EENE BEKENTENIS.
ten,
r
ing
O,
ideweg
PEK.
LAS.
JEN
DE,
ideljjk wer-
i onnoodig
r letter V.
IM&ZOON
Nieuws- en
FEUILLETON.
her 189Q,
i de Sociëteit
«Kunstmin.
F.Hz.,
k.
;ma
Franeker,
Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
mms.
aël.
'.SEN,
De Rijks Hoogere Burgerschool.
Vrijdag 17 October.
1890.
ISSIE.
aflyertantifin kan geschieden tot öên uur des namiddags van den dag der uitgave.
De inzending van
EEK.
het
{Naar het Italiaanech.)
A. MON-
XIII.
ien schrifie-
^nwoordig»
Bovendien worden alle Advertentien gratia
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
’t welk des Maandags verschijnt.
iweg E 66.
tvraagd, als
t
3CH.B
ichappU
.SEN.
Mei 1887.
spoedig in
streken ^an
geroutineerd,
rende St. NI-
laliteit wordt
tvangst der
gelegenheid
IJV derRjjks
tal gehouden
■handen
;er gemeente en ten
i. Wjj voegeS hierbjj
UV,A& '/y"v*****'- gelukwensch aan de drie
leeraren, die van de oprichting af aan de school
aan de heeren Dr.
Steenbergen. Wie den
ADVERTENTIEN worden geplaatat
van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GR00TE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
wachten, wat er gebeuren zou.
Ik weet niet juist en kan niet juist zeggen, wat
ik tot die vrouw zeide, toen zij, ontroerd en met
nedergeslagen oogen, langzaam naar mij toekwam,
en zich toen in mijne armen wierp. Het waren
droevige woorden, die haar jeugdig hart met smart
en bitterheid vervulden, en haar alle hoop ontna
men. Ik zal zwijgen van hare hevige smart, van hare
schaamte, van de uitbarsting van toorn, van al wat
haar arm hart verscheurde in die lange ure van be
proeving. Edele maagd, zeide ik, ik zal u niet
bedriegen. Gij zijt schoon als de dochteren van den
profeet waarvan de mannen van uw land droomen.
Maar het staat niet in mijne macht om u lief te
hebben. Gij ziet, mijne lippen zijn verbleekt. Dat
heeft de kus eener doode gedaanen nooit zullen
zij andere lippen aanraken, om een nieuw leven in
te drinken. Vergeef mij, en beklaag mij. Gij zult
weder opluiken en leven voor eene andere liefde, en
ik, al word ik door uwe goedheid vrijgelaten, ik zal
toch nooit meer gelukkig zijn
Zij weende, en hare droefheid verscheurde mijn
hart.
Wilt gij mij volgen zeide ik misschien
spreekt de hemel in uwe ziel. Kom, leef geëerd
onder mijn volk, neem mijn geloof aan. Op deze
woorden hief zij het hoofd op, en hare tranen hiel
den op te vloeien.
Zal ik u dan toebehooren vraagde zij, ter
wijl zij hare zwarte oogen op mijn gelaat vestigde.
Met den-
timmert niet aan den weg zelfden ijver heeft de heer Bertelman het knnst-
gevoel bij de jeugd trachten op te wekken en
heeft de heer Steenbergen het zijne er toe bij
gebracht om de eischen van het lichaam, bjj
het vele dat van den geest gevergd werd, niet
uit het oog te doen verliezen. Moge het dezen
jubilarissen gegeven worden nog lange jaren
hun krachten aan de school te wijden
Ook voor het bestuur dezer gemeente is het
feest der hoogere burgerschool eene aangename
herinnering. Onze burgemeester is reeds van
den beginne af lid van de commissie van toe
zicht geweest. Gedurende al die jaren heeft
hij niet alleen het middelbaar onderwijs een
goed hart toegedragen, maar hij is steeds de
ziel geweest van al wat er van de zijde der
gemeente gedaan is om deze nuttige inrichting
hier te doen vestigen, voortdurend te doen be
antwoorden aan de eischen des tijds en haar
tot ontwikkeling en bloei te brengen. Hem
zij ook onze welgemeende gelukwensch ge
bracht Het is zeker een groote voldoening
thans te mogen zien, dat de school ten volle
heeft beantwoord aan de verwachtingen, die
men er van koesterde. Zooals men weet, was
het gemeentebestuur, reeds dadelijk bij invoe
ring der wet op het middelbaar onderwys, er
op uit eene hoogere burgerschool hier ter stede
gevestigd te krijgen. Jaren lang is dan ook
de hoogere burgerschool geheel bekostigd door
het Rijk. Doch sedert 1881 draagt ook de
gemeente een belangrijk deel der kosten. Toen
is op verzoek van den raad, die zich verbond
de meerdere kosten voor rekening der gemeente
te nemen, de 3-jarige cursus veranderd in een
De uitgave dezer Courant geschiedt dageljjks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden is 1.25, franco
per post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
De datum, welke dit nummer van onze cou
rant draagt, is ook die, waarop vóór 25 jaar
onze hoogere burgerschool hare deuren opende
voor de Goudsche jeugd. Dit is een feit, dat
wel waard is herdacht te worden. Wij achten
het dan ook een gelukkig denkbeeld van de
Commissie van Toezicht op het M. O. te dezer
stede, het initiatief te nemen tot een bewjjs
van waardeering aan eene inrichting, die niet
weinig heeft bijgedragen tot den bloei der ge
meente en tot verspreiding van nuttige kennis
en beschaving onder haar ingezetenen. Wij
twjjfelen niet of de geheele burgerjj zal met de
goede bedoeling der Commissie instemmen en
net hare er toe bedragen, dat deze gedenkdag
eene aangename herinnering worde voor het
aan de school verbonden personeel.
Wjj zullen ons onthouden van een meer of
minder uitgebreid overzicht van de geschiede
nis der hoogere burgerschool. Meer bevoegden
dan wij zullen zeker morgen in de feestelijke
bijeenkomst in de Rem. Kerk de hoofdpunten
daarvan wel in herinnering brengen. Daaren
boven voor het groote publiek bevat de historie
van een inrichting van onderwijs, ook al loopt
die over een kwart eeuw, weinig belangwek
kends. Groote gebeurtenissen, die de algemeene
aandacht trekken, hebben er niet plaats; althans
indien de school goed is. Wat zjj werkt en
doet, geschiedt in alle stilte, alleen waargeno
men en gewaardeerd door hen, die met haar I “gn VöorbeeM steeds
in onmiddellyke aanraking komen. Het leven l
van den onderwijzer is een voortdurende toe
wijding aan eene moeilijke, vaak ondankbare,
26)
Zonder het te weten hebt ge haar een mirtetakje
aangeboden, dat een teeken was, om haar tegen
heden avond eene samenkomst te verzoeken. Alles
is tot de vlucht gereed, zij wil u volgen. Abdera-
man is gisteren na Melilla op reis gegaan, en slechts
weinigen zijn achtergebleven om zijn huis te bewa
ken. Tegen den avond zal zij hier zijn, de deur
die naar zee voert is onseene boot wacht ons,
om ons naar het strand te brengen.
Ha, ongelukkige I gilde ikwat hebt
ge toch beraamd, gij trouwelooze vriend. Heeft de
hel u dat alles ingeblazen?
Het is gedaan Messereik heb alles in ge
reedheid gebrachtzij is vastberaden en vurig als
de zon van haar geboorteland. Die vrouw zal ver
gaan van toorn en schaamte, zoo gij mij verraadt,
en wij zullen ons leven doorbrengen op de banken
eener galei vastgeklonken, wij zullen gebruikt worden
tegen de christenschepen, tegen onze geloofsgenooten.
maar steeds edele taakhy schittert niet door I stemming te doen beantwoorden,
uiterlyk vertoon en tl--v
doch zyn invloed is groot en weldadig, want
hij strooit onophoudelijk de zaden, die in ver
standelijke en zedelyke ontwikkeling hun vruch
ten dragen bij ’t volgend geslacht. Dit is dan
ook voor het onderwijzend personeel aan de
h. burgerschool zeker de aangenaamste zjjde
van hun feest: te zien dat hun streven ge
waardeerd wordt door hun oud-leerlingen, die
reeds vroeger den cyns der dankbaarheid brach
ten aan hun leermeesters in den persoon van
den directeur en door do ouders en verdere
stadgenooten, als wier tollc.de Commissie van
toezicht thans is opgetredsfo. Inderdaad, aan
toewijding, aan plichtsbetrachting heeft het niet
ontbroken bij het leeraarspersoneel; den goeden
naam, waarin de school zich verheugt, en de
vruchten, die zjj zoo rykelyk heeft afgeworpen,
dankt zy ongetwijfeld in de eerste plaats aan
den yver en de nauwgezetheid der leeraren,
waardoor deze steeds de achting der burgerij
hebben bezeten. Wy wenschen hen daarom
allen geluk met dezen feestdag en hb^en, dat
de inrichting, die hun lief is, nog tal van jaren
moge bloeien ten bate onzerjjemeen te en ten
nutte onzer jongelingschap,
nog een byzonderen geluk’
zyn werkzaam geweest, i
Julius, Bertelman en o
geachten directeur der school kent, weet ook,
1 voor zyne betrekking en
i een spoorslag is ge-
o ‘i om de aan zijne
toe vertrouwde inrichting aan hare be-
Kom, Messere, denk eens ernstig na. Om u de
vrijheid te doen verwerven, heeft de hemel het hart
dezer moorsche maagd met liefde jegens tt Vervuld
hij heeft u van het verstand beroofd, opdat zij me
delijden met u krijgen zou, hij heeft u jeugd en
schoonheid laten behouden, opdat zij u vurig zoude
bpminnen. Zij is eene aanzienlijke vrouw, overtuigd
van hare eigene schoonheid, zij verwacht niet terug-
gestooten te worden. En de bloemen die ge haar
eiken avond bracht, zeiden zij niet duidelijk dat uw
hart haar toebehoorde? Dood mij Messer Gentile,
maar verraad mij nietverzet u niet tegen de mid
delen, die de hemel ons aan de hand geeft om ons
land weder te bereiken, en misschien eene ongeloo-
vige ziel tot Christus te voeren.
Zóó sprak Lanzerotto en vervulde mij, met ver
ontwaardiging en verbazing. Nu eerst begreep ik
allesde vriendelijke woorden, de geheimzinnige
blikken, haar blozen. En terwijl waanzin mijn geest
gekluisterd hield, en ik niets bemerkte van al, wat
mij omgaf, was de hartstocht ontvlamd in de ziel
der ongelukkige.
O, Anna, zou ik u den dood hebben aangedaan,
om mij te werpen in de armen van eene andere
Ónmogelijk I Mijn hart zou gebroken zijn.
De avond ging maar al te snel voorbij, en nog
was ik niet tot een besluit gekomen. Twee ge
stalten traden den tuin binnen. A
Lanzerotto ging haar tegemoet, terwijl ik angstig,
bevend, onbewegelijk was blijven staan om af te
dat hy geheel leeft
weest voor zijne collega’s
zorgen t-
