AGENTUUR
WAARSCHUWING.
Reiziger C. van WEELDE,
Bruine Boonen,
BAUEShKIOTMOEDEN
tt
Magazijn „GOUDA"
GOEDKOOPSTE
KLEEDING-MAGAZIJN.
GALMTEMM en SPEELGOED.
J. KOOPMANS,
Groene Erwten en
CAPUCIJNDERS.
.Quadrille Speelkrans.
ADVERTENTIËN.
F- STEOEVE,
Hoeden, Veeren, Linten,
Wijdstraat A
9tT Speciale Inrichting? voor
GOEDEREN! NAAR HIAAT.
MARKT A. 69.
ZM^G-A.ZIiTIfcT "V" A-ïsT
-ö
99
Ti
es
SE
en
99
ONTVANGEN de nieuwste COLLIERS, CEIN- g,
ui
as
sï
as
Ed
O
U2
J TUURS en GESPEN, OORKNOPJES en BROCHES.
Bij deze neemt ondergeteekende de vrijheid uwe attentie
te vestigen, dat hij door- verschillende redenen niet meer ge
doogt dat de
wonende Zuidpias bij Moordrecht, voor hem werkzaam is.
En dat hij zich voor handelingen van dien Heer niet aan
sprakelijk acht.
in Gedistelleerd, etc.
Utrechtschestraat 140 en Paleis voor Volksvlijt,
AMSTERDAM.
G. J. BERLIJN—Nieuwebk^rk,
ONTVANGEN
T. CRERAS
II
NIEUWSTE MODELLEN
M L RINT VAN rtlM.
den «Heven heer honing* van de inrichting zijner
postzegelsverzameling; vertelde, en hem verzooht om
ondersteuning in zijn streven, door het zenden van
een collectie Servische postzegels. Koning Alexander
is den wensch van den kleinen Zwitser zeer spoedig
nagekomen. Dezer dagen werd op zijn bevel oen
groot aantal der meest verschillende gebruikte zegels
aan het paleis bezorgd, die de koning zelf sorteerde
zoodat zij reeds den volgenden dag aan zgn ijverig
verzamelende» vriend met een antwoord afgezonden
konden worden.
De heeren en dames die door de begeerte naar
een bloedig schouwspel naar het helaas, in Parijs
nog altijd toegestane, stierengevecht gelokt werden,
zullen den 12en October bevredigd zijn. Een voor
clown spelende neger hitste den stier met een stok
inplaats van met een degen op. Slechts een korten
tijd gelukte dit spel, want de ongelukkige neger
had met een slimmen stier te doen, die maar heel
kort den gewillige speelde. Het woedende dier pakte
den pegadore met de horens, slingerde hem meer
malen in de lucht en ving hem dan weer op, net
zoolang totdat de man voor dood op den grond bleef
liggen. Eenige toeschouwers riepen«Genoeg
doch de stier had nog niet genoeg. Hij vloog de
toesnellende redders met zulke woedende blikken
tegemoet, dat zij de vlucht namen, en toen keerde
hij naar zijn otfer terug, bracht hem nog meer stoo-
ten en schoppen toe, totdat de ongelukkige in een
bloedige klomp veranderd was. Eindelijk gelukte
het, den slier naar een ander deel van de arena te
lokken en den zwaar gewonde weg te dragen. Met
dit gruwelijk tooneel had het akelig schouwspel echter
nog niet opgehouden. Nieuwe stieren werden in het
strijdperk gelaten, nieuwe pegadores traden op, de
flauwgevallen dames werden door eau-de-Cologne
weer bijgebracht, waarna de voorstelling kon door
gaan. Het contract met de corridas zal spoedig ver
vallen zijn en van alle kanten wordt de verwachting
uitgesproken, dat dit schandelijk vermaak eindelijk
verboden zal worden.
Men schrijft van den 9en October uit Vetersburg
In den nacht van den 28 Juni 11. werd Perzië door
een hevige aardbeving geteisterd, die groote verwpas-
tingen aanrichtte. De jonge Russische ontdekkings
reiziger A. Jelissejew, die zich op zijn tocht van
Meschhed naar Teheran bevond, geeft thans in een
aan de „Nowoje Wremya" gerichten brief een zeer
belangrijke schildering van dien schrikwekkenden
nacht, dien hij in een karavanserai, verscheidene dag
reizen van het eigenlijke tooneel der aardbeving ver
wijderd, doorbracht. Zelfs daar was het onderaardsche,
vulkanische gerommel zoo sterk, dat de man uit zijn
slaap gewekt werd. Astrabad en omstreken hebben
zwaar geleden. Daar stortten verscheidene karavan-
serai's en particuliere huizen in en begroeven de
bewoners onder het puin. Het telegraafbureau werd
sterk beschadigd. De muren van Bet huis waar de
Russische consul woonde, kregen zulke scheuren,
dat hij zijne woning verlaten moest.
Het ongeluk maakte vele slachtoffershet juiste
aantal dooden zal wel nooit bekend worden.
Het vreeselijkst waren de gevolgen der aardbeving
in Tasch zelf. Deze plaats licht in eer. vallei aan
den rand van een diepen afgrond en is bij vele Eu
ropeanen berucht door hare verschrikkelijke vergif
tige wantsen (Agarus persicus) wier beet dezelfde I
gevolgen heeft als die van de tarantula. De kata-
strophe had hier op klaarlichten dag plaats. De
manneljjke inwoners bevonden zich ten deele op het
veld, en de vrouwen en kinderen waren in het dorp.
Daar Weerklonken in, de bergen plotseling zulke vree-
selijko onderaardsche donderslagen, vergezeld van
ontzettende schokken, dat alles in panische vrees
ter aarde viel, en nu waren de verraste boeren ge
tuigen van een schouwspel, dat in grootsche pracht
zijns gelijke niet zal vinden. Kolossale rotsmassa's
sprongen als droog leem uit elkaar en verdwenen in
de bodemlooze diepte met de weiden, waarop de
herders hunne kudden bewaakten, en andere reus
achtige rotsblokken stortten naar beueden en dekten
de graven dicht.
Geheele bergen wankelden. «Ik zag», zoo vertelde
een boer in zijn beeldrijke taal, «hoe de rotsen zioh
tot elkander bogen, hoe de bergtoppen elkaar kusten,
als na een lang verwacht wederzien De plaats
Tasch was echter verdwenen met alle ongelukkigen
die te huis gebleven waren, met haar paar honderd
leemen huisjes, haar kleinen bazar en haar karavan
serai. Dr. Jelissejew kon uit de verhalen der over
geblevenen bewoners niet opmaken of het plaatsje
ih een nieuw ontstane aardspleet verzonken was, of
dat het in den afgrond stortte aan welks rand het
lag, waar het door de later vallende rotsblokken
begraven werd in elk geval is de plaats volkomen
van de aardoppervlakte verdwenen. Thans worden
daar ter plaatse gravingen gedaan, waardoor reeds
vele lijken werden te voorschijn gehaald.
Na het ongeluk heerscht tegenwoordig iu Noord-
Perzië een volkomen atmosferische revolutie. Zoo
heeft het gedurende de maanden Juni en Juli, niet
alleen op de bergen, maar ook zuidelijk van Elbroess
dagelijks geregend, hetgeen nooit is voorgekomen, en
de regens waren zoo hevig, dat de 'oekon, tot stroomen
gezwollen alle paden overstroomden. De temperatuur
is in geheel Noord-Perzië in den laatsten tijd sterk ge
daald. De vroegere zomerhitte komt volstrekt niet meer
voor, en Europeanen kunnen best den zomer in Tehe
ran doorbrengen, iets dat nooit voorgevallen is. De
winter is aanmerkelijk kouder geworden. In Teheran
lig de sneeuw dikwijls weken lang en de thermometer
daalt niet zelden tot 12» E. In Juli was zooveel water
voorhanden, dat overal beken murmelden, en de wei
den zoo frisch waren als iu het voorjaar, terwijl voor
eenige jaren de omgeving van Teheran in Juli reeds
een woestijn geleek.
In de gisteren middag gehouden jsarljjksche alge-
meene vergadering der Zuiderzee-rereeniging is door
den voorzitter, den heer Buma, een overzicht gegeven
van de in het geloopen jaar volbrachte werkzaamheden
en de nagedachtenis gehuldigd vau de overleden
bestuursleden Lewe Quintus, Van Erckelens en Bouvy.
In hunne plaatswerdon benoemd de heeren J. F.
Bakker, J. A. van der Breggen, te Waddingsveen,
en Huist, te Genemuiden. Blijkens mededeeling van
den penningmeester sluit de rekening met een saldo
van 23,280. De ontvangsten beliepen 45,648,
de uitgaven 22,368. De begrooting voor het vol
gend jaar sluitend in ontvangst en uitgaaf tot een
bedrag van 15,150 werd evenals de rekening over
het afgeloopen jaar, goedgekeurd.
Aan het eind van dit jaar zal het een eeuw gele
den zijn, dat de bekende, schoone, in China inheem-
sche sterplant, de hortensia, ingevoerd werd. Het
eerste eiemplaar bevond zich in het jaar 1780 in den
beroemden botanischen tuin te Kew, waaruit reeds
zoovele kuituur- en sierplanten over Europa verspreid
zijn. De naam der plant werd zooals men gewoonlijk
vertelt, van dien van koningin Hortense afgeleid, doch
deze was, toen de plant werd ingevoerd, nog een
kind. In werkelijkheid, werd, volgens het natuur
kundig tijdschrift Prometheus, de naam der plant door
den botanicus Th. Commerson, die haar in China
ontdekto, aan diens metgezellin, Hortense Bartë, ont-.
leend. Bekend is het, dat, wanneer de hortensia in
in ijzerhoudende aarde groeit, ze het ijzer opneemt
waardoor de bloemen blauw, in plaats van rood
worden.
Wij lezen in de «Brieven uit de Hofstad» in ie
Arnh. Ct.
Op administratief gebied heeft zich hier een vrasg-
stuk voorgedaan ten gevolge van een verordening van
den burgemeester van 's-Gravenhage, die de rechtma
tige verontwaardiging heeft opgewekt van den zeer
breeden kring der hier ter stede woonachtige gepen-
sionneerden. Onze burgemeester heeft namelijk het
sedert onheugelijke jaren gevolgd gebruik verboden,
dat de attestatiën de vita, door den burgemeester
afgegeven, door oen gemeentebode voor een fooitje
ten huize van de gepensionneerden worden bezorgd,
om in de tegenwoordigheid van dien beambte te wor
den geteekend. ZEAcUtb. noemt dat onwettig en
eisoht, dat alle gepensionneerden op het Stadhuis
komen, om zioh te vertoonen en daar de attestatie te
teekenen. Groote ontevredenheid van al die oude
menschen en van de dames, onder welke weduwen
van officieren van land- en zeemacht, die, in het genot
van kindergeld zijnde, met haar geheele kroost naar
het Stadhuis moeten marcheoren. Maar de burge
meester was onverbiddelijk. Een van de gepension-
neerde dames heeft echter ontdekt, dat de verordening
van den burgemeester, die de rechthebbende ter Se
cretarie deed verschijnen vdór een gemeente-ambtenaar,
even onwettig is als het voormalige gebruik. Volgent
de attestatie verklaart de burgemeester, dat de recht
hebbende voor hem verschenen is, en deze dame rede
neerde dus volkomen juistwanneer de burgemeester
eischt dat ik op het Stadhuis verschijn, dan eisch ik
dat hg in persoon mg ontvangt, want anders doet
hij de onwaro verklaring, dat ik voor hem verschenen
ben. De burgemeester schijnt er anders over te den
ken hij weigert de rechthebbende te ontvangen.
Naar aanleiding van de beschuldiging door Jbr.
Henry Tindal aan het Handelsblad van te zgu«een
vuige lattenaar' en don door hem aan gonoomd
blad geschreven brief (die voor ieder gratis verkrijg
baar is bij de firma ÈUerman Harms k Co. Bokin
2 te Amsterdam) zegt het Handelsblad het volgende:
Met iemand, die een brief als deze schrijft waarin
beleedigingen dienst moeten doen voor argumenten
die per advertentie tegenstanders uitmaakt voor
«vuige lasteraars,» weigeren wij in debat te treden.
Zgn brief beantwoordt trouwou| zichzelf.
De heer Tindal heeft onlangs hel buitenland te
hulp geroepen tegen 's lands regeering. Hg heeft
gedaan wat Cham deed hg toonde wat hg de naakt
heid van zgn vaderland achtte aan de lieden daar
buiten. Indien ooit een vgand de onverdedigde resi
dentiestad bombardeert, kan de heer Tintai uitroepen:
hg doel wel, want hg kan zich op mij beroepen 1
De hervatting van een dergelijke vaderlandslievende
mij verlangen. Geen rechter vraagt toch den veroor
deelde hoe lang hij wenscht te zitten. Meet de lengte
van mijne straf zoo klein als mogelgk is; ik onder
werp mij aan uw uitspraak."
«Nu, ik zal het arme ding niet al te lang laten
wachten!" Dat was Förster's prijzenswaardig besluit
na het doorlezen van dit epistel. Maar zoo als bekend
ia, worden goede voornemens maar zelden uitgevoerd,
anders was de weg naar de hel niet daarmee ge
plaveid.
Een vervelend verhaal, dat Förster om den beroem
den naam van den vervaardiger aangenomen had,
kronkelde zich sedert maanden als een lintworm door
rijn blad en verstikte meedoogenloos al het frissehe
leven in zijne omgeving. Brandbrieven kwamen van
alle kanten om het lang aangenomene nu eindelijk te
plaatsen. Onze redacteur had den omvang van zijn blad
moeten verdrievoudigen om aan alle aanspraken recht
te doen. Geen wonder dat hg slecht geluimd was, er.
dat zijn humeur er niet op verbeterde, toen hg weer
een van de menigvuldig uit Weenen voorkomende
brieven in handen kreeg. Daar was het bijvoorbeeld:
«Dag op jlag verloopt, maand op maand, het ver
langde verschijnt niet."
Of«Ik krijg nu een voorproeve van de eeuwig
heid ze is zeer lang."
OfIk heb vandaag een wit haar op mijn hoofd
gevonden en verzoek u, mijn novelle te laten druk
ken, voordat ik geheel grijs bon."
Het was een slechte dag voor Förster, toen deze
laatste aanmaning kwam. Een goed medewerker dreigde
den «Familiekring" zgn verdere medewerking te ont
zeggen, als zijn roman,.die waarschgnlijk het blad
voor langen tgd in beslag zou nemen, niet spoedig
veTscheen. Toen werd Förster door zgn ongeduld over
meepterd, hij pakte het ons bekende manuscript in
en schreef: «Daar ik in uw waarden brief zie, dat
ge piet langer wilt wachten, maar het mg onmogelijk
is uwen wensch in den barsten tijd te vervullen, ben
ik zoo vrij, het manuscript weer te uwer beschikking
te stellen."
«Hoe ongalant!" zal zeker ieder onzer lezeressen
roepén, er. zoo dikwgls Förster ook tot zichzelf zeide,
dat een redacteur niet op de wereld was om zich
galant te toonen, toch liet de innerlgke stem, die
hem toefluisterde diet goed gehandeld te hebben,
zich niet jot zwggen brengen. Doch de straf bleef
niet uit; want «iedere schuld wordt gewroken op aarde."
Drie dagen later lag bet bewuste manuscript weer
op zijn schrijftafel. Het briefje dat er bg was luidde
als volgt
«Uw scherts is geslaagd, mijnheer de redacteur.
Bgna had ik uw terugzending als ernst opgenomen.
Eerst na eenigen Tijd raeMe ik op, dat de datum
van uw brief „de if Perste Jpril" was. Ik vond het
aardig uit deze scherts Jfp te maken, dat de ge
woonte van de Aprilaardigheden ook bij u bekend
is. Weet men niets meer over het ontstaan van
deze eigenaardige gewoonte?
Toen Förster het epistel gelezen had, werd zooals
in den bgbel staat, zgn ziel moede, hg streed niet
langer tegen zgn noodlot en het veelbereisde manu
script kwam tot rust.
In het volgende nummer van den „Familiekring"
stond het verhaal. Tegelgk met het honorarium
ging de volgende brief van Förster weg
„Geachte mejuffrouw! Harder dan een steen, is
ook het hart van een redacteur niet en zelfs een steen
wordt door de gestadige wrijving mot de zachte golven
week gemaakt. Het is u gelukt, door het pantser,
waardoor redacteur eu mensch bij mij gescheiden zgn,
heen te dringen en den wensch in mg op te wekken
om de schrijfster van de bekoorlgk onbeschaamde
brieven te leereu kennen. Het zal mg verheugen (en
nu verzoek ik u op te letten, want het is het sterkste
dat een redacteur kan zeggen) het zal mg'verheugen,
verdere bgdragen uit uw geestige pen, in mgn blad
op te nemen."
Het antwoord liet niet lang op zich wachten.
„Veroorloof mg, u mijn innigsten dank voor de
voeten te leggen. Wannegr gg den volgenden Jour
nalisten-dag naar Weenen komt, kal ik gelegenheid
vinden, u te toonen hoe diep mgne erkentelgkheid
en hoe bekoorlijk het nieuwe zijden kleed is, dat ik
aan uwe goedheid te danken heb. Ik hoop, dat wg
beiden, mgn kleed en ik, u zullen bevallen."
Wordt vervolgd.)
reis naar de broeders daar buiten komt ons minder
wenschelijk'Voor.
Doch indien de heer Tindal tot inlichting van
radicalen en sociaal-democraten openbaar wil maken
wat mannen van eer denken van zgn brief aan het
volk, zijn du&beltjesvergadering, zijn houding tegen
over Fortuyn en zgn brief aan ons, ga hij dezen keer
niet naar buitenlandsche generaals. Hg vrage gehoor
bg generaal jhr. Verspgck, bg generaal Bomswinkel,
bg admiraal jhr. De Casembroot.
Indien deze generaals en admiraal, die in Indië
roemrijk voor ons streden en wier namen voor ons
geheele volk een groote beteekeuis hebben, hem wil
len ontvangen, stelle hg hun deze vragen voor,
onder overlegging van het Handelsblad: „Vindt Uwe
Excellentie dat het Handelsblad mg vuig belasterd
heeft en dat dit blad een vijand is van de consti-
tutioneele monarchie en van Oranje P Acht ge mijn
houding tegenover Sen Koning en de dynastie een
oud-officier waardig P»
Wil de heer Tindal een talrijker eerejury, dan
bezoeke hij ook de vier hoogst geplaatste en dus
onafhankelijkste hoofdofficieren van vloot en leger
in actieven dienst.
Zoo deze mannen van onbevlekte eer ons in het
ongelijk stellen, zullen wg dat ongelijk openlijk er
kennen en den heer Tindal onze verontschuldiging
aanbieden.
Stellen ze hom inhet ongelijk, dan trekke hij
zgn beleedigende woorden in. dan verootmoe-
dige hg zich voor de Koningin, wie hg in de voor
H. M. moeilgkste en pijnlijkste dagen diep gegriefd
heeft. dan vrage hij vergiffenis aan bet geheele
loyale Nederlandsche volk dat hij gekwest hoeft in
zijn teederste plek 's volk liefde voor het doorluch
tig Stamhuis van Oranje.
En dan poge hij veel goed te maken door op
bescheiden en degelijke wijze de landsdefensie te
bestudeeren, daar wij het jammer zouden vinden
dat hg daaraan niet zgn tijd bleef besteden.
Indien de heer Tindal echter alleen gesteld is op
de meening van buitenlandsche generaalsindien hij
weigert nu ook eens de moening te vragen van onze
vlootvoogden en legeroversten, wier trouw aan Vader-
land en Koning onverdacht is, dan zwgge hij
voortaan.
Voor de vele bewjjzen van deelneming
bjj het overlyden van onze geliefde Moeder
SINA van LEENTCosijn, ook namens Kin
deren, Behnwd- en Kleinkinderen onzen inni-
gen dank.
F. H. van LEENT.
Gouda20 October 1890.
Y JACQUES F. HERMAN dï GROOT
en Echtgbnootjs, betuigen ook namens weder-
zjjdsche Familie hun harteljjken dank voor de
vele blijken van belangstelling bjj hun Huwelijk
ondervonden.
Helenaveen,\
Zeist,
Gouda,
18 October 1890.
Allen die iets te vorderen hebben van
of verschuldigd zgn aan de nalatenschap
van den HoogWelGeb, Heer Jhr. A£, C, F, J.
de ROTTE, in leven Arts gewoond heb
bende te. Gouda en aldaar overleden den 19
September 1890 worden verzocht daarvan vóór
1 December 1890 opgave of betaling te doen
ten kantore van den Notaris H. GROENEN-
DAAL te Gouda. 4
Allen die iets te vorderen hebben van of
verschuldigd zgn aan den Heer P. C. van
der O ARDE worden verzocht daarvan op-
raaf of betaling te doen voor den 22 OCTO-
a. s. aan het adres van Mevrouw Wed
P. C. D1RKSEN, Hoogstraat alhier.
Eene respect, llamburgsche Agentuur
mak wenscht de
van eén concurreerend Kaasfirma voor Export.
F"°. Offerten aan HAASENSTEIN VOGLER
A. G., Hamburg.
Hoek Gouwe, Haven,
heeft de eer U de ONTVANGST te berichten
van een RUIME KEUZE
FANTAS1ËN, BONTE MUTSEN e|lz.
Billijke Prjjzen.
PUIK KOKENDE BOSKOOPSCHE
Hiermede heb ik de eer, UEd. de ONT
VANGST te berichten der
van
voor het aanstaande Seizoen.
Mg vleiende met een bezoek van UEd. ver
eerd te worden.
Hoogachtend,
UEd. Dio. Dienaresse,
WIJDSTRAAT A. 174, Gouda.
Heeren die genegen mochten zgn een,SPEEL
KRANS op te richten, geheven hunne adressen
op te geven motto: Krans Burean dezer Copr.
