ÏKH, RNOUT, Haarlem. ILIGRAINÏ E«, oper dan E«, m niet te E«, litatekend )EN EEN ONGELUKKIGE. JE, i BINNENLAND. N? 4504. 1891. Nieuws- en FEVILLETO If. Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. tuums. xaëL. veg E 66. Vrijdag 17 April. De inzending van advertentiön kan geschieden tot een uur des namiddags van den dag der uitgave. n ts. inkman. 107. witz. geschilderd! Janskerk ta enis der 8t eningeneni irljjk levens- e Gebroed» 1 belli, indel Gouda. (blaar het Franeeh.} VI. was fi De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. Bovendien worden alle Advertentien gratia opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD 't welk des Maandags verschjjnt. kerkvoogd der gemeente, die bot aanvaardde met een woord van dank tot alle aanwezigen. De plechtigheid word gevolgd door een feestmaal. mij zes 1 kelen naken vu 1 inde Kunsten lirecteur der Utrecht. GOUDSCHE COURANT. langzaam i dien men I een flink Mevrouw Reeding had uit haar eerste huwelijk met mijnheer Sidney een dochtertje, dat den in de Veroenigde Staten veel voorkomenden naam van Florence ontving. Het kind groeide op in aanbid ding en vereering voor hare moeder, van wie het zooveel hield, dat zij ziek werd, als er eenige dagen verliepen, zonder haar te zien. Sacha, hoewel niet heel teeder van aard, verheugde zich over de harts tochtelijke genegenheiddie zij haar dochtertje inboezemde. Als zij haar op den schoot nam, sloeg het kind de armpjes liefkozend om haar hals en zeide«Ge zijt de mooiste vrouw, die ik ken 1” In dien tijd, toen de morphine en de wiskey mevrouw Reeding nog niet hadden verlaagd, verblindde zij ’s zomers New-York en ’s winters Saratoga door haar schoonheid. Florence’s geluk was van korten duur. Op zekeren ochtend zette Sacha zich aan ADVERTENTIEN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. GR00TE LETTERS gorden berekend naar plaatsruimte. In de laatste aflevering det Edinb. med. Journal wordt het verloop eener typhus-epidemie medegedeeld door besmette melk te Edinburg. Nadat in den zomer ten vorige jare sporadische getallen van typhus aldaar waren voorgekomen, kwam de ziekte in September voor bij personen in eene melkinrichting, vervolgens in hunne omgeving, en breidde zij zich door de geheelo stad uit. Bij onderzoek bleek, dat de bewoners van alle be smette huizen van melk uit de. besmette melkinrich ting werden voorzien, en dat deze hare melk ontving van eene boerderij, waar drie typhuslijders waren, en dat ook bewoners van huizen, die van deze boerderij van melk werden voorzien, door typhus werden aan getast. De toestand van de boerderij was in hygiënisch op zicht allertreurigst, en daarin moest de oorzaak der epidemie gezocht worden. Hot spreek-instrument, bekend onder den naam van grammophoon, eene uitvinding van Emil Ber liner, van Washington, belooft een geducht mede dinger te zullen worden van //Edison’s" phonograaf. In beginsel zijn de beide werktuigen gelyk, want ook in de grammophoon worden indrukken op was ge maakt door eene spits, bevestigd aan eene trilplaat, maar de inrichting is geheel anders dan bij den pho nograaf. Bij de grammophoon worden de geluid- trillingen zichtbaar gemaakt op een horizontaal lig gende zinkplaat, die bedekt is met een uiterst dun vliesje was, en die om eene vertikale as draait. Boven haar beweegt zich de trilplaat, met hare spits naar het midden der zinkplaat, zoodat, in- i het werktuig in beweging bracht zonder GOUDA, 16 April 1891. Naar wy uit goede bron vernemen, is het onder zoek door de regeering der ter verkrijging van con cessie ingezonden stukken van het nieuwe ontwerp lokaalspoorweg van Schoonhoven naar Gouda bereids in vollen gang. (Schoonh. Cl.} Dinsdag is te Heumen het monument onthuld voor de gebroeders Lodewijk on Hendrik van Nassau, die sneuvelden op de Mookerheide. In het midden van het gedenkteekon bevindt zich do geschiedenis, zinne beeldig voorgesteld en gekroond door het wapen der Nassau’s en omringd door zinnebeeldige voorstellingen van moed en trouw. Boven alles zweeft een engel, die de spreuk der Nassau’s ophoudt. Onderaan staat een opschrift, sprekende van hulde en dankbaarheid aan de gesneuvelde vorsten. De onthulling had plaats in tegenwoordigheid van de commissieleden Meerburg Snarenberg, predikant te Heumen en Gijsberti Hodenpyl, uil Haarlem, ver der den commissaris der Koningin in Gelderland, baron Mollerus, den beeldhouwer F. L. Btracké, ver vaardiger van hot gedenkteeken, do burgemeesters van Nijmegen en Heumen, dr. Noorduijn, uit Nijmegen, kolonel Baumer, commandant van het 5e reg. infan terie, jhr. De Pesters en een honderdtal andere ge- noodigden. Eerst heette de heer Gijsberti Hodonpijl de aan wezigen welkom en bracht hulde aan den heer Stracké. De hoogleeraar Blok herdacht hierna het geen Lodewijk van Nassau voor het vaderland bad gedaan. Toen onthulde baron Mollerus het gedenkteeken met eenige toepasselijke woorden, waarop de heer Hodenpyl den commissaris der Koningin dank zegde en het gedenkteeken overdroeg aan den predikant- ntvangst der 86) Op het midden van hei perron stond Florence, gewikkeld in een bonten mantel en met de ver kleumde handen in een mof en het gelaat achter een dichte voile verborgenhaar beste vrienden zouden haar niet herkend hebben. Eindelyk klonk een schrille fluit door de duister nis, die verhelderd werd door den bleeken glans van elektrisch licht, en de trein stoomde fier het station binnen. Florence liet de anderen haastig vooruit dringen toen zij niet meer bang behoefde te zijn door de ongeduldigen te worden omver geloopen, beschouwde zij aandachtig de reizigers, die uit den trein kwamen. Daar is zijfluisterde ze. En regelrecht liep zij op een jonge vrouw toe, die bleef stilstaan en links en rechts om zich heen keek. Nelly! lieve Nelly! riep Florence uit, terwijl zij de aangekomene omhelsde. Och juffrouw, wat ben ik blij, u terug te zien, na dat lange jaar van ballingschap. de trilplaat dóór eenig geluid te doen trillen, in de laag was, door de spitse punt van het diaphragms, eene doorloopende spiraallijn zou worden geteekend, beginnende aan den buitenrand en eindigende in het midden der zinkplaat. Wordt echter het diaphragms toegesproken of toegezongen, dan verandert die spi raallijn, evenals bij den phonograaf, in wezenlyk geluidschrift. Als de zinkplaat vol is, dan overgiet men haar met eene oplossing van een bijtend zuur, dat het /ink aangrijpt, overal waar dit door de spits der trilplaat van was werd ontblootdaarna wordt ook bet overige was verwijderd. Do zinkplaat kan dan geplaatst worden in het werktuig, dat de ge luiden wedergeeft, en dat uit een tweede diaphrag ms bestaat, waaraan bevestigd is een trompetvormig mondstuk, dat, naar men verzekert, de oorspronke lijke klanken of toonen luid doet hooren. Het ligt voor de hand, dat dit geluidschrift, op deze wijze in metaal geëtst, veel duurzamer is dan dat van den phonograaf, doch niet even zoo gemakkelijk per post verzonden kan worden. (Stoompost.') er bij Sedert lang zijt ge voor mijn geen dienstbode meer, beste Nelly. Ik zal nooit vergeten, hoe ge u geheel en al hebt gewijd aan de arme weeze, in de oogenblikken, toen zij alleen in de wereld over bleef. Toen ik hoorde, op welk een verschrikkelijke wijze mijne arme moeder om het loven was gekomen, hebt gij mij getroost en lief gehad. Tusschen ons bestaat niet alleen de vertrouwelijkheid van den dagelijkschen omgang, maar de band van de ge meenschappelijke gedachte. Deel mij nu het goede nieuws mede, dat gij mij beloofd hebt Het nieuwste op het gebied van oplichtersstreken is zeker wel het volgende Een //chevalier d’industrie", te Parijs, wel bekend met allerlei kunstgrepen om de liefdadigheid van zijne medemenschen op te wekken, gaat ’s avonds, als het begint te schemeren, naar Passy. Op goed geluk kiest hij eene villa uit, bindt een touw aan het hek, legt de strop om den hals en hangt zich op. Komt men toegeloopen en snijdt men het touw door, dan is hij bewusteloos ten minste voor eenige oogenblikken, en als hij dan weer bij komt, stamelt hij zoo iets van honger ellendearme kinderen Natuurlijk krijgt hij dan een goed maal, meestal ook eenig geld, dat hij ’s avonds heel genoegelijk in een of ander wijn huis verteert, om zich den volgenden dag weer op te hangen. Gebeurt het dat hij niet opgemerk nwW rr—— ^wnwTfmufi -ii-nimr -.~~i mb t -»i> - t Kom gauw mee; Anton is hier; die zal wel voor de koffers zorgen. Wij rijden samen naar huis; je zult wel moe zijn, arm kind Zij stegen in de coupé, die haar vlug naar de rue Saint-Lazare bracht. Nolly drukte vol teeder- heid de handen harer meesteres. Nu ik weer bij u ben, voel ik geen ver moeienis. ,,Gé zult mij niet weer zoo ver van u af alleen achterlaten, nietwaar, juffrouw? Ik voelde zoo rampzalig. Denk ook eens aan’t was na jaar de eerste maal, dat ik u verliet. Trouwens zult ge uw doel nu weldra bereikt hebben. Florence sidderde. Stil, stamelde zij. Ik wil niets weten, vóór wij rustig thuis zijn. De beide vrouwen spraken verder geen woord met elkander. Eindelijk reed het rijtuig het tuin hek binnen on hield voor de stoep stil. Ik heb de thee in mijn kamer laten brengen, hernam Florence. ’t Is een heele lieve kamer, öngeveer zooals die in het klooster. Zoo, ga daar nu eons in dien armstoel naast den haard zitten en verwarm je wat, mijn kind. Neen, neen, niet op staan.... O, juffrouw.... stamelde Nelly verlegen. Florence barstte in lachen uit. Nooit nog zij vroolijker en beter geluimd geweest. Wil je niet hebben, dht ik je bedien? Nu, je bent tamelijk moeielijk Vervolgens werd zij weder ernstig en voegde

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1891 | | pagina 1