t
EEN PLEEGKIND.
11
IOT,
:ind.
N? 4399.
1890.
BINNENLAND.
I
J
Donderdag 6 November.
l
nc
blanc
lanche
iche
’Or
9.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
gen”
De inzending van advertentiön kan geschieden tot één uur des namiddags van den dag der uitgave.
1
I
I
FEUILLETON.
liet beste
ireld.
n
ekten
I.
enten-zee p
msparant-
Irogist.
Bn,
i
Ort-
eld.
tan-
ieker
oven
Afzonderlijke Nommere VIJF CENTEN.
zij
l
II.
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden is 1,25, franco
per post 1.70.
Bovendien worden alle Advertentien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
't welk des Maandags verschjjnt.
iltok
dijk
irin
dwater,
.en,
1.75,
Ir. POPP's
tanden ge-
Tandplom-
agen eiken
t).
rfl-
m.
die zij
ehe
ents)
het
losje
Mi
{Naar het Duitich.)
alhier een
meer op i
ndpijn, ont-
'iiaangename
orden zeker
ka gebruik
ontslag genomen te hebben uit die betrekking, aan
vaardde hij in 1888 het lidmaatschap der Eerste
Kamer, dat hem door de Staten van Gelderland werd
opgedragen.
e
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS’
worden berekend naar plaatsruimte.
goüdsche courant
Naar wij vernemen zal den 17n Februari a. s. het
50-jarig bestaan van het Israel. Oude Mannen- en
Vrouwenhuis alhier feestelijk herdacht worden.
In de zitting der Rotterdamsche Arr. Rechtbank
van gisteren werden veroordeeld
L. v. V., oud 17 jaar, schippersknecht te Gouda,
wegens vernieling, tot ƒ3 boete.
A. W., oud 32 jaar, timmerman te Stolwijk, wegens
w len^yeld wachter, tot 3 boeto.
Voorts stond te^Wt K. C. H., uit Stolwyk, die
en met deze
dat Sloof
GOUDA, 5 November 1890.
Bij Kon. besluit is het bij do Koninklijke besluiten
van 5 Dec. 1851 (Stbl. n°. 149) en van 30 Dec.
1866 (Stbl. n°. 244) ingestelde eereteeken, tot be-
looning van eervollen langdurigen werkelijken dienst
By de schutterijen, o. a. toegekend aan Samson
Meijer de Wolf, muzikant bij de dd. Schutterij te
Gouda.
spen, welke
eg brengen,
londwater
<jd. *W
ten.
eriewinkels
Men deelt ons mede dat gisteren op de Varkenmarkt
_t een gezicht, dat
hondenkop dan op een menschelijk
De minister
Zuylen van 1“
Staten-Generaal, is gisteren te ’s-Gravenhage over
leden.
De overledene heeft in vroegere dagen eene niet
onbelangrijke plaats ingenomen in do politieke ge
schiedenis van ons land. Hij was aanvankelijk een
vurig voorstander van de liberale beginselen, en
volgde in het eerste ministerie-Thorbecke den heer
Van Sonsbeeck als minister van buitenlandsche zaken
op. Later had hij korten tijd zitting in het minis-
terie-Heemstra. Van toen af echter begon hij zich
meer en meer van zijne vroegere politieke vrienden
te vervreemden.
Gedurende eene lange reeks van jaren is de heer
Van Zuylen vervolgens Nederlandsch gezant te Parijs
geweest. Na wegens zijn gevorderden leeftijd zijn
vreemdelinge was werkelijk een avonturierster. Dat
had men al dadelijk vermoed. In zulke zaken Jaat
men zich niet gemakkelijk misleiden.
Acht dagen na haar eerste verschijning aan de
speeltafel, haalden reeds enkele dames de schouders
op als er over mevrouw de St. Vire werd gesproken.
Zij speelde iederen voormiddag, eiken namiddag; zij
begon zelfs des avonds te spelen. Zij moest zich om
haar kind in het minst niet bekommeren. Het arme
schaap was geheel aan de .zorgen van de bonne over
gelaten. Vtaar had deze moeder, tusschen de uren
die zij aan haar toilet besteedde, of aan de speel
tafel doorbracht, tijd moeten vinden, om zich met
haar kind te bemoeien.
Telkenmale als zij de speelzaal binnentrad, werd zij
dodt velen gevolgd. De heeren vonden het interessant
haar bij het spel gade te slaan, te zien hoe hare
schoono handen de stapeltjes goudgeld, naar zich toe
haalden of van zich af schoven, terwijl zij slechts
oogen voor het spel had en geen der omstanders
met een enkelen blik verwaardigde
Men moest de waarheid hulde doen en getuigen,
dat er op haar levenswandel niets viel aan te mer
ken, aangenomen dat er van een levenswandel ge
sproken kon worden ten opzichte van iemand, die
hare dagen aan de speedt^fel doorbracht. Maar
welk een bestaan was dgt voor zulk een schoons
vrouw Welk een misbruiking van den besten t;jd
van haar levenMen zoude het veel vergeêflijker op de promenade ?pelei
hebben gevonden, wanneer men haar een galant
De herfstvergadering van de Provinciale Staten
van Zuid-Holland werd gisteren geopend door den
commissaris des Konings, mr. C. Fock.
Hij deed dit geheel onder den indruk van hetgeen
in de laatste dagen allen met weemoed vervult
den toestand van Z. M. den Koning, die grooten
angst baart.
De Voorzitter hield zich overtuigd, dat de Staten
van Zuid-Holland zeker zullen instemmen met de
bede, dat zooveel mogelijk in den toestand van den
hoogen lijder verbetering korae en dat Z. M., kan
het zijn, voor zijn dierbaar vaderland bewaard blijve.
(Teekenen van instemming).
Daarn& herinnerde de voorzitter, dat sedert de
laatste vergadering aan de Staten twee leden d'öor
den dood ontnomen waren, in de eerste plaats de
heer Van Weel, van Oud-Beierland, de nestor der
vergadering, die,, onder de vroegere wetgeving en,
na 1850 onafgebroken het vertrouwen genoot en ter
Staten werd afgevaardigd, zoodat hy meer dan 40
jaren lid is geweest;
Hij huldigde hem als een
kennis, volkomen op de hoogte
in wien men
verliest.
man van grondige
a t> van de onderworpen,
een bekwaam en rechtschapen medelid
Van de beide Brielsche afgevaardigden ontviel
den Staten de heer Van Andel door dan dood.
Gedurende zijn kortstondig lidmaatschap had hy,
althans in de Staten, geen gelegenheid ten nutte
der provincie werkzaam te zijn, doch elders ijverde
hij voor al wat goed en edel was.
En wat den heer mr. H. Ph. de Kanter betreft,
die door vsrandering van woonplaats ontslag heeft
genome®, wees de voorzitter op de warme en on-
avontuur ten laste had kunnen leggen. Dat zou dan
een zaak tusschen haar en haren echtgenoot geweest
zijn. Wanneer zij namelijk een echtgenoot had, werd
er spottend by gevoegd.
Men lette er natuurlijk ook op met welk gevolg
speehle. Zij had geluk en tegenspoed, als ieder
speler. Men .vertelde elkander des namiddags, hoe
veel de schoone vrouw des morgens verloren of
gewonnen had. Men overdreet de sommen, wan
neer zij had gewonnen, en als zij had verloren, zeide
men, dat zij haar laatsten franc had verspeeld.
Men had Russische prinsen en eigenaars van hon
derdduizenden lijfeigenen, Wallachijsche bojaren en
zoovele anderen reeds, als groote en ongeneeslijke
spelers, het maximum zien «wagen men had reed.»
zoo menig origineel aan de speeltafel gadegeslagen,
maar deze speelster was toch een geheel eenige ver
schijning.
Zoo ging het voort, tot men de schoone vreemde
linge gedurende eenige dagen aan de groene tafel
miste. Er verliepen zelfs acht dagen, gedurende welke
de beambten van de bank vruchteloos naar hun be
koorlijke cliënte uitzagen.
Vertrokken was zij niet. Men had haar, ontmoet
Men wist, daj zij noggin het hotel achter de altoos
gesloten gordijnen van hare balconkamers op de eerste
verdieping vertoefde. Men zag ook het kleine meisje
met de roodharige lokken nu en dan 'met de bonne
’m.
Op eens verspreidde zich het gerucht, dat het met
kind is geboren met
een
gelaat gelykt.
Het Vaderland meldde
«Benoemd tot directeur der H. B. S. te Gouda
dr. W. J. Steen huis, leeraar aan het gymnasium te
Zutphen."
Nu treft het toch inderdaad hoogst noodlottig te
1890.
«listen.
•ELS.
uit ach.
-71/, uur.
sen.
zamon, dat: lo. te Gouda geen vacature is, maarte
Schiedam2o. dat er ook te Schiedam geen dr. W.
i. Steenhuis benoemd, en dat er 3o, geen dr. W. J.
Steenhuis aan ons gymnasium (Zutphen) verbonden is.
Alle factoren, die als product het ongelukkige Ver
schijnsel van drukfouten te voorschijn kunnen roe
pen, schijnen, zegt de ZutJ. Ct., hier*zeldzaam een
drachtig te hebben samengewerkt.
Het «Nieuws v. d. Dag” meldt:
«Hoewel niet in ernstige mate, nemen de krachten
des Konings toch langzamerhand af, al moge van dag
op dag schijnbaar geep verandering te constatoeren zijn.
Z. M. is nog dikwijls eenigszins opgewonden en
brengt dan onduidelijk uitgesproken klanken voort,
voor een enkele maal afgebroken door gezegden, die
het gevolg van een momenteelen terugkeer van be
wustzijn kunnen zijn.
Na die vlagen van opgewondenheid, welke soms
lang aanhouden, vervalt Z. M. in een toestand van
volslagen apathie.”
van staat mr. J. P. P. baron van
Nyevelt, lid van de Eerste Kamer der
3)
Deze schoone lippen, deze verwonderlijk schoone
oogen, spraken altijd dezelfde stomme terugwijzende
taal. Den heeren begon het te vervelen en de da
mes, die het in dergelijke gevallen altijd //dieper
zoeken”, waren het er over eens geworden, dat er
voor dez£ teruggetrokkenheid een reden moest be
staan. Zij kenden haar eigen geslacht beter; zij
wisten dat een mooie vrouw, die mooi wezen wil
en dat wilde deze klaarblijkelijk ook, want waartoe
anders haar .prachtig toilet er op uit is om ver-
z overingen te maken. En waarom geschiedde dat
Hier niet, waarom?
Honderdorlei onderstellingen werden opgeworpen,
de ééne nog ongejymder dan de andere. Men moet
het bijgewoond hebben, om te weten, waartoe het
publiek juin een badplaats, dat den ganschen dag
niets te doen heeft en eiken middag tezamenkomt,
in staat is om de gesprekken gaande te houden.
Intusschen waren de feiten hier min of meer in
overeenstemming met de onderstellingen, want deze
wegens vernieling, tot ƒ3 boete.
A. W., oud 32 jaar, timmerman
beleediging van df“ “-1J11
Voorts stond telrmui. xv. v. xi., uit
op 1 Oef. ruzie kreeg met W. Sloof
aan het vechten raakte. Het gevolg was
een slag met een schoen op het hoofd en een snede
in den hals kreeg. Eisch voor H. 30 dagen gev.
