erk
DE TWEE BBOEDEBS.
BINNENLAND.
ian.
REIT.
es x*
passende
es x>
te onder-
es
1891. Maandag 5 Januari.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
FEUILLETON.
B(j deze Courant behoort een Bijvoegsel.
Ier reep
z. enz.
Fer.
AM
r,
wits.
De ineendlng van advertentiön kan geschieden tot een uur des namiddags van den dag der uitgave.
Op de prijsvraag
national
tfflon de
(Uii kei Engelecb.)
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering ran Zon- en Feestdagen.
De prjjs per drie maanden ia 1.25, franco
per post 1.70.
Afzonderlijke Nommen VIJF CENTEN.
Bovendien worden alle Advertentien gratis
opgenomen in het ADVERTF.NTIERT.AD
't welk des Maandags verachjjnt.
bricatie
iker van
dan het
goudsche courant.
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
rleesohhouwer te Amsterdam werd
ar aan het politiepersoneel
iitffu Brug een emmer uit-
man-
Op de prijsvraag voor een oorspronkelijk blijspel,
door de heeren ha Gras en Haspels eenige maanden
Aangezien er aan verschillende stations der spoor
wegen groote opeenhoopingen van goederen zijn ont
staan, en er niet zoozeer gebrek is aan werklieden
als aan opzicht voerend personeel, heeft de minister
van waterstaat enz., aan zijn ambtgenoot van oorlog
verzocht, om op aanvrage tijdelijk een aantal ge
schikte onderofficieren beschikbaar te stellen. Op dit
verzoek is gunstig beschikt
GOUDA, 3Januari 18» 1.
De collecten bjj het voltrekken van huwelijk op
het Raadhuis in 1880 hebben opgebracht 216.14.
De jaarl jjksche Nieuwjaare-collecte te Berg-Ambacht
bracht ditmaal 567.70 op. Aan de behoeftige
gezinnen werd ruime uitdeeling van brood, rijst en
steenkolen. Aan sommigen werd ook geld uitgereikt.
Bij besluit van den gemeenteraad van Berg-Ambacht
zal aan do 2e Openbare School nog een onderwijzer
aangesteld worden. Het salaris van den nieuwen
titularis zal 450 bedragen.
Door een
Dinsdagavond tegen elf uur
van het bureau aan de Ou.
muntende bouillon geschonken, ten einde den
nen, die in deze koude de nachtronde doen”, te Ver
kwikken by het op post trekken en het terugkeeren.
De mededeeling werd er bijgevoegd, dat Woensdag
morgen nog ongeveer driemaal die hoeveelheid ge
reed zou zijn.
geleden uitgeschreven, zijn ongeveer veertig stukken
ingekomen.
Men schrijft aan de „N. B. Ct.»
Nu er telkens gesproken wordt over het verkoopen
van sterken drank op het ijs, is het niet onaardig
te vernemen, boe sommigen de bepalingen der
drankwet weten te ontduiken,
Op den Rijn, van Leiden naar Bodegrave, wordt
door de tenters geen sterken drank verkocht, maar
zij bieden den schaatsenrijders een kop warme melk
aan voor 6 cent, en geven daarbij een brandewijntje
cadeau.
Een van den gouverneur van Sumatra’s Westkust
ontvangen telegram, gedagteakeud 2 dezer, bevat de
volgende berichten
Door zware regens zijn in de laatste dagen nabij
Taloe, de standplaats van den assistent-resident van
Ajer Bangis en Bau, aardstortingen onts.aan, die
eene rivierverstopping veroorzaakten, tengevolge
waarvan genoemde plaats en omstreken vele voeten
onder water zijn geraakt. Den eersten dezer was
men daar met een groot aantal heerendienstplicbtigen
uit alle larassen aan het werk, toen door eene
aardstorting vele menschen bedolven werden.
Een bandar, 28 vadem lang, was daardoor totaal
verstopt geraakt, hetgeen het water onverwachts
zoodanig had doen stijgen dat de gouvernementsge
bouwen tot aan het dak in het water stonden.
U)
Ik nam de jas werktuigelijk op, en gehoorzamende
aan de gebruiken van mjjn beroep, begon ik het
kleedingsstuk nauwkeurig te bekijken en de zakken
te onderzoeken.
Ik vond in den eenen zak een paar zwarte, glacé
handschoenen, oen klein gebedenboekje, in een ande-
ren een paar shilling en een kaartjesétui in den
rechter borstzak. In den linkerboretzak was een
zakdoek.
Toen ik de jas had nedergelegd, nam ik die weer
op. Het fluisteren in de naaste kamer duurde nog
altoos voort. Ik had niets beter te doenwerk-
tuigelijk stak ik nogmaals dè band in de zakken.
Ik haalde den zakdoek voor de tweede maal er uit,
en juist toen ik die weder in den zak wilde steken,
bracht een onverklaarbare nieuwsgierigheid er mij
toe, mjjn hand nog dieper in dien zak te steken.
Ditmaal voelde ik een klein propje in een hoekje.
Do *^k was buitengewoon diep. Ik haalde er een
stukje dun papier uit, dat verfrommeld was en toen
maar in den zak gestoken, waaruit men het later
vergat te halen. Ik streek het glad. Het bleek
een bagage-etiquette te zijn
Londen.”
«Southend naar Londen." *t Beteekende op zich
zelf niet veel. Maar het was juist het biljet,
dat ik niet op Philip Harvey’s koffer te Parijs kon
vinden.
„Southend naar Londen.” Hoe kwam dit papiertje
in den zak van Austin Harvey De verklaring lag
voor de hand. Het was een biljet van een stuk
van zjjne bagage. Hij woonde immers te Southend
en kwam stellig meer dan eens te Londen.
Deze verklaring scheen voldoende, maar mij vol
deed ze niet. Terwijl ik daar nog op het biljet zat
te staren, gebeurde er juist wat ik gehoopt had. In
het vuur van het twistgesprek verhief zich de stem
van Philip Harvey -. „Ik geloof nooit dat ik het heb
gedaanzeide hij met nadruk „Je moogt zeggen
wat je wilt, ik geloof het niet.”
Wat toch niet de moord Zou die man in
staat zijn, voor zjjn eigen broeder zulk eene rol te
spelen
„Stil 1” zeide Austinmaar na een oogenblik was
bet de stem van Austin, die duidelijk hoorbaar werd.
„Eu daarom moet zijn waren de eerste
woorden die ik hem hoorde zeggen en vervolgens
„O Philip, Philip, waarom beken je het niet F Voor
wien houdt gij het vol? Nog eens, bewijst je brief
aau mij te Parijs niet genoeg, dat je wist, wat er in
dien afschuwelijken koffer was En nu ontken je bet,
o Philip, Philip 1”
Naar wij vernemen bestaat het plan om in het
begin der volgende week eene harddraverij te doen
houden, door paarden voor arresleden gespannen.
Het technisch bureau „De Voogt» te Amsterdam
beeft het initiatief genomen tot hefopriohten van
een Ijspaleis achter het Rjjksmuseum, wanneer
daartoe de vergunning wordt verleend. Het fraaie
plan is ontworpen door den heer H. P. Berlage,
architect aldaar.
Het bestaat uit een lange galerij met arcade en
een toren in het midden.
Het wordt op Russische wijze vervaardigd. Een
houten geraamte met draadwerk bespannen, wordt
met water bespoten, totdat de ijskorst dik genoeg
zal zijn.
De aannemer, de heer J. T. Thüring heeft zich
bereid verklaard het plan uit te voeren voor onge
veer 3500.
De opbrengst der entrees zal dieuen om de kas
van Kindervoedhtf te stijven.
Men is bezig de noodige fondsen voor deze lief
dadige onderneming te verzamelen, die zeker het
groote aanloksel van nieuwheid zal bezitten en dat
van twee zijden aanbeveling verdient.
arm—
Levensgevaarlijke pogingen tot lichting van het
hoog opgeborgen archief, dat gedeeltelijk reeds
onder water stond, bleven vruchteloos; alleen de
registers van den burgerlijken stand, het notariaat
en hel vendukantoor, benevens hot archief dor
laatste maanden werden gered.
Reeds wareu tien lijken te voorschijn gehaald, en
vermoedeljjk waren er nog vijftig of meer personen
bedolven.
De laraihoofden waren bijna allen en de pang-
hoeloe’s kopalla allen zwaar gekneusd, terwijl de
heerendienstplicbtigen ordeloos waren gevlucht.
Tot het verleenen van de noodige geneeskundige
hulp is de officier van gezondheid van Loeboe-
Sikaping ontboden.
„Southend naar
De koffer I riep Philip blijkbaar zeer ver
schrikt„Spreek daar niet van. Er is nog een
duivel hier in huis, die mij met dien koffer vervolgt.
Ik zweer je, dat vóór gij hier zooeven binnen zijt
gedrongen, ik niet de minste kennis had van het
geen er in mijn koffer was. Groote God I ik kan
het nog niet gelooven het lijk van tante Elisabeth 1
Ik geloof het nog niet, Austin. Je houdt mij voor
den gek. Zij heeft je verteld wat er Zondagavond
tussohen ons voorviel, en nu tracht je mij vrees aan
te jagen, opdat ik zeggen zal, .idat het mij spijt.
Nu dan, het spijt mij. Maar haar lijk in den koffer 1
ik geloof het nooit I”
Ik drukte mijn oor tegen de deur. Bevende van
spanning luisterde ik naar het antwoord van Austin,
maar ik kon het niet verstaan. Weder een lange
stilte. Maar nu sprak Austin weder verstaanbaar.
„Als je nu niet het eerste vreeselijke punt ont
kent,” zeide Austin, „waarom ben je dan zoo dwaas
om het overige te ontkennen
„Ik stem toe wat ik mij herinner,riep Philip
„maar ook niets meer.”
„Je zult toch niet ontkennen, dat je dien avond
boven je theewater bent geweest?
„Neen", zeide Philip.
„Je wist dus niet wat je deedt, zooals het helaas,
maar al te dikwijls het geval is.”
Zoover ik kon waarnemen, zweeg Philip.
„Luister,” begon Austin opnieuw, maar Philip
viel hem in de rede.
