r
I
|i
I
BINNENLAND.
mu,
sherlj
toning
TER.
EEN ONGELUKKIGE.
I
Woensdag 25 Maart.
N° 4485.
1891.
LAT
I.
rdam.
aing,
md WEI-
sr, aan de
reg, onder
van 83
looping
m Notaris
S MEE8,
erdam, op
2 APRIL
op DON
RIL 1891,
igs ten 11
de Groots
lam.
L
^EV^
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken*
De inzending van advertentièn kan geschieden tot een uur des namiddags van den dag der uitgave.
Uo. 73.
IN
RT tegen
toop.
jbaar
ie in de jl
Zondag
Afzonderlijke Nommm VIJF CENTEN.
(tiaar het Franech.)
XI.
l
m. Gouda.
F
De prjje per drie maanden ie 1.25, franco
per poet 1.70.
Bovendien worden alle Advertentien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
't welk dee Maandags verechjjni.
bljjven en
l bewerkt,
fgeleverd
he Cou-
i doorbet
MAN en
en
den
zgn zeer
de verhu-
Sgiog-
i den 1
i ten kan-
n de Gek
GOUDA, 24 Maart 1891.
Gisteren ia, onder toezicht der politie, even bni-
ten deze gemeente een aan miltvuur lijdende koe,
ingevolge de heersobende wetsbepalingen, verbrand.
srven van
teuook
en,T«iel-
i geperst,
les, Kan-
I nemena zijn het congres bij te wonen. Het congres
gaat uit van het bestuur van den „Nederlandschen
Bakkersgezellenbond,” dat „Recht voor Allen” op
dit oogenblik, by gebrek aan eigen orgaan, als het
blad aanmerkt om gemeenschappelijke belangen te
behartigen.
naar bed.
>n, doch dit scheen
I te jrillen zien, om-
meaning van den
tastenden tot ver
bet intusschen vnl-
itoriteiten die stukken
ADVERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10 Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Op uitnoodiging van de liberale kieavereeniging
te Stolwijk zal de heer W. F. Tak van Schiedam
op Donderdag 26 Maart a. s. aldaar eene politieke
lezing houden.
Blijkens gehouden proefnemingen in de Rotter*
damsche Diergaarde door den directeur, den heer
Van Bemmelon, is de wroede gewoonte om slangen
met levende dieren te voederen, niet noodig geble
ken. De directie der Amsterdamscho Diergaarde
heeft dusver nog geen gehoor verleend aan bet ver
zoek van het bestuur der Sophiavereeoiging tot
bescherming van dieren, om het te Rotterdam ge
geven vöörbeeld te volgen.
Het hoofdbestuur der Nederlandsche Vereen iging
tot bescherming van dieren heeft thans de aandacht
harer zustervereenigingen te Antwerpen, Keulen,
Parijs en Londen op de Rotterdamsche methode ge
vestigd, met verzoek om te trachten respectievelijk
in België, Duitschland, Frankrijk en Engeland aan
de voedering van slangen met levende dieren, waar
dit nog in zwang is, een einde te maken.
Het verriag, door de Commissie van voorbereiding
voor do Legerwet opgemaakt, is thans verschenen
met het antwoord door de regeering op het afdee-
lingsverslag der Kamer. Te zamen vormt dit stuk
een boekdeel van 186 bladzijden. Tevens is daarbij
in 25 bladzijden gevoegd eeno nota, houdende
opgave der punten voor mondeling overleg,
-met mededeling van de uitkomsten, welke
dat overleg heeft opgcleverd. Het antwoord der
regeering is met inspringende regels gedrukt. Later
zullen nog verschijnen de nota’s van de heeren
Bahlmann en Land, eenige aantekeningen betreffende
het personeel der handelsvloot en de bijlagen, door
Gelooft ge echter niet, dat deze schijnbare
vertrouwelijkheid een weinig zonderling zou schynen?
Zooals ge wilt antwoordde zij, terwijl zij
volgens gewoonte oven do schouders ophaaide.
Een knecht bracht do likeur binnenzij liet het
blaadje voor zich op een tafeltje naast den schoor
steen zetten.
Wat neemt gij? vroeg zij aan Roland.
Niets, mevrouw, ik dank u.
O, ik ben niet zoo matig als gij.
Zij nam het karafje met cognac en schonk zich
een glaasje in, dat zij in één teug ledigde, met de
snelle en korte handbeweging van een drinker. Ver
volgens hield zij Roland een sigarette-koker van
Russisch zilver voor.
Gij rookt ook, zobals ik gezien hebhet doet
mij in zekeren zin genoegen, dat gij ten minste
één mijner ondeugden bezit, gij volmaakt mensch.
En het gesprek werd voortgezet als tevoren. Van
tijd tot tijd schonk Saclpi zich een glas cognac in,
rustig en kalm als een werkman in een herberg.
De sterke drank wekte hAar vroolijkheid op. Haar
wangen werden donkerrood gekleurdhaar blik werd
scherp en doordringend. Om tien uur stond zij op
en stak Montfranc de hand toe.
Goeden nacht. Ik heb slaap, ik ga
Tot morgen.
Alleen achtergebleven, begon de jonge man te.
peinzen over hetgeen hij gezien bad. Wie toch was
die zonderlinge vrouw, fier op hooghartigheid af, of
De uitgave dezer Courant geschiedt dageljjk»
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De briofaohryver uit de hofstad van de Midi. Ct.
beweert, dat de minister van marine de nederlaag,
die hij verleden Donderdag in de Tweede Kamer
leed, als het ware heeft nitgelokt. Had hij de eigen
lijke reden van het passeeren van den heer Land aan
de Kamer medegedeeld, hoogstwaarschijnlijk zou deze
den minister in bet gelijk hebben gesteld, evenals
tal van officieren doen, die met de ware toedracht
der zaak bekend zijn. Die reden moet niet zoozeer
gelegen’ zijn in het achryven door den luit, ter zee
op non-activiteit van de bekende dagblnd-artikelen
deze waren van dergelijken inhoud, dat zy, volgons
den minister, verkeerd konden werken op de subor
dinatie der mindere schepelim
de regeering wel door de vinn
dat zij zleh ken indenken ia
schrijver, dat publioeering rialiJii
betering leiden kan. Daarvoor ïj h
doende wanneer de hoogere aut
lezen; dat zij onder do oogen der minderen komen
kan niet dan schadelijk zyn voor de discipline en de
tucht. Daarom ware het misschien beter geweest
wanneer de beer Land deij brochure-vorm had ge
kozen, doch ook het opnamen van die stukken in
couranten wilde de regeering niet zoo euvel duiden,
omdat daaruit nog niet de toeleg bleek om de min
dere schepelingen er van te doen kennis nemen.
Dien toeleg van den schrijver leidde men echter af
uit het feit, dat hij zich beijverde om het door hem
geschrevene door de minderen te doen lezen; hij ver
genoegde zich niet met de mogelykheid, dat de nom-
s der couranten den matrozen der marine in
Naar de „Bakkerij” meldt, zal te Amsterdam op
den len Mei een congres worden gehouden Van
Nederlandsche bakkersgezellen, waar als een dor
voornaamste punten van behandeling aan da orde
zal komen het uitgeven van een vakblad. Belgische
gezellen moeten hue medewerking tot oprichting
van een vakblad reeds hebben toegezegd en voor- I mere
gen man de moeilijkheid van zijn betrekking tegen
over haar to doen vergeten. Ongemerkt ontstond
er tusschen hen een zekere vertrouwelijkheid, en
wie hen ’s avonds in de eetzaal van het hotel gezien
had, zij in groot toilet, hij in zwarten rok, zou hen
hebben gehouden voor oude vrienden, die het toe
val op reis had samen gebracht. De jonge vrouw
at met veel smaak, terwyl tg met Roland babbelde
en duizenderlei dwaasheden opdischte. Vervolgens
begtvens zij zich naar het salon, om daar het verdere
van den avond door te brengen. Toen zij alleen
waren, zeide zij lachend
Hoe is uw voornaam
Roland.
Hindert, het u niet, mij altijd „mevrouw” te
noemen
In ’t minst niet.
Ja, gij Franschen denkt, dat dat eerbiedig
De Russen en Amerikanen zijn dadelgk op
hun gemak. Ik vraag u dus verlof, maar kortaf
Roland te zeggennoem mij dan, in plaats van
uw^eeuwig „mevrouw”, bij mijn voornaamSacha.
Roland voelde zich/somtijds getroffen door den
toon en de houding vaUraevrouw Reeding; wilde
zij laten zien, dat zij hedj/$S haars gelijke wenschte
te behandelenof verborg zij een bijoogmerk
Zoolang hij geen zekerheid had, besloot hij, de
grenzen van de gewone beleefdheid niet te over
schrijden.
Ik dank u voor de eer, hernam hij.
17)
Na een oogenblik voegde zij er met een lieve
stem en glimlachend bij:
Gg hebt een goed hart, myn waarde reisge
noot. Ja, die manie van mij is verschrikkelijk.
Twee jaar geleden heb ik al eens getracht, my ervan
te genezen. Ik ben naar Berlijn gegaan, naar het
eenige gesticht voor soortgelijke ziekten. De direc
teur heeft mij een papier laten teekenen, waarbij ik
mij verbond, gedurende drie maanden het gesticht is.
niet te verloten. Ongelukkig ben ik sedert eenige j
weken weder in mijn vorige ondeugd vervallen.
Maar laat ons nu over andere dingen praten
Om één uur kwamen de reizigers te Havre aan
stapten in een hotel af, de „Pereire” zou eerst
volgende ochtend weder het anker lichten.
Mevrouw verontschuldigde zich bij Roland; zij was
genoodzaakt, hem tot het middagmaal alleen te laten
zij moest aan twee harer kennissen, die in „Frascati”
gelogeerd waren, een bezoek gaan brengen. Zij
toonde wnarlgk een buitengewone takt om den jon-
handen kwamen, maar hij zorgde zelf voor de ver
spreiding daarvan aan boord van de oorlogsschepen.
De bedoeling van den heer Land was wellicht zoo
kwaad niet, maar de regeering zag in zgn handel
wijze een afkeurenswaardige daad. Waarom de mi
nister dit nu niet mededeelde? Naar men zegt om
het beginsel te handhaven, dat de Kamer geen recht
heeft de regeering tot verantwoording te roepen over
een zaak als deze. Het is haast ongeloofelijk, dat
een minister zich zelven opoffert ter wille van een
zoo valuch beginsel, waarvan het verkeerde zelf in
de kamer door verschillende leden werd aangetoond.
Had de heer Dyserinck een afkeuring uitgesproken
over de bedoelde handelwijze van den schrijver, dan
hadden de vrienden van deze hem kunnen verdedi
gen op grond, dat hij misschien iets zeer geoorloofds
daarmede op hot oog had, en dan ware het ver
schil van zienswijze in elk geval principieel bespro
ken en opgelost of wel de Kamer had zich bij
de opvatting der regeering neergelegd. Dan zou de
minister niet zedelijk tot aftreden gedwongen zijn
naar aanleiding van een handeling, die misschien
door de Kamer zelve als zij de beweegredenen
gekend had zou zyn goedgekeurd.
GOUDSCHE COURANT.
"it!