a,
IC,
MOEDER EN DOCHTER.
BINNENLAND.
ind,
ping
FEUILLETON.
1891. Dinsdag 24 Februari. N° 4460.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken*
piag.
SN,
De inzending van advertentlön kan geschieden tot een uur des namiddags van den dag der uitgave.
lsteen,
ten getale
se perceelen,
oen, Brik-
riek „KOR-
IJtml.
4 Februai
rden niet
emde No-
Ten gevolge van het overlijden
gemeente,
SVER
met er op to wijzen hoe tusschen
hem, want hij
I.» 4- zint
De uitgave dezer Courant geschiedt dageljjka
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden ia f 1,25, franco
per post 1.70.
Mzouderlpke Nommers VIJF CENTEN.
Bovendien worden alle Advertentien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
't welk des Maandags verschjjnt.
emde No
te Gouda.
Gisteren werden ten raadhuize dezer gemeente 83
personen gevaccineerd of gerevaccineerd.
Slot Kirchberg, eind Augustus 1885.
Ik ben weer thuis en iu de ver
trekken, die zoovele, vele jaren mijne verblijfplaats
•uari 1891,
en steenen
ornoemden
1891, des
nis <Hxb-
n van den
128, 129,
464, 465,
i 29 aren,
R, H0OI-
nige per-
(Maar iet Duiteci.)
EBROARI
i dag, tel-
teenfabriek
aan dm
GOÜDSCHE COURANT.
26, 27, 28,
n 95 aren
1892 voor
ade inden
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centeniedere regel
meer 10 Centen. GR00TE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
dier fabriek,
shuit met
en, Roei
en kleine
n Zand-
engoten,
ghouten,
n, Schop-
laagstee-
Ladders
geen verder
en.
i, Boeren-
3 Schou-
an Land-
rktuigen.
sch Wa-
uig en eene
i verder ten
den de kinderen
om, voor zij
nuttigen.
Opnieuw is bewezen dat ook in onze
als de nood voor do deur staat, velen bereid zijn
dien te lenigen.
Ten gevolge van het overlijden van Mej. de wed.
O. M. Borstoegh, geb. de Kwartel, krijgen hh. Re
genten van het Wees- en Aelemoeseniershuis alhier
thans de beschikking over het hun indertijd door
den heer C. M. Borsteegh ten behoeve van de aan
hunne zorgen toevertrouwdo verpleegden geschonken
legaat, bestaande in eene hypothecaire schuldbeken
tenis van 9000, waarvan genoemde weduwe de
rente genoot.
FEBRUARI
bet Koffie-
Dabjj het
uel
lende in de
Hing, kleine
bij de Steen
en allen ge-
j te Gouda}
n contant
1848 en 1888 zeventien Ministoriën elkaar hebben
afgewisseld. Bij het raadplegen over de parlemen
taire geschiedenis, schijnt bij de- oppositie maar al
te vaak het veroveren van het Kabinet als zoodanig
op den voorgrond te hebben gestaan. Aan uit
nemende mannen heeft het in dat tijdvak allerminst
ontbroken. Toch waren de vruchten betrekkelijk
goring. Zal het tijdvak, dat nu aanbrak, eene her
haling bieden van het verleden? Die vraag dringt
zich op, als men de bestrijding ziet, welke dit
Kabinet wordt aangedaan, ook blijkens het onlang»
gevoerd debat in de Tweede Kamer. Er zijn tref
fende punten van overeenkomst tusschen het lot van
dit Kabinet en dut van het eerste Ministerie na de
Grondwetsherziening van 1848. Tijdens het Minis
terie de Kempenaer overleed Willem II. Een der
eerste Ministers, die aftrad, was de Minister van koloniën
Baud, straks door den Minister van Marine gevolgd.
Groote breedsprakigheid heerschte in het Parlement.
Over het Reglement van Orde werd in April 1849
acht dagen gehandeld. Gebrek aan werkzaamheid
werd dat Kabinet ten laste gelegd, ofschoon Heems
kerk Bz. reeds in de //Gids’* van ’49 dut verwijt
//belachelijk” noemde, en ook Mr. Rengers in zijne
//Parlementaire Geschiedenis” het thans niet billijk
acht. Als straks 1 Nov. 1849 het Ministerie Tbor-
becke optreedt, weet Thorbecke zelf dat optreden
niet beter te rechtvaardigen dan omdat het een
gouvernement is, «overeenstemmende met de vertegen
woordiging.” Een programma ontweek hij, wijl
het vorige Kabinet niet was afgetreden, «omdat het
sommige vragen niet tot eene voldoende oplossing
had kunnen brengen,” enz.
Straks viel ook dit Kabinet. En als het werd
opgevolgd door het Ministerie-van Reenen, ging «de
Thorbeckiaansche partij,” schrijft Mr. Rengers, voort
«met het bewind te bestrijden en alles wat het tot
stand bracht als onbeduidend te kritiseeren,” enz.
Er was een «stelselmatig denigrement.”
«Gy moet zoo niet spreken,” herhaalde hij, «niet
zoo alsof ik u een offer bracht gij brengt het
mij, Xenia I”
«Ja, een zeer groot offer,” lachte zij onder haar
snikken.
«Zeker, zeker,” stemde Hans Weiher daarop toe:
«Gij moet uw vorstentitel opgeven en misschien nog
meer, om de vrouw van een arm man te worden,
want bij u vergeleken ben ik arm, ofschoon ik ge
noeg heb om met een vrouw te leven en mijn stand
op te houden. Maar de rijkdom van het leven, al
die kleine dingen die groote dames niet ontberen
kunnen, die kan ik u niet geven, en daarom
geloof ik, dat gij mij een offer brengt.”
«Ik noem het een ruil,” riep zij vroolijk, «een
goeden ruil!” Of gelooft gij niet dat het geluk
van mijn hart, daartegen opweegt En wat zal die
naam goed klinkenXenia barones von Weiher.
En wat het aardsche geluk van goederen betreft,
wees daarover onbezorgd, HansIk was vroeger
ook arm, doodarm en heb dus geleerd mij met
weinig te behelpen, en al verlies ik dien vorsten
titel, het vermogen dat de vorst mij nagelaten heeft,
blijf mij en ik houd ook mijn diamanten en boven
alles mijne kinderen
«Zie eens hier, Hans” en zij maakte een medail
lon van haar hals los en {.opende het, «dat is mijn
zoon gij zult mijn Frederik toch lief hebben
niet waar?”
«Ja Xenia I” on Weiher bekeek het miniatuur-
GOUDA, 23 Februari 1891.
Van de gratia-uitdeeling van brood en warmen
drank (aan de volwassenen koffie, aan de kinderen
melk) werd Zondag gebruik gemaak t door 311 kinde
ren en 225 volwassenen.
Heden door 364 kinderen en 198 volwassenen.
In het geheel (gedurende zes weken) door 12208
kinderen en 8238 volwassenen. Totaal 20446.
Nu de laatste uitdeeling beeft plaats gehad mag
een hartelyk woord van waardeering en dank niet
achterwege blijven aan de heeren, die zoovele weken
achtereen tyd en moeite over hadden voor deze
zaak. Met toewijding en opgewektheid vervulden zij
de met zooveel bereidwilligheid opgeoomen taak en
had de IJtclub tot ondersteuning can minvermogenden
reeds lang een goeden naam in Gouda, na haar
flink en krachtdadig optreden in dezen winter be-
hoort zij onder de eerste veseenigingen in onze stad,
die aan de liefdadigheid gewyd zijn. Een woord
van hulde aan die Goudsohe ingezetenen, welke door
hunne geldolijke bijdragen de uitdeelingen mogelyk
maakten, zy hieraan toegevoegd. Gedurende de
hevige, strenge koude, die achter ons ligt, behoefde
althans niemand bepaald honger te hebben en von-
des volks een goede gelegenheid
naar school gingen, een flink ontbyt te
Naar wij vernemen zullen de eindexamens der
Hoogere Burgerscholen in Zuidholland dit jaar alhier
onder presidium van Dr. W. Julius, Directeur van
de R. H. B. 8. alhier, worden afgenomon.
Op uitnoodiging van de antirevolutionaire kiesver-
eeniging te Ouderkerk a/d IJssel trad Vrijdagavond
Prof. Fabius aldaar op tot het houden van eene
politieke rede.
Spr. ving aan
«Mijne liefste!” lachte hij vergenoegd en voegde
ernstiger er bij: «Men is slechts zoo oud als men
er uitziet en men zich voelt. Niemand zal u meer
geven dan zeven-en-twintig, hoogstens dertig jaar,
Xenia.”
«En gij spreekt geen vleitaal?”
«Dat zou schandelijk zijn, Xenial”
De vorstin herademde.
«Was ik toch nog eens jong!” zuchtte zij, «o,
slechts zoö jong als gij rijt, Hans! Dertig jaar!
Wat zou ik er niet om geven willen, nu dertig jaar
oud te zyn, even oud als gij. Tien jaren is een
groot tijdsverloop voor ons menschenGij jong, pas
in den bosten leeftijd voor mannen, ik eene oude
vrouw 1”
«Maar Xenia, wat heeft uw doopakte met mijn
hart te maken? Uwe schoonheid logenstraft dit
doknment ik zie in u slechts de veelgeliefde vrouw,
wier liefde mij d0 waarde van het leven eerst getoond
heeft. Gij moet niet zoo spreken r’
Door haar tranen lachend zag zij naar hem op en
was in dit oogenblik zeer schoon en bekoorlijk.
portret van eenen aardig uitziende knaap. «Hebt
ge ook het portret van uw dochter hier?”
«Neen, verbeeld u, mijn kleintje was te onge
duldig om voor den schilder te poseerenO, ik
verheug mij steeds op uwe kennismaking met Sol
eigenlijk heet zij Maria del Sol naar haar Spaan-
schen grootmoeder, die ook Sol genoemd werd, maar
wij noemen haar ook gaarne zonnetje of zonnebloem,
omdat ze in ons huis het zonnetje is en zooveel van
zonnebloemen houdt.”
Hans von Weiher luisterde gaarne naar de vorstin
wanneer zij met hare diepe melodieuse stem over
hare kinderen sprak. En bovendien: een knaap,
en een meisje wier portret niet gemaakt kan worden
omdat ze niet stil kan zitten, zullen geen lastige
stiefkinderen zijn; dat was een troostvolle gedachte
voor hem, want hij was jaloersch op die kinderen.
Maar bij dacht dat een vrouw die een zoo liefde
volle moeder was ook wel een goede gade zou zijn.
Zy kwamen overeen dat de vorstin eerst alleen
naar Kirchberg zou terugkeeren. Bij de opening
van de jacht zou de verloving bekend gemaakt wor
den en het huwelijk spoedig daarop gevierd worden.
Weiher wilde het slechts zoolang uitgesteld zien, dat
hij tijd had om zijn huis voor de nieuwe meesteres
in te richten.
Wij vestigen de aandacht van onze kunstlievende
stadgenooten op de in dit blad aangekondigde
Kamermuziek-aoiréewelke op 3 Maart aanst. gege
ven wordt door heeren Leden van het te Leiden
onder directie van den heer G. Mann bestaande
Kwartet-Gezelschap en onzen talentvollen stadgenoot
dr. O., terwijl het Comité zich voor dien avond de
medewerking heeft kunnen verzekeren van den heer
Stachelhauson, concertzanger te Amsterdam, wiens
vroeger optreden in eene uitvoering van de Goud-
sche Zangvereeniging zeker bij -velen nog in aan
gename herinnering zal zijn. Zijn schoone tenorzang
heeft dezen begaafden leerling van Joh. Messchaert
eene eervolle plaats onder de concertzangers in de
hoofdstad verzekerd. 4
Wij verwijzen voor het programma naar de in
circulatie gebrachte inteekenljjst, en twijfelen niet,
of het Comité zal veel 1 succes hebben van zijn
nieuwe poging om aan liefhebbers van schoone
muziek een avond van genot te verschaffen.
