szst sts.
z:\iz\r r1 oug°^ Kïsr
ssast
Bulteiilandscli Overzicht.
- -
X i4njr°„ot? oflr, De grootsto
i" w^TotLr \rTTle Z
"TZÈZ rierni aangenomen
®nel, dat 20 man gemakkelijk met 1000 stuks op 1
ag gereed komen. De geslachte dieren hangen
erst eenige uren in eene groote kamer om te dro
gen en worden vervolgens naar de eerste bevrieska-
mer gebracht. Dieren, waaraan slechts eenig bewys
van eene wond of ander gebrek te zien is, worden
echter eerst nog verwijderd en voor de markt der
stad bestemd. In de eerste bevrieskamer is de tem
peratuur ongeveer tien graden Fahrenheit onder nul,
ten einde het vleesch niet te snel aan de oppervlakte
te laten bevriezen, wat niet weuschelijk is, daar men
t beter acht, dat de koude van lieverlede naar bin
nen dringt. Na eenige uren verblijf in de eerste
kamer komen de geslachte dieren in eene tweede,
waar eene koude van 30 gradeu onder nul heerscht,
en Dlijven daar drie dagen; dan ziju zij volkomen
bevroren en zoo hard als hout.
In grof neteldoeksche zakken genaaid, wachten zy
dan op de inscheping in een pakhuis, waar plaats
is voor 30,000 stuks en waar net even koud is als
in de tweede bevrieskamer. De fabriek te St. Nicho
las verzendt op deze wijze naar Engeland 300,000
schapen per jaar, die gemiddeld 48 Eng. ponden
per stuk wegen, en daar de prijs per schaap door
een vier shilling (f 2,40) is en het vleesch togen
0.20 per pond wordt verkocht, wordt eene goede
winst behaald, ook na aftrek der vracht (nog geen
5 cents per pond) en verdere onkosten, vooral daar
de Regeering ook nog eene kleine uitvoerpremie be
taalt. Bovendien wordt in de fabriek te St. Nicho
las niets onnut weggeworpen, want terwijl het vet
afzonderRj'k voor de markt wordt toebereid, wordt
het bloed als mest gebruikt, terwijl al de afval Haar
Buenos-Ayrès wordt gezonden.
De stoomwerktuigen verbranden betrekkelijk weinig
kolen, nl. niet meer dan 2*/a ton dagelijks, wat geen
geringe besparing geeft in land, waar do steenkolen
f 48 per ton kosten. Zondagsblad
Een der Parijsche couranten deelde dezer dagen
mede, dat een groot huwelijk zou plaats hebben op
het einde derer maand rasse hen den heer W. Thomp
son, een bankier te New-York er. mejuffr. Ellen
Barben, de eenige dochter van dtn //reverend" J.
M. Barber, die nu in Parijs woont en te voren in
Nieuw-Zeeland was werkzaam geweest.
Den dag volgende op het bekendmaken van dit
bericht, melkte zich een heer als predikant gekleed
bij mevr. Prérost, chef van een bijouteriezaak in de
„rue du I)ac" aan en gaf voor do "reverend" Barber
te zijn. Hij onderhield haar over het aanstaande hu
welijk van zijn dochter en verzocht, een aantal kost
bare bijonterieën aan zijn woning /,rue Bassaeo" te
doen bezorgen, om zijn aanstaanden schoonzoon daar
uit te laten kiezen. Hij schatte het geschenk dat hij
wilde geven op 25 a 30,000 francs.
Door het bijzondere gewicht van de opdracht en
nog meer door het goedige gezicht van den geeste
lijke misleid, begaf mevr. Prëvost zich den volgenden
dag zelf naar het aangeduide adres, een loeren zakje
voor een 40,000 fr. aan bijouterieën en diamanten
bevattende, meenemende. Een heel vriendelijk kamer
meisje nam haar kaartje aan en bracht haar daarna
in een salon waar ze den geestelijke vond.
r »M!in arme yrouw ligt te bed" zei de eerwaarde.
„Zij lijdt aan rhumatiek en kau zich slechts bewe
gen met behulp van de krukken, die u daar ziet
staan. Als u mij de steenen even wilt afstaen, zal
ik ze aan haar laten zien. De verloofde van mijn
dochter is by haar.
Zonder eenig wantrouwen, gaf mevr. Prévost het
kostbalre zakje aan het kamermeisje, dat de geeste
lijke na oenig nadenken had geroepen. Deze nam het
aan en ging er mq,e naar de slaapkamer^ van de
zieke. Vijf minuten later vroeg de heer Barber aan
mevr. Prévost verlof, ook even zyn idee er over te
gaan leggen. Hij gaf haar intusschen eenige boeken
met platen om in dien tijd door te bladeren.
De dame was bezig de platen van een modeblad
te bekijken, toen hot kamermeisje met een grooten
diamant binnenkwam om er den prijs van te vragen.
Terstond daarop ging het meisje naar de naburige
kamer terug, zeggende, dat mevrouw nog een weinig
geduld moest hebben, mijnheer de //reverend zou
terstond terugkomen.
Een kwartier, een half uur verliep, maar de //re-
verend verscheen niet. Ongerust geworden, klopte
do dame heel zachtjes aan de tusschendeur. Niemand
antwoordde. Zij wilde vertrekken, maar alle deuren
waron gesloten. Het leed geen twijfel meer, zij was
in handen gevallen van listige oplichters.
Na lang kloppen werd eindelijk een deur openge
daan, waardoor de portier van hot huis binnenkwam.
De man was in het naburige vertrek bezig geweest,
on had op het herhaald kloppen de deur, waarvan
hij een sleutel bezat, opongeïnaakt.
Eerst wilde de goede portier niets geiooven van
het verhaal, dat movrouw Prévost hem deed. Die
goestelijke had een^ veel te eerlijk gezicht. En het
kuam hem te vreemder voor, omdat een oogeublik
geleden mevr. Barber vroolyk lachend voorbij was
gekomen eu met haar man en het kamermeisje in
een rijtuig was gestapt. Eindelijk werd hij toch over
tuigd en hij liet mevr. Prévost vrij.
De arme vrouw snelde terstond naar het politie
bureau, maar toon de agenten opweg gingen, waren
de dieven reeds een heel eind verder. Het is geble
ken dat deze personen leden zijn van een bende, die
over de heele woreld verspreid is, eu die reeds in
verscheidenen hoofdplaatsen van Europa, o. a. in
Rome, Berlijn eu Londen dergelijke oplichterijen
heeft gepleegd.
Woensdag op 15 October 11. hield de Vereeniging
van wiskundige adviseurs bij Nederlandsche maat
schappijen van levensverzekering hare eerste verga
dering iu het tweede jaar van haar bestaan.
Na de opening werd door den secretaris mede-
deeling gedaan van de oprichting eener dergelijke
Veroenigiug te Parijs, en de correspondentie voor
gelezen, betrekking hebbende op de aansluiting eu
de onderlinge wisseling van eventueel uit te geven
stukken.
Uit do rekening en verantwoording van den pen
ningmeester over het afgoloopen jaar bleek een klein
tekort. De vergadering vond hierin eehter geene
aanleiding om den financieelen steun der maatschap
pijen van levensverzekering in te roepen. Wel werd
erkend, dat de maatschappijen direct belang hebben
bij de Vereeniging, maar men achtte het beter de
onafhankelijkheid niet ten offer te brengen. Mochten
evenwel de maatschappijen de vereeniging willen
steunen door toezending van wetenschappelijke bladen
en geschriften, dan zou zulks dankbaar worden aan
vaard.
De heer Snoer, die als bestuurslid pmest aftreden,
werd als zoodanig herkozen.
Ten einde na de voordracht over een onderwerp
de leden beter m staat te stellen met vrucht dis
cussie te voeren, werd door het bestuur voorgesteld,
dat in alle gevallen, waar de spreker gebruik
wensoht te maken van formulén, deze vooraf aan
het bestuur wgjJta toegezonden, dat er do leden
mede bekend iIjB en dat in het algemeen, zij die
eonig ouderwerpTWer. behandelen, een kort résumé
bij het bestuur inzenden. Dit voorstel wordt aan-
geuomon. -
In beginsel werd verder besloten tot het bijeen
brengen van eene bibliotheek, en daarbij de wensohe-
lijkheid uitgesproken do schrijvers uit te noodigon
een exemplaar hunner werken aan de Vereeniging af
te staan.
De behandeling van het eerste punt der agenda
moest wegens ziekte van don spreker worden uitge
steld.
Het tweede punthet maximum van kapitaal dat
de verzokoraar voor eigen risico kan nemen lokte
bolangrijko discussion uit. Elk der sprekers had
eene methodemaar eene gevestigde, algemoene
opinie, gesteund door eenvoudige wiskundige formu-
los, ontbrak ioch bleek, dat velen over dit ondor-
worp roeds ornstigo studio hadden gemaakt, en daarom
mag worden verwacht, dat in eene volgende ver
gadering deze zaak tot een beslissing zal komen.
Als eerste punt van de agenda voor de volgende
vergadering, die iu Jannari '91 zal plaats hebben,
werd geplaatst het onderwerp „de methode Continuo
in vorbaud naet premie on reserveberekeuing."
Nog worden ter behandeling aangeboden do onder
werpen
//Invaliditeits-verzekering in verband met levensver
zekering", en „het opmaken van storftetafels uit de
ondervinding der maatschappijen."
Na behandeling van nog enkele huishoudelijke
zakeu werd de vergadering gesloten. Ferz.b
Een snuggere getuigePolitieagent (buiten
do rechtzaal)Zoo beu jij getuige in de zaak
van Arie Snap contra Teunis van Poppelen Ge
tuige Ik leuf van jao, ten monste ik bin zooveul
as opgeroepen om hier te kommen, Politioagent.
Ga dan maar die deur in. daar Maar je pyp
weg, hoor, GetuigoIk zal m'n deurrookertje
maar in me wammes steken. Rechter Je bent
opgeroepen als getuige in de zaak Snap contra Van
Poppelen. Beloof de waarheid en niets dan de waar
heid te zeggen. Getuige: Ik zal alles zeggen wut
ik met mijn eigen gezien heb. Rechter Zoo, steek
dan de voorste vingers van de rechterhand op eu
zeg mij 't volgende na (Hij valt zich zelf in de
rede:) Mac je staat in brand Getuige: Mau, je
staat in brand RechterNeen, maar je staat iu
brand Getuige Noen, maar je staat in brand
Rechter Waarachtig, man, je staat in brand Ge
tuige Waarachtig, man, je staat in brand
Prov. Gr on. Ct.
Het Üctoboroumraer van de //Economist" bevat
onder den titel „De landbouw-onquete", een artikel
van den heer W. J. N. Landré, naar aanloiding van
het door de staatscommissie voor den landbouw in
gestelde onderzoek omtrent den toestand van den
Nederlandschen landbouw. De schr. wijst er op, dat
de indruk, dien do landbouwcommissie omtrent dien
toestand in het algemeen heeft gekregen bepaald
ongunstig is, eu bijna eenparig worden daarvoor
te laten drukken, getrouw zal houden.
Daarom lieve lezeres als gij soms van plan zijt oen
van uwe letterkundige werken onder hot kritisch oog
van den redacteur te brengen neem dan de gun
stige- gelegenheid waar.
gedacht, een meisje met zijn aanzoek buitengewoon
te verrassen, terwijl zij reeds lang met een vriendin
om een paar plakjes chocolade gewed had, dat hij
haar man zou worden."
Bijna had Förster zijn verdriet vergeten en gelachen
maar hij bedacht zich nog bij tijds en zei boos:
„Wat beteekent dat alles'" Met zinledige woorden
misleidt ge .me niet. Geloof je, dat ik je hand niet
ken
„Ais ik nu een neefin Weenen had, die vriendelijk
genoeg is al mijne schrijverijen te copieeren, opdat
de geachte heer redacteur zijn oogen niet met mijn
gekrabbel behoefde te bederven
„Mela, is dat waar?"
„Misschien ziet ge nu in, waarom Leopold mij on
ontbeerlijk was en ik zonder hem verloren zou zijn
Het was Förster of de schellert hem van de oogen
vielen. Dat was dus Meia's geheim geweest
„Kan je het mij vergeven?"
„Je wilt me immers naar mijn vader terugsturen
„Mela, lieve Mela!"
„Alles wil ik je vergeven, alleen niet dat je ge-
loofdet dat ik zou gaan als je me heenstuurdet."
„Neen Richard, in dit leven krijg je me niet meer
weg."
Hij breidde zwijgend zijne armen uit, ze. vloo^ er
in en verborg haar betraande oogen aan zijn borst.
„Maar je was toch een arglistig wijfje, vol bedrog,"
zeide Förster toen de eerste aandoening voorbij was.
„Heb je me niet verzekerd, nooit te hebben ge
schreven
„Toen we naar den „rothen Igel" gingen? Hemel
ik hield alleen mijn tien vingers ouder je neus en
vroeg of ze er naar inktvlekken uitzagen."
„Dus was het grijs zijdenkleed
«Dat, welk ik aan uw honorarium te danken heb,
behalve de laatste strook. Daar zou het ook wol
j voldoende voor geweest zijn, als je niet eene van
mijne mooiste passages geschrapt had. Wat jelui
I redacteurs in een jaar aan rood potlood moet ver-
I bruiken
„Maar je zeidet toch dat ge het kleed door han
denarbeid had verdiend."
z/Ja zeker, met mijne voeten heb ik het verhaal
niet geschreven."
v Waarom heb je me reeds niet lang bekend, dat
je schreef?"
z/Heb je niet beweerd, dat eene vrouw het haren
man reeds den tweeden dag na haar huwelijk zou
bekennen? Ik moest je toch bewijzen, dat ze haar
geheim zes maanden lang kan bewaren, om onze
weddenschap te wiunen."
„Onze weddenschap?"
„Ben je misschien vergeten waarom we gewed i
hebben
Hij wist het maar al te goed en sloot Mola's mond
met kussen opdat ze er niet te hard van zou spreken, j
Het zou hem niets helpen. Mela zal er wel op passen I
dat hij zijne belofte: vier weken lang al de hem
door schrijfsters toegezonden manuscripten ongelezen
dezelfde oorzaken aangegeven. Waar 't hier of daar
iets beter gesteld is, kan dit slechts worden toege
schreven aan tyjzondero plaatselijke omstandigheden,
niet daaraan dat de algemeen gevoelde bezwaren
daar met zouden drukken; en dit in aanmerking
nemende, moet worden erkend, dat de Landbouw
commissie in haar oordeel en uitspraken hoogst ge
matigd en bezadigd is.
Dit valt vooral op, indien men de moeite neemt
aenige der enquete-rapporten na te lezen. In deze
toch hoerscht menigmaal een veel scherper toon
over bestaande toestanden en oen krachtiger aan
drang tot aangewezen verbeteringen dan in het ver
slag der commissie zelve, wier loden trouwens op
een eomgszins andor standpunt staan dan de rap
porteurs der typeugemoeuten.
„Do landbouwcommissie heeft zegt do heer li.
vnhZu gr°°,t9cbe!1 ®n m°eielijken arbeid tot stand
gobiacht. Thans is de beurt aan de rogoering. Wat
mJS 6r aanvangen liet rapport als oen
massa waardeloos papier in een hoek loggen of het
aannemen als een program voor dadelijk te onder
nemen arbeid Laat ons geiooven en vertrouwen,
dat zij mot de beste bedoelingen bezield is - zij
mflAnfi 1 °rn8tig m<3t d0ZC zaak tG
meenen dan moet mon erkennen, dat oen hoogst
iTood\v9 d6nt ii iS aan&evvozeu. het °is
noodig, dat bjna allo ministers gelijk gezind zijn
f dün nof.' dat Z1J Rostouud worden door de Vor-
tegenwoord,gmg Wat tot nog toe is verkregen zijn
le^ ^^nnl rl^ ^107011 8l0ChtS ünk°l0 »gl
len zooals de pogingen om meer algemeen volks
onderwijs m te voeren, raken het hari der kwaal,
maar d e maatregelen zijn op zich zeiven nog on-
voldooude geregeld en eischen een vollediger orga-
ln geheele omwerking van het finan-
cioele stelsel, m gehoolo herziening der belastingen
g geslnchl »>et zal beleven, zelfs niet al
gen°C93porgoneeï'^önS^0r^'"'in^(^'l(b^^ bokst in
die \f,!; accijnzen en grondbelasting, maar
oort9 wordt gewenscht een zoodanige organisatie
van het Inndbouw-onderwijs, dat dit vó^r allo klissen
van hel voTkT' bereikbaar 2iJ' Kundige verbetering
van het verkeerswezen, zoowel te water als te land
w&zorr^inri u' be''0rderi"S vn" eo" beter crediet-
wezen inrichting van een voortdurende officieole
behartiging der landbouwbelangen; zoo mo"elijk ook
pogingen tot behoud en bevestiging van otn elrn,
regeling' vaTd^' l"" 8chooll,licl" loerpHcht,
regeling van don arbeid van vrouwen en kinderen,
«Ongetwijfeld zal de rogoering i„ de eerste r,laats
waarbij ooTaTde °rulorwun^" ter hand te nemen,
jt de rogoering te adviseer™ e hta LTior'Tl
algemeene aandacht te vestigen ,,n Li
worden aangevuld Ten onzin TT C°mmiSSie Za'
gewenscht in do behartiging deTlafdh ™1 V!'8the,d
mon zich wenden tot den ministei van waterstaat
doch wenscht men er onderwijs aan te 'Verbinden
dan heeft men den minister van binnenlandde zaken
noodig. Nu bestaat er tusschen die bewindsmannen
homogeniteit, maar hoe zal het gaar. als er tusschen
hen verschil van gevoelen heorscht Zoo iets oefent
ook een overwegenden invloed uit op de ambtenaren
en als deze elkander vliegen willen afvangen, dan
is net publiek ,er dupe van."
Er ten slotte op wijzende, dat wanneer eeni-e
zaak lang 18 verwaarloosd en men dan zoo spoedig
mogelijk het verzuimde herstellon wil, en door de
overhaasting wel eens gedwaald wordt in de goede
keus dor middelen en de wijze van toopassing, ze.«t
de schr.„Hetzelfde verschijnsel hebben wij o°p
landbouwgebied. De met de beste bedoelingen be
zielde regeering beeft zich gehaast voldoening te
geven aan de wenken van de eveneens goedgezinde
landbouw-commissie, beide verkeerenden onder den
drang der publieke opinie. Welnu wat eenigszins
overhaast is geschied kan spoedig in de goede rich
ting worden geleid, maar om nu te voorkomen dat
noch geld noch tijd minder nuttig zou worden aan
gewend, zij de eerste zorg om te verkrijgen oen
vast bestuur, een afgorond stelsel en een degelijk
en vertrouwbaar toezicht voor en op alle landbouw-
aangelegenheden.
„Do taak der landbouw-commissie is trouwens
nog met ten oindo en zij is het bejst op do hoogte
om goed gemotiveerde voorstellen aan de regeering
voor te leggen. Moge haar dit gelukken en zij
daarbij krachtig gestemd worden, opdat liet vader
land vele vruchten plukke van den ijver en de too-
wijding van zoorele zijnor beste zonen.
voor.
'an den landbouw, maaTtoch Tc^k 1, t ""8
van Waterstaat de stu"r yan het ministerie
hoeften, onderwijs is J! r°r ln'eUoctueele be-
Zaken. Indien die LdT i F" fla" ^""enlandsche
voroenigd waren z„ b°T8"" aan e'"" kabia"'
makkelijker en VeiTh? è'T T 8Poe(!i«er. ge-
kunnen worden gebr d Tl S b8t°r tot stnn,t
Do Fransche Kamer zette met ijver de behande
ling der begrooting voort.
Bisschop Freppel hield zijne gewone pleitrede
togen do regeenug en verlangde verlaging vail do
begrooting voor pnderwys, die als oorlogsbegrooting
tegen de elenoale partij wordt beschouwd. De
krijgslustige bisschop had in dit opzicht geen groote
verwachtingen van de republikeiusche regeering, maar
bet zou wel veranderen, zoodra er oen conservatieve
meerderheid m do Kamer komt.
Do radicale afgevaardigde De Manjan drong aan
op een geheole hervorming van het belastingstolsel
eu do Bonapartist De Soubeyran, de (inancieelo specia
liteit der rectiterzijdo betoogde, dat de begrooting van
den heer ltouvior geen afdoende oplossing geeft van
de nnancieele moeilijkheden, waarin Frankrijk ver
keert. In plaats van een leeuing te sluiten, achtte
de bankier het veel beter om de uitgaven te ver
minderen en do belastingen to verhoogeu.
Ook sprak de hoer Do Soubeyran over de M'c
Kinleyivot. Indien men werkelijk een tariefoorW
tegen de Vereemgde Staten wil begin,ion, moos'?
men terstond tot een wijziging der fiuancieole en
handelspolitiek overgaan, daar liet zeer onzeker is,
ot bet vooru tzialit op een goeden uitsla" iu 1893
even gunstig is als nu.
In zijne tweede redevoering, te West-Caldor gehou-
don,- kwam Gladstone, naar aanleiding van deu uit
slag der verkiezing te Eccles, tot de slotsom, dat zijne
party bij de eerstvolgende algemeene verkiezing eene
meerderheid zou behalen van ruim 90. Vervolgens
weder over de Iorscho quaestie sprekende, protesteerde
hij tegen de toepassing van het.woord „separatist"
op zijne liberale volgelingen. Hij verklaarde nadruk
kelijk (en dit was verreweg liet belangrijksts in zijne
redo), dat er onder de liberalen geen sprake van was,
do lersche afgevaardigden uit Westminster te ver
wijderen. Zij trachtten niet de Unie te verbreken
doch wilden aan de Ieren het beschikken over zuivor
lersche aangelegenheden overlaten, terwijl de rijks
aangelegenheden bezorgd zouden blijven door het
rijks-Parlement te Westminster.
De man, wiens verjaardag te Berlijn zoo scliitte-
rend gevierd wordt, Hellmuth Karl Bomhard Graaf
on Moltke, is een Mecklenburger van geboorte,
geen Deen, zooals men wel eens hoort, een meeiiiu"
die ontstaan is uit het feit, dat Moltke in Deenscheu
militairen dienst is geweest en in 1822 overgin" in
rruisiscjien dienst. Weinig meuschen hebben '°zoo
ver gebracht. Hij was van eenvoudige afkomst en
bij schaamt zich daarvoor niet: indien 'hij dat deed,
zou li ij klein zijn. Zeker was Moltke iemand van
buitengewonen aanleg en hebben de omstandigheden
gediend om dien aanleg te ontwikkelen en te doen
uitkomen, 't Gebeurt echter ook wel, dat iemand
met een buitengewonen aanleg 't niet ver brengt,
omdat er geen vas o richting is in den bezitter. En
<le richting was er bij Moltke in het streng gevoel
van plicht. Het geheim van zijn grootheid ligt in
dat plichtsgevoelonder alle omstandighoden een
voudig te doen wat de plicht vraagt, heeft Moltke
gemaakt tot een man, dien volken en vorsten om
strijd eeren. Eenzeldzame bescheidenheid vergezelt hem
daarbij, als een Tioiligenkrans, zou men haast zeggen.
Moltke is gehuwd geweest, maar de echt bleef
kinderloos. Te Itzehoe iu Holstein verbond hü zich
omstreeks 50 jaren geleden met de 16-jari"e dochter
van oen Engelsohman John Burt, die door lijn West-
Indische bezittingen ook Deensch onderdaan
?ewTst fTr duVW. maar Moltke is gelukkig
geweest met Mane Burt, die op haar om<reviii" eet
van haar Tkte' Z,ij k°eft de dad»
van 1866 sTTr'1"" moS°" bolCT™ I m het voorjaar
van 1866 stier, z,jna een k«rte ziekte, zonderbaar
begroet Sud0V& eU 86,18,1 hebbeu
Moltke is voor zijn leeftyd nog een kras man
Een veertien daag geleden jaagde hLo" van's mor?
gens 9 tot s middags 5 uur. Waar' zijn plicht hem
met er toe roept, houdt hij niet van 'tdrnk gewod
der wereld en in zoover pleit 'tniet voor de fijnge
voeligheid ven den Dnitsohen Keizer om den jarige
te nopen dien dag te Berlijn door te breien met
een feestprogram zoo woelig en druk, dat men meel
dan sterk moet zijn om er niet half suf van te worden
Dat een vorst en een volk een groot man eéren
P e.t voor hen, en bq die vereeringTtraalt er op hen
af van zijn aracht en zijn gaven, maar ook bierkan
men overdrijven. De ware beschaving brongt zou
men zeggen, mede, dat bij zulk een verjaardag de gees"
van den jarige met zoo geheel vergeten wordt. Een
mTT l fb fakkt!loPt°cl>t, een met diamanten bezetten
maarschalkstaf zqn, dunkt ons, niets voor Moltke
Al weer iets nieuws over de Congo-quaestie. De
„1 ress Association",, een «gentschap te Londen weet
uiede to deelen, dat de Nederlandsche regeerin" bij
haar weigering om haar toestemming te geven" tot
het beffen van uivoeirechten in den Congo-Staat ge
steund wordt door Frankrijk. Men meende totdns-
iTLT T 18 ecbter daar«m nooit iets
bekend geworden dat de Duitsche regeering Ne-
derland opstookte, maar nu, zegt de „Press Asso
eiation," kunnen wij mededeelen, dat Frankrijk^
Nederlandsche regeering in haar verzet stijft
di"d Jh 7, ,!TUS T0rd' bet b<"-i°fftgerechtvaar-
di„d heeft het recht verworven om den Congo-
s aa over te nemen, zoodra koning Leopold den
staat van de hand wil doen en daarom wil Frankrijk
verhinderen, dat vergunning wordt gegeven tot het
hellen van invoerrechten, want in dit geval zou de
koopprijs hooger worden.
Hoe deze opvatting echter te rijmen is met den
yver dien de hrausehe gezant te Brussel betoonde
Z s arTTï'T t0t het beffd" Tan Eerrechten
tot stand te brengen, is niet recht duidelijk. In-
klaring der „1 ress Association" zal dan ook w«l
Lil Brussel wordt nog gemeld, dal de heer Fox
de voorzitter van het Eugelsche genootschap tot be-'
vordering van de belangen dor inboorlingen in Afrika
nu te Brusse vertoeft. De heer Fox werd dw
koning Leopold ontvangen. Na ten a
jeuneerd ,e hebben, had"de hefrTTeeT o derfoud
met den koning over de Congo-quaestie.
Ton slotte weet de Indépendance Bel»e" no»
mede to deeleo dat de mogendheden pogingen aan"-
wenden om de Nederlandsche regeering over t" ha-
len het protocol der conferentie met de daarbij
voegde invoerakte te teeken. Of dit bericht juist
is, moe nog blijken. In elk geval zullen derge
lijke pogingen niet voel baten, indien de Cong3?
geering blyft by haar vorlangen om de bestrijdin"
van den [slavenhandel als middel te doen dienen
om tevens een eind te maken aan het vrije handels
verkeer in den Congo-staat
ln geen land heeft voor het oogeublik hetberoen
op de kiezers zulk een groote beteekonis als in het
koninkrijk Italië. Na langen tijd het tijdstip der
aanstaande algemeene verkiezingen geheim gehouden
T T f thans in het officieele blad
dor Itahaansche regeering het koninklijk besluit tot
ontbinding der kamers verschenen. Wel wordt de
juiste dag voor de verkiezingen der nieuwe kamer
no? mot uit Rome geseind, doch te voren werf
gemeld, dat deze den 23on November en de her-
stemmmg den-30en dier maand zullen plaats vinden.
Nadat de heer Crispi het land maanden lang iu
twijfel hoeft gelaten, of de kiezers in het voor-rff
najaar zullen geraadpleegd worden, schijnt hij th ns
nu Hij voor den drang der omstandigheden heeft
moeten bukken, de tyd voorde verkiezingscampagne
zoo kort mogelijk te willen stellen, teneinde de
kiezers te overrompelen. Wat trouwens zijn eigen
meening betreft, had hij ze gaarne, volgens zijn
eigen verklaring aan een afgevaa -digie uit Lombar-
dyu, tot 1391 uitgesteld, omdat het land onder den
slechten indruk verkeert van de laatste fiuancioelo
I maatregelen van den afgetreden minister Seismit-Doda
I Nu officieel de datum der algemeene verkiezingen
