I ao. BINNENLAND. MOEDER EK DOCHTER. I oirée, MAAK», Zaterdag 28 Febroari. 1891. N? 4464. Nieuws- en olm’s FEUILLETON. Advertentieblad voor Gouda en Omstreken, I De inzending van advertentiön kan geschieden tot eén uur des namiddags van den dag der uitgave. i 1 RT 1891, Drogist iat hel beste vereld. iiekten in g. 'oncertzanger COMITÉ. H., ‘1 ■o De uitgave dezer Courant geschiedt dagelgks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prjjs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. tot Maandag IE.» Bovendien worden alle Advertentien gratis opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD 't welk des Maandags verschgnt. umeriewinkels n Medailles. Onkundige». der Zelf- le uitspat- herin and water, eehen 1.75, Or. POPPï le tanden ge- tandpijn, ont- onaangename worden zeker elijka gebruik i van smaak, i te bevelen. 'AS*/. Kg. ZEIST. (Aoar het Duiüch.) goudsche courant. afb. Prjjs verachrik- eugd Ijjdt, sering, die en van een i het Ver markt 34, et bedrag, ren boek- i-Mondwater n tijd. -W enen. ”s TandploiB- tegen eiken n. loemen-zeep Transparant, en, izeepen, welke weeg brengen. Md 1 w m k a I ons komen De Beursquaestie te Amsterdam is opgelost. Ten minste er is eergisterenavond in den Baad een besluit genomen. Het plan van den heer W. P. Werker» om de nieuwe beurs te doen bouwen aan het Damrak, tusschen het Biblehotel en de Oude-brugsteeg is aangenomen met 23 tegen 13 stemmen. Dezer dagen vermeldden de dagbladen, dat een Amsterdamsch ingezetene bij den gemeenteraad eene klacht had ingediend over de inrichting en het nadeel der particuliere pandjeshuisjes aldaar, dusgenoemde huizen van verkoop met recht tot wederinkoop. Deze week nu werd voor de rechtbank te Amster dam door eene juffrouw, die in een dier huizen helpt, eene verklaring afgelegd, die een eigenaardig licht werpt op maatschappelijke toestanden. Er stond eene juffrouw terecht, die uit een loge ment in de Warmoesstraat, waar zij eenige dagen vertoefde, achtereenvolgens een mantol en eene japon van de* logementshoudster ontvreemd en in bedoeld huis beleend had. De eerste maal had zij het be- GOUDA, 27 Februari 1891. De Bouwcommissie der Chr. Jongelings-Vereeni- ging «Daniël*heeft het voornemen den Bazaar ten behoeve van een eigen lokaal te houden Woensdag 4, Donderdag 5 en Vrijdag 6 Maart a. st. van *s mor gens 11 tot ’s avonds 9 uur in het lokaal «Tot Heil des Volks.* Bij de 134 lotelingen voor de Nationale Militie uit de gemeenten Waddinxveen, Nieuwerkerk a/d IJsel, Capelle a/d Usel, Bleiswijk, Moercapelle en Zevenhuizen, die Woensdag te Zevenhuizen lootten, was er geen die de vereibchte lengte miste. met de directie der afdeeling pakketpost belast, arg waan gekoesterd of de onder hem werkzame adsis- tent J. H. M. wel geheel eerlijk was. In het laatst van Januari 1.1. hield hij eene adreskaart, die reeds door de handen van M. gegaan was, terug, daar het hom voorkwam, dat daarop umda eensgebruikte post zegels waren vastgehecht, waarvan het oude stem- pelmerk was verwijderde Na M. daarover gehoord te hebben, kwam de zaak in handen der justitie, tengevolge waarvan meergemelde M. Donderdag 1.1. te Groningen terechtstond, om zich te verantwoorden ter zake van in de laatste 6 maanden van 1890 en in Januari 1891 van de adreskaarten behoorende bij postpakketten die, naar de hulpkantoren in de pro vincie verzonden geweest, op het kanfoor te Gronin gen waren teruggekomen, de gestempelde postzegels afgenomen, en die op nieuwe kaarten geplakt te hebben, terwyl hij dan de gelden, ter frankeering van deze hem toevertrouwd, ten eigen bate gebruikte, of van de nieuwe reeds gefrankeerde kaarten de nog ongestempelde postzegels verwijderde en de opbrengst daarvan voor zich zelf behield, en op die kaarten dan reeds gebruikte zegels vasthechtte. Tegen bekl., die volmondig bekende, en reeds 18 AD VER TENTIEN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centeniedere regel meer 10 Centen. GR00TE LETTERS worden berekend naar plaatsruimte. wZij is onverbeterlijk,” zuchtte de vorstin terwyl Weiher luid lachte. Toen Sol zich verwijderd had vertelde zij hem echter met een gelukkig lachje, welk opzien Sol’s schoonheid gemaakt had en dat zij slechts «het zonnetje” of «zonnebloempje” ge noemd werd, dat zij de lieveling van den koning en de koningin geworden was en hoe de kunstenaars om strijd om de eer hadden gevraagd haar schoon gelaat te mogen schilderen. «Xenia, ik bewonder u steeds meer,”, hernam Weiher na deze mededeeling, «niet alle moeders, zoo jong en zoo schoon als gij, zouden zonder af gunst zien, dat bare dochter zóózeer bewonderd wordt.” «Ik heb naar bewondering nooit verlangd,” ant woordde zij eenvoudig; «doch te bemerken dat gij mijne dochter niet ongenegen zijt heeft mij een op rechte vreugde verschaft, die door geen druppel spijt over mijn eigen vervlogen jeugd wordt vergald.” Ja, zij was een zeldzame vrouw, die vorstin Xenia, en Hans von Weiher voelde, dat hij geen woorden kon vinden om zijn geluk uit te drukken, als hij haar de zijne zou kunnen noemen, en tooh, toch leenbriefje laten liggen, omdat zij toen zoo dronken was; de tweede maal werd ze juist door den zoon van den logementhouder, die haar gevolgd was, betrapt. Dit nu gaf den toegevoegden verdediger, mr. N. A. Calisch, aanleiding, de juffrouw uit het pandjes huis te vragen, of men daai wel meer goed kocht van menschen, die zoo dronken waren als bekl. En het antwoord van de get. luidde: «Ja meneer, natuurlijk. Anders konden we de zaak wel sluiten. De menschen die bij beleenen, zijn bijna allemaal dronken.” -V Beeds geruimon tijd was door den heer commies der posterijen en ten kantore te Groningen met de directie der afdeeling pakketpost belast, arg- wilde zijn geestdrift voor haar heden niet dezelfde vlucht nemen als vroeger hij wist zelf niet waarom. De avond ging ondraaglijk langzaam voorbij, omdat hij grooton lust tot spreken gevoelde, en toen men eindelijk vertrokken was en hy alleen was, ver langde hij weer naar het gezelschap terug, omdat hij bang was voor zijne gedachten. Den volgenden morgen ontwaakte hij vroeg en omdat hy het thuis zoo gewoon was, liet hy een paard zadelen en reed uit naar het woud. De n ech telijke dauw lag nog over gras en bladeren en de zon fonkelde daarin, als waren het ontelbare bril- iianten, frisch woei de herfstwind over de velden, maar in het bosch was het heerlyk schoon. Weiher liet zijn paard langzaam op de voetpaden ryden en hij genoot onbekommerd van de heerlijke ochtendlucht. Licht ritselend traden de hoeven van zijn ros op de afgevallen bladeren, een klare beek murmelde in hare bedding, de vogels zongen verder hoorde men ver in ’trond geen geluid. «Verrast,” klonk op eens een vroolijke stem achter hem, zoodat hij plotseling opschrikte; vlak achter hem reed gravin Sol nog buiten adem van een pas afgelegden galop. et «Ik was namelijk ve_e! vroeger buiten, dan gij,” verklaarde zij, en plotseling zag ik u uitrijden in een toestand van ongeloofelyke verstrooidheid. An ders zoudt u me wel gezien hebben. «Waaraan hebt gij gedacht?” Weiher antwoordde niet hy zag slechts naar i dienstjaren achter zich had, werd door het O. M. geëischt schuldigverklaring aan de misdry ven bedoeld bij artt. 359 en 373 W. v. S. en veroordeeling tot 1 jaar gevangenisstraf. Nadat mr. Wijckerheld Bisdom eerst had betoogd, dat men hier te doen had niet üiet de misdrijven door het O. M. genoemd, maar met dat van ver duistering, gepleegd door iemand id zijn beroep, riep hij later onder het aanvoeren van verschillende rede nen, die de rechtbank daartoe nopen konden, de clementie van het college voor bekl. in. De uitspraak werd bepaald op Donderdag a. s. Onze Londensche correspondent, schrijft het Hand. beeft reeds meermalen uitvoerig gewag gemaakt van de pogingen, welke door de Nederlanders te Londen worden aangewend tot het oprichlen van een Ne- derlandsche Kamer van Koophandel te Londen. Het doel is den handel tusschen Engeland en Nederland die steeds achteruitgaat, te bevorderen, hetgeen mo gelijk is, omdat de meest bedreigde takken van han del en nijverheid te Londen vertegenwoordigd zijn door Nederlanders, op wier steun de Kamer zou kun nen rekenen. Dit plan is nu reeds zoo ver gevorderd, dat een commissie is benoemd, om de voorbereidende stap pen te doen. Deze commissie, bestaande uit dé hh. H. S. J. Maas, J. G. Geveke, F. G. Goudsmit, J. Labouchère, N. van Lessen, M. J. Bikoff en C. Bo- zenraad, stuit echter reeds terstond op het bezwaar, dat aan de verwezenlijking van dit plan onkosten verbonden zijn voor het huren van een kantoor enz. Deze onkosten worden geraamd op 8000 Tg jaars, ongerekend nog ongeveer 900 voor het aanschaffen van meubelen en andere oprichtingskosten. j Zeker niet te vergeefs vertrouwt de commissie dat ook de Nederlanders in Nederland^ die bij de bevor dering van den handel tusschen beide landep belang hebben, zich hiervoor eenige opofferingen zullen LJIÜBLL.11 11JJ111 p1111— de zoo vast, zoo zeker en zoo licht in den zadel zittende bekoorlijke gestalte die naast hem op de prachtigste volbloedmerrie uit den Kirchbergschen stal reed, en een weemoedig gevoel overviel hem, zoodat hij niet spreken kon. «’t Is heerlijk, dat u zoo vroeg op zijt, wy kun nen nu samen nog een flinke rit maken,” babbelde zij voort. «Fred is ’s morgens altyd zoo lui dat, wanneer ik hem geen water op het hoofd giet, hij nooit op zou staan, en sedert ik dat een paar maal gedaan heb, sluit hij de kamer dicht en houdt zich doof. Mama ry’dt ook liever tegen den avond uit, daarom moet ik altyd alleen ryden, want een stal meester neem ik nooit mee; dit moet ge evenwel niet aan mama vertellen!” «EigenHjk moest ik het wèl doen,” hernam Weiher ernstig. «Ik laat mijne zuster ook nooit alleen rijden.” «Maar waarom niet? Ik vraag u toch, is het niet vreeselyk, zoo’n onverschillig man op wiens ge zicht men duidelijk lezen kan, dat bij veel liever thuis bleef, steeds achter zich te zien! En wat- zon mij kunnen overkomen met Marie? Wij kennen elkaar veel te goed.” En zij klopte vriéndelijk op den slanken hala van haar paard, dat haar liefkozing met een z^cht ge hinnik beantwoordde. «Duizend omstandigheden kunnen er gebeuren, waarin gij hulp noodig hebt,” antwoordde Weiher. «Neen, de les lezen en preeken houden, moet u

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1891 | | pagina 1