BENE KEUKENMEID.
Buitenlandse!) Overzicht.
ADVERTENTIËN.
Mevrouw ROMEIJN
lil den circulaire wordt bitter geklaagd over de
verwarring, dié thans in het politieke kamp der R.
Katholieken heerscht. Het is voor de kiezers niet
meer uit te maken aan me» en tcat «ij «ich hebben te
houden. En de kiesvereeniging vreest, dat dc«e
verwarring letterlgk hopeloos tal worden, als vóór
de komende stembus geen betere regeling, geen betere
organisatie is ingevoerd.
Daarom wil Delft, dat bjj het Bestuur van den
Alg. Bond krachtig worde aangedrongen op een or
ganisatie, waarbij de werkelijke Alg. Bond worde
Baamgesleld uit elf Provinciale Bonden. Zou alleen
zou er een vaste saambinding vau de nu verstrooide
deeleu komen.
In het vorig jaar was reeds een soortgelijk voor
stel van Dolft op de vergadering van den Noord- en
Zuidhollandschen bond aangenomen en bij het be
stuur van den z. g. Alg. Bond ingediend, maar tot
dusver was daarvau niets meer geboord. Eveneens
was een verzoek by den voorzitter, om toch te dier
zake een algemeene vergadering te beleggen, zonder
gevolg gebleven.
De circulaire besluit als volgt
„Er is periculum in mora Waar de inmenging
van den Noord Zuid-Holl. Bond zonder eenig etfect
bleek, waar onze geïsoleerde poging schipbreuk leed,
daar zullen voreende krachten misschien beter slagen.
„liet is daarom, dat wij niet alleen uwe adhaesie
aan bijgaand schrijven, maar ook uwe krachtige me
dewerking verzoeken. Indachtig aan de spreuk
«Eendracht maakt macht", twijfelen wij niet, of
het bestuur van den Algem. Bond zal zich gedron
gen gevoelen aan het eenparig verlangen van een
groot getal aangesloten kiesvereenigingen gehoor te
geven."
De brief, aan het Bestuur van den Algemeeuen
Bond, het „bjjgaand schrijven", waarvan boven sprake
is, luidt als volgt
«De ondergeteekende, allen bestuursleden van kies
vereenigingen, aangesloten aan den Algem. Bond,
verzoeken li beleefd en dringend, om eene algemeene
vergadering uit te schrijven, welke minstens vóór
of op 15 Maart zal moeten plaats hebben,
«Wij doen u dit verzoek, omdat wij wijziging
wenschen voor te stellen van artikel 1 van het
reglement.
De Tijd, de bedoelingen van Het bestuur der
Delftscbe kiesvereeniging ten zeerste waardeerend,
wijst echter op de bezwaren, die voortvloeien uit de
zeer ongelijkmatige verdeeling van de roomsch-katho-
lieke bevolking over ons land. Noord-Brabant telt
met Limburg, Nijmegen en het Land van Maas en
Waal samen een nagenoeg even talrijke roomsch
katholieke bevolking als het geheele overige Neder
land. De stad Amsterdam alleen telt twee maal,
Noord-Brabant tien maal zooveel roomsch-katholie-
ken als Friesland. In de provinciën Groningen en
Drente is het aantal roomsch-katholieken zoo gering,
dat het oprichten van bonden van roomsch-katholieke
kiesvereenigingen er nagenóeg onmogelijk zal zijn. De
uiterste lastige en delicate quacstie na,die bij de samen
voeging van de elf provinciale bonden (verondersteld
dat het tot oprichting daarvan komt) tot één algc-
meencn bond allereerst tot oplossing zal moeten
gebracht worden, is volgenB inzien van de Tijd deze
hoe zal men, op billijke en rationeele wijze, komen
tot ean vertegenwoordiging van hot geheel? De
oplossing dezer quaestie is te moeilijker, wijl de
vraag betreffende de wenschelijkheid van samen
werking met andere partgen zich in overwegend
r.-katkolieke provinciën als van zelf in een ander
licht voordoet dan in overwegend protestantsche ge
deelten des lands. WH
s
Volgens de bladen van Soerabaia is het groote
feest, ter eere van deu 71 sten verjaardag van don
majoor-Chinees The Boen Kelt op Januari gevierd,
schitterend geweest. Er was voor het souper op 800
gasten gerekend, en er waren 160 bedienden. In den
tuin was een beweeglijk panorama, in huis werd wat
gedanst en gespeeld. Vooral ambtenaren waren in
grooten getale opgekomen, en eenige zeo-officieren,
doch geen officieren van de landmacht en schutterij.
Er was een schitterende Chineosche optocht en oen
prachtig vuurwerk, hetwelk begon inet het in brand
steken van de opgerichte eerepoort. De gastheeren
toonden hunne nationale prachtlievendheid, onbekrom
pen gastvrijheid en eeuc niet geringe mate van hoffe
lijkheid. De Europeesche dames hadden groot toilet
gemaakt, maar waren lang niet zoo kostbaar uitgedost
als de Chineesche, van welke enkele voor eene waarde
van 80,000 aan diamauten droegen.
Men leest in het Sal. HM.
Een curieus plan is dat van den heer A. J. Prins
te 's-Hage.
Deze- wil niets meer of minder dan een spoorweg
aanleggen van de districtshoofdplaats Djember in de
residentie Bezoeki lungs de zuidelijke hellingen van
het Ravengebergte naar Banjoewangi en daarmede een
begin van ontwikkeling breugen iu eeno streek, die
veilig mag worden beschouwd als de meest woeste en
onbekende, maar waarschijnlijk ook als eene van de
vruohtbaarste van geheel Java. Bevolking vindt men
er niet. Het wemolt er daaroutegen van tijgers.
Welnu, de hoer Prins wil een spoorweg aanleggen
zonder rcchtstreeksch subsidie en zonder rente-garantie,
maar hij vraagt, dat hem tevens coucessio worde ver
leend tegen betaling van een canon van f 1 per bouw
voor 250,000 bouws, om zijne spoorbaan heon liggende,
woeste gronden. Eene Amerikaauscko gedachte, mag
men wel zeggen.
Do heer Prins,een Indisch koffieplanter,is een serieus
manmen moet dos aannemen, dat hjj zulk eene zaak
niet lichtvaardig op touw heeft gezet, maar ook het
noodige kapitaal achter zich heeft. Voor de regeering
heeft deze zaak ook groote beteekcnis, want op die
manier worden zooals op blz. 133 van het koloniaal
verslag wordt aangetoond de moeilijkheden gecou
peerd, waartegen men reeds in Indiê zoolang is opge
tornd, namelijk om eene behoorlijke verbinding in het
leven te roepen tusschen Bezoeki en Banjoewangi door
het woud van boember-Waroe heen. riet is voor den
resident van Bezoeki bijna onmogelijk overland den
oostelijken uithoek van zjjn gewast, de afdeelings-
hoofdplaats Banjoew'angie, te bereiken.
Het A'. v. d. D. maakt in een artikel, getiteld
«Ter voorbereiding», de opmerking, dat 't een zóó
dichte mist is waarin we varen, dat het twijfelachtig
wordt of men aan een optrekken voor Juni wel mag
denken. Voorzeker zijn we van streek, hopeloos van
streek 1 De regceringspartijen weten volstrekt niet
meer welken koers te houden. Het idee van een
„vergelijk" wordt opgeworpen, maar spoedig losge
laten, om straks missohien weer opgeraapt te worden.
Zelfs het beroemde „isolement» van eene der partij
en komt weer dienst doen, 't zij als troostmiddel, 't «ij
als bangmaker.
In 't kort, de saamverbonden partijen, die eene
regeering deden geboren worden en over eeno meer
derheid in de Tweede Kamer beschikken, gevoelen
dat zij dit loven geen dag lang meer zeker zijn. Wnt
de zucht tot zelfbehoud zal ingeven, is op dit oogen-
blik niet te vermoeden zelfs, maar als er niet iets
tot versterking van het verzwakte liohaam gedaan
wordt, is de forteres niot eens een aanval waard. Ze
wordt vanzelf ruïne.
Iutusschen, ook aan de overzijde is de toestand
gansoh niet gezond, zoodat er vim een welberaden,
kraohtigen aanval moeilijk sprake zou kunnen zijn'
Waar is do leider? Welk is het devies? Ja, waar
is de partij Is zij 't, die zich afgescheiden heeft
en op eigen hand vrijbuit Is zij 't de groep jon
geren, die niet willen scheiden, maar ook niet te
vroden zijn met het doode punt, waarop wij sohjjuen
te staan Is 't de groep „dootrinairen", of is 't de
tros, die men oud-liberalon waande, en die nu, de
een voor den andor, komen te kennen geven, dat
zij volstrekt niet willen blijven stilstaan, maar in
tegendeel lang niet afkeerig zijn van de dingen des
nieuwereu tijd»leerplicht, algemeen of nagenoeg
algemeen stemiecht, eukele sociale hervormingen P
Laat iemand het antwoord op deze vragen kun
nen geven, en hij zal eene weldaad bewijzen aan
zoovelen, die eerlang moeten kiezen en gaarne zou
den willen wuton waarvoor zjj ter markt gaan.
Het liefst zou men zeker tot antwoord krjjgen,
dat al deze deeleu slechts een grooter of kleiner
eind van elkander af staan, maar toch alle op ééne
lijn. Zjj hobben dus allen éen doel in het verschiet
de ontwikkeling onzer maatschappij in dier voege
dat er plaats is voor allen, en kunnen daarom, zon
der verkrachting van geweten, samenwerken om te
verwijdoren wat hun in den- weg staat.
Zal men voor Juni tot inzicht komen dat dit mo
gelijk en zelfs noodzakelijk is? In dat geval is het
zeker niet minder noodzakelijk aan de kiezers een
heldere voorstelling te geven van hetgeen de liberale
partij vau het punt waarop zjj, als goheel, nu
staat, eu van het doel waar zij heen wil. Dit zij
het devies, waaronder men zich vereenigt.
Dan nog, gelijk bij de andere partijen, een erkend»
loider, want zonder stuurman geen behouden varen!
De Koninklijke Harmonie „Apollo's-Lust" Eiitd-
Mmen, hoopt dezen zomer haar vijftigjarig Bestaan soo
luisterrijk mogelijk te vieren, door bet houden van
een Groot Internationaal Concours voor Harmonie-
en Fanfare-Gezelsohappen. De voornaamste Musici
uit Binnen- en Buiteulaud zullen als jury optreden,
terwijl de Burgemeester van Eindhoven, welwillend
het Ëere-Voorzitterschap der Feesl-Commissio hoeft
aanvaard.
Het Concours zal plaats hebben 5, 6 en 7 Juli a. s.
Do Transvaalsche regeering heeft een wetsontwerp
openbaar gemaakt van dff vMgenile» htrokking.
Naardien er bij den Volksraad mfljjks vele adressen
worden ingezonden, geteekend doorqieraonen die hunne
belasting niet hebben beiaald, en naardien het moeilijk
is, te kunnen beoordeelen of de naamteekeningen op die
adressen ocht zijn en of do personen, die zelf hebben
onderteekend, met den inhoud en er van bekend waren
„De zon is ook al ondergegaan," zeide hij droo-
mend, terwijl hg van het venster uit naar het westen
zag, waar het avondrood begon te verbleeken, maar
eensklaps zag hg daar in zijne verbeelding, juist op
de plaats waar de zon ondergedoken was, hst
scboone hoofd, met het goudroode baar en over
moedig schitterende oogen. Na een half uur kwam
'een bediende hem in zijne overpeinzingen storen,
hem zeggende, dat de vorstin hem in het gole bou
doir wachtte.
Niet zoo vlug als vroeger, gaf hg aan dit bevel
gehoor hij had nog het een en ander op te
ruimen of weg te sluiten, voordat hij zich door de
lange gang naar deu anderen vleugel van het slot
die door de vorstin bewoond werd, begaf. Toen hg
haro appartementen naderde hoorde hjj in het gele
boudoir spreken en van do turksche salon uit zag
bjj door de geopende portière de vorstin op een
fauteuil gezeten en naast haar op een klein stoeltje,
met het hoofd tegen zjjne bruid geleund, zat
zijne onbekende van het park 1
De vorstin had zijn zachte door de tapjjten bijna
onhoorbaar gemaakte stap reeds gehoord, en riep
hem reeds van verre toe:
„Hans, bedenk eens wat een groote verrassing en
nog grootere vreugde I Sol is, zonder kennisgeving
teruggekomen en heeft mjj verrast. En nu is alle»,
alles weer goed I"
Wordt vervolgd.)
„Is de vorstin gezond is zij opgeruimd?"
«Zeker beide," antwoordde Weiher.
«En," zjj aarzelde blijkbaar bij die vraag,
„en is die die vrijheer von Weiher er ook reeds
„Gij legt zoo merkbaar den nadruk op „ook" en
reeds," zeide hij, terwijl hg haar ondeugend aanzag.
«Ja, hij is er ook reeds."
Maar toen hij zich nu op een vloed van woorden
had verheugd, zag hij zich hierin zeer bedrogen
zijne gezellin antwoordde in 't geheel niet. Reeds
was het slot in het gezicht, toen zij zich tot hem
wendde, met de woorden
«Zeg mij eens, wat is dat voor een mensch, die
baron von Weiher? Is hij aardig of vervelend, goed
of slecht?"
„Hij zal waarschijnlijk de eer hebben, aan u te
worden voorgesteld!"
„Ja natuurlijk, en daarbij zal een van ons bei
den zich zeer dwaas gedragen!"
„Is dat zoo noodzakelijk?"
„Zeer zeker. Maar gij zult er niet bij zijn."
„Dat zal ik zeer zeker wèl 1"
„Dat zult u niet!"
„Misschien. Wanneer wij aan elkander voorgesteld
waren, zou ik u een weddingschap voorsteilen."
„Dat kunnen wij ook als twee onbekenden doen.
Waarom zullen wij wedden?"
„Om alle schatten van de wereld."
„Nu, dat is sterk. Wat verbeelden die zooge
naamde heeren der schepping zich toch niet altijd
willen ze gelijk hebben. Hier," en met blozende
wangen wees zij op. een gouden hart met briilianten
en een prachtige robgn bezet, dat aan een gouden
kettinkje om haar hals hing, „bier, dit hart schenk
ik u, wanneer gij bjj mijne voorstelling aan die af-
schuweljjken baron von Weiher tegenwoordig zjjt.
Gij zult er dus zeker niet bij zijn, want dit hart
heb ik vjn mijn armen papa gekregen en ik zal er
nooit van scheiden, nooit. Begrijpt u?"
Hg boog diep.
„Het is een prachtig kleinood," zeide hij met
moeite zijn lachen verbergend, „meer nog; het be
hoort u, en het is niet grooter dan een eenmark
stuk bijgevolg kan ik het aan mjjn horlogeketting
dragen. Maar al had het ook de grootte van een
vijfraark8tuk...."
„Dan zou het u toch nog lang niet op uw maag
slingeren, want gij zult het niet krijgen," viel zij
hem lachend in de rede en liep vlug als een ver
schrikte ree op het slot toe, waarin zij spoedig ver
dween.
Hij kon het vroolijke lachen maar niet vergeten,
en daar stond hij onder de boomen, met het reis-
taschje van zijne onbekende in de hand en zag haar
na, hoewel zij reeds lang verdwenen was. Eindeljjk
ontwaakte hjj als uit een diepen droom en zuohtte
diep, terwijl bjj naar het slot ging en de reistasoh
in de ontvangkamer leggende, zocht bij zijn kamer
op. De lust, om uit te gaan, was hem geheel ver
gaan
en naardien ook de behandeling dier adressen veel
kostbaren tjjd vordert en groote uitgaven ten gevolge
heeft, stelt de regeering aan den Volksraad voor, de
volgende bepalingen vast te stellon.
Geeue adressen zullen voortaan door deu Volksraad
worden behandeld dan die geteekend zijn in tegenwoor
digheid van een landdrost, raadslid, veldoornet, vrede
rechter of eenig ander ambtenaar der Regeering.
Zoodanige landdrost, enz. zal op het adres mooten
certifioeeren, dat de adressanten in zijne tegenwoordig
heid hebben geteekend en bewijs hebben geleverd van
betaling der door hen verschuldigd,e belasting voor het
afgeloopen jaar.
Niemand zal gerrohtigd zjjn eenig adres tn leokenen
tenzij zoodauig bewijs is geleverd ten genoego van een
landdrost, raadslid veldoornet, vrederechter of ander
ambtenaar als voormeld.
Overtreding tegen deze wet zal worden gestraft met
eene boete, geen 5 te bovengaande, of bij gebreke
van betaling met gevangenissraf van niet meer dan
14 dagen.
In bet „Maandblad tegen do Vervalschingen" von
den wij volgende mededeeling over de bereiding van
Champagne
De bereiding van den Champagne dateert van het
einde der elfde eeuw. Destijds was hjj niets anders
dan een roode wijnsoort vun uitmuntende quuliteit
en uitsluitend voor do vorsteljjke tafel bestemd.
Eerst omstreeks 1670 gelukte het oen bjjnn witten
Champagne te vervaardigen, waaraan men in 1739
eon rose tint wist te geven, 't geen door de liet heb
bers zeer gewaardeerd werd.
Intusschen was de champagno reeds vrij algemeen
bekend geworden, maar nog meer opgang maakte
die drank, toen Féiignon, een monnik van de abdjj
Hautvilliers, er in 1710 in slaugde hem zijn mous-
seerende eigenschap te geven. Sommigen waren toen"
van meening, dat het sterk schuimen van den wjjn
een gevolg was van Je hevige werkiug der bijgevoeg
de kruidenanderen dachten dat de werking too-
geschreten moest worden aan de wranghoid der wijnen,
omdat de mousseerende wijn zeer wrang was; nog
anderen sohreven de uitwerking too aan de maan,
alsof het vau den tijd zou afhangen waarop men den
wijn aftapte. Niets van dat allesalleen door zorg
vuldig snoeien van don wjjnstok, het juist gekozen
tijdstip van den oogst en de vermenging van den
wjjn van verschillende gewassen werd Pérignon in
staat gesteld zjjn mousseerende wjjn te vorkrjjgen.
Toen men overtuigd werd van de onschadelijkheid
van Pérignon's wijn en wist dat deze wijn zijn eigen
schappen te danken had aan de bereiding enz., nam
het verbruik zoodanig toe, dat de vervaardiging van
Champagne de hoofdbron der inkomsten van de
abdij werd.
De fabrikatie van den Champagne, welke drank
een paar eeuwen geieden den naam droeg van vin
suutant, vin moutten», taute-louchon, geschiedde toen
eenigzina anders dan tegenwoordig.
Bij de fabrikatie moet oen bijzondere zorg in acht
genomen wordeu. Eiko trosch wordt afgesneden en
van vuil ontdaan. Na het persen doet men de wijn
in tonnen, waarin hij na eenige dagen begint te gis
ten. Bij het invallen van de vorst, op welk tjjdstip
de gisting is afgeloopen, wordt de wijn in vaten ge
daan van zeer grooten inhoud en nu wordt hjj ver
mengd mot wijn van verschillende gewassen, en vooral
de wjjn van blauwe met dien van witte druiven,
waardoor de qualiteit verbetert, daar die soorten
zich als ware het wederkeerig aanvullen.
In het vooijaar, gewoonlijk iu de maand Mei,
wordt de wijn op tlesschen afgetaptna gekurkt en
van ijzerdraad voorzien te zjjn, worden de flesschen
op boven elkander geplaatste latten gelegd. Dan be
gint de wjjn na twee of drie wekon te werken, en
wanneer hij in dio mate mousseert, dat gevaar voor
het springen der flesschen bestaat, worden dezo in
koele kelders vervoerd, waar zij drie tot vier jaar
blijven alvorens in den handel gebracht te worden.
Na oen voldoenden tjjd in de kolders vertoefd te
hebben, plaatst men de flesschen mot den hals naar
beneden op tafels, die van openingen voorzien zijn.
Zjj blijven aldus een of twee maanden staan en
worden dageljjks geschud, totdat het bezinksel, dat
in de flessohen ontstaan is, zich op de kuik heeft
afgezet.
Daar een gedeelte van de in den wijn aanwezige
suiker zich in alcohol en koolzuur omgezet heeft,
is men genoodzaakt ter veraangenaming van den smaak
de flesschen aan te vullen met een zoete vloeistof,
bestaando uit kandijsuiker en ouden in reserve ge
houden wijn of fijnen cognac. Men gaat daarbij als
volgt te werk Wanneer het bezinksel zich geheel
op de kurk afgezet heeft, neemt de werkman elke
nesch in de linker hand, in dier voege dat de hals
naar boneden gekeerd ishjj ontkurkt de flesoh,
verwijdert het bezinksel, waarna de ontstane ruimte
ra.°' deJrandjjsuiker-oplossing wordt aangevuld. On
middellijk worden de flesschen met een nieuwe kurk
gesloten, van ijzerdraad, etiquetten en capsules voor
zien, dan ingepakt en verzonden.
Do redacteur van dit blad had gelegenheid te
Reims de bovenbedoelde fabrikatie te zien. Een
bezoek aan de grootsche inrichting van VePommery
is zeer de moeite waard. De ontzaglijke kelders,
die winter en zomer een temperatuur van 8 a 10°
0. hebben, bevatten een waarde aan Champagne van
millioenen guldens. De wanden van kalksteen zijn
hier en daar door beroemde fransobö schilders van
toepasselijke toekeningen voorzien. De verlichting
geschiedt hetzij door lichtgaten van boven, hetzij
door electrisch licht.
Ten slotte zij nog vermeld, dat buiten Frankrijk
het verbruik van Champagne veel grooter is dan in
dat land zelf. Interessanter is het feit, dat in het al
gemeen veel meer «echte Champagne" gebruikt wordt
dan Frankrijk kan voortbrengen,
In het „Künstlerhaus" te Weenen zal eerstdaags
een tentoonstelling gehouden worden uitsluitend van
werken van den Nederlandsohen kunstschilder Josef
Israels.
Een eigenhandige brief van Charles Dickens (over
den dood van Grip, den raaf) heeft bij een onlangs
gehouden vorkooping te Londen JE 15 186) op
gebracht.
Blijkens den „Gymngsten-Almanak," waarvan de
veertiende jaargang onder redactie van den Heer J.
J. Wopkes Jz. bij de firma Ipenbuur en van Seldam to
Amsterdam is verschenen, zijn er thans in Nederland
278Gymnastiek-vereenigingen,dieover 145 gemeenten
zijn verdeeld en waarvan 15 door en voor dames zijn
opgericht. Amsterdam alleen telt niet minder dan
27 dergelijke vereenigingen waaronder 4 voor dames.
Ten bewjjze, dat ook do verschillende takken van
nsport" in ons land beoefgnd worden, dienen de
volgende cijfers uit deu „Sport-Almanak," waarvan
de zesde jaargang eveneens onder redactie van den
Heer Wopkes jbij dezelfde firma is verschenen. In
het geheel zjjn er ongeveer 470 sportclub; daaronder
zijn 67 van wiolrijders, 65 van cricket- en voetbal-
spelers, 126 van scherp-' en handboogschutters, terwijl
ook het kolven, kaatsen, zeilen en roeien en het
lawtennisspel meer en meer beoejpnaars vindt.
In Italië, o. a. in de Abruzzen, is dozer dagen
zooveel sneeuw gevallen, dat het spoorwegverkeer
hier en daar gestremd is.
Do Hertogin-weduwe van Albany, schoondochter
van Koningin Victoria, heeft verleden week met
eenige dames voor eeno commissie van geneeskundigen
met gunstig gevolgd examen afgelegd voor zieken
verpleegster.
Toen eergisteren avond werklieden van den Werk
hond aan den zeekant te Scheveningen bezig waren
aan een huis en bokkingrookorij zand, dat opge
schoven was, weg te graven, stootten zij op 2 meters
diepte op pakken, die welke bleken dynamiet te be
vatten. De commissaris van politie te Scheveningen,
die hiervan verwittigd dadelijk aanwezig was
met eenjge beambten, beeft de gevaarlijke stof heel
voorzichtig met de hauden doen uitgraven, ten einde
ongelukken te voorkomen, en daarna do geheele
partij vernietigd zooais hij dit in 1883 met duizen
den kilogrammen deed, nadat het dynamiet- en bus
kruitschip aldaar in December van dat jaar was
gestrand.
De nu gevonden partij bestond uit 30 a 40 kilo,
was nog geheel in gaven staat en is waarschijnlijk
indertjjd na de stranding door iemand aldaar begraven.
Bjj den op 22 Februari te Christiania gehouden
wedstrijd op sohaatsen is de baan van 1609 meter
door Hagen in 2 min. en 5 7 Vb sec. afgelegd, terwijl
Cormick er 3 min. en 4s/6 sec. voor noodig had.
De baan van 4827 met- r werd door Hagen in 9
min. en 15 sec., door Cormick in 9 min. en 88 sec.
afgelegd. Hagen js dus, zegt een telegram uit
Christiania aan de Duitsohe bladen: „Champion of
the World" en verwierf met den prijs van 500 kro
nen de groote gouden inedalje.
Bij de jongste watervloeden in de Transvaal zijn
o. a. een drietal Nederlanders, ambtenaren in Trans-
vaalschen dienst, de heeren Borel (rader en zoon) en
de heer Coops verdronken, door he.t buiten de oevers
treden der Pienaartsrivior, waardoor zij werden mede-
gesleept. In de Vaalrivier verdronken 27 Vrijstaat-
Bohe boeren, die met twee ponten den overtocht
wilden wagen. Zjj waren aan het „trekken" en
hunne vrouwen en kinderen stonden aan den oever.
Plaatsgebrek belet ons heden uitvoeriger nieuws
mede te deeleu uit de heden ontvangen Zuidafri-
kaansche bladen.
*De Egyptische troepen, onder leiding der Engel-
sche officieren van Suakim en gesteund door een
afdeeling van het Engelsche bezettingscorps, hebben
Tokar op de Derwischen heroverd. Tokar is oen
gewichtige plaats, gelegen in een oase, ten zuiden
van Suakim en niet zeer ver van de kust. Telkens
vestigen zich Osman Digna's troepen te Tokar, ten
einde van daar Suakim te bestoken, maar nu is hun
dit steunpunt voor hun strooptochten ontnomen, daar
te Tokar een garnizoen is achtergelaten, dat voor
taan deze plaats bezót zal houden.
De innoming van Tokar schijnt, naar de jongste
berichten te oordeelen, een flink volvoerd en met vol
komen succes bekroond wapenfeit te zijn gewtest,
dat den Egyptischen troepen onder hunne Engelsche
aanvoerders tot eer strekt.
In den vroege^morgen van den 19den rukte de
Egyptische strijdmacht op, en te middag was, na een
ernstig gevecht, Tokar genomen. Men vond er twee
kanonnen en eenen aanzienlijken voorraad ammunitie,
ten bewijze strekkende dat de Derwischen do plaats
hadden willen maken tot eeno basis van vijandelijke
operaties.
De vijand, 2000 man sterk, met een gelijk aantal
in reserve, werd aangevoerd door Osman Digna's
voornaamsten luitenant, Osman Naib, die, met en
benevens al de andere aanvoerende Emirs, onder de
gesneuvelden werd gevonden. Zevenhonderd dooden,
van deii kant der Derwischen, bedekten het slagveld.
De verliezen aan Egyptische zijde bedroegen 18 ge
sneuvelden, onder welken de Engelsche kapitein
Barrow, en 46 gekwetsten. Osman Digna zelf heet
met 30 ruiters naar Kassala te zijn gevlucht.
Aan de verovering van Tokar wordt groote betee-
kenis gehecht, niet allee»'uit een strategisch oogpunt,
maar ook om de waarde van het districht zelf. Het
gewest heeft een goed klimaat, is rijk aan water, eu
bracht indertijd aanzienlijke hoeveelheden graan en
katoen op.
De voorzitter der Italiaanscbo Kamer Biancheri
heeft zijn ontslag genomen, naar men wil tengevolge van
een manouovre der linkerzijde. Daar hij aan een
oogziekte lijdt, zal hij zich een herkiezing waarschijn
lijk niet laten welgevallen. Do oppositie stelt als
zijn plaatsvervanger den oud-Minister Zana^delli can-
didaat. In den Ministerraad zou volgens de Fanfulla
gesproken zijn over de vraag, of het niet raadzaam
was den tekst van het tusschen Duitschland, Oosten
rijk en Italië bestaande bondstractaat openbaar te
maken. De Minister van Binnenlandsche Zaken, Ni-
cotera, moet het verlangen om het ter openbare
kennis te brengen geuit hebben. Ter verdediging
van zijn voorstel voorde hjj aan, dat het afzonderlijk
tractaat tusschen Duitschland en Oostenrijk reeds
langgeleden bekend is gemaakt, en er bestond dus
geen enkele reden voor Italië om zijn verbintenissen
geheim te houden. Do Minister-President Rudini
zou in beginsel niot tegen do openbaarmaking zjjn,
die strekken kan om Frankrijks argwaan ten aanzien
van Italië weg te nemenmaar hij wilde vooraf
Italie'8 bondgenooten raadplegen.
De ministerieele crisis te Servië is nu spoedig op
gelost. In plaats van generaal Gruitch is nu de
voorzitter der Schuptschina en burgemeester van Bel
grado Paste als president-minister opgetreden. Het
radicale kabinet-Gruitch viel wegens de verdeeldheid,
welke onder de radicale meerderheid heerscht. Deze
verdeeldheid is echter door de crisis niet verdwenen,
zoodat ook het ministerie-Pasic geen lang leven voor
speld wordt.
In de Argentijnsohe republiek is de toestand nog
niet gelijk die wezen moet. In de hoofdstad is de
orde na den aanslag op generaal Roca niet gestoord,
maar volgens een te Parijs, ontvangen telegram, dreigt
te Cordova weer een opstand uit te breken. Presi
dent Pellegrini heeft echter besloten krachtig op te
treden, indien de aanhangers van den vorigen presi
dent Celman in deze provincie weer een opstand
tegen de regeering verwekken.
Heden overleed onze geliefde Broeder
en Oom, de WelEdele Heer CORNELIS SI
MON van VLIET, tjjdig voorzien van de
laatste H.H. Sacramenten, in den ouderdom
van ruim 80 jaren.
Wed. B. J. SMELT Fzn.,
VAN VlIST
en Kinderen.
Gouda, 22- Febrtori ,1891.
vraagt ten spoedigste
