,
blok- of pig tin vrg zal worden ingevoerd. De in-
landsche tabaksbelasting wordt van 8 tot 6 dollar
cents het pond verminderd en alle vergunningsrech
ten daarvoor afgeschaft. Na 1 Maart 1891 worden
geen artikelen ten invoer toegelaten, waarvoor namen
namen of handelsmerken van Amerikaansche fabrikan
ten worden misbruikt. Ter elfder ure, zooals men
zich herinnert, is het weerkeerigheidsstelsel in de wet
opgenomen; het nieuwe tarief zal dus niet gelijk het
daar ligt, op alle landen worden toegepast, maar
alleen op diegenen, welke weigeren binnen een be
paalden termijn belangrijke concessiën te doen ten
aanzien van de in Europa ingevoerde Amerikaansche
goederen.
MARKTBERICHTEN.
Gouda, 2 October 1890.
Bij afnemenden aanvoer, zooals gewoonlgk om
dezen tijd van het jaar, houden prijzen zich goed
staande.
Karweizaad en koolzaad zoo goed als opgeruimd.
TarweJarige Zeeuwsche 9.60 a 10 25
Nieuwe dito ƒ8.75 a 9.20. Mindere dito ƒ7.90
a 8.40. Afwijkende 6.75 a 7._, Nieuwe
Polder 7.50 a 8.Rogge: Zeeuwsche 6.10
a 6.50. Polder 5.a 5.40. Buitenlandsche
per 70 kilo 5.50 a 5,70. Gerst: Winter ƒ4.80
a 5.25. Zomer 4.50 a 4.90. Chevalier
5.25 a 6 25. Haver: per Heet. 8.10 a
4.—, perlOO kilo 7.25 a 8.—Hennepzaad:
Nieuw Inlandsch 5.80 a 6—, Buitenlandsch
ƒ5.90 a 6.Maïs per 100 kilo: Bonte Ame
rikaansche 6.40 a 6.50. Cinquantine f 6.60
a. 7.—.
Veemarkt. Melkvee redelijke aanvoer, handel vlug
en prijshoudend. Vette varkens, weinig aanvoer han
del gewoon 20 a 25 et. per half KG. Biggen voor
Engeland weinig aanvoer, handel [gewoon 19 a 21 et.
por half KG. Magere Biggen, groote aanvoer, han
del flauw 0.80 a 1.25 per week. Vette scha-
pou.f goede aanvoer, handel gewoon 20.— a
30.—. Weilammeren, redelijk aanvoer, handel ge-
gewoon, f 12 a 22. Nuchtere kalveren, eenige
aanvoer, handel vlug. Graskalveren, zeer groote aan
voer, handel zeer vlug, 30 it 70.
Aangevoerd 93 partgen kaas. Handel vrij wel
lste qualiteit 27.- a 29— 2de qualiteit
Vr ,'77 86Zwaardere hoogor in prijs.
Noord-Hollandsche 23.26.
Boter, goede aanvoer. Handel vlug.
Goeboter 1.50 a 1.60.
Weiboter 1.25 a f 1.40.
van de Makelaars
De markt tvas heden flauw.
Loco Tankfust 7.90. Geïmporteerd fust 7.90
a 7.95. Ootober-levering 7.80. November- en
December-levering 7,90.
5e Klasse. .Trekking van Donderdag 2 Oct. 1890.
No. 12696 15,000.
No. 8018* 1000.
No. 2430, 2690, 5044, 8126, 17571 400
No. 1871, 10749, 13072,200.
No. 2481, 5437, 6051, 15221, 16732, 19113 en
19600 100.
Prgzen vah 70: 0
63 2748 4671 8133 10813 13143 16189 18830
124 2853 4734 8175 10859 13441 16225 18836
254 2866 50,15 8374 1Q887 13475 16488 19031
262 2936 5081 8428 11029 13495 16602 19150
