Fm
4450.
1891.
:ering-
BINNENLAND.
NIHG
Donderdag 12 Februari.
FEUILLETON.
lekten
rLDEIT.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
ederland,
De inzending van advertentlön kan geschieden tot een uur des namiddags van den dag der uitgave.
Ier resp.
z. enz.
ft
hel beste
ereld.
n
ibrlcatle
liker van
Wfrenten
litkeerlng
e resultaten
I.
erin
idwater,
ben,
1.78,
#r. POPP's
tanden ge-
3HD
i.
het Burean
emen-zeep,
ansparant-
Jrogist.
Uitspraak Dinsdag e. k.
itlon de
HOOFDSTUK IV.
De uitgave dezer Courant geschiedt dageljjks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prgs per drie maanden is 1.25, franco
per post i.7O.
Aizonderijke No turners VIJF CBN TEN.
(Naar het Franack.)
TWEEDE GEDEELTE.
Bovendien worden alle Ad vertentien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
't welk des Maandags verschjjni.
ndpp'n, ont-
maangename
rorden zeker
jks gebruik
GOUDA, 11 Februari 1891.
Van de gratis-uitdeeling van brood en warmen
drank (aan de volwassenen koffie, aan de kinderen
melk) werd heden gebruik gemaakt door 303 kinde
ren en 184 volwassenen.
i Tandplom-
legen eiken
GOÜDSCHE COURANT.
national
ADVEQTENT1EN worden geplaatst
van 15 regels k 50 Centeniedere regel
meer 10 Centen. GR00TE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Voor de meer dan 370 vacante predikantsplaatsen
bij de berv. kerk is thans geen enkele candidaat
meer beroepbaar, daar aan de 57 oandidaten, die
in 1890 tot de evangelie-bediening zijn losgelaten,
reeds 62 als predikant werkzaam zijn of een beroep
hebben aangenomen. De 5 overige hebben zich nog
niet beroepbaar gesteld.
Naar aan de Anut. Cl. werd medegedeeld, zou
H. M. do Koningin-Regentes geen termen hebben
gevonden om de koninklijke aubeidie aan de vereeniging
Het Ned. Tooneel namens de Koningin te bestendi
gen. De raad van beheer heeft zich nu tot den raad
van voogdij gericht, die in overleg met de regentes
zal te beslissen hebben.
iepen, welke
eeg brengen.
Mondwater
tyd. 'W
ven.
iorie winkels
menschen er eindelijk de politie bijhaalden om hun
eigendom terug te krijgen. Doch toen bleek dat de
horlogemaker al de hem toevertrouwde horloges naar
den lombard had doen verhuizen, waar zij min of
meer hoog, liefst zoo hoog mogelijk beleend waren.
Daartoe maakte v. d. V. zich schuldigd aan verduis
tering en stond gisteren voor de rechtbank te ’s-Hage
terecht. Het O. M., wijzende op het ongunstig ver
leden van beklaagde in December jl. was hij pas
uit de cellulaire gevangenis ontslagen, waar hij eene
straf had ondergaan wegens verduistering vorderde
18 maanden gevangenisstraf en ontzetting van het
recht van 5 jaren om het beroep van horlogemaker
uit te oefenen.
De toegevoegde verdediger, mr. H. J. Mulder,
pleitte eenige verzachtende omstandigheden.
21)
Zij zag hem somber en wanhopig en deed al haar
best om hem zijn ongeluk te doen vergeten, en hóe
groot de wond was, zij slaagde er in het bloeden er
vdn te belette^. In die smartelijke uren, als de ge
heel© wereld zich schijnt af te brokkelen onder onze
voetenin die oogenblikken van wanhoop als het
leven ons schijnt te begeven, als het hart bloedt, de
ziel schreit, de geest zoökt, twijfelt, roept, als in de
onmetelijkheid der smrfrt zich een leegte om ons
vormt wanneer dan een hand ons vastgrijpt, een
stem antwoordt op onzen roep, een hart ons hart
verstaat, gevoelen wij ons vreeselijk gelukkig in ons
lijden en klemmen wij ons vast aan dat medelijden
als een schipbreukeling aan de reddende plank. Dan
heeft het hart behoefte aan liefde, en hoe klein die
ook mogen wezen, wij zijn er tevreden mede.
En het was meer dan eene kleine genegenheid,
die de arme Miliette voor Pierrille koesterde het was
De gratis-veratrekking ’an brood en warme melk
aan de behoeftige kinderen op de scholen van het
R. K. Liefdegesticht en van den heer Kropman
(Gouwe), waarmede den 5n Januari jl. een begin ge
maakt werd, is gisteren geëindigd. Dagelijks werden
ongeveer 900 gesmeerde boterhammen uitgereikt aan
meer dan 400 kinderen.
algeheele zelfverloochening, de hoogste troost, een
geheel samenlijden, en die reine en heilige liefde,
die sterk genoog is om eensklaps de grootste en
wanhopigste smart te heelen.
Naarmate Miliette sprak, scheen Pierrille te her
leven hij luisterde naar haar, keek haar aan en
bewonderde haar. Zij lachte hem toe met dien
zoeten lach, die zeggen wildeGij lijdt, uw hart
bloedt, uw ziel krimpt ineen van wee maar ik
heb u lief; de wanhoop woont in uw hart, en tranen
zijn in uwe oogen, maar ik heb u lief; gij hebt in
één slag de helft van uw leven verloren, maar ik
de andere helft ik heb u lief. Het scheen of hij
een zachte muziek hoorde, die hem alles deed ver
geten. En is vergetelheid niet hetzelfde als geluk?
De volgende dag was de droeve begrafenisdag.
De Lorins met hunne kinderen waren naar Vers
gekomen, met de Terrades en eenige vrienden uit
Saint-Alvère. En Jeantoux was er ook. Hij wist dat
hij Miliette zou zien.
De kleine woning der doode was met een eenvou
dig zwart doek bekleed; aan de deur stond de wit
houten doodkist, zonder versiersel, en op den grond
een wijwaterbak, waarin een gewijde palmtak, dien
ieder gebruikte, als hij het teeken des kruises maakte.
Pierrille stond bleek en rechtop bij de Lorins.
Placide had hem aan den arm. Miliette fluisterde
hem van tijd tot tijd moed iu en dan glimlachte hij,
vreemd, alsof hij zeggen wildeik zal moedig zijn.
Uit Rotterdam wordt geschreven
Ofschoon mr. J. A. van Gilse ondubbelzinnig ge
noeg verklaard heeeft geen verdeeldheid onder de
vrijzinnige partij alhier te willen stichten, en daarom
eene candidatuur tegenover den heer VanKamebeeJc
af te wijzen, hebben zoowel de afdeeling van den
Zuidholl. Bond voor algemeen kiesrecht als de afdee
ling van het Ned. Werkliedenverbond besloten zijne
candidatuur te handhaven. Er zal nu in den loop
dezer week van wege die vereenigingen eene open
bare vergadering worden gehouden, en de voorzitter
van laatstgenoemde vereeniging, de heer de Bot, zal
worden uitgenoodigd in die vergadering voor de kie
zers het woord te voeren over de in de kiesvereeni-
ging Vooruitgang gevallen beslissing.
Ook buiten de kringen der werklieden heeft die
beslissing groote ontevredenheid gewekt, niet alleen
omdat er getwijfeld wordt aan den vooruitstrevenden
zin van den heer van Karnebeek, maar ook omdat
velen, afgescheiden daarvan, de voorkeur hadden
willen gegeven zien aan iemand, die door veeljarige
inwoning met de belangen van de stad bekend is
Advertentiën in verschillende te ’s-Hage verschij
nende dagbladen berichten eenige maanden geleden
het publiek, dat zich in de residentie een horloge
maker had gevestigd van zaldzamftbekwaamheid, die,
wat meer zegt in den tegen woord igen tijd, buiten
gewoon goedkoop werkte. Van verschillende zijden
kwamen dan ook personen vooral vrouwen
opdagen, om hunne minder acocuraat loopende of
geheel defecte uurwerken bij den horlogemaker A.
W. v. d. V., te laten herstellen, ’s Mans bekwaam
heid scheen niet overdreven, want in den regel kwa
men de horloges reeds binnen een paar dagen al
was de reparatie nog zoo groot terug, en ontving
de man zijn loon. Edoch, na een paar uren, soms duurde
het iets langer, stonden de uurwerken weer stil en
gingen zij weer naar dén horlogemaker, die natuur
lijk „onder garantie" werkte. Wanneer een uurwerk
voor de tweede maal bij hem gebracht werd, toonde
de mechanicus eerst zijn talent, maar dan duurde
de reparatie ook zeer lang, zóó lang zelfs, dat de
Z. D. H. de bisschop van Haarlem heeft benoemd
tot pastoor te Bodegraven de ZeerEerw. heer H.
W. J. van Hertum, pastoor te ’t Veld, gem. Nieuwe
Niedorp.
Voor de Rotterdamsche Arrond. Rechtbank stond
gisteren terecht W. v. D., 28 janr, arbeider te
Stolwyk, die volgens de aanklacht op den 18 Jan.
jl. te Reeuwijk een paar schaatsen zou hebben mee
genomen uit eene herborg aldaar, ten nadeele van
T. de K., daarna te Haastrecht C. R., zonder eenige
aanleiding, een slag in het aangezicht hebben ge
geven, en vervolgens den ryksveldwachter, die hem
aangreep om verdere mishandeling te voorkomen,
opzettelijk een slag in het aangezicht hebben ge
geven, tengevolge waarvan deze bloedend werd ver
wond.
Bekl. ontkende alles en had 4 getuigen „a décharge"
medegebracht, die van niets afwisten.
Het O. M. vorderde drie maanden gevangenisstraf.
Bekl. zeide geen straf aan te nemen.
Jeantoux was onder de menschen on keek maar
naar het nichtje van de oude Lorins, met zijn vurige
zwarte oogen als gitten. Hij stond liever ver van
haar af, dan kon hij haar beter bekijken, en te mid
den van deze droefheid, was hij gelukkig omdat
hij zich verzadigde aan het beschouwen van het jonge
meisje.
De priester kwam, door de koorknapen gevolgd.
Twee doodgravers namen de kist. Men ging op
weg door het bosch naar het kerkhof, dat niet ver
weg was.
Blootshoofds volgde Pierrille de kist, alleen, zonder
steun, met gebogen hoofd, suf en als verslagen.
Miliette zag hem aan en schreide.
Het was een goede zoon, zeiden sommigen.
O, het was zoo’n goede moeder, zeiden anderen.
Het graf was reeds gegraven. Men liet de kist er
in zakken. Werktuigelijk knielde Pierrille neder, en
de anderen volgden hem na.
Dat zij ruste in vredezeide de priester.
Amenherhaalden allen.
De zoon antwoordde niet hij weende. De priester
wierp voor de laatste maal wijwater op de kist,
maakte het kruisteekcn, sprak Latijn en ging toen
heen.
Pierrille had er niets van gezien en niets van
gehoord.
Hjj murmelde, heel zacht, de gebeden der ster
venden, die zijne moeder hem had geleerd toen hij
nog heel klein was.
