:J
Boltenlandsch Overzicht.
335ste S taats-loterij.
ran
-vf
op te tenden, werd tij eerst 8 Januari }l. aan de
Holl. IJz. Spoorweg-maatschappij overgedragen. Den
lOen Januari vervoegde ik mij aan al de bureaux
en goederenloodsen van het Holl. Spoor te Amster
dam, maar niemand wiat er iets van.
Thans, 12 Januari, is de kist hier nog niet ge
arriveerd, alzoo reeds een terinijii van 15 dagen
«grande vitessetusschen Haarlem en Amsterdam,
en wanneer zal zy arriveeren?
Sta ten-Generaal. Tweede Kjlmeb. Zitting
van Dinsdag 13 Januari
De regeling der werkzaamheden gaf reeds dade
lijk gelegenheid aan de ontevreden fractie der rech
terzijde om acte de pretence te geven. Bij monde
van den heer Vermeulen stond zij er op, dat de
wijziging der kieswet (zoogenaamde stedenwet) aan
de Staatsbegrooting zou voorafgaan. Doch door libe
ralen en den heer Schaepman gesteund, behield de
Voorzitter het veld. Met 59 tegen 16 stemmen
werd bepaald, dat eerst de hoofdst. ,X en XI dor
Staatsbegrooting met die van Suriname zouden wor
den afgedaan en daarna de Stedenwet. Heden dus
sectie-vergadering en morgen de Staatsbegrooting.
Voor de tweede maal roerde zich de fractie-Ver-
meulen, toen zij bij monde van den heer Travaglino
het voorstel deed het verslag der commissie van
voorbereiding over de legerwet te puhliceeren, in
strijd met reglement van orde, dat voor het geval
van deze wijze van behandeling toezending van het
verslag aan de Begeering eischt om het met het Re-
geeringsantwoord eerst te publiceeren. Het voor
stel zal wel een obstructionistische bedoeling gehad
hebhen. In elk geval was het ongerijmd, om, een
maal de eene wijze van behaudeling gekozen hebben
de, weer ten deele de andere wijze van behandeling
te volgen. De commissie zelve kon dan ook niets
anders doen dan het voorstel ontraden, en de Kamer
dan het verwerpen.
Nog werd in deze zitting een interpellatie over
het Congo-tractaat door den deer Tak aangekondigd.
De Parijsche correspondent van de N. R. Ct. schrijft
De Fransche administratie heeft eindelijk na een
arbeid van anderhalf jaar de diploma's en medailles
afgeleverd voor de Nederlandscho bekroonden op de
laatste wereldtentoonstelling.
De heer J. Freiwahl, als voorzitter van het uit
voerend comité der Nederlandsche hoofdcommissie,
heeft te Parijs driehonderd veertig diploma's en twee
honderdnegentig medailles voor bekroonde inzenders
en medewerkers in ontvangst genomen. Diploma's
zoowel als medailles zyn smaakvol versierd met sym
bolische figuren. Dé medailles dragen en relief den
naam van den betrokken persoon, en zijn alle van
brons. -Zij zijn ieder besloten in een bruin lederen
zakje, eveneens voorzien van den naam in vergulde
letters.
De heer Freiwald heeft de geheele bezending zorg
vuldig doen pakken in eene groote kist eD die afge
zonden aan den voorzitter der NSderlandsche hoofd
commissie, den heer mr. W. van der Vliet tp Am
sterdam, die de diploma's en medailles ter beschik
king van de bekroonden stellen zal. Ware de afle
vering vroeger geschieddan had de uitreiking
met zekere plechtigheid kunnen plaats hebben.
Om thans daarvan nog een grooten omslag te
maken, zou wel wat laat zijn. Ik meen ook te
weten, dat zoo iets niet in do bedoeling der hoofd
commissie ligt.
Een zeldzaam strafgeding is in de vorige week
te Parys behandeld. Volgens het Fransche wetboek
van koophandel wordt het voorloopig beheer van
een faillieten boedel aan een bewindvoerder {syndic)
opgedragen, daartoe door de Rechtbank van Koop
handel benoemd uit een zeker aantal met die be
trekking belaste personen, dus een soort van ambto-
naren. Deze vormen onderliug een bond, waarbij
wederkeerige aansprakelijkheid is aangenomen en het
toezicht wordt uitgeoefend door een «Kamer van
tucht", even als by de notarissen het geval is. Nu
heeft eeu dier syndicsMercier genaamd, in de tien
jaren van zijn ambtsvervulling het middel gevonden,
om zich uit de boedels die hy te beheeren had,
ongeveer V/4 millioen francs toe te eigenen. Toen
het bedrog in 'teind van 1889 aan 't licht kwam,
was een zeer uitgebreid onderzoek noodig om den
omvang ervan na te gaan. Daarbij bleek dat Mer
cier bij zyn benoeming reeds 19,000 fr. schulden
had, dat zyn betrekking hem 25,000 fr. 'sjaars op
leverde en hij in plaats van daarvan kalm te leven,
allerlei onzinnige uitgaven deed. Hy pachtte groote
jachtterreinen, besteedde eenigo honderdduizenden
francs voor een villa aan het meer van Roverget,
waar hy ook een stoomjacht had liggen. Voor het
inbinden van boeken alleen had hy 20,000 francs
uitgegeven. Dat alles betaalde hij uit geldon, die
hy al bewindvoerder inde en die hy inzyu boeken
niet ten volle beschreef, ofschoon hij overigens keurig
boek hield. Hy smeet met het geld en ging er zéo
los mee om, dat hij eens, zijn winterjas weder te
voorschijn halende, er twee bankbiljetten van 1000
francs in terugrond. Hoe het mogelijk ia geweest
dat zulk een verkwister tien jaar een post van ver
trouwen heeft kunnen vervullen, zonder dat iemand,
zelfs zyn ambtgenooten, lont rooken, is moeilyk te
verklaren.
Na vereffening zijner zaken, heeft de faillietenkas
nog 869,000 francs te vorderen, welke de voormalige
ambtgenooten geheel hebben aangezuiverd. De recht
bank heeft den ontrouwen bewindvoerder tot 2 jaren
gevangenisstraf veroordeeld.
Door de administratie van do schutterij in eene
provinciale hoofdstad was een schutter, wiens «tyd
om", was, reeds herhaaldelijk aangezegd zijn wapens
en kleeding in te leveren. Hieraau was echter nooit
gevolg gegeven, zoodat na de derde aanmaning een
bode er op los trok om den schutter de moeite te
besparen en het goed zelf mee te nemen.
Alles kwam op zyn vragen voor den dag,
de korte jas, echter was door moeder de vrouw in
een jak herschapen de glimmende knoopen waren
door witte beenen vervangen en roode kraag en
opslagen waren mede verwyderd. Onze schutterij-
bode werd door de vrouw des huizes die ahn de
waschtobbe stond heel kalm ontvangen, en zij toonde
zich hoewel noode pp bereid om van haar eigen-
'aardig kleedingstak afstand te doen.
Het spionnenstelsel, dat de Russische regeering in
de verschillende naburigo landen gevestigd heeft, is
blijkens hetgeen nu en dan toevallig aan het licht
komt, verbazend uitgebreid, vooral in den Balkan.
Omtrent de spionnen in Rumenië zijn nog verloden
jaar belangwekkende onthullingen gedaandat zij
in Bulgarye, niettegenstaande het krachtigste toe
zicht der regeering, en in Servië talryk zijn, is be
kend. Ook Turkye blykt door een bende bespied
te worden. Een onderzoek in zake der onwettige
uitlevering van oenen vluchteling aan de Russische
overheid, bracht aan den dag, dat de pacha, die het
bevel tot de uitlevering gegeven had, door de Rus
sen met twee honderd turfsche ponden was omge
kocht. Deze hoofdambtenaar werd verbannen. Er
kwamen daarbij echter nog andere gevallen van
omkooperij aan het lijcht, on bij verder zoeken op
dit spoor kwam mep" tot de ontdekking, dat een
groot aantal hooge beambten der Porta betaalde
handlangers der Russische politie zyn, en dat Rus
land to Konstantinopoi een afdeelings-bureau zijner
geheime politie heeft, dat geregeld 500 bespieders
betaalt, die in alle stjandan en onder alle vermom
mingen hunne iulichtingen inwinnen. Niet minder
dan 160 ingenieurs, in dienst de Russische politie,
waren belast met het bestudeeren van den Bosporus
en zijne versterkinhen. Men begrypt dat by de
Porte nu een groote schrik heerschtj en indien
binnen kort de strengste maatregelen tegen het vr|j
verkeer volgen, zal bet begrijpelijk zijn.
Uit Rotterdam wordt gemeld Zeldzame tooneelen
van armoede waren eergisteren hier te aanschouwen
bij aankomst van het stoomschip P. Caland van
Buenos- Ay res. Personen, die vol moed nu ongeveer
2 jaar geleden daarheen waren getrokken, in de
'hoop Op een beter vaderland, kwamen van alles
ontbloot terugzoowel volwassen als kinderen slechts
gehuld in eenige lompen en geen schoenen aan de
voeten.
Hetgeen door hen van dat «vervloekte land", zoo
als zij het noemden, verhaald werd, bleek met het
oog op hun uiterlyk de volle waarheid te zijn.
Eenigen hunner hadden van hun familie uit Noord-
Amerika geld ontvangen om daarheen te komen, en
gingen terstond aan boord van de Maasdam, anderen
werden door hun familie in Zeeland terugverwacht
en reisden per spoor daarheen. Ook werd door hen
medegedeeld, dat allen, die zich daar nog bevinden,
gaarne terug.zouden komen, daar niets dan k^tnmer
en ellende in dat verre land hun deel is. Ofschoon
doodarm, rekenden deze ongelukkigen zich gelukkig
weder in het vaderland terug te zyn. Op de vraag
of zij ook eten wilden hebben, werd door allen ont
kennend geantwoord, omdat het hun aan boord van
de Caland aan niets had ontbroken, ja dat hun by
het verlaten der boot nog leeftocht was verstrekt.
Gelukkig heeft de Nederlandsch-Amerikaansche
Stoom vaart-Maatschappij de vaart naar Zuid-Amerika
gestaakt, zoodat er geen nieuwe slachtoffers gemaakt
zulleu wo)den.
De kiesvereeniging «Burgerplicht" te Amsterdam
heeft haar 25-jarig bestaan gevierd. In eene druk
bezochte vergadering trad jnr. J. A. Levy als feest
redenaar op. In zyne rede bepleitte hy het recht
van bestaan en de reden van bestaan der staatkun
dige vereeniging, waardoor de gezichtskring van den
burger wordt verruimd, een gemeenschapszin gekweekt
en de openbare mééning'geleid wordt in het juiste
nr, voor iedere "hervorming noodig. De vraag, of
taatkundige vereeniging in Nederland do vryheid
deelachtig is, die zy behoeft, werd echter door mr.
Levy ontkennend beantwoord. Hij veroordeelde de
hij langs onze slaapkamer komt, en ik sluit en I delen, een moord to plegen en een kist stampvol
grendel om elf uur de voordeur of hij thuis is of met boeken uit te pakken en hij had juist ge
uit. Ziet u."
Dat beteekendo echter weinig, dacht ik, want hij
oordeeld. Hij alieon en zijne beide huisgenoo-
ten wisten dat er in het achterschuurtje een
kon gemakkelijk een sleutel laten maken als hij er rywiel stond, hij kon dit ongemerkt krijgen
geen had. Ik nam afscheid van juffrouw Hopkin#', waarschijnlijk, neen, het was heel zeker, had hij in
zijne jeugd op een rijwiel gereden. Blijkbaar was
Austin uit de vergadering huiswaarts geijld en had
en ging eene gelegenheid opzoeken, waar ik den
nacht kon doorbrengen. Ik beproefde niet, haar
het zwijgen op te leggen,
weest zijn. Bovendien was
mijn man.
Thans was ik in staat, mij tamelijk wel een'denk
beeld van de misdaad te maken. Waarschijnlijk had
Austin Harvey besloten, zijne tante te vermoorden
ten einde hare erfenis machtig te worden, aleer zij
tijd had haar testament nogmaals te veranderen. De
daad was behendig ontworpen; de moordenaar bad
in de eerste plaats gezorgd een alibi te kunnen be
wijzen. Deze poging was hom schijnbaar gelukt.
Hij kon natuurlijk bewijzen, dat hij tot over halftien
in de bijeonkomst was geweest. Hij kon$Verder
bewijzen, dat hij voor halfelf thuis was. En de,
juffrouw met hare dochter, wier slaapkamer hij moest
passeeren, hadden niets gohoord en verzekerden dat
hij niet meer was uitgegaan, want juffrouw Hopkins
hoorde het altijd, als haar commensaal van dezen
uitgang gebruik maakte.
Niemand, zoo dacht hij, kon hem beschuldigen
van in minder dan één uur drie kwartier te wan-
Dat zou nutteloos ge- daarna de twee-en-eep-halve mijl per rywiel afgelegd
ik thans zeker van ^on nnr"
Dan had hij nog een kwartier over voor hetgeen
hij daar aan huis te doen had. Meer dan voldoende,
naar mijne sehatting.
Toen de misdaad was volbracht, bleef er verder
niets te doen over, dan de schuld op zijn broeder
te werpen. Hoe afschuwelijk ook, werd dit eenigs-
zins begrijpelijk door den naijver tusschen de beide
broeders, wie hunner juffrouw Simpkinson tot vrouw
zou krijgen.
Nu werd mij ook eensklaps het gedrag van Austin
te Parijs duidelijk. Nadat de moord gepleegd was,
oest hij natunrljjk twee doeleinden zoeken te be-
eikeu: in het openbaar de schuld op zijn broeder
werpen,maar hem in het geheim uit de handen
der justitie trachten te redden. Hij wilde zijn broeder
niet naar hot schavot brengen, maar zou gaarne zien,
dat hij i eilig en wol in een afgelegen land zat, van;
waar hij nooit zou terugkeeren. Dan kon Austin
kalm en rustig zich verheugen in liet bezit van Edith
en ian hot geRzijner tante. Hij zou waarschijnlijk
zijn best b ^JÜLgedaan, dat zijn broeder het in
Amerika zoo goed mogelijk had.
Mijne hulp, dat begreep ik thans, was net iets
wat hem 'leek en hij maakte er met de grootste
slimheid dadelijk gebruik van. Ik moest Philip's
schuld bewijzen en dus den man er ook aan doen
geloven ep tot vluchten aansporen. Daarom had
Austin mij de noodige inlicht ngen vorstrekt en die
aan de politie onthouden.
En dan de brief, dien hij op de trap liet vallen.
'Goede hemel, dat moet hjj bok met opzet gedaan
hebbenAustin's bezoek aan mij had geen ander
doel, dan dien brief voor mijne oogen te laten rallen.
Nu ik er over nadacht, was ïk er zeker van. Zijn
terugkeer in mijne kamer, en ook de worsteling
om het document, dienden alleen om elk vermoeden
in mijne borst te smoren. Wie eene rol speelt, is
altoos overdreven angstvallig, omdat hij de gedachte
niet van zich kan afcetten, dat de persoon, dien hij
bedriegt, iets bespeurt van hetgeen hij zoo duidelijk
ziet, nl. het bedrog. Ik herinnerde mij thans, hoe
plotseling Austin te midden der worsteling alle
kracht scheen verloren te hebben. Dat behoorde
ook al bij het codemiespel. Zoo jong en sterk als
hjj was, had hij mij gemakkelijk kunnen meester
blijven, indien hij het had gewild.'
Het geheele kaartenhuis was gebouwd op de hoop,
dat de*politie de waarheid Oen paar dagen later dan
ik zou ontdekken. In die tusschenruimte moest men
Pkilip er toe overhalen 'te vluchten.
li. (Wordt vervolgd.)
wet van 1855 en de practijk daarvan, o. a. te En
schedé en te Hengeloo, waar vergaderingen werden
verboden, omdat de orde zou kunnen worden bedreigd.
Onverantwoordelijk en eigenmachtig wordt met des
volks grondwettelijke rechten gespeeld. De vrijheid
van vergaderen bedreigd, zoo ook de vrijheid van
het woord (het gebeurde te Heerenveen), de vrijheid
van handel (het ontwerp-Bahlraann). Slechts de
vrijheid vpn de pokken wordt ons gelaten.
In een krachtig slotwoord stelde de feestredenaar
den plicht voor ieder in het licht om het intellectueel
kapitaal, hem geschonken, te beheeren, niet gelijk
een vrek, op eigenbaat belust, maar ten gemeenen
beste. «Ten gemeenen beste," sprak bij, ziedaar de
leus, waaronder ik, onverschillig welke eerlijk ge
meende staatkundige vereeniging, die tot wetsover
treding niet aanspoort, beschouwd, booordeeld, beje
gend zou willer. zien. En wanneer het gouden
stichtingsfeest dezer Vereeniging wordt herdacht,
zjj de lofspraak van hem, die alsdan deze plaats
innemen zal, verdiend: dat zjj heeft gearbeid goed
en vroed, houw en trouw ten gemeenen beste."
Mr. W. H. K. Mouthaan herdacht do stichters
van Burgerplioht, dat op het juiste oogeublik ont
stond b(j 't aanbreken van een nieuw tijdperk, 'toen
het gewioht der toekomst begrepen werd on de be
hoefte werd gevoeld om den clubgeest te verbreken
en leven te brengen in de openbare zaak, openbaar
behandeld. De stichters stonden bekend als «rooden."
Wie zou 't nu nog zeggen, nu men Burgerplicht al
conservatief heet! Spr. meende, dat vooruitgang
steeds de leuze en handhaving- van de eischen van
het nog niet verkregene kraobtig moest zijn! De al
zoo vele jaren gewraakte patentbelasting b. v. maakt
't nog patent. Er i» nog veel te doen voor Bur-
gorplicht, ter voorbereiding van den vooruitgang
in de toekomst. De' vereeniging mag niet bljjven
staandat zou ondergang zijn. Zij moet deelnomen
aan de hervorming en den vooruitgang. Eer zal een
waterval opdrogen, eer Burgerplicht zal nalaten dit
te erkennen. Voorwaarts en vooruit zij de leuze,
met den moed der overtuiging en de macht der
eensgezindheid.
De seoretaris van Burgerplicht heeft een gedenk
boek van de vereeniging samengesteld, naar aan
leiding van dit zilveren feest.
Van de hoeren Cremer, Gleichman, Heldt en
Tak, leden der Tweede Kamer voor Amsterdam,
kwamen telegrammen van gelukwen^ehing.
Voor de Amsterdamsche rechtbank, 4de'kamer,
verschenen gisteren als beklaagden Karei Antonie
Bos, end 43 jaar, en Cornelia Gerardus Tieman, oud
28 jaar, beiden wonende te A msterdam, en beklaagd
van overtreding van artikol 132 Wetbook van Straf
recht. «Hjj die een geschrift waarin tot eenig straf
baar feit wordt opgeruid, met het oogmerk om aan
den opruienden inhoud ruchtbaarheid te geven of de
ruchtbaarheid daarvan te verminderen, verspreidt,
openlijk tentoonstelt of aanslaat, wordt gestraft met
gevangenisstraf van ten hoogste drie jaren of geld
boete van ten hoogste driehonderd gulden."
Te voren was door een strooibiljet aangemaand
tot een druk bezoek van de tereohtzitting en wel
in deze voege„Groote openbare vergadering met
beperkte disoussie, in het paleis van justitie, spre
kers o. a. Bos en Tieman.
De aanklacht van het O. M. kemt hierop neder,
dat de beide beklaagden op 14 Februari 1880, toen
in de militiezaal op het Singel te Amsterdam loting
voor de nationale militio werd gehouden, hebben
verspreid een biljet, getiteld; „Aan de slaohtoffers
der bloedwet." Het stuk is te lang om in extenso
te kunnen worden opgenomen. Het is gericht tot
den loteling en spreekt over militarisme en andere
dingen.
De beklaagden, door den voorzitter ortdervraagd,
erkennen het biljet verspreid te hebben, dooh ont
kennen nadrukkelijk' daarvan den strafbaren inhoud
te hebben gekend. Hdt feit der verspreiding wordt
bevestigd door de verklaring van den getuige Huber,
inspecteur van politie. Got. bevond zich op 14 Fe
bruari 1820 in de. Spuistraat (bij het Singel), toen
esn hoer naar hem toekwam met de modedeeling,
'dat een biljet, als hetwelk hem door dien heer werd
overgelegd, onder de lotelingen op .het Singel werd
verspreid. Getuige begaf zioh daarop naar het Sin
gel en zag daar beide beklaagden, den laatste met
•een groot bord op den sohouder, bezig de biljotten
te verspreiden. Get. wilde aan Tieman diens bundel
ontnemen, maar deze poging'werd verijdeld, doordat
T. do biljetten wegwiorp op straat. Alsnu werden
beiden aangehouden en voor den commissaris van
politie geleid. Drie agenten van politie bevestigdon
in hoofdzaak deze toedracht. i
Het woord was alsnu aan mr. d'Hangest baron
d'Yvoy, subst.-officier van justitie. Deze meent dat
in het biljet de loteliqgen tot eenig strafbaar feit
worden opgeruid, ul. tot ongehoorzaamheid aan hunne
superieuren, zoomede dat bekl. hebben gehad het'
oogmerk om aan den inhoud ruchtbaarheid te geven.
Spr. herinnerde dat de rechtbank te Heerenveen de
verspreiders van een dergelijk biljet had veroordeeld,
dat deze veroordeeling door het Hof te Leeuwarden
was bevestigd en het daartegen aangevoerde cassatie
beroep door den Hoogen Baad was verworpen. Eene
veroordeeling zou dus de Amsterdamsche rechthank
thaii3 wel uitspreken. Eisch9 msanden gevange
nisstraf tegen eiken beklaagde.
Beiden droegen zelf hunne verdediging voor.
Bos zeide, dat het hem niet verwondert, dat
hij hier Blaat, wanneer hij bedenkt dat hjj reeds
jaren lang aan de arbeidersbeweging heeft medege
werkt en dat wel niet in de ach'erste gelederen
hem moest dus wel iets overkomen, en zoo stond
hij dan heden voor de zoogenaamde rechterlijke
macht. De straf die „deze meneer» (spr. wijst naar
den ambtenaar van het O. M. vlak tegenover hem),
gevorderd heeft, laat hom geheel onverschillig in
tegendeel, juist wanneer de sociaal-democraten in
den kerker komen, neemt het gezag van de sociaal
democratie toedat heeft men gezien in Duitsch-
land, dat heeft men gezien bij ons, getuige Domela
Nieuwenhuis, die na zijn verblijf in de gevangenis
lid der Tweede Kamer werd en die daar niet de
„geachte" afgevaardigde heet, maar bij spr. wel. Bekl.
vestigt verder de aandacht op een vonnis der recht
bank te Botterdam, waarbij een verspreider van ebn
biljet als het onderwerpelijke word vrijgesproken.
Hier eischt men nu 9 maanden is dan het recht
te Botterdam anders dan het recht te Amsterdam?
Daarop gaat de spr. over tot de voorlezing van
het ïotterdamsche vonnis.
President; „Gij kunt u die moeite sparen, want
de rechtbank alhier is in het bezit van het vonnis.»
Beklaagde„Och, mijnheer de voorzitter, wees
u dan zoo goed het vonnis even voor te lezen, ik
lees zoo slecht."
Daar aan dit verzoek niet voldaan wordt, gaat
"bekl.met de lezing van het vonnis voort en zegt
dat hij, het onnoodig achtende zich verder te ver
dedigen, zal eindigen, om nog wat tijd tot spreken
voor Tieman over te laten.
De tweede beklaagde, Tieman, sprak slechts een
oogenblik. Hjj vestigt er de aandacht op, dat het
biljet niet opruiend ishet slaat niet op de lotelin
gen Van 1890, maar ziet op de maatschappij der toe
komst. De sooiaal-deraooraten veohten, zegt spr.,
niet met p'.stolen en sabels, inaar met geestelijke
wapenen.
Nadat het O. M. had afgezien van repliok, werden
de debatten gesloten en de uitspraak op 27 Januari
bepaald.
Omtrent de aanleiding tot de revolutionaire be
weging in Chili worden thans de volgende byzon-
derheden gemeld. Tusschen den president der
republiek Balmaceda en het coögros is sedert eenigen
tyd een geschil ontstaan, da* eenige overeenkomst
heeft met den confliottijd in Pruisen voor ongeveer
30 jaar. De president heeft, naar men zegt ,in ver
band met de verkiezing van zyu opvolger, herhaal-
delijk ministers benoemd, welke geen welgevallen
vinden in de oogen van het congres. Hy plaatste
zich daarbij op het standpunt, dat de president ge-
lyke macht en gelijke rechten bezit als het congres
en zijn ministers naar eigen wensch on wil kan kie
zen. Op deze met halsstarrigheid verdedigde op
vatting antwoordde het congres met de weigering
om het budget goed te keuren, ja zelfs het dn be
handeling to nemen.
Op den 5en Jan. 11. verscheen toen een proclamatie
manden president aan het volk, waarin hy ver
klaarde, dat, ingevolge de geweigerde bekrachtiging
der kamers aan de begrooting, (d® belastingen ter
bestrijding van de gewone uitgaven ook verd,ers zou
den geheven wordendat van de buitengewone uit
gaven voorioopig werd afgezien.
Door deze inoonstitutioneele handelswijze van het
hoofd van den staat is de toch reeds zeer gespan
nen binnenlandsche politieke toestand verergerd,
maar men vleit zioh met de hoop, dat het Ghileen-
sche volk, sedert 40 jaar elke revolutionaire bewe
ging ontwend, ziGh tot geen opstand zal laten
verleiden, te minder wijl het leger zich verre van
de politiek houdt en onder strenge discipline staat.
Tegelijker tijd zyn wanordelijkheden te Valparaiso
uitgebrokenmet dfr politiek sohynen deze echter
in geenerlei verband te staan, maar hun oorsprong
te vinden in de ontevredenheid der talryke arbeiders
klasse in die havenstad. v
Op den 18en Sept. a.st, moet de algemeen ge-
hidja president Balmaceda 'aftreden. De Ghileensche
wW kent geen gedwongen afzetting of in staat van
beschuldiging stélleh. By de Verkiefcing van een
niéuwen president belooft er. warm gestreden te"
wordeu. Odk in Chili heeft men het merkwaardig
verschynsel dat er scheuring bostaat bünnen de libe
rale partij, welke zich geplaatst ziet tegenover de
clericalen en de sedert eenige jaren gevormde radi
caal-socialistische partij.
Volgens de laatst ontvangen berichten heeft het
leger nog geen party gekozen. Balmaceda bevindt
zich te Santjago, de president der kamer aan boord
van eeu Chileensch schip
De vlooi moet zich voor Balmaceda hebben ver
klaard.
Van alle berichten moet men echter met voorbe
houd kennis nemen, daar de Chileensche regeering'
de afzending van telegrammen niet veroorlooft!
De Fransche bladen zyn eenstemmig by bet be
tuigen van hun tevredenheid over het slagen van de
groote leening. De radicale «Justice" is een van
de weinige bladen, welke ef op wijst dat deze me
daille ook een keerzijde hoeft. Het orgaan van den
heer Clémenceau vindt het niet verkeerd, dat Frank
rijk zoo rijk is, maar wel dat het al zijn geld in
staatsfondsen belegt.
Dat de burgers de regeering helpen indien deze
geld noodig heeft, is natuurlijk zeer te pryzen, maar
indien eenmaal in deze behoeften is voorzien, blijft
er nog reel te doen voor het kapitaal. Indien
Frankrijk den wedstrijd tegen de andere volkeren
wil volhouden, moet de voortbrengingskracht van
den bodem worden vermeerderd, en hiervoor is geld
en krediet noodig. Geld heeft Frankrijk genoeg,
maar tot dusver heeft niemand er aan gedacht, een
dergelijk krediet te organjseeren.
Daarom geeft de «Justice" den raad, in plaats van
steun te zoeken bij hooge beschermende rechten,
liever landbouw en nijverheid tot nieuwe veerkracht
op te wekken. Nu in de behoeften van den Staat
voorzien is aldus eindigt het blad zijn betoog
laten nu de burgers door hun geld de ontginning
van Frankrijk helpen bevorderen.
De vrijhandelaars proeken echter tegeuWoordig in
Frankryk voor doove ooren. De meerderheid in
Kahaer en Senaat is het volkomen eens met de pro
tectionistische staatkunde der regeering, gelijk weldra
zal blijken, ^wanneer de voorstellen der beide tarie
ven van invoerrechten en de opzegging der.handels-
tractaten in behandeling komen.
De hoer Parnell heeft te Limerick den veldtocht
teg6n zijn Iereche tegenstanders hervat. Parnell
werd door zijn aanhangers met groote geestdrift ont
vangen, maar de tegenpartij had wijselijk haar voor
nemen om ook van haar kant een betooging te hou
den, laten varen. Vandaar dat de zaak zonder ern
stige ongeregeldheden afliep.
Parnell hield eenige toespraken, waarin hij echter
niets nieuws ovet den toestand mededeelde. Parnell
herhaalde zijn verklaring, dat hij bereid is als leider
dar lersche partij af te treden, indien de heer Glads
tone de Ieren tevreden stelde. De oplossing der
quaestie is dus nog niets gevorderd.
De verkiezingen in het Zwitsersehe.kanton Tessino
voor den raad, die met de voorgenomen herziening
der grondwet zal worden belast, zyn zonder onge
regeldheden afgeloopen. De liberalen hebben hun
bedreiging om zich van deelneming te onthouden ten
uitvoer gebracht, zoodat alleen de clericalen hebbon
gestemd. De clericalen brachten 10.500 stemmen
uit, minder dus dau by de stemmingen van 5 en 26
October. Hét aantal kiezers bedraagt 26000, de
clericalen hobben dus niet de helft. Misschien levert
dit een reden om nog eens over te laten stemmen;
al doende* leert men, en de clericalen zyn dan wellicht
bereid aan de Rberalen iets meer toe te geven, want
zoo gaat 't met; dat blykt.
De nieuwe burgemeester van Rome, de hertog
Di Sermoneta, en de hoer Simonetti, een financieele
specialiteit uit den Gomeenteraad, hebben in de
laatste dagen herhaaldelijk een onderhoud gehad met
den nieuwen Miuister van Financiën Grimaldi. Naar
het schynt, moet de medewerking der Regeering
worden ingeroepen voor een nieuwe leening van 20
millioen lires om in de behoeften te voorzien, be
halve nog een jaarlijks tekort van byna 2 millioen.
De heer Sermoneta en de overige leden van het ge
meentebestuur hebben besloten den Raad voor te
stellen I millioen aan nieuwe belastingeh te heffen,
benevens bezuinigingen tot een gelijk bedrag. Weigert
de Raad, dan 'zal het gemeentebestuur aftreden.
5e Klasse. Trying ran Woensdag 14 Januari.
No. 12115 ƒ1000.
No. 14653 en 17672 400.
No. 17275, 18214 en 20935 20£|ev.
No. 1199, 1672, 3389, 3738, 4626, 11790,'14910,
16198, 17104, 18578 en 18926 1'00.
Prijzen
70.
210
2625
4854 7176
9899
13269
159*6
19017
270
2770
6003 7289
10065
13336
16000
19166
"305
2978
5120 7340
10106
13465
16280
W99
830
2991
5284 7377
10118
13723
16.^87
19328
952
3028
6'368 760*0
10283
13940
1 618
19451
