EEN PLEEGKIND.
ken,
II
4
BINNENLAND.
KT
IAN,
It
Maandag 17 November.
4890.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
E. <1
FEIHLLETOX.
I
lil
De inzending van advertentiön kan geschieden tot Mn uur des namiddags van den dag der uitgave.
0.
lSMA
ren van
Of terug*. 1
len,
roort-
iteld-
Mlem-
•tbeker
boven
Altonderljjke Nommera VIJF CENTEN.
Bij deze Courant behoort een Bijvoegsel.
n hart
lodt,
VII.
op,
Bovendien worden alle Advertentien gratia
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
't welk dea Maandags verschgnt.
De uitgave dezer Courant geachiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden ia 1.25, franco
per poat 1.70.
ct».
‘•burg,
1»
lehalte.
liciense
inks.
15 cent.
Otao.
lakkers
goddsche courant.
te Ji'raneier, <a
5NDEWEG.
Bbliek
dsUJk
Er was nog iets anders, wat haar op het reeds
zoo beangste hart drukte, terwijl zij, in het bewust
zijn van haar onschuld, op het tooneel van den
brand staarde.
Er was een
Baptist, nog
{Naar het Duitech.)
■sche
Centii
het
doosje
Zeer geëerde heer
Namens den geheimraad dr. Koch deel ik u mede
dat de tuberculose tot nog toe slechts hier volgens
dezen geneesheer kan worden behandeld. Zijn ge
neeswijze zal binnen ongeveer zes weken aan alle
doctoren medegedeeld worden. Wanneer gij uw zoon
hier wilt brengen, kan hij steeds door mij behandeld
wordende duur der kuur is twee maanden.
Hoogachtend,
Op de 3e. of laatste vrije najaars veemarkt, giste
ren te Berg-ambacht gehouden, golden: Vaarkoeien
130 a 160, Kalfkoeien 160 a /195,Guiste
Vaarzen f 100 a 150, Kalvers 35 a 60,
Geiten 6.
orhanden
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centeniedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
1
vr
Uit Bodegraven schrijft men ons
Donderdagavond werd de rij der Openbare Nuts-
vergaderingen geopend. Iq tegenstelling toch, met
vele andere plaatsen, zijn de vergaderingen, Waarin
sprekers van elders optreden, voor ieder kosteloos
toegankelijk, waarvan een zeer ruim gebruik gemaakt
wordt. Als spreker trad op Ds. Mees, Luthersch
predikant te Haarlem. Vóór de pauze gaf spreker
eenige schoone door hem vertaalde fragmenten uit
Hamerling’s Danton uud Robespierre, waaraan hij
enkele geschiedkundige herinneringen vastknoopte.
Meesterlijk werden door hem de dagen van het
schrikbewind ons voor den geest gebracht. Na de
pauze gaf spreker enkele stukjes, zoowel ernstige als
komische, ten beste.
Een langdurig applaus was een bewijs voor den
redenaar, dat het publiek zeer voldaan was en wij
roepen hem niet «een vaarwel” maar van harte //tot
weerziens” toe.
O. Weigel.
Latere berichten, die de //Amst. Ct.* aan parti
culiere bron ontleent, melden echter dat geen patiënten
meer worden aangenomendaarom zal men in elk
De heeren J. P. Mahlstede, J. P. van der Bas,
A. Roos en A. Cok, te Berg-ambacht, zijn respectie
velijk benoemd tot Voorzitter, Vice-Voorzitter
Secretaris en Penningmeester der IJsclub //Voorwaarts*
aldaarterwijl tot commissarissen benoemd zijn de
heeren: C. Oskam Az., A. Oskam Az., T. Verhoog,
A. Oskam Jz., C. J. van der Bas, G. Bode, J. Be-
zemer Cz. en B. do Langen.
De //Amst. Ct." drukt een brief af, geschreven
napens prof. Koch, die ie Amsterdam werd ontvangen
op een aanvraag tot behandeling.
De vertaling van dien brief luidt als volgt
Berlijn, 3, 11 ’90.
De rector van het Amsterdamsch gymnasium, de
directeuren der inrichtingen van middelbaar onder
wijs en de le-luitenant H. W. Lansdorp hebben eene
wet ontworpen voor eene nieuwe weerbaarheidsver-
eeniging. Het doel is de deelneming aan de Vrij
willige oefeningen in den wapenhandel te bevorderen
onder de leerlingen van bovengenoemde inrichtingen
gelegenheid te geven tot oefening in het schermen,
en de militieplichtigen reeds vóór hunne indienst
treding met elkander in kennis te brengen.
Tot de oprichting van eene dergelijke vereeniging
is besloten op eene Donderdag gehouden vergadering.
Van de 25 aanwezige gymnasiasten verklaarde zich
echter slechts één bereid toe te treden. De overigen
meenden, dat de vrije uren der kweekelingen van
de verschillende scholen te veel uiteenliepen, om
gemeenschappelijke oefeningen mogelijk te maken.
Zij gaven de voorkeur aan een bond, samengesteld
uit afzonderlijke schoolvereenigingen. t
GOUDA, 15 November 1390.
In de raadszitting van gisteren kwamen nog twee
stukken in, die kortelijk vermelding verdienen.
Vooreerst een voorstel van B. on W. om hen te
machtigen aan H. Lamers alhier, aannemer van het
onderhoud der straten van de Gemeente, op zijn
verzoek, opnieuw dat onderhoud voor 3 jaar op te
dragen, daar de tegenwoordige onderhoudstermijn
met uit0. December a. st. expireert, en wel tegen
dezelfde voorwaarden 0.11 pe* vierk. meter).
Do wijze waarop genoemde persoon zich van zijne
verplichtingen kweet, gaf B. en W. geen reden tot
ontevredenheid en eene nieuwe aanbesteding zou
voor de Gemeente h. i. geen voordeeliger resultaat
opleveren. B. en W. willen echter in het contract
de bepaling opnemen, dat de Gemeente de bevoegd
heid zal hebben den aannemer vóór het einde van
den onderhoudstijd te ontslaan, als waarborg voor
de behoorlijke nakoming zijner verplichtingen.
Voorts kwam in een rapport van B. en W.
op het vroeger ingekomen adres van A. L. van
Dorssen en 94 andere landbouwers en belangheb
benden bij de Kaasmarkt alhier, houdende verzoek
om eene wijziging te brengen in het raadsbesluit
van 29 Juli 1887 en te bepalen dat die markt des
voormiddags te 8 uur een aanvang zal nemen.
B. en W. stellen voor gedurende nog één jaar een
proef te nemen met de kaasmarkt te doen aanvangen
niet vóór een bepaald uur en deze eerst te 8 uur
te doen beginnen, op welk tijdstip de eerste treinen
van Amsterdam, den Haag, Rotterdam en Utrecht
alhier zijn aangekomen.
Bij het rapport is overgelegd eene missive van
van den rentmeester, die aanteekening hield van het
getal der volgeplukte korven. En alles ging zoo stil
en treurig in het werk, als bij een begrafenis.
Wat was op éénen avond, te midden van de alge-
meene vreugde over den gezegenden oogst, geworden
van de trotsche bezitting, die de overste met opoffe
ring van veel geld op een der schoonste punten van
den oever had gesticht? Het hooge, reeds van verre
zichtbare frontespice, de fraaie balcons en sierlijke
veranda’s, het lag alles in puin. De met zooveel
smaak en weelde aangelegde tuin, de kostbare bloem
bedden, de in den ganschen omtrek vermaarde rozen
perken, het donzen gras, de schaduwrijke lanen,
het was alles verwoest en vertreden, verschroeid in
den vlalnmengloed, waardoor het uren lang was ge
blakerd. En zij, de ongelukkige weeze, zij die zoo
bereidwillig gekomen was om te helpen, en die tot
loon daarvoor gehoond, bespot en mishandeld was
gewbrden, zij zoude de schuldige oorzaak van al die
verwoesting zijn 1
_.Het havikswijfje, terugkeerende van haar verren
tocht over den Rijn, over de bergen en de wouden,
beschreef hoog in de lucht breede kringen om den
toren, en riep ’thaar jongen, die bij elkander op
het dak zaten, toe, dat zij vruchteloos naar den
vader gezocht h^d. Haar gekrijsch klonk zoo kla
gend, dat Doortje er van ontroerde. //Arme Lize 1”
Dat was de eerste luid uitgesproken gedachte van
het meisje. //Wie van ons beiden zou de ongeluk
kigste zijn?”
de Kamer van
die zaak.
12)
Alleen Doortje zou er ditmaal geen deel aan heb
ben, Doortje, die vroeger altijd, al had men haar
dan ook met een zekere minachting aangezien, aan
de zijde van haren pleegvader het oogstfeest mede
gemaakt en genoten had.
Zwijgend en somber zat zij daar gedachteloos neder,
met de kin op hare handen gestut. Onafgebroken
richtte zich haar oog op die ééne plek, vanwaar zoo
veel ellende voor haar uitging, op de vensterlooze
zwart geblakerde muren van het huis der Van Barne-
velds, waarvan alleen het kelderhuis was overgebleven
en op de nabijgelegen wijnbergen, waar de ranken
door den feilen gloed verzengd en door den rook
zwart geverfd waren.
Ginds, achter het uitgebrande huis, was ongetwijfeld
het werkvolk ook nu nog met het inzamelen bezig,
want, wat ook geschiedde, de wijn moest gekelderd
worden. Maar er heerschto daar geen vreugde meer.
Men kon ’t duidelijk van den toren zien, dat de pluk
kers in stilte hun arbeid verrichtten, onder toezicht
tijd geweest toen zij behalve Jean
een vriend bezat en dat was Jan ge
weest. Het was in de dagen toen Jean Baptist met
zulk een ongelukkig gevolg den wijnbouwer had
gespeeld. De kleine wijngaard die hij had gepacht,
grensde aan den grond van den overste Van Barne
veld. Jan, die vier jaar ouder was, ging gaarne
met Doortje om. Jean Baptist merkte er niets van,
want als hij niet in de stad in de herberg zat,
twistte hij met het dienstpersoneel van den overste,
zoodat hij geen tijd had om zich om zijn pleegkind
te bekommeren.
De overste en zijne vrouw letten er evenmin op,
waarvan het gevolg was, dat de beide kinderen door
niemand in hun omgang werden gestoord.
Jan was toen een door en door goedhartige jongen.
Zij hadden elk hun lievelingsplekjes in de bosschen
achter de wijnvelden, waarheen groote tochten wer
den ondernomen. Zij kenden ieder vossenhol, maak
ten samen jacht op eekhorentjes, stroopten marters
en bunzings, haalden vogelnestjes uit, waarbij zij
dan beurtelings op elkanders schouders gingen staan,
om in de boomen te klimmen. Jan bracht soms
kruit en schietgerij mede, om heimelijk te schieten
of vuurwerk ,te maken en Doortje was de eenige
getuige geweest van de eerste bittere ervaringen
Koophandel en Fabrieken over
