swasH*-"i,r - i «c Bultenlandsch Overzicht. woorden der wet is geen grond gelegen dat het artikel in beperkten zin moet worden opgevat. Uit de gesohiedenis der wet blijkt ook het tegen deel. In de memorie van toelichting werd de wen- scheljjkheid betoogd, met het oog op de menigvul digheid van kunstgrepen om kiezers te bewegen op een ander hunne stem uit te brengen dan op dengeen dien zjj bedoelen, eene algemeeno uitdrukking te bezigen. In het verslag der commissio van rap portours werd de zienswijze uitgesproken, dat het beter ware de gevallen van strafbare bedriegerij met name aan te duiden, maar de regeering heeft aan dien wenk geen gevolg gegeven en heeft volhard bjj de eenmaal gekozen algemoene uitdrukking die deel uitmaakt van de wet. De geschiedenis der wet toont dus aan dat de woorden der wet, die bepei king uit sluiten, in overeenstemming zjjn met de bedoeling van den wetgever. Het eerste deel van het cassatie middel was derhalve ongegrond. In het tweede deel van het middel was betoogd dat het art. 127 voor de toepassing verschillende vereischten stelt, waaraan dit geval niet zou beant woorden. Betoogd werd dat de in het artikel ge noemde gevallen niet kunnen worden geljjk gesteld met het tegenwoordige. De Hooge Baad overwoog echter, dat wanneer tot toelichting van strafbepa lingen eenige voorbeelden zijn opgenomen, daaruit niet kan worden afgeleid de bedoeling om de straf bepaling tot die enkele gevallen te beperken, te minder waar de regeering de wenschelijkheid heeft betoogd om eene algemeone uitdrukking te bezigen. Bovendien zijn de handelingen, waaraan requirant is schuldig verklaard, ofschoon niet volkomen gelijk aan de bedoelde gevallen, toch soortgelijke bedrie- geljjke handelingen bij gelegenheid van eene verkie zing verricht, met het gevolg dat ingeleverde stem briefjes een ander persoon aanwezen dan was be doeld. De wet mag niet uitgelogd worden naar eene en kele uitdrukking in eene Mem. van Toel. buiten verband met andere, maar naar hare eigen woorden en volgens hare geschiedenis in haar geheel. Beweerd was dat in deze door req. geen daad was verricht, maar een raad gegeven# Dit oordeelde de H. Baad in strijd met de feitelijke beslissing. Het strooibiljet bevatte eene opwekking aan de kiezers om ovoreenkomstig de daarin vervatte aanbeveling te stommen. Dat is eene handeling, die gericht was op het doen aanwijzen van een ander persoon dan de kiezers bedoelden. Dat art. 127 voor het tijdstip van het plegen van het feit alleen zou stellen dat het bij gelegenheid van eene verkiezing en niet vóór de verkiezing moest geschiedeu, achtte de H. Baad onaannemelijk. Even zeer achtte het de overige onderdeelen van het tweede gedeelte van het middel ongegrond na de beslissing van het Hof, o. a. dat er bij de kiezers eene dwa ling in den persoon had bestaan, en mitsdien werd het cassatieberoep verworpen. De vernieuwing van «het Czaar Petcrhuisje» te Zaandam wordt, naar de Zaanl. Ct. meldt, met kracht voortgezet. Het oorspronkelijke gebouw, dat op som mige plaatsen 3 duim in den grond was gezakt, is met behulp van dommekrachten en vijzels ongeveer 1 M. in de hoogte gebracht, en van eene zeer hechte fundeering voorziende vloer is door ijzeren balken ondervangen en het geheel door Amerikaansch houten steunpilaren, stevig aan elkander verbonden, omringd, je dat ik ook niet ben als een uil onder de kraaien De akkers en wijnbergen, die thans het eigendom van den overste Van Barneveld zijn, waren mijn va derlijk erfdeel en nu verbeeldt hij zich dat ik den hoed voor hem lichten moet, omdat hij het voor een baga tel gekocht heeft en er een groot huis op heeft laten bouwen. Mijn vader was stedelijk boekhouder hier in dezo streek en omdat hij zoo goed rekenen kon verstaat zijn zoon er zoo weinig van, dat hij er alles doorgelapt heeft. Maar niettemin blijft hij altijd Jean Baptist Freylich, die den duivel gezien heeft aan het zoogenaamde voorname volk, dat zich hier als wel doeners der stad voordoet, omdat het anderer have en goed bij gerechtelijken verkoop half om niet zich toegeëigend heeft Trek er je even weinig van aan als ik doe Doortje, want wie weet hoe nog eenmaal dat blaadje omkeert." De oude Jean Baptist had goed praten. Het meisje bleef de speelbal der jongens en werd het nog meer, nadat onlangs in een openbare zitting van den gemeenteraad, de vraag op het tapijt was gebracht, of men die vijftig gulden voor Doortje Franscliman niet schrappen zou en haar in een dienst plaatsen, daar zij welhaast haar vijftiende jaar zou bereiken. Vijftig gulden welk een la3t voor de stad 1 Het meisje kon lezen en schrijvenzij wist zelfs meer, dank zij haar vlugheid van begrip en de voor zorgen van haren pleegvader, die bij do families in de stad de onbruikbaar geworden schoolboeken voor zoodat beweging en schudden zoo goed als onmo gelijk is geworden. Men verwacht, dat de herstelling tegen 1 Januari 1891 voltooid zal zijn. De Maasbode geeft het volgend verslag van de vergadering der katholieke kiesvereeniging te Maas tricht, waarin besloten werd aan den Noordbrab. bond van B. K. kiesvereenigingen steun te verleenen Gisteren had onder voorzitterschap van dr. Schrei- nemacher, lid der Tweede Kamer, de aangekondigde vergadering van de katholieke kiesvereeniging te Maastricht plaats. Na voorlezing van notulen enz. deelde de voorzitter het doel der vergadering mede en vroeg of iemand het woord verlangde. De heer Hustinx leest een stuk voor, waarin op de noodlottige gevolgen der legerwet gewezen wordt, zoowel wat de moreele als stoffelijke belangen des volks betreft, en wijst op het grooto feit der Noordbrabantsche motie. Mr. Seidlilz repliceert en zegt, dat de Brab. motie een mandat impe'ratif is, dat inconstitutioneel en re- volutionnair is. Ook hem was de legerwet een gruwel; ook hq wenschte niets liever dan die te zien ver dwijnen, maar dat gaf geen recht om het geheele ministerie af te vallen en daardoor de komst van een liberaal ministerie mogelijk te maken, dat zeker niet zou nalaten eene even slechte legerwet in te dienen. De heer Nuijens antwoordde, dat de woorden man dat impératif het eerst gebruikt waren door de te genstanders der motie, maar niettemin hier geen aan wending konden vinden. De kiezersbonden in Noord-Brabant, die het geheele Noordbrabantsche volk achter zioh hebben en bijna door geheel het katholieke Nederland zijn toegejuicht, geven hier antwoord op. Zoo ooit, dan spreekt hier de volksstem. Hij ziet geen kans om aan de leger wet te ontkomen dan door de aansluiting bij de Brabantsche motie, daar er van deze regeering, die geheel ter wille van de antirevolutionairen is, niets voor de katholieken te verwachten is. De heer Seydlitz repliceert, tracht don vorigen spreker te weerleggen en eindigt met eene motie voor te stellen, waarin gezegd wordt dat do B. K. kiesv. „St. Servatiusbond" te Maastricht, hare afkeu ring te kennen gevende over de legerwet, maar niet kunnende instemmen met de vergaande strekking der Noordbrabantsche motie, meent afstemming van de begrooting van oorlog te moeten aanbevelen, en ver der vertrouwen stelt in de wijsheid der volksverte genwoordiging. Na eenige uitzettingen, die evenwel weinig met de dagorde hadden uit te staan, verklaart de heer Hustinx mee te kunqen gaan met de motie van den heer Seydlitz, omdat daaruit voldoende de tegen stand van Mastricht aangaande de legerwet spreekt en instemming met de Noordbrabantsche motie. De voorzitter stelt voor de motie in stemming te brengen door opstaan of zitten blijven. Met bijna algemeen opstaan wordt de motie-Seyd- litz aangenomen, waarna de vergadering uiteengaat. Uit Gennep wordt gemeld In den nacht van Zaterdag op Zondag heeft in deze gemeente een moord plaats gehad op zekeren Hulsman, een bewoner van een klein, bouwvallig huis even buiten de kom dezer plaats. De heer Hoesen, wethouder der naburige gemeente Ottersum, bemerkte toen hij in den vroegen ochtend het huis voorbijging, dat de ruiten waren stukgeslagen, en binnentredende vond hij den bewoner vermoord. Uit haar ging bedelenmaar het stedelijk blaadje kwam Doortje niet in handen en Freylich vertelde haar niet, dat zijne vrienden in den gemeenteraad het om zijnentwille hadden doorgedreven, dat die vjjftig gulden in de begrooting voor het volgend jaar wederom onder de uitgaven opgenomen zouden worden. Toen Jean Baptist zjjn eenvoudig toilet voor den spiegel gemaakt had, staarde hij, tenrijl hij naar het zingen van het koffiewater luisterde, voor zich uit naar de wjjnvelden, die met een dikken herfstnevel bedekt waren en waar sedert het aanbreken van den dag een menigte volks reeds aan den arbeid was. Doortje verliet juist bare plaats en knUlde bij den haard neder, om den ketel van het vunr te nemen, toen een atoaoedig gekleede knaap, nog hijgend vau het trappen klimmen, in de deur van het torenkamertje verscheen en zwijgend bleef staan. «Nu Peter, wat is er aan de hand vroeg Frey lich, terwijl hij zich omkeerde en dacht dat de pastoor hem weer eens met de eene of andere on- noodige opdracht te belasten zoude hebben. «Jean Baptist", antwoordde de jongen, «gij zoudt dadelijk bij den pastoor komen, JÉJyi over iets gewichtigs te spreken heeft. Hi/^KÏMh in de sacristij." „Nu, nu, wat is er zoo vroeg aan de hand?" Jean Baptist streek zich met de beide handen door het haar, keek naar zijn jas, die aan een knop aan den wand hing en schikte zijn das recht. de omstandigheden valt op te maken, dat Hulsman,, gewekt door het breken der ruiten, naar buiten is gekomen en daar werd aangevallen, ten minste vóór het huis zjjn bloedsporen te zien. Daarna sohjjnt men worstelende naar binnen te zjjn gegaan, waar de ongelukkige man verder werd afgemaakt. Uit het feit dat op de tafel eene flesch jenever stond met twee gebruikte glazen, leidt men af dat er twee moordenaars aan het werk zijn geweest. De man word geacht vrij wat geld te hebben, en alles was dan ook nauwkeurig onderzocht, naar men zegt zonder gevolg, want hjj schijnt zijne schatten elders bewaard te hebben. De daders is men tot heden nog niet op het spoor, maar hoogstwaarschijnlijk zijn het bekenden, omdat de toestand van het huis eer aan eene bedelaars woning dan aan die van een welgesteld man doet denkon. In afwachting van de komst der justitie uit 's-Hertogenbosch wordt het door maréchaussees bewaakt. Vrjjdag hield de commissie van musici, belast met het afnemen der overgangsexamens aan het con servatoire te Parijs, eene zitting, waarin onder vele andere leerlingen, ook onze twaalfjarige landgenoot, de violist Jacques Jacobs, werd geëxamineerd. De commissie, waarvan Arabroise Thomas voorzitter is, telt onder hare leden mannen als Massenet, Léod Dólibies, Boulanger, Guiraud, Duvernoy en vele anderen. Met algemeene stemmen werd de leerling Jacques Jacobs tot de hoogste klasse van het conservatoire bevorderd, nadat hij de «Caprice» van Vieuxtemps, een eigen fantasie en een stuk „a prima vista» had gespeeld. Het Centrum wjjst er, aan de hand van een Fransch blad op, dat wanneer de hand van een vrouw het roer van het Staatsschip bestuurt, de koers uitne mend zjjn kan. Onder koningin Victoria is Engeland tot een hoogen trap van bloei en ontwikkeling ge komen. Spanje geniet onder het bestuur van oen koningin-regentes een langdurige en ongewone rust. De republikeinen houden zich kalm, de Carlisten blijven eveneens rustig en zelfs de anli-Alfonsistische oppositie in de Baskische provinciën laat niets van zich merken. Bjj dezo voorbeelden uit den tegenwoordigen tijd zouden verschillende andere te voegen zjjn uit heb verleden. Men herinnere zich slechts de geestdrift en vereering, welke een Maria Theresia bij hare on derdanen wist op te wekken, en de regeering der begaafde czarina, welke in Busland tegen het einde der vorige eeuw het bewind voerde. Ons land, zegt Het Centr., is op het punt een nieuw geval van vrouwen-regeering voor de historie op te leveren en met ons verwacht zeker ieder Nederlander, die het koningschap op hoogen prjjs stelt, dat ook die regeering voor ons heilzaam zjjn zal. De Koningin heeft zich van meet af aan sym pathie weten te verwerven bjj ons volk. Zjj is ge heel een Nederlandsehe geworden, die steeds hart toonde te bezitten voor het volk, aan welks hoofd zij naast den Koning is geplaatst. In alles wat ons land betrof, heeft zjj een groote mate van belang stelling aan den dag gelegd en aan de Kroonprin ses is door haar een opvoeding gegeven in over eenstemming met de taak, welke deze later zal heb ben te vervullen. „Welnu, is er zooveel haast bjj?" vroeg hjj nog maals met onwil. „De pastoor zegt het." „Zeg hem dan, dat ik dadelijk zal komen." Jean Baptist zag het meisje san en gaf haar met de oogen een wenk om den ketel weder te vuur te zetten. „Dag noch nacht heeft men rust in dezen ellen- digen dienst I" bromde hij voor zich heen, terwjjl hjj de versleten blauwe jas aantrok. „Er kan vandaag goen sprake van trouwen en doopen zjjn het zal wel weer niets om 't lijf hebben, want alles is buiten aan het oogsten." Jean Baptist knoopte de jas tot aan de kin dicht en Verliet het kamertje. Doortje bloef staan en luisterde naar dén zwaren voetstap, die de treden van de houten trap deed kraken. Ook zjj trad nu op het venster toe, verhief zich op de teenen harer bloote voeten, nam het stuk spiegelglas van de vensterroede, plaatste het op de vensterbank en begon baar eenvoudig toilet te ma ken. Zij trok oen merinos jakje aan, wierp een donkeren, reeds veel gedragen rok over de beupen en begon toen het wederspannige roode haar in orde te brengen. „Ik kan vandaag alweer niet uit," sprak zij bj) zichzelf. Mijn been doet mjj zoo zeer. Zij hebben het gisteren veel te bont met me gemaakt. (Wordt vervolgd.) „Het Nederlandsehe volk zal zich daarvoor onge- twjjfeld dankbaar toonen, wanneer H. M. straks op nieuw de teugels van het bewind zal hebben in handen genomen. Het zal zjjn trouw en gehechtheid aan ons Vorstenhuis zoo mogeljjk nog verhoogen en de regentes aldus schadoloos trachten te stellen voor den kommer, welken de huidige, pijnljjke omstan digheden allereerst aan H. M. baron. „De Nederlanders zullen daardoor hun room van een ridderljjk, nobel en erkentelijk volk te zijn, hoog houden 1» Naar uit Londen aan het „T. v. Gen." wordt ge meld, heeft een correspondent van de „Times" een onderhoud gehad met prof. Koch, over zijne ont dekking tot genezing der tering. Vooralsnog weigerde hij nadere inlichtingen te geven. Alleen deelde hjj mede, dat voor de berei ding der lymphe metaal-zouten worden gebezigd. Nadat deze stof den teringbaci! gedood heeft, werkt zij door hare genezende eigenschappen mede om den lijder te herstellen en maakt hem tegen verdere aanvallen van den bacil bestand. De lymphe is slechts door een lang en zeer moeiljjk proces, dat zeer kostbaar is, verkregendaarom zal zjj voor- loopig alleen bereikbaar zjjn voor rjjken, tenzij de regeeringen de stof aankoopen. Koch vermeent niet, dat lang bestaande gevallen van tering door hem kunnen worden genezen, daar in zulke gevallen andere parasieten, behalve de tuberkelbacil, zich door de longen een weg banen, terwjjl de Koch'sche entstof alleen de teringbacil doodt. Koch vaccineert alleen teringljjders, hetgeen bewijst dat zijn stelsel niet preventief is. Frof. Loyden, de eenige vertrouwde van Koch, gelooft stellig aan den goeden uitslag. Binnen een zestal weken zal de methode in den kring van ge neeskundigen te Berljjn door dr. Koch publiek worden gemaakt. hun geld in de onderneming steken, kunnen dus we ten op welke wijze dit wordt aangewend. De generaal heeft, door het aankoopen van een ge bouw te Londen, een eersten stap gedaan tot practi- sche verwezenlijking van zijn plan. Geldelijken steun vragend spreekt hjj tevens zijn erkentelijkheid uit voor de aanzienljjke stoffelijke bijdragen, welke hij 'reeds ontving. Een der leden van het vorstelijk huis (de kroonprins?) moet voor het plan bijzondere be langstelling opgevat hebben en daarvan ook reeds in een eigenhandig schrjjven aan den generaal op ondubbelzinnige wijze blijk hebben gegeven. Men heeft een middel ontdekt om met behulp van de telephoon de komst van stormen aan te kon digen. Hiertoe worden twee ijzeren staven op 7 of 8 meter afstand van elkaar geplaatst. Door ze in gemeenschap te brengen aan den eenen kant met een met caoutchouc geïsoleerden draad, aan den anderen met een telephoon, kan een naderende storm ten minste 12 uren te voren worden aankondigd. Een dof geluid doet zich dan in den ontvanger vernemen. Naarmate de storm nadert gaat het geluid over in dat van hagelkorrels, die tegen het venster slaan. Elke bliksemstraal brengt een schok voort alsof tegen het telephoonkastje word, geslagen. Vermoedeljjk zal deze ontdekking aan weerkundi gen belangrijke diensten bewjjzen. Dezen zomer heeft zioh tusschen Kesteren en Nijmegen een vermakeljjke geschiedenis voorgedaan. Voor de waarheid ervan staat het „Sportblad" in. Het was een prachtige zomeravond, zoodat velen gebruik maakton van het schoone weor, om nog eens een tochtje per rjjwiel te maken. De maan was niet vol, en slechts weinig sterren stonden aan den he mel, zoodat men op onbekende wegen zeer goed een lantaarn kon gebruiken. Twee wielrjjders hadden er ook zoo over gedacht en reden al keuvelend verder, totdat ze aan een barrière bjj een spoorwegovergang kwamen, die gesloten was. Het duurde wel lang voordat de trein kwam, maar eindeljjk hoorde men toch het zuchten van de locomotief. Niet ver van de plaats, waar onze wielrjjders stonden, hoorde mon eenmaal fluiten; een poosje later hoorde men twee maal fluiten, en naar den klank op denzelfden afstand Tot groote verwondering kwam de trein niet, men hoorde hom wel, en nu was het een gefluit van be lang, net of men in nood zat, onophoudelijk door. Onze wielrjjders,^ die hier niets van begrepen, wilden al eens gaan kjjken en hun rijwielen op zij zetten, toen een baanwachter woedend kwam aanloopen, roepende: „Weg, marsch met die dingen!" terwjjl hq er een vloek tusschen Tvierp. Wat was het geval? De trein was blijven stilstaan, toen do machinist het roode licht van de lantaarns der rjjwielen had opgemerkt. Bood toch beteekont in de spoorwegwereld „onveilig". De Standard, het boek van generaal Booth, bespre kend, merkt op, dat hjj niet den minsten waarborg y.\ dat de 1.000,000 p.st., die hjj vraagt, wjjs en eerlijk zal worden besteed. Booth's beweegredenen mogen onzelfzuchtig en edel zijn, zaken blijven zaken, en het publiek, dat het geld moet leveren, wenscht zekerheid dat hjj het work beter dan de thans daartoe aangewezen lichamen uit zal vooron. Hiorop heeft de heer Booth geantwoord dat de leiders der bewe ging van den beginne aan boeken gehouden hebben, die door alle leden kunnen worden onderzocht. Jaar- ii 1V,°r een balans openbaar gemaakt zoowel voor geld dat in het binnenland als dat hetwelk in het buitenland wordt ontvangen en uitgegeven. Zij, die Er is te Weenen een boekje over prima donna's versohenen, dat onder meer over de hooge eischen van deze zangeressen en do handige streken harer impressario's menige vermakeljjke bijzonderheid be helst. Voor eene hedendaagsche prima donna is het niet alleen voldoende, dat zij als kunstenares wijd en zijd beroemd is, zjj moet ook in de werold en in het salon weten te schitteren, en zorg dragen dat er steeds over haar gesproken wordt. Hoe fraai ook haar keelgeluid moge zijn, en al verstaat zjj nog zoo goed de kunst om de tonen als parelen uit haren mond te laten rollen, zoo moet dit alles door dingen aangevuld worden, .die hoe weinig ze ook met kunst te maken hebben toch door de menigte verlangd wordt. Dit zjjn toiletten, juweelen en luxe. Een aardig bewjjs daarvan is hetgeen met Mad. Nevada, dezelfde die thans in ons land zingt, gebeurd is! Dezo beantwoordde in den beginne met hare kleine, maar uitstekend geoefende stem in het geheel niet aan de verwachtingen welke haar impressario Sar gent van haar koesterde. Ineens kreeg hij echter een gemalen inval. Hij begaf zich naar de zangeres en zeide haar: stem noch vlijt ontbreken u, maar diamanten. Maar waar zal ik die vandaan halen? antwoordde Mad. Nevada. Daar zal ik wel voor zorgen, was de repliek. Denzelfden dag stelde Sar gent de zangeres voor met hem eene wandeling door de straten van Montreal te maken. Bjj een juwelier voorbijgaande zag hjj een stel valscho diamanten achter de winkelramen liggen, welke hij voor den geringen prijs van 35 dollar kocht. Daarop liet Sargent een jjzeren brandkast maken, waarin hjj deze steenen bergde. In Chicago aangokomen, liet hij den eigenaar van het hotel waar hij met Nevada was afgestapt, bij^ zich ontbieden en verzocht hem de brandkast te willen bewaren, daar deze diamanten ter waarde van 90.000 dollars bevatte, welke klei noodiën de kunstenares van den Sultan gekregen had. De hotelier echter weigerde op het hooreu j^mi l jS°m z*cb me' zu'k eene groote verantwoor delijkheid te belasten, zoodat Sargent de hulp van een politiedienaar inriep, welke order kreeg de kast te bewaken. Die heele manoeuvre maakte geweldig opzien, en men sprak in heel Chicago over niets anders dan over de diamanten van Nevada, zoodat bij haar eerste optreden iedereen haar zien wilde. En toen het bleek dat de draagster dier quasie kostbare sieraden nog eene allerliefste stem had, was haar fortuin in Amerika gemaakt en werd zij onder het gilde der primadonna's opgenomen. Door dit proefstuk van Amerikaansche reclame was haar fortuin gemaakt. Pauline Lucca heeft het niet zoo gemakkelijk go- had, want het heeft jaren geduurd alvorens zij van koriste tot eene groote zangeres bevorderd was. De hooge prijzen die Patti verlangt, zjjn overbekend, maar toch maakte het indertijd opzien toen zij voor het zingen van drie liederen bjj Alfred Botschild te Parjjs de kleinigheid van 600 vroeg en die ook kreeg. De vrouw van den Lord Mayor, die niet meer dan 400 voor Patti's medewerking op eene soiree wilde betalen, kreeg een weigerachtig antwoord. Als een bewijs van de hooge meening, die kunste naressen van haar talent plegen te koesteren, is, onder meer anecdoten van dien aard, van beteekenis hetgeen met de beroemde Schroder Devrient gebeurd is. Toen deze te Dresden geëngageerd werd, zeide de Saksische minister Muller tegen haar, dat zjj met hare gage van 6000 thaler evenveel kreeg als hij zelf als hoofd van een ministerieol departement. Waarop Schroder hem vrjj uit de hoogte toevoegde, dat men voor dit jaargeld wel 20 personen zou vin den, volkomen in staat om minister te zjjn; maar dat er in geheel Duitschland geen vijf zangeressen waren die dat konden doen wat zij verstond. Er bestaat ook eene aardige anecdote van Nillson, die een helder lioht op haar overbekend goedig ka rakter werpt. De zangeres zon in Londen voor de kinderen eener armenschool zingen en had zich daar toe op een bepaalden avond bereid verklaard. Nu wilde het toeval dat zjj van de koningin eene uit- noodiging ontving om op dienzelfden avond in een hofconcert mede te werken. Nillson sloeg echter do invitatie af en zeide er bjj, dat zij dien avond voor arme kinderen moest zingen, en dus niet komen kon. De directeur van het orkest der koningin deed alle moeite om haar tot andere gedachten te brengen, maar Nillson bleef neen zeggen en verzocht de koningin de redenen van haar besluit mede te doelen De directeur begaf zich naar Victoria, niet geheel gerust zijnde over de wijze waarop zij die weigerin* zou opnemen. Maar de koningin antwoordde kalm° mevr. Nillson heeft gelijk, ik keur die reden van vZ W l "0llf0IT g°ed schrijf haren naam in voor het volgende hofconcert en vraag haar of zii mij do eer eener visite wil bewijzen. En toen Nill son aan dit voor haar zoo vleiende verzoek voldeed maakte de koningin een met robijnen en diamanten vens.erden armband dien zij droeg los en bevestigde het sieraad eigenhandig aan de pols der zangeres! (N. It. Ct.) Eén voor één zjjn, bij de beraadslaging over de Fransche begrooting van oorlog in de Kamer alle amendementen verworpen, met uitzondering van een door de heeren Decendries en Tony Bévillon inge diend, strekkende om den post voor de gratificatiën aan de onderofficieren en soldaten, dio den dienst moeten verlaten, omdat zjj er ongeschikt voor gewor den zijn, met 250.000 fr. te verhoogen. Het werd ondanks het bezwaar van den rapporteur, die in het midden bracht, dat elke verbooging van uitgaven het ovenwicht van het budget in gevaar bracht aan- genomen met 422 stemmen togen 110 goeïgekt'rd. '9 het bU<iget °°rlog in Z'J" geheel De beraadslaging over de begrooting van den mi- gebracht111 W6r<! h*"1" ge°peml en ten einda Berlijn spreekt veel, te veel over dominoo Stöcker. noliii °lZ vg 7," man wordt gem«aht tot een bedmefl 1 f KrauzzeitlmS is meer boos dan bedroefd, wat tegen den regel der vroomheid is. De val van Stacker beschouwt het blad als een teeken van de aanstaande heerschappij van het Jodendom en 0 nationaal-liberale bourgeoisie. Maar, laat het blad er op volgen, de Keizer zal, evenals zijn grootvader, die in den beginne ook liberaal wilde regeeren, nog eenmaal erkennen, dat de christelijk— conservatieve beginselen het eenige fondament voor do monarchale staten vormen, waarop men zich ver- laten kan. Het blad verklaart, als tot hiertoe aan de zijde van Stacker te willen strijden voor de be vrijding der Evangelische kerk van den Staat en voor de bevrijding van den Staat van het Jodendom eu het kapitalisme." De national-liberale National Zeitung noemt het KbGb? h"; to?.k?r ,een bevrijdende daad van den Keizer Het vrijzinnige Berliner Tagoblatt ze»t- Aan de trappen van den !roon is geen plaats tot welke de ran ««oening verloochent, tot welke de Keizer den weg heeft geopend. De ontslagenei zelf schijnt nog vol moed, wat in Duitsch- Keizerlijke ongenade niet weinig zegt. Op een Christelijk-sociale volksvergadering deelde Stöcker ZWat°h Hag bofPrediker mede met de woorden: „Wat hedenavond ons hart beweegt, is no» niet riin om uitgesproken te worden. Wat ik if dit Zr gevoel, vat ik te zamen in don uitroep„Leve onze geliefde Keizer Stackers lijfblad Das Vdk verklaart: „Wjj blijven voortgaan met te*en de machltaft 0,ütwnoh"nS a«jden, onverschillig of de machti0en der wereld voor of tegen ons zijn.» Wij ge- vooVrekomenrne' TU™dsoha bcursontwrichtingZ voorkomen, maar indien de heer Stöcker zijn oogen Het komt ons intussohen voor, dat er door de wordt "af T®8' gewioht aan Stackers ontsla* wordt gehecht. Volgens meer betrouwbare borichten geldt net hier met zoozeer een zaak, die Stöcker persoonlijk aangaat als wel de instelling zelf. De hm'T f™,.! ffuruiraen tijd van meening, dat L u Pf ap' zooals dit te Berlijn zich ont wikkeld heeft, een ding was dat zich zelf had over leefd, zoodat van nieuwe benoemingen in de plaats Ltata 1 ■g°Eeü We' niet zalk°®en. Inzonderheid dikera lheiMr w rder g6pa8t' dat z«n bofpre- Irtö ri, ofd steldea bÜ de bestaande, partijschappen, wat Stöcker deed bij het Anti- Semiet,sme, en Kogel bij de ultra-orthodoxie. Kögel stond namelijk te Berlijn aan het hoofd van de oppó- a«nC dJTh 1 ?emring Tan Harnaclt <°t hoogleeZr aan de theologische faculteit te Berljjn .„a'UUchen j0rt.ufa' en Engeland getroffon modus vivendi aangaande Afrika zal 6 maanden van kracht zqn. Do verdragen, welke na 20 Aug. door Engel- sche agenten met Afrikaansche opperhoofden fijn gesloten ,n het gebied, dat bij het tract.at van IS verklaard. g wa9 toegekend, ™Heu nietig worden Het nieuwe Amerikaansche Huis van Afgevaardio- den zal bestaan uit 212 democraten, 97 ropublikei- nen en 23 vertegenwoordigers van de „farmers alli-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1890 | | pagina 2