Bultenlandscli Overzicht.
KEMX1SGEEIIXG
ling der grondwet niet kan zijn, haalt de heer M.
v. L. ook nog aan art. 72, hetwelk wil, dat in het
formulier van afkondiging der wetten, ingeval eene
Koningin regeert, de daardoor noodige wijziging ge
bracht wordt. Zijne slotsom is, dat zonder dat eenige
wijziging of herziening van de grondwet vereischt
wordt, thans overal het woord Koningin" kan wor
den geschreven, waar de grondwet van den Koning
spreekt.
De heer M. v. L. is het echter met het „W. v.
h. R." eens, dat in de artt. 430 en 436 Wetb. v.
B. R. en art. 43 der notarieele wet de woorden
„in naam des Kouings" sacramenteel zijn en zoolang
die artikelen niet gewijzigd zijn, door griffiers en
notarissen dienen te worden gebruikt. Maar een
voorstel om daarin wijziging te brengen, kan z. i.
niet uitblijven.
Dit zelfde gevoelen wordt ook door een der beido
andere opponenten voorgestaan, terwijl de derde,
jhr. mr. J. L. Stern, omtrent het laatste punt eene
afwijkende meening verkondigt en van oordeel is,
dat ook aan het hoofd der grossen van vonnissen en
akten voortaan moeten worden gesteld de woorden
„in naam der Koningin". Op de grosse wordt het
vonnis ten uitvoer gelegd. Die tenuitvoerlegging
gesihiedt in naam des Koniugs,'omdat de Koning
met het uitvoerend gezag is bekleed. Nu berust het
nitvoerend gezag bij eene vrouw, bij eene Koningin,
en dus zal moeten worden geëxecuteerd in naam der
Koningin, evenals alle besluiten voortaan zullen wor
den uitgevaardigd in naam der Koningin.
Uit het antwoord der redactie van het „W. v. h.
R." stippen wij aan hare meening, dat „zelfs H. M.
de Koningin-weduwe, Regentes van het Koninkrijk,
Maandag 8 Dec. in de zitting der vereenigde Kamers
trouw zou zweren „aan den Koning". Ten minste
wij zien niet in, dat het anders kan, met het oog
op het eedsformulier van art. 43 Gw., waarin het
woord „Koning" niet minder dan driemaal voor
komt." Die verwachting is intusschen niet uitgeko
men, want bij de eedsaflegging heeft H. M. de
Koningin-weduwe telkens het woord „Koning" ver
anderd in „Koning/»."
VIllustration van Zaterdag 6 December bevat een
aantal teekeningen, welke betrekking hebben op de
begrafenis van Willem III. Achtereenvolgens geeft
zij te zien een afbeelding van den trein, waarmede het
lijk van het Loo naar Den Haag vervoerd werd, een
portret van den overleden koning, den ouden graf
kelder van de Oranjes te Delft, het Grafmonument
van Willem den Zwijger, de eerewacht voor het Loo
tijdens het ter bezichtiging stellen van het lijk, de
groote feestzaal van het Loo, waar het lijk was ge
plaatst, bet vertrek van den lijkstoet van het Loo,
en den nieuwen grafkelder der Oranjes.
Dit No. is met zorg bewerkt en verdient zeer de
belangstelling. D^ prijs van het No. is 75 centimes.
Een tweetal maanden geleden vervoegde zich bij
de bejaarde Wed. G., die te Baarle-Nassau in een
alleenstaand huisje eene herberg uitoefent, eeu onbe
kend persoon, welke haar onder bedreiging van moord
al haar geld deed afgeven.
In 't laatst van de vorige week, omstreeks 12 uur
's nachts, werd er aan de woning van de genoemde
weduwe geklopt, met bevel open te doen voor de
marechaussees uit Alfen. Zij zag een marechaussee,
deed open, doch ontdekte in dien persoon dienzelfden l
man die haar vroeger bestolen had. Deze beval haar
den kachel aan te maken, brood te snyden en daarbij
een kop chocolade te voegen. Na dit genuttigd te
hebben, nam hijonder verklaring dezelfde schurk
van vroeger te zyn—haar wederom eenig geld en goed
af en verwijderde zich met een ,,tot weèrziens".
Eene typhus-epidemie onderhet garnizoen te
Auxonne in Frankryk richt daar zulke hevige ver
woestingen aan, dat de militaire autoriteit hoeft
moeten besluiten alle infanterietroópen naar huis fe
zenden en de cavalerie in een kamp buiten de stad
onder dak te brengen. Beide maatregelen, hoe nood
zakelijk ook, hebbon tot treurige uitkomsten geloid.
Van de weggezonden infanteristen zijn verscheidene
reeds le huis gestorven, de besmetting mot zich voe
rende, terwijl er onder de cavaleristen verscheidene
zijn die tengevolgo van de hevige koude door be
vriezing der ledematen zijn aangotaast. Vooral zyn
vele voeten bevroren.
Vermoedelijk zullen 'er thans barakken worden
gebouwd. Iutusachen worden de kazernen ontsmet.
De oorzaak der ziekte wordt aan het drinkwater
en aan besmetting der kazernes toegeschreven, de
gewone oorzaak der typhus, die onder de troepen
iü Frankrijk vele sterfgevallen veroorzaakt.
Staten-Generaal. Tweede Kimer. Zitting
van Woensdag 10 Dec.
Bj de beraadslaging over de Indische begroeting
is de minister Mackay reeds aan het woord geweest.
Zijne rede maakte een goeden indruk, iu zoo ver er
uit bleek, dat hij zijn best heeft gedaan zich in te
werken in de verschillende quaestiën van zijn depar
tement. Natuurlijk kon hij den zorgwckkenden toe
stand der financiën niet loochenen, al is hij minder
pessimistisch gestemd dan sommige kamerleden, doch
van oen vast plan om in dien toestand verbetering
aan te brengen bleek nog niets. Van opium-regie
bleek hij geen principieol tegenstander zooals zijn
voorganger Keuchenius, die weer eene zeer lange,
zeer vervelende en weinig' beteekenende rede hield.
Nog deelde de minister mede, dnt de Flores-expe-
ditio geheel ,geöindigd is, zoodat het Indiseh bestuur
ten slotte zich heeft neergelegd bij den wensch der
Kamer.
De geregelde vermindering der koffie-oogsten,
waardoor een blijvend tekort dreigt te zullen ontstaan,
trok de aandacht der heoren Van Dedem en Hint-
zen ook daaromtrent heeft de regeeriog blijkbaar
nog geen gevestigd^moening.
Het zijn doorgaans deze en dergelijke onderwerpon,
die bij de Indische begrooting de revue passeeren,
en niet een ieder is het gegeven ze in een nieuw
licht te doen verschijnen. Wie die kunst wel ver
staat, dat is de heer Cremer, die een pleidooi leverde
voor decentralisatie, zoo welbestudeerd en welgemo-
tiveerd, dat men er met genoegen naar luisterde.
Hij knoopte dat pleidooi vast aan de Flores'-expoditie,
die weder een bewijs te meer was, hoe weinig wij
onze koloniën kennen en hoe weinig eerbied wij
hebben voor de rechten van inlanders en inlandsche
vorston. Het is de uitsluitende ambtenaarsregeering,
die wij bezitteq, die er schuld aan is, dat wij er zoo
slecht in slagen het vertrouwen te winnen der be
volking. De gebreken, waaraan zulk een ambtenaars
regeering noodzakelijkerwijze mank gaat, werden door
den spreker krachtig in het licht gesteld, om daar
tegenover te stellen een aanbeveling om eensdeels
particulieren medewerking te geven aan de bestuurs
taak, anderdeels de inlandsohe bevolking tot een zekere
mate van zelfbestuur op te voeden. Doorgaans denkt
men bij aanprijzing van decentralisatie nan Java
alleonde buitenbezittingen, die meer en meer tot
ontwikkeling komen en naar die mate steeds raoeie-
lyker te administreeren worden, verdienen zeer zeker
niot minder de belangstellende aandacht, die de heer
Cremer daaraan wijdde. Ambtenaren zal men steeds
noodig hebben, maar medewerking van particulieren
en bevolking kan alleen een vruchtbaar bestuur
waarborgen de Straits Settlements mochten ten voor
beeld strekken. De spreker had er, meenen wij,
bij kunnen voegen, 4at de ambtenaars-wereld en
haar invloed zelf veel vorbeterd kon worden, als mon
niet dp ambtenaren binnen kort tijdsbestek door
gansch den archipel heenzond, om een taak, die «zij
den tijd niet hebbon om te loeren, te vervullen bij
bevolkingon van geheel verschillenden aard, taal en
zeden, zoodat zij eigenlijk overal vreemdelingen zijn
en blijven. -=
Dat de bestuurstaak door decentralisatie zwaarder
en duurder zal worden, zooals de Minister scheon te
vreezen, word met goed recht door den heer Cremer
betwist. Het zwaartepunt ligt in do financiëele rege
ling, en nu is het, zooals hy in hoofd trokken aan
toonde, niet zoo moeilijk een stelsel te vinden, waarbij
plaatselijke uitgaven door plaatselijke inkomsten wor
den bostroden, terwijl boperking van het stelsel vay
inspeoteeren, adviseeron on rapporteeren, het ambte
naars-ideaal, van zelf bezuiniging medebrengt, 't Zou
niet aangaan met één slag do hervorming aan te
brengen, die de heer Cremer beoogt, maar veel zou
reeds gewonnen zijn, als de Minister deze bij uitne
mendheid klemmende redeneering overdacht en poogde
in haar geest en bedoeling door te dringen.
Het belooft reeds iets, dat de minister toonde van
deze beschouwingen, niet geheel afkeerig te zijn.
Goede vooruitzichten voor liefhebbers van schaat
senrijden. Majoor Waelput, die het vorig jaar in
de Gentsche bladen eenige weervoorspellingen deed,
die vry goed uitkwamen, deelt nu weder bijzonder
heden over bet winterweer mede, dat ons te wachten
staat.
In deze maand zal de sneeuw in zoo groote hoe
veelheid vallen, dat het verkeer per spoor zal gestremd
zijn. Zulks zal omstreeks den lOen beginnen.
In Januari zal weinig sneeuw vallen in de laatste
weken van Februari, integondoel, zullen verschiikke-
lijke sneeuwstormen Vlaandoren teisteren.
De koude zal nijpend wezen in December, maar
vooral in Januari. Meermalen zal de thermometer
20 tot 25 graden aanduiden het uitorate minimum
zal zelfs 28 of 29 graden, onder nul bereiken.
Einde Januari zal de dooi iovallen. In Februari
gaat het weer aan 't vriezen
„Onlangs vertelde oen onzer lezers ons het vol
gende", zoo schrijft de „Kölnische Zeitung." Op
de buitenplaats van mijn vader bevond zich een uiterst
waakzame, kwaadaardige, doch aan de huisgenooten
zeer trouwe en gehoorzame hond, „Wachter" ge
naamd. Het beest was buitengewoon „voornaam
opgevoed," want zoodra hy een net gekleed persoon
de plaat3 zag opkomen, vergenoegde hij zich met een
zacht gebromwanneer er echter een bedelaar door
de poort kwam, dan werd hij bijna razend, greep op
zoekers onthaald werden, heerschte groote vroolijk-
heid onder de lieden menigeen wa3 de nieuwe
wijn naar het hoofd gestegen -- toen er eensklaps
een ongewone beweging ontstond.
Alles keek en drong jubelend naar voren. De
kinderen klapten van blijdschap in de handjes, want
hun grootste vermaak, een poppenkast, door onzicht
bare handen voortbewogen, reed op de estrade aan.
Het volk verdrong zich om het met linnen bekleede
toestel, de gasten waren aangenaam verrast door
deze welgewilde afleiding, die zij als een oplettend
heid van den overste beschouwden, en ook deze
applaudisseerde toen de twee poppen boven den rand
van het „theater" te voorschijn kwamen en met een
komische beweging bun kompliment maakten. Zelfs
het gelaat van mevrouw van Barneveld ontspande
zich en kreeg voor een oogenblik een vroolijker uit
drukking.
Het waren een paar echt komische poppen, die
zich door de krachtige stem van den verborgen
dirigent, aan het geëerde publiek voorstelden als
Jan Klaassen en zijn wijf.
Een luid gelach onderbrak de in onvervalscht/>afoZ*
door de beide poppen voorgedragen inleidingstoe
spraak, waarbij de langneuzige Trijn, met een ver
vaarlijke floddermuts op het hoofd en een breikous
in de handen, Jan Klaassen gedurig door allerlei
dwaze vragen in de rede viel.
Het gelach van het dankbare publiek werd zoo
algemeen en luidruchtig, dat het gezelschap, dat op
de estrade niets van de voorstelling verstaan kon,
er af steeg, voorgegaan door den overste en bescheiden
gevolgd door Doortje, die den shawl harer meesteres
droeg, terwijl de bedienden stoelen aandroegen.
Zoodra de gasten, omringd door het werkvolk en
het bedienden-personeel, voor het „theater" hadden
plaats genomen, wendde zich een der poppen met een
diepe buiging tot het publiek en vervolgde met klin
kende stem zijn toespraak:
„Wij zijn zeer verheugd over de eer, die ons de
hooge heerschappen bewijzen! Wij waren juist van
plan het oude wijfje een curieus vertelseltje te
laten
Een halfgesmoorde angstkreet, die uit de achterste
rijen der toehoorders opsteeg, stoorde de pas aange
vangen toespraak. J^n Klaassen hield het hoofd op
zij om te luisteren.
„Stilte! Stilte!" klonk het uit de voorste rijen.
„Alzoo, waar zijn we blijven steken?" Met deze
vraag wendde Jan Klaassen zich met een huppelende
beweging tot zijn vrouw, die de breipennen rusteloos
tikkend over elkaar liet gaan. Z$ boog zich met haar
langen neus aan zijn oor.
„Juist, wijf! Bij de voorname dame, van wie ik
vertellen zou, die met het kleine meisje bij ons in het
stadje, voor omstreeks tien jaren is verschenen. En
arm was ze en ziek, want ze had daar ginds in Ems
al haar geldje verspeeld. Je zou zeggen van zoo'n
vrouwraensch!Ze werd dan ook maar meteen
in het gasthuis gestopt. Maar in den nacht heeft ze
stilletjes de plaat gepoetst en het kloine kind gruw
zaam verlaten." vj
Wederom klonk een kreet uit de toeschouwers, by
wie zich een zekere spanning en onrust begon te
openbaren.
Jan Klaassen maakte allerhande kapriolen om de
opmerkzaamheid te trekken.
„In alle knteten", vervolgde hij met luider stemme,
„heeft men naar haar gezocht, maar ze kwam niet
weerom en de gemeenro moest dus het kind een op
voeding geven, totdat de moeder zou komen opdagen.
Maar ze heeft niets van zich laten hooren en aan de
stad heeft het kind alle jaren vijftig gulden gekost,
omdat men het niet kon laten verhongeren. Zoo is
het ding vijftien jaar oud geworden en toenis'er op
het groote adellijke laqdgoed bij de stad een brand
uitgebroken, en omdat het kind bij het inzamelen
naarstig meegeholpen had en omdat 't een rooie was,
hebben alle menschen geschreeuwdzy heeft den
brand aangestoken en toen zoudon ze haar gepakt
hebben, om haar in het werkhuis op te sluiten, als
ze niet nog bytyds weggeloopen was."
Jan Klaassen staakte hierbij zijn verhaal, om met
zijne vrouw een komisch ballet te gaan dansen, want
wederom werd het publiek onrustig en hij moest
de lachers op zyne zijde houden.
„En nu, luister verder, vrouw begon hij opnieuw.
Wordt vervolgd).
een aapachtige manier den ouden bezem, die naast zijn
hok in den hoek stonden beproefde dien, onder allerdol
ste sprongen, geheel tot in atomen stuk te bijten. Even
zoo onverdraagzaam toonde hij zich tegonover de
kippen, wanneer zij het durfden wagen, uit zijn etens
bak een stukje weg te nemen. Dan beet en sloeg hij
met zyn pooten, dat de veeren in het rond vlogen.
Des te meer trok het de aandacht, dnt een bepaalde
kip herhaaldelijk, zondor oenigon tegenstand van
„wachter" eenige brokjes uit den bak nam en daarna in
het hondenhok verdween. Nadat dit merkwaardige
verschijnsel eenige dagen achteroen door de verwon
derde huisgenooten was waargenomen, ging men hot
hok onderzoeken en vond daareen heele bezen
ding eierdoppen. Nu was do vriendschappelijke ver
houding opgehelderd. Het trouwe dier kwam echter
op zeer tragische wijze aan zyn einde. Toen ik, nog
als student, na een zoor lange vacantie het ouderlijk
hnis verliet, rukte bij zijn ketting los, vorvolgde het
rijtuig, waarmee ik wegreed, tot aan het station, en
vloog juist tegen mijn coupé op toon de trein zich
in beweging zetteen voor hij er nog in was, raakte
de trouwe Wachter onder do winlen, en werd er dood
onder vandaan gehaald.
Als een bewijs van de goedhartigheid van onzen
overleden Koning wordt uit Deventer aan De Tijd
gemeld
In 1854 woonde hier een blind oud-militair, An
dreas Ossewold genaamd, mot zijn twee kinderen van
respectievelijk 9 en 4 jaren. Sinds twee jaren had
hij zijn oppassende vrouw, die het dagelijkse^ brood
voor het gezin verdiende, door den dood verloren
en tobde hij voort, voor het onderhoud van zich en
de kleinen goen andere middolea hebbende dan zijn
pensioen, ten gedrage van 136 'sjaars, dus nog
geen 40 cent daags, het maximum dat destijds in
dergelijke gevallen werd toegekend. Door den steeds
meer nijpenden nood gedrongen, wendde Ossewold
zich tot den toenmaligen burgemeester, den heer G.
Durabar, die' hem den raad gaf, pogingon aan te
wenden om zich in oen militair gesticht te doen op
nemen. Dit denkboeld lachte zeker den ongelukkige
toe, maar hy kon het niet van zich krijgen te schei
den van zijn kinderen.
Op zekqren dag, ton einde raad, liet hij zich door
zyn oudsthii zoon naar Hot Loo geleiden. Z. M.
reed toevallig het tweetal voorby, doch zag den
armen blinde nu en ontving hem later zeer vrion—
dol ijk, zich houdende alsof hij niet de Koning, maar
een hofbeambte was. De blinde deed op echt mili
taire wijze rapport van het smartelyk verlies, dat
hem door het sterven van zijne vrouw had getroffen,
en van den treurigen toestand, waarin hy en zyn
kinderen, ten gevolge daarvan, zich bevondenter-
wljl ij ten slotte met beklemd hart. mededeelde,
dat hij niet gaarne van zijn kinderen zou scheiden.
Nadat de Koning, die belangstellend de lijdens
geschiedenis had aangehoord, den man nog een paar
vragen in verband roet zyne blindheid had gedaan,
begreep do ongelukkige, dat hy met den Koning
zeiven te doen had, eu was zichtbaar verlegen over
de vrymoedigheid, waarmede hij tot hem toegespro
ken had, doch de Koning greep zijn hand, sprak
hem moed in, overhandigde hem eene som golds,
eiJ zcide niet te willen, dat hij weder te voet met
zijn jpngen naar Deventer zou terugkeeren.
De blinde Ossewold is reeds veel jaren dood,
maar de zóón meende in den geest zijns vaders te
handelen door ook dezeedelmoedige handeling van
Willem den Goede aan de vergetelheid te ontruk
ken. En die daad van piëteit eu dankbaarheid
strekt hem tot oere
Men schrijft aan de Amsterdammer
Bij de jongste volkstelling gaf de invulling tot
welk kerkgenootschap behoorende stof tot velerlei
beschouwingde opinées daaromtrent waren zeer
verdeeld, zoo zelfs, dat in sommige provinciën de
vertegenwoordiger* van nu wylen Z. M. den Koning
het noodig oordeelden daaromtrent nog eene aan
schrijving aan de hoofden der gemeenten te richten.
In de gemeente Weststellingwerf is thans gebleken
hoe de synodale commissie denkt over do boteekenis
der invulling, „tot geen kerkgenootschap behoorende."
De dorpen Olde- en Nijeholtpade zijn kerkelijk
gecombineerd en verschillende lidmaten aldaar deden
het voorstel het kerkgebouw dor Hervormde gemeente
aldaar, in navolging van St. Anna-Parochio, beschik
baar te stellen voor het houden van politieke bijeen
komsten. Men was zelfs zoo voorbarig reeds een
spreker uit te noodigzn, den heer Domela Nieuwen-
huis, voor dat bet gebouw disponibel gestold wss.
Het bleek, dat do kerkeraad en hot grootste deel
der lidmaten staatkundige bijeenkomsten in het
kerkgebouw niet wenschten.
Dit alles geschiedde vóór de jongste volkstelling,
teen werd door den kerkeraad onderzoek gedaan,
welke lidmaten hun biljet hadden ingevuld met „tot
geen kerkgenootschap behoorende" en al spoedig be
sloot de kerkeraad die personen vervallen te verkla
ren van hun lidmaatschap der Hervormde kerk.
Men wilde dat do Iferkeraad bij dat onderzoek door
hot E. B. der gemeente in staat gebeld was tor ge
meentehuize de bewuste biljetten in te zien, doch,
op eene desbetreffende interpellatie, antwoordde de
Burgemeester dat zulks niet het gevaj. geweest is.
Het Classikaal kerkbestuur van Heerenvoen keurde
het besluit van den kerkeraad 'goed j de betrokken
lidmaten besloten zich tegen deze uitspraak te ver
zetten en lokten een beslissing qit van de synodale
commissie.
Met allo mogelijke bescheiden wendden zij zich tot
deze commissie, vragende vernietiging der ten opzichte
van hen genomen besluiten.
Do synodale commissie beeft geheel in den geest
van adressanten beschikt en het besluit van kerkeraad
en classikaal bestuur vernietigt.
De commissie motiveerde haar uitspraak in deze
zaak aldus
„dat bij elke beslissing van een kerkelijk college,
waarbij een der in artikel 4 van het reglement voor
kerkelijk opzicht en tucht opgenoemde tuchtmiddelen
wordt toegepast, volgens art. 2 i van datzelfde regle
ment niet alleen do feiten, welke het onderworp der
beoordeeling hebben uitgemaakt, nauwkeurig moeten
omschreven zijn. maar ook do daaruit naar het oor
deel van het college voortvloeiende verkeerdheid of
overtreding bij name uitgedrukt;
„dat dit laatste noch in het besluit des kerke-
raads, noch iu de, dat besluit bevestigende, uitspraak
des classicalon bostuurs geschied 4s J
„dat immers requiranten daarbij niot schuldig ver
klaard zijn aan eene der verkeerdheden ofovertro--
dingen in art. 3 alinea 2 van het reglement voor
kerkelijk bpzicht en tucht vermeld, en daardoor in
de aangevallen uitspraak de wettelijke grondslag ge
mist wordt, om een der in art. 4 van hetzelfde
reglement vermelde tuchtmiddelen, in casu ontzetting
vau het lidmaatschap der Nederlandsch Hervormde
kerk, toe te passen
„dnt alzoo dit cassatiemiddel, door requiranten
aangevoerd, als gegröfld moet worden erkend, en op
bovengenoemde gronden reeds de bestreden uitspraak
van het classicaal bestuur behoort te worden ver
nietigd, zoodat elle verdere gronden daarvoor door
requiranten aangevoerd, buiten beoordoeling kunnen
blijven
Nu deze uitspraak de gonoemde besluiten ver
nietigt, zullen de gerehabitileerde lidmaten thans
weder probeeren het kerkgebouw beschikbaar te
stellen voor de woordvoerders der politieke partyen.
Het doel namelijk is niet die alleen der volks
partij alleen te laten spreken, maar ook den tempel
open te stollen voor andere staatkundige sprekers.
Na in de desbetreffende beschikking te verklaren,
dat door den president van het classikaal kerkbestuur
ten gemeentohuizo van Weststelliugwerf copieën zijn
gemaakt van de kaarten der volkstelling, eischtdit,
nu de stellige verklaring van den burgemeester, naar
aanleiding van de interpellatie van den heer Eisma,
lid van den Raad dier gemeende, nadere opheldering,
waarop zal wordeji aangedrongen, zoowel in. den
gemeenteraad als bij den president van het classikaal
kerkbestuur. Beide beweringen kunnen niet waar zijn
Het schijnt dat het Franscho Kabinet met zijne
begrooting eindelijk dfe moeilijkheden te boven is.
Nadat de Kamer art. 1 van he£ leeningsontwerp
had aangenomen on bepaald dat de uitgifte zal ge
schieden in 3 pCts. perpetueele rente, werd de be-
grootiug van financiën in haar geheel goedgekeurd
met 363 tegen 54 stemmen en het leeningsontwerp
in zijn geheel met 336 tegen 199 stemmen. De
Kamer is daarop tot 18 dezer uiteengegaan.
De verklaring, dat de Rogeering de belasting der
kloosters zal doorzetten overeenkomstig de wet
schijnt een goeden indruk gemaakt te hebben.
Jules Simon voert in den Temps een warm plei
dooi voor hot vrijstellen der zusters van den Hei
ligen Vincentius van Paulo van bovengenoemde
rechten. l)e profanen, schryft hy, kennen die zusters
van liefdadigheid niet, misschien kennen ook de
katholieken haar niet. Zij vormen geen geregelde
orde zij leggen geen gelofte af; zij verbidden zich
slechts voor één jaar. Na het jaar zijn zij vrij de
wereld in de gaan. Zij houden scholen en werk
plaatsen voor meisjes on verplegen zieken in hospi
talen.
In Frankryk en Europa hebben zy thans 2434
huizey, waar zy 185,000 kinderen onderwijzen en
hare zorgen aan rnim 45,000 in hospitalen opge
nomen zieken wyden, ongerekend de tallooze zieken,
die zij thuis verplegen.
In Azië en Amerika, in Egypte, Turkye, China,
Brnzilië, Ecuador, enz. hebben zy 328 huizen, waar
zij bijna 33,000 kindeien van alle nationaliteit en
van alle geloof opvoeden.
Zij hebbeh in haar actief ook diensten in den oorlog
bewezen.' Eene dier zusters vloog in deAte&flogeen
kog^l door hare muts, terwyl zy een gekwetste ver
bond. De minister wilde aan eenigen het ridder-
Je ruis schenken, maar bij monde van haren directeur
antwoordden zij: «Wij verlangen ter belooning alleen
dat ons de gelegenheid worde gegeven opnieuw
diensten te bewijzen
Da» Duitsche Rijksdag heeft eergisteren een aanvang
gemaakt met de algemeene beraadslagingen over de
begrooting voor 1891/92. a
r ®inister van financiën, baron Von Maltzabn,
lichtte de begrooting uitvoerig toe. Dat do begroo-
mTU iS ,daU in het vo»gojaar, was
hoofdzakelijk het gevolg van de meerdere legeruit
gaven, en deze zijn noodig voor den vrede. Dit was
dns de oude slotsom, waartoe de minister ook nu
weer kwam. Overigens is de toestand niet ongun
stig want het jaar 1890 91 sluit met een voordeelt
saldo van 10,000,000 M. Aan bijdragen der Bonds"-
staten wordt gevorderd 322,600,000 M., maar daar
entegen wordt liun uit de inkomsten 331,000 000
1,130^645*888° Marit. ^h"0'6 beiiraagt
De eerste, die de miliioenonrede aan een scherpe
ontlek onderwierp, was natuurlijk de beer Eu4n
Richter. De leider der liberale oppositie sprak bijna
twee uren, om te prote/stoeren tegén de verhooging
der legeruitgaven, de wijziging der suikerbelasting
en de handiraving der booge invoerrechten, terwijl
hij nogmaals zijn ingenomenheid over Bisinarcks af
treding en de opheffing der socialistenwet -betuigde.
Dit geschiedde ook door den sociaal-demoeraat
Bebel, die tevens verklaarde met zijn partijgenooten
tegen de begrooting te zullen stemmen, zoolang hoo»e
invoerrechten en steeds stijgende legeruitgaven daar-
van het kenmerk waren.
De beraadslagingen worden voortgezot.
In het Zwitsersobe kantop Tessino is nu alles weer
m orde. De nieuwe kantonnale Raad, bestaande uit
3 conservatieve en 2 liberale leden, is beëedigd en
do Bondslommtssaris Künzli is van Bellinzona ver
trokken, ten einde den Bondsraad te Bern verslag
te doen van den toestand en om eerst togen do ver
kiezingen voor de constitueereiide Vergaderin» op
11 Januari terug te keeren. Het laatste bataillon
der naar het kanton gezonden troepen zal 19 en 20
dezer vertrekken.
Voor de eorste maal is weder bet algemeen stem
recht in Spanje toegepast, nl. bij de gedeeltelijke
verkiezingen vau de provinciale raden. De deelne-
mln^k. i,k'ezer3 aap- de stemming was zeer gering.
Te 'Madrid werden 11 liberalen, 1 conservatief en
o republikeinen gekozen.
De berichten omtrent den uitslag in de provinciën
luiden nog zeer onvoldoende. Het schijnt echter dat
die verkiezingen ten gunste van de regeering zijn
uitgevallen, wat m Spapje, waar de regeeriag bepaalt
hoeveel tegenstanders zullen verkozon wordon niet
te verwonderen is.
INRICHTINGEN WELKE GEVAAR, SCHADE
OF HINDER KUNNEN VEROORZAKEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Gouda;
Gezien art. 8 der Wet van den 2u Juni 1875
(Staatsblad no. 95).
Doen te weten
Dat zij vergunning hebben verleend aan C. M
Klyweg te Gouda en zijne rechtverkrijgenden, tot
het oprichten eener petroleuinbergplaats in het per
ceel aan de Gouwe geteekend O. no. 93, kadaster
sectie B. no. 1813.
GOUDA, den 11 December 1890.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
VAN BEUGEN IJZENDOORN.
De Secretaris,
BROUWER.
M A R B. T B E R I C H T E n7^
Gouda, 11 December 1890.
De nu geheel gestremde vaart maakt den graan
handel hier bijna onmogelijk. Voor dadelijke be
hoefte word een en auder gekocht tot onderstaande
pryzen.
TarweZeeuwsohe 8.75 a 9.25. Mindere
„ff J'i5°ra 8'25- Kogge: Buitenlandsche
per 70 kilo 6.Gerst: Chevalier 6a
6.50. Haver: per Heet. 3.50 a f 4 50 r».
100 kilo 7.75 a 8.5°. Hennepzaad: Inlandsch
7.—. Bruine boonea 11.50 a 12.50 Erw
ten: Kookorwten 9.75 a 10.25. Maïs per 100
kilo Bonte Amenkaansche f 7.40 a 7 60 Pt*
quantine 7.— a 7.50. D'
Veemarkt. Melkvee weinig aanvoer, handel en
prijzen terug. Vette varkens, groote aanvoer, ban
del gewoon 19 22 ct. per half KG. Biggen voor
Engeland tamelijke aanvoer, handel hewooi 16 l
17 ct. por half KG. Magere Biggen, redelijke aan
