ADRESBOEK GOUDA.
Buitenlandscti Overzicht.
PETR0LEUM-N0TEERINGEN
ADVERTENTIEN
FOSTZEZRiXvTElsr.
Cantzlaar Schalkwijk, te Rotterdam,
A. KOK Cqmp.
veren -Kruis), ingesteld bij koninklijk besluit van
10 Mei 1865 Staatsblad No. 82), wordt, jaarlijks,
p aanvrage van den belanghebbende, tot de Konin
gin gericht, ten laste der begrooting van het depar
tement van oorlog, by wijze van gratificatie eene
geldelijke tegemoetkoming van éénhonderden vjjftig
gulden verleend, mits blijke, dat hij uit eigen mid
delen niet voldoende in zyn levensonderhoud kan
voorzien
2. die tegemoetkoming zal voor de eerste maal,
zoo mogelijk, nog in den loop van 1890 en verder
telkens omstreeks het midden der maand Juni wor
den uitgekeerd.
Staten-Genera&l. Tweede Kuier. Zitting
van Zaterdag 13 Dec.
De Indische begrooting werd tonder stemming
aaDgenomeo. Het voornaamste, wat daaraan vooraf
ging, was eene uitgebreide rede van den heer Har
togh over het voornemen der regeering om Indi
sche nijverheids- en handelsondernemingen, die in
Nederland haar zetel hebben, in Indië aan het pa
tentrecht te onderwerpen, zonder ze in Nederland
van dergelijke rechten te ontheffen, zoodat dezo
dubbel zouden moeten betalen. De heer Hartogh
stelde de volgende motie voor
„De Kamer, van oordeel dat het wenschelylr is,
«dat verband wordt gebracht tusschen de wetgeving
«in Nederland en in Nederlaudsch-Indië ten aanzien
«van het heffen van patentrecht der in Indië wer-
jrkende naamlooze vennootschappen, wier hoofdzetels
«zich in Nederland bevinden, gaat over tot de orde
«van den dag."
Door het voorstel van den president om de motie
eerst later te behandelen, kreeg de heer Hartogh
volkomen zijn zin, toen de minister, de gelegenheid
tot uitstel roet beide handen aangrijpende, ver
klaarde dal alvorens eeue beslissing omtrent de mo
tie genomen was, geen uitvoering zou worden gege
ven aan de plannen tot dubbele belasting. Hier
mede was nu een ieder tevreden behalve de heer
van Dedem, die het voor Indië opnam en
niet goed kon viuden, dat de kolonie op deze wijze
verstoken werd van eene inkomst van 110,000,
waarop zij naar do overtuiging van den Hoornschen
afgevaardigden volkomen recht had.
Na de Indische begrooting is een geheele reeks
van regularisatieontwerpen goedgekeurd, zoodat heden
een begin kan worden gemaakt met de Staatsbe-
grooting. Al deze wetsontwerpen zijn ten slotte zon
der stemming goedgekeurd. Wat de discussie be
treft bepalen wij ons tot twee punten.
Vooreerst de discussie, die de heer Van Houten
uitlokte over de 7e lichting, die hij vreesde, dat de
Minister stilletjes voorgoed onder de wapens zou
houden door telkens gelden aan te vragen en maat
regelen te nemen, die later niet ongedaan konden
worden gemaakt. I)e heer Bergansius stelde de
Kamer echter gerusi door de verzekering, dat het
onder de wapens houden der 7e lichting slechts
van tijdelijken aard is en dat hij volstrekt niet
voornemens is de Kamer met een zoet lijntje te
brengen, waar zij niet wezen wilde.
De Kamer besloot met eene versnapering, in lang
niet genoten, met een onderwijsdebatje. In een ont
werp tot wijziging der bogrooting van binnenland-
•che zaken voor het loopende'jaar heeft de tegen
woordige minister het beginsel uiteengezet, volgens
hetwelk hij subsidiën aan bijz. kweekscholen wil
De jonge dame zeide thans met eene zachte, ernstige
stem in goed Franseh„U zoudt ons zeer verplichten,
als u een der andere koffers liet openen. Deze is
zoo lastig los te maken."
„Het spijt mij, juffrouw, maar ik heb den zwarten
koffer nu eenmaal aangewezen. Ik kan daarin geen
verandering brengen."
De jonge dame trad terug; men zag, dat zij ont
stemd was. Ten minste, zij richtte zich tot hare
moeder, en zeide op driftigen toon „Ik heb het
u wel gezegd, mama; maar n moest en zou er te
Londen dat touw om doen. 't Wrekt juist achter
docht."
„Je weet immers, wie ons den raad gaf," zeido
de moeder.
De oude dame scheen er niets meer om te geven
ze was veel te druk bezig, om zooveel mogelijk de
vuile vingers der kruiers uit het schoone linnen van
haar eigen grooten koffer te houden, en zij herbaalde
driftig haar verzoek om den chef te roepon.
Het groepje vermaakte mij. Ik zag hoe mijn ver
liefd paartje geheel in zijn splinternieuwe bagage
verdiept was. Die twee konden de zaal niet ver
laten of zij moesten mij voorbij. Ik kon dus weer
alle aandacht wijden aan de dames, naast wie ik
stond. De taankleurige beambte was er weerhij
had het goed in den grooten koffer omgehaald en
ging thans met een onbetaalbaar genadig gebaar
naar den zwarten koffer. Het touw was los.
„Do 8lentelzeido een der bedienden„geef
geve». Dit stelsel is tweeledig: vooreerst 30
voor elk Wekelijks gegeven lesuur, en verder 400
voor eiken geslaagden kweekelinghet aantal be
rekend naar het gemiddeld getal geslaagden in de
laatste vyf jaren.
De - heeren Beaufort eq Zaayer noemde dit^b
van dit kabinet niet verwachte geidverspilliiÉ^Bi
stelden voor 15000 minder uit te trekken^WJ
einde daardoor te beslissen, dat een vast bedrag
voor elke school wenschelijk was. Zy vonden echter
geen algemeenen steun by de liberale geestverwanten.
De heeren Kerdijk en Borgesius meenden, dat het
amendement den minister niet zou holetteu zijn
stelsel roor do bijzondere scholen te handhaven, zoo
dat de neutrale scholen hot kind van de rekening
zouden worden. De onmogelijkheid om een ander
stelsel tegenover de plannen der Regeering te stollen,
hield vele liberalen terug van oppositiehet amen
dement viel met 50 tegen 18 stemmen.
Zooveol is zeker, dat thans weder het bewijs ge
leverd is, dat het nieuwe systeem in zake het on
derwijs voor den Staat niet voordeeliger is dan het
vroegere liberale. Op zioh zelf is dit bezwaar niet
overwegend, maar dat het landsbelang bevorderd
zou worden door rykssubsidie's te geven van meer
dan 4000 aan instellingen die jaarlijks eeu viertal
onderwijzers leveren, kunnen wij nog moeilijk inzien
Uit Heerenveen ëchrijft men aan het Handelsblad:
Dadelijk was te zien, dat de internationale wed
strijden alhier aanstaande zijn. De directie der
ysclub «Thialf*, toog na ontvangst van het telegram
van het bestuur van den Nederlandse hen Schaaisea-
rijdersboud aan het werk. De baancommissie ver
trok naar Tjalleberd, tal van arbeiders werden in
dienst genomen, zoodat spoedig op de groote ijsvlakte
eena bedrijvige drukte heersebte. Bakens met wilte,
roode en blauwe vlagjes verrezenmen kon zich eene
voorstelling maken hoe groot het terrein wezen moet
voor dergelijke wedstrijden. Iu de nabijheid der
baan is nog een wak; de baancommissie liet daarin
heden ijsschotten brengen, om het hedennacht dicht
te doen vriezen. Het ijs ia overigens zoo sterk, dat
er hedeu reeds met arren op gesleed word. Wat
de baneu aangaat, daar is het ijs niet effen en glad,
doch de directe van Thiglf hoopt dezo nog veol te
verbeteren. Ook werd reeds begonnen met het op
slaan van tenten, enz. ï)aar de tijd te kort is,
moet ook Zondag op het terrein doorgewerkt worden.
Vele buitenlandsche mededingers hebben zich reeds
aangegeven om te Heeren veen mede te rijden, o. a.
de bekende Araerikn^nsche rijders Donoghue, Gron
den uit Stockholm en Frederiks uit Denemarken.
Er heeft rich eene commissie gevormd om avond
feesten te organisecren op de dagen der wodstrijden.
In Cbiua bereidt men op de volgende oorspron
kelijke wyze kaas uit de gewone gele zoogenaamde
veldorwten, die bijzonder sterk gelijkt op de kaas,
die uit dierlijke stoffen bereid wordt. Men kookt
de gedroogde erwten met water tot een vaste brij,
die men door een zeof wrijft en hierop met geTstwater
tot stolling brengt, wat tamelijk snel geschiedt.
Daarop wordt deze massa behandeld geheel als
gewone kaas, dat wil zeggen men perst haar uit,
om al het zich nog er in bevindende vocht te ver-
Wijderen, zout haar en maakt er dan in de daarvoor
gebruikelijke vormen kazen van.
Deze kaas neemt na eenigen tijd, op bijna onver-
de sleutels."
De jonge dame haalde oen bos sleutels te voor
schijn en wees naar een eenvoudigen, koperen
sleutel.
„Dat is de sleutel," „zeide zij.
De man stak de sleutel in het slot en trachtte
dit te openen. Het ging niet.
„Dat is de sleutel niet!" zeide de iqan.
De een draaide er nog eens aan, een $nder haalden
den sleutel uit het slot, en men beproefde een anderen
sleutel. Maar de jonge dame maakte hieraan met
een driftig gebaar een einde.
„Dat is de sleutel en geen ander. Je mopt me
het slot niet bederven." t
„Breek den koffer open, gelastte de ambtenaar.
Dat is de sleutel niet."
Het bevel werd zonder meededoogen uitgevoerd,
ondanks de verontwaardiging en het protest der oude
dame. De jonge dame zeide nietsmaar bewaarde
een uitdagend stilzwijgen.
Het slot was opengebroken en het deksel werd
opgelicht. Een schoone handdoek lag over den
inhoud uitgespreid. Het oog viel dadelijk op de
letters E. R. in rood gemerkt.
Plen der tolbeambten trok den doek weg. Ik deed
uit louter nieuwsgierigheid een stap vooruit, om te
zien, wat er toch in dien zonderlingen koffer was,
dien men met zoo'n moeite had geopend. Een groot
pak in een zwarten doek heel zwaar, wat het dan
ook wezen mocht een gerechte hemel
klaarbare wijze, zoowel de reuk els deu emeak van
de gewone kaas aan en is in vertohen toestand een
zeer gezocht voedingsmiddel van de armere klassen.
Zij wordt in de Chineesche handelstad Canton,
ondor den naam van „Tao-foo" in groote hoeveel
heden ter markt gebraoht.
Slechts weinigen zullen weten, dat het graf van
moeder) Eva nog heden ten dage den belangstellen
den reizigers getoond wordt te Djeddah, de havenstad
van Mekka.
Voor het graf verheft zich eeu soort kapel.
Van dit gebouw nu, dat wegens zijn zoerhoogen
ouderdom byzonder bouwvallig geworden was, stortte
voor eonige jaren een groot gedeelte ineen, hetgeen
wel spoedig door hot vordwijnen van het ge
heele gebouw gevolgd zal worden, daar de
Arabieren zelf geen groote waarde hechten aan dit
monument, terwijl er in de niet-Arabisohe landen
wel moeielyk gelden zullen bijeengebracht worden
voor het in stand houden van dit grafteeken.
Zondagsblad
Over de Kamers van Arbeid bevat de N. Proo.
Gron. Ort. een artikel, waarin het doel dezer licha
men wordt uiteengezet. Dit is noodig wijl de socia
listen en die met ben eens geestes zijn, de stemming
voor de Arbeidskamers bij de werklieden ongunstig
trachten te maken. Te verwonderen is (Jat overigens
niet. Zij willen slechts omkeering, al het bestaande
met don grond gelyk maken, en natuurlijk zijn ze
daarom niet van de Kamers van Arbeid gediend,
die het bestaande zouden verbeteren. Maar de wei
nige sympathie, die, door hun toedoen, by zeker deel
der werklieden voor de Arbeidskamers bestaat, spruit
hoofdzakelijk voort uit onbekendheid ermeê. En
toch kan men de zaak zioh zoo eenvoudig voorstel
len. Een soort van commissie, gekozen uit patroons
of werkgevers en uit arbeiders, om samen over de
bolangen van den arbeid te beraadslaged.
Denkt men een weinig door, dan zal men beseffen
dat de arbeid verricht wordt eenerzijds door hem
die arbeiden laat, anderzijds door hem of haar die
het werk uitvoert. Do handen-arbeid heeft het kapi
taal noodig om het werk te kunnen uitvoeren; en
het kapitaal of de werkgever heeft den man noodig,
die met zyn handen het werk verricht. Eigenlijk
door beiden wordt dus de arbeid gedaan, en wan
neer men dat inziet, gevoelt raon hoe noodig het
is, dat beiden kapitaal en handen-arbeid, elkaar
niot in den weg staan, veel minder tegenwerken.
Het natuurlijk vorbaud tussoheu beiden is verloren
gegaan, en dat moet hersteld wordon, al gaat bet
minder gemakkelijk. Daartoe dienen dan allereerst
de Kamers van arbeid. Tevens moeten ze duidelijk
en voor allen verstaanbaar maken op welke punten
de schoen wringt. Vervolgens bij het licht van dit
onderzoek en van do ervaiing opmaken, welke be
lommeringen konden weggenomen en welke maatre
gelen zouden moeten genomen worden.
Voortdurend zouden dan deze Kamers een waak
zaam oog hebben te houden op de belangen van
den arbeid, dezen altijd beschouwende in zyn twee
noodzakelijk® deeleu van kapitaal en handen-arbeid.
Zoo wordt het duidelijk, hoe de Kamers van arbeid
het aangewezen scheidsgerecht zouden zijn voor ge
schillen die tusschen werkgevers en arbeiders mochten
rijpen. En evenzeer zal men nu gemakkelijk bevroe
den, waarom men ze niet enkel uit patroons, maar
een lijk het lijk van een oude vrouw in het zwart f
Dat oogenblik vergeet ik nooitZolfs nu nog, na
zoovele jaren, beeft mijne hand terwijl ik het neer
schrijf. Er was niets gnders in den koffer, dan die
witte handdoek en het krom gebogen lijk.
Toen ik eenige oogenblikken later rondkeek, be
speurde ik (lat de oude dame in onmacht was ge
vallen en op den grond lag; niemand sloeg acht op
haar. De jonge dame stond als uit marmer gehou
wen, met loodkleurige lippen te 'staren naar het lijk,
dat de tolbeambten op de baak hadden gelegd. Al
de reizigers, die nog in het lokaal waren, kwamen
er omheen staan, en uitten hun afschuw en verba
zing. Ook mijn paartje, dat niet wist met welk
dool ik daar was, bevond zich te raidden der toe
schouwers.
„Maak er een eind aan 1" zeido een beambte, die
een breeden zilveren band om zijn pet droeg.
Eenige politie-agenten kwamen binnen en het
lokaal word ontruimd. Het lijk werd weggebracht;
de beide dames werden in hechtenis genomen. De
oude dame was nog steeds bewusteloos; men droeg
haar weg. De jonge dame ging mij doodsbleek,
maar met opgeheven hoofd voorbij, met een politie
agent aan beido zijden. Men bracht haar door een
zijdeur weg, terwijl ik met de anderen op bet voor
plein werd gedrongen, waar ik nog juist by tijde
kwam om mijn jong paartje in een rijtuig te zien
stappen en den kootsier bevel te hooien geven, hen
naar het Grand Hotel te rijden. {Wordtvervólg*)*
uit patroons en werklieden wil samengesteld zion.
Beide elementen moeten er in gevonden worden, bil
lijkheidshalve, maar ook reeds daarom, omdat eukel
patroons of enkel arbeiders niet den arbeid in zijn
geheel, doch slechts een van zyn beide deelen
vertegenwoordigen.
Ons dunkt zoo eindigt de N. Prov. Gr. Ct.
indien meu het denkbeeld zuiver besohouwt, kan
het niet anders dan de sympathie van den arbeider
winnen.
Te Scbeveningen zal van den ln Juni af, op het
terrein tegenover het Kurhaus, groot drie hectaren,
gedurende vier mnanden, eene internationale sport-
tententoonstelling gehouden worden in den ruimsten
zin des woords. Zij zal alle fabrikaten, voortbreng
selen, voorwerpen eti werktuigen, zoo in natuurlijke
grootte als in model, die betrekking hebben op het
sportwezen, omvatten. Zoomede litteratuur, photo
graphic, enz. daarvan.
Het programma bestaat uit twaalf afdeelingen of
groepen, als volgt: groep I, Rijsport; gr. II. Jacht
en Schietsport; gr. III. Wielersport; gr. IV. Water
sport; gr. V. Athletieke sport, (gymnastiek, schermen,
hardloopen en boksen); gr. VI. Diverse spelen; gr.
VII. Visschery; gr. VIII. Sneeuw- en IJssport; gr.
X. Voorwerpen die betrekking hebben op sport; gr.
XI Schoone kunstengr. XII. Tijdelijke tentoonstel
lingen en wedstrijden.
Het uitvoerend comité bestaat uit de heeren
mr. W. O. T. van Oud beusdon van Achttionhoven,
voorzitter; K. J. G. baron van Hardenbroek van
's Heeraartsberg en Bergambacht, C. J. van der
Oudermeulen, ondervoorzittersEd. van Hoboken
van Oudelande, H. D. Pierson, penningmeesters
E. L. graaf van Liraburg Stierum, le secretaris
mr. H. J. A. Mulder, 2e secretarisH. A. graaf
van Bylandt, jhr. H. M. Huijdecoper, mr. F. H. M.
van Lilaar, M. A. Reiss, J. I). Ruijs T. Az., leden
W. Travaglino, gedelegeerd commissaris.
Van woge de kou. spoorwegdirectie te Berlijn
worden plannen beraamd, om den dienst der machi
nisten op de locomotieven gedurende de reis zooveel
mogelijk te verlichten. In het technisëh bureau
houdt men zich onledig met het ontwerpen eener
doelmatige zitplaats op de locomotief en eene ge
deeltelijke overdekking van den tender. Men is tot
de overtuiging gekomen dat de dienst op de loco
motief, zooals hy thans moet uitgevoerd worden, to
vermoeiend voor den machinist is, die ten gevolge
daarvan tot aan het einde zijner ritten de zoo nood
zakelijke frischheid niet behouden kan.
H. M." de Koningin-Regentes heeft den minister
van oorlog uitgenoodigd, aan alle qfficieren en ver
dere militairen van de landmacht, die door hunne
tegenwoordigheid of door hun optreden in de laatste,
treurige dagen, hebben medegewerkt tot hot brengen
eener laatste, eerbiedige hulde aan wijlen Z. M.
Koning Willem III, daarvoor hoogstderzolver dank
over te brengen.
H. M. deed den minister daarbij tevens de medo-
deeling geworden dat Hoogstderzelve het leger er
kentelijk is voor zijne deelneming en voor zijne
houding bij de droevige plechtigheden, waarbij de
diensten der militaire macht werden gevraagd.
De minister van oorlog heeft, ter voldoening aan
voorschreven opdracht van H M. de Koningin-
weduwe, Regentes, het vorenstaande ter kennis van
de autoriteiten der landmacht gebracht.
De inhoud dezer kennisgeving zal door de com
mandanten van compagnieën, eskadrons en batterijen
de hoofden van militaire inrichtingen, enz., aan Uuuue
vereenigde onderhoorigen moeten worden medege
deeld terwijl choft van diensten, commandeerende
officiereu van korpsen, enz.maatregelen zullen be-
hooren te treffen, opdat ook de onder hunne beve
len gestelde officieren en verder militairen voor
zoover zy die mededeeling niet op de oven vermelde
wijze, of rechtstreeeks uit het „Recueil Militair"
vernemen daarmee in kennis gesteld worden.
In zijn memorie van antwoord verklaart de mini
ster van financiën, dat hij bereid is zijne medewer
king te verleenen tot eene beperking en geleidelijke
afschaffing der staatsloterij. De afschaffing der lotery
wordt voorbereid, doordien bet aantal der personen,
die in de staatsloterij een raiddel van bestaan vinden,
langzamerhand kleiner wordt, vooral door inkrim
ping van het getal debitanten. De gegrondheid
van vele der bezwaren tegen het behoud der staats
loterij erkennende, acht de minster de dadelye op
heffing intus8chen niet wel mogelijk, omdat vele
vele gezinnen daardoor op eenmaal broodeloos zou
den worden. En zoude men deze schadeloos willen
stellen, dan zoude het offer, door de schatkist te
brengenveel grooter zijn dan het bedrag van
661,500, hetwelk wegens de opbrengst der staats-
jöterij in de schatkist vloeit.
De „Stand." schrijft, naar aanleiding hiervan:
„Dit is iets. De loterij wordt in beginsel losge
laten. Er wordt zelfs een en ander voorbereid,
waardoor haar afschaffing mogelijk wordt. Alleen
een fiscaal belang houdt de afschaffing nog tegen.
Toch voldoet ons dit antwoord niet. Immers de
inkrimping van bet aantal personen, dat er belang
bij heeft, kan nooit zoover voortgezet, of het fiscaal
bolang zal altooa een hinderpaal tegen de afschaffing
blyven.
Rationeel ware het dan o. i. ook geweest, zoo de
minister de loterij zelve gaandeweg ingekrompen
had, door het aantal en het bedrag der prijzen te
verminderen. Dan toch minderde van zelf het aan
tal dër verkochte loten. De fiscus zou langzamerhand
aan het te lijden verlies gewend raken. En de
loterij-personen zouden van lieverlee naar een auder
bestaan omzien. Tot ten laatste een ieder zei Ruim
ze ra^ar op."
Heti D. v. Z.-H." acht 's minister verklariug
daarentegen zeer bedenkelijk. Niet uit ingenomen
heid tnefc de instelling heeft het „D. v. Z.-H." steeds
voor liet behoud der staatsloterij gepleit, Maar de
wetgever beeft te rekenen met de voorliefde des
volks voor het kansspel, die, zoo zij geen bevredi
ging vindt, in de staatsloterij, het debiet van aan-
deelon in vreemde loterijen schrikbarend zaLoloen
toenemen. De wetgever weet dns, dat de opheffing
der staatsloterij volstrekt niet zal leiden tot ver
mindering van het kansspel in ons vaderland.
De openbare zedelijkheid, iu wier naam do af
schaffing van de staatsloterij werd gevraagd, zal door
die afschaffing niet worden bevorderd, maar bena
deeld.
„Verzint, eer ge begint," roept het „D. v. Z.-H."
den minister toe, voor gij gevolg geeft aan uw
bereidverklaring om uw medewerking te verleenen
tot een beperking en geleidolijke afschaffing der
Staatsloterij.
Het bestaan van vele honderden zult gij Ver-
nietigep, en aan de Natio een groot zedelijk nadeel
berokkenen.
Dat alles zal geschieden ter wille eener zeer on
juiste ppvatting van de eischen van den godsdienst
of van eeu economisch leerstuk, dat geen rekening
houdt tiiet hetgeen door de werkelijkheid wordt ge
vorderd,.
Afschaffen o, dat is ook in deze zaak gemak
kelijk genoeg, 't Kost weinig administratieve en
wetgevende inspanning.
De gevolgen mochten zich later wel eens zeer
pijnlijk kunnen doen gevoelen. Als het speculee-
ren in buitenlandsche loteryon en het Beursspel nog
meer, na het verdwijnen der Staatsloterij toenamen,
zou men, maar dan te* laat, tot de overtuiging ge
raken, dat het geneesmiddel nog ergor was dan de
kwaal.
In de conferentie voor de hervorming van hot
hooger onderwijs in Duitschland verklaarde de meer
derheid zich hiervoor, dat voortaan in beginsel bebou-
don zullen worden: 1. gymnasiën met Latijn en
Griek8ch 2. opper-reaalsoholon zonder klassieke talen.
Verder zal het gezamenlijk aantal onderwijs-uren
in het gymnasium, gedeeltelijk ten koste van de oude
talen, worden verminderd het Lptijnsche opstel als
raiddel tot algeraeene vorming tra het Grle^sche
schriftelijk vertaalwerk by hut examen zullen weg
vallen daarentegen zal het ondorwijs in de Duitsche
taal, iu 'het teekenen en de moderne geschiedenis
vermeordérd worden. Lichamelijke oefeningen zullen
dagelijks in de school plaats hebben, en schoolartsen
worden aangesteld om op de school-hygiëne toezicht
te houden, Ondanks het verminderde aantal school
uren maö het huiswerk niet vermeerderd worden,
maar veeleer wandelingen in de vrije natuur onder
de leiding van leeraars ondernomen worden met het
doel de kennis der natuur te vermeerderen.
De algèmeene beraadslagingen, in den Rijksdag
over de suikerwet gehouden, geven nog geon aan
leiding om een oordeel te vellen over do kansen
der wet, daar de leden van het centrum het stil
zwijgen bowaarden. üe oonservatieven en een deel
der °natioriaal-liberalen verklaarden zioh tegen het
ontwerp, dat naar een commissie werd verzonden.
De Rijksdag is ha aanneming van het Turksche
handelsverdrag in derde lezing, tot 13 Januari naar
huis gegaafi. Bij den Bondsraad is een wetsontwerp
ingekomen, strekkende om het recht op arak, cognac
en rum in vaten, van 125 M. tot 180 te verhoogen.
In weerwil van het succes, dat Parnell te Dublin
en te Cork had, en nog heeft, zal het toch te bezien
staan, of bij 't zal kunnen volhouden met dictator
te spelen. De reis van Dublin naar Cork was niet
overal even aangenaam. Te Mallow, Charleville en
Limirick wPren do fluiters in de meorderheid. Te
Cork ging 't beter, er was veel geestdrift, maar men
bemerkte oëkv hier on daar teokeaen van afkourig.
By elke plaats, welke de trein van Dublin naar Cork
voorbqstoomde, kwam Parnell voor het raampje
om te zien, hoe de stemming was, en in gunstig
geval een redevoering te houden. Te Cork hield de
man eea groote redevoerig en voerde een hoog woord.
De ontvangst te Dublin, zeide hy, was de grootste
dag zijns levens en hij was nu zeker van de over
winning. Of Parnell dit zelf zoo sterk gelooft, is een
andere vraag, hy heefl verstand genoeg om te welen,
dat de gunst van het volk, dat op de straten schreeuwt,
zeer afwisselend is.
De anti-Par nellisten laten zich door het stput op
treden van den dictator geen vrees aanjagen. Vijf
der Ier che afgevaardigden, die nog in de Vereenigde
Staten vertoeven, hebben een proclamatie gericht
tot het lersche volk, waarin zy zeggen, dat Parnell
betreurenswaardige beschuldigingen van muiterij van
de zijde zijner ambtgenooten en van verraad van
den kant van Gladstone, onrechtmatig en alleen ge
daan waren om het oordeel der Ieren van zijn ware
bedoeling af te leiden deze was eigenlijk alleen of
het mogelijk zou zijn, de eerstvolgende algemeene
verkiezing onder Parnell's leiding te winnen. Ging
Parnell op deze wijze voort, dan waren voor de ver
kiezingen daarvan de noodlottigste gevolgen te
wachten.
Met ontegensprekelijke voldoening nemen de repu-
blikeinsche bladen nota van de eiudstemming in de
Kamer over hét- budget en de verklaringen, daarbij
door sommigo leden der rechterzijde afgelegd. De
Temps schrijft: „Na deze zitting opent zich een
geheel ander uitzicht. De uiterste linkerzijde stemt
er in toe do poort der republiek te openen en de
strijdlustige rechterzijde bekent, dat de dynastieke
politiek geen toekomst meer heeft. Een aantal
constitutioneelen, dat echter nog gering is, keurt het
budget goed. Dat belooft een goede toekomst, die
vruchten Zal dragen, wanneer de regeering de Kamer
helpt bij den strijd tegen baar eigen onervaronheid
opdat zij duidelijk inziet, wat zij wil. Wij rekenen
ook op het land, om den laatsten tegenstand eener
politieke oppositie te breken, die voortaan geen over
tuiging meer bezit, en om hét contrast der beide
groote bewegingen, de conservatieve en de progres-
sistisohe, in de door allen erkende republiek te
voloindigen. 4
Naar het Journal des Débats meent, dachten zelfs
die leden der rechterzijde, die de grootsto ontsteltenis
over de vrijmoedige verklaringen van den hoer Dugué
de la Fauconnerie aan don dag legden, juist zooals
hij. Dat heeft het bost de redevoering van de Cas-
sagnac bewezen. Nooit was do ontmoediging der
oude partijen helderder aan den dag getredeninder
daad proclameerde De Cassagnac de abdicatie en aan
de reohterzyde verhief zich geen enkole stem tot een
protest. Nog duidelijker karakteriseert de stemming
zolvè de gevoelens der monarchisten. Torwijl de
Cassagnac, nadat hij het woord had gevoerd, nog
oppositie-geest genoeg bezat om tegen de begrooting
te stemmen, kan men uit het feit, dat de meer
derheid der conservatieven zich van stemming ont
hield, concludeercn, dat bij hen zelfs de oude zucht
tot tegenstand geheel was uitgedoofd.
LIJST van brieven, geulresseerd aan onbekenden
over de 2e helft vau November 1890.
W. Mugge, AmsterdamH. Schuurman, Benning-
broekP. de Groot, Ouderkerk a/d IJ.J. E. T.
LangeJer, Waddingsveen.
Van MOERKAPELLE
A. Bros, Gouda.
Van WADDINGSVEEN:
A. H. de Hart, Amsterdam.
BRIEFKAARTEN
M. Timmermans, PDe Roo,
Ü6 Directeur van 't Postkantoor te Gouda
VORSTER.
van de Makelaars
De markt was heden onveranderd.
Loco Tankfust -7.60. Geïmporteerd fust 7.65-
Januari-levering 7-70. Februari-, Maart- en April,
levering 7.65.
Bestellingen worden deze week nog tegen
inteekeningiprijs genoteerd.
