Buitenlandse!) Overzicht.
wers, burgemeester ven Hoensbroek, terzake dat hem
laatstgenoemde wederrechtelijk van zijne vrijheid had
beroofd door aan de marechaussees van Heerle last
te geren hem te arresteeren, op grond dat hjj den
burgemeester aan de deur had gezet, toen de zang*
reroeniging aldaar haar patroonfeest vierde in een
huis, hetwelk door den eigenaar, den notaris Cre-
mers, schriftelijk daarvoor was afgestaan en dat
onbewoond is.
Be burgemeester duldde niet, dat men feestvierde,
en wilde niet langer hebben dat er gezongen werd.
Be heer Horsmans, president der vereeniging, ver
zocht hem toen beleefdelijk het lokaal te willen ver
laten, en toen hij hieraan niet voldeed, zette hij hem
eenvoudig aan de deur. Be burgemeester gelastte
toen de arrestatie van den heer Horsmans.
Be zaak is reeds door den rechter-commissaris te
Maastricht in onderzoek genomen.
Be Arxh. Ct. schrijft: Heeft de Tweede Kamer
met eene meerderheid van 14 stemmen 52 tegen
38 de stedCnwet aangenomen, dat zij in het
Staatsblad zal verschijnen, is toch niet waarschijnlijk.
Niet zoo zeer uitsluitend om haar partijdig karakter
zullen vele leden der Eerste Kamer bezwaar er tegen
hebben, maar om de slordige redactie, die bjj de toe
passing der wet groote bezwaren kan doen ontstaan.
Had de Tweede Kamer, gelijk z\j met andere wetten
deed, de eindstemming een dag uitgesteld, dan zou
er gelegenheid hebben bestaan die fouten te verbe
teren. Boor voor- en tegenstanders echter werd er
op aangedrongen dat de stemming terstond zou plaats
hebben, en is de Eerste Kamer gesteld tegenover een
ontwerp dat zij, ook al ware zij bet geheel eens met
de strekking, moeilijk tot wet zal kunnen verheffen.
Van de zijde der voorstanders werd in de Tweede
Kamer wel aangevoerd, dat men niet zoo nauw op
alle kleinigheden moest letten, maar die opmerking
getuigt zelve reeds, dat van hunne zqde de fouten
erkend worden, en er bestaat geen enkele grond om
voor deze zaak een uitzondering te maken en knoei
werk tot wet te verheffen.
Be eerste Boelgaarache edelman. Be Balkanata-
ten, behalve Montenegro, dat tot heden toe nog zijne
Woiwodenvorsten bezit, kennen geen edelen; de
Serviërs en Boelgaren hebben na van hst Turksche
juk ontslagen te zijn, ook afstand gedaan van hunne
edelen, en zich geheel en al op democratischen grond
slag ingericht. Bsarom is het merkwaardig, diat on
langs de Boelgaarache Nationale Vergadering een
uitzondering heeft gemaakt ter gelegenheid der natu
ralisatie van een voormalig Buitscb officier, die sedert
twaalf jaar in Boelgaarschen dienst is geweest. Be
Sobranya besloot bij stemming over de opneming van
den commandant van Sofia, Majoor Von Mach, d6n
zoon van een Buitschen generaal, on eenig vreem
deling in het Boelgaarache leger, dat hjj ook als
Boelgaar zijn adel zou behouden.
Bit votum is door vorst Ferdinand bekrachtigd en
hierdoor is tegelijkertjjd het fondament gelegd voor
den Boelgaarschen adel.
Burgemeester en millionair. Naar de Nowoje
Wremya mededeelt, heeft de volgende gebeurtenis
in Moskou veel opzien gebaard. Be stad Moskou
had tot den bouw van een krankzinnigen-gesticht be
sloten, dat meer dan een millioen roebels zou kosten.
De plannen waren ontworpen, alles liep uitstekend
wende, als menschen die zich over hetgeen hen wacht
willen heenzetten.
Het was middag toen Pierrille kwamhij was een
beetje bleek en verborg zjjn onrust onder een glim
lach. Iedereen kwam naar hem toe, gafhemdehand
en begroette hem als collega.
Komaan Pierrille, zeide de lange Mathieu, de
Zoon van den herbergier, je moet zien een goed
nummer te nemen, want je Millette zou wat erg
hnilen, als je haar voor het huwelijk moest verlaten.
En, voegde Peyrounil er bij een mooiprater
het kon best, dat ze niet op je wachtte, als je
haar verliet om onder dienst te gaan.
Zij konden er over schertsen, maar hun woorden
bedroefden den armen jongen zeer. Hij vroeg hun
vriendelijk
Doet me een pleizier en praat daar niet over.
Jeantoux was in de buurt. Glimlachend kwam
hij naar de jonge lui en gaf hun de hand.
Het wordt haast tijd, zeide bjj. Over een uur
zal het uitgemaakt zijn. Ze zeggen dat je niet gerust
bent, Pierrille?
Ik ben, zooals ik ben, antwoordde de ander
geërgerd en poogde te gaan.
Precies, zeide Jeantouxen ik zal je daar niet
hard om vallen.
Waarom spreek je dan tegen me? Laat me
met vrede.
Jeantoux keek hem aan met een mcleljjdenden
blik, die niet kwaad stond, en vervolgde:
van stapel, toen er plotseling een bindernis in den
weg kwam, er ontbrak aan den bouw 300,000
roebel. Hoe daaraan te komen? De burgemeester
van Moskou, de heer Alexejew, rijdt naar den beken
den millionair Jermakow, vertelt hem alles en vraagt
zjjn hulp. Be heer Jermakow heeft niets tegen de
onderneming, maar hij vindt de ontbrekende som
tooh wat al te groot. Eindeljjk zegt bjj tot den bur
gemeester, dat hjj over een week terug moet komen,
dan kan hij (Jermakow) in dien tijd'over da zaak
nadenken. Be volgende week stapt de burgemeester
weer naar den millionair, doch deze vindt de som
nog te groot. «Ik wil er u op elke wjjze om ver
zoeken," zegt de burgervader. «Hoe bedoelt u dat,
op welke wijze; op de knieën zult ge er toch zeker
niet om willen smeeken?'b«Waarom niet?" vraagt
de burgemeester en valt den rjjken koopman te
voetBen volgenden dag zond de heer Jer
makow de 300,000 roebel en de bouw van het ge
sticht kon doorgaan.
Dit Londen schrijft men aan de »N. H. Ct."
Als zea of meer personen, onder wie vrouwen
zjjn, overeenkomen eene «pikante" zaak geheim te
houden, dan staat dit gelijk met eene afspraak haar
aan de groote klok to hangen. Dit ondervindt nu
Sir William Gordon Cumming, generaal in de
Schotsche garde, wiens schandaal te Doncaster
thans door aller mond, en tevens in de gansche
pers rondgaat geljjk een loopend vuur, als een ge
volg van ééne of meer «indiscreties" van de zijde
diergenen, welke plechtig beloofd hadden het stil
zwijgen te zullen bewaren.
Be zaak ia hoogst onverkwikkelijk. Niet alleen
treft en doorboort zjj eenen officier van den hoog-
sten rang, die aan de spits staat van een onzer
ljjnste garde-regimenten, een man, dien afkomst,
rang en vermogen tegader, al sedert eone rjj van
jaren, tot eene «persona grata" hebben gemaakt in
de deftigste kringen, ook wikkelt zjj, geljjk eene
reuaaohtige slang hare slachtoffers in hare kronke
lingen, een aantal geziene burgers, ja den Kroon
prins zelf, in hare vertakkingen.
Het ongelukkigste is dal de kogel door do kerk
ging. Er valt niets meer aan te veranderen. Be
krachtigste pogingen van invloedrijke vrienden zjjn
mislukt, tegenover het vaste besluit van Sir William
Gordon Cumming om hen, welke hjj zjjne vijanden
gelieft te noemen, voor de rechtbank te brengen,
onder de aanklacht dat zjj hem belasterd hebben.
De Prins van Wales in persoon moet den generaal
een vertrouwelijk bezoek hebben gebracht, teneinde
te trachten hem ra# zijn voornemen af te brengen,
doch vergeefs.
Be generaal zegt dat het schandaal wereldkundig
geworden is. Of hjj moet zich de beschuldiging
laten aanleunen, dat hjj een valsche speler is, en
alsdan bljjft er niets anders voor hem over dan de
legerrangen en het land te verlatenof wel hjj dient
het lasterlijke der beschuldiging aan te toonen, en
dit kan alleen geschieden in de rechtszaal. Het eerste
gelieft hij niet Ie doen, dus rest er enkel de tweede
uitweg. Dientengevolge heeft hjj instructies gezonden
aan zjjnen procureur, den heer St. John Wouter, om
vijf personen, met name mjjnheer en mevrouw Lycett
Green, mevrouw Artur Wilson, den heer Stanley
Wilson en den heer Berkeley Levett altegader
deftige lieden in rechten te betrek
Beeds if de door het Marks-geding befaamd ge
Neen maar, dan hebben se toch geljjk gehad.
Wie, ze? vroeg Pierrille.
Wel, de kameraads.... Lanier, Espéroce en de
anderen, ze zeiden straks, dat men je gisteren had
zien weenen als een kind, 's avonds, op den weg
naar Casto-Rasto en toen ik volhield, dat dit niet
zoo zjjn kon....
Je had ongeljjk dat vol te houden, zeide Pier
rille, die licht bloosde.... Je had ze moeten laten
praten. Wat gaat het mjj aan, wat flauwe jongens
over me zeggen?
En dat te eer, zeide Placide, die Jeantoux
sedert eenige oogenblikken, stond op te nemen, en
dat te meer omdat, als die heeren niet goed vinden
wat anderen doen, en vooral wij, men hun kan ant
woorden, dat ze dit aan ons zelf kunnen zeggen en
dat wij hun dan volkomen voldoening zullen geven.
Dat is gezegd voor allen, die zich bemoeien met
iets wat hun niet aangaat. Je begrijpt me, niet
waar Jeantoux
Ik begrijp je, antwoordde deze, met zijn gewone
valsche uitdrukking.
Dat is voldoende, zeide Placide, keerde zich om
en nam Pierrille mede.
Jeantoux zag hen gaan en haalde de schouders op.
Als de goede God rechtvaardig is, mompelde hij,
dan geeft Hij een slecht nummer aan dien grooten
lummel
Hij zag ze het raadhuis binnengaan en volgde hen
niet zonder ontroering; hij dacht er met geheime
worden pleiter Gill door den heer St. John Wouter
«besteld", terwjjl de geduchte Lewis en de niet
minder geduchte Sir Charles Bussel de belangen der
gedaagden in de rechtszaal zulleu behartigen.
Vele sensatieminnenden wrjjvon zich bjj voorbaat
reeds de handen over de «pikante» dingen, die daar
komen zullen, zeker in de politiezaal, en misschien
tevens in een boog gerechtshof. Bit wordt een bur-
gerljjk geding, en schadevergoeding eisoht Sir Wil-
liam niet hjj heeft oeu inkomen van een zestig
duizend gulden 's jaars doch zulks maakt de te
wachten onthullingen niet minder «intcresant". En
het vooruitzicht, den Britschen troonopvolgor op de
getuigenbank te zien plaats nemen, maakt de span
ning eener overigens natuurljjke nieuwsgierigheid
nog grootor.
Be nieuwsgierigen houden, ouder gewoonte, geen
rekening met de gevoelens der personen, die zioh
geroepen zullen zien hunno bacoarat-partijtjes in de
gerechtszaal te ontleden en te laten ontleden. Do
prius van Wales staat natuurljjk aan de spits dier
ongelukkigen. Het is verre van aangenaam voor
Z. K. H., in zulk een schaudaal eene rol te moeten
spelen. Het is al erg genoeg, dat hjj erkennen moet
deel te hebben genomen aan een kaartspel, dat her-
haaldeljjk door de hoogste rechters in den lande
als een onwettig dobbelspel gebrandmerkt is.
Het voortaan historische partijtje, waaraan dit
schandaaltje zioh vastknoopt heeft, had plaats te
Tranby Oroft, het landgoed van den heer en mevrouw
Wilson, nabjj Doncaster. In de eerste dagen van
laatstleden September, d. w. z. gedurende de week
der St. Leger, was de prins van Wales de gast des
heeren Wilson, en met Z. K. H. bevond zioh een
groot en voornaam gezelschap op den huize Tranby
Croft. Daartoe behoorde Sir William Gordon Cum
ming. Des avonds brachten de genoodigden dage
lijks afwisseling in het gedobbel op de renbaan door
een kaartje te leggen met hoogen inzet. Baccarat
was daarbjj het geliefkoosde spel.
Het was de heer Wilson, die allereerst tot de
ontdekking kwam, dat Sir WUIiam Cumming valsch
speelde, door «la pousette" in praotjjk te brengen, een
buitenlands welbekende dobbelaarekneep, waarbij de
bedrieger ongemerkt zjjnen inzet vermindert als hjj
verliest, daarentegen verhoogt als hjj wint. Be heer
Wilson deelde de zaak natuurljjk aan zjjne eebte-
genoote mede later ook aao de drie andere gedag
vaarde personen. Zjj allen constateerden hetzelfde,
na gezamenljjk Sir William Gordon Cumming etteljjke
malen te hebben bespied.
Men kan nagaan, dat er aentatie heerschte te
Tranby Croft. De Prins van Wales werd op do
hoogte gebracht van het gebeurde. Daarop liet hjj
Sir William bjj zioh komen. Deze loochende de ge
grondheid der betichting met alle verontwaardiging,
doch de vjjf genoemde personen, die daarna door
den Prins gehoord werden, hielden de beschuldiging
staande.
Dit braeht Z. K. H. in niet geringe moeieljjk-
heid. Om daaruit te geraken bedacht hjj het vol
gende Sir William moest een sink teokenen, waarbjj
hjj plechtig beloofde nimmer weer eene kaart te
zullen aanraken daarentegen zouden de ingewjjden
even heilig moeten beloven, nooit het allergeringste
van het gebeurdo te zullen verklappen.
Met deze schikking namen do parljjen genoegen
8ir William niet zonder eenige tegenstribbeling
en de prins meende het schandaal in de geboorte
vreugde aan, dat Millette vrjj zou zjjn, als Pierrille
moest uittrekken.
Hjj trad de zaal binnen, waar de lotings-oommissie
zitting hield en zag Placide, rechtopstaand, spreken
met Pierrille, die het hoofd gebogen hield en over
iets anders scheen na te denken.
Dat is er een, dacht Jeantoux, die het geluk
niet dwingen zal door zjjn flink uiterljjk.
Juist zag hjj Claude Gautier, een zijner koffie
huiskennissen, die ook eens naar de loting kwam
kijken.
Nu, zeide hij, wat heb ik je laatst gezegd?-
Kjjk eens of ik geljjk had. Pierrille is biets op -zjjn
gemak. Hjj ziet nog wittor dan een doek en beeft
als een blad.
En antwoordde Gautierhij is er nog niet.
Neen, zekor niet. Die vrouwengekken zijn niet
de moedigsten, als het op ernstige dingen aankomt.
Claude maakte een beweging, als om te zeggen
zwjjg toch, do anderen kunnen ons hooren hjj lette
op Pierrille, die juist door den maire werd opgeroe
pen en die naar de estrade trad.
De arme jongen deed al zijn best, ora kalm ter
schijnen en toen hjj de hand in de urn stuk, wierp
hij Placide een blik toe, die heel wat wilde zeggen.
Placide antwoordde met een bemoedigend knikje.
Toen gaf Pierrille zijn nummer aan den maire.
Drielas deze ernstig en dadelijk ontstond er
een gemompel in de zaal.
(Wordt vervolgd
0
te hebben verstikt. Uit hot bovonstaande weet men
nu, hoe ijdel zijn pogen geweeet is.
Jongens van den leeftjjd van 13'/,16 jaar,
zonder lichaamsgebreken, en lichamelijk en verstan
delijk goed ontwikkeld, die lust in het zeemans
leren hebDcn, kunnen, mits zij goed oppassen, eene
eervolle en voordeolige betrekking bekomen, door
eene verbintenis aan te gaan bij 's rijks zeemacht.
Voorzien van de noodige stukken, kunnen zij zich
op alle werkdagen aanmelden aan de Kweekschool
voor Zeevaart te Leiden.
Hebben de jongelingen den leeftijd van 16 jaar
reeds bereikt, en wenschen zij toch in den zeedienst
opgenomen te worden, dan behooren zjj zich aan
te melden bjj een der kantoren van aanneming voor
de marine te Amsterdam, Willemsoord, Botterdam,
Hellevoetsluis of Vlissingen, en worden daarna ge
plaatst aan boord van het wachtschip te Willems
oord, om hunne eerste opleiding te ontvangen.
Nadere inlichtingen zijn te bokomen bjj den direc
teur dier inriehting te Leiden op franco aanvrage.
De heer L. van Zanten Jz. levert in bot laatste
nommer van de Vragen dei Tijds enkele «niot-politi-
ke bosohouwingen» over de nieuwe programma's voor
akte-examens lager onderwjjB, opgenomen in een vijf
tal koninkljjko besluiten als uitvloeisel van de wet
van 8 December 1889. De sch. wil daarmede den
voorstanders van goed onderwjjs een hart onderden
riem steken nu zjj van elk nieuw besluit eer achter
uitgang dan vooruitgang duchten. Hjj gaat achter
eenvolgens de wjjzigingen na, die gebracht zjjn in
de wijze van examineeren voor de akten van onder-
wjjzer en hoofdonderwijzer, wjjst op de voor het exa
men in de wiskunde (waarvoor de afzonderljjke ak
te bjj de laatste wetBwjjziging is herleefd) vastge
stelde regeling en staat ten slotte stil bij het laatste,
in Staatsblad no. 184 opgenomen koninklijk besluit,
regelende de examens bjj do benoeming van hoofden
van scholen.
Napleiten baat niet, doch het zou den schr. zeer
verwonderen, als niet spoedig de tijd aanbrak, dat
de onderwjjzers hun aandringen op de afsohaffing der
vergeljjkende examens zullen betreurenhjj meent
reeds sporen hiervan to hebben ontdekt. «Gelukkig
bljjft het vergeljjkend examen voorgeschreven, daar
waar de distriots-sohoolopziener niet met burgemees
ter en Wethouders tot overeenstemming kan komen
omtrent de voordracht. Niets belet dien ambteifhar
om in overeenstemming met het sobere, doch juiste
voorschrift van art. 8, dit onderzoek zoo in te richten
dat do ervaren schoolman niet achtersta bjj hem,
die, kersversch in het bezit zjjoer boofdaote geko
men, in de bjjzonderheden der verschillende leer
vakken den eerste overtreft. Geen herhaling van
het akte-examen, maar een ernstig onderzoek naar
de algemeene ontwikkeling vooral op paedagogisch
gebied en naar de geschiktheid om te onderwjjzen,
dan zal de wezenljjk ontwikkelde onderwjjzer tot op
gevorderden leeftjjd kunnen mededingen tot verbete
ring zjjoer positie en niet in pluimstrijker^ en oogen-
dienst zjjne bevordering zoeken. Overigens komt
het mjj voor dat het koninkljjk besluit de vereisohte
waarborgen biedt voor een eerljjke uitvoering der
nieuwe wetsbepalingen.
«Of er dan op deze vjjf besluiten geene aanmer
kingen te maken zjjn Waarschjjnljjk wel en bij den
bekenden critischen geest onzer landgenooten zullen
zij niet achterwege bijjien, dooh ik was als voor
stander van goed onderwijs en bjj de geringe ver
wachtingen, die do tegenwoordige tijdsomstandigheden
mjj hadden overgelaten, te zeer Verrast door de
werkeljjke verbeteringen, die de programmen bevatten
en door de vrjjzinnige opvatting, welke de regelin
gen ademen, dan dat ik naar gebleken zou hebben
gezocht.
«Heeft het openbaar onderwjjs een deuk gekregen,
het onderwjjs in het algemeen zal in bevoegde han
den bljjven, als aan de wettelijke voorschriften de
hand wordt gehouden in den geest dezer besluiten
en do mennekes, zeide Baendels, daarop komt
het aan. Zjj zjjn het, van wie de bezieling moet
uitgaan, on zoolang er waarborgen zjjn voor hunne
geschiktheid en bekwaamheid, kan het peil van ons
onderwjjs niet daler.,"
Nu er in ons land reeds veel gedaan wordt om
in dep winter werk te verschaffen, is het misschien
niet ondienstig van eene industrie melding te maken
die in Amerika, zoowel aan mannen als vrouwen,
aan jongens en meisjes, en wol binnenshuis, een vrjj
productieven en aangenamen arbeid geeft.
Sinds eenige jaren nl. legt men zich in de Ver-
eenigde Staten, inzonderheid in New-Engeland toe
op het inzamelen en kunstig verwerken van blond i
kleurige herfstbladeren in het bjjzonder die van
verschillende ahornsoorten, eiken beuken en note-
boomen. Dit opzamelen van die bladeren, welke
ook in ons la.d doorgaans van een fraaie kleur (in
den herfst) kunnen zijn, wordt door een menigte
niet altijd arme menschen gedaan inzonderheid in de
kleine steden en in de nabijheid van bosschen en de
bereiding zoowel als de verwerking der bladeren,
waarbij ook varenkruiden van allerlei soort gebruikt
worden, is een bepaalde en niouwe tak van nijver
heid geworden.
Natuurlijk worden zooveel mogelijk de bladeren,
die den fraaisteu vorm en kleur hebben opgezameld,
dan dadelijk geperst, evenals onzo herbariums tU3-
schen papier, en in gedroogden staat met een dunne
oplossing van was overgoten, wat voel behendigheid
vereischt. Het komt er vooral op aan de kleuren
heldur en aan de natuur getrouw te houden. Uit
de aldus geprepareerde bladeren worden groote rui
kers, pluimbossen, bekleedsels voor schilderijlijsten
en vensterramen ook kransen en ruikers om in een
flijst te zetten gemaakt en wol op dik zwaar papier.
Zoowel de koningin van Engeland als de ex-kei
zerin Eugenie hebben reeds vroeger veel belang in
dezen tak van nijverheid gestold. Bijzonder fraai
zjjn de eschdoornbladeren met hunne roode en ge
vlamde schakeeringen van herfsttinten als ook door
hunnen schoonen vorm. Niet slechts in woonhuizen,
perken en zalen worden die toebereide bladeren als
Bieraad gebruikt, maar men vindt ze ook in schil
ders-ateliers en studeerkamers. Voor den groot
handel worden de bladeren gesorteerd met inbegrip
van varens en kruiden verkocht voor 3 a 4 shillings
het honderd 1.80 a f 2.40.) Duizenden men
schen zjjn in het najaar bezig met hot inzamelen en
toebereiden van die «herfstsieradeu". Men zegt dat
eene dame in Vermont de uitvindster van deze nij
verheid is.
De Morgue te Parys. In een artikel over de Morgue
to Farjjs deelt Ernest Gherbuliez eenige bijzonder
heden mede, die deze instelling ook van eene andere
zjjde doen kennen dan, indien men het zoo noemen
kan, de «romantische" zijde.
Wat het meeste in deze mededeeliog treft is de
bestendigheid der cjjfers. Elk jaar worden gemiddeld
900 lijken in de Morgue aangebracht. Het aantal
mannen is viermaal zoo groot als dat der vrouwen.
Meer dan de helft zijn drenkelingen. Van een derde
der ljjken wordt bewezen, dat de dood aan zelfmoord
is toe te scbrjjvenslechts een twaalfde aan moord.
De mannen maken gewoonljjk door ophanging, de
vrouwen door verdrinking een einde aan hun leven.
Be manneljjke zelfmoordenaars zijn gewoonlijk tus-
schen dé 40 en 50 jaar, de vrouwelijke tusschende
15 en 30. Zelfmoord uit, liefde komt weinig voor
slechts van iets meer dan één percent is die oorzaak
aan te wijzen. In den regel is het misbruik van
sterken drank als de hoofdoorzaak der meeste geval
len van zelfmoord te beschouwen.
Het aantal ljjken in een geheel jaar is, geljjk reeds
gezegd is, gemiddeld 900, dat is das twee of drie
eiken dag. Opmerkelijk is het, dat in het begin
van het schoone jaargetijde dit cjjfer hooger is dan in
den winter. In April en Mei worden tweemaal meer
lijken aangebracht dan in Januari en Februari. Dit
hangt samen met het verschijnsel, dat in het voorjaar
en den zomer drie vjjfden der zelfmoorden gepleegd
worden en dat in de zomermaanden ook de meeste
gevallen van verdrinking, vrijwillig of bjj ongeluk
zich voordoen. Bovendien wjjst de statistiek aan dat
in Mei en Jnni do meeste moorden plaats hebben.
Geljjk men weet, dient de tentoonstelling in de
Morgue ook om de lijken te doen erkennen. Van
vele is dit echter niet noodig. De meeaten kent
het bestuur dier instelling uit de mededeelingen
die bjj hot aanbrengen gedaan worden. Omtrent
anderen kan een onderzoek ingesteld worden. Slechts
enkelen worden bekend door de verklaringen van
hen, die de Morgue binnentraden.
Maar die getuigenis is niet altijd te vertrouwen.
Eenige merkwaardige voorbeelden deelt Cherbuliez
mede van vergissingen, die in dit opzicht somtijds
plaats hebben. Een ervan laten wjj hier volgen.
In 1887 kwam eene net gekleede dame bjj het
bureau van de Morgue en verklaarde, dat zij haar
man onder de tentoongestelde lijken had herkend.
Drie personen, die met baar waren, bevestigden die
verklaring. De griffier maakte zich gereed om de
akte van herkenning op te maken. Hjj vraagt eenige
inlichtingen omtrent den ovorledenede dame bloost,
geraakt in verwarring en eindigt, met te bekennen,
dat zij sedert vijf jaar gescheiden van haar man
leeft. Be griffier maakte e»enwel de gegronde op
merking, dat in vijf jaren tijd iemand veel veran
deren kan dat zij misschien misleid werd door een
schjjnbare gelijkenis en het zaak voor haar was om
den doode nogmaals aandachtiger te zien. Toen zij
weder bjj het lijk waren gebracht riepen allen, dat
er aan geen vergissing te denken viel. Hij was
het. In weerwil van die eenparige verzekering, was
de griffier toch niet volkomen overtuigd. Naar
zjjno meening was de weduwe niet bijzonder ontroerd
en maakte zij to veel haast om een einde aan de
zaak te maken. Nochtans bracht hjj de akte in
orde, deed ze teekenen, maar ouder een voorwendsel
stelde hij tot den volgenden dag eenige formaliteiten
uit, die nog moesten plaats hebben. Zoodra hjj alleen
was zond hjj naar de prefectuur van politie en ver
nam van deze, dat een persoon, dio denzelfden naam
had als de echtgenoot, gemeubileerde kamers be
woonde in de rue Jean-de-Beauvais. Deze werd aan de
Morgue geioepen en gaf alle inlichtingen, die men
hem vroeg. Den drenkeling kende hjj niet.
Den volgenden dag verscheen op het bepaalde uur
de weduwe, thans vergezeld van zes personen, die
allen eenparig den doode herkenden. Toen riep de
griffier de dame ter zijde en vroeg op goedhartigen
toon«U zoudt er dus prijs op stellen, mevrouw,
om uw echtgenoot weer te zien. Welnu ga dan
naar de rue Jean-de-Beauvais no. zooveel, daar zult
ge hem gezond en wel vinden."
De weduwe verschoot van kleur, maar herstelde
zich dadelijk en verzekerde, dat zjj niet liever wilde
dan haar man terug te zien. Denzelfden avond ont
moetten de echtgenooten elkander en de hereeniging
kwam tot stand.
Meermalen ontvangt de griffier brieven van bede
laars en armen, die verzoeken om in de Morgue
eenige rol te vervallen tegen eene belooning, hoe gering
ook en daartoe tegen kost en inwoning zouden bereid
zijn. Zij meenen, dat zij op die wijze bekend kun
nen worden het is eene reclame voor hen. Men
heeft alle moeite hun aan het verstand te brengen,
dat er geen plaats voer hen is. Een van hen hield
zoolang rol, dat de directeur eindeljjk toestemde en
alleen de voorwaarde stelde, dat hij van 's morgens
acht uren tot het vallen van den nacht bjj een tem
peratuur van 3 graden onder nul ongekleed op een
marmeren plaat zou liggen. Dat vond de man toch
wel wat zware voorwaarden en zag er van af.
De Fransche monarchlisten doen weer van zich
hooren. Te Nimes heeft graaf Clairon d'Hausseville
een redevoering gehouden in een bijeenkomst van
monarchisten, welke was belegd om middelen te
beramen tot versterking der koningsgezinde party
in Frankrijk. Een besluit werd niet genomen. De
eenige raad, dien graaf d'Hausseville zijn aanhan
gers kon geven, was betere tijden af te wachton en
inmiddels getrouw te blijven aan den graaf van
Parijs.
De Czaar heeft den lord-mayor van Londen door
tusschenkomst van den minister van buitenlandsohe
zaken eenvoudig en zonder een woord er bij, zyn
brief met het protest over de Jodenvervolging terug
gezonden. Dit is zeker de meest minachtende en
beleedigende behandeling, welke het hoofd der City
ooit te verduren heeft gehad.
In het Lagerhuis is een jarenlange strijd beslist,
hetwelk een nieuw bewijs is voor de stelling, dat
de aanhouder wint. Sedert 20 jaar werd jaarlijks
een bill ingediend om het huwelijk van een weduw
naar met de zuster zijner overleden vrouw geldig
te verklaren; dit is thans in tweede lezing met 202
tegen tegen 155 stemmen aangenomen. Hoe zullen
de Lords er overdenken?
Tegen Donderdag is, naar men weet, de vergade
ring belegd der Iersche leden van het Engelsche
Lagerhuis, ten einde een beslissing te nemen over
het geschil tusschen de heeren Gladstone, Parnell
en M'c Carthy. Te Londen loopt het gerucht, dat
de vergadering niet zal doorgaan, omdat Parnell
zich slechts voor den tijd van één jaar als leider der
nationalisten wil terugtrekken. Dit gerucht dankte
zijn oorsprong aan een brief-van Parnell, waarin hij
uit Dublin schreef«Het doet mij leed te moeten
mededeelen, dat de vooruitzichten op verzoening
niet zoo gunstig staan als in het begin der week.*
Over eenige dagen zullen beide partyen haar
krachten weer moten bij de stembus. Door het over
lijden van den vrijdenker Charles Bradlaugh is een
zetel opengekomen to Northampton. Namens de
liberalen zal als candidaat optreden de wethouder
Manfield, terwijl de heer Germaine de regeerings party
zal vertegenwoordigen. Ook by deze verkiezing zal
de Home-rule-qnaestie een ondergeschikte rol spelen
en zal het arbeidsvraagstuk den doorslag geven.
Eerst zou de socialist, dr. Avelingh, ook als can
didaat optreden, maar zijne candidatuur kon niet
geproclameerd worden, omdat hij niet voldeed aan
de verplichte borgstelling van 100.
Het conservatieve Deutsche Tageblatt protoateert in
een artikel, dat blijkbaar afkomstig is van den leider
der conservatieve partij, tegen de pogingen van som
mige bladen om in artikels, dio blijkbaar met dit
doel zijn in de pen gegeven, het gezag der tegen
woordige regeering te ondermijnen. Vooral richt
het blad zich tegen de Münchener AUgemewe Zet-
tungwelko door haar aanvallen tegen den keizer de
meening doet ontstaan, dat de tegenwoordige regee
ring niet berekend is voor haar taak en daardoor
